Η μεγαλύτερη απογοήτευση από φίλους...

Γίδι · 17-09-06

Για πείτε... Ποια είναι η μεγαλύτερη απογοήτευση που είχατε λόγω κάποιου φίλου;
Πότε σας πρόδωσαν, ποιος σας παράτησε...;

Και τι έγινε τελικά;;

Γίδι · 17-09-06

Και, για να πω εγώ...

Πέρσι τέτοιες μέρες... Ήμουν σε μία ομολογουμένως δύσκολη φάση. Οκ, δεν ήταν καμία τραγωδία, αυτά να είναι όλα.

Απλά είχα χωρίσει... και τον έβλεπα ακόμα κάθε μέρα.. γιατί ήμαστε μαζί στο γυμναστήριο... κάπου είχε μπλεχτεί και η μοιραία αρρώστια κοντινού μας ανθρώπου...
Παράλληλα έτρεχα για τη διπλωματική μου, δεν ήξερα αν με παίρνει να δώσω, ο καθηγητής με είχε τρελάνει, ταξίδευα σαν την τρελή για στοιχεία κλπ, είχα περάσει μεν για το μεταπτυχιακό, αλλά αν δεν προλάβαινα τη διπλωματική... άστα.. και ήθελα απεγνωσμένα να φύγω.

Κάπου εκεί το έριξα στο φαϊ και πήρα δέκα κιλά σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα..

Κι ενώ το αδιέξοδό μου συνεχιζόταν, δεν ήταν κανείς εκεί. Όχι όταν παρακαλούσα να μάθω αν θα πάμε μαζί διακοπές... Ούτε να με πάρουν από το χέρι να μου πουν, καλά είσαι;;

Οπότε έβαλα ένα μεγάλο Χ και τελικά κατάφερα να φύγω...

Αλλά ενώ εγώ είμαι ακόμα απογοητευμένη, αυτοί θεωρούν ότι όλα καλά όλα ανθηρά.

Giovanna · 17-09-06

Γιδι, ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ θεμα.
κατι τετοιο ειχα κι εγω στο νου μου, εσυ το εθεσες ομως καλυτερα..
(more info εδω https://www.e-steki.com/forum/showthread.php?t=3180&page=7)

λοιπον..το πιο τρανταχτο που μου ρχεται εγινε περιπου πριν 7 μηνες.

μετά από δυο χρονια σχεδόν αδερφικής φιλιας μια συμφοιτήτρια, ας μη πω όνομα, έπαιξε πολύ άσχημο σκηνικό...
πριν το πω όμως, θα πω τα εξής.

1.είχε κοπεί 3 φορες στο μάθημα τον αγγλικών (δεν ήξερε τίποτα) και το πέρασε επειδή σχεδον έγραψα εγω στη θέση της, με όλους τους γνωστούς κινδυνους. ουδέποτε το αναγνώρισε...

2.τις γνωρίσαμε τον καλύτερο φίλο του τότε φίλου μου, και πέρα από το ότι του έπαιξε άσχημο παιχνίδι, άρχισε να με κακολογεί και σε αυτόν και να του λέει τα ΠΟΛΎ προσωπικά μου, που αφορούσαν το παρελθόν.
και τα οποια, έκαναν κύκλο μεταξύ αντρών.. :/

3.οταν πλεον χωρισα εγω με το παιδι, για δικους μου λογους, εβαλε λογια στο αγορι της και κοινο φιλο μας για μενα (τι πρωτοτυπο) και μαλιστα μιλησαν και απο κοντα με σκοπο να του δειξει/δωσει και λεπτομερειες για τις ψευτιες της.. και παλι ολα κυκλο εκαναν...

ΤΗ ΣΙΧΑΘΗΚΑ. ΤΗ ΜΙΣΩ.
Δυστυχως, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ωστε να τη διαολοστειλω και να τη διαγραψω.

Dark_kronos · 17-09-06

Εγω ποτε δε δεχτικα καπιο πληγμα απο φιλους γιατι ποτε δεν δεθικα με κανεναν, το ηξερα οτι καπια στιγμη δεν θα μπορουμε να ειμαστε φιλοι πια. Λιγο λογο ηλικιας και του οτι αλλαζουμε συνεχως, λιγο οτι ειμαι ιδιοτροπος (και το ξερω) και δεν μπορω να "κολισω" με καπιον γιατι πολυ απλα δεν θα ταιριαξω με κανεναν και επισης ειμαι σχετικα αντικοινονικος, προτιμω να κανω παρεα με τον εαυτο μου, την κιθαρα μου και το pc μου παρα με τους φιλους μου.
Ομως παρολαυτα με πειραξε πολυ η αλλαγη ενος "φιλου" μου τους τελευτεους μηνες. Δεν ητανε ποτε ιδιετερα καλος μαθητης η σοβαρο παιδι. Παντα ηθελε να το παιξει αλλα τους τελευτεους μηνες (και ιδικα τους τρεις του καλοκαιριου) εχει αλλαξει τελιως ο χαρακτιρας του προς το χειροτερο. Πλεων ειπα καθαρα στο αλλο παιδι που ειναι στην παρεα μας οτι δεν τον αντεχω αλλο και οτι θα ξεκοψω. Δεν εχω προβλημα με το αλλο παιδι, ποτε δεν ταιριαξαμε αλλα παντα τον συμπαθουσα και ειναι καλο παιδακι και πολυ οριμος, αλλα δεν μπορω να κανω παρεα με τον αλλων, οπωτε του ειπα οτι με τον αλλαγμενο παιζουν αυτα και αυτα ενω με αυτον θα ηθελα να κανουμε παρεα απλα λιγο πιο αρεωμενα απλα και μονων γιατι θελω να κανω παρεα με τον ευατο μου που και που. Φανικε κατανοηιτικος και συμφωνισε μαζι μου για τον αλλων. Πιστευω οτι ξεμπερδεψα μαζι του και εφυγε ενα βαρος απο πανω μου, αλλα τωρα εχω προβλημα με εναν αλλων που θελει να γινουμε κολλιταρια ενω εγω τον γουσταρς μονο για παρεα που και που...

Corpse Bride · 17-09-06

Εχω φτασει στο μεγιστο σημειο αναισθησιας για τα σκηνικα με φιλους κτλ.
Εχουν συμβει πολλα, αλλα δε μου κανουν καμια αισθηση ουτε για να τα αναφερω. Δυστυχως η πραξη δειχνει οτι δεν πρεπει να εμπιστευεσαι και να στηριζεσαι απολυτα σε κανεναν.. μεχρι να το παρεις αποφαση τι κανεις ειναι το προβλημα :X

adespoto · 17 Σεπτεμβρίου 2006

Με μια από τις ξαδέρφες μου, η οποία είναι ένα χρόνο μεγαλύτερή μου, πάντα συνεννοούμασταν άψογα. Κάναμε καλή παρέα από μικρές αλλά το "κολλητιλίκι" ξεκίνησε όταν ήμουν γύρω στα 15. Θυμάμαι ερχόταν κι έμενε σπίτι μας, είχαμε πάει 2-3 καλοκαίρια διακοπές (με έξοδα δικά μας γιατί δεν είχε οικονομική άνεση), όταν πέρασε στην επαρχία πήγε η μητέρα μου μαζί της για να γραφτεί και γενικά μπορώ να πω οτι είχαμε μια γερή φιλία (ή μάλλον έτσι νόμιζα). Το πρόβλημα ήταν οτι με ψιλοέγραφε καμιά φορά (της έλεγα πχ να βγούμε και μου έλεγε πολλές φορές οτι δε μπορεί κι εγώ νόμιζα οτι πράγματι δεν μπορούσε γιατί γενικά τσακωνόταν πού και πού με τους γονείς της). Το μεγάλο πλήγμα το δέχτηκα όταν τελείωσα το λύκειο. Είχε παρεξηγηθεί μαζί μου χωρίς όμως να μου πει κάτι και εγώ πίστευα οτι δεν είχε όρεξη ή τελοσπάντων οτι κάτι άλλο της έφταιγε. Αφού λοιπόν μου έστειλε ένα ξερό μήνυμα "συγχαρητήρια" όταν βγήκαν τα αποτελέσματα και πέρασα στη σχολή μου, της απάντησα και ανταλλάξαμε κάποια sms γανικά για το τι κάνουμε στη ζωή μας και πώς περνάμε (εγώ ήμουν διακοπές κι εκείνη στην Αθήνα). Αφού λοιπόν είπαμε "καληνύχτα" και ετοιμαζόμουν να πέσω για ύπνο, λαμβάνω το εξής μήνυμα: "Άρχισε να μου μιλάει χωρίς να συμβαίνειι τίποτα και κατάφερε έτσι ώστε να της μιλήσω. Σπάστηκα" το οποίο ή το έστειλε κατά λάθος σε εμένα ή το έκανε επίτηδες. Το πιθανότερο ήταν οτι το έστειλε κατά λάθος (παρεμπιπτόντως επειδή δεν είχαμε και πολλές κοινές φίλες, ξέγραψα και αυτήν στην οποία το έστελνε- δεν έχασα και τίποτα τελικά). Της απάντησα κι εγώ οτι αν δεν θέλει να ξαναμιλήσουμε να μου το πει να το ξέρω και από τότε και για 2,5 χρόνια δεν ξαναμιλήσαμε (ούτε γειά όμως). Άλλαξα και αριθμό και έκοψα κάθε επαφή μαζί της. Η αλήθεια είναι οτι με πόνεσε πάρα πολύ αυτό το πράγμα γιατί την αισθανόμουν πολύ δικό μου άνθρωπο και τελικά αποδείχτηκε οτι για εκείνην δεν ήμουν τίποτα. Η ιστορία όμως έχει και συνέχεια! Μετά από 2,5 χρόνια λοιπόν πέθανε η μητέρα της (θεία μου) και από τότε ξεκινήσαμε ξανά να επικοινωνούμε, καμία σχέση όμως με πριν. Τώρα απλά βγαίνουμε αραιά και πού και λέμε κάποια νέα μας. Πραγματικά ήταν η μεγαλύτερη προδωσία που έχω νιώσει από φίλο. Τώρα απλά έχω δεχτεί τα πράγματα όπως είναι. Εκείνη είναι αυτή που είναι κι εγώ αυτή που είμαι. Έχω βρει άλλους φίλους που με αγαπούν και με στηρίζουν και είμαι καλά. Για να είμαι ειλικρινής είχε κι ένα καλό αυτή η ιστορία. Οτι ξεκόλλησα από αυτήν και ανοίχτηκα και γνώρισα κι άλλους ανθρώπους.
Κάθε εμπόδιο για καλό λοιπόν

misslittledevil · 18-09-06

Αρχική Δημοσίευση από Γίδι:
Ποια είναι η μεγαλύτερη απογοήτευση που είχατε λόγω κάποιου φίλου;

Μαλωνα συνεχεια με τον πατερα μου εξαιτιας του, εδινα παντα τα παντα, οποτε ηθελε ημουν εκει, και μετα απο 6 χρονια εφυγε.. απλα. Και χρειαστηκε να περασει ενας χρονος για να καταλαβω οτι δεν εφυγε.. απλα δεν ηταν ποτε εδω!
Του εχω κρατησει κακια, εχω μετανιωσει οχι για οσα εδωσα αλλα γιατι δεν "εβλεπα", κι οταν καποιες φορες παιρνει τηλ ειμαι πολυ ψυχρη απεναντι του οχι τοσο επειδη το θελω.. αλλα επειδη μου βγαινει απο μονο του!

torry · 19-09-06

Πρέπει να έχουν περάσει περίπου 6 χρόνια ίσως και 7. Ηταν από την κωλητή μου την αδερφή μου όπως έλεγα πάντα! :hug:

Πηγαίναμε ακόμα λύκειο 2α αν δεν κάνω λάθος. Τότε είχα πολλά προβλήματα με γωνείς κτλ και αποφάσησα αφου κανείς τους δεν καταλάβαινε τι ήθελα, να σταματήσω το σχωλείο και να συνεχίσω να δουλεύω σε πιο έντονους ρυθμούς. Με την Στ**** ήμουν μαζί από τον παιδικό σταθμό.Σχεδόν δλδ από μωρά. :baby:

Ηταν το μόνο άτομο που εμπιστευόμουν και πίστευα πως θα είναι δίπλα μου(όπως κι εγώ) μέχρι μια απο τις δυο να δει τα ραδίκια ανάποδα! Λάθος! Εκείνη την εποχή γνώρησα κάποιο παιδί και κάναμε σχέση. Εγώ ήμουν είδη αρκετά ξεβγαλμένη σε αντίθεση με εκείνη κι έτσι της γνωρησα τον κωλητό του ωστε να μπορούμε να βγαίνουμε και παρέα για να της κάνω και πλάτες! Ετσι έγινε, στην αρχή τουλάχιστον! Μετά από λίγο καιρό τους ενοχλούσε η παρουσία μας (αν και δεν γινόμασταν ποτέ τσιμπούρι απλά συναντιώμασταν τα ζευγάρια κανωνίζαμε τι ώρα θα συναντηθούμε για την επιστροφή και χωριζόμασταν πάλι) γιατί υποτήθεται πως εκείνη έβγαινε με εμένα όχι με γκόμενους κτλ. Κάποια στιγμή κατάντησαμε να μιλάμε με τον δικό της μέσω του δικού μου και όχι με εκείνη για να κανωνήσουμε το ραντεβού της. Στην αρχλη σκέφτηκα πως μάλλον όταν μιλάει με εκείνον στο τηλέφωνο λέει στους δικούς της πως μιλάει μαζί μου και γι αυτό δεν με παίρνει τηλ(πόσες φορές να μιλάμε σε 1 μέρα?) Μετά κανώνιζε απλά να λέω πως θα βγούμε μαζί αλλά ούτε που την έβλεπα καθόλου!Μετά από 1,5 μήνα αυτό το τροπάρι κι ενώ είχα φάει το γράψιμο αρχισα να ψάχνω το γιατί? :hmm:

Γιατί ξαφνικά η φίλη η αδερφή μου με αποφεύγει? Εκανα κάτι και δεν το ξέρω? Τα έβαζα με'μένα! Τελικά μετά από πολλές προσπάθειες να την βρώ (γιατί δεν ήθελα να την ενοχλώ σπιτι μην με ρωτήσει κανείς τίποτα και την κάψω) αποφάσισα να την στήσω έξω απο το σπίτι της και να περιμένω να την δω καινα την ρωτήσω! Τελικά αναγκάστηκα να της πετάξω ενα ραβασάκι στο μπαλκόνι της μπας και συνενοηθούμε!Για κακή της τύχη έπεσε στα χέρια της αδερφής της και ύστερα της μάνας της, οπου κάνοντας τις αδιάφορες με πήραν τηλ και μου ζήτησαν να πάω απο εκεί για φαγητό (καθόλου σπάνιο)! Τοτε την στρίμοξα και την ρώτησα τι έχει συμβεί. Μου είπε πως δήθεν την πείραζε που εγώ δουλεύω και δεν πάω σχολείο και πως εγώ είμαι πιο "ξεβγαλμένη" και διάφορα άλλα τέτοια κουλά. :ermm:

Με τα πολλά κατάλαβα πως κάποιος της είχε βάλει λόγια και της ζήτησα να μου πει ποιος της είπε και τι για να ξεκαθαρήσουμε τα πράγματα.Της ζήτησα αν πράγματι φταίω σε κάτι να μου το πεί και μετά θα κάτσω και να τις φάω δεν με νοιάζει, αλλά δεν δέχομαι να με διαγράφει χωρίς έστω να πει τον λόγο! Αποτέλεσμα κανένα. :angelnot:

Σιγή ιχθύως, βρέ τί να κλάιω :'(

τί να πέφτω στα πόδια της :worship:

και να την παρακαλάω τίποτα! Εκεί έχασα τον κόσμο κάτω απο τα πόδια μου! :mad17: Σαν να έχανα τον μόνο δικό μου άνθρωπο το μόνο μου στήριγμα! Θεε μου, δεν το πιστευώ πως ακόμα και τώρα που τα γράφω το δάκρυ πέφτει βροχή! Τότε μου πήρε πάνω από 3 χρόνια να συνέλθω! :'(

Κλάμα? Οι καταράκτες του νιαγάρα θα είχαν στερέψει!Μέχρι τάσεις αυτοκτωνίας!Κατάθλιψη κανονική! :no:

Τελικά ανακάλυψα μετά από 1-2 χρόνια που κατάφερα να στριμώξω τον δικό της, οτι εκείνος της είχε βάλει λόγια!Δήθεν πως εγώ ήμουν πολύ ξεκ*λάκι και θα της έβγαινε κι εκείνης το όνομα και τι δουλειά έχει αυτή μαζί μου κτλ. Μέχρι οτι του την έπεσα είπε ο φαντασιόπληκτος (για μια φορά που έκλεγα στον ώμο του γιατί είχα τσακωθεί με τον φίλο του! ΕΛΕΟΣ!!!). Δεν λέω πάνω στην καψούρα τρώς εύκολα τέτοιες μ@λ@κιες! Αλλά όταν έχεις μεγαλώσει με ένα άτομο και το ξέρεις απο την καλή και την ανάποδη όταν μάθεις κάτι, το λιγότερο που κάνεις είναι να του το πεις κατάμουτρα και να ξεκαθαρήσεις τα πράγματα έστω να τον βρίσεις λίγο κάτι! Αλλά μάλλον πολλά ζητάω....
Μετά από τόσα χρόνια αν και πληγώθηκα πάρα πολύ εύχομαι να'ναι καλά όπου κι αν είναι. :bye:

Και αν και δεν μπορώ να την δω όπως παλιά ακόμα ρωτάω και μαθαίνω νέα της!Το κακό είναι πως έμαθα οτι είναι δυστυχισμένη μαζί του και δεν τολμάει να τον χωρήσει(μην χάσει το κελεπούρι!) και αυτός την δουλεύει ψιλό γαζί! Ομως αν και έχω πολλά ράμματα για την γούνα του δεν μπορώ να πω κουβέντα γιατί θα πει πως ακόμα είμαι "τσιμπημένη" μαζί του και ζηλεύω!(ΕΛΕΟΣ!!!το έχει ξανακάνει) :wall:

Και που να ξερε η κακομοίρα πως αυτό το τομάρι όταν χώρησα με τον φίλο του μου την έπεσε στεγνα! Μάλιστα είπε το κάθαρμα πως αν ποτέ απατούσε την Στ***** θα ήταν μαζί μου κι έτσι δεν θα πιανότανε το κέρατο! :fool:

Απο τότε δεν ξανα εμπιστεύτηκα γυναίκα!!! :no:

underwater · 20-09-06

Έχω φάει πολλές καρπαζιές από φίλες που από ένα σημείο δεν μου κάνει τίποτα αίσθηση. Προσπαθώ να μην επενδύω πολύ στους άλλους, αν και δεν τα καταφέρνω πάντα.

Έχω άτομα που αγαπώ πολύ και μοιράζομαι πράγματα αλλά εμπιστοσύνη απόλυτη δεν έχω.
Πρόσφατα έφαγα τρελή απογοήτευση από μια φίλη που είναι από τα άτομα που λένε μεγάλα λόγια, για την ιερότητα της φιλίας και άλλες πα*****. Κάθε φορά που βρίσκει σχέση τα ξεχνάει όλα αυτά και ύστερα από λίγο που η σχέση διαλύεται γυρνάει σε εμάς και ζητάει και τα ρέστα! :sly:

Κι εγώ και οι άλλες φίλες της το δεχόμαστε, αλλά σε αυτή την φάση που έχει να επικοινωνήσει 2 μήνες επειδή ζει τον έρωτά της γνωρίζοντας ότι οι φίλες της δεν περνάνε και τόσο καλά είναι too much!Αυτές τις χαζομάρες τις δέχομαι για έναν έφηβο αλλά μετά τα 20 δεν έχεις δικαιολογία! Η παραπάνω φάση δεν είναι ασυνήθιστη και αυτό με κάνει να νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι θεωρούν φίλους τις παρέες που έχουν σε περιόδους μπακουριάς.

vanilia · 25-10-06

Χμμμ πολλες ...... :hmm:

Θα αναφερω μονο μια.....
Ηταν η πιο στενη μου φιλη μεχρι την ημερα που μου ζητησε να προσποιηθουμε οτι η φιλια μας τελειωνει εδω μονο και μονο επειδη το απαιτησε ενας τυπος που ειχε ερωτευτει.
Αυτος παθολογικα ζηλιαρης της επεβαλε απλα ν'απομακρυνθει απ'ολους τους μεχρι τοτε φιλους της.
Δεν πιστευα στ'αυτια μου οταν ειπε ...."σε παρακαλω οταν ειναι αυτος μπροστα να μην λεμε ουτε γεια" και ακομα περισσοτερη φρικη οταν συνεχισε να μου μιλαει σαν να μην τρεχει τιποτα οταν δεν ηταν αυτος παρων.
Αααα ξεχασα να πω οτι οταν μου το ζητησε αυτος ηταν μπροστα....για να ειναι σιγουρος οτι θα γινουν ολα οπως τα ηθελε....
Η απαντηση μου????
ΝΑΙ Οk ΝΟ PROBLEM ...ετσι ακριβως
Γιατι????
Για να μην της χαλασω το ονειρο
Αν ντρεπομαι???
Πολυ....με αντιπαθω αφανταστα

Kakerlak · 25-10-06

Χμμμ πολλες ......
Θα αναφερω μονο μια.....
Ηταν η πιο στενη μου φιλη μεχρι την ημερα που μου ζητησε να προσποιηθουμε οτι η φιλια μας τελειωνει εδω μονο και μονο επειδη το απαιτησε ενας τυπος που ειχε ερωτευτει.
Αυτος παθολογικα ζηλιαρης της επεβαλε απλα ν'απομακρυνθει απ'ολους τους μεχρι τοτε φιλους της.
Δεν πιστευα στ'αυτια μου οταν ειπε ...."σε παρακαλω οταν ειναι αυτος μπροστα να μην λεμε ουτε γεια" και ακομα περισσοτερη φρικη οταν συνεχισε να μου μιλαει σαν να μην τρεχει τιποτα οταν δεν ηταν αυτος παρων.
Αααα ξεχασα να πω οτι οταν μου το ζητησε αυτος ηταν μπροστα....για να ειναι σιγουρος οτι θα γινουν ολα οπως τα ηθελε....
Η απαντηση μου????
ΝΑΙ Οk ΝΟ PROBLEM ...ετσι ακριβως
Γιατι????
Για να μην της χαλασω το ονειρο
Αν ντρεπομαι???
Πολυ....με αντιπαθω αφανταστα

παρομοια ιστορια αλλα εμενα με ξεκοψε τελειος
γιατι με ζηλευε ο δικος της τωρα εχουν αραβωνιαστει ειμασταν φιλεσ απο το δημοτικο ειχαμε περασει πολλα ακομα με ποναει γιατι μενει απο πανω μου κ δεν λεμε ουτε καλημερα

zanin · 26-10-06

Αρχική Δημοσίευση από Giovanna:
Γιδι, ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ θεμα.
κατι τετοιο ειχα κι εγω στο νου μου, εσυ το εθεσες ομως καλυτερα..
(more info εδω https://www.e-steki.com/forum/showthread.php?t=3180&page=7)

λοιπον..το πιο τρανταχτο που μου ρχεται εγινε περιπου πριν 7 μηνες.

μετά από δυο χρονια σχεδόν αδερφικής φιλιας μια συμφοιτήτρια, ας μη πω όνομα, έπαιξε πολύ άσχημο σκηνικό...
πριν το πω όμως, θα πω τα εξής.

1.είχε κοπεί 3 φορες στο μάθημα τον αγγλικών (δεν ήξερε τίποτα) και το πέρασε επειδή σχεδον έγραψα εγω στη θέση της, με όλους τους γνωστούς κινδυνους. ουδέποτε το αναγνώρισε...

2.τις γνωρίσαμε τον καλύτερο φίλο του τότε φίλου μου, και πέρα από το ότι του έπαιξε άσχημο παιχνίδι, άρχισε να με κακολογεί και σε αυτόν και να του λέει τα ΠΟΛΎ προσωπικά μου, που αφορούσαν το παρελθόν.
και τα οποια, έκαναν κύκλο μεταξύ αντρών.. :/

3.οταν πλεον χωρισα εγω με το παιδι, για δικους μου λογους, εβαλε λογια στο αγορι της και κοινο φιλο μας για μενα (τι πρωτοτυπο) και μαλιστα μιλησαν και απο κοντα με σκοπο να του δειξει/δωσει και λεπτομερειες για τις ψευτιες της.. και παλι ολα κυκλο εκαναν...

ΤΗ ΣΙΧΑΘΗΚΑ. ΤΗ ΜΙΣΩ.
Δυστυχως, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ωστε να τη διαολοστειλω και να τη διαγραψω.

την σκρ

φα... φιδι ηταν οχι φιλη

zanin · 26-10-06

Αρχική Δημοσίευση από katerina:
Εχω φτασει στο μεγιστο σημειο αναισθησιας για τα σκηνικα με φιλους κτλ.
Εχουν συμβει πολλα, αλλα δε μου κανουν καμια αισθηση ουτε για να τα αναφερω. Δυστυχως η πραξη δειχνει οτι δεν πρεπει να εμπιστευεσαι και να στηριζεσαι απολυτα σε κανεναν.. μεχρι να το παρεις αποφαση τι κανεις ειναι το προβλημα :X

συμφωνω απολυτα μαζι σου!μετα απο ενα περιστατικο δεν δενομαι πια τοσο στενα με αλλα ατομα κυριως του ιδιου φιλου(κοριτσια)

Γίδι · 30 Δεκεμβρίου 2006

Πού το ξέθαψα... απλά είναι εδώ (στην πόλη εννοώ) και ο "Φίδος" μου...
Αει και!

Μιλάμε, θέλω να του σπάσω τα μούτρα!!!!!
Και όσων του δίνουν σημασία!!! Τι να πρωτοαναφέρω... Το πώς με κυνηγούσε όσο ήμουν στα ξένα, να βρεθούμε κλπ; Και πώς αφού με "εξασφάλισε", μου έδειξε τι χρώμα έχουν οι σόλες του;
Που με παίρνει απογεύματα να βεβαιωθεί ότι είμαι ελεύθερη και μόλις βρει κάτι καλύτερο να κάνει, εξαφανίζεται και με γράφει;
Και πάω μετά εγώ σα βλάκας, κανονίζω κάτι για όλους μαζί, σε κέντρο...
κι αυτός ερήμην μου (που εγώ είχα το λόγο για το πόσοι θα είμαστε, πόσο μεγάλο τραπέζι θέλουμε, κοινώς πήρα ένα μικρότερο τραπέζι για να είμαστε σε καλύτερο σημείο) και πήγα από νωρίς νωρίς... κι ο καλός σου καλεί ερήμην μου φίλη του, κι αργούν και μιάμιση ώρα... κι ούτε που μιλάμε...

Ξάρω, δεν είναι μεγάλη απογοήτευση, αλλά είναι γιορτές, είναι όλοι εδώ...
Έτσι κι αλλιώς δε θα έβγαινα, αλλά αν το έκανα... δε θα ήταν με τον ίδιο μου τον κολλητό, γιατί πάει με τον "φίδο". Και ποιος ξέρει ποιον άλλον εξαρτάται ποιους μάζεψε, ο μαφιόζος.

travel_lover · 02-01-07

υποτίθεται κολλητή μου από το δημοτικό. στο γυμνάσιο φεύγω για κύπρο όπου γνωρίζω τους φίλους που μέχρι τώρα αποκαλλώ αδέλφια. συνέχεια τηλέφωνα και γράμματα μαζί στις διακοπές κ.ο.κ μέχρι που της γνωρίζουμε έναν γνωστό μας (μέχρι τα 16 δεν είχε ποτέ σχέση κ μας ξεγράφει από την ζωή της γιατι δεν μπορεί χωρίς αυτόν. έχει να με πάρει 4 χρόνια τηλέφωνο, αραιώσαμε τόσο που πλέον δεν μενδιέφερε. τώρα ούτε στον αρραβώνα δεν με κάλεσε...
τι να πεις... πάντα όμως πιστεύω στην φιλία. δεν είναι όλοι ίδιοι...

Vkey · 02-01-07

Αν και το έγραψα και αλλού... Θα το ξαναπώ κι εδώ... Απογοητεύσεις - άλλοτε μικρές και άλλοτε μεγάλες- έχουμε φάει από φίλους... Είναι όλα μέσα στην ζωή...Και όλοι επιβιώσαμε και πάνω απ' όλα μάθαμε... Η ζωή συνεχίζεται... Και κάτι άλλο που έμαθα... Φίλοι κάνεις σε όλη την διάρκεια της ζωής σου και πολλές φορές από εκεί που δεν το περιμένεις γνωρίζεις πραγματικά άξια άτομα που σε νοιάζονται

Βέβαια παρηγοριά στον άρρωστο είναι αυτά που λέω αλλά νομίζω ότι έτσι συμβαίνει...Αισιοδοξία και λίγη αναισθησία και όλα θα πάνε μια χαρά νι;

Γίδι · 02-01-07

ναι σαφώς. Απλά είναι λίιιγο πιο δύσκολο να μην το σκέφτεσαι, όταν τον βλέπεις, είστε στην ίδια παρέα, δε σου μιλάει, χωρίς λόγο κι αφορμή... βλέπει πιο πολύ τους άλλους, τους κοινούς σας φίλους, κυνηγάει πιο πολύ άτομα που έθαβε παλιά, πιο πολύ τον είδε η αδερφή μου... και εμένα... πρρρρρρρρρρρ!

Vkey · 02-01-07

To ξέρω βρε... Ξεσπάστε γι' αυτους... λογικό και αναγκαίο είναι

Και όντως ο δικός σου αλλά και της τράβελ πολύ γαΐδούρια βγήκαν :hmm:

Απλά στο τέλος κάτι μαθαίνεις...
Με έχει πιάσει η αισιοδοξία μου σημερα...απορρώ με εμένα

Γίδι · 02-01-07

Έεεετσιιι!!! :clapup:

roumana · 2 Ιανουαρίου 2007

ετσι.

Η μεγαλύτερη απογοήτευση από φίλους...

Τιμώμενο Μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Περιβόητο μέλος

Επιφανές μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Περιβόητο μέλος

Νεοφερμένος

Περιβόητο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διάσημο μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διάσημο μέλος