Θα παντρευόσασταν μόνο για να κάνετε παιδιά;

[Oralee]

Όπως είπε και η αποπάνω, μπορεί να έκανα παιδί χωρίς να παντρευτώ, αλλά να παντρευτώ μόνο για να κάνω παιδι ..αποκλείεται!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[giorgina]

Πιστεύω οτι τελικά είναι και τα δυο εξίσου σημαντικά και μπορεί να έχει κανείς ολοκληρωμένη άποψη μόνο όταν παντρευτεί και κάνει παιδιά έστω και για τους λάθους λόγους. Τότε θα μου πείτε οτι είναι αργά! Δυστυχώς η ζωή είναι έτσι. Η απόφαση του να κάνεις παιδιά δεν είναι μια απλή υπόθεση και είτε μας αρέσει είτε όχι (διότι οι γυναίκες βιώνουμε όλα τα δεινά) έχει να κάνει και με το έτερον ήμισυ το οποίο διεκδικεί το μερίδιο του. Ακόμα και αν τα κίνητρα του γάμου είναι η τεκνοποίηση πρέπει να συντρέχουν και άλλοι παράγοντες που να μπορούν να κρατούν τις ισορροπίες σε ενα ζευγάρι και συνεπώς στις σχέσεις με τα παιδιά. Το να υπάρχει έρωτας και αγάπη είναι το ιδανικό. Όταν όμως το μόνο κίνητρο του γάμου είναι τα παιδιά σύντομα καταρρέουν όλα τα σχέδια που εχει κανείς στο μυαλό του και φτάνει να μετανιώνει που έφερε στο κόσμο αυτά τα τρυφερά πλάσματα που έχουν ανάγκη απο ανιδιοτελή αγάπη και συντροφικότητα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[rosa azul]

Πιστεύω οτι τελικά είναι και τα δυο εξίσου σημαντικά και μπορεί να έχει κανείς ολοκληρωμένη άποψη μόνο όταν παντρευτεί και κάνει παιδιά έστω και για τους λάθους λόγους.

Αυτο λεμε...ειναι πολυ σοβαρη αποφαση το να κανεις ενα παιδι ωστε να ρισκαρεις να παντρευτεις για λαθος λογους...Καλυτερα να μην παντρευτεις καθολου και ας μην κανεις παιδι αν δεν συμφωνεις με τη λυση της ανυπανδρης αλλα επιτυχημενης μητερας...Ενα παιδι δυστηχισμενο μεσα σε εναν αποτυχημενο γαμο....δεν φταιει σε τιποτα....Μετα σου λεει εφηβοι με καταθλιψη, χρηστες ναρκωτικων...και ....και...και...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

ΑΕνα παιδι δυστηχισμενο μεσα σε εναν αποτυχημενο γαμο....δεν φταιει σε τιποτα....

Ενώ ένα παιδί που του έχεις στερήσει με το έτσι θέλω έστω κι έναν προβληματικό πατέρα, μια παρουσία έστω, είναι καλύτερο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[rosa azul]

Ενώ ένα παιδί που του έχεις στερήσει με το έτσι θέλω έστω κι έναν προβληματικό πατέρα, μια παρουσία έστω, είναι καλύτερο;

Μιλαμε υποθετικα....κατι που δεν μου αρεσει ιδιαιτερα....Θεωρω πως ναι...Θα ειναι πιο ισοροπημενο γιατι θα ζει σε ενα ευτυχισμενο περιβαλλον και οχι σε ενα νοσηρο περιβαλλον ,οπου θα κυριαρχουν οι καβγαδες και οι εντασεις μεταξυ των γονεων....Βαδιζοντας στον 21ο αι. σιγα σιγα το κοινωνικο προτυπο '' 2 γονεις'' δειλα δειλα αλλωστε αρχιζει και αλλοιωνεται....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Βαδιζοντας στον 21ο αι. σιγα σιγα το κοινωνικο προτυπο '' 2 γονεις'' δειλα δειλα αλλωστε αρχιζει και αλλοιωνεται....

Έχεις κάποιες έρευνες γι' αυτό που λες; Γιατί είναι πολύ σοβαρό για να το λες έτσι δημόσια χωρίς επιστημονικά στοιχεία να το συνοδεύουν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[katerina_farm]

Δεν καταλαβαινω γιατι θεωρειτε το να παντρευτει καποιος για να κανει παιδια ειναι λαθος λογος, λαθος λογος ειναι για καποιους για αλλους ειναι ο σωστος πολυ απλα γιατι αυτη ειναι η αναγκη του.
Και απο την στιγμη που ειναι συνειδιτη και οχι αποτελεσμα επηρεασμου η ανασφαλειας δεν βλεπω το κακο .Υπαρχουν γυναικες που απλα μπορει να ειναι εξυπνες ομορφες επιτυχημενες επαγγελματικα αλλα δεν νιωθουν ολοκληρες αν δεν γινουν μανες γιατι τωρα αυτο το βλεπετε σαρκαστικα ο θεος και η ψυχη σας.Μην συνχεεται τον ερωτα με την αγαπη και απο πειρα σας λεω οτι καλυτερα να μην κανετε εναν γαμο απο ερωτα .Ο ερωτας ειναι παραφορος ορμητικος θες να κατακτησεις και να κατακτηθεις και πανω απο ολα δεν κραταει παντοτινα η αγαπη ειναι αλλο πραγμα πιο βαθυ πιο ολοκληρωμενο πιο ανθρωπινο για να ζησεις μια ζωη με καποιον πρεπει να τον σεβεσαι να τον αγαπας να υποχωρεις να ειναι φιλος σου να ειστε στο ιδιο μηκος κυματος να γελατε να μιλατε .Him μου τα παιδια πρεπει να μεγαλωνουν με ηρεμια και ασφαλεια ενας προβληματικος πατερας δεν ειναι προτιμοτερο καλυτερα ειναι να μην εχει τον μπαμπα ολοι μερα παρα να βλεπει λαθος εικονες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[rosa azul]

Έχεις κάποιες έρευνες γι' αυτό που λες; Γιατί είναι πολύ σοβαρό για να το λες έτσι δημόσια χωρίς επιστημονικά στοιχεία να το συνοδεύουν.

Δεν σας εννοησα....Στο σαιτ πολλα σοβαρα θεματα εχω διαβασει οπου οι αποψεις που εκτιθενται δεν συνοδευονται απο σχετικες επιστημονικες μελετες....και δεν θυμαμαι να εχει ζητηθει η επισηναψη σχετικων μελετων....Επι του συγκεκριμενου...και σχετικα αρθρα εχω διαβασει κατα καιρους (δεν τα εχω κρατησει ....κρεμαστε με...)και συζητησεις εχω κανει με τον κοινωνικο μου περιγυρο...και ματια ανοικτα εχω και βλεπω την κοινωνια γυρω μου ....: μονογονεικες οικογενεις...ανυπαρκτες για σας; για μενα και για την κοινωνια του 21ου αι. υπαρκτο κοινωνικο φαινομενο....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[parafernalia]

Μην συνχεεται τον ερωτα με την αγαπη και απο πειρα σας λεω οτι καλυτερα να μην κανετε εναν γαμο απο ερωτα .Ο ερωτας ειναι παραφορος ορμητικος θες να κατακτησεις και να κατακτηθεις και πανω απο ολα δεν κραταει παντοτινα η αγαπη ειναι αλλο πραγμα πιο βαθυ πιο ολοκληρωμενο πιο ανθρωπινο για να ζησεις μια ζωη με καποιον πρεπει να τον σεβεσαι να τον αγαπας να υποχωρεις να ειναι φιλος σου να ειστε στο ιδιο μηκος κυματος να γελατε να μιλατε .

Ο έρωτας είναι ιδέα, η αγάπη συναίσθημα. Ο έρωτας μπορεί να αντέχει στη σκέψη, η αγάπη γεννιέται και πεθαίνει κάθε στιγμή. Το ένα δε ζει χωρίς το άλλο γιατί αλλιώς είναι σαν να αγαπάς τον φίλο, τον μπαμπά ή το σκυλάκι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Sweet_Butterfly]

όχι....δε μου αρέσει σαν ιδέα ο γάμος που έχεις ως στόχο την απόκτηση παιδιών....προτιμώ να είμαι με κάποιον που αγαπάω και ας αργήσουμε να κάνουμε παιδιά, παρά με κάποιον που να μην τον θέλω και να είμαι μαζί του μόνο γι' αυτό το σκοπό..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Δεν σας εννοησα....Στο σαιτ πολλα σοβαρα θεματα εχω διαβασει οπου οι αποψεις που εκτιθενται δεν συνοδευονται απο σχετικες επιστημονικες μελετες....και δεν θυμαμαι να εχει ζητηθει η επισηναψη σχετικων μελετων....Επι του συγκεκριμενου...και σχετικα αρθρα εχω διαβασει κατα καιρους (δεν τα εχω κρατησει ....κρεμαστε με...)και συζητησεις εχω κανει με τον κοινωνικο μου περιγυρο...και ματια ανοικτα εχω και βλεπω την κοινωνια γυρω μου ....: μονογονεικες οικογενεις...ανυπαρκτες για σας; για μενα και για την κοινωνια του 21ου αι. υπαρκτο κοινωνικο φαινομενο....

Το οτι βλέπουμε κάποιο φαινόμενο στην εποχή μας δεν το κάνει απαραίτητα και σωστό και πρέπον. Το οτι υπάρχουν πολλές μονογονεϊκές οικογένειες εμένα δε μου λέει κάτι, θέλω να ξέρω αν αυτό είναι καλό κι υγιές για την ψυχολογία του παιδιού. Αυτό μπορείς να μου το αποδείξεις με έρευνες; Ξέρω οτι στο φόρουμ πολλά λέγονται χωρίς επιστημονική στήριξη, αλλά θεωρώ οτι η ψυχολογία ενός παιδιού και το μεγάλωμά του δεν είναι κάτι στο οποίο μπορούμε να στηριχτούμε μόνο στα φαινόμενα της εποχής...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[rosa azul]

Το οτι βλέπουμε κάποιο φαινόμενο στην εποχή μας δεν το κάνει απαραίτητα και σωστό και πρέπον. Το οτι υπάρχουν πολλές μονογονεϊκές οικογένειες εμένα δε μου λέει κάτι, θέλω να ξέρω αν αυτό είναι καλό κι υγιές για την ψυχολογία του παιδιού. Αυτό μπορείς να μου το αποδείξεις με έρευνες; Ξέρω οτι στο φόρουμ πολλά λέγονται χωρίς επιστημονική στήριξη, αλλά θεωρώ οτι η ψυχολογία ενός παιδιού και το μεγάλωμά του δεν είναι κάτι στο οποίο μπορούμε να στηριχτούμε μόνο στα φαινόμενα της εποχής...

Δεν οφειλω να σας αποδειξω τιποτα...Παραθετω την αποψη μου .Το εαν στον 21ο αι. οπως εξ αρχης παρεθεσα αναπτυσεται ολο και περισσοτερο η ταση της μονογονεικης οικογενειας ,αυτο ειναι ενα κοινωνικο φαινομενο...δεν θα ρωτησει ουτε εμενα ουτε εσας για την εδραιωση του , για το ποσο καλο'η κακο κανει σε ενα παιδι....Προφανως οπως και καθε αλλο κοινωνικο φαινομενο που αναδυεται ,αναπτυσσεται και εδραιωνεται εξυπηρετει καποιες κοινωνικες αναγκες ,ετσι και η μονογονεικη οικογενεια....Προσωπικα,και εδω για μενα κλεινει το θεμα, ειναι πιο υγιης για το παιδι μια ευτυχισμενη ,αρμονικη μονογονεικη οικογενεια παρα ενα νοσηρο περιβαλλον κλασσικης οικογενειας οπου οι γονεις σφαζονται μεταξυ τους μπροστα στα παιδια ,ο ενας απο τους δυο ειναι μονιμως απων δουλευοντας μεχρι καποια ωρα και μετα κτυπωντας καρτα με την γκομενα και η μανουλα παιζει τον ρολο της εργαζομενης το πρωι καιτης δουλας τις υπολοιπες ωρες στο σπιτι...και το παιδι σ'αυτες τις κλασσικες οικογενειες των δυο γονεων το μεγαλωνουν οι παπουδες ή οι ντανταδες ....no thanks....
Φυσικα δεν θα αρνηθω οτι το καλυτερο για ενα παιδι ειναι να μεγαλωσει αρμονικα σε ενα ηρεμο περιβαλλον ,αγαπημενης και ισορροπημενης οικογενειας και με τους δυο γονεις μεσα σε ενα περιβαλλον σεβασμου και αγαπης...δυστυχως ομως αυτη ειναι μια πραγματικοτητα που δεν ειναι παντα εφικτη.....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Δεν οφειλω να σας αποδειξω τιποτα...Παραθετω την αποψη μου .Το εαν στον 21ο αι. οπως εξ αρχης παρεθεσα αναπτυσεται ολο και περισσοτερο η ταση της μονογονεικης οικογενειας ,αυτο ειναι ενα κοινωνικο φαινομενο...δεν θα ρωτησει ουτε εμενα ουτε εσας για την εδραιωση του , για το ποσο καλο'η κακο κανει σε ενα παιδι....Προφανως οπως και καθε αλλο κοινωνικο φαινομενο που αναδυεται ,αναπτυσσεται και εδραιωνεται εξυπηρετει καποιες κοινωνικες αναγκες ,ετσι και η μονογονεικη οικογενεια....

Μα δεν είπα οτι οφείλεις να μου αποδείξεις κάποιο κοινωνικό φαινόμενο. Απλά το θέμα για μένα είναι τόσο σοβαρό που δεν μπορώ απλά να πω "οκ είναι κοινωνικό φαινόμενο" και να μην ψάξω να δω τι επιπτώσεις έχει αυτό στην ψυχολογία ενός παιδιού.

Προσωπικα,και εδω για μενα κλεινει το θεμα, ειναι πιο υγιης για το παιδι μια ευτυχισμενη ,αρμονικη μονογονεικη οικογενεια παρα ενα νοσηρο περιβαλλον κλασσικης οικογενειας οπου οι γονεις σφαζονται μεταξυ τους μπροστα στα παιδια ,ο ενας απο τους δυο ειναι μονιμως απων δουλευοντας μεχρι καποια ωρα και μετα κτυπωντας καρτα με την γκομενα και η μανουλα παιζει τον ρολο της εργαζομενης το πρωι καιτης δουλας τις υπολοιπες ωρες στο σπιτι...και το παιδι σ'αυτες τις κλασσικες οικογενειες των δυο γονεων το μεγαλωνουν οι παπουδες ή οι ντανταδες ....no thanks....

Παρουσίαζεις μια ακραία κατάσταση την οποία φυσικά δεν είχα στο μυαλό μου όταν έλεγα οτι θα σκεφτόμουν να κάνω παιδί με κάποιον που μπορεί να μην είναι για μένα ο τέλειος σύντροφος ερωτικά αλλά θα ήταν καλός πατέρας για το παιδί μου. Γιατί αυτό ακριβώς συζητάμε σε αυτό το θέμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Απλά το θέμα για μένα είναι τόσο σοβαρό που δεν μπορώ απλά να πω "οκ είναι κοινωνικό φαινόμενο" και να μην ψάξω να δω τι επιπτώσεις έχει αυτό στην ψυχολογία ενός παιδιού.

Τις ίδιες επιπτώσεις που μπορεί να έχει ο θάνατος του πατέρα ή της μητέρας, ή το διαζύγιο των γονιών, καταστάσεις που θα μπορούσαν να συμβούν και στο συμβατικό "σκηνικό οικογένειας" που λες πως θα έστηνες εσύ για το παιδί σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Τις ίδιες επιπτώσεις που μπορεί να έχει ο θάνατος του πατέρα ή της μητέρας, ή το διαζύγιο των γονιών, καταστάσεις που θα μπορούσαν να συμβούν και στο συμβατικό "σκηνικό οικογένειας" που λες πως θα έστηνες εσύ για το παιδί σου.

Αυτές οι περιπτώσεις που λες είναι απρόβλεπτες. Κι εγώ προσπαθώ τουλάχιστον αυτά που μπορώ να προβλέψω να το κάνω για να κάνω τη ζωή του παιδιού μου όσο γίνεται καλύτερη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Αυτές οι περιπτώσεις που λες είναι απρόβλεπτες. Κι εγώ προσπαθώ τουλάχιστον αυτά που μπορώ να προβλέψω να το κάνω για να κάνω τη ζωή του παιδιού μου όσο γίνεται καλύτερη.

Αυτό που λέω είναι πως όσα κι αν μπορείς να προβλέψεις, η ζωή είναι εξ' ορισμού απρόβλεπτη και τα προγραμματισμένα εύκολα καταλήγουν σε απρόβλεπτα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Αυτό που λέω είναι πως όσα κι αν μπορείς να προβλέψεις, η ζωή είναι εξ' ορισμού απρόβλεπτη και τα προγραμματισμένα εύκολα καταλήγουν σε απρόβλεπτα.

Α ευχαριστώ πολύ! Αυτό σου λέω! Οτι εφόσον υπάρχουν πράγματα ήδη απρόβλεπτα, γιατί να προσθέτεις σε αυτά κι άλλα που θα μπορούσες να είχες προβλέψει;;;;

Και χρησιμοποιώ ξανά κάποιο παράδειγμα που είχα δώσει παλιότερα σε παρόμοιο θέμα: αν θες να πας το δεκαπενταύγουστο στην Πάρο και α) κλείσεις δωμάτιο 2 μήνες πριν ή β) δεν κλείσεις δωμάτιο και πας στα τυφλά, στην πρώτη περίπτωση μπορεί κάτι να γίνει και να το δώσουν αλλού ξέρω γω το δωμάτιο και να μείνεις στο δρόμο, και στη δεύτερη υπάρχει η περίπτωση να βρεις τελικά και να μείνεις στην τύχη. Ποια περίπτωση όμως έχει τις μεγαλύτερες ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ να συμβεί;;;;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Phoebe]

Ενώ ένα παιδί που του έχεις στερήσει με το έτσι θέλω έστω κι έναν προβληματικό πατέρα, μια παρουσία έστω, είναι καλύτερο;

Δηλαδή, για να καταλάβω, προτιμάς ένα παιδί να ζει σε μια προβληματική οικογένεια από το να ζει ήρεμο και ευτυχισμένο έστω και με ένα γονιό;

Στο θέμα μας: Θα προτιμούσα να μην παντρευτώ καθόλου, από το να παντρευτώ από ανάγκη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Δεν μπορώ να συγκρίνω έναν άνθρωπο με μια κράτηση στην Πάρο, λυπήσου με. Ούτε μπορώ να συζητήσω πόσες πιθανότητες έχουμε όλοι μας στο θάνατο. Μπαίνουμε στα χωράφια του Χάους (όχι του δικού μας, του Άλλου) και όπως θα έλεγε κι εκείνος, "είναι ύβρις να τα βάζεις με το Χάος".
Οι αστάθεια των πιθανοτήτων είναι ακριβώς ο λόγος που ακόμη και τα προγραμματισμένα μπορεί να καταλήξουν απρόβλεπτα.
Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό.

Θα θεωρούσες το παιδί σου κατεστραμμένο αν ο επιλεγμένος πατέρας (με έρωτα ή σύμβαση, δεν έχει σημασία) πέθαινε ξαφνικά ή σε χώριζε κι εξαφανιζόταν από τη ζωή σας;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Δηλαδή, για να καταλάβω, προτιμάς ένα παιδί να ζει σε μια προβληματική οικογένεια από το να ζει ήρεμο και ευτυχισμένο έστω και με ένα γονιό;

Το πόσο ήρεμο κι ευτυχισμένο θα είναι με έναν γονιό (και τον άλλον να του το έχω στερήσει εγώ εν γνώσει μου) δεν το γνωρίζω και τρέφω αμφιβολίες. Πάντως από ιστορίες που έχω ακούσει, όσο κι αν κάποιοι είχαν κάποιο γονιό προβληματικό, ποτέ δε θα προτιμούσαν να μην υπάρχει καθόλου αυτός ο γονιός. Εγώ προσωπικά έχω περάσει άσχημα με τον πατέρα μου πολύ, πολύ όμως, αλλά τώρα πια στα 30 μου δεν μπορώ να πω "ας μην υπήρχε καθόλου" παρ' όλο που μικρή το έλεγα αυτό. Είναι ένας άνθρωπος (καλός ή κακός) που σε νοιάζεται, που είναι εκεί για σένα, που ξέρεις οτι είσαι το παν γι' αυτόν, είναι το αίμα σου, και το αίμα νερό δε γίνεται...

Στο θέμα μας: Θα προτιμούσα να μην παντρευτώ καθόλου, από το να παντρευτώ από ανάγκη.

Μισό λεπτό, τι σημαίνει "από ανάγκη"; Υπάρχουν ανάγκες και ανάγκες, άλλες ευτελείς και ασήμαντες κι άλλες ανάγκες ζωής. Για μένα το να κάνω κάποτε παιδί και να το μεγαλώσω όσο μπορώ πιο σωστά είναι ο πρωταρχικός (αν όχι ο μοναδικός) σκοπός της ζωής μου.

Δεν μπορώ να συγκρίνω έναν άνθρωπο με μια κράτηση στην Πάρο, λυπήσου με. Ούτε μπορώ να συζητήσω πόσες πιθανότητες έχουμε όλοι μας στο θάνατο. Μπαίνουμε στα χωράφια του Χάους (όχι του δικού μας, του Άλλου) και όπως θα έλεγε κι εκείνος, "είναι ύβρις να τα βάζεις με το Χάος".
Οι αστάθεια των πιθανοτήτων είναι ακριβώς ο λόγος που ακόμη και τα προγραμματισμένα μπορεί να καταλήξουν απρόβλεπτα.
Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό.

Δε σου ζήτησα να συγκρίνεις ανθρώπους με μια κράτηση στην Πάρο βρε Δημητρούλα αλλά δύο καταστάσεις όχι ίσες αλλά παρόμοιες. Το point μου είναι οτι ακόμα και για κάτι τόσο απλό κι ανούσιο - μια κράτηση στην Πάρο - κάνεις έναν προγραμματισμό που μπορεί μεν να μη σου κάτσει, αλλά εσύ τον κάνεις. Για κάτι τόσο σημαντικό όπως το παιδί σου δεν θα κάνεις προγραμματισμό; Αυτό θέλω να πω.

Θα θεωρούσες το παιδί σου κατεστραμμένο αν ο επιλεγμένος πατέρας (με έρωτα ή σύμβαση, δεν έχει σημασία) πέθαινε ξαφνικά ή σε χώριζε κι εξαφανιζόταν από τη ζωή σας;

Όχι γιατί προσπάθησα να του δώσω αυτό που δικαιούται - δύο γονείς - αλλά η μοίρα, ο Θεός, η ζωή (όπως θες πες το) τα έφερε αλλιώς. Δεν μπορούσα να το προβλέψω, αλλά είναι άλλο να μου έρθει απρόβλεπτα κάτι που το είχα αφήσει στην τύχη του κι άλλο να μου έρθει απρόβλεπτα κάτι που είχα προγραμματίσει να πάει κάπως καλά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.