Η Θεσσαλονίκη ως πρωτεύουσα της Ελλάδας

[palio_melos]

Με το καλό όλες οι πιθανές αλλαγές.

Άμα αποκτούσαμε τιμές Θεσσαλονίκης οι Αθηνέζοι κι έβρισκα καφέ στο χέρι με κάτω από 2ευρω, ευχαρίστως θα τα έλεγα κασέρια όλα.

 

[nPb]

Ως πρωτεύουσα όχι, αλλά πιστεύω πως το κράτος θα πρέπει να ρίξει σοβαρό χρήμα για την αναδόμηση και την επένδυση στη επιχειρηματικότητα στην πόλη, καθώς είναι νεκρή εδώ και πολλά χρόνια με πολύ ελάχιστα βήματα που γίναν πρόσφατα και δεν είμαι σίγουρη κατα πόσο θα ριζώσουν σε μια ματιά μελλοντικά.

Από λεφτά, άλλο τίποτα. Η Ελλάδα έχει πάρει πολλά πακέτος από την ΕΕ από το 1985 και μετά. Πάντα απορούσα που ακριβώς κατέληγε η απορρόφηση των κονδυλίων. Λες και υπάρχει κάποια σκούπα και ρουφάει λεφτά που προορίζονται για να πάνε αλλού, εκεί που πρέπει. To άλλο θέμα έχει να κάνει με τους πολίτες, όπου οι περισσότεροι είναι ότι να 'ναι. Γενικά διαβάζοντας σχόλια, και βλέποντας βίντεο με Έλληνες πολίτες διαπιστώνω ότι αρκετοί είναι κοινωνικά αγράμματοι ενώ δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι ζούμε τον 21ο αιώνα. Πολλοί Έλληνες πιστεύουν σε παντόφλες, και σε μια νοοτροπία ότι κάποιος φανταστικός θεός θα φτιάξει την χώρα από τους κακούς πολιτικούς. Ότι να 'ναι. Μια κατάσταση εσωτερικής μιζέριας χωρίς καμία ιδέα για το πως θα μπορούσε η χώρα να αλλάξει σελίδα με σκληρή δουλειά όλων. Κανείς δεν θέλει να δουλέψει σοβαρά, αν κρίνω από τις εκατοντάδες χιλιάδες νέων που κάνουν αίτηση το δημόσιο μέσω ΑΣΕΠ.

Η πόλη δεν έχει ούτε κατα διάνοια ουσιαστικά μέσα μεταφοράς με αποτέλεσμα ακόμα και να υπήρχαν επιχειρήσεις θα ήταν αφόρητη η μετακίνηση καθώς και η κίνηση στους δύο μόνο κεντρικούς δρόμους που έχει η πόλη είναι αποπνικτική. Θα πρέπει επομένως να γίνει παράλληλη ανάπτυξη των δομών. Αυτό θα συμβάλλει και στην αποσυμφόρηση της Αθήνας, ώστε να ανασάνει ξανά και να ομορφύνει γιατί δυστυχώς η καθημερινότητα είναι αφόρητη αν ζεί και δραστηριοποιείται κανείς στο κέντρο αλλά και τα ευρύτερα περίχωρα.

Κλασική Ελληνική επαρχία.

 

[Aleksa]

Για να μας έρθουν όλοι εδώ;

Ακριβώς! Το "πρωτευουσιάνος", έχει κι ένα τίμημα.

 

[Jim175]

Γούστα είναι αυτά. Εγώ προσωπικά νοιώθω τυχερός που δεν γεννήθηκα Αθήνα. Μόνο για τουρισμό θα ήθελα να πάω Αθήνα, για να μείνω εκεί ούτε για αστείο.

Για φοιτητική ζωή είναι ιδανικό μέρος, μπορείς να μείνεις σε Γλυφάδα η Χαλάνδρι ξέρω γω μετά μόνιμα, η Νέα Σμύρνη, αν και τα ενοίκια είναι πολύ υψηλά τώρα, αν δεν ήταν αυτός ο παράγοντας όμως η Αθήνα θα είχε πάνω από 4 εκατομμύρια πληθυσμό

 

[giannhs2001]

Για φοιτητική ζωή είναι ιδανικό μέρος, μπορείς να μείνεις σε Γλυφάδα η Χαλάνδρι ξέρω γω μετά μόνιμα, η Νέα Σμύρνη, αν και τα ενοίκια είναι πολύ υψηλά τώρα, αν δεν ήταν αυτός ο παράγοντας όμως η Αθήνα θα είχε πάνω από 4 εκατομμύρια πληθυσμό

Sorry bro αλλά φοιτητική ζωή είναι συνώνυμη με Θεσσαλονίκη. Βέβαια, αν μένεις σε χωριό έξω από πόλη, είτε αυτή είναι η Σαλούγκα μας είτε η Αθήνα, τότε σκατά φοιτητική ζωή θα κάνεις όπως εγώ που έχω χάσει ένα σκασμό εξόδους εξ αιτίας αυτού .

Το θέμα όμως αδερφέ μου δεν είναι ούτε η Αθήνα να ξεπεράσει τα 4 εκατομμύρια ούτε η Σαλούγκα να αυξηθεί. Για εμένα η Αθήνα χρειάζεται δραστική μείωση του πληθυσμού της και η Σαλόνικα ψιλοδιατηρηθεί στα ίδια. Αυτό που χρειάζεται είναι ένα γιγαντιαίο πανελλήνιο εγχείρημα να γίνουν οι μικρότερες πόλεις, οι κωμοπόλεις, τα νησιά και τα χωριά ξανά βιώσιμα. Εκεί πρέπει να στοχεύσουμε.

 

[Jim175]

Sorry bro αλλά φοιτητική ζωή είναι συνώνυμη με Θεσσαλονίκη. Βέβαια, αν μένεις σε χωριό έξω από πόλη, είτε αυτή είναι η Σαλούγκα μας είτε η Αθήνα, τότε σκατά φοιτητική ζωή θα κάνεις όπως εγώ που έχω χάσει ένα σκασμό εξόδους εξ αιτίας αυτού .

Το θέμα όμως αδερφέ μου δεν είναι ούτε η Αθήνα να ξεπεράσει τα 4 εκατομμύρια ούτε η Σαλούγκα να αυξηθεί. Για εμένα η Αθήνα χρειάζεται δραστική μείωση του πληθυσμού της και η Σαλόνικα ψιλοδιατηρηθεί στα ίδια. Αυτό που χρειάζεται είναι ένα γιγαντιαίο πανελλήνιο εγχείρημα να γίνουν οι μικρότερες πόλεις, οι κωμοπόλεις, τα νησιά και τα χωριά ξανά βιώσιμα. Εκεί πρέπει να στοχεύσουμε.

Γιατί το λες αυτό? εγώ νομίζω Αθήνα είναι η καλύτερη πόλη για ένα φοιτητή. Σε νιώθω απόλυτα για το άλλο που είπες γιατί κι εγώ πολλές φορές πηγαινοερχομαι κάνοντας 3 πήγαινε έλα οπότε αυτό συν ότι είναι μεγάλη η απόσταση μεταξύ των φίλων σου που μένουν σε εντελώς διαφορετικές περιοχής πολύ πιο κοντά στο κέντρο οπότε εκεί είναι δύσκολα τα πράγματα. Η επαρχία δυστυχώς αργοπεθαίνει, ήδη τα μισά νησιά έχουν αδειάσει

 

[giannhs2001]

Γιατί το λες αυτό? εγώ νομίζω Αθήνα είναι η καλύτερη πόλη για ένα φοιτητή.

Αν ζεις μέσα στην πόλη η Σαλόνικα είναι τρομερά πρακτική. Ως νέος και ακμαίος άνετα το παίρνεις και με τα πόδια μέχρι το κέντρο στο τσακίρ κέφι. Αν και το κακό παντού μπορεί να συμβεί το κέντρο της Θεσσαλονίκης είναι μακράν πιο ασφαλές από της Αθήνας επίσης. Είναι πολλά που θεωρώ κάνουν την Θεσσαλονίκη πιο πρακτική πόλη.

Σε νιώθω απόλυτα για το άλλο που είπες γιατί κι εγώ πολλές φορές πηγαινοερχομαι κάνοντας 3 πήγαινε έλα οπότε αυτό συν ότι είναι μεγάλη η απόσταση μεταξύ των φίλων σου που μένουν σε εντελώς διαφορετικές περιοχής πολύ πιο κοντά στο κέντρο οπότε εκεί είναι δύσκολα τα πράγματα. Η επαρχία δυστυχώς αργοπεθαίνει, ήδη τα μισά νησιά έχουν αδειάσει

Άστα να πάνε δικέ μου. Κάκιστες επιλογές τα χωριά εκτός των πόλεων αν δεν έχεις δουλειά εδώ και παρέα. Φρίκη.

Αργοπεθαίνει και αυτό πρέπει να αλλάξει λίαν συντόμως διότι οι επιπτώσεις θα είναι σκληρές.

 

[palio_melos]

Καλύτερη πόλη η Αθήνα για φοιτητική ζωή;

Τη ζωή που χαρακτηρίζεται δηλαδή από ανύπαρκτο/ευτελές εισόδημα και αυθόρμητες εξόδους μέχρι το πρωί ξέρωγω;

Καλό, ας το πούμε σε έναν φοιτητή στα Καμίνια κι έναν στο Μαρούσι να γελάσουνε.

 

[Jim175]

Καλύτερη πόλη η Αθήνα για φοιτητική ζωή;

Τη ζωή που χαρακτηρίζεται δηλαδή από ανύπαρκτο/ευτελές εισόδημα και αυθόρμητες εξόδους μέχρι το πρωί ξέρωγω;

Καλό, ας το πούμε σε έναν φοιτητή στα Καμίνια κι έναν στο Μαρούσι να γελάσουνε.

Γιατί να γελασουνε, μια χαρά περιοχές είναι και οι δύο, και πολύ κοντά στο μετρό οπότε δεν υπάρχει και πρόβλημα μετακινήσεων. Δεν νομίζω να υπάρχουν Αθηναίοι φοιτητές που να προτιμούν επαρχία

 

[Nihilist]

Η Αθήνα γεωγραφικά δεν κάνει για πρωτεύουσα. Είναι περιορισμένη χωρικά λόγω των βουνών που κλείνουν το λεκανοπέδιο και ήδη δεν μπορεί να επεκταθεί άλλο. Αντίθετα, το Ναύπλιο, η πρώτη πρωτεύουσα, ήταν πολύ ιδανικότερη τοποθεσία. Η Θεσσαλονίκη επίσης νομίζω θα ήταν καλύτερη μεγαλούπολη από την Αθήνα, και στρατηγικά είναι πιο σωστό η πρωτεύουσα να είναι κοντά στα σύνορα και στους εξωτερικούς εχθρούς.

Όσο για τη φοιτητική ζωή στην Αθήνα, εξαρτάται από το πού μένεις. Αν είσαι βόρεια προάστια στην άκρη του θεού δε θα ζήσεις και πολλά, αν όμως είσαι κοντά στο μετρό και στο κέντρο τότε περνάς υπέροχα, ειδικά αν βαριέσαι εύκολα περιοχές και ίδιου στυλ εξόδους και θες να κάνεις κάτι διαφορετικό. Το μόνο κακό είναι ότι το μετρό τελειώνει 12μιση ή 1μιση ΠΣ, αλλά αυτό μας έσπρωχνε να μένουμε σε σπίτια φίλων τα βράδια που μας έφερνε και πιο κοντά. Νομίζω το στερεότυπο ότι η φοιτητική ζωή στην Αθήνα είναι κακή οφείλεται στο ότι το 80% των φοιτητών είναι Αθηναίοι, μένουν με γονείς και συνήθως σε άκυρες μακρινές περιοχές, οπότε συνεχώς γκρινιάζουν, και τους καταλαβαίνω.

 

[giannhs2001]

Δικαιολογήστε τον μπρο που πλέκει το εγκώμιο για την Αθήνα. Τον καταλαβαίνω. Όταν έχεις φάει τόσο μεγάλο ψυχολογικό σοκ με το να ζεις σε χωριό/κωμόπολη έξω από την πόλη και το να πας στην πόλη με λεωφορείο είναι ίδιος χρόνος με το να πάρεις το αμάξι και να πας κανονική εκδρομή βλέπεις την μεγαλούπολη σαν την Γη της Επαγγελίας. Όποια και εάν είναι αυτή.

 

[Jim175]

Η Αθήνα γεωγραφικά δεν κάνει για πρωτεύουσα. Είναι περιορισμένη χωρικά λόγω των βουνών που κλείνουν το λεκανοπέδιο και ήδη δεν μπορεί να επεκταθεί άλλο. Αντίθετα, το Ναύπλιο, η πρώτη πρωτεύουσα, ήταν πολύ ιδανικότερη τοποθεσία. Η Θεσσαλονίκη επίσης νομίζω θα ήταν καλύτερη μεγαλούπολη από την Αθήνα, και στρατηγικά είναι πιο σωστό η πρωτεύουσα να είναι κοντά στα σύνορα και στους εξωτερικούς εχθρούς.

Όσο για τη φοιτητική ζωή στην Αθήνα, εξαρτάται από το πού μένεις. Αν είσαι βόρεια προάστια στην άκρη του θεού δε θα ζήσεις και πολλά, αν όμως είσαι κοντά στο μετρό και στο κέντρο τότε περνάς υπέροχα, ειδικά αν βαριέσαι εύκολα περιοχές και ίδιου στυλ εξόδους και θες να κάνεις κάτι διαφορετικό. Το μόνο κακό είναι ότι το μετρό τελειώνει 12μιση ή 1μιση ΠΣ, αλλά αυτό μας έσπρωχνε να μένουμε σε σπίτια φίλων τα βράδια που μας έφερνε και πιο κοντά. Νομίζω το στερεότυπο ότι η φοιτητική ζωή στην Αθήνα είναι κακή οφείλεται στο ότι το 80% των φοιτητών είναι Αθηναίοι, μένουν με γονείς και συνήθως σε άκυρες μακρινές περιοχές, οπότε συνεχώς γκρινιάζουν, και τους καταλαβαίνω.

Νταξει νομίζω αυτό το στερεότυπο είναι μύθος. Το 70% ζει σε περιοχές με καλές συγκοινωνίες και δεν έχει θέμα να μετακινηθεί οπουδήποτε στη πόλη. Επίσης όταν βγαίνεις για ξενύχτι δύσκολο να μείνεις σε σπίτι φίλου , περισσότερο πας σε κλάμπ συναυλίες η αράζεις σε πάρκα η με το αμάξι βόλτα ας πούμε τέτοια φάση. Αρκετοί φοιτητές οδηγανε οπότε πηγαίνουν τα βράδια όπου θέλουν με το αμάξι. Λίγες είναι οι περιοχές που είναι πολύ αποκλεισμένες, συν ότι κάθε προάστιο ξεχωριστά έχει ένα σωρό πράγματα να κάνεις

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 19 Ιουλίου 2023

Δικαιολογήστε τον μπρο που πλέκει το εγκώμιο για την Αθήνα. Τον καταλαβαίνω. Όταν έχεις φάει τόσο μεγάλο ψυχολογικό σοκ με το να ζεις σε χωριό/κωμόπολη έξω από την πόλη και το να πας στην πόλη με λεωφορείο είναι ίδιος χρόνος με το να πάρεις το αμάξι και να πας κανονική εκδρομή βλέπεις την μεγαλούπολη σαν την Γη της Επαγγελίας. Όποια και εάν είναι αυτή.

Δε τη βλέπω σα γη της επαγγελίας αλλά σίγουρα από τη βαρετή κωμόπολη που μένω είναι 100 φορές καλύτερα

 

[Nihilist]

Νταξει νομίζω αυτό το στερεότυπο είναι μύθος. Το 70% ζει σε περιοχές με καλές συγκοινωνίες και δεν έχει θέμα να μετακινηθεί οπουδήποτε στη πόλη. Επίσης όταν βγαίνεις για ξενύχτι δύσκολο να μείνεις σε σπίτι φίλου , περισσότερο πας σε κλάμπ συναυλίες η αράζεις σε πάρκα η με το αμάξι βόλτα ας πούμε τέτοια φάση. Αρκετοί φοιτητές οδηγανε οπότε πηγαίνουν τα βράδια όπου θέλουν με το αμάξι. Λίγες είναι οι περιοχές που είναι πολύ αποκλεισμένες, συν ότι κάθε προάστιο ξεχωριστά έχει ένα σωρό πράγματα να κάνεις

Σωστά τα λες, απλώς αν δυο άτομα μένουν σε μακρινές περιοχές είναι δύσκολο να αναπτύξουν "φοιτητική φιλία", δηλαδή να βγαίνουν σχεδόν καθημερινά. Το ότι υπάρχει συγκοινωνία δεν έχει τόση σημασία, αν είναι να κάνεις 45+ λεπτά για να φτάσεις εκεί που θες και άλλα τόσα να γυρίσεις. Μπορεί να το κάνεις για ένα διάστημα, αλλά σταδιακά κουράζεσαι, ενώ όταν αρχίσει ο καθένας να κάνει σχέσεις, ζορίσει η σχολή ή πιάσει δουλειά, η συχνότητα τέτοιων εξόδων σχεδόν εκμηδενίζεται. Αμάξι δεν έχουν τόσο πολλοί απ τη δική μου έστω εμπειρία, αλλά και είναι και δύσκολο να βρεις να παρκάρεις, οπότε σπάνια το παίρνουν κι αυτοί που το έχουν. Αν προσθέσεις και το γεγονός πως πολλοί 22άρηδες μένουν ακόμα με γονείς, που είναι τραγικό για την κοινωνική σου ζωή, καταλαβαίνεις ότι δε μιλάμε για την πολυθρύλητη φοιτητική ζωή. Αυτό αλλάζει αν μένεις κέντρο και μόνος στην Αθήνα, ή είσαι Θεσσαλονίκη πχ, που σχεδόν όλοι μένουν μόνοι και συνήθως στην Τριανδρία, 20 λεπτά το πολύ με τα πόδια η Αριστοτελους και γυρίζουν όποτε θέλουν.

 

[Jim175]

Σωστά τα λες, απλώς αν δυο άτομα μένουν σε μακρινές περιοχές είναι δύσκολο να αναπτύξουν "φοιτητική φιλία", δηλαδή να βγαίνουν σχεδόν καθημερινά. Το ότι υπάρχει συγκοινωνία δεν έχει τόση σημασία, αν είναι να κάνεις 45+ λεπτά για να φτάσεις εκεί που θες και άλλα τόσα να γυρίσεις. Μπορεί να το κάνεις για ένα διάστημα, αλλά σταδιακά κουράζεσαι, ενώ όταν αρχίσει ο καθένας να κάνει σχέσεις, ζορίσει η σχολή ή πιάσει δουλειά, η συχνότητα τέτοιων εξόδων σχεδόν εκμηδενίζεται. Αμάξι δεν έχουν τόσο πολλοί απ τη δική μου έστω εμπειρία, αλλά και είναι και δύσκολο να βρεις να παρκάρεις, οπότε σπάνια το παίρνουν κι αυτοί που το έχουν. Αν προσθέσεις και το γεγονός πως πολλοί 22άρηδες μένουν ακόμα με γονείς, που είναι τραγικό για την κοινωνική σου ζωή, καταλαβαίνεις ότι δε μιλάμε για την πολυθρύλητη φοιτητική ζωή. Αυτό αλλάζει αν μένεις κέντρο και μόνος στην Αθήνα, ή είσαι Θεσσαλονίκη πχ, που σχεδόν όλοι μένουν μόνοι και συνήθως στην Τριανδρία, 20 λεπτά το πολύ με τα πόδια η Αριστοτελους και γυρίζουν όποτε θέλουν.

Η πλειοψηφία περνάει πολύ καλά, τώρα σίγουρα υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά το ότι μένεις με γονείς δε σε περιορίζει από τη κοινωνική σου ζωή. Να παρκάρεις δεν είναι δύσκολο, ανάλογα τη περιοχή και την ώρα , αν μιλάμε για βράδυ αργά ειναι εύκολο. 3ο 4ο έτος αποκλείεται να εκμηδενίζονται οι έξοδοι, και ίσα ίσα άμα έχεις και σχέση βγαίνεις και πιο συχνά , δηλαδή εσύ έβλεπες οι πλειοψηφία των φοιτητών από μεγαλύτερα έτη να βγαίνουν σπάνια?

 

[Nihilist]

Η πλειοψηφία περνάει πολύ καλά, τώρα σίγουρα υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά το ότι μένεις με γονείς δε σε περιορίζει από τη κοινωνική σου ζωή. Να παρκάρεις δεν είναι δύσκολο, ανάλογα τη περιοχή και την ώρα , αν μιλάμε για βράδυ αργά ειναι εύκολο. 3ο 4ο έτος αποκλείεται να εκμηδενίζονται οι έξοδοι, και ίσα ίσα άμα έχεις και σχέση βγαίνεις και πιο συχνά , δηλαδή εσύ έβλεπες οι πλειοψηφία των φοιτητών από μεγαλύτερα έτη να βγαίνουν σπάνια?

Κοίτα, δεν είμαι το ιδανικό παράδειγμα εγώ γιατί έπεσα στον κόβιντ οπότε το μισό 2ο και το 3ο έτος εξανεμίστηκαν, ενώ στο 4ο πολλοί φοβόντουσαν να βγουν για να μην κολλήσουν γονείς, μη χάσουν εξεταστικές κλπ, φόβος που πλέον δεν υπάρχει.

Προσωπικά στο πρώτο εξάμηνο τα έβλεπα εντελώς ρομαντικά όλα, επαρχιωτάκι που ήρθε στη μεγάλη πόλη μόνος και έζησα σε 1 χρόνο ό,τι δεν έκανα σε 18. Αν με ρωτούσες εκεί στα 19 θα έλεγα κι εγώ ότι όλα είναι υπέροχα και ότι η Αθήνα είναι με διαφορά η καλύτερη πόλη για φοιτητή.

Μετά όμως είδα μια σταδιακή κούραση στα παιδιά που έμεναν πιο μακριά, έβγαιναν σπανιότερα, ενώ και ο αρχικός ενθουσιασμός πέρασε και η ζωή τυποποιήθηκε σε εξόδους και καλοπέραση αλλά χωρίς κάτι το τρομερό, γιατί δεν ήταν εξίσου άνετες και "φοιτητικές" οι έξοδοι όσο στη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα, τις οποίες εχω ζήσει πάνω από μήνα πηγαίνοντας σε φίλους, ή στην Κρήτη όπου έχω το πατρικό.

Και πάλι πολύ ωραία περνούσα και περνάω βέβαια γιατί όπως είπα μένω μόνος και δίπλα στο κέντρο, συνεπώς πάντα μπορείς να βγαίνεις. Κυρίως για τα παιδιά που έμεναν Μαρούσι, Γλυφάδα, Ανθούπολη κλπ μιλαώ ή Κυψέλη/Γαλάτσι κ.α που έχουν χάλια συγκοινωνίες, που όσο πήγαινε κλείνονταν και ξέρω ότι δεν περνούσαν καλά. Όσοι έμεναν με γονείς κιόλας είχαν συχνά προβλήματα. Ακόμα και μια χαρά γονείς να έχεις, όπως εγώ, είναι άλλο πράγμα να ζεις μόνος και να κάνεις ό,τι θες χωρίς τον παραμικρό έλεγχο. Για εμένα ήταν ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί. Καλά δε μιλάω καν για φίλους από Σαλαμίνα ή Μέγαρα που τους έβλεπες μια φορά το μήνα μέχρι να τους χάσεις εντελώς.

Επίσης στην Αθήνα αναγκάζεσαι λίγο να κλικοποιηθείς, να συγκεντρώσεις 5-10 στενούς φίλους για τους οποίους αξίζει να κάνεις μεγάλες αποστάσεις για να δεις. Οι χαλαρότερες φιλίες ευδοκιμούν στην επαρχία όπου μπορείς να στείλεις ένα μήνυμα και σε 15 λεπτά είστε μαζί, ή η πόλη έχει ένα κέντρο και ξέρεις ότι αυτοί οι γνωστοί-φίλοι είναι κοντά και μπορείτε να ενώσετε παρέες. Αυτό έχει σημασία γιατί στην Αθήνα έχεις λιγότερους, αλλά ίσως πιο κοντινούς, φίλους, με το μειονέκτημα βέβαια πως όταν κάποιος κάνει σχέση ή ζορίζεται με δουλειά/διάβασμα ή μετακομίζει τον χάνεις.

Ξαναλέω βέβαια πως τα περισσότερα στερεότυπα για την Αθήνα πράγματι δεν ισχύουν, αλλά για τα παιδιά με γονείς σε μακρινές απ το κέντρο περιοχές, που αποτελούν την πλειοψηφία, τα πράγματα δεν είναι ωραιά.

 

[Jim175]

Κοίτα, δεν είμαι το ιδανικό παράδειγμα εγώ γιατί έπεσα στον κόβιντ οπότε το μισό 2ο και το 3ο έτος εξανεμίστηκαν, ενώ στο 4ο πολλοί φοβόντουσαν να βγουν για να μην κολλήσουν γονείς, μη χάσουν εξεταστικές κλπ, φόβος που πλέον δεν υπάρχει.

Προσωπικά στο πρώτο εξάμηνο τα έβλεπα εντελώς ρομαντικά όλα, επαρχιωτάκι που ήρθε στη μεγάλη πόλη μόνος και έζησα σε 1 χρόνο ό,τι δεν έκανα σε 18. Αν με ρωτούσες εκεί στα 19 θα έλεγα κι εγώ ότι όλα είναι υπέροχα και ότι η Αθήνα είναι με διαφορά η καλύτερη πόλη για φοιτητή.

Μετά όμως είδα μια σταδιακή κούραση στα παιδιά που έμεναν πιο μακριά, έβγαιναν σπανιότερα, ενώ και ο αρχικός ενθουσιασμός πέρασε και η ζωή τυποποιήθηκε σε εξόδους και καλοπέραση αλλά χωρίς κάτι το τρομερό, γιατί δεν ήταν εξίσου άνετες και "φοιτητικές" οι έξοδοι όσο στη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα, τις οποίες εχω ζήσει πάνω από μήνα πηγαίνοντας σε φίλους, ή στην Κρήτη όπου έχω το πατρικό.

Και πάλι πολύ ωραία περνούσα και περνάω βέβαια γιατί όπως είπα μένω μόνος και δίπλα στο κέντρο, συνεπώς πάντα μπορείς να βγαίνεις. Κυρίως για τα παιδιά που έμεναν Μαρούσι, Γλυφάδα, Ανθούπολη κλπ μιλαώ ή Κυψέλη/Γαλάτσι κ.α που έχουν χάλια συγκοινωνίες, που όσο πήγαινε κλείνονταν και ξέρω ότι δεν περνούσαν καλά. Όσοι έμεναν με γονείς κιόλας είχαν συχνά προβλήματα. Ακόμα και μια χαρά γονείς να έχεις, όπως εγώ, είναι άλλο πράγμα να ζεις μόνος και να κάνεις ό,τι θες χωρίς τον παραμικρό έλεγχο. Για εμένα ήταν ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί. Καλά δε μιλάω καν για φίλους από Σαλαμίνα ή Μέγαρα που τους έβλεπες μια φορά το μήνα μέχρι να τους χάσεις εντελώς.

Επίσης στην Αθήνα αναγκάζεσαι λίγο να κλικοποιηθείς, να συγκεντρώσεις 5-10 στενούς φίλους για τους οποίους αξίζει να κάνεις μεγάλες αποστάσεις για να δεις. Οι χαλαρότερες φιλίες ευδοκιμούν στην επαρχία όπου μπορείς να στείλεις ένα μήνυμα και σε 15 λεπτά είστε μαζί, ή η πόλη έχει ένα κέντρο και ξέρεις ότι αυτοί οι γνωστοί-φίλοι είναι κοντά και μπορείτε να ενώσετε παρέες. Αυτό έχει σημασία γιατί στην Αθήνα έχεις λιγότερους, αλλά ίσως πιο κοντινούς, φίλους, με το μειονέκτημα βέβαια πως όταν κάποιος κάνει σχέση ή ζορίζεται με δουλειά/διάβασμα ή μετακομίζει τον χάνεις.

Ξαναλέω βέβαια πως τα περισσότερα στερεότυπα για την Αθήνα πράγματι δεν ισχύουν, αλλά για τα παιδιά με γονείς σε μακρινές απ το κέντρο περιοχές, που αποτελούν την πλειοψηφία, τα πράγματα δεν είναι ωραιά.

Δε ξέρω στο ότι η πλειοψηφία των φοιτητών ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές με γονείς και δε περνάνε καλά διαφωνώ. Άμα έχεις καλούς γονείς μπορείς να κάνεις σχεδόν τα πάντα απλά δε θα έχεις την άνεση να φέρεις φίλους σπίτι σου. Όσο αφορά για ερωτικές σχέσεις δεν θεωρώ ότι επειδή οι φίλοι κάνουν σχέσεις χάνονται, συνεχίζουν να βγαίνουν κανονικά και σαν ανδροπαρεα, ακόμα και δουλειά να κάνει, συνήθως δε πατάει τόσο σχολή για να δουλεύει και να κρατάει λεφτά για εξόδους, αυτό κάνουν οι περισσότεροι. Μετά τη σχολή κάποιες φιλίες μένουν υποτίθεται. Γλυφάδα και Ανθούπολη δεν έχουν χάλια συγκοινωνίες, Ανθούπολη έχει μέτρο και Γλυφάδα 122 και άλλα τώρα λεωφορεία, επίσης Περιστέρι Αιγάλεω Γλυφάδα είναι γεμάτο από νεολαία οπότε είναι ωραία να βγαίνεις εκεί. Αλλά οι πλειοψηφία των φοιτητών ότι δεν περνάει καλά Αθήνα δύσκολο μου φαίνεται

 

[Nihilist]

Δε ξέρω στο ότι η πλειοψηφία των φοιτητών ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές με γονείς και δε περνάνε καλά διαφωνώ. Άμα έχεις καλούς γονείς μπορείς να κάνεις σχεδόν τα πάντα απλά δε θα έχεις την άνεση να φέρεις φίλους σπίτι σου. Όσο αφορά για ερωτικές σχέσεις δεν θεωρώ ότι επειδή οι φίλοι κάνουν σχέσεις χάνονται, συνεχίζουν να βγαίνουν κανονικά και σαν ανδροπαρεα, ακόμα και δουλειά να κάνει, συνήθως δε πατάει τόσο σχολή για να δουλεύει και να κρατάει λεφτά για εξόδους, αυτό κάνουν οι περισσότεροι. Μετά τη σχολή κάποιες φιλίες μένουν υποτίθεται. Γλυφάδα και Ανθούπολη δεν έχουν χάλια συγκοινωνίες, Ανθούπολη έχει μέτρο και Γλυφάδα 122 και άλλα τώρα λεωφορεία, επίσης Περιστέρι Αιγάλεω Γλυφάδα είναι γεμάτο από νεολαία οπότε είναι ωραία να βγαίνεις εκεί. Αλλά οι πλειοψηφία των φοιτητών ότι δεν περνάει καλά Αθήνα δύσκολο μου φαίνεται

Μ αρέσεις γιατί έχεις μια λύση για κάθε πρόβλημα, αλλά και γιατί μου θυμίζεις εμένα - άνετα θα μπορούσα να είχα γράψει το ίδιο ακριβώς κείμενο στα 19. Αλλά 5 χρόνια τώρα στην Αθήνα έχω γνωρίσει εκατοντάδες φοιτητές και όσα λέω δεν τα βγάζω απ το κεφάλι. Πάντως αν καταλαβαίνω σωστά εσύ ζεις μόνος και όχι μακριά απ το κέντρο, οπότε ό,τι κι αν ισχύει για τα παιδιά για τα οποία μιλάμε εσένα δε θα σε επηρεάσει. Και σίγουρα χωρίς τον κόβιντ θα περάσετε όλοι πολύ καλύτερα.

 

[Jim175]

Μ αρέσεις γιατί έχεις μια λύση για κάθε πρόβλημα, αλλά και γιατί μου θυμίζεις εμένα - άνετα θα μπορούσα να είχα γράψει το ίδιο ακριβώς κείμενο στα 19. Αλλά 5 χρόνια τώρα στην Αθήνα έχω γνωρίσει εκατοντάδες φοιτητές και όσα λέω δεν τα βγάζω απ το κεφάλι. Πάντως αν καταλαβαίνω σωστά εσύ ζεις μόνος και όχι μακριά απ το κέντρο, οπότε ό,τι κι αν ισχύει για τα παιδιά για τα οποία μιλάμε εσένα δε θα σε επηρεάσει. Και σίγουρα χωρίς τον κόβιντ θα περάσετε όλοι πολύ καλύτερα.

Υποτίθεται πως αυτά τα χρόνια είναι τα καλύτερα, άρα όλοι στην ηλικία μου σκέφτονται όπως εγώ. Ο βασικός μου σκοπός είναι να γνωρίσω όσο περισσότερα άτομα μπορώ για αρχή

 

[palio_melos]

Γιατί να γελασουνε, μια χαρά περιοχές είναι και οι δύο, και πολύ κοντά στο μετρό οπότε δεν υπάρχει και πρόβλημα μετακινήσεων. Δεν νομίζω να υπάρχουν Αθηναίοι φοιτητές που να προτιμούν επαρχία

Οι Αθηναίοι που παρέμειναν στην Αθήνα για σπουδές κατά 50% (μην πω και παραπάνω), θα παρέμειναν λόγω κακής οικογενειακής οικονομικής κατάστασης και όχι απλά λόγω επιπέδου σπουδών ξέρωγω.
(Όπως και κάθε φοιτητής που παρέμεινε στην πόλη του δηλαδή, απλά η Αθήνα έχει και το μισό πληθυσμό).

Που σημαίνει ότι πιθανότατα, έστω για κάποια χρόνια, θα παρέμειναν στην οικογενειακή κατοικία, και ενδεχομένως να μην είχαν και αυτοκίνητο.

Αυτό το κόμπο, πέραν του ότι όπως λέει και ο νιχιλιστ επηρεάζει προφανώς την κοινωνική ζωή, μπορεί να κάνει έναν κάτοικο Πεύκης να σπουδάζει στο ΠαΠει ξέρωγω.
Κάτι τέτοιο από άποψη μετακίνησης δεν απέχει πολύ από τον Σαλονικιό που μένει στα προάστια και πρέπει να κατέβει σχολή ξέρωγω.

Συνεπώς ναι, ο Αθηναίος προαστιακός φοιτητής θα έχει πιθανότατα χειρότερη "φοιτητική ζωή" απ' ότι αν έφευγε να πάει Θεσσαλονίκη να νοικιάσει σχετικά κοντά στο κέντρο, όπως ο Σαλονικιός προαστιακός μάλλον θα έχει χειρότερη φοιτητική ζωή από το να κατέβει εδώ να νοικιάσει Καισαριανή ξέρωγω.

Γενικά η Αθήνα είναι μια πόλη που μπορεί να σε κάνει πιο απόμακρο, και κυριολεκτικά και μεταφορικά.

(Κάντε σπλιτ με κάνα άλλο θέμα ξέρωγω, το μισό Πλας είναι οφφ.)

 

[Jim175]

Οι Αθηναίοι που παρέμειναν στην Αθήνα για σπουδές κατά 50% (μην πω και παραπάνω), θα παρέμειναν λόγω κακής οικογενειακής οικονομικής κατάστασης και όχι απλά λόγω επιπέδου σπουδών ξέρωγω.
(Όπως και κάθε φοιτητής που παρέμεινε στην πόλη του δηλαδή, απλά η Αθήνα έχει και το μισό πληθυσμό).

Που σημαίνει ότι πιθανότατα, έστω για κάποια χρόνια, θα παρέμειναν στην οικογενειακή κατοικία, και ενδεχομένως να μην είχαν και αυτοκίνητο.

Αυτό το κόμπο, πέραν του ότι όπως λέει και ο νιχιλιστ επηρεάζει προφανώς την κοινωνική ζωή, μπορεί να κάνει έναν κάτοικο Πεύκης να σπουδάζει στο ΠαΠει ξέρωγω.
Κάτι τέτοιο από άποψη μετακίνησης δεν απέχει πολύ από τον Σαλονικιό που μένει στα προάστια και πρέπει να κατέβει σχολή ξέρωγω.

Συνεπώς ναι, ο Αθηναίος προαστιακός φοιτητής θα έχει πιθανότατα χειρότερη "φοιτητική ζωή" απ' ότι αν έφευγε να πάει Θεσσαλονίκη να νοικιάσει σχετικά κοντά στο κέντρο, όπως ο Σαλονικιός προαστιακός μάλλον θα έχει χειρότερη φοιτητική ζωή από το να κατέβει εδώ να νοικιάσει Καισαριανή ξέρωγω.

Γενικά η Αθήνα είναι μια πόλη που μπορεί να σε κάνει πιο απόμακρο, και κυριολεκτικά και μεταφορικά.

(Κάντε σπλιτ με κάνα άλλο θέμα ξέρωγω, το μισό Πλας είναι οφφ.)

Ναι αλλά η πλειοψηφία δε ζει στη Πεύκη ούτε στους Θρακομακεδόνες, η πλειοψηφία μένει σε περιοχές με μέτρο, ε πόσο να πάρει άντε 1 ώρα πήγαινε έλα, σιγά το πράγμα, το κάνεις μια φορά τη βδομάδα για να πας κέντρο και τις υπόλοιπες μέρες βγαίνεις κάπου πιο κοντά