Θόδωρος Αγγελόπουλος

[Nascentes morimur]

Θόδωρος Αγγελόπουλος

 

[EvanescenceQ]

Αγαπημενος σκηνοθετης κριμα που εφυγε νωρις ειχε εργο ακομα κι αλλο να δωσει .

Το λιβάδι που δακρύζει​

Το Τριλογία 1: Το λιβάδι που δακρύζει (2004) είναι μια κινηματογραφική ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Αποτελεί το πρώτο μέρος της τελευταίας ανολοκλήρωτης τριλογίας του Αγγελόπουλου. Πρωταγωνιστούν η Αλεξάνδρα Αϊδίνη, ο Νίκος Πουρσανίδης, ο Βασίλης Κολοβός, ο Γιώργος Αρμένης, η Τούλα Σταθοπούλου και η Εύα Κοταμανίδου. Γυρίστηκε στη Φλώρινα και στην Κερκίνη Σερρών.

 

[Nascentes morimur]

—Μια εικόνα ή ένα βιβλίο θα έπαιρνες μαζί σου ως τελευταία αποσκευή;

«Μια εικόνα. Ενα τοπίο που, όσος καιρός κι αν πέρασε, λειτουργεί μέσα μου μουσικά. Εχει ρυθμό, αναπτύσσεται στο χρόνο... Ψάχνοντας τότε, το '69, για το χωριό της "Αναπαράστασης", βρέθηκα σ' ένα χωριό ψηλά στα Ζαγόρια... Μαύριζε η γκρίζα πέτρα από νερό. Πένθιμες γυναικείες φιγούρες χάνονταν στα ερείπια. Μια γέρικη φωνή τραγουδούσε στο έρημο καφενείο: "Μωρή κοντούλα λεμονιά". Στάθηκα εκεί στην άκρη. Η φωνή ράγισε κι έσπασε έπειτα από λίγο. Έμεινε το τοπίο με τη βροχή. Έμεινα κι εγώ. Αυτό θα'παιρνα μαζί μου.»
Συνομιλία του Θόδωρου Αγγελόπουλου με τον Michel fais

(Ελευθεροτυπία, 31 Μαΐου 2002)

 

[EvanescenceQ]

Χάρης Παπαδόπουλος
«Ο Θόδωρος μοίραζε σιωπές στη δράση»
«“Ταξίδι στα Κύθηρα”. Πρώτη συνεργασία με τον Θόδωρο. Πρώτη μέρα γυρίσματος, πρώτο πλάνο. Νέοι Πόροι, Πιερία, αρχές Δεκέμβρη 1982. Νυχτερινό εσωτερικό σε αρχοντικό. Σε δύο δωμάτια όλοι οι πρωταγωνιστές της ταινίας, Μπρότζι, Κατράκης, Χρονοπούλου, Βολανάκη, Νέζος. Κι ένα τράβελινγκ χωρίζει, πολλαπλασιάζει και ενώνει τη δράση. Ολη η οικογένεια μετά από χρόνια παράταιρα ενωμένη γύρω από το τραπέζι, έτοιμη για το πρώτο γεύμα. Τρακ από όλους μας. Ο Θόδωρος μοιράζει σιωπές στη δράση. Συντονίζει τους ηθοποιούς μέσα από ανταποκρίσεις των σωμάτων. Η Βολανάκη κόβει τελετουργικά το ψωμί σε φέτες στα ονόματα της αληθινής οικογένειας του Θόδωρου. Φορά και το παλτό της μάνας του, υπόγειες ψυχαναλυτικές ταυτίσεις. Φωνές απ’ τον δρόμο. Τράβελινγκ Βολανάκη προς το παράθυρο. Αντιμετωπίζει τους κατοίκους που είναι εχθρικοί. Το έξω απειλεί τη γιορτή μέσα. Η κίνηση μέσω τράβελινγκ τονίζει αυτή την εναλλαγή του ήθους της δράσης. Κλίμα άγριας ανασφάλειας στην “οικογένεια”. Η Μαίρη, η κόρη, επιτίθεται χωρίς έλεος στον πρώην αντάρτη πατέρα, του ζητά “παραίτηση”. Ο γιος, ο Μπρότζι, αμήχανος, ο Θόδωρος του λέει να σηκωθεί σαν αντίδραση, αλλά του παγώνει την κίνηση. Ο Νέζος, ο φίλος, ολοκληρώνει την κίνηση αυτός, σηκώνεται κι αποχωρεί σε διαμαρτυρία. Ο Θόδωρος καθοδηγεί τον Μάνο να είναι σιωπηλός, να χαϊδεύει σκεπτικός τα γένια του. Να ωριμάσει μέσα του μια τόλμη ώστε στο τέλος του πλάνου να κατέβει και να αντιμετωπίσει τον Παπαγιαννόπουλο, τον πολιτικό του αντίπαλο. Τέλος πρώτης λήψης! Ο Θόδωρος με πίστη στο απρόβλεπτο και στη διαίσθηση κάνει κάποιες διορθώσεις. Η Μαίρη άνετη, παίζει αυτό που είναι, ατίθαση κι ανυπάκουη. “Μαίρη!”, της φωνάζει, “τι είναι;”. “Τίποτα, όλα καλά, γι’ αυτό σου φωνάζω!”».

Ο σκηνοθέτης Χάρης Παπαδόπουλος υπήρξε δεξί χέρι του Θόδωρου Αγγελόπουλου ως βοηθός σε πάρα πολλές ταινίες, από το «Ταξίδι στα Κύθηρα» και μετά.

 

[Nascentes morimur]

Όταν θα αρχίσει να καίγεται η γη, γιατί θα έχει πλησιάσει πολύ τον ήλιο, οι άνθρωποι του πλανήτη μας πρέπει να φύγουν.
Θα γίνει αυτό που η ιστορία το ονομάζει η Μεγάλη Μετανάστευση.
Θα φύγουν λοιπόν όλοι απ' όπου και αν βρίσκονται. Με όποιο μέσο μπορεί να βρει ο καθένας. Και θα μαζευτούν όλοι στην έρημο της Σαχάρας. Εκεί ένα παιδί έχει αμολήσει ένα χαρταετό που πήγε ψηλά. Μικροί και μεγάλοι θα πιαστούν απ' το σπάγκο και θα φύγουν με το χαρταετό στο διάστημα, σε αναζήτηση άλλου πλανήτη.
Μερικοί θα κρατούν στο χέρι ένα μικρό φυτό, άλλος μια τριανταφυλλιά, ή μια χούφτα στάρι, ή ένα γέρικο ζώο. Και κάποιος άλλος όλα τα ποιήματα που έγραψαν οι άνθρωποι.

Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού - Θεόδωρος Αγγελόπουλος.

 

[Nascentes morimur]

O μοναδικός τρόπος σωτηρίας αυτού του κόσμου είναι να ονειρεύεται. Γιατί από τη στιγμή που δεν ονειρεύεται είναι άρρωστος. Αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι ο κόσμος όλος έχει φορέσει σκούρα γυαλιά και δεν βλέπει τίποτα. Δεν είναι έτσι. Ακόμη και όταν δεν αντιδρά, ακόμη και όταν δεν προφέρει τα χρώματα, ξέρει ότι υπάρχουν.

Αγγελόπουλος: «Να ονειρεύεται…»

«Αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι ο κόσμος όλος έχει φορέσει σκούρα γυαλιά και δεν βλέπει τίποτα. Δεν είναι έτσι…». Τα προφητικά λόγια του μεγάλου δημιουργού του ευρωπαϊκού σινεμά Θόδωρου Αγγελόπουλου

www.doctv.gr

 

[Nascentes morimur]

Κοιμηθήκαμε γλυκά σ' έναν κόσμο και ξυπνήσαμε βίαια σε έναν άλλο.

 

[Λένω]

Θόδωρος Αγγελόπουλος - "Θίασος" (1/2)

Θόδωρος Αγγελόπουλος - "Θίασος" (2/2)

Γιαξεμπόρε!!!