Η δυστυχία των ανθρώπων

glayki

Περιβόητο μέλος

Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 6.447 μηνύματα.
Οι πιο καλοι , συμπαθητικοι ,ζεστοι ανθρωποι που εχω συναντήσει και οι πιο ήρεμοι με τον εαυτό τους , όλοι έχουν κάποιο σοβαρο η οχι τοσο σοβαρο πρόβλημα υγείας...

Τυχαίο?


..🤔🙃❤️
Οχι, γιατί η συνειδητοποίηση της φθαρτοτητας και του πεπερασμενου της βιολογικής ύπαρξης, ανοίγει αλλά κανάλια συνειδητότητας.
 

rafaela11

Περιβόητο μέλος

Η Ραφαηλία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 24 ετών και μας γράφει από Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4.116 μηνύματα.
Εγώ πάντως δεν είμαι υπέρ της αναισθησίας..

Θεωρώ η αποδοχή θα σε κάνει να δεις μπροστά και συνεπώς πιο θετικά.

είμαι άτομο που με πιάνει εύκολα μελαγχολία, είμαι και ορμονοεξερτωμενη, ένα παραπάνω..

Είναι αυτό που λέτε, τα μικρά πράγματα που σε κάνουν να είσαι καλά, για αυτά ζούμε.
Αλλά είναι πολύ δύσκολο να το θυμάσαι κάθε ημέρα αυτό
 

Luludaki

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Luludaki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 41 ετών. Έχει γράψει 1.515 μηνύματα.
Οχι, γιατί η συνειδητοποίηση της φθαρτοτητας και του πεπερασμενου της βιολογικής ύπαρξης, ανοίγει αλλά κανάλια συνειδητότητας.
Αυτό!!

<3 ακούστηκε πολύ ψαγμένο πάντως.. χαχαχαχαχα.. να το λέμε στα πρώτα ραντεβού σε αυτούς που δεν μας αρέσουν για να τους τρομάζουμε αχαχαχα
 

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλλεται Μαθηματικός και μας γράφει από Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 22.576 μηνύματα.
Δυστυχία ενός ανθρώπου είναι η επόμενη αληθινή ιστορία.

Μου έλεγε ένας γνωστός μου Φιλιππινέζος ότι λόγω του υψηλού κόστους οδοντιατρικής φροντίδας στη χώρα του και της ιδιαιτερότητας ότι ιατρική κάλυψη έχουν μόνο όσοι είναι εργαζόμενοι ... σε θέσεις του δημοσίου, όταν είχε σάπιο δόντι, αναγκάστηκε να το βγάλει μόνος του για να μπορέσει να ηρεμήσει από τον πόνο. Στη χώρα του λόγω διαφθοράς, για μεσαίου εισοδήματος πολίτες τα 70$ είναι αρκετά σημαντικό ποσό και οι κοινωνικές παροχές είναι άγνωστη πραγματικότητα. Άλλη φορά μου έλεγε ότι έγινε διακοπή ρεύματος και η κρατική εταιρία ηλεκτρισμού ξέχασε να συνδέσει την παροχή για 2-3 βδομάδες. Ήταν μια κανονική συνθήκη για τα εκεί κοινωνικά δεδομένα, σε βαθμό που οι άνθρωποι αυτοί έτσι έχουν μάθει. Νιώθει ψυχικά κουρασμένος από τέτοιου είδους προβλήματα που κάνουν τη ζωή του τελείως δύσκολη και κάθε βράδυ πέφτει στο κρεβάτι σκεφτόμενος ότι κάποια μέρα θα μπορέσει να φύγει για μια καλύτερη ζωή που να έχει κάτι στοιχειώδες: μια απλή οδοντιατρική εξέταση.

Βλέπετε οι δικές μας γκρίνιες και οι μαλθακίες είναι σε άλλο σύμπαν και άλλη πραγματικότητα.
 

touvlo

Διάσημο μέλος

Η touvlo αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2.898 μηνύματα.
Δυστυχία ενός ανθρώπου είναι η επόμενη αληθινή ιστορία.

Μου έλεγε ένας γνωστός μου Φιλιππινέζος ότι λόγω του υψηλού κόστους οδοντιατρικής φροντίδας στη χώρα του και της ιδιαιτερότητας ότι ιατρική κάλυψη έχουν μόνο όσοι είναι εργαζόμενοι ... σε θέσεις του δημοσίου, όταν είχε σάπιο δόντι, αναγκάστηκε να το βγάλει μόνος του για να μπορέσει να ηρεμήσει από τον πόνο. Στη χώρα του λόγω διαφθοράς, για μεσαίου εισοδήματος πολίτες τα 70$ είναι αρκετά σημαντικό ποσό και οι κοινωνικές παροχές είναι άγνωστη πραγματικότητα. Άλλη φορά μου έλεγε ότι έγινε διακοπή ρεύματος και η κρατική εταιρία ηλεκτρισμού ξέχασε να συνδέσει την παροχή για 2-3 βδομάδες. Ήταν μια κανονική συνθήκη για τα εκεί κοινωνικά δεδομένα, σε βαθμό που οι άνθρωποι αυτοί έτσι έχουν μάθει. Νιώθει ψυχικά κουρασμένος από τέτοιου είδους προβλήματα που κάνουν τη ζωή του τελείως δύσκολη και κάθε βράδυ πέφτει στο κρεβάτι σκεφτόμενος ότι κάποια μέρα θα μπορέσει να φύγει για μια καλύτερη ζωή που να έχει κάτι στοιχειώδες: μια απλή οδοντιατρική εξέταση.

Βλέπετε οι δικές μας γκρίνιες και οι μαλθακίες είναι σε άλλο σύμπαν και άλλη πραγματικότητα.
και πάλι, αν το δεις αλλοιώς....
Εφόσον αυτοί έτσι έχουν μάθει, δεν είναι λόγος δυστυχίας. Είναι όπως οι προγιαγιάδες μας, που ....όλες φαφούτιαζαν. Έτσι ήξεραν. Φυσικά υπήρχαν δυστυχισμένες, αλλά δεν ήταν μόνο η περίθαλψη η αιτία. Και όσον αφορά το ηλεκτρικό, πόσες αφρικανικα χωριά ζουν χωρίς ηλεκτρικό;
Ψυχρά και λογικά ο μόνος λόγος δυστυχίας είναι η υγεία.
 

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλλεται Μαθηματικός και μας γράφει από Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 22.576 μηνύματα.
και πάλι, αν το δεις αλλοιώς....
Εφόσον αυτοί έτσι έχουν μάθει, δεν είναι λόγος δυστυχίας. Είναι όπως οι προγιαγιάδες μας, που ....όλες φαφούτιαζαν. Έτσι ήξεραν. Φυσικά υπήρχαν δυστυχισμένες, αλλά δεν ήταν μόνο η περίθαλψη η αιτία. Και όσον αφορά το ηλεκτρικό, πόσες αφρικανικα χωριά ζουν χωρίς ηλεκτρικό;
Ψυχρά και λογικά ο μόνος λόγος δυστυχίας είναι η υγεία.

Σύμφωνοι αλλά δες το από την πλευρά ενός νέου ανθρώπου που ξέρει ότι κάπου αλλού αυτά τα προβλήματα είναι ήδη λυμμένα. Δεν μπορεί να κατανοήσει όταν του λέω ότι και στην Ελλάδα έχουμε φτώχεια και μου λέει τι είδους φτώχεια; Στις Φιλιππίνες είναι κάπως φυσιολογικό στα χωριά να μην έχουν δρόμο αλλά λάσπες (όπως είναι το μονοπάτι φυσιολογικά) και με ανύπαρκτη κρατική υποδομή εκτός από κάτι καλώδια ρεύματος που κρέμονται σε ξύλινους πασάλους. Σε πολλά σπίτια η σκεπή είναι σανίδες με πρόκες και λαμαρίνα από πάνω για να μην βρέχονται. Μπορεί να έχουν πλυντήριο (από κάποιο πρόγραμμα κοινωνικής βοήθειας της Κίνας) αλλά να μην έχουν παροχή ή να πρέπει να βάζουν πλυντήριο συγκεκριμένη ώρα ή μέρα. Μου έλεγε ότι η συγκοινωνία πολλές φορές σταματάει 2-3 km μακρυά από το σπίτι του ή ξαφνικά ακυρώνεται επειδή έγινε βλάβη στο όχημα. Πολλά λεωφορεία είναι αμερικάνικα φορτηγά που έχουν μετατραπεί σε λεωφορεία, από την εποχή της αποικιοκρατίας.
 

Azur

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Azur αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών και μας γράφει από Αγρίνιο (Αιτωλοακαρνανία). Έχει γράψει 1.125 μηνύματα.
Προχθές, η μάνα μου μου είπε ότι ένα 5χρονο αγοράκι, που έρχεται στο μαγαζί της, εγκαταλείφθηκε από τη μητέρα του και ζει μόνο με τον πατέρα του, τον οποίον η οικογένειά του αποκλήρωσε, επειδή δεν ενέκρινε τη μάνα του παιδιού του, η οποία μάνα έχει άλλα 3 παιδιά από 3 διαφορετικούς πατεράδες!

Το παιδί το κρατάνε διάφορα σπίτια μέχρι να επιστρέψει ο πατέρας από τη δουλειά του.

Σφίχτηκε η καρδιά μου με τη σκέψη ότι το παιδί αυτό θα αποζητά τη μάνα του όταν μεγαλώσει.
 

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλλεται Μαθηματικός και μας γράφει από Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 22.576 μηνύματα.
Προχθές, η μάνα μου μου είπε ότι ένα 5χρονο αγοράκι, που έρχεται στο μαγαζί της, εγκαταλείφθηκε από τη μητέρα του και ζει μόνο με τον πατέρα του, τον οποίον η οικογένειά του αποκλήρωσε, επειδή δεν ενέκρινε τη μάνα του παιδιού του, η οποία μάνα έχει άλλα 3 παιδιά από 3 διαφορετικούς πατεράδες!

Το παιδί το κρατάνε διάφορα σπίτια μέχρι να επιστρέψει ο πατέρας από τη δουλειά του.

Σφίχτηκε η καρδιά μου με τη σκέψη ότι το παιδί αυτό θα αποζητά τη μάνα του όταν μεγαλώσει.

Δυστυχώς, υπάρχουν πολλές δυστυχισμένες ψυχές σε αυτόν τον «όμορφα» φτιαγμένο κόσμο από ... πάντα. Όσο και αν φαίνεται κυνικό ή άκαρδο, η ανθρωπότητα πορεύεται με αρκετές παθογένειες, δράματα, αδικίες και εγκληματικότητα από τότε που υπάρχει ανθρώπινο είδος. Απλά κάθε φορά επιβεβαιωνόμαστε σε αυτό που λέμε. Κρίμα. Για παράδειγμα, πόσοι θυμούνται το παιδάκι που σκοτώθηκε από την έκρηξη του καυστήρα στο σχολείο του ή το πρόσφατο δράμα με τον μικρό Άγγελο;

Η επικαιρότητα τρέχει και μαζί της σβήνει η ανθρώπινη μνήμη. Αλίμονο σε αυτούς που σηκώνουν τον σταυρό τους μοναχικά στο σπίτι τους βιώνοντας ένα εν ζωή κολαστήριο για τον χαμένο δικό τους άνθρωπο. Βέβαια υπάρχουν και οι παράξενες περιπτώσεις όπου τα θύματα δεν έχουν κανέναν να τους θυμάται γιατί μπορεί να δολοφονήθηκαν από τους γονείς τους, ή να μην βρέθηκαν ποτέ λόγω παράξενων συνθηκών δολοφονίας (π.χ. μάχες από καρτέλ ναρκωτικών στο Μεξικό). Εδώ ξεχνάμε ανθρώπους εν ζωή, η καθημερινότητα μας έχει απασχολημένους και η τόση μιζέρια γύρω μας μας έχει κάνει έτσι. Πόσο μάλλον αν κάποιος φύγει από τη ζωή. Για παράδειγμα πόσοι θυμούνται σήμερα τους χ δολοφονημένους σε κάποια εμφύλια σύγκρουση του εμφυλίου πολέμου ή παιδάκια που πέθαναν στην Κατοχή από πείνα; Πάει πολύ πίσω η ανθρώπινη ασχήμια και θλίψη αλλά ο χρόνος σβήνει την ένταση του πόνου σαν να είναι μια νομοτέλεια της φύσης: να υπάρχει ο πόνος σαν σκέψη, αλλά να αποκτά μια διαφορετική αίσθηση, δηλαδή, σαν μια φυσική συνθήκη ότι άνθρωποι ζουν, άλλοι βασανίζονται και άλλοι πεθαίνουν με κακοποίηση (π.χ. πόλεμο).
 

Aura

Διάσημο μέλος

Η Aura αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3.292 μηνύματα.
Αυτός που είναι δυστυχής ή άρρωστος, θα ήθελε εγώ η υγιής να ζω δυστυχισμένα εξ ονόματός του;

Δεν ξέρω. Πραγματικά δεν έχω ιδέα...
Ο πεινασμένος θα ήθελε να του δώσεις φαγητό αν μπορείς παρά να πεινάς και εσύ για να ευχαριστηθεί.

Καμιά φορά όταν αρρωσταίνει κάποιος , λένε κάποιοι ότι δεν μπορούν να πάνε να τον δουν . Αλλά ο άρρωστος τι θα ήθελε ; να είσαι τόσο υπερευαίσθητος και να μην αντέχεις να τον επισκεφτείς ή να είσαι πιο ''αναίσθητος'' και να μπορείς να του κρατήσεις μια συντροφιά ; Εγώ πιστεύω το δεύτερο .
 

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλλεται Μαθηματικός και μας γράφει από Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 22.576 μηνύματα.
Σφίχτηκε η καρδιά μου με τη σκέψη ότι το παιδί αυτό θα αποζητά τη μάνα του όταν μεγαλώσει.

Έχεις πάει ποτέ επίσκεψη σε ένα ορφανοτροφείο ή βρεφοκομείο; Βουρκώνεις μόνο που το σκέφτεσαι.

Να ξέρεις ότι αυτές οι ψυχούλες θα ζήσουν μια ζωή χωρίς να γνωρίζουν τους γονείς τους. Να ξέρουν ότι κάτι πήγε λάθος και να πρέπει να ζήσουν σε ένα ίδρυμα ή στο δρόμο. Να έχουν την ταμπέλα της εγκατάλειψης.
 

Ουριήλ

Διάσημο μέλος

Ο Ουριήλ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει από Αγία Παρασκευή (Αττική). Έχει γράψει 2.031 μηνύματα.
Το χειρότερο θέμα για εμένα. Δεν αντέχω τη δυστυχία.

Όποτε βλέπω ανθρώπους ακόμα κι αν δεν τους γνωρίζω να είναι σε άθλια κατάσταση το βράδυ δεν μπορώ να κοιμηθώ.

Της προάλλες μια φιλη μου, μου έκανε έκπληξη μιας που είχα πάει σε άλλη πόλη για ένα συνεδριο και δεν περίμενα να την δω, ήμουν στα Starbucks. Ήταν μια γυναίκα φαινόταν κουρασμένη, μάλλον ήθελε να μείνει μέσα λόγω του κρύου… λοιπόν είδα την ματιά της και χωρίς λόγια και κουβέντες είδα την λύπη και όλη η ατμόσφαιρα χάλασε.

Αλλά το χειρότερο μα το χειρότερο είναι όταν βλέπω ηλικιωμένους σε άθλια κατάσταση όπως να είναι άστεγοι. Εκεί η καρδιά μου δεν θα αντέξει.

Είμαστε άχρηστοι ως κοινωνία, όπου βλέπεις παιδιά να ζητιανεύουν και ηλικιωμένους σε τέτοια κατάσταση μέσα στο χειμώνα να είναι χωρίς σπίτι, στέγη και ζεστασιά η ανθρωπότητα έχει χάσει.

Μερικές φορές εύχομαι ολόψυχα να υπάρχει ο παράδεισος γιατί τέτοια άτομα τον αξίζουν
 
Τελευταία επεξεργασία:

amarelia

Περιβόητο μέλος

Η amarelia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5.282 μηνύματα.
Το χειρότερο θέμα για εμένα. Δεν αντέχω τη δυστυχία.

Όποτε βλέπω ανθρώπους ακόμα κι αν δεν τους γνωρίζω να είναι σε άθλια κατάσταση το βράδυ δεν μπορώ να κοιμηθώ.

Της προάλλες μια φιλη μου, μου έκανε έκπληξη μιας που είχα πάει σε άλλη πόλη για ένα συνεδριο και δεν περίμενα να την δω, ήμουν στα Starbucks. Ήταν μια γυναίκα φαινόταν κουρασμένη, μάλλον ήθελε να μείνει μέσα λόγω του κρύου… λοιπόν είδα την ματιά της και χωρίς λόγια και κουβέντες είδα την λύπη και όλη η ατμόσφαιρα χάλασε.

Αλλά το χειρότερο μα το χειρότερο είναι όταν βλέπω ηλικιωμένους σε άθλια κατάσταση όπως να είναι άστεγοι. Εκεί η καρδιά μου δεν θα αντέξει.

Είμαστε άχρηστοι ως κοινωνία, όπου βλέπεις παιδιά να ζητιανεύουν και ηλικιωμένους σε τέτοια κατάσταση μέσα στο χειμώνα να είναι χωρίς σπίτι, στέγη και ζεστασιά η ανθρωπότητα έχει χάσει.

Μερικές φορές εύχομαι ολόψυχα να υπάρχει ο παράδεισος γιατί τέτοια άτομα τον αξίζουν
Αγαπητέ, απο ο,τι έχω καταλάβει σπουδάζεις Ιατρική και θέλω να σε ρωτήσω πως τη παλεύεις με βάση αυτά;

υ.γ. επειδή δεν αναγράφεται στο προφίλ σου αν δεν θέλεις να το αναφέρω μου το λές και θα σβήσω το comment
 

Ουριήλ

Διάσημο μέλος

Ο Ουριήλ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει από Αγία Παρασκευή (Αττική). Έχει γράψει 2.031 μηνύματα.
Αγαπητέ, απο ο,τι έχω καταλάβει σπουδάζεις Ιατρική και θέλω να σε ρωτήσω πως τη παλεύεις με βάση αυτά;
Πονάω γιατί δεν μπορώ να κάνω κάτι. Ως μελλοντικός γιατρός αν όλα πάνε καλά, θα πονέσω αλλά τουλάχιστον θα μπορέσω να βοηθήσω. Αν δεν πονούσα πίστεψε με δεν θα σπούδαζα ιατρική.
 

amarelia

Περιβόητο μέλος

Η amarelia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5.282 μηνύματα.
Πονάω γιατί δεν μπορώ να κάνω κάτι. Ως μελλοντικός γιατρός αν όλα πάνε καλά, θα πονέσω αλλά τουλάχιστον θα μπορέσω να βοηθήσω. Αν δεν πονούσα πίστεψε με δεν θα σπούδαζα ιατρική.
Είναι ένα πολύ ισχυρό κίνητρο και εύχομαι να το κρατήσεις αναλλοίωτο στην καριέρα σου, γιατί δυστυχώς ο πόνος ή και ο θάνατος θα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της επαγγελματικής σου πορείας.
 

Azur

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Azur αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών και μας γράφει από Αγρίνιο (Αιτωλοακαρνανία). Έχει γράψει 1.125 μηνύματα.
Όποιος βγήκε από τη φυλακή του νου, ας μας πει κι εμάς πώς το έκανε.
 

Luludaki

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Luludaki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 41 ετών. Έχει γράψει 1.515 μηνύματα.

Azur

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Azur αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών και μας γράφει από Αγρίνιο (Αιτωλοακαρνανία). Έχει γράψει 1.125 μηνύματα.

Ουριήλ

Διάσημο μέλος

Ο Ουριήλ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει από Αγία Παρασκευή (Αττική). Έχει γράψει 2.031 μηνύματα.
Ψοφάω για αγάπη και αποδοχή. Κανείς δεν θα προσέξει την όποια αλλαγή μου.
Κάντο για τον εαυτό σου και μόνο για εσένα κι όλα τα άλλα θα έρθουν. Κανένας δεν θα σε σώσει παρά μόνο εσύ ο ίδιος γιατί η δύναμη είναι στα χέρια μας. Όταν μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου και προχωρήσεις τότε θα έρθουν όλα τα άλλα.
Τουλάχιστον αυτό έχω μάθει αυτά τα χρόνια.

Δίαιτα
Μάθηση
Και ψυχή
Αυτά τα 3 είναι αρκετά σημαντικά. Πρώτα χάσε κιλά ή πάρε. Μάθε αρκετά για τον εαυτό σου και για τον κόσμο και με τη ψυχή αν πιστεύεις σε θρησκεία συνδέσου με αυτή ή με τον ίδιο τον κόσμο :happy:
 

Luludaki

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Luludaki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 41 ετών. Έχει γράψει 1.515 μηνύματα.
Ψοφάω για αγάπη και αποδοχή. Κανείς δεν θα προσέξει την όποια αλλαγή μου.
Καρδούλα αν κανεις δεν προσέξει την αλλαγή σου...σημαίνει πως έχεις τους λάθος ανθρώπους διπλα σου...

Άσε που όσοι δεν σε αγαπούν μα απλώς βολεύονται με το να είσαι εύκολος και βολικός.... θα το προσέξουν... καινθα ενοχλήθουν.

Οποιος το προσέξει και σου πει κάτι θετικό... θέλει το καλύτερο για εσένα και ίσως αξίζει περισσότερη προσοχή από εσένα..


Αλλά ναι... αυτό το κλασσικό.. δώσε στον εαυτό σου αυτό που περιμένεις να βρεις και να σου δώσουν οι άλλοι...ειναι το κλειδί ,και αλλάζει τα πάντα. <3 ❤️

Κάτσε να προσθέσω το αγαπημένο μου Tedx
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:



<3
 

glayki

Περιβόητο μέλος

Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 6.447 μηνύματα.
Κανείς δεν θα προσέξει την όποια αλλαγή μου.
Θα πρέπει να καταλάβουμε πως πρωτίστως ( σε οποιαδήποτε ηλικία) αλλάζουμε για εμάς, για να γίνουμε καλύτερη εκδοχή μας με την οποία θα συμβαδισουμε παρέα , για να ανεχόμαστε τον εαυτό μας πιο ανώδυνα, για να τον φροντίζουμε και να τον αγαπάμε, γιατί μόνο αυτό το σαρκιο έχουμε ως το τέλος, για να κοιμόμαστε λίγο καλύτερα τις νύχτες χωρίς να μας τρώνε οι τύψεις πως προδώσαμε για άλλη μια φορά τις ανάγκες μας.
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top