Καχυποψία και ερωτικές σχέσεις

[Guest 209912]

Μπορώ να πω ότι την όποια σιγουριά την αντλώ από το γεγονός ότι στη λογοτεχνία της εκάστοτε εποχής - τουλάχιστον μέχρι τον πρώιμο Μεσαίωνα που φτάνουν τα αναγνώσματά μου και μιλώντας για την Ευρώπη - οι βασικές ανθρώπινες συμπεριφορές και αλληλεπιδράσεις φαίνεται να διέπονται από τις ίδιες «αρχές». Το ότι ο θάνατος, εν γένει, υπάρχει πιο έντονα γύρω σου είναι κάτι που επηρεάζει πολλές αποφάσεις που θα πάρεις για τη ζωή σου, πράγματι, αλλά από όλο αυτό πρέπει να αφαιρέσουμε και τη διαφορά που παρατηρούμε εμείς, από το σήμερα, που ζούμε σε έναν κόσμο που ο θάνατος φαντάζει ως κάτι πιο μακρινό. Αν γεννιέσαι, ζεις και πεθαίνεις μέσα σε μία κουλτούρα που έχει τόσο κοντά της τον θάνατο, δεν ξέρω κατά πόσον αυτό συνιστά ειδοποιό διαφορά - στο ζήτημα που συζητάμε, πάντα.

Όταν μιλάς για εμπορευματοποίηση των ανθρώπινων σχέσεων σε τι αναφέρεσαι ακριβώς?

 

[Μάρκος Βασίλης]

Όταν μιλάς για εμπορευματοποίηση των ανθρώπινων σχέσεων σε τι αναφέρεσαι ακριβώς?

Έχεις δίκιο που ρωτάς, γιατί το έβαλα σε "" και δε διευκρίνισα τίποτα παραπέρα. Εν γένει, ως "εμπορευματοποίηση" εννούσα/εννοώ οποιαδήποτε ενέργεια αποσκοπεί στο να αποκομίσει ένα άτομο από μία ανθρώπινη σχέση κάτι πέρα από αυτό που η ίδια η σχέση του παρέχει. Για παράδειγμα, "εμπορευματοποίηση" θα μπορούσε να είναι η σύναψη μίας σχέσης - φιλικής, ερωτικής κ.λπ. - με μόνο στόχο όχι όσα έχει να προσφέρει το άλλο άτομο αλλά την εκμετάλλευση ενός "status" που αυτό κατέχει στην κοινωνία (είναι, π.χ. ωραίο, πλούσιο, καταξιωμένο ή, αντίστοιχα, άσχημο, φτωχό, περιθωριωποιημένο).

 

[Guest 209912]

Έχεις δίκιο που ρωτάς, γιατί το έβαλα σε "" και δε διευκρίνισα τίποτα παραπέρα. Εν γένει, ως "εμπορευματοποίηση" εννούσα/εννοώ οποιαδήποτε ενέργεια αποσκοπεί στο να αποκομίσει ένα άτομο από μία ανθρώπινη σχέση κάτι πέρα από αυτό που η ίδια η σχέση του παρέχει. Για παράδειγμα, "εμπορευματοποίηση" θα μπορούσε να είναι η σύναψη μίας σχέσης - φιλικής, ερωτικής κ.λπ. - με μόνο στόχο όχι όσα έχει να προσφέρει το άλλο άτομο αλλά την εκμετάλλευση ενός "status" που αυτό κατέχει στην κοινωνία (είναι, π.χ. ωραίο, πλούσιο, καταξιωμένο ή, αντίστοιχα, άσχημο, φτωχό, περιθωριωποιημένο).

Κοίτα αν το δεις έτσι τότε όλες οι γυναίκες αυτό κάνουν από την αρχή της ιστορίας συναπτουν σχέσεις με άντρες για να αποκομησουν χρήματα, στάτους, καταξίωση κτλ. Νομίζω θες ένα καλύτερο ορισμό εκτός κι αν αυτό είναι το point σου πως το πράγμα αυτό γίνεται περισσότερο τώρα, το οποίο κατ εμέ δεν ισχύει.

 

[Μάρκος Βασίλης]

Κοίτα αν το δεις έτσι τότε όλες οι γυναίκες αυτό κάνουν από την αρχή της ιστορίας συναπτουν σχέσεις με άντρες για να αποκομησουν χρήματα, στάτους, καταξίωση κτλ. Νομίζω θες ένα καλύτερο ορισμό εκτός κι αν αυτό είναι το point σου πως το πράγμα αυτό γίνεται περισσότερο τώρα, το οποίο κατ εμέ δεν ισχύει.

Αυτό με τις γυναίκες μου φαίνεται ατελής γενίκευση, αλλά δεν είναι επακριβώς το θέμα μας. Ναι, κατ' εμέ το πράγμα αυτό γίνεται συχνότερα τώρα - με όρους φορές/άτομο, όχι σε απόλυτα μεγέθη (εκεί είναι προφανές :Ρ) - μιας και τώρα δίνονται κατ' άτομο περισσότερες αφορμές και δυνατότητες.

Αν στενέψουμε λίγο τον ορισμό της "εμπορευματοποίησης" των σχέσεων (μιας και αυτό θα είχε επίσης ενδιαφέρον) και πούμε ότι είναι απλώς η σύναψη ανθρωπίνων σχέσεων με απώτερο στόχο την αποκόμιση οικονομικού οφέλους, δεν ξέρω αν αυτές οι περιπτώσεις έχουν μεταβληθεί - αναλογικά - με τα χρόνια.

 

[Guest 875331]

Αν στενέψουμε λίγο τον ορισμό της "εμπορευματοποίησης" των σχέσεων (μιας και αυτό θα είχε επίσης ενδιαφέρον) και πούμε ότι είναι απλώς η σύναψη ανθρωπίνων σχέσεων με απώτερο στόχο την αποκόμιση οικονομικού οφέλους, δεν ξέρω αν αυτές οι περιπτώσεις έχουν μεταβληθεί - αναλογικά - με τα χρόνια.

Πιθανώς όμως πρέπει να αποδεχτούμε πως η επιλογή συντρόφου με κύριο λόγο την κοινωνικοοικονομική του κατάσταση ήταν πάντα ο κανόνας. Αυτό το έβλεπες πολύ καλά στους οργανωμένους γάμους του παρελθόντος, που δεν εμπρόκειτο παρά για οικονομικές συμμαχίες μεταξύ των πατεράδων(ή των δυναστειών). Πλέον οι λόγοι που παντρεύονται 2 άνθρωποι είναι περισσότεροι, αλλά τουλάχιστον κατ' εμέ, αν δεν υπάρχει απώτερος σκοπός στην επιλογή συντρόφου πέρα του "να βρω κάποιον που ταιριάζω και συνενοούμαι" τα πράγματα δεν είναι ιδιαίτερα καλύτερα.

Η πιο βαρύγδουπη εξαίρεση σ' αυτό τον κανόνα είανι προφανώς η ευγονική πρακτική των αρχαίων Ελλήνων.

 

[Valder]

Η πιο βαρύγδουπη εξαίρεση σ' αυτό τον κανόνα είανι προφανώς η ευγονική πρακτική των αρχαίων Ελλήνων.

Όχι και η πιο ευγενής έκφανση του πατρώου ιδεώδους εαν μπορώ να πω έτσι.

 

[Guest 875331]

Όχι και η πιο ευγενής έκφανση του πατρώου ιδεώδους εαν μπορώ να πω έτσι.

Γιατί και πως μεσιέ; Η ευγονική δε μπορεί να αποκοπεί απ' τον αρχαιλληνικό πολιτισμό!

 

[Valder]

Γιατί και πως μεσιέ; Η ευγονική δε μπορεί να αποκοπεί απ' τον αρχαιλληνικό πολιτισμό!

Πως συνιστά πολιτισμό εξ αρχής η ευγονική;

 

[Guest 875331]

Πως συνιστά πολιτισμό εξ αρχής η ευγονική;

Τι εννοείς; Εγώ είπα πως ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός βασίστηκε στην ευγονική και μάλιστα ήταν απ' τις πιο θεμελιώδεις αξίες του, κάτι το οποίο το ξέρουμε από όλα τα αρχαία κείμενα, μεταξύ άλλων πηγών.

 

[Valder]

Τι εννοείς; Εγώ είπα πως ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός βασίστηκε στην ευγονική και μάλιστα ήταν απ' τις πιο θεμελιώδεις αξίες του, κάτι το οποίο το ξέρουμε από όλα τα αρχαία κείμενα, μεταξύ άλλων πηγών.

Άρα κατά την άποψή σου, είναι πολιτιστικός θεμέλιος λίθος η ευγονική ή σε καταλαβαίνω λάθος;


Αυτό ρωτάω. Οτι συνέβη, συνέβη. Πως τεκμηριώνεται ότι η βάση ενός πολιτισμού όπως ο ελληνικός είναι η ευγονική; Απλά και μόνο από την ύπαρξή της;

Χωρίς την ευγονική δεν θα υπήρχε ελληνικος πολιτισμός;

 

[Guest 875331]

Άρα κατά την άποψή σου, είναι πολιτιστικός θεμέλιος λίθος η ευγονική ή σε καταλαβαίνω λάθος;


Αυτό ρωτάω. Οτι συνέβη, συνέβη. Πως τεκμηριώνεται ότι η βάση ενός πολιτισμού όπως ο ελληνικός είναι η ευγονική; Απλά και μόνο από την ύπαρξή της;

Δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το πρόβλημα και ποια είναι η "γνώμη" μου. Όχι μόνο οι αρχαίοι έλληνες παντρευόντουσαν βάσει "ευγένειας" δλδ κοιτούσαν την ομορφιά και άλλα παραμφερή χαρακτηριστικά ως ύψιστης, αν όχι της υψηλότερης, σημασίας, αλλά το αναγνώριζαν και περιφανευόντουσαν γι' αυτό στα γραπτά τους. Δεν υπάρχει απόδειξη ότι π.χ. παντρευόντουσαν με το τρόπο που οι βυζαντινοί παντρευόντουσαν.

 

[Μάρκος Βασίλης]

Πιθανώς όμως πρέπει να αποδεχτούμε πως η επιλογή συντρόφου με κύριο λόγο την κοινωνικοοικονομική του κατάσταση ήταν πάντα ο κανόνας. Αυτό το έβλεπες πολύ καλά στους οργανωμένους γάμους του παρελθόντος, που δεν εμπρόκειτο παρά για οικονομικές συμμαχίες μεταξύ των πατεράδων(ή των δυναστειών). Πλέον οι λόγοι που παντρεύονται 2 άνθρωποι είναι περισσότεροι, αλλά τουλάχιστον κατ' εμέ, αν δεν υπάρχει απώτερος σκοπός στην επιλογή συντρόφου πέρα του "να βρω κάποιον που ταιριάζω και συνενοούμαι" τα πράγματα δεν είναι ιδιαίτερα καλύτερα.

Η πιο βαρύγδουπη εξαίρεση σ' αυτό τον κανόνα είανι προφανώς η ευγονική πρακτική των αρχαίων Ελλήνων.

Η κοινωνική θέση ήταν, πράγματι κάτι που καθόριζε, σε κάποιο βαθμό, ποια άτομα παντρεύονται με ποια.

Ωστόσο, γιατί θεωρείς ότι η επιλογή συντρόφου με κριτήριο την αμοιβαία κατανόηση είναι κάτι που δεν είναι «καλύτερο» από αυτό;

 

[Guest 875331]

Η κοινωνική θέση ήταν, πράγματι κάτι που καθόριζε, σε κάποιο βαθμό, ποια άτομα παντρεύονται με ποια.

Ωστόσο, γιατί θεωρείς ότι η επιλογή συντρόφου με κριτήριο την αμοιβαία κατανόηση είναι κάτι που δεν είναι «καλύτερο» από αυτό;

Μου φαίνεται επιφανειακό και "πολιτισμένο" με την κακή έννοια, πιστεύω πως τα καλλίτερα παιδιά γεννιούνται όταν οι γονείς ερωτεύονται αυθεντικά απ' την πρώτη στιγμή, όχι τον επίκτητο έρωτα που αποκτάς όταν "γνωρίσεις" τον άλλο και ποιος ξέρει τι εκλογικεύσεις έχεις κάνει ασυνείδητα.

 

[Valder]

Μου φαίνεται επιφανειακό και "πολιτισμένο" με την κακή έννοια, πιστεύω πως τα καλλίτερα παιδιά γεννιούνται όταν οι γονείς ερωτεύονται αυθεντικά απ' την πρώτη στιγμή, όχι τον επίκτητο έρωτα που αποκτάς όταν "γνωρίσεις" τον άλλο και ποιος ξέρει τι εκλογικεύσεις έχεις κάνει ασυνείδητα.

Ωραία. Οι γονείς ερωτεύονται αυθεντικά από την πρώτη στιγμή.

Τι ερωτεύονται; Όλοι το ίδιο; Καθόρισε το "αυθεντικά".

 

[Guest 875331]

Ωραία. Οι γονείς ερωτεύονται αυθεντικά από την πρώτη στιγμή.

Τι ερωτεύονται; Όλοι το ίδιο;

Ό ένας τον άλλο;

 

[Guest 209912]

Μου φαίνεται επιφανειακό και "πολιτισμένο" με την κακή έννοια, πιστεύω πως τα καλλίτερα παιδιά γεννιούνται όταν οι γονείς ερωτεύονται αυθεντικά απ' την πρώτη στιγμή, όχι τον επίκτητο έρωτα που αποκτάς όταν "γνωρίσεις" τον άλλο και ποιος ξέρει τι εκλογικεύσεις έχεις κάνει ασυνείδητα.

Χαζομάρες. Άλλο πράγμα ο έρωτας άλλο πράγμα η αγάπη.

Ο έρωτας της πρώτης ματιας είναι καθαρά έλξη για την εμφάνιση του άλλου και τίποτα παραπάνω. Ξέρω ότι η απάντηση σου είναι πως μέσω της εμφάνισης βλέπεις και το χαρακτήρα αλλά αυτό είναι περιορισμένο και εντελώς ανακριβές. Για την ακρίβεια τα περισσότερα χαρακτηριστικά που φτιάχνουν μιαν εμφάνιση είναι καθαρά γενετικά και τίποτα παραπάνω.

Η αγάπη είναι μακροχρόνια και βασίζεται στον χαρακτήρα του άλλου και την συμπεριφορά του. Η πιο αγνή μορφή αγάπης είναι ξεκάθαρα η φιλία, διότι βασίζεται αποκλειστικά στην ειλικρίνεια, τον χαρακτήρα και την συμπεριφορά του άλλου χωρίς να διαφθείρεται από την ερωτική έλξη.

Η αγάπη βασίζεται εν μέρη και στην λογική κρίση διότι δεν είναι δυνατό να αγαπάς την μη ύπαρξη αρετής. Άλλο λογική κρίση και άλλο εκλογικευση. Εκλογικευση είναι όταν κάνουμε λογικα άλματα για να δικιολογησουμε τα αδικαιολογητα.

Τα καλύτερα παιδιά γεννιούνται και μεγαλώνουν σε οικογένειες που οι γονείς αγαπήθηκαν για τις αρετές τους, όχι γιατι είχαν ωραία γενετικά φατσουλα, ούτε γιατι ο καθένας έκανε enable την μιζέρια του άλλου.

 

[Guest 875331]

Χαζομάρες. Άλλο πράγμα ο έρωτας άλλο πράγμα η αγάπη.

Προφανώς, εγώ δε μίλησα για <<αγάπη>>.

Ο έρωτας της πρώτης ματιας είναι καθαρά έλξη για την εμφάνιση του άλλου και τίποτα παραπάνω. Ξέρω ότι η απάντηση σου είναι πως μέσω της εμφάνισης βλέπεις και το χαρακτήρα αλλά αυτό είναι περιορισμένο και εντελώς ανακριβές. Για την ακρίβεια τα περισσότερα χαρακτηριστικά που φτιάχνουν μιαν εμφάνιση είναι καθαρά γενετικά και τίποτα παραπάνω.

Ο πραγματικός χαρακτήρας αποτυπώνεται ευκρινέστατα και αυθεντικότατα στην <<εξωτερική>> εμφάνιση του άλλου, ίσως μα΄λιστα να είναι ο μόνος τρόπος να αποτυπωθεί τόσο καλά, καθώς ο <<εξωτερικός>> με τον <<εσωτερικό>> κόσμο όχι μόνο συνδέονται, αλλά ποιος μπορεί να πει πως ο δεύτερος υπάρχει ή πως δεν ταυτίζονται;

Μέσω της αισθητικής εμπειρίας των πρώτων στιγμών που περνάς με τον άλλο καταλαβαίνεις το ποιόν του και τη μοναδικότητα του περισσότερο απ' ότι όταν τον "γνωρίζεις", δλδ μαθαίενις όλα τα κοσμικά και κοσμητικά στοιχεία γι' αυτόν. Οι άγγλοι έχουν μια σχετίκη έκφραση: You can judge a man by the strength of his brow and the strength of his word.

Η αγάπη είναι μακροχρόνια και βασίζεται στον χαρακτήρα του άλλου και την συμπεριφορά του. Η πιο αγνή μορφή αγάπης είναι ξεκάθαρα η φιλία, διότι βασίζεται αποκλειστικά στην ειλικρίνεια, τον χαρακτήρα και την συμπεριφορά του άλλου χωρίς να διαφθείρεται από την ερωτική έλξη.

Η αγάπη δεν είανι το μόνο ή το σημαντικότερο συστατικό για έναν πετυχημένο γάμο, όπως όμως και για τα περισσότερα πράγματα.

Η αγάπη βασίζεται εν μέρη και στην λογική κρίση διότι δεν είναι δυνατό να αγαπάς την μη ύπαρξη αρετής. Άλλο λογική κρίση και άλλο εκλογικευση. Εκλογικευση είναι όταν κάνουμε λογικα άλματα για να δικιολογησουμε τα αδικαιολογητα.

Ποτέ δε μπορείς να γνωρίζεις κατά πόσον είσαι "λογικός" ή απλά εκλογικεύεις, η πίστη στη λογική δε διαφέρει ιδιαίτερα από τις υπόλοιπες πίστες.

Τα καλύτερα παιδιά γεννιούνται και μεγαλώνουν σε οικογένειες που οι γονείς αγαπήθηκαν για τις αρετές τους, όχι γιατι είχαν ωραία γενετικά φατσουλα, ούτε γιατι ο καθένας έκανε enable την μιζέρια του άλλου.

'Εγραψα καλλίτερα και όχι καλύτερα, αλλά οκ.

Αλήθεια η αρετή δεν αποτυπώνεται στην εξωτερική εμφάνιση και την αύρα κάποιου-οποιουδήποτε; Στα μάτια του άντρα δε βλέπεις το κουράγιο, το φιλότιμο και τη ρώμη; Στα μάτια της γυναίκας δε βλέπεις τη θηλυκότητα;

Όλα αυτά δεδομένου πως η καλή εξωτερική εμφάνιση όσον αφορά τα τυπικά δλδ τη δόμηση των οστών κλπ δεν επηρεάζει το πνευμα, κάτι το οποίο δεν πιστεύω ότι σιχύει.

 

[Guest 209912]

Ο πραγματικός χαρακτήρας αποτυπώνεται ευκρινέστατα και αυθεντικότατα στην <<εξωτερική>> εμφάνιση του άλλου, ίσως μα΄λιστα να είναι ο μόνος τρόπος να αποτυπωθεί τόσο καλά, καθώς ο <<εξωτερικός>> με τον <<εσωτερικό>> κόσμο όχι μόνο συνδέονται, αλλά ποιος μπορεί να πει πως ο δεύτερος υπάρχει ή πως δεν ταυτίζονται;

Μέσω της αισθητικής εμπειρίας των πρώτων στιγμών που περνάς με τον άλλο καταλαβαίνεις το ποιόν του και τη μοναδικότητα του περισσότερο απ' ότι όταν τον "γνωρίζεις", δλδ μαθαίενις όλα τα κοσμικά και κοσμητικά στοιχεία γι' αυτόν. Οι άγγλοι έχουν μια σχετίκη έκφραση: You can judge a man by the strength of his brow and the strength of his word.

Όχι δεν αποτυπώνεται ευκρινέστατα για κανέναν λόγο στην εξωτερική εμφάνιση. Ότι η εξωτερική εμφάνιση μπορεί να δώσει clues τα οποία έχουν καλό correlation με ΚΑΠΟΙΑ στοιχεία του χαρακτήρα μπορώ να το δεχτώ.
Αλλά χάρτης δεν είναι.

Καταρχάς το κυριότερο χαρακτηριστικό της εμφάνισης ενός ανθρώπου είναι η μορφολογία του προσώπου, η οποία είναι 100% γενετική και η οποία με την σειρά της αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα bias του ανθρώπου και αυτό είναι επειδή ο χαρακτήρας μπορεί να αλλάξει ενώ η φάτσα όχι.

Ο πραγματικός χαρακτήρας αποτυπώνεται ευκρινέστατα και αυθεντικότατα στην <<εξωτερική>> εμφάνιση του άλλου, ίσως μα΄λιστα να είναι ο μόνος τρόπος να αποτυπωθεί τόσο καλά, καθώς ο <<εξωτερικός>> με τον <<εσωτερικό>> κόσμο όχι μόνο συνδέονται, αλλά ποιος μπορεί να πει πως ο δεύτερος υπάρχει ή πως δεν ταυτίζονται;

Μέσω της αισθητικής εμπειρίας των πρώτων στιγμών που περνάς με τον άλλο καταλαβαίνεις το ποιόν του και τη μοναδικότητα του περισσότερο απ' ότι όταν τον "γνωρίζεις", δλδ μαθαίενις όλα τα κοσμικά και κοσμητικά στοιχεία γι' αυτόν. Οι άγγλοι έχουν μια σχετίκη έκφραση: You can judge a man by the strength of his brow and the strength of his word.

Ή πολύ απλά μέσω της αισθητικής εμπειρίας των πρώτων στιγμών καταλαβαίνεις αυτό ακριβώς που σου υποδεικνύουν να καταλάβεις όλα τα βιολογικά και μη bias σου. Αυτή είναι και η βασική αρχή κάθε con artist και έχει χρησιμοποιηθεί αλλεπάλληλες φορές με τρομακτικά αποτελέσματα.

Αλλά ναι οκ, αν το πάρεις αυτό που είπες γενικότερα είναι αληθές γιατί τα βιολογικά bias μας απλά αντικατοπτρίζουν μια στατιστική πραγματικότητα.

Η αγάπη δεν είναι το μόνο ή το σημαντικότερο συστατικό για έναν πετυχημένο γάμο, όπως όμως και για τα περισσότερα πράγματα.

Αυτό εξαρτάται από το τι θεωρείς επιτυχία σε ένα γάμο. Εγώ συνήθως κρίνω εκ του αποτελέσματος και γι αυτό θεωρώ επιτυχημένους τους γάμους οι οποίοι παράγουν ψυχικά και σωματικά υγιή παιδιά. Με αυτά τα κριτήρια η αγάπη ναι, είναι το σημαντικότερο πράγμα, διότι προϋποθέτει την αρετή.

Ποτέ δε μπορείς να γνωρίζεις κατά πόσον είσαι "λογικός" ή απλά εκλογικεύεις, η πίστη στη λογική δε διαφέρει ιδιαίτερα από τις υπόλοιπες πίστες.

Με ακρίβεια όχι δεν μπορείς. Μπορείς όμως να γνωρίζεις την διαφορά σε σύγκριση με τους άλλους και τον παρελθοντικό σου εαυτό. Η λογική και το συναίσθημα είναι τα μόνα εργαλεία που έχει ο άνθρωπος απένταντι στον κόσμο. Τα συναισθήματα είναι το feedback σου, ενώ η λογική είναι το κέντρο ελέγχου. Η πίστη είναι απλά ένα σύνολο συνασθημάτων τα οποία δεν επεξεργαζόμαστε δια της λογικής. Και για να μην παρεξηγηθούμε αναφέρομαι καθαρά στη ζωώδη λογική που ενδιαφέρεται κυρίως για patterns και σχέσεις αιτίου αιτιατού στον κόσμο και η οποία φυσικά προυποθέτη την αλληλεπίδραση με τον φυσικό κόσμο και την παρατήρηση.

Αν αναφέρεσαι σε αυτού του είδους την λογική δεν ξέρω πως ακριβώς είναι κι το ίδιο με την πίστη. Αλλά αυτή η λογική έχει διαφορά με την "πίστη" στην λογική, δηλαδή πιστεύω κάτι γιατί μου ακούγεται εκ πρώτης όψεως λογικό ή το είπε κάποιος που θεωρώ λογικό.

Αλήθεια η αρετή δεν αποτυπώνεται στην εξωτερική εμφάνιση και την αύρα κάποιου-οποιουδήποτε; Στα μάτια του άντρα δε βλέπεις το κουράγιο, το φιλότιμο και τη ρώμη; Στα μάτια της γυναίκας δε βλέπεις τη θηλυκότητα;

Όλα αυτά δεδομένου πως η καλή εξωτερική εμφάνιση όσον αφορά τα τυπικά δλδ τη δόμηση των οστών κλπ δεν επηρεάζει το πνευμα, κάτι το οποίο δεν πιστεύω ότι σιχύει.

Η μορφολογια των οστών είναι γενετική αλλά και επίκτητη. Correlations πολλά υπάρχουν, αλλά μην ξεχνάμε το πιο βασικά πράγματα που επιρεάζουν το πνέυμα ενός ανθρώπου, το περιβάλλον και οι εμπιρείες. Μπορείς να έχεις την οστική και μορφολογική φυσιολογία του μεγαλύτερου φλώρου αλλά οι συγκυρίες της ζωής σου να ήταν τέτοιες που έγινες ο πιο αρρενωπός άρρεν. Φυσικά εκ πτώτης όψεος πάλι σαν φλώρος θα φαίνεσαι γιατί η πρώτη μας εντύπωση επαφίεται πάντα στα βιολογικά μας biases.

 

[Valder]

ο χαρακτήρας μπορεί να αλλάξει ενώ η φάτσα όχι.

Αυτό ποιός το λέει;

θεωρώ επιτυχημένους τους γάμους οι οποίοι παράγουν ψυχικά και σωματικά υγιή παιδιά.

Όλα τα χαρακτηριστικά της υγείας εξαρτώνται από τους γονείς;

 

[Guest 209912]

Όλα τα χαρακτηριστικά της υγείας εξαρτώνται από τους γονείς;

Θεωρώ πως οι γονείς εμμέσως ως πρότυπα ή αμέσως μέσω της συμπεριφοράς τους ασκούν τόσο μεγάλη επιρροή στην υγεία του παιδιού που υπερκεράζει όλα τα υπόλοιπα.

Αυτό ποιός το λέει;

Εγώ. Ο Θεός.