Θα είχατε πρόβλημα να κάνει ο σύντροφος σας τεχνητή γονιμοποίηση αν ήσασταν στείρος;

[Dalia]

Διότι αυτό που λέω τόση ώρα είναι οτι κατα πάσα πιθανότητα θα μου μοιάζει το παιδί μου σε αυτό το θέμα. Δεν πρόκειται να το καταπιέσω, πιθανότατα δεν θα χρειάζεται καν!

Δεν λες αυτό. Λες πως θέλεις το παιδί σου να σου μοιάζει και αν αυτό δεν συμβεί 8α απογοητευτείς. Έχεις εκφράσει τόσο ρατσιστικές απόψεις, που το καημένο το παιδάκι σου το λυπάμαι ήδη. Τις ξέχασες μάλλον έ? Να σου φρεςκάρω τη μνήμη :

ο λόγος που θέλω να κάνω κάποτε παιδιά, είναι αρκετά εγωιστικός: Να συνεχίσουν το δικό μου έργο, να φέρουν τα δικά μου γονίδια, να συνεχίσουν εμένα. Όσο λάθος κι αν σας φαίνεται, δεν μπορώ να διανοηθώ να κάνω παιδιά για άλλο λόγο, οπότε σίγουρα θα με πλήγωνε πολύ η ιδέα να μην μπορώ να κάνω και να πρέπει να υιοθετήσω και θα το έψαχνα πολύ ώστε τουλάχιστον να πλησιάζει τα δικά μου χαρακτηριστικά (προφανώς δεν εννοώ απο απόψεως εμφάνισης!)….. kleftra ξέρω οτι θα ακουστώ τώρα πολύ "κάπως" αλλά δεν θα μπορούσα να μεγαλώσω ένα κάτω του μέσου όρου ευφυίας παιδί. Θα έπεφτα σε κατάθλιψη σίγουρα (με μόνη εξαίρεση ίσως να είχε κάποιο άλλο ταλέντο σε μεγάλο βαθμό)….. Ένα παιδί χωρίς γενετική προδιάθεση όμως, όσο σωστά και να το μεγαλώσεις, ο,τι και να κάνεις, είναι εξαιρετικά σπάνιο (για να μην πω αδύνατο) να πετύχει κάτι σημαντικό, τουλάχιστον με τις δικές του δυνάμεις.

Πάντως δεν πειράζει, αν δεν κάνεις έξυπνα παιδιά θα έχεις πολύ σαπούνι...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Μα δεν αρνήθηκα οτι θέλω να μου μοιάζει! Αλλά επίσης είναι κάτι που το θεωρώ αρκετά πιθανό. Και όπως αιτιολόγησα και πριν, αν τελικά δεν μου μοιάζει σε αυτό το θέμα θα είναι γιατί 99% θα έχω αλλάξει κι εγώ απόψεις.
Άσε που είναι πιθανό ακόμη κι αν δεν συμβεί αυτό, να συμβιβαστώ τελικά, όπως τόσοι άλλοι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[lilith]

Δεν θα είχα, εκτός εάν αυτό, δημιουργούσε, για κάποιο λόγο...,
κάποιο πρόβλημα στην υγεία του...

.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[QsLv]

Μπα, μάλλον θα συμβιβαστώ όπως τόσοι, θα αλλάξω απόψεις και μετά θα τη λέω σε όποιον είναι φιλόδοξος οτι είναι ψώνιο και πετάει στα σύννεφα

May contain traces of adolescence.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Μα δεν αρνήθηκα οτι θέλω να μου μοιάζει! Αλλά επίσης είναι κάτι που το θεωρώ αρκετά πιθανό. Και όπως αιτιολόγησα και πριν, αν τελικά δεν μου μοιάζει σε αυτό το θέμα θα είναι γιατί 99% θα έχω αλλάξει κι εγώ απόψεις.
Άσε που είναι πιθανό ακόμη κι αν δεν συμβεί αυτό, να συμβιβαστώ τελικά, όπως τόσοι άλλοι

Φαντάζομαι πως έχουμε προχωρήσει πέρα από το γονιδιακό ζήτημα, γιατί βλέπω πως αναφέρεσαι εδώ σε απόψεις οι οποίες μπορούν και να αλλάξουν κατά τη διάρκεια της ζωής μας.
Δες πάλι αυτό αν θέλεις:
https://www.e-steki.com/forum/showpost.php?p=78235&postcount=10
Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνείς. Είναι μια θεώρηση της μητρικής αγάπης που μπορεί να σε ενδιαφέρει.

Τώρα για το κατά πόσο μας μοιάζουν τα παιδιά μας;
Για την κόρη μου εύχομαι όταν θα είναι στην ηλικία που θα διαμορφώνει πιο "σταθερές" απόψεις, να μου μοιάσει τόσο ώστε να μπορεί να με απορρίψει όπου θεωρεί ότι κάνω λάθος και να με ακολουθήσει όπου θεωρεί πως αυτό που έκανα ή είπα της χρειάζεται και την πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα. Μακάρι να έχει μάθει από τη δική μου στάση στη ζωή να βγάζει τα δικά της συμπεράσματα και να μην θεωρεί τίποτα δεδομένο, ακόμα κι από μένα.
Όπως αυτό που λες κι εσύ: Let her question everything -ακόμα και τη μάνα της την ίδια-....(until she finds her own truth).
Και μακάρι κι εγώ να έχω τη δύναμη όταν με απορρίψει να μην καταρεύσω και να μην αισθανθώ άσχημα γιατί πολύ απλά το μόνο που θα έχει κάνει απορρίπτοντάς με, είναι ....να μου έχει μοιάσει!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Το γονιδιακό ζήτημα είναι Islilel να έχει τα εφόδια που θα της επιτρέπουν να αμφισβητήσει τα πάντα. Έχεις δει πολλούς βλάκες σκεπτικιστές;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Δε ξέρω βρε Michelle μου.... όπως ξαναείπα (και χωρίς να έχω κανένα απολύτως επιστημονικό στοιχείο γι' αυτό) πιστεύω πως με ότι επίπεδο εξυπνάδας και να γεννηθείς, το περιβάλλον που μεγαλώνεις είναι καθοριστικό. Μπορεί να μην έχω γνωρίσει βλάκες σκεπτικιστές αλλά εχώ την υπόνοια πως έχει γνωρίσει σκέτο βλάκες, μόνο και μόνο επειδή δεν τους δώθηκαν τα κατάλληλα ερεθίσματα στη ζωή και οι ανάλογες ευκαιρίες.
Φυσικά και δεν είναι κανόνας αλλά νομίζω πως έχει μια βάση κι αυτό γιατί θεωρώ πως γύρω μας υπάρχουν όλο και λιγότεροι βλάκες, πιθανότατα λόγω των πολιτισμικών και κοινωνικών εξελίξεων.

Μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά έτσι αισθάνομαι.

Επίσης αν θα μπορούσε να πει κανείς πως η εξυπνάδα είναι μια μορφή δεξιότητας, και αν το να σου λείπει η εξυπνάδα είναι μια μορφή αναπηρίας (πολύ χοντρό αλλά το πάω κάπου) ίσως να αναπτύσεις άλλους μηχανισμούς για να προσαρμόζεσαι δημιουργικά στο περιβάλλον σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Μην μπερδεύεις το επίπεδο βλακείας ή ευφυίας με τα επιτεύγματα κάποιου. Ναι, υπάρχουν έξυπνοι άνθρωποι που δεν πέτυχαν τίποτα στη ζωή τους επειδή δεν τους δόθηκαν τα ανάλογα ερεθίσματα και οι ανάλογες ευκαιρίες ή απλά λόγω τεμπελιάς, όπως και υπάρχουν άτομα μέσης ευφυίας που πέτυχαν πολλά επειδή τους δόθηκαν πολλές ευκαιρίες και ερεθίσματα ή και λόγω μεγάλης εργατικότητας*. Απλά στη σημερινή εποχή δίνονται περισσότερες ευκαιρέις και ερεθίσματα ώστε όλο και περισσότεροι να φτάνουν στο max αυτών που τα εφόδια τους τους επιτρέπουν να επιτύχουν. Δεν πιστευω οτι υπάρχουν λιγότεροι βλάκες, αλλά οτι παλιότερα πολλοί περισσότεροι ευφυείς άνθρωποι κατατάσσονταν στους βλάκες για διαφόρους λόγους.

*ένα παράδειγμα γι'αυτό που θα καταλάβουν και οι μικρότεροι της παρέας είναι οι πανελλήνιες. Εκεί υπάρχουν έξυπνοι άνθρωποι που απλά εκμετελλεύονται το μυαλό τους, όχι για να βγάλουν σούπερ βαθμό αλλά για να περάσουν εκεί που θέλουν τεμπελιάζοντας, όπως υπάρχουν και μέσης ή χαμηλής νοημοσύνης άτομα που επειδή έχουν τη δυνατότητα να κάνουν όλα τα μαθήματα ιδιαίτερα και έχουν τρομερή εργατικότητα, κατορθώνουν να βγάλουν πολύ παραπάνω απο τον αναμενόμενο για την ευφυία τους βαθμό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dalia]

Tο τέλος της ιστορίας δυό γονιών που πιθανότατα ήθελαν το παιδί τους να γίνει κάτι σπουδαίο:

https://news.pathfinder.gr/greece/news/359597.html

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Ok Dalia, εσύ λοιπόν άσε το παιδί σου να μην ανοίγει βιβλίο, να γίνει τελείως αμόρφωτο και να μην βγάλει ούτε το λύκειο μην τυχόν και νιώσει πίεση το καημένο και αυτοκτονήσει.
Απο τη στιγμή που δεν γνωρίζουμε αν όντως η πίεση που δεχόταν το παιδί ήταν υπερβολική ή σε φυσιολογικά πλαίσια και αυτού του φαινόταν υπερβολική, καλό είναι να μην βγάζουμε συμπεράσματα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Όχι πως δεν υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις πάντως....θυμάμαι την καλύτερη μαθήτρια να κλαίει στη δευτέρα γυμνασιου, επειδή σε διαγώνισμα μαθηματικών, που όλη η τάξη είχε πάρει κάτω από τη βάση, εκείνη είχε πάρει 18 και θα τη μάλωναν οι γονεις της που δεν πήρε 20...
Λίγες τέτοιες περιπτώσεις πάντως ελπίζω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Όχι πως δεν υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις πάντως....θυμάμαι την καλύτερη μαθήτρια να κλαίει στη δευτέρα γυμνασιου, επειδή σε διαγώνισμα μαθηματικών, που όλη η τάξη είχε πάρει κάτω από τη βάση, εκείνη είχε πάρει 18 και θα τη μάλωναν οι γονεις της που δεν πήρε 20...
Λίγες τέτοιες περιπτώσεις πάντως ελπίζω.

Ε αυτό ναι, είναι υπερβολικό. Η επιτυχία είναι συγκριτική.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[torry]

Εσύ δηλαδή torry πιστευεις οτι το παιδί σου δεν θα έχει κοινά με σένα; Πως γίνεται αυτό, στον αυτόματο πιλότο θα μεγαλώσει; Δεν είναι καταπίεση, απλός ρεαλισμός είναι. Πως να το κάνουμε, ΟΛΟΙ έχουμε κοινά με τους γονείς μας και σίγουρα τα παιδιά μας θα έχουν κοινά μαζί μας!

Αλλο έχω κοινά με τους γωνείς μου και πιστεύω πως και το παιδί μου θα έχει κοινά μ'εμένα και άλλο το θέλω καρμπόν με εμένα γιατί θερωρώ πως τα γωνίδιά μου, ιδιαίτερα της εφυίας μου, έχουν να του προσφέρουν τα πιο δυνατά εφόδια για την ζωή του! Δηλαδή το παιδί ενός δολοφώνου είναι καταδιασμένο να βγεί δολοφώνος? Απλά δεν το δέχομαι. Εχω γνωρήσει πολλά άτομα που από γωνίδια είχαν φοβερά, πανέξηπνους και πανέμορφους γωνείς, επιτυχιμένους με υψηλούς στόχους και καταξιομένους όμως τα παιδιά τους δεν πέτυχαν τίποτα(τουλάχιστον τίποτα σε σχέση με τα οικογενειακά πρότυπα!),έμειναν σε αυτό που λες μετριότητα κι αυτό με πολύ σπρόξιμο από τους γωνείς! Αντιθέτως ξέρω πολλά παιδιά που προέρχονται από γωνείς αμόρφοτους που οι μοναδικοί στόχοι της ζωής τους ήταν να έχουν μια δουλίτσα που θα τους προσφέρει μια σχεδόν αξιοπρεπή ζωή(στα όρια της φτώχιας) και να κάνουν ένα τσούρμο παιδιά άσχετα με το αν μπορούν να τους δώσουν τα απαραίτητα εφόδια. Κι όμως τα παιδιά αυτών των γωνιών χωρίς φροντηστήρια (αφού ήταν οικονομικά αδύνατο) και χωρίς βοήθεια από πουθενά κατάφεραν να περάσουν στα καλήτερα πανεπιστήμια να γίνουν και σπουδαίοι στο είδος τους. Κι αυτά που δεν κατάφεραν πάλι να γίνουν επιστήμονες διέπρεψαν σε ότι έκαναν γιατί απλά το αγαπούσαν. Από αυτά τα παραδείγματα το συμπέρασμα που βγάζω εγώ, με το φτωχό ίσως μυαλό μου, είναι πως τίποτα δεν εξαρτάται από τα γωνίδια μας αλλά από τον χαρακτήρα που διαμορφώνουμε απο την κοιλιά της μάνας μας κιόλας. Ναι δεν λέω παίζει ρόλο η αγωγή που θα πάρουμε από την οικογένειά μας όμως το πιο βασικό (ακόμα και από τα εφόδια που μας δίνονται) είναι η αγάπη, η ελευθερία κινήσεων και η εμπιστοσύνη που μας δείχνουν οι γωνείς μας.

Απο τη στιγμή που δεν γνωρίζουμε αν όντως η πίεση που δεχόταν το παιδί ήταν υπερβολική ή σε φυσιολογικά πλαίσια και αυτού του φαινόταν υπερβολική, καλό είναι να μην βγάζουμε συμπεράσματα.

Ακριβώς αυτός είναι ο λόγος που λέμε πως ένα παιδί δεν πρέπει να το πιέζεις με τα δικά σου θέλω γιατί πολύ απλά είναι άλλος χαρακτήρας απο εσένα και μπορεί να είναι εντελώς διαφορετική η προσωπικότητά του από εσένα. Κοινώς οι πιέσεις που εσένα σου φαίνονται ήπιες, σε αυτό να φαίνονται αφόρητες σε σημείο που να το κάνουν να νιώσει τελείως άχρηστο και ανίκανο. Το να βάζεις το παιδί σου σε ένα καλούπι που βολεύει εσένα και τον εγωησμό σου συχνά έχει σαν αποτέλεσμα να καταρακώνεται η αυτοπεπιθησή του και να νιώθει πως χωρίς την καθοδήγησή σου είναι εντελώς άχρηστο και αδύναμο για να αντιμετωπίσει την ζωή!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DiavolakoS]

Συμφωνω με τορρυ.Το παιδι δεν πρεπει να το πιεζεις αλλα να το βοηθας διακριτικα.Ετσι θα ωφεληθει πραγματικα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλαβώ γιατί προσπαθείτε οι περισσότεροι να την μεταπείσετε;
Αυτός είναι ο προσωπικος της λογος που θέλει να κάνει παιδιά πάει και τελείωσε,σωστό λάθος δεν έχει σημασία.Για μενα ακούγεται το ίδιο ανόητο κάποιος/α να δηλώνει πως θέλει να κάνει παιδιά γιατί τον πήραν τα χρόνια, λες και τα παιδιά ειναι τραίνο που παρόλο δεν είμαστε έτοιμοι για το ταξίδι ανεβαίνουμε να μην το χάσουμε.

Όπως ξαναέγραψα όλη η συζήτηση είναι θεωρητική.Και είμαι βέβαιη πως όταν έρθει ο καιρός να γινει μητέρα (και εκείνη και όσες απο εδω μέσα δεν ήμαστε) θα είναι τόσο πρωτόγνωρο το βίωμα και τόσο έντονα τα συναισθήματα που όλοι οι άλλοι λόγοι θα φαίνονται δευτερεύοντες.

Γιατί η μητρότητα είναι επικτητη ασχέτως που διαβάζουμε μονίμως πως όλες οι γυναικες γεννιόμαστε έχοντας μητρικό ένστικτο.Οπότε δεν έχουν νόημα ουτε τα κατεβατά ούτε τα επιχειρήματα για να πείσουμε κάποιον πως θα βιώσει κάτι στο μέλλον.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[torry]

https://www.e-steki.com/forum/showpost.php?p=78235&postcount=10
Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνείς. Είναι μια θεώρηση της μητρικής αγάπης που μπορεί να σε ενδιαφέρει.

Ενα έχω να πώ με αυτό το άρθρο βούρκωσα, ανατρύχιασα και πάνω απ'όλα ένιωσα περήφανη για όλες τις μαμάδες του κόσμου αλλά και που γίνομαι μητέρα σε λίγο καιρό!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Μα ακριβώς γι'άυτό θέλω να έχει τα δικά μου γονίδια! Για να μην παρασυρθώ και το καταπιέζω!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dalia]

Αν ισχύει αυτό που λες με τα γονίδια Μισέλ, δεν πρόκειται να μείνει το παιδί μου αμόρφωτο αν δεν είμαι πάνω από το κεφάλι του. Η δικιά μου μητέρα ουδέποτε ασχολήθηκε με το τι κάνω στο σχολείο, ούτε με διάβασε, ούτε τίποτα. Πήγε κάποιες φορές στο σχολείο να ρωτήσει και αυτό ήταν όλο. Δεν ήμουν ποτέ άριστη μαθήτρια, αλλά ότι ήθελα το κατάφερα στη ζωή μου και ναι, το πανεπιστήμιο περιλαμβάνετε σε αυτά που ήθελα και κατάφερα (σιγά το κατόρθωμα δηλαδή, αλλά τεσπα). Τώρα αν του παιδιού σου δεν του κόβει και δεν μπορεί να καταλάβει ότι στο σχολείο πάμε για να μάθουμε και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, ε τότε δεν θα φταίει αυτό, θα φταίνε τα γονιδια!

Η διαφορά μας είναι πως εμένα δεν με νοιάζει αν θα διαβάζει η όχι το παιδί μου. Έτσι κι αλλιώς και να το πιέσω, ίσως να μην μπορεί! Δεν μπορώ να ξέρω από τώρα πως θα είναι τα πράγματα.

Θα σου κάνω τώρα μια ερώτηση που συνήθως την κάνεις εσύ:
Ποιός ορίζει το μέγεθος της πίεσης σε μια παιδική ψυχούλα? Εσύ?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[xristinaki]

Δεν συμφωνω με την αποψη οτι ενα παιδι μοιαζει στους γονεις του αρα ας μην χαθει το ειδος ενος εξυπνου ατομου.Εχουμε δει παμπολλες περιπτωσεις χαρισματικων γονιων που τα παιδια τους δεν βγηκαν καθολου προικισμενα απο την φυση.Θυμαμαι μια φραση που χα ακουσει παιδι οτι ο πατερας (για συγκεκριμενη δυναστεια ηταν αυτο) ηταν πανεξυπνος κι ικανοτατος,ο γιος μετριοτατος κι ο εγγονος εντελως χαζος κι αρρωστος.Αρα τα περι καλων γονιδιων καθολου δεν με πειθουν.
Επισης καθε γενια εχει την δικια της προσωπικοτητα κι θα ταν λιγο αδικο ο γιος να ναι μια κλωνοποιηση του πατερα κι αυτο να συνεχιζε.Ουτε ειμαστε σε θεση να πουμε ποιος αξιζει περισσοτερο κι ποιου αξιζει πιο πολυ η ζωη.Τι διακρισεις ειναι αυτες ,ελεος.
Θα προχωρουσα με τον συντροφο μου ευχαριστως σε τεχνητη γονιμοποιηση κι θα υιοθετουσα .Μου αρεσει πολυ η περιπτωση της Αντζελινας Τζολι που πλυν του παιδιου της εχει κι 2 ξενα μωρακια (το 1 μαλιστα μαυρο κι το αλλο κινεζακι) κι τα μεγαλωνει σαν δικα της.Ολα τα μωρακια ειναι αξιολατρευτακι δεν θα χα προβλημα αν μου μοιαζει η οχι .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Όχι δεν έχω πρόβλημα με τεχνική γονημοποιηση το είχαμε πει απο την αρχή ότι άν υπάρξει πρόβλημα θα έκανα ή ακόμα καλύτερα θα έπερνα ένα ορφανό και θα ήταν δικό μου σαν να το γένησα, χωρίς βέβαια να το κάνω να απαρνιθεί τις ρίζες του, ΘΕΛΩ να έχω ένα και παραπάνω παιδιά και άν είναι να μήν μπορώ θα δοκειμάσω και τους δυο τρόπους

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.