Κατοικίδια

[yorkie]

Λοιπόν, εμείς εν τέλει καταλήξαμε εδώ.

Ο Μπρούνο είναι μικρόσωμο σκυλάκι με ήπιες αλλεργίες και ευαίσθητο στομάχι.
Θέλαμε μια ποιοτική τροφή και σε 1-2 που δοκιμάσαμε, εν τέλει καταλήξαμε εδώ.

Μονοπρωτεϊνική με σολομό υψηλής ποιότητας προοριζόμενο για ανθρώπινη κατανάλωση, πλούσια σε Ω3 και Ω6, εύπεπτη, σε μεσαία πρωτεΐνη που ανταποκρίνονται στις ανάγκες του και φυσικά grain free για να αποφεύγουμε αλλεργίες.
Έχει μέσα επίσης χονδροϊτίνη, γλυκοζαμίνη κτλ. Σωτήριο για τον μικρό μου που έχει ευαισθησία στις επιγονατίδες, στους εκεί χόνδρους, λόγω μεγέθους και παρελθοντικού μικροτραυματισμού.

Τα 1,6 kg είναι 23€, αλλά εμάς μας βγάζει 1 μήνα το τσουβαλάκι. Και σε πολύ μεγάλο σκυλί, παρότι θα ανέβαινε το κόστος πολύ εν συγκρίσει με φτηνές τροφές, θεωρώ αξίζει με τα χίλια.

Δυστυχώς πρόσφατα βρέθηκα σε κτηνιατρικό νοσοκομείο γιατί νοσηλευόταν σκυλάκι φίλης ( για άσχετο λόγο )… δεν διανοείστε πόσα κατοικίδια είχαν βαρβάτα προβλήματα σε προχωρημένη ηλικία λόγω κακής τροφής. Φυσικά παίζει ρόλο και το γενετικό υπόβαθρο, αλλά αυτό είναι άγνωστος χ. Ας κάνουμε αυτό που μπορούμε και αν δεν μπορούμε, ας μην παίρνουμε ζωάκι βρε παιδιά.

Είναι σκληρή η στάση μου αλλά το πιστεύω. Το κόστος ενός ζώου μπορεί να είναι μεγάλο κάθε μήνα, ειδικά αν μιλάμε για πολύ μεγάλο σκυλί, ενώ έκτακτα περιστατικά όπως τραυματισμός, νοσηλεία για άλλους λόγους, θεραπεία, χειρουργεία , μπορεί να προκύψουν ακόμη κι αν του δίνεις τα καλύτερα που υπάρχουν.

Είδαμε άνθρωπο να πηγαίνει σκυλί, να είναι πολύ σοβαρά και να υποφέρει και να μην το αφήνει για νοσηλεία λόγω κόστους. Ή ενσυνείδητα να του δίνουν κακής ποιότητας φαγητό, να μη το περιποιούνται και γενικά, πάλι λόγω κόστους. Κατ εμέ το κατοικίδιο είναι σαν παιδί. Πρώτα θα διασφαλίσεις αυτό και μετά εσένα. Εχεις αναλάβει εθελούσια την ευθύνη του. Κι αν δεν μπορείς ή άλλαξε κάτι, μην το πάρεις ή δώσε το σε άλλον για υιοθεσία.

Η αγάπη είναι το νο 1, αλλά δεν αρκεί από μόνη της.

 

[Himela]

Έτσι είναι. Δυστυχώς ή ευτυχώς, ζούμε σε μια εποχή που η ευζωΐα των κατοικιδίων είναι κάτι σχετικά καινούριο. Ευτυχώς γιατί έγινε η αρχή εδώ και κάποια χρόνια να θέλουμε να φροντίσουμε τα κατοικίδια, δυστυχώς γιατί άργησε να γίνει και υπάρχουν ακόμα άνθρωποι ακόμα και 40 ή 50 χρόνων που έχουν συνηθίσει σε μια εποχή που το σκυλί ή το γατί έτρωγε απλά αποφάγια, έκανε με το ζόρι (και αν) ένα εμβόλιο το χρόνο, ήταν πεταμένο μέρα νύχτα σε ένα μπαλκόνι ή μια αυλή χωρίς φροντίδα για τσιμπούρια και σκνιπες, και κάποια στιγμή αρρωσταινε και πέθαινε.

Τη στιγμή που κάποιος μπορεί να δώσει 20€ για να πιει τρία ποτά σε ένα μπαρ ή να φάει σουβλάκια ή να δει ένα θέατρο ή οτιδήποτε άλλο ψυχαγωγικό, να μην τα δίνει για το ζώο που έχει επιλέξει να έχει, είναι για σκότωμα, για μένα.

 

[amarelia]

εδώ μέχρι και μερικοί κτηνίατροι είναι ετσι, είχα πάει τη γατα μου πριν 4 χρόνια στην Βιέννη σε εναν υποτίθεται και πολύ καλό και του λεω βλέπω τα ούλα της είναι κατακόκκινα χάλια είναι μηπως χρειάζεται κατι; Και μου λέει οχι μια χαρά είναι σιγά μικρή είναι ακομα ελα σε 5 χρόνια για αυτό, και μετα ήρθα εδώ στον δικό μου και της τα αφαίρεσε ολα γιατι είχε χοντρό θέμα και μου τα έδειξε κι όλας κι όλα τα δόντια ηταν μαύρα απο μέσα.
Η γάτα είχε ανοσολογικό θέμα και το ανοσοποιητικό της έκανε attack στα δόντια της

Και υπέφερε το ζώο.

Κάπου έλεος αυτά δεν πονάνε; δεν υποφέρουν; Ακριβώς οπως εμείς είναι. Τι επειδή δε μιλάνε για να τα πουν;