Θέματα φιλίας

Koninakon

Νεοφερμένος

Η Koninakon αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών. Έχει γράψει 7 μηνύματα.
Καλησπέρα σας,

Γράφω εδώ γιατί είμαι πολύ στεναχωρημενη. Μόλις συνειδητοποίησα ότι δεν έχω ουσιαστικές φιλίες. Είμαι 26 ετών και τόσα χρόνια έκανα φιλίες βραχυπρόθεσμες όπου όλες έληγαν μετά από 2 με 3 χρόνια το πολύ. Πάντα κάτι τοξικό γινόταν είτε στην αρχή είτε στο τέλος και ξέκοβα. Ωστόσο είχα μια φίλη αρκετά χρόνια, από τη σχολή, που τη θεωρούσα καρδιακή. Μου στεκόταν στα δύσκολα, και μου προσέφερε αρκετά πράγματα όπως και εγώ και ένιωθα πολύ τυχερή.
Τελευταία όμως έχω παρατηρήσει αλλαγή συμπεριφοράς από εκείνη. Με έχει βάλει στην παρέα της με άλλες 3 κοπέλες οι οποίες είναι αρκετά αδιάφορες απέναντι μου. Εξηγώ, οταν αρρωσταινω ή έχω ένα πρόβλημα δεν ρωτάνε τι κάνω, δεν εμβαθύνουν στο θέμα, η μία μάλιστα με την πρώτη ευκαιρία θα πετάξει κακίες και όλες κάνουν "πλάκες" που είναι κακίες ουσιαστικά και με στεναχωρούν. Ωστόσο έως τώρα ενδιαφερόταν η κοπέλα αυτή που θεωρούσα φίλη μου. Ήταν η μόνη που με ρωτούσε τι κάνω κλπ. Αλλά τελευταία και εκείνη δεν ενδιαφέρεται, συμμετέχει στις πλάκες και έχει λίγο άδικη συμπεριφορά σε μένα σε σχέση με τις άλλες κοπέλες. Και έχει γκρεμιστεί ο κόσμος μου. Συνειδητοποίησα ότι δεν έχω καμία ουσιαστική φιλιά, γιατί και οι άλλες φίλες που έχω εκτός από αυτή τη παρέα είναι επιφανειακες και αναρωτιέμαι τι λάθος έχω κάνει. Γενικώς βάζω τους ανθρώπους σε απόσταση και γιαυτό θεωρώ πως δεν έχω κάποιον κοντά. Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί δέχομαι κακεντρεχη σχόλια και μεροληπτικη διαχείριση. Προσπαθώ να είμαι πολύ ευγενική με όλες, σκέφτομαι 5 φορές τι θα πω ως αστείο για να μην θίξω/προσβάλλω κάποια, επειδή με έχουν πει αρκετές φορές απαισιόδοξη προσπαθώ και άσχημη διάθεση να έχω να μην το δείχνω και να το επικοινωνώ νορμάλ και όχι όσο δράμα το βιωνω κλπ. Και δεν ξέρω τι να κάνω... Θέλω πολυ να βρω ουσιαστικούς φίλους αλλά όσο μεγαλώνω γνωρίζω ανθρώπους όλο και πιο δύσκολα και δεν ξέρω πως να προχωρήσω.
Επίσης με αυτήν την παρέα δεν ξέρω τι να κάνω, γιατί από τη μια θέλω να ξεκοψω εφόσον νιώθω άσχημα αλλά από την άλλη δεν θα έχω ούτε έναν άνθρωπο να βγαίνω για καφέ... Επίσης δεν έχω και σχέση και βούλιαζω στη θλίψη και τη μοναξιά. Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο αλλά νιώθω πως δεν έχω κάπου να τα πω... Οι συμβουλές σας θα μου ήταν πολύτιμες και ευχαριστώ που με ακούσατε 😊
 

ilias90

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 1,964 μηνύματα.
Έτσι είναι οι φιλίες, σαν όλες τις σχέσεις, περνάνε τις φάσεις τους και κάνουν τον κύκλο τους. Η μόνη συμβουλή που έχω να σου δώσω είναι να μάθεις να είσαι αυτάρκης και οι φιλίες/σχέσεις να είναι αποτέλεσμα επιλογών και όχι ανάγκης.
Επίσης, καμιά φορά χρειάζονται και τα διαστήματα μοναχικότητας/εσωστρέφειας. Μαθαίνεις και τον εαυτό σου καλύτερα.
 

glayki

Διάσημο μέλος

Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,591 μηνύματα.
Μήπως οριοθετείς το χώρο σου με τρόπο αποτρεπτικό για να σε πλησιάσουν οι άλλοι;κάπου λες " Βάζω τους άλλους σε απόσταση".Αν νιώθεις πως επαναλαμβάνεται το ίδιο μοτίβο στην εξέλιξη των σχέσεων σου,σκέψου αν μπορείς να κάνεις καμια αλλαγή στον τρόπο που προσεγγίζει ς ή επιλέγεις τους άλλους. Στη δεκαετία των είκοσι νομίζω πως οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα, ενδεχομένως φταίει και το γεγονός πως περιμένουμε να νιώσουμε καλά μέσα απο την παρουσία των άλλων, στην πορεία ανακαλύπτουμε πως η εθελουσια μοναχικότητα μπορεί κατά διαστήματα να φανεί προτιμότερη από ανούσιες συντροφιές που απλά υπάρχουν χωρίς εμβάθυνση της σχέσης. Θα πρότεινα να αναρωτηθείς αν υπάρχει κάτι που σου αρέσει ως δραστηριότητα, αθλητική, φυσιολατρική, καλλιτεχνική, εθελοντική κλπ δεν έχει σημασία και ασχολούμενη με αυτήν έχεις και την πιθανότητα να ενταχθεί ς σε ομάδες ανθρώπων με τα ίδια ενδιαφέροντα, διευρύνοντας τον κύκλο σου. Και στο κάτω κάτω οι σχέσεις είναι μεν σημαντικές, αλλά πιο σημαντική είναι η ηρεμία μας.. Μη φοβάσαι να μείνεις μόνη ένα διάστημα (κάποτε με τρόμαζε ως γεγονός, τώρα το επιδιώκω)
 

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,005 μηνύματα.
Καλησπέρα σας,

Γράφω εδώ γιατί είμαι πολύ στεναχωρημενη. Μόλις συνειδητοποίησα ότι δεν έχω ουσιαστικές φιλίες.

Εσυ και οι περισσότεροι από εμάς. Welcome to the club.

Τελευταία όμως έχω παρατηρήσει αλλαγή συμπεριφοράς από εκείνη. Με έχει βάλει στην παρέα της με άλλες 3 κοπέλες οι οποίες είναι αρκετά αδιάφορες απέναντι μου. Εξηγώ, οταν αρρωσταινω ή έχω ένα πρόβλημα δεν ρωτάνε τι κάνω, δεν εμβαθύνουν στο θέμα, η μία μάλιστα με την πρώτη ευκαιρία θα πετάξει κακίες και όλες κάνουν "πλάκες" που είναι κακίες ουσιαστικά και με στεναχωρούν. Ωστόσο έως τώρα ενδιαφερόταν η κοπέλα αυτή που θεωρούσα φίλη μου. Ήταν η μόνη που με ρωτούσε τι κάνω κλπ. Αλλά τελευταία και εκείνη δεν ενδιαφέρεται, συμμετέχει στις πλάκες και έχει λίγο άδικη συμπεριφορά σε μένα σε σχέση με τις άλλες κοπέλες. Και έχει γκρεμιστεί ο κόσμος μου.
Πήγε με την πλειοψηφία της παρέας και απλά δεν ανήκεις σε αυτή.

Άσε που έχω κι ένα τσιτάτο που ουδέποτε έχει πέσει έξω: Τα στερνά τιμούν τα πρώτα. Άμα βρώμισε έτσι στο τέλος, βρώμικο ήταν από την αρχή.

Συνειδητοποίησα ότι δεν έχω καμία ουσιαστική φιλιά, γιατί και οι άλλες φίλες που έχω εκτός από αυτή τη παρέα είναι επιφανειακες και αναρωτιέμαι τι λάθος έχω κάνει.

Ο κοινός παράγοντας σε όλες αυτές τις καταστάσεις, εισαι εσυ. Φταις για όλα; Οχι.

Μπορεί να έχεις όμως χαρακτηριστικά, ιδιοτροπίες, προτιμήσεις, που να τραβάνε συγκεκριμένη πάστα ανθρώπων και να διώχνουν άλλους ανθρώπους.

Αν αναρρωτιέσαι τι λάθος έχεις κάνει, τότε δεν έχεις καταλάβει γιατί στην λίμνη με τους φίλους είσαι συνεχώς το ψάρι που τσιμπάει το δόλωμα και προσπαθείς πάντα να κρεμαστείς απ' την επόμενη πετονιά (η οποία κι αυτή έχει δόλωμα).

Όταν παρεις λιγο χρονο μονη σου και κανεις μια αυτοκριτική, ίσως τότε να καταλάβεις και να κανεις σωστότερες επιλογές.

Επίσης με αυτήν την παρέα δεν ξέρω τι να κάνω, γιατί από τη μια θέλω να ξεκοψω εφόσον νιώθω άσχημα αλλά από την άλλη δεν θα έχω ούτε έναν άνθρωπο να βγαίνω για καφέ... Επίσης δεν έχω και σχέση και βούλιαζω στη θλίψη και τη μοναξιά. Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο αλλά νιώθω πως δεν έχω κάπου να τα πω... Οι συμβουλές σας θα μου ήταν πολύτιμες και ευχαριστώ που με ακούσατε 😊
Το να χρησιμοποιείς μια φιλία για να μη μείνεις μόνη είναι κακό και για σένα και για την αντίληψη των άλλων (α μας έχει αναγκη, αρα μας είναι ευκολο να της πεταμε κακίες)

Άμα είχες 2 άλλες κολλητές, δυο σου λέω εγω μόνο, θα σε έπαιζαν πιο καλά οι κυρίες καρακάξες της εν λόγω παρέας.

Επίσης θα σου ήταν πιο εύκολο να τις κόψεις. Είσαι μεταξύ μιας πέτρας κι ενός σκληρού σημείου, με την έννοια ότι είσαι εγκλωβισμένη σε δυο εξίσου δυσβάσταχτα ενδεχόμενα. Ή θα έχεις μια κακή φιλία και θα καρκινιάζεις από τοξικότητα, ή θα παρεις το ρισκο να μεινεις μόνη και να βαράς μύγες.

Θες τη συμβουλή μου μιας και το χω κάνει κι εγω;

Κόψε τους τοξικούς μαχαίρι. Θα σε σκάσουν και μετα θα σου ζητάνε και τα ρέστα γιατί δεν κάθησες να σε γδάρουν κι όλας.
 

Koninakon

Νεοφερμένος

Η Koninakon αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών. Έχει γράψει 7 μηνύματα.
Μήπως οριοθετείς το χώρο σου με τρόπο αποτρεπτικό για να σε πλησιάσουν οι άλλοι;κάπου λες " Βάζω τους άλλους σε απόσταση".Αν νιώθεις πως επαναλαμβάνεται το ίδιο μοτίβο στην εξέλιξη των σχέσεων σου,σκέψου αν μπορείς να κάνεις καμια αλλαγή στον τρόπο που προσεγγίζει ς ή επιλέγεις τους άλλους. Στη δεκαετία των είκοσι νομίζω πως οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα, ενδεχομένως φταίει και το γεγονός πως περιμένουμε να νιώσουμε καλά μέσα απο την παρουσία των άλλων, στην πορεία ανακαλύπτουμε πως η εθελουσια μοναχικότητα μπορεί κατά διαστήματα να φανεί προτιμότερη από ανούσιες συντροφιές που απλά υπάρχουν χωρίς εμβάθυνση της σχέσης. Θα πρότεινα να αναρωτηθείς αν υπάρχει κάτι που σου αρέσει ως δραστηριότητα, αθλητική, φυσιολατρική, καλλιτεχνική, εθελοντική κλπ δεν έχει σημασία και ασχολούμενη με αυτήν έχεις και την πιθανότητα να ενταχθεί ς σε ομάδες ανθρώπων με τα ίδια ενδιαφέροντα, διευρύνοντας τον κύκλο σου. Και στο κάτω κάτω οι σχέσεις είναι μεν σημαντικές, αλλά πιο σημαντική είναι η ηρεμία μας.. Μη φοβάσαι να μείνεις μόνη ένα διάστημα (κάποτε με τρόμαζε ως γεγονός, τώρα το επιδιώκω)

Δεν το κάνω επίτηδες που βάζω τους άλλους σε απόσταση. Απλά δεν ανοίγομαι εύκολα και εντελώς. Νιώθω πως αν είμαι ο εαυτός μου δεν θα με συμπαθούν και όντως οι φιλίες που έχω έως τώρα το επιβεβαιώνουν... Γιατί όλες φεύγουν στο τέλος... Δεν ξέρω πως να το αλλάξω γιατι χάνω και την ελπίδα όσο περνάει ο καιρός...

Εσυ και οι περισσότεροι από εμάς. Welcome to the club.


Πήγε με την πλειοψηφία της παρέας και απλά δεν ανήκεις σε αυτή.

Άσε που έχω κι ένα τσιτάτο που ουδέποτε έχει πέσει έξω: Τα στερνά τιμούν τα πρώτα. Άμα βρώμισε έτσι στο τέλος, βρώμικο ήταν από την αρχή.



Ο κοινός παράγοντας σε όλες αυτές τις καταστάσεις, εισαι εσυ. Φταις για όλα; Οχι.

Μπορεί να έχεις όμως χαρακτηριστικά, ιδιοτροπίες, προτιμήσεις, που να τραβάνε συγκεκριμένη πάστα ανθρώπων και να διώχνουν άλλους ανθρώπους.

Αν αναρρωτιέσαι τι λάθος έχεις κάνει, τότε δεν έχεις καταλάβει γιατί στην λίμνη με τους φίλους είσαι συνεχώς το ψάρι που τσιμπάει το δόλωμα και προσπαθείς πάντα να κρεμαστείς απ' την επόμενη πετονιά (η οποία κι αυτή έχει δόλωμα).

Όταν παρεις λιγο χρονο μονη σου και κανεις μια αυτοκριτική, ίσως τότε να καταλάβεις και να κανεις σωστότερες επιλογές.


Το να χρησιμοποιείς μια φιλία για να μη μείνεις μόνη είναι κακό και για σένα και για την αντίληψη των άλλων (α μας έχει αναγκη, αρα μας είναι ευκολο να της πεταμε κακίες)

Άμα είχες 2 άλλες κολλητές, δυο σου λέω εγω μόνο, θα σε έπαιζαν πιο καλά οι κυρίες καρακάξες της εν λόγω παρέας.

Επίσης θα σου ήταν πιο εύκολο να τις κόψεις. Είσαι μεταξύ μιας πέτρας κι ενός σκληρού σημείου, με την έννοια ότι είσαι εγκλωβισμένη σε δυο εξίσου δυσβάσταχτα ενδεχόμενα. Ή θα έχεις μια κακή φιλία και θα καρκινιάζεις από τοξικότητα, ή θα παρεις το ρισκο να μεινεις μόνη και να βαράς μύγες.

Θες τη συμβουλή μου μιας και το χω κάνει κι εγω;

Κόψε τους τοξικούς μαχαίρι. Θα σε σκάσουν και μετα θα σου ζητάνε και τα ρέστα γιατί δεν κάθησες να σε γδάρουν κι όλας.

Είναι σωστές οι συμβουλές σου. Ωστόσο επειδή ήδη νιώθω μόνη που δεν έχω φιλίες και σχέση αν δεν έχω άτομα ούτε για έναν καφέ νιώθω ότι θα αρρωστήσω από τη στεναχώρια. Οστωσο ναι και το να είμαι στην παρέα και να νιώθω συνέχεια outsider και να δέχομαι αυτές τις συμπεριφορές δεν μου κάνει καλό 😢 Δεν ξέρω τι να επιλέξω, και πες ότι επιλέγω τη μοναξιά, νιώθω ότι δεν θα βρω άλλους ανθρώπους για φιλίες... Έχω χόμπι κ; Ι γνωρίζω κόσμο αλλά όλους τους αντιμετωπίζω με μια καχυποψία και κάπως δεν θέλω να κοινωνικοποιηθω... Οι άντρες νιώθω ότι με προσεγγίζουν ερωτικά και οι κοπέλες ότι θα με προδώσουν στο τέλος... Και καταλήγω πάλι μόνη μου....
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

glayki

Διάσημο μέλος

Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,591 μηνύματα.
Δεν το κάνω επίτηδες που βάζω τους άλλους σε απόσταση. Απλά δεν ανοίγομαι εύκολα και εντελώς. Νιώθω πως αν είμαι ο εαυτός μου δεν θα με συμπαθούν και όντως οι φιλίες που έχω έως τώρα το επιβεβαιώνουν... Γιατί όλες φεύγουν στο τέλος... Δεν ξέρω πως να το αλλάξω γιατι χάνω και την ελπίδα όσο περνάει ο καιρός...

Μα αυτό ακριβώς πρέπει να κάνεις ,δλδ να είσαι ο εαυτός σου και όχι αυτό που υποψιάζεσαι πως θέλουν οι άλλοι για να σε κάνουν αποδεκτή. Όντας ο εαυτός μας σε κάθε νέα γνωριμία, ξέρουμε εξαρχής, χωρίς να προσποιούμαστε και να αυτο περιοριζόμαστε σε αυτά που λέμε ή κάνουμε ,αν υπάρχει υποψία συμβατότητας.. Έτσι γλυτώνουμε χρόνο και δεν αναλωνομαστε σε σχέσεις που αργά ή γρήγορα θα φανούν επιφανειακές.. Κοινώς σε όποιον αρέσουμε, όπως είμαστε, χωρίς " Φτιασίδια".
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,005 μηνύματα.
και πες ότι επιλέγω τη μοναξιά, νιώθω ότι δεν θα βρω άλλους ανθρώπους για φιλίες...
Γιατί; Μέχρι τα 26 ζεις και μετά νταβ και κάτω; Μια ολόκληρη ζωή έχεις μπροστά σου.

Να, μπήκες εδω, έκανες ένα ποστ, βρήκες αμέσως δυο ανθρώπους που έχουν επίσης ζοριστεί στη ζωή τους. Δεν είσαι μόνη σου και δεν έχεις κανένα λόγο να φοβάσαι.

Συν τοις άλλοις δεν επιλέγεις τη μοναξιά, επιλέγεις την μοναχικότητα για λίγο, μέχρι να ορθοποδήσεις.

Αν είναι δική σου επιλογή, έχει και μια αξιοπρέπεια αυτό, που θα σε κάνει να αισθάνεσαι καλά.

Επίσης μπορείς να αποστασιοποιείσαι, δεν ειναι αναγκη να πλακωθείς με τις φίλες σου.

Πως να στο πω αλλιώς... μια ήλιο και μια συννεφιά, ανάλογα τι σε βολεύει εσένα.


Έχω χόμπι κ; Ι γνωρίζω κόσμο αλλά όλους τους αντιμετωπίζω με μια καχυποψία και κάπως δεν θέλω να κοινωνικοποιηθω... Οι άντρες νιώθω ότι με προσεγγίζουν ερωτικά και οι κοπέλες ότι θα με προδώσουν στο τέλος... Και καταλήγω πάλι μόνη μου....
Τώρα ανοίγεις δεύτερο θέμα και θα σου απαντούσα "Ε και;"

Γιατί είναι κακό να σε προσεγγίζουν ερωτικά οι άντρες; Θα είχες βρει ένα ταίρι για σχέση, θα είχατε πέντε δέκα κοινά, μπορεί να ταιριάζατε και σαν άνθρωποι.

Και οι γυναίκες δεν ειναι απαραίτητο ότι όλες θα σε προδώσουν.

Φέρνεις λίγο αυτοεκπληρούμενη προφητεία στον εαυτό σου, έχω καταλάβει πάνω κάτι περι τινος πρόκειται και δυστυχώς εμεις δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά. Πρέπει να δουλέψεις με τον εαυτό σου.
 

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 31,056 μηνύματα.
Συγχαρητήρια, έφτασες στο σημείο της ζωής σου όπου πρόκειται να καταλάβεις πλέον οτι ο μόνος τρόπος να είσαι καλά είναι να είσαι ο εαυτός σου. Σίγουρα όλοι κάνουμε συμβιβασμούς για φίλους και για γκόμενους, όχι όμως τόσο μεγάλους που τελικά καταπιεζόμαστε και γινόμαστε δυστυχείς. Σού προτείνω λοιπόν να απομακρύνεις αυτή την τοξικότητα από γύρω σου, να αφοσιωθείς στο να βρεις ποια είσαι και τί ζητάς από τη ζωή, και μετά να ψάξεις για ανθρώπους που θα σε δεχτούν για αυτό που είσαι και θα τους δεχτείς για αυτό που είναι. Δεν είναι εύκολο αλλά όλοι πρέπει να το περάσουμε, αλλιώς θα φτάσουμε να είμαστε γριές και γέροι και ακόμα θα είμαστε με ανθρώπους που δε μας γνωρίζουν και δε μας καταλαβαίνουν.
 

glayki

Διάσημο μέλος

Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,591 μηνύματα.
Δεν το κάνω επίτηδες που βάζω τους άλλους σε απόσταση. Απλά δεν ανοίγομαι εύκολα και εντελώς. Νιώθω πως αν είμαι ο εαυτός μου δεν θα με συμπαθούν και όντως οι φιλίες που έχω έως τώρα το επιβεβαιώνουν... Γιατί όλες φεύγουν στο τέλος... Δεν ξέρω πως να το αλλάξω γιατι χάνω και την ελπίδα όσο περνάει ο καιρός...



Είναι σωστές οι συμβουλές σου. Ωστόσο επειδή ήδη νιώθω μόνη που δεν έχω φιλίες και σχέση αν δεν έχω άτομα ούτε για έναν καφέ νιώθω ότι θα αρρωστήσω από τη στεναχώρια. Οστωσο ναι και το να είμαι στην παρέα και να νιώθω συνέχεια outsider και να δέχομαι αυτές τις συμπεριφορές δεν μου κάνει καλό 😢 Δεν ξέρω τι να επιλέξω, και πες ότι επιλέγω τη μοναξιά, νιώθω ότι δεν θα βρω άλλους ανθρώπους για φιλίες... Έχω χόμπι κ; Ι γνωρίζω κόσμο αλλά όλους τους αντιμετωπίζω με μια καχυποψία και κάπως δεν θέλω να κοινωνικοποιηθω... Οι άντρες νιώθω ότι με προσεγγίζουν ερωτικά και οι κοπέλες ότι θα με προδώσουν στο τέλος... Και καταλήγω πάλι μόνη μου....
Αν λειτουργείς έτσι.. Λυπάμαι που το λέω, αλλά αυτοσαμποταρεσαι. Δε μπορείς να ξεκινάς μια οποιαδήποτε σχέση με τη σκέψη "αυτή θα με προδώσει, αυτός με θέλει μόνο για σεξ ως σκεύος ηδονής και τίποτε άλλο".Δε λέω η ωμή πραγματικότητα είναι πως οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν γίνει δύσκολες και η εμπιστοσύνη είναι είδος προς εξαφάνιση, αλλά αν προκαταβαλλεις μια κατάσταση , είναι σαν να προκαλείς να σου συμβεί. Αν είσαι επιφυλακτική και διστακτική στην κοινωνικοποίηση, αυτό αντανακλάται στους άλλους. ΠΡΟΣΟΧΗ! Επιπλέον, άλλο η μοναξιά και άλλο η μοναχικότητα.. Μπορείς να βρεις πληρότητα μέσα στη μοναχικότητα, η οποία είναι επιλογή και μάλιστα κατά περιόδους σοφη μέχρι να καταλάβουμε τι θέλουμε και τι θα μας έκανε ικανοποιημένους. Ένα βήμα ή πολλά στην αυτογνωσία.
 

parafernalia

Περιβόητο μέλος

Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,884 μηνύματα.
Ρωτήσαν τον Ταρκόφσκυ, "τι θα συμβουλεύατε τους νέους";

- "Ν' αγαπούν τη μοναξιά".

Τα μεγάλα πνεύματα δημιουργούν τα καλύτερα όταν είναι μόνα στον κόσμο τους. Μόνο τότε καμπυλώνεται ο χωροχρόνος και σε ακούει η άλλη πλευρά.
 

Nascentes morimur

Διάσημο μέλος

Η Nascentes morimur αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,498 μηνύματα.
Δυνατός είναι εκείνος που παραδέχεται τις αδυναμίες του..
Αδύναμος είναι εκείνος που δεν το πράττει..
Και ανόητος εκείνος που τις αγνοεί..

Μια χαρά λοιπόν γνωρίζεις τον ευατό σου απο όσα έγραψες σου μένει μόνο να πιστέψεις σε σένα και να γίνεις πιο αισιόδοξη..

Ολοι μας έχουμε περάσει απο αυτό το στάδιο μεχρι να βρούμε τον ευατό μας .
Οι ανθρώπινες σχέσεις όσο μεγαλώνουμε γίνονται και πιο δύσκολες γιατί τα κριτήρια μας στα θέλω μας αλλάζουν γινόμαστε πιο επιλεκτικοί (φίλων συγγενείς κλπ) επιφυλακτικοί (βάση βιωμάτων του καθενός) και αυτό γιατί παίζει σημαντικό ρόλο η ποιότητα των συναναστροφών μας. Όσες προοπτικές και να έχει κάποιος λοιπόν, όσο και να θέλει να βελτιώσει τον εαυτό του, εάν έχει γύρω του ψυχολογικά βαμπίρ, ωχαδερφιστές, παρτάλια και σελινιακούς ανθρώπους, θα αρχίσει να κατεβαίνει ένα ένα τα σκαλιά αντί να τα ανεβαίνει.. Αυτό δε, θα γίνει τόσο γλυκά, τόσο όμορφα, που δεν θα είναι στο ίδιο το άτομο ΚΑΝ αντιληπτό.. Θέλει μεγάλη μαγκιά να δεις τον καθρέπτη κατάματα, να μουτζωθείς και να ξεφύγεις από όλο αυτό..
Πάρε τον χρόνο που θέλεις για τον ευατό σου
αγάπησε τον
και όλα θα έρθουν και
οι φιλίες και οι σχέσεις
Να είσαι σίγουρη όμως για να το πετύχεις αυτό
προϋποθέτει να έχεις μοχθήσει τόσο πολύ, ώστε να έχεις περάσει κατά πολύ τα όρια σου.. Είτε αυτά είναι ψυχικά, είτε, πνευματικά, είτε νοητικά, είτε σωματικά. Όταν το κάνεις αυτό (ανεξαρτήτως αποτελέσματος) νιώθεις να ανάβει μέσα σου μια φλόγα, η οποία αργότερα καταλαβαίνεις, πως δεν θα σβήσει ποτέ.
Είναι αυτή η φλόγα που ξεπήδησε από τις στάχτες σου, αλλά αντί να σε κάψει, σε αναγέννησε. Σε έκανε να καταλάβεις, ότι το αποτέλεσμα στην ζωή στον οποιονδήποτε τομέα δεν είναι αυτό που θα σε καθορίσει, αλλά αυτό που θα σε ακολουθεί πάντα, θα είναι η στάση που κράτησες μέσα στις μάχες τις οποίες έδωσες.
Η τέλεια στιγμή για να αλλάξεις ζωή ή τρόπο σκέψης σου, δεν υπάρχει. Και σιγουρα δεν υπάρχει εξέλιξη - βελτίωση χωρίς κόπο ή πόνο
Άσε τους άλλους και κοίτα εσένα.. Μόνο ΕΣΈΝΑ.
κανε μια αρχή με τον ευατό σου μείνε με τον ευατό σου όσο χρειαστεί.
πίστεψε με είναι το καλύτερο δώρο που μπορείς να κανείς σε σένα και σε αυτόν (ευατό σου).
 
Τελευταία επεξεργασία:

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 20,777 μηνύματα.
Καλά βέβαια, Για να πεις κάποιον επιλεκτικό θα πρεπει αυτός ο κάποιος να κάνει σχέσεις κ να έχει μετρό σύγκρισης.

Να κάθεσαι 5-10 χρόνια μόνος σου σε ένα καβουκι κ να λες είμαι επιλεκτικός δεν λέει τπτ.
 

touvlo

Πολύ δραστήριο μέλος

Η touvlo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 907 μηνύματα.
Εχω την τύχη να έχω δυο φίλες από έφηβη. Ξέρω όμως πως αυτό είναι τύχη. Εποχή 1980, που γεννηθηκαν αυτές οι φιλίες, ήμασταν πολύ έξω, κάναμε πολλά μαζί. Για μεγάλα διαστηματα χαθήκαμε, αλλά η φιλία ήταν πάντα βαθιά μέσα μας και όταν βρισκόμασταν ήταν σα να μην είχαμε χαθεί ούτε μια μέρα.
Ακόμα και τότε που ήμασταν <<κολλητές>> δεν ήμασταν όλη μέρα μαζί. Πχ στα ραντεβού μας με αγόρια, ή επαγγελματικά, ή με συναδέλφους και πολλά άλλα, ήμασταν χώρια. Η καθεμιά έκανε τη ζωή της. Είχαμε απλά μια βαθιά ριζωμένη αγάπη.
Σε περίπτωση με άλλες φίλες της φίλης σου, αν δεις πως δεν ταιριάζεις, δεν είναι απαραίτητο να τις πείσεις όλες. Μπορείς να μην πηγαίνεις στα ραντεβού, αν δε σ ευχαριστεί. Τι να κάνουμε. Δεν αρέσουμε όλοι σε όλους. Κράτα όμως τη φίλη σου.
Πολλοί άνθρωποι είναι εσωστερφείς, κάνουν δύσκολα παρεες και μάλιστα η πολυκοσμία τους μπερδεύει, τους κουράζει. Δεν είναι κακό. Έτσι είστε. Βρείτε τους λίγους που μπορείτε να επικοινωνείτε και να νοιώθετε όμορφα. Ίσως ένας σύντροφος, ή μια καλή φίλη αρκούν.
 

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 20,777 μηνύματα.
Τώρα ανοίγεις δεύτερο θέμα και θα σου απαντούσα "Ε και;"

Γιατί είναι κακό να σε προσεγγίζουν ερωτικά οι άντρες; Θα είχες βρει ένα ταίρι για σχέση, θα είχατε πέντε δέκα κοινά, μπορεί να ταιριάζατε και σαν άνθρωποι.

Και οι γυναίκες δεν ειναι απαραίτητο ότι όλες θα σε προδώσουν.

Φέρνεις λίγο αυτοεκπληρούμενη προφητεία στον εαυτό σου, έχω καταλάβει πάνω κάτι περι τινος πρόκειται και δυστυχώς εμεις δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά. Πρέπει να δουλέψεις με τον εαυτό σου.

Γιατι έτσι της έχει κολλήσει στο μυαλό.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

γνωρίζω κόσμο αλλά όλους τους αντιμετωπίζω με μια καχυποψία και κάπως δεν θέλω να κοινωνικοποιηθω... Οι άντρες νιώθω ότι με προσεγγίζουν ερωτικά και οι κοπέλες ότι θα με προδώσουν στο τέλος... Και καταλήγω πάλι μόνη μου....

Εμένα θα με εκνεύριζε και μόνο να έχω κάποιον να με αντιμετωπιζει εξαρχης με καχυποψία οποτε και δεν θα ασχολιόμουν περαιτέρω. Γιατι αυτος δηλαδη να ειναι καχύποπτος με μενα , ειναι αυτοαποκαλουμενος ανώτερος άνθρωπος ;

Ειναι καθαρά θέμα δικής σου συμπεριφοράς οτι δεν έχεις αυτα που θέλεις - και που ψάχνεις αν και μεταξύ μας τελικα πιστευω πως οτι πραγματικά ψάχνει ο καθένας βρίσκει.

Αυτη τη στιγμή έχω 3 γνωστους φίλους ΟΛΟΙ είναι μόνοι τους δηλαδη κανεις δεν έχει γυναικα συντροφο διπλα του.

Εγω πιστευω κανένας απο τους 3 δε θελει πραγματικά να έχει. Ο ένας ειναι τέρμα ιδιορυθμος και άτολμος. Ο άλλος τα ίδια και ο τρίτος επίσης.

Και οι 3 απο οσο εχω παρατηρησει καταρχας βαριούνται δεν θέλουν να ξεκουνήσουν. Ο ενας τσιγκουνευεται ο αλλος δε θελει να κανει χιλιόμετρα το αμάξι και ο τρίτος σχεδόν έτσι εντάξει λίγο καλύτερα αλλα πολυ κλειστος - άτολμος δεν του αρέσουν οι αλλαγες κτλ.

Δεν περιμένεις έτσι να κάνεις δουλειά σορρυ κιολας. Για αυτους τους 3 λέω. Οπότε ειτε κοιτάζεις να διορθωσεις τα κακως κειμενα σου ειτε τελικά να μεινεις μόνος και να πετάς και κανα "Ειμαι επιλεκτικος / εκλεκτικος" οταν σε ρωτάνε για να αποφεύγεις τις ερωτησεις που θα σε φέρνουν σε δυσκολη θέση.

Δεν κατακρίνω οσους το κάνουν απλα να ΞΕΡΟΥΝ ΠΩς ΕΑΝ ΕΧΟΥΝ ΣΚΟΠΟ να κάνουν κάτι ο δρομος που έχουν επιλέξει ειναι τελείως λάθος.

Αν θές να πετυχεις πράγματα και ιδιαιτερα κοινωνικα

θα πας και με τα νερα των αλλων
θα κάνεις και υποχωρήσεις
θα κανεις και ταξιδάκια
θα κανεις και θυσιούλες
θα φας και με φίλους/μαμα/μπαμπα του άλλου / άλλης (δεν ειναι μπαμπούλες μην εισαι ακοινώνητος / ακοινωνητη)
θα δεχθεις και μια πλάκα (εσυ δεν δέχεσαι καν)

ΘΑ φυγεις και λιγο απο τη ζωνη ανεσης σου κοκ

οχι πέσε πιτα να σε φάω. Σορρυ αλλα καλο ειναι κ κάποιος να σε αφυπνισει λιγο γιατι βλέπω ζεις σε σύννεφο... ροζ.

Και δεν εισαι κ η μοναδικη εκει εξω πολλοι ειναι ετσι - μετα αναρωτιούνται τι φταιει και το κλασσικο...

'Εγω ειμαι επιλεκτικός'

Οκ.

Καλημέρα σας.
 
Τελευταία επεξεργασία:

touvlo

Πολύ δραστήριο μέλος

Η touvlo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 907 μηνύματα.
Κάτι δεν καταλαβαίνω όπως το λες. Τι εννοείς <<οι κοπέλες θα με προδώσουν στο τέλος>>; Τι εννοείς <<προδοσία>>;
Το να βγουν με άλλες κοπέλες; Θα βγουν και έτσι. Ορίστε η φίλη σου, σε προσκάλεσε και σένα. Αλλά και αν δε σε προσκαλούσε, πάλι δε θα ήταν προδοσία. Βγήκε με μια άλλη παρέα.
Το να μη φερθούν όπως ακριβώς θα ήθελες; Το να μη σε καταλαβαίνουν, να μη ρωτούν πώς είσαι ;
Όλα αυτά μπορεί να συμβούν κάποιες φορές.
Για μένα η φιλία είναι ένα <<μόνιμο λιμάνι>>. Δε φεύγει ποτέ απ τη θέση του, ό,τι και να γίνει. Τα συναισθήματα που σε ενώνουν με τη φίλη είναι πολύ βαθιά. Δεν έχουν να κάνουν με καθωσπρεπισμό, τυπικές κουβέντες και ποτά στα μπαράκια. Μπορεί να συμβαίνουν όλα και αυτά πολλές φορές, αλλά και αν δε συμβούν, τα συναισθήματα είναι πάντα εκεί.
 

glayki

Διάσημο μέλος

Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,591 μηνύματα.
Οι φίλοι μας δεν είναι " Κτήμα μας " .Δε.μας οφείλουν αιώνια προσήλωση, αποκλειστικότητα και πίστη.. Και θα βγουν με άλλες παρέες και θα εμπλακούν με συντρόφους και θα επιλέξουν να χαθούν ενίοτε , όπως και εμείς άλλωστε, αλλά αυτό είναι αναμενόμενο στα πλαίσια της σχέσης. Σεβόμαστε την ανάγκη του άλλου να έχει επιλογές, να ζει τη ζωή του πέρα από εμάς και αν υπάρχουν γερές βάσεις, όσο και να έχουμε απομακρυνθεί λόγω συνθηκών , μόλις βρισκόμαστε θα είναι σα να μην είχαμε χάσει ποτέ το νήμα. Στην περίπτωση βέβαια των φίλων......γιατί η περίπτωση των γνωστών με τους οποίους καλύπτουμε πρόσκαιρα κάποιες επικοινωνιακές ανάγκες ή έχουμε κάποιες κοινές εξόδους είναι είδος αναλώσιμο, δεν τους οφείλουμε, δεν μας οφείλουν.
 

Koninakon

Νεοφερμένος

Η Koninakon αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών. Έχει γράψει 7 μηνύματα.
Κάτι δεν καταλαβαίνω όπως το λες. Τι εννοείς <<οι κοπέλες θα με προδώσουν στο τέλος>>; Τι εννοείς <<προδοσία>>;
Το να βγουν με άλλες κοπέλες; Θα βγουν και έτσι. Ορίστε η φίλη σου, σε προσκάλεσε και σένα. Αλλά και αν δε σε προσκαλούσε, πάλι δε θα ήταν προδοσία. Βγήκε με μια άλλη παρέα.
Το να μη φερθούν όπως ακριβώς θα ήθελες; Το να μη σε καταλαβαίνουν, να μη ρωτούν πώς είσαι ;
Όλα αυτά μπορεί να συμβούν κάποιες φορές.
Για μένα η φιλία είναι ένα <<μόνιμο λιμάνι>>. Δε φεύγει ποτέ απ τη θέση του, ό,τι και να γίνει. Τα συναισθήματα που σε ενώνουν με τη φίλη είναι πολύ βαθιά. Δεν έχουν να κάνουν με καθωσπρεπισμό, τυπικές κουβέντες και ποτά στα μπαράκια. Μπορεί να συμβαίνουν όλα και αυτά πολλές φορές, αλλά και αν δε συμβούν, τα συναισθήματα είναι πάντα εκεί.


Καλησπέρα,
Ίσως ήταν λάθος που χρησιμοποίησα τη λέξη προδοσία. Εννοώ ότι όλες οι φιλίες μου με κοπέλες θα λήξουν είτε επειδή θα κάνουν τοξικές πλάκες και συμπεριφορές ή για γκονενικά, όπως ακριβώς έχουν λήξει όλες μου οι φιλίες στο παρελθόν. Δεν θεωρώ προδωσία προφανώς να βγαίνει με άλλες παρέες, και καλοσύνη της που με γνώρισε. Απλά έχει καθιερωθεί να είμαστε παρέα όλες μαζι, πλέον δεν την βλέπω τη φίλη μου εκτός αυτής της παρέα δηλαδή, και το θεωρώ ασχημο από τη μεριά της να κάνει διακρίσεις. Για παράδειγμα τις προάλλες βγήκαμε, είχαν απεργία τα ΜΜΜ και η φίλη μου αυτή ήταν η μόνη που είχε αμάξι. Εμένα μου πρότεινε να με αφήσει κάπου να πάρω ταξί, ενώ μένουμε πολύ κοντά σαν περιοχές, ενώ τις άλλες κοπέλες τις γύρισε όλες σπίτια τους και μένουν και εκτός του δρόμου της και όχι ιδιαίτερα κοντά μετάξυ τους. Αυτό το θεωρώ πολύ άσχημη συμπεριφορά, εγώ δεν θα το έκανα ποτέ σε κανέναν, γενικά με το αμάξι δε μου είναι τίποτα να γυρίσω τον άλλο σπίτι του, πόσο μάλλον όταν γυρνάω έστω έναν από την παρέα... Και πρόσφατα της έκανα μια εξυπηρέτηση που πραγματικά ξεπέρασα τον εαυτό μου και ο λόγος που την έκανα ήταν επειδή τη θεωρούσα την καλύτερη μου φίλη. Τέλος πάντων, για να μην έχω φίλες κάποιο λάθος θα κάνω και εγώ και ελπίζω κάποια στιγμή να αποκτήσω έστω 1 φίλο πραγματικό.

Επίσης δεν είναι ότι έγινε μια φορά αυτό που δεν ενδιαφέρονται για μένα, που κάνουν πλάκες καρφιά και που είμαι η τελευταία που μαθαίνω όλα τα νέα κλπ... Γίνεται συστηματικά από την αρχή της γνωριμίας και ναι δεν το θεωρώ σωστό όταν αυτό αυτοαποκαλούμαστε καλές φίλες όλες υποτίθεται και κανονίζουμε πράγματα, ταξίδια κλπ.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Ronnie 1971

Νεοφερμένος

Ο Ronnie 1971 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει μόλις ένα μήνυμα.
Καλησπέρα,
Ίσως ήταν λάθος που χρησιμοποίησα τη λέξη προδοσία. Εννοώ ότι όλες οι φιλίες μου με κοπέλες θα λήξουν είτε επειδή θα κάνουν τοξικές πλάκες και συμπεριφορές ή για γκονενικά, όπως ακριβώς έχουν λήξει όλες μου οι φιλίες στο παρελθόν. Δεν θεωρώ προδωσία προφανώς να βγαίνει με άλλες παρέες, και καλοσύνη της που με γνώρισε. Απλά έχει καθιερωθεί να είμαστε παρέα όλες μαζι, πλέον δεν την βλέπω τη φίλη μου εκτός αυτής της παρέα δηλαδή, και το θεωρώ ασχημο από τη μεριά της να κάνει διακρίσεις. Για παράδειγμα τις προάλλες βγήκαμε, είχαν απεργία τα ΜΜΜ και η φίλη μου αυτή ήταν η μόνη που είχε αμάξι. Εμένα μου πρότεινε να με αφήσει κάπου να πάρω ταξί, ενώ μένουμε πολύ κοντά σαν περιοχές, ενώ τις άλλες κοπέλες τις γύρισε όλες σπίτια τους και μένουν και εκτός του δρόμου της και όχι ιδιαίτερα κοντά μετάξυ τους. Αυτό το θεωρώ πολύ άσχημη συμπεριφορά, εγώ δεν θα το έκανα ποτέ σε κανέναν, γενικά με το αμάξι δε μου είναι τίποτα να γυρίσω τον άλλο σπίτι του, πόσο μάλλον όταν γυρνάω έστω έναν από την παρέα... Και πρόσφατα της έκανα μια εξυπηρέτηση που πραγματικά ξεπέρασα τον εαυτό μου και ο λόγος που την έκανα ήταν επειδή τη θεωρούσα την καλύτερη μου φίλη. Τέλος πάντων, για να μην έχω φίλες κάποιο λάθος θα κάνω και εγώ και ελπίζω κάποια στιγμή να αποκτήσω έστω 1 φίλο πραγματικό.

Επίσης δεν είναι ότι έγινε μια φορά αυτό που δεν ενδιαφέρονται για μένα, που κάνουν πλάκες καρφιά και που είμαι η τελευταία που μαθαίνω όλα τα νέα κλπ... Γίνεται συστηματικά από την αρχή της γνωριμίας και ναι δεν το θεωρώ σωστό όταν αυτό αυτοαποκαλούμαστε καλές φίλες όλες υποτίθεται και κανονίζουμε πράγματα, ταξίδια κλπ.
Το να μην σε πάει η φίλη σου στο σπίτι σου δεν λέγεται προδοσία.Καμμια φορά οι πράξεις των άλλων που θεωρούμε εμείς λάθος για τους άλλους δε "παίζει "μια..δεν μπαίνουν καν στην διαδικασία να το σκεφτούν. Καλό για σένα ..να την πιάσεις ..απλά και να την ρωτήσεις..γιατί!!!!
 

Ariana2018

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,488 μηνύματα.
Έτσι ήμουν και είμαι εδώ που τα λέμε κι εγώ
Δεν υπάρχουν αληθινές φιλίες έτσι όπως τις έχεις φανταστεί
Κι αυτά που βλέπεις σε άλλους δεν ξέρεις τι θυσίες κ υποχωρήσεις ενδεχόμενως κ πισωπλατα συμβαίνουν
Αποδεξου οτι θα χεις παρεες κυρίως και όχι φίλες όπως τις θες και θα στρωσει η ζωή σου

Εμένα με έσωσε η οικογένεια
Ο άντρας μου και τα παιδιά μου εκεί ολοκληρώθηκα δόθηκα και δόθηκαν ολοκληρωτικά

Ευχομαι να κάνεις οικογένεια να γεμισεις

Γυναίκες σαν εμάς με τα καλά κ τα κακά τους (προσωπικα θέλω αποκλειστικοτητα και ζηλευω) δεν έχουν φίλες παρτο απόφαση 😊 για να σαι καλά οχι για κανένα άλλο λόγο

Οκ θα χεις κανα δυο να λες κάτι παραπανω αλλά ως εκεί

Εγώ έχω άντρα φίλο για να καταλάβεις αρκετά χρόνια μεγαλυτερο μου καμμια ζήλεια καμμια αμφισβητήση καμμια συγκρουση συμφερόντων

Παρέες πολλες
Το κινητό μου χτυπάει συνεχώς

Με καλουν με αναζητουν με ζητάνε στην παρέα μου ανοίγονται. Θέλω να πω δεν ειμαι μονοχνωτη κάθε άλλο

Αλλά.... Αλλά! Εμένα αυτό το αλλά με έκαψε.

Δυο κολλητες είχα στη ζωή μου. Αδερφες! Πέθαινα για χάρη τους. Μεγάλες αγαπες !
Η μια με παρατησε γιατι δεν της ταιριάζε η ζωή μου η άλλη επίσης με παρατησε γιατί δε με αντεχε λέει. Ουτε εγώ με τη ζωή της μιας ταίριαζα αλλά το προσπαθουσα ουτε την άλλη άντεχα αλλά εκεί ήμουν δεν έφυγα.!

Αυτά. Ειμαι εγω για φίλες ;
Όλα καλα όμως 😊
Έχω υγεία μια υπεροχη οικογένεια φίλους για κάθε περισταση και μια μοναδική σχέση με τον εαυτό μου
Έμαθα να περνάω κ μόνη μου πολυ πολυ καλα!

Θα μου πεις έπρεπε να φας σφαλιάρες για να γίνουν όλα αυτά ;
Ε όλα στη ζωή εχουν κάποιο τίμημα
Χάνεις κάτι κερδίζεις κάτι άλλο
Προφανώς πολυτιμοτερο

Υπάρχει πολυτιμοτερο από την οικογένεια την υγεία και τη καλή σχέση με τον εαυτό σου ; οκ κάπου δε θα ταχουμε και όλα!!!
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Αυτη η απλή ερώτηση είναι ευκολο να γίνει συνήθως η απάντηση είναι που πληγωνει γι'αυτό ο κόσμος δεν κάνει τέτοιες ερωτήσεις

Πια


Το να μην σε πάει η φίλη σου στο σπίτι σου δεν λέγεται προδοσία.Καμμια φορά οι πράξεις των άλλων που θεωρούμε εμείς λάθος για τους άλλους δε "παίζει "μια..δεν μπαίνουν καν στην διαδικασία να το σκεφτούν. Καλό για σένα ..να την πιάσεις ..απλά και να την ρωτήσεις..γιατί!!
 
Τελευταία επεξεργασία:

Luke87

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Luke87 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 36 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 832 μηνύματα.
Έτσι είναι οι φιλίες, σαν όλες τις σχέσεις, περνάνε τις φάσεις τους και κάνουν τον κύκλο τους. Η μόνη συμβουλή που έχω να σου δώσω είναι να μάθεις να είσαι αυτάρκης και οι φιλίες/σχέσεις να είναι αποτέλεσμα επιλογών και όχι ανάγκης.
Επίσης, καμιά φορά χρειάζονται και τα διαστήματα μοναχικότητας/εσωστρέφειας. Μαθαίνεις και τον εαυτό σου καλύτερα.

Οι πραγματικοί φίλοι που θα σου φερθούν με σεβασμό αλλά ταιριάζετε κιόλας και είναι αξιόλογα άτομα είναι λίγοι. Μάλλον λίγους θα συναντήσεις. Αλλά όπως και να 'χει θα είσαι τυχερός με κάτι τέτοιο.
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top