Καπιταλισμός Vs Κομμουνισμός

[American Economist]

Από τα λίγα καλά του στρατού (και συγκεκριμμένα των ειδικών δυνάμεων) είναι οι βολές. Από τις στιγμές που δεν υπήρχαν γκρίνιες, «κουράστηκα» κλπ. Το ζούσαμε και εμείς και τα στελέχη. Είχα την τύχη να είμαι και σε μονάδα που οι σφαίρες δεν τσιγκουνεύονταν. Τριαντάρια γεμιστήρες φουλ ο ένας μετά τον άλλον. Αν δεν πετύχεις 10/10 δεν φεύγουμε από εδώ. Πρώτη προσπάθεια έκανα 6/10 και μάλιστα το ένα ήταν καθαρό headshot στον στόχο.

ΑΠΟΛΑΥΣΗ.

Καλή φάση ακούγεται Γιάννη. Είχατε AK-47??

 

[ilias90]

Και με τα γλωσσοφιλα Γιάννη και Νεαρού, πάντα θα καταλήγουμε στο:
Κομμούνια και ναζί, το ίδιο μαγαζί

 

[amarelia]

Είχατε AK-47??

 

[nearos]

Είχατε AK-47??

G3 ρε χαρτογιακα

 

[American Economist]

G3 ρε χαρτογιακα

Καλό είναι και αυτό.

 

[giannhs2001]

Κομμουνιστές >>> αναρχικοί χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Αντιπαθητική ιδεολογία, αλλά τουλάχιστον αρσενική, με δομή και ισχυρούς ηγέτες (βλέπε πατερούλη Στάλιν.)
Αναρχικοί ό,τι πιο χαοτικό και αντίθετο από τη φύση του ανθρώπου.

Δεν πιστεύουν σε ισχυρούς ηγέτες. Απλά το αποδέχονται ως αναγκαίο κακό. Δεν θα ακούσεις κανέναν ιδεολόγο κομμουνιστή να σε λέει πως είναι υπέρ της προσωπολατρίας ή των ηγετών (άσχετα αν μετά θα σε πει «ένας Στάλιν»). Στα λόγια λίγο πολύ τα ίδια με τους αναρχικούς πιστεύουν. Ο Λένιν είχε πει «όλη η εξουσία στα σοβιέτ» όπου τα σοβιέτ ήταν τοπικές συνελεύσεις κατοίκων/στρατιωτών ενώ γίνονταν και κλαδικές εκλογές ανά δύο χρόνια (δεν ψήφιζαν κόμμα αλλά εκπροσώπους στην εργασία κλπ). Το θέμα είναι πως όλα αυτά δεν εφαρμόστηκαν ακριβώς όπως διαφημίζονταν. Χειραγωγούμενα ήταν όπου έβγαιναν πάντα οι εκλεκτοί του κόμματος ενώ και τα σοβιέτ μετά από ένα σημείο είχαν μόνο τυπική/συμβολική παρουσία. Όλη η εξουσία ασκούνταν από τα κεντρικά όργανα του κόμματος με πρώτο τον γενικό γραμματέα.

G3 ρε χαρτογιακα

G3 έχουν στο πεζικό. Όχι στις ειδικές δυνάμεις.

Είχατε AK-47??

Ως όπλο χρέωσης, όχι. Απλά ρίξαμε σε άσκηση και με αυτό. Είναι βολικό όπλο (το λύνεις και το δένεις σε δευτερόλεπτα και δεν παθαίνει ποτέ εμπλοκή) αλλά καθόλου επιχειρησιακό. Δεν έχει long-range (η βολή χάνεται τελείως). Είναι για ανταρτοπολέμους.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 30 Αυγούστου 2025

Ίσως ότι γράφετε σαν τσουτσεκια ορισμένοι παρά σαν άντρες

Οι άντρες πως γράφουν Aura; Για ξήγησε το μας λίγο αυτό γιατί φαίνεται ενδιαφέρον.

 

[nearos]

Δεν πιστεύουν σε ισχυρούς ηγέτες. Απλά το αποδέχονται ως αναγκαίο κακό. Δεν θα ακούσεις κανέναν ιδεολόγο κομμουνιστή να σε λέει πως είναι υπέρ της προσωπολατρίας ή των ηγετών (άσχετα αν μετά θα σε πει «ένας Στάλιν»).

Ρεφορμιστές είναι αυτοί. Οι μαρξιστές λενινιστςς και οι σταλινιστες πιστεύουν στον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό και σε έναν πανίσχυρο ηγέτη.

 

[amarelia]

Οι μαρξιστές λενινιστςς και οι σταλινιστες πιστεύουν στον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό και σε έναν πανίσχυρο ηγέτη.

παρ’τ’αυγό και κούρεφτο

Τι είναι αυτό που μόλις έγραψες θέλω πολυ να μου το εξηγήσεις
επίσης στην δικτατορία του προλεταριάτου δεν πιστεύετε;

 

[dum dum boy]

ο Λενιν και ο Σταλιν ενδιαφερονταν μονο για την διατηρηση της εξουσίας απο το κομμα της πρωτοποριας και απο την γραφειοκρατια που εστησαν. Μια μορφη κρατικου καπιταλισμου, σχεδον ολοκληρωτικου στην περιπτωση του Σταλιν. καμια θεληση για την απελευθερωση της εργατικης ταξης.

 

[nearos]

επίσης στην δικτατορία του προλεταριάτου δεν πιστεύετε;

Η δικτατορία του προλεταριάτου είναι το μεταβατικό στάδιο όπου η εργατική τάξη αναλαμβάνει την εξουσία. O δημοκρατικός συγκεντρωτισμός είναι ο τρόπος οργάνωσης και λήψης αποφάσεων σε ενα κομμουνιστικό κόμμα

 

[amarelia]

Η δικτατορία του προλεταριάτου είναι το μεταβατικό στάδιο όπου η εργατική τάξη αναλαμβάνει την εξουσία. O δημοκρατικός συγκεντρωτισμός είναι ο τρόπος οργάνωσης και λήψης αποφάσεων σε ενα κομμουνιστικό κόμμα

Και που είναι μέσα σε αυτό ο πανίσχυρος ηγέτης που είπες;
Και πως θα αναλάβει το προλεταριάτο απο εκείνον;
Το λέω γιατι τελευταία φορά κατέληξαν σε γκουλαγκς

 

[giannhs2001]

Αναβίωση της Πρώτης Διεθνούς στο esteki σε θέμα της οπλοκατοχής.

 

[nearos]

Και που είναι μέσα σε αυτό ο πανίσχυρος ηγέτης που είπες;

Ο αρχηγός του Κ.Κ, ο γενικός γραμματέας του

Και πως θα αναλάβει το προλεταριάτο απο εκείνον;

Χανεις ενα τεράστιο μέρος, ναι μεν ο Μαρξ μίλησε για τη λαϊκή τάξη να αναλάβει την εξουσία σε κάθε έκφανση πολιτικής και κοινωνικής ζωής και το κράτος σιγά σιγά να εξαφανισθεί, όντας ένα όργανο της άρχουσας τάξης να επιβληθεί στον λαό, αλλά δεν υπήρχε ένα ξεκάθαρο γεφύρωμα μεταξύ καπιταλισμού και κομμουνισμού, αυτό το γεφύρωμα είναι η δικτατορία του προλεταριάτου. Πρέπει να ληφθεί υπόψιν το ότι χτίζονταν ο σοσιαλισμός σε μία μόνο χώρα η οποία ήτανε περικυκλωμένη απο εχθρούς, τόσο εξωτερικούς όσο και εσωτερικούς. Αυτή η "δυνατή προσωπικότητα" θα κρατούσε την κατάσταση σταθερή, μέχρι να έρθει η στιγμή της ολοκληρωτικής ανατροπής του συστήματος παγκοσμίως. Όταν είσαι σε μόνιμο πόλεμο απο την γέννα σου απο τον μισό πλανήτη και βάλε, δε θα σε σώσει το "η αλληλεγγύη το όπλο των λαών" και οι εντελώς οριζόντιες διαδικασίες και λήψεις αποφάσεων.

Το λέω γιατι τελευταία φορά κατέληξαν σε γκουλαγκς

Καλά κάνανε. Φραξιονιστές στα γκούλαγκ σιστες στα πηγαδια

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 30 Αυγούστου 2025

Αναβίωση της Πρώτης Διεθνούς στο esteki σε θέμα της οπλοκατοχής.

Τώρα Γιάνναρε μου θα δείς γιατί η αριστερά είναι τόσο σκατά που ενώ θα μπορούσαν να ανατραπούν τα πάντα μια και καλή και να έρθει όντως ένας καλύτερος κόσμος, αποφασίζουμε στις ενδοδιαμάχες, στον φραξιονισμό επειδή δε μπορούμε να συμβιβαστούμε με το "αρκετά καλό" και ο καθένας μας θέλει το τέλειο

 

[amarelia]

Χανεις ενα τεράστιο μέρος, ναι μεν ο Μαρξ μίλησε για τη λαϊκή τάξη να αναλάβει την εξουσία σε κάθε έκφανση πολιτικής και κοινωνικής ζωής και το κράτος σιγά σιγά να εξαφανισθεί, όντας ένα όργανο της άρχουσας τάξης να επιβληθεί στον λαό, αλλά δεν υπήρχε ένα ξεκάθαρο γεφύρωμα μεταξύ καπιταλισμού και κομμουνισμού, αυτό το γεφύρωμα είναι η δικτατορία του προλεταριάτου. Πρέπει να ληφθεί υπόψιν το ότι χτίζονταν ο σοσιαλισμός σε μία μόνο χώρα η οποία ήτανε περικυκλωμένη απο εχθρούς, τόσο εξωτερικούς όσο και εσωτερικούς. Αυτή η "δυνατή προσωπικότητα" θα κρατούσε την κατάσταση σταθερή, μέχρι να έρθει η στιγμή της ολοκληρωτικής ανατροπής του συστήματος παγκοσμίως. Όταν είσαι σε μόνιμο πόλεμο απο την γέννα σου απο τον μισό πλανήτη και βάλε, δε θα σε σώσει το "η αλληλεγγύη το όπλο των λαών" και οι εντελώς οριζόντιες διαδικασίες και λήψεις αποφάσεων.

ο μαρξ μιλησε για τη δικτατορία του προλεταριάτου ως μεταβατικο σταδιο μεχρι να σβησει το κρατος αλλα οχι για σοσιαλισμο σε μια χώρα, αυτό ήταν θεωρία του Στάλιν. Η ιδέα της ισχυρής προσωπικότητας ήταν μεταγενέστερη ερμηνεία και οχι του μαρξ. Αυτές οι τελείως οριζόντιες διαδικασίες ταιριάζουν πιο πολύ στον αναρχισμο και οχι στον μαρξισμο, που τονιζε την οργανωμένη πολιτικη δραση της εργατικής ταξης, νεαρέ

μήπως..

 

[nearos]

ο μαρξ μιλησε για τη δικτατορία του προλεταριάτου ως μεταβατικο σταδιο μεχρι να σβησει το κρατος αλλα οχι για σοσιαλισμο σε μια χώρα, αυτό ήταν θεωρία του Στάλιν. Η ιδέα της ισχυρής προσωπικότητας ήταν μεταγενέστερη ερμηνεία και οχι του μαρξ. Αυτές οι τελείως οριζόντιες διαδικασίες ταιριάζουν πιο πολύ στον αναρχισμο και οχι στον μαρξισμο, που τονιζε την οργανωμένη πολιτικη δραση της εργατικής ταξης, νεαρέ

μήπως..

Το ξερω οτι ο σοσιαλισμός σε μια χώρα ήταν θεωρία του σταλιν. Αν είχε ακολουθήσει η θεωρία της διαρκούς επανάστασης θα είχαμε το 1991 πριν τη δεκαετία του 1930. Επίσης αυτό είπα. Δε θα λειτουργούσαν οι εντελώς οριζόντιες διαδικασίες υπο τον συνεχή πόλεμο των ΗΠΑ και δη του δυτικού κόσμου, εξ' ου και η ανάγκη ενος δυνατού ηγέτη.

 

[nPb]

Δεν πιστεύουν σε ισχυρούς ηγέτες. Απλά το αποδέχονται ως αναγκαίο κακό. Δεν θα ακούσεις κανέναν ιδεολόγο κομμουνιστή να σε λέει πως είναι υπέρ της προσωπολατρίας ή των ηγετών (άσχετα αν μετά θα σε πει «ένας Στάλιν»). Στα λόγια λίγο πολύ τα ίδια με τους αναρχικούς πιστεύουν. Ο Λένιν είχε πει «όλη η εξουσία στα σοβιέτ» όπου τα σοβιέτ ήταν τοπικές συνελεύσεις κατοίκων/στρατιωτών ενώ γίνονταν και κλαδικές εκλογές ανά δύο χρόνια (δεν ψήφιζαν κόμμα αλλά εκπροσώπους στην εργασία κλπ). Το θέμα είναι πως όλα αυτά δεν εφαρμόστηκαν ακριβώς όπως διαφημίζονταν. Χειραγωγούμενα ήταν όπου έβγαιναν πάντα οι εκλεκτοί του κόμματος ενώ και τα σοβιέτ μετά από ένα σημείο είχαν μόνο τυπική/συμβολική παρουσία. Όλη η εξουσία ασκούνταν από τα κεντρικά όργανα του κόμματος με πρώτο τον γενικό γραμματέα.

Πάντως δεν ξέρω αν έχεις μιλήσει ποτέ με Βιετναμέζο ή Κινέζο και θα δεις ότι υπάρχει τελείως διαφορετική άποψη για τον κομμουνισμό και όχι με την γραμμή της Ελλάδας. Η Ελλάδα σε πολλά πράγματα είναι μια ιδιαίτερη χώρα με παράξενους κατοίκους.

 

[nearos]

Πάντως δεν ξέρω αν έχεις μιλήσει ποτέ με Βιετναμέζο ή Κινέζο και θα δεις ότι υπάρχει τελείως διαφορετική άποψη για τον κομμουνισμό και όχι με την γραμμή της Ελλάδας. Η Ελλάδα σε πολλά πράγματα είναι μια ιδιαίτερη χώρα με παράξενους κατοίκους.

Ναι γιατί ιδεολογικά το κομμουνιστικό κόμμα της κίνας, του βιετνάμ και της Ελλάδας ανήκουν σε διαφορετικές σχολές σκέψης και διαφέρουν κατα πολύ μεταξύ τους. Ρώτα έναν Αμερικάνο, εναν Ελβετό και έναν Ρώσο για τη δημοκρατία και πες μας αν θα δεις πουθενά κοινή γραμμή.

 

[ilias90]

Δεν πιστεύουν σε ισχυρούς ηγέτες. Απλά το αποδέχονται ως αναγκαίο κακό. Δεν θα ακούσεις κανέναν ιδεολόγο κομμουνιστή να σε λέει πως είναι υπέρ της προσωπολατρίας ή των ηγετών (άσχετα αν μετά θα σε πει «ένας Στάλιν»). Στα λόγια λίγο πολύ τα ίδια με τους αναρχικούς πιστεύουν.

Ναι, το γνωρίζω και έχει ενδιαφέρον ότι ο κομμουνισμός παρήγαγε δύο από τους πιο ισχυρούς και τυραννικούς ηγέτες όλων των εποχών, τον Στάλιν και τον Μάο (άσχετο τώρα που οι κομμουνιστάς λένε ότι δεν εφάρμοσαν πραγματικό κομμουνισμό, κρίνουμε αυτό που ήταν το εγγύτερο στη μετουσίωση της θεωρίας στην πράξη.) Ακόμα και θεωρίες που πρεσβεύουν την παντελή έλλειψη εξουσίας (πχ αναρχία) αν εφαρμοστούν στο τέλος θα προκύψει φυσικά η ανάγκη ενός ηγέτη και αυτός θα εμφανιστεί.

Δεν μπορεί ο άνθρωπος χωρίς ηγέτη, νιώθει ανασφαλής και χαμένος, γιατί ο ηγέτης συνδέεται ασυνείδητα με τον πατέρα στην οικογένεια και τον Θεό στο επέκεινα (ένας από τους λόγους που επικράτησε ο μονοθεϊσμός στον κόσμο ήταν και αυτός.) Δες ότι ακόμα και οι προοδευτικοί αριστεροί, που δεν γουστάρουν -υποτίθεται- την εξουσία, διασκορπίστηκαν μετά τον Τσίπρα.

Να το πάμε και κοινωνιολογικά, δεν παρατηρείς την στροφή του κόσμου σε αναζήτηση σκληροπυρηνικών ηγετών; Το ότι έχουμε Τραμπ, Πούτιν, Μιλέι, Ερντογάν κ.α. (άσχετα αν ασκούν πραγματικά την εξουσία οι ίδιοι, μιλάω για το επικοινωνιακό) και πολλοί πολίτες στην ΕΕ τους θαυμάζουν ή τουλάχιστον θα ήθελαν έναν τέτοιο αντίστοιχο για τη χώρα τους, λέει πολλά. Ο καπιταλιστικός φιλελευθερισμός και η αστική δημοκρατία, αν και γνωρίζουν ότι ο κόσμος αποζητά τον ηγέτη και ανέκαθεν προωθούν ένα ανδρείκελο για αυτόν τον ρόλο, πλέον αποτυγχάνουν και σε αυτό.

Ο λόγος είναι ότι είναι πια έκδηλο από όλους ότι κανένας πρωθυπουργός ή κόμμα δεν κάνει πραγματικό κουμάντο στη χώρα του αλλά αυτό το κάνουν άλλοι, από σκιώδεις χώρους (δεν υπάρχει χειρότερο για ένα έθνος/λαό να νιώθει ανασφάλεια ως προς το ποιος τον κυβερνάει στ' αλήθεια.) Κι αν έχεις καταντήσει σαν ΕΕ να προωθείς για ηγέτη που θα συσπειρώσει τον κόσμο κατά της Ρωσίας (κλαίω) τον Μακρόν, έναν Γάλλο (κλαίω με αναφιλητά) και άλλους θηλυπρεπείς χαρτογιακάδες και φεμινίστριες πολιτικούς, καταλαβαίνεις πόσο εκτός πραγματικότητας είσαι.

Το έθνος και ο λαός (ας χρησιμοποιήσει καθείς όποιο τον εκφράζει καλύτερα) σαν σώμα είναι σαν ένα παιδί. Θέλει να νιώθει τον πατέρα του. Ωραίες οι θεωρίες για ελευθερία, αυτοδιάθεση, αυτοοργάνωση, αυτοϊκανοποίηση και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες, αλλά κάπου να βλέπουμε πως πραγματικά λειτουργούσε, λειτουργεί και θα λειτουργεί ο κόσμος.

 

[Aura]

Οι άντρες πως γράφουν Aura; Για ξήγησε το μας λίγο αυτό γιατί φαίνεται ενδιαφέρον.

Σαν εσένα