Η φιλοσοφία του rock και του metal

[Lorien]

Eιναι γαρνιτουρα στο θεμα. Παντως πρεπει να πουμε οτι αν και δεν ειναι απολυτο κρητιριο, ειναι πιο πιθανο αυτα τα ατομα να το κανουν για το λογο που ειπε η Μισελ. Δλδ ....ΕΝα ειδος μονο ;......(ισως και να ειναι πολυ λιγα βεβαια αυτα τα ατομα)...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Demelene]

Eιναι γαρνιτουρα στο θεμα. Παντως πρεπει να πουμε οτι αν και δεν ειναι απολυτο κρητιριο, ειναι πιο πιθανο αυτα τα ατομα να το κανουν για το λογο που ειπε η Μισελ. Δλδ ....ΕΝα ειδος μονο ;......(ισως και να ειναι πολυ λιγα βεβαια αυτα τα ατομα)...

Αυτό που λέω εγώ είναι ότι δεν κρίνεις την προσέγγιση ενός ανθρώπου σε ένα είδος τέχνης από την ποσότητα των ειδών στα οποία αρέσκεται αλλά από τον τρόπο και την ουσία. Δλδ δεν έχει καμιά σημασία στο παραγόμενο συμπέρασμα αν ακούω μόνο μέταλ,μόνο τρανς,μόνο κλασσική μόνο mainstream ή κάποιο συνδυασμό ή το γνωστό και πάρα πολύ γελοίο σε απάντηση απ'ολα. Η ουσία είναι του πως και γιατί και φυσικά αυτό είναι κάτι που πρωτίστως κάθε άνθρωπος κρίνει για την πάρτυ του. Φυσικά αυτό το έχει κάνει ήδη αυτομάτως αν η επιλογή/ες είναι δικές του και προσωπικές.Αν δεν είναι τότε κάθεται και κρίνει όλους τους άλλους.

Μισέλ κατάλαβες που κολάει? Σε αυτό το θέμα σου απάντησα αρχικά. Σε αυτό που έγραψες δλδ ΜΟΝΟ ΜΕΤΑΛ=> πόζερ κολημένος και τα σχετικά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Αυτό που λέω εγώ είναι ότι δεν κρίνεις την προσέγγιση ενός ανθρώπου σε ένα είδος τέχνης από την ποσότητα των ειδών στα οποία αρέσκεται αλλά από τον τρόπο και την ουσία. Δλδ δεν έχει καμιά σημασία στο παραγόμενο συμπέρασμα αν ακούω μόνο μέταλ,μόνο τρανς,μόνο κλασσική μόνο mainstream ή κάποιο συνδυασμό ή το γνωστό και πάρα πολύ γελοίο σε απάντηση απ'ολα. Η ουσία είναι του πως και γιατί και φυσικά αυτό είναι κάτι που πρωτίστως κάθε άνθρωπος κρίνει για την πάρτυ του. Φυσικά αυτό το έχει κάνει ήδη αυτομάτως αν η επιλογή/ες είναι δικές του και προσωπικές.Αν δεν είναι τότε κάθεται και κρίνει όλους τους άλλους.

Μισέλ κατάλαβες που κολάει? Σε αυτό το θέμα σου απάντησα αρχικά. Σε αυτό που έγραψες δλδ ΜΟΝΟ ΜΕΤΑΛ=> πόζερ κολημένος και τα σχετικά.

Πόσο πιθανό είναι βρε Δεμελένε να ακούει κάποιος ΜΟΝΟ πχ Μέταλ και να μην το κάνει για ποζεριά;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Demelene]

όσο πιθανό χρειάζεται για να το δεχθείς σαν μια πιθανή πραγματικότητα στα δις κόσμου στον πλανήτη. Η λογική είναι παρόμοια με τον αν υπάρχει εξωγηίνη ζωή. Μιλάω από την σκοπιά των πιθανοτήτων και των μαθηματικών.
Σε κάθε περίπτωση επειδή σε κάποιον φαίνεται περίεργο και παράδοξο δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρχει σωστά κάπου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Klaus]

Πόσο πιθανό είναι βρε Δεμελένε να ακούει κάποιος ΜΟΝΟ πχ Μέταλ και να μην το κάνει για ποζεριά;

Σφάλλεις γιατί ο μεταλάς ο σκληροπυρινικός κάθε άλλο παρά ποζέρι είναι...
Στο λέω όχι ως μεταλλάς ποτέ δεν υπήρξα αλλά συναναστρέφομαι με τέτοιους ανθρώπους

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

όσο πιθανό χρειάζεται για να το δεχθείς σαν μια πιθανή πραγματικότητα στα δις κόσμου στον πλανήτη. Η λογική είναι παρόμοια με τον αν υπάρχει εξωγηίνη ζωή. Μιλάω από την σκοπιά των πιθανοτήτων και των μαθηματικών.
Σε κάθε περίπτωση επειδή σε κάποιον φαίνεται περίεργο και παράδοξο δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρχει σωστά κάπου.

Χελόου;; Άφησα περίθώρια εξαιρέσεων! Οπότε τι μου λές για τους εξωγήινους και τις πιθανότητες;

Σφάλλεις γιατί ο μεταλάς ο σκληροπυρινικός κάθε άλλο παρά ποζέρι είναι...
Στο λέω όχι ως μεταλλάς ποτέ δεν υπήρξα αλλά συναναστρέφομαι με τέτοιους ανθρώπους

Ποζέρι είναι με την έννοια οτι τα κάνει όοολα αυτά για να προβάλλει ένα συγκεκριμένο ίματζ και όχι γιατί το νιώθει. ΕΙΔΙΚΑ ο τύπος ανθρώπου που αναφέρεις είναι χαρακτηριστικότατο δείγμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Demelene]

Χελόου;; Άφησα περίθώρια εξαιρέσεων! Οπότε τι μου λές για τους εξωγήινους και τις πιθανότητες;

Η ατάκα

Πόσο πιθανό είναι βρε Δεμελένε να ακούει κάποιος ΜΟΝΟ πχ Μέταλ και να μην το κάνει για ποζεριά;

δεν αφήνει και πολλά περιθώρια. όπως γενικά και σε όλα τα προηγούμενα ποστ σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Ότι θα χρειαζόμουν ειδικό λεξικό για να καταλάβω την κατά τα άλλα Ελληνική γλώσσα, δεν το περίμενα...

Ποζεριά...

1. ποζεράς
Εκ του αγγλικού poseur. Ο επιδειξίας, αυτός που μοστράρει κάποια ιδιότητά του (μπράτσα) ή κάποιο απόκτημά του (αυτοκίνητο, mp3-player) για να προκαλέσει το θαυμασμό, τη ζήλια των άλλων. Λέγεται και ποζέρι.

φιγουρατζής έτσι για να βλέπετε και καμία ελληνική λέξη μπροστά σας

Στο θέμα μας: Υπάρχουν είδη μουσικής που είναι ιδιαίτερα και ίσως κάποιος που τα προτιμά να μην μπορεί εύκολα να σχετιστεί με άλλα είδη μουσικής.

π.χ. κάποιος λάτρης της κλασσικής μπορεί πραγματικά να μην μπορεί να αντέξει τη Heavy Metal και το ανάποδο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Η ατάκα δεν αφήνει και πολλά περιθώρια. όπως γενικά και σε όλα τα προηγούμενα ποστ σου.

Δεν αφήνει πολλά, αφήνει όμως.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Ποζέρι είναι με την έννοια οτι τα κάνει όοολα αυτά για να προβάλλει ένα συγκεκριμένο ίματζ και όχι γιατί το νιώθει. ΕΙΔΙΚΑ ο τύπος ανθρώπου που αναφέρεις είναι χαρακτηριστικότατο δείγμα.

Ποζερι θα ειναι ευσων ακουει μονο μεταλ και φροντιζει να το μαθενουν ολοι... Αν ομως ακουει μονο μεταλ γιατι του αρεσει μονο αυτη η μουσικη και ειναι ησιχος και ετοιμος για κουβεντα μονο με οπιον πραγματικα εχει κατι να πει, και οχι με τον καθενα απλα για να του πει "Κοιτα, εγω ειμαι μεταλας και ακουω μονο μεταλ. Το ταδε συγκροτιμα δεν το δεχομαι γιατι εβγαλε αυτο το τραγουδι που δεν ειναι pure, το αλλο δεν ειναι μεταλ γιατι απο αυτον τον δισκο και μετα χαλασε, αυτους δεν τους δεχομαι γιατι δεν εχουν αρκετο distorsion στις κιθαρες, αυτοι εχουν γυναικια φωνιτικα πως μπορεις να τους αποκαλεις μεταλ;" κλπ..... τοτε για μενα αυτος ειναι μεταλας! Και στα κυκλοματα που κυκλοφορω υπαρχουν πολοι που διατιμπανιζουν οτι δεν ακουνε ουτε καν ροκ γιατι ειναι πολυ ελαφροι για τους μεταλαδες, εχει αυτους που βριζουν σχεδων ολα τα συγκροτιματα καθως ειναι πουλιμενα, εχεις αυτους που διατιμπανιζουν οτι παιζουν κιθαρα, και αφου παιζουν κιθαρα ειναι και σκληροπυρινικοι μεταλαδες, και πολλες φορες αιστανομαι οτι γινομαι και εγω καπος επειδεικτικος λογο τις εμφανισης μου. οστωσω υπαρχουν και αυτοι οι λιγοι που ποτε δεν τους εχω ακουσει να λενε "εγω ακουω το ταδε συγκοτιμα και ειναι θρησκια και πρεπει ολοι να το ακουτε" η οτιδηποτε τετιο, και αυτοι θεωρω πως ξερουν τι και γιατι ακουνε, και δεν εχουν λογο να το κανουν γνωστο σε ολους, γιατι το ακουνε για την παρτυ τους

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Ναι υπαρχουν και ατομα που ακουνε μονο μεταλ, αλλα κυριως επειδη ειναι ακομα με στενους καλλιτεχνικους οριζοντες. Με τον καιρο θα ακουσουν κι αλλα πραματα. Απο λιγα εως πολλα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Ο παλιός είναι αλλιώς. Μεριάστε μάγκες μου, κατεύθασα κι εγώ!!!

Το θέμα είναι πως ταμπέλες υπάρχουν για να έχουμε έναν μπούσουλα, όχι για να αναλωνόμαστε σε αυτό

Επιτέλους συμφωνώ μαζί σου, αλλά εσύ το είπες, εσύ το άκουσες (άντε κι εγώ μαζί). Οι ταμπέλλες μας έχουν πνίξει...

Σε αυτο εχεις απολυτο δικιο... Εξ αλλου ειναι διαφορετικος ο τροπος που το προσεγγιζει κανεις. Για μενα το metal δεν ειναι απλα ειδος μουσικης, αλλα κατι πολυ παραπανω. Ειναι συναισθημα. Ποσες φορες εχω ακουσει τραγουδι που δεν ειναι metal σαν ειδος, αλλα μου εχει βγαλει ενα metal συναισθημα...

Επιτέλους συμφωνώ και μαζί σου δικέ μου. Βλέπω ότι όσο κι αν διαφωνούμε περί Ελληναρά, το μέταλ μας ενώνει. Ίσως και οι δύο προσπαθούμε να βγάλουμε το συναίσθημά μας με διαφορετικό τρόπο. Έναν μεταλλά η Ελλάδα τον πληγώνει. Ξέρεις τι θα πει να έχεις μέταλ γκρουπ που έχει πάρει άριστες κριτικές από όλα τα περιοδικά του χώρου, μέχρι το Μέταλ Χάμερ και καμιά εταιρεία να μη θέλει να σε κυκλοφορήσει γιατί λέει δεν έχει κοινό στην Ελλάδα; Ας αφήσω όμως τον πόνο μου για άλλη φορά, νιώθω πως είμαι στο στοιχείο μου επιτέλους.

Το Μέταλ και το Ροκ δεν είναι η μουσική. Είναι το συναίσθημα και το attitude. Το ίδιο attitude έχουν οι Going Thru και οι Terror X Crue (ιδιαίτερα αυτοί). "Έχω τη μέθοδο του Προκρούστη, φέρνω στα μέτρα μου τον κάθε λούστη", αυτό μου θυμίζει Motorhead ως ύφος. Ακόμη και ο Χατζιδάκις και ιδιαίτερα ο Θεοδωράκης έχουν στιγμές ροκ ("Βασιλειάδου και Αυλωνίτης, αυτοί είναι ροκ"). Το μέταλ είναι τρόπος ζωής κι ο καθένας το παλεύει όπως ξέρει και μπορεί.

Προσωπικά πιστεύω οτι όποιος ακούει ΜΟΝΟ metal (όπως και ΜΟΝΟ κλασσική και γενικά ΜΟΝΟ ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής) το κάνει για ποζεριά. Κι αν όχι όλοι, οι περισσότεροι (ας μην γενικεύω).
Ειδικά δε με το metal και κάπως λιγότερο με τη ροκ, το κακό με τα ποζέρια έχει παραγίνει. Είναι αυτό που αποκαλώ "η μόδα της αντί-μόδας" ή "η μόδα της ψευτοκουλτούρας", η οποία εξελίσσεται σε μάστιγα. Κάποια μέρα θα ανοίξω κανένα σχετικό thread για αυτό (όταν προετοιμαστώ ψυχολογικά για τα flames που θα πέσουν εκει μέσα ).

Μα τι λες καλή μου Μισέλ; Εγώ ακούω απ' όλα τα είδη. Και Doom και Thrash, Ανατολικής και Δυτικής ακτής, και Hard Core και Power και Heavy, και Black και Death και Speed και Stoner, όμως πάνω απ' όλα μ' αρέσει το Metal!!!

Είναι δυνατόν να πιστεύετε ότι ακούω μόνο ένα είδος μουσικής δηλαδή;;;.
Στην ταινεία Blues Brothers οι τύποι πάνε να παίξουν σ' ένα επαρχιακό κλαμπ στην εθνική οδό. Ο Μπελούσι ρωτάει λοιπόν την ιδιοκτήτρια: "Τι μουσική παίζετε εδώ;", κι αυτή του απαντάει: "Μα απ' όλα, και Κάντρυ και Ουέστερν"!!!

Πέρα από την πλάκα τώρα, εγώ ακούω όλα τα είδη μουσικής, μέχρι και σκυλάδικο Β' κατηγορίας (γουστάρω Ελένη Ροδά και Κώστα Καφάση, Κώστα Καμπουρίδη, Φλωρινιώτη, ακόμη και τον Βας Παρασκευάς). Ακούω έντεχνη ελληνική μουσική (όχι τη φρικτή δηθενιά του εντεχνολαϊκού που κυριαρχεί), έντεχνο λαϊκό (τώρα θα σας τρελλάνει το Χάος, εννοώ ότι υπάρχουν και κάποιοι όπως ο Θαν. Παπακωνσταντίνου, ο Μάλαμας και ο Αλκίνοος ή ο Λυδάκης που μου αρέσουν, μισώ την Τσαλιγοπούλου κι ας είναι απ' τη Θεσσαλονίκη), κλασσική μουσική, δημοτικά, μικρασιάτικα, εθνίκ, πανκ, χιπ χοπ, ροκάκια FM, κλασσικό ροκ, Blues, Funky, Ambient, Trans, Latin, ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Κάθε μια απ' αυτές τις μουσικές έχει το στόχο της, την ώρα της και τη λειτουργία της. Όμως το μέταλ κυλάει στις φλέβες μου. Όταν ακούω μέταλ, νιώθω όπως εκείνα τα γέρικα στρατιωτικά άλογα που κοίτονταν ετοιμοθάνατα, όμως μόλις άκουγαν σάλπιγγα σηκώνονταν, στήνονταν προσοχή και όρθωναν και τ' αυτιά τους.. Αυτή είναι η μουσική της ψυχής μου.

Φυσικά όταν ήμουν στην ηλικία του Κρόνου (άστα να πάνε πόσο παλιά, μπορεί να ζούσε ακόμη και ο Μπον Σκωτ), αλλά και σε μεγαλύτερες ηλικίες, είχα κολλήσει κι εγώ με το φανατισμό του νεοφώτιστου. Το μέταλ είχε πολλά θέλγητρα. Πρώτον ήταν μουσική που μας συνέπαιρνε. Δεύτερον, τρόμαζε τη γιαγιά μας. Τρίτον τότε ήμασταν λίγοι και δακτυλοδεικτούμενοι (ενίοτε και με τα πέντε δάκτυλα) Πάντως ήθελε τσαμπουκά τότε να είσαι μεταλλάς. Οι γονείς των φίλων μου δεν τους άφηναν να μου κάνουν παρέα, στο δρόμο μας έβριζαν, κλπ. Τέταρτον, είχαμε βάλει τους στίχους του At war with Satan των Venom ως κάλυμμα στο βιβλίο των θρησκευτικών (και ο θεολόγος ήταν ο λυκειάρχης και ήταν και χουντικός, "Αντίδραση, αντίδραση το μόνο που θα κάνω, αντίδραση αντίδραση μετά ίσως πεθάνω") Εγώ προτίμησα μια πιο κλασσική λύση, είχα βάλει το δαίμονα από το The Number of the Beast (χωρίς τον Eddie) και είχα ζωγραφίσει ένα μεγάλο 666 από επάνω. Αυτό νομίζω ότι αποτελούσε κι ένα πολιτικό σχόλιο για το μάθημα των θρησκευτικών και τα ψέμματα που μας μαθαίνανε.
Το κυριότερο πλεονέκτημα όμως του μέταλ, ήταν και είναι ότι μαζεύει τόσους φρίκουλες στους κόλπους του, που ακόμη κι εμένα μ' έκανε να αισθάνομαι φυσιολογικός. Επίσης για εμάς τους παλιότερους αποτελεί κι ένα σημείο αναφοράς. Για παράδειγμα, πρόσφατα έπαιξαν στη Σαλλονίκη οι Suicidal Tendencies. Εκεί λοιπόν, για πολλοστή φορά σε συναυλία, συνάντησα παλιούς γνωστούς από τα στέκια μας. Τότε είπα πως αυτές οι συναυλίες μοιάζουν λίγο με τους γάμους (ή και τις κηδείες), όπου συναντιούνται κατά καιρούς οι μακρινοί συγγενείς.
Γεγονός είναι ότι ακόμη και σήμερα, που δεν είμαι τόσο φανατίλας, έκοψα επιτέλους και τα μαλλιά μου (πέρισυ), το στυλάκι του μεταλλά και το attitude, είναι αναγνωρίσιμο επάνω μου. Το έχετε αναγνωρίσει και μέσα στο στέκι ορισμένοι, αν και συχνά τα γραπτά μου είναι ελαφρώς κουλτουριάρικα .

Σύντροφοι Μεταλλάδες ένας θερμός αγωνιστικός χαιρετισμός απο τις στρατιές του Μεγάλου Χάους...

ΥΓ: Κι αν είμαι ροκ μη με φοβάσαι,
έγινα κιόλας σαράντα χρονώ,
νύχτες αγρύπνιας να με θυμάσαι,
Αναφρανίλ και Τριπτιζόλ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[O'Zorgnax]

Στον αποπάνω...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Demelene]

Στον αποπάνω...

Ομοίως και από μένα αν και με κάποιες μικρές διαφορές αλλά όχι ουσίας καθώς εμένα μάρεσε πάνω από όλα το σχόλιο γύρω από το αίσθημα και το attidute οπως λες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Iduna]

Γνώμη μου είναι πως, αφού έχει ιδεολογία, πρώτα πρέπει να την έχεις (την ιδεολογία) και μετά ν'ακούσεις. Το λέω επειδή πολύ ακούνε πρώτα ροκ και μέταλ και μετά υιοθετούν μία τάδε ιδεολογία (και όχι μόνο ροκ ή μέταλ. Και άλλα είδη).
Προσωπικά θεωρώ ότι δε μας τραβάει ένα είδος αλλά ένα συγκρότημα/καλλιτέχνης. Γιατί πολλά συγκροτήματα παίζουν ροκ και μέταλ αλλά δεν πιστεύουν τα ίδια. Λόγω ιδεολογίας θα αγαπήσεις κάποιους πιστεύω, αυτό είναι όλο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nosaltres]

Ένα μεγάλο μπράβο στον Demelene και τον Great Chaos. Δεν φαντάζεστε πόσο με εκφράζουν τα posts σας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Τι να πω παίδες, εμένα απλά μου φαίνεται πως πρόκειται για αντίδραση στην μαζοποίηση που βλέπουμε τριγύρω μας, και καταλήγει σε άλλη μια μαζοποίηση, απλά διαφορετικού επιπέδου.

Δεν γίνεται τρεις γενιές ανθρώπων να ακούν τα ίδια συγκροτήματα σε live. Κάτι δεν μου βγαίνει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Πράγματι αγαπητέ Ρεμπεσκέ, θυμάμαι να πηγαίνω το μικρό μου ξαδερφάκι στους Saxon και στους Motorhead για εκπαιδευτικούς λόγους και γελάω. Επίσης θυμάμαι ότι δεν άντεξα να δω τις παλιόγριες τους Deep Purple στη Σαλλονίκη, επειδή είδα ένα βίντεο κλιπ από συναυλία τους και μ' έπεισαν ότι δεν "τό 'χουν". Η μουσική αυτή δεν έχει εξελιχθεί σχεδόν καθόλου τα τελευταία 10 τουλάχιστον χρόνια, πράγμα που μ' έχει κάνει να ψάχνομαι με άλλα είδη. Η μόνη εξαίρεση είναι κάτι συμφωνικά μέταλ και κάτι άλλα που έχουν πάρει όλες τις πεντατονικές της Ιρλανδικής μουσικής και μιμούνται τους Thin Lizzy (μόνο σε αυτό και χωρίς τη γνήσια ροκ διάθεση εκείνων) σε βαθμό που μου θυμίζουν φολκ ή Χατζηδάκι παρά μέταλ. Λείπει ο τσαμπουκάς γενικά από την εποχή μας, όλοι θέλουν να είναι δημοφιλείς και με το ρεύμα και κανείς δεν θέλει να κάνει το κακό παιδί, τουλάχιστον όχι έξω από τα πλαίσια που επιβάλει η μουσική βιομηχανία και η κατανάλωση. Δεν θα χρησιμοποιήσω τη λέξη "πούστικα" που χρησιμοποίησε ο Δόκτωρας παραπάνω, όμως θα αναφέρω τον όρο "φλώρικα". Και ξέρετε, τα πιο φλώρικα είναι αυτά που το παίζουν ψευτομαγκιά. Λείπει η αίσθηση του δρόμου, της βρωμιάς, της αλητείας, αυτό που μου έβγαζαν για παράδειγμα οι Maiden με τον Di Anno. Ακόμη και οι Pantera, είναι άθλιοι ψεύτες κι έμποροι, αφού παρά τον τρομερό τσαμπουκά από το Cowboys from Hell κι έπειτα, αν ακούσει κανείς τα πρώτα τους 3 (αν θυμάμαι καλά) άλμπουμ πρόκειται για φρικτή ποζεριά. Συνεπώς θεωρώ ότι το έκαναν κατά παραγγελία και δεν τους πιστεύω. Πιθανολογώ ότι γι' αυτό κάποιος οπαδός τους σκότωσε τον κιθαρίστα, όταν άκουσε κάποιο παλιό τους τραγούδι. Τελικά πλήρωσαν το τίμημα των επιλογών τους, αφού ο ψευτοτσαμπουκάς (Respect, what did you say, are you talking to me, walk on home boy etc) έχει και τα ρίσκα του...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Κοιτα φιλε, οι Pantera ειναι μεγαλη ιστορια... Ισως σε εσενα να φαινονται ψεμα, σε αλλους φαινονται πραγματικοι, σε εμενα φαινονται κατι ενδιαμεσο. Κακα τα ψεματα, αλλαξανε και λογους εμποριου, αλλα πιστευω οτι αλαξανε και γουστα. Και μεγαλο ρολο επαιξε το οτι μπηκε ο phil στην μπαντα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Γιατί ξεχνάτε ότι τα νούμερα είναι ένας είδος κριτής; Αν η pantera είδαν ότι πέφτουν σε πωλήσεις είναι λογικό να αλλάξαν στυλ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.