Θέλετε η γυναίκα σας να μην δουλεύει;

[dimitris athens]

δεν ειναι θεμα κουλτουρας, εναι θεμα λαλακισμενης συμπεριφορας

Κοίταξε να δεις από έναν άνθρωπο που έτσι μεγάλωσε ,αυτό μόνο έχει δει και τον εξυπηρετεί μια χαρά τι απαιτήσεις μπορείς να έχεις? Η....λαλακισμένη συμπεριφορά του άλλου ,κουλτούρα είναι κι αυτή ,λαλακισμένη συμπεριφορά είναι και η δική σου γι αυτόν.
Να φέρω ένα παράδειγμα από την άλλη μεριά? Ας πάω στο άλλο άκρο.
Επειδή έχω πολύ στενή σχέση με την Σουηδία σε πάρα πολλά ζευγάρια ισχύει η μέρα μου/σου. Κοινώς συμφωνούν μια μέρα την εβδομάδα να ανήκει αποκλειστικά στον/στην σύζυγο. Αυτό περιλαμβάνει όμως ακόμη και επίσκεψη του/της γκόμενου/ας στο σπίτι του ζευγαριού με όλα τα...παρελκόμενα σε σημείο το επόμενο πρωί ο/η σύζυγος να ετοιμάζει μέχρι και πρωινό το άλλο πρωί για τον/ην επισκέπτη!
Οταν το βίωσα πρώτη φορά αυτό έπαθα πολιτισμικό σοκ!
Φυσικά συζητώντας το μετά για τα δικά τους πολιτιστικά πρότυπα θεωρήθηκα καθυστερημένος Νοτιοευρωπαίος.
Τελικά όλα είναι θέμα οπτικής.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ENTY]

Βασικα οι επιλογες δε με καλυπτουν, πως θα μπορουσαν αλλωστε, ενα γκαλοπ ειναι.

Για αλλους λογους θελω και για αλλους οχι, και νομιζω οτι αυτο ισχυει για τους περισσοτερους.

Τελικα καπου ειδα οτι κανουμε παντα αυτο που πρεπει, το οποιο δεν ειναι κακο κατ' αναγκη....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

Ναι αν και δεν νομίζω ότι θα τα κατάφερνα τόσο καλά στην ανατροφή των παιδιών όσο αυτή. Θα έπρεπε να ξεπεράσω 1.000.000 χρόνων δεξιότητες του homo sapiens για να το καταφέρω καλύτερα.

Πιο δύσκολο είπα ότι είναι ,όχι αδιανόητο ,κάθε άλλο. Μάλλον πριν διαβάσεις το πόστ μου λειτούργησαν κάποια στερεότυπα (θεώρησες ως απάντηση αυτό που περίμενες να διαβάσεις και όχι αυτό που διάβασες πραγματικά -σκυλιά του Παβλόφ,σύνδρομο). Για ξαναρίξε μια ματιά...

και πρακτικά να το πάρεις το Bold ένας απλός άνθρωπος στη ζωή του δεν καταφέρνει να αποκτήσει μέσα σε 4-6 χρόνια [όσο είναι μικρά τα παιδιά] τοσων χρόνων δεξιότητες

don't twist my words and don't play with (just) words either

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Hunter]

Τελικά όλα είναι θέμα οπτικής.

αυτη η φραση και μονο τα λεει ολα! και στην ουσια ολοι εχουμε αυτο το κολλημα - το πως θα φανουμε στους απεξω - αλλη μια λαλακισμενη νοοτροπια.

τελικα ειμαστε πολυ ψωναρες ολοι!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dimitris athens]

και πρακτικά να το πάρεις το Bold ένας απλός άνθρωπος στη ζωή του δεν καταφέρνει να αποκτήσει μέσα σε 4-6 χρόνια [όσο είναι μικρά τα παιδιά] τοσων χρόνων δεξιότητες

don't twist my words and don't play with (just) words either

Ε όπως και να το κάνεις ,όσο και να προσπαθήσεις ,ως μπαμπάς θα καταφέρεις ότι καταφέρεις.Μαμά δεν πρόκειται να γίνεις ούτε με αλλαγή φύλου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Λοιπόν, όταν παντρέυτηκα με απέλησαν, έμεινα χωρίς δουλειά 1 χρόνο, ένοιωσα η ποιό άχρηστη γυναίκα στον κόσμο, άλαξα 15 δουλειές του ποδαριού προκειμένου να προσφέρω κάτι στο σπίτι, μέχρι και γιανιώτησα ντύθηκα για διαφήμηση της πεζό για το άουτο τρίτη προκειμένου να πάρω 60 ευρώ με ώρες ορθοστασίας άλλα όταν τα πείρα ένοιωσα χρήσιμη άς κουράστηκα άς ταλεπωρήθηκα, ένοιωσα όμως ότι κάτι έκανα.....

Αυτό το συνέσθημα το εχουν πολλές γυναίκες θ'ελουν να προσφέρουν θέλουν να νοιώθουν χρήσιμες, όταν λοιπόν μια γυναίκα επιλέγει να δουλέψει πρέπει να το κάνει και δεν έχει το δικαίομα κανένας άντρας να στερίσει την υθική αξιοπρέπεια της γυναίκας

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Επειδή έχω πολύ στενή σχέση με την Σουηδία σε πάρα πολλά ζευγάρια ισχύει η μέρα μου/σου. Κοινώς συμφωνούν μια μέρα την εβδομάδα να ανήκει αποκλειστικά στον/στην σύζυγο. Αυτό περιλαμβάνει όμως ακόμη και επίσκεψη του/της γκόμενου/ας στο σπίτι του ζευγαριού με όλα τα...παρελκόμενα σε σημείο το επόμενο πρωί ο/η σύζυγος να ετοιμάζει μέχρι και πρωινό το άλλο πρωί για τον/ην επισκέπτη!
Οταν το βίωσα πρώτη φορά αυτό έπαθα πολιτισμικό σοκ!
Φυσικά συζητώντας το μετά για τα δικά τους πολιτιστικά πρότυπα θεωρήθηκα καθυστερημένος Νοτιοευρωπαίος.
Τελικά όλα είναι θέμα οπτικής.

Πλάκα κάνεις;!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dimitris athens]

αυτη η φραση και μονο τα λεει ολα! και στην ουσια ολοι εχουμε αυτο το κολλημα - το πως θα φανουμε στους απεξω - αλλη μια λαλακισμενη νοοτροπια.

τελικα ειμαστε πολυ ψωναρες ολοι!

Προιόντα της εκάστοτε κοινωνίας που αναπτυσόμαστε είμαστε βρε γείτονα. Οσο και αν θέλουμε να το παίζουμε ανεξάρτητοι ,αυτόφωτοι και αυτόβουλοι αναπόφευκτα οι επιδράσεις είναι ριζικές. Ο άνθρωπος ως κοινωνικό ον θα αλληλεπιδρά με το περιβάλλον του περισσότερο ως δέκτης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dimitris athens]

Πλάκα κάνεις;!!!

Καθόλου! Σκέψου μάλιστα να το ανακαλύπτεις ως....επισκέπτης και μάλιστα σε σχετικά μικρή ηλικία!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Εκτός αν αποφασίσει να αντιδράσει φίλε δημήτρη.....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Hunter]

Εκτός αν αποφασίσει να αντιδράσει φίλε δημήτρη.....

ακριβως!!!

το θεμα ειναι να παρει ο καθενας την αποφαση να αντιδρασει!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dimitris athens]

ακριβως!!!

το θεμα ειναι να παρει ο καθενας την αποφαση να αντιδρασει!

Αντιδρά βρε παιδιά ως ένα βαθμό. Αντιδρά και όταν αυτοί που αντιδρούν ξεπεράσουν το κρίσιμο σημείο μεταβάλλονται και τα κοινωνικά πρότυπα.
Ετσι μετασχηματίζεται και οι κοινωνία ,όταν ωριμάζουν οι συνθήκες που λεν και οι πολιτικές επιστήμες.
Αλλά αυτό γίνεται σταδιακά,με συγκεκριμένους ρυθμούς και σε συγκεκριμένους τομείς. Βίαιες ανατροπές και επαναστάσεις σε τέτοια θέματα δεν παίζουν. Δεν μπορεί δηλαδή η Αβγανή να γίνει Σουηδέζα και το αντίστροφο από την μια μέρα στην άλλη. Είναι πιθανό αλλά πρέπει να περάσουν γενιές αφ ενός και αφ εταίρου ποιός κρίνει το σωστό και ποιός το λάθος?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

πολλά respect στον Δημήτρη για τις απαντήσεις του.
όχι επειδή συμφωνώ μαζί του αλλά για τον τρόπο που διατυπώνει τα πράγματα και για τα επιχειρήματα του.
Συνέβαλε στο να ανέβει η συζήτηση ένα σκαλί ποιότητας

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

σε αντιδιαστολή με οποιοδήποτε επάγγελμα που αναπόφευκτα καταλήγει τυποποιημένη καθημερινότητα.

Και αυτό προκύπτει απο που ακριβώς; Απο την δική σου εμπειρία; Και; Η δική μου πχ λέει το αντίθετο.

Μην ξεχνάμε ότι η δουλειά ως έννοια είναι παράγωγο
της δουλίας.

Στην ελληνική γλώσσα...

Η τέχνη ,η φιλοσοφία ,ο πολιτισμός , η κουλτούρα δεν αναπτύχθηκαν από μισθωτούς και ελ.επαγγελματίες.

Οι καθηγητές πανεπιστημίου που κάνουν έρευνα δεν είναι εργαζόμενοι δηλαδή; Τι είναι, χομπίστες;

Κατά τα άλλα η οικονομική εξάρτηση που ισοδυναμεί με υποδούλωση δεν διαφέρει καθόλου με την οικονομική εξάρτηση από το εκάστοτε αφεντικό που επίσης καθίσταται υποδούλωση ,άρα μάλλον είναι άτοπο το συγκεκριμένο επιχείρημα.

Αφεντικό μπορείς να αλλάξεις (σχετικά) εύκολα. Σύζυγο όμως όταν υπάρχουν και παιδιά;

Το να είναι ένα πρόσωπο αυτόνομο και ικανό για επιβίωση δεν ορίζεται σε καμμιά περίπτωση από το εκάστοτε επάγγελμα που μπορεί να ασκεί ή όχι.

Α ναι; Ξέρεις πόσους φοιτητές γνωρίζω που ως επιχείρημα για να τους ελέγχουν οι γονείς τους τους φέρνουν το οικονομικό; Και μιλάμε για γονείς, έτσι;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Πάντως έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον οι απαντήσεις στο συγκεκριμένο θέμα ανάλογα με την ηλικιακή ομάδα που ανήκει ο καθένας.
Είναι φανερός ο ιδεαλισμός των μέχρι τα 25 και ο ρεαλισμός των 30 και άνω.....Η Νεραίδα έπιασε την ουσία. Αν θες να κάνεις κάτι καλά κάτι άλλο θα το κάνεις λιγότερο καλά. Είναι θέμα τελικής επιλογής.

Δεν νομίζεις οτι είναι λίγο ρατσιστικό αυτό;

Και μιας και δίνεις τόση βάση στην ηλικία, θες να σου φέρω τη μητέρα μου να επιχειρηματολογήσει; 55 είναι και έχει τις ίδιες απόψεις με μένα επι του θέματος.
Ο "ρεαλισμός" κατ'εσε, μιζέρια κατ'εμε, είναι η εύκολη λύση αγαπητέ. Η εύκολη λύση για να νιώθει κάποιος καλύτερα επειδή δεν προσπάθησε ή επειδή προσπάθησε και απέτυχε, πείθει τον εαυτό του οτι έτσι είναι όλοι. Και ναι, γύρω στα 30 είναι πιο σύχνό το φαινόμενο αυτό, διότι τότε γίνεται πιο επιτακτική η ανάγκη πολλών να νιώσουν καλύτερα για όσα δεν πέτυχαν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Angie_Ann]

Νομίζω ότι ξεχνάμε και κάποια άλλη πιο πρακτική πλευρά του θέματος και όχι τόσο φιλοσοφική... Εφόσον τα παιδιά έχουν ξεπεράσει την ηλικία των 3-4 ετών για μένα είναι αδιανόητο μια γυναίκα να κάθεται όλη μέρα στο σπίτι. Θεωρώ ότι για ένα καλό βιοτικό επίπεδο στη σύγχρονη κοινωνία είναι απαραίτητο να δουλεύουν και οι δύο γονείς και να μοιράζονται τις υποχρεώσεις μέσα στο σπίτι. Αλίμονο αν δεν δούλευαν και οι δύο γονείς μου για παράδειγμα τη στιγμή που είμαστε 3 παιδιά. Ούτε φροντιστήριο θα μπορούσαν να μας στείλουν ούτε τίποτε. Ούτε και βέβαια θα μπορούσαν να μας στηρίξουν οικονομικά για κάποιο μεταπτυχιακό στο εξωτερικό κτλ κτλ. Θεωρώ ότι εφόσον ο ένας από τους δύο δεν βγάζει πάρα πολλά λεφτά ο ένας μισθός δεν φτάνει και στην ουσία κάποιος στερεί από τα παιδιά του μη δουλεύοντας παρά προσφέρει στην οικογένεια. Με έναν καλό προγραμματισμό νομίζω ότι μια οικογένεια μπορεί να τα καταφέρει όταν δουλεύουν και οι δύο γονείς.

Δεν νομίζεις οτι είναι λίγο ρατσιστικό αυτό;

Και μιας και δίνεις τόση βάση στην ηλικία, θες να σου φέρω τη μητέρα μου να επιχειρηματολογήσει; 55 είναι και έχει τις ίδιες απόψεις με μένα επι του θέματος.
Ο "ρεαλισμός" κατ'εσε, μιζέρια κατ'εμε, είναι η εύκολη λύση αγαπητέ. Η εύκολη λύση για να νιώθει κάποιος καλύτερα επειδή δεν προσπάθησε ή επειδή προσπάθησε και απέτυχε, πείθει τον εαυτό του οτι έτσι είναι όλοι. Και ναι, γύρω στα 30 είναι πιο σύχνό το φαινόμενο αυτό, διότι τότε γίνεται πιο επιτακτική η ανάγκη πολλών να νιώσουν καλύτερα για όσα δεν πέτυχαν.

Συμφωνώ μαζί σου και πιστεύω ότι δεν θα έπρεπε να κρινόμαστε βάσει ηλικίας αλλά παρόλα αυτά είναι δεδομένο ότι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας έχουν περισσότερες εμπειρίες και σίγουρα έχουν κάτι να προσφέρουν σε μας τους μικρότερους με αυτές. Δεν πιστεύω ότι επειδή μεγάλωσαν παράτησαν τα όνειρα τους και βολεύτηκαν ή βουτήχτηκαν στη μιζέρια. Αντίθετα έγιναν πιο συνειδητοποιημένοι και είδαν με άλλη οπτική γωνία τη ζωή. (όχι όλοι φυσικά...) Ας μην ξεχνάμε ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και συνεπώς όχι το ίδιοι φιλόδοξοι με εσένα ή εμένα στον επαγγελματικό τομέα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Συμφωνώ μαζί σου και πιστεύω ότι δεν θα έπρεπε να κρινόμαστε βάσει ηλικίας αλλά παρόλα αυτά είναι δεδομένο ότι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας έχουν περισσότερες εμπειρίες και σίγουρα έχουν κάτι να προσφέρουν σε μας τους μικρότερους με αυτές. Δεν πιστεύω ότι επειδή μεγάλωσαν παράτησαν τα όνειρα τους και βολεύτηκαν ή βουτήχτηκαν στη μιζέρια. Αντίθετα έγιναν πιο συνειδητοποιημένοι και είδαν με άλλη οπτική γωνία τη ζωή. (όχι όλοι φυσικά...) Ας μην ξεχνάμε ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και συνεπώς όχι το ίδιοι φιλόδοξοι με εσένα ή εμένα στον επαγγελματικό τομέα.

Όταν βλέπουν τις εμπειρίες τους, όχι ως προσωπικές τους εμπειρίες αλλά ως universal truth, τότε όχι, δεν νομίζω οτι έχουν τίποτα καλό να προσφέρουν.
Είναι σαν να σου λένε το κλασσικό μίζερο "Ααααχ, κι εγώ είχα όνειρα στην ηλικία σου, θα δεις, σαν εμένα θα καταντήσεις". Και μετά σε φέρνουν σε μια θέση που άντε να αποδείξεις οτι δεν είσαι ελέφαντας, δεδομένου οτι ουσιαστικά αμφισβητούν την κρίση σου, οπότε ο,τι και να πεις, θα θεωρήσουν οτι είναι αποτέλεσμα της προβληματικής σου κρίσης. Άνθρωποι που χρησιμοποιούν τέτοια "επιχειρήματα" κατ'εμε το μόνο που έχουν να επιδείξουν στο σημείο που έφτασαν είναι η ηλικία τους (γι'αυτό τη θεωρούν τόσο σημαντική) και δεν θα μπορούσαν να με αφήνουν πιο αδιάφορη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[OxynteS]

δεν έχω πρόβλημα με το αν θα δουλέψει η γυναίκα μου ή όχι
ένα ειναι το σίγουρο, αν το αποφασίσει είμαι διατεθιμένος να αναλάβω μέρος από τις "δουλειές" του σπιτιού
στο κάτω κάτω και εκείνη αναλαμβάνει με το να δουλέψει μέρος των οικονομικώ υποχρεώσεων του σπιτιού

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

δεν έχω πρόβλημα με το αν θα δουλέψει η γυναίκα μου ή όχι
ένα ειναι το σίγουρο, αν το αποφασίσει είμαι διατεθιμένος να αναλάβω μέρος από τις "δουλειές" του σπιτιού
στο κάτω κάτω και εκείνη αναλαμβάνει με το να δουλέψει μέρος των οικονομικώ υποχρεώσεων του σπιτιού

Το μέρος αυτό, θα ήταν ίσο με το μέρος των οικονομικών υποχρεώσεων που εκείνη ανέλαβε;
Δηλαδή, αν παίρνατε τον ίδιο μισθό (ή βγάζατε τα ίδια χρήματα), θα αναλάμβανες το 50%?
Αν αυτή έβγαζε τα διπλάσια απο σένα, θα αναλάμβανες το 66% των δουλειών του σπιτιού;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[OxynteS]

Το μέρος αυτό, θα ήταν ίσο με το μέρος των οικονομικών υποχρεώσεων που εκείνη ανέλαβε;
Δηλαδή, αν παίρνατε τον ίδιο μισθό (ή βγάζατε τα ίδια χρήματα), θα αναλάμβανες το 50%?
Αν αυτή έβγαζε τα διπλάσια απο σένα, θα αναλάμβανες το 66% των δουλειών του σπιτιού;

καλή αυτή σκέψη αλλά πιστεύω ότι το πόσα θα βγάζει ο καθένας δεν θα ήταν καλό κριτήριο για το μοίρασμα των υποχρεώσεων στο σπίτι
αν εγώ βγάζω τα διπλά με μισή δουλειά και εκείνη τρελένεται στη δουλειά για να βγάλει τα μισά, δεν θα ήταν σωστό να πάρω τη μισή δουλεία του σπιτιού, ε;
το τι δουλειά κάνει ο καθένας και πόσο ξεκούραστη είναι πιστεύω θα πρέπει να είναι το μέτρο για το μοίρασμα των υποχρεώσεων σε ένα σπίτι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.