Με ποιά κριτήρια επιλέγετε κάποιον/α για φίλο/η;

[vassilis498]

ναι δε με ενδιαφέρει το wording απλά έχω ξανά ακούσει κάτι παρόμοιο και προσπαθώ να καταλάβω τη λογική

 

[Valder]

ναι δε με ενδιαφέρει το wording απλά έχω ξανά ακούσει κάτι παρόμοιο και προσπαθώ να καταλάβω τη λογική

Κι εγω θέλω να δω την ανάλυσή του αν και νομίζω οτι τον πιάνω. Θέλει να βλέπει ανθρώπους να στέκονται στο ύψος τους και τους βάζει σε καταστάσεις που θελει να δει αν εχουν σπονδυλική στήλη ή λένε ναι για να του τον χωσουν άλλη μέρα.

Δεν είναι αλάνθαστο σύστημα πάντως, αν ειναι αυτό. Κι εγω καμιά φορά πχ είμαι πιο συγκαταβατικός επειδή δεν θέλω να χαλάσω τις καρδιές μου με τους φιλους μου. Δε σημαινει οτι δεν τους εκτιμώ.

 

[Guest 209912]

ναι δε με ενδιαφέρει το wording απλά έχω ξανά ακούσει κάτι παρόμοιο και προσπαθώ να καταλάβω τη λογική

Οταν ήμουνα γύρω στα 20 είχα πάει σε ένα συνεργείο που κόβαμε δέντρα. Πρώτη μέρα είχε καύσωνα και εγώ είχα ιδρώσει ολόκληρος μέχρι και στην κωλοτρυπιδα και ως εκ τούτου είχα ψιλοσυγκαει και περπατούσα σα συγκαμμενος ξέρεις με τα κωλομερια σφαλιστα. Με είχε πάρει χαμπάρι εν τω μεταξύ ένας και με κορόιδευε και όταν καθησαμε για διάλειμμα άρχισε να μου λέει μαλακιες και σε κάποια στιγμή μου λέει "γιατί τζουτζουκο μου το κρύβεις το κωλαράκι σου;". Εδώ να ανήξω μια παρένθεση και να πω ότι στο σχολείο έτρωγα bullying και με πείραζε και αντιδρούσα προσπαθώντας να τους βαρέσω κτλ. Όταν λοιπόν άρχισε αυτός τις μαλακιες λέω μέσα μου αντε αρχίσαμε πάλι, απλά αυτή τη φορά αντί να θυμωσω λέω θα κάνω κι εγώ το ίδιο και του λέω "γιατί ρε μαλακά με τέτοια φάτσα που έχεις, μάλλον έχεις καμιά δεκαετία να γαμησεις και φοβάμαι για τον κωλο μου". Ε μετά σκασαν όλοι στα γέλια και από τότε δεν είχα θέματα με κανένα και όπως αποδείχθηκε ήταν όλοι αρκετά εξηγημενα άτομα.

Αργότερα έμαθα διαβάζοντας σχετικά, πως το bullying είναι πανάρχαια τακτική στις ομάδες των αντρών και ιδιαίτερα σε όσες παίζει μεγάλο ρόλο η εμπιστοσύνη όπως συμμορίες,φυλακές, στρατός, σώματα ασφαλείας κτλ. Ο τρόπος που αντιμετωπίζει κάποιος το bullying δείχνει αν είναι δυνατός χαρακτήρας η όχι και αν μπορεί η ομάδα να βασιστεί πάνω του σε δύσκολες καταστάσεις.

Και επειδή στους φίλους σου θες να βασίζεσαι σε μια δύσκολη στιγμή έχω δει πως είναι ένας καλός τρόπος για να κάνεις ένα αρχικό ξεσκαρταρισμα. Συνήθως οι αδύναμοι χαρακτήρες είτε δεν απαντάνε καθόλου και αποδέχονται το bullying είτε δεν απαντάνε και ψάχνουν πλάγιους τρόπους να στην φέρουν.

 

[Himela]

Συνήθως οι αδύναμοι χαρακτήρες είτε δεν απαντάνε καθόλου και αποδέχονται το bullying είτε δεν απαντάνε και ψάχνουν πλάγιους τρόπους να στην φέρουν.

Κι όμως υπάρχει αυτή η κατηγορία ανθρώπων που απλά δεν αρέσκονται σε αντιπαραθέσεις αλλά σέβονται τον άλλον και δεν έχουν κακία μέσα τους. Δηλαδή εσύ λες, είτε θα τσακωθούμε εκείνη την ώρα και θα το λύσουμε είτε θα μού το κρατήσει και θα μού τη φέρει. Αυτοί που δε θέλουν αντιπαραθέσεις το κρατάνε μέσα τους και το κάνουν δική τους στενοχώρια - θυμό και το βγάζουν στον εαυτό τους. Πολύ κακό, δε λέω, αλλά δυστυχώς συμβαίνει.

 

[Guest 209912]

Κι όμως υπάρχει αυτή η κατηγορία ανθρώπων που απλά δεν αρέσκονται σε αντιπαραθέσεις αλλά σέβονται τον άλλον και δεν έχουν κακία μέσα τους. Δηλαδή εσύ λες, είτε θα τσακωθούμε εκείνη την ώρα και θα το λύσουμε είτε θα μού το κρατήσει και θα μού τη φέρει. Αυτοί που δε θέλουν αντιπαραθέσεις το κρατάνε μέσα τους και το κάνουν δική τους στενοχώρια - θυμό και το βγάζουν στον εαυτό τους. Πολύ κακό, δε λέω, αλλά δυστυχώς συμβαίνει.

Ναι, υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι και είναι αρκετά κοινοί. Το πρόβλημα με αυτούς είναι πως δεν μπορούν να παρέχουν ένα σημαντικό κομμάτι κάθε φιλικής και ερωτικής σχέσης, checks and balances. Οταν ο άλλος φοβάται την αντιπαράθεση (διότι αυτό είναι, φόβος) και την αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι στερεί από τον απέναντι του σημαντικό feedback για την συμπεριφορά του. Όλοι γινόμαστε μαλακές κάποιες φορές χωρίς να το καταλαβαίνουμε η κάνουμε πράγματα που ενοχλούν τους άλλους και εκεί θες τον άλλο να σε επαναφέρει σε τάξη.

Anyway από μια ηλικία και μετά σταματάς να προσπαθείς να φτιάξεις τους ανθρώπους και αρχίζεις να τους επιλέγεις, διότι όσο περνάν τα χρόνια κατανοείς ότι ο χρόνος είναι λίγος. Αν έχει φτάσει κάποιος 30+ και δεν έχει ακόμα αναγνωρίσει και αντιμετωπίσει τα ψυχολογικά του δεν προκειται να το κάνει any time soon Και σίγουρα δεν πρόκειται να κάτσω να του τα βγάλω εγώ με το τσιγγελι και να του κάνω ψυχανάλυση. Αυτά τα κάναμε στα 15 και τα 20 όταν νομίζαμε ότι έχουμε άπειρο χρόνο να σπαταλάμε. Ο καθείς ας φτιάξει τα προβλήματα του.

 

[Himela]

Ναι, υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι και είναι αρκετά κοινοί. Το πρόβλημα με αυτούς είναι πως δεν μπορούν να παρέχουν ένα σημαντικό κομμάτι κάθε φιλικής και ερωτικής σχέσης, checks and balances. Οταν ο άλλος φοβάται την αντιπαράθεση (διότι αυτό είναι, φόβος) και την αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι στερεί από τον απέναντι του σημαντικό feedback για την συμπεριφορά του. Όλοι γινόμαστε μαλακές κάποιες φορές χωρίς να το καταλαβαίνουμε η κάνουμε πράγματα που ενοχλούν τους άλλους και εκεί θες τον άλλο να σε επαναφέρει σε τάξη.

Anyway από μια ηλικία και μετά σταματάς να προσπαθείς να φτιάξεις τους ανθρώπους και αρχίζεις να τους επιλέγεις, διότι όσο περνάν τα χρόνια κατανοείς ότι ο χρόνος είναι λίγος. Αν έχει φτάσει κάποιος 30+ και δεν έχει ακόμα αναγνωρίσει και αντιμετωπίσει τα ψυχολογικά του δεν προκειται να το κάνει any time soon Και σίγουρα δεν πρόκειται να κάτσω να του τα βγάλω εγώ με το τσιγγελι και να του κάνω ψυχανάλυση. Αυτά τα κάναμε στα 15 και τα 20 όταν νομίζαμε ότι έχουμε άπειρο χρόνο να σπαταλάμε. Ο καθείς ας φτιάξει τα προβλήματα του.

Οπότε θες ο άλλος να προσπαθεί να σε διορθώσει όταν ξεφεύγεις αλλά εσύ εκείνον όχι;

Το ότι κάποιος δε θέλει αντιπαράθεση δε σημαίνει ότι αν τον ρωτήσεις δε θα σου πει τη γνώμη του για θέματα. Θα προσπαθήσει να το κάνει με τρόπο που δε θα σε προσβάλλει. Κι αυτό κακό είναι; Θες κάποιον να σε βρίζει δηλαδή για δέχεσαι το feedback του;

 

[Guest 209912]

Οπότε θες ο άλλος να προσπαθεί να σε διορθώσει όταν ξεφεύγεις αλλά εσύ εκείνον όχι;

Το ότι κάποιος δε θέλει αντιπαράθεση δε σημαίνει ότι αν τον ρωτήσεις δε θα σου πει τη γνώμη του για θέματα. Θα προσπαθήσει να το κάνει με τρόπο που δε θα σε προσβάλλει. Κι αυτό κακό είναι; Θες κάποιον να σε βρίζει δηλαδή για δέχεσαι το feedback του;

Αναλόγως τι εστι διόρθωση. Δεν είμαι καθόλου κατά του να βοηθάς φίλους σου να ξεπεράσουν τα προβλήματα τους, αλλά για να μπω εγώ σε αυτή τη διαδικασία με κάποιον άλλο πλέον πρέπει τουλάχιστον να δω πως έχει κάνει ο ίδιος στοιχειώδη ενδοσκόπηση, έχει περάσει το στάδιο της άρνησης και έχει ήδη ξεκινήσει προσπάθειες επίλυσης. Δεν πρόκειται να ασχοληθώ αλλιώς.

Ναι θέλω να μπορεί ο άλλος να με βρίσει όταν χρειαστεί και θέλω να έχει και το θάρρος να πει τη γνώμη του χωρίς να χρειάζεται να ρωτήσω. Όταν ο άλλος βλέπει ότι ετοιμάζεσαι να κάνεις μια μεγάλη μαλάκια επειδή είσαι χοντροκεφαλος και νιώθει την ανάγκη να εκραγεί και να στα χώσει είναι επειδη νοιάζεται και ως εκ τούτου έχει συναισθηματική φόρτιση. Για εμένα το "Ξύπνα ΜΑΛΑΚΑΑΑΑΑΑ σε δουλεύει!!!!!" έχει πολύ μεγάλη διαφορά με το "Κοιτα Τολη, ξέρω ότι δεν είναι δική μου δουλειά και με όλο το σεβασμό χωρίς να θέλω να σε προσβάλω, αν θες την γνώμη μου πιστεύω πως πρέπει να εξετάσεις το ενδεχόμενο ότι σε δουλεύει." Δεν την μπορώ αυτή την την ευγένεια και διπλωματικοτητα στις κοντινές σχέσεις. Μου φανερώνει έλλειψη οικειότητας και εμπιστοσύνης δηλαδή ότι δεν είμαστε φίλοι.

Και ξέρεις επίσης ποιο είναι ένα ακόμη μείον με τους τύπους που τα κρατάνε όλα μέσα τους; Δεν ξέρεις πότε αν είναι όντως καλά γιατι δεν είναι ειλικρινείς. Θα μαλωσετε, θα τα ξαναβρείτε αλλά δεν ξέρεις αν όντως τώρα είμαστε οκ η αν απλά λέει ότι είμαστε οκ και από μέσα λέει αλλά. Και αυτό αρχίζει και φθειρει τη σχέση και αρχίζεις κι εσύ να προσέχεις τι λες και να αυτό λογόκρινεσαι και η κατάσταση σαπίζει. Το έχω βιώσει σε παιδικές φιλίες και δεν πρόκειται να το ξανά βιώσω.

 

[Gate4]

Βάσει της αντοχής στο αλκοόλ.

 

[Valder]

Αναλόγως τι εστι διόρθωση. Δεν είμαι καθόλου κατά του να βοηθάς φίλους σου να ξεπεράσουν τα προβλήματα τους, αλλά για να μπω εγώ σε αυτή τη διαδικασία με κάποιον άλλο πλέον πρέπει τουλάχιστον να δω πως έχει κάνει ο ίδιος στοιχειώδη ενδοσκόπηση, έχει περάσει το στάδιο της άρνησης και έχει ήδη ξεκινήσει προσπάθειες επίλυσης. Δεν πρόκειται να ασχοληθώ αλλιώς.

Ναι θέλω να μπορεί ο άλλος να με βρίσει όταν χρειαστεί και θέλω να έχει και το θάρρος να πει τη γνώμη του χωρίς να χρειάζεται να ρωτήσω. Όταν ο άλλος βλέπει ότι ετοιμάζεσαι να κάνεις μια μεγάλη μαλάκια επειδή είσαι χοντροκεφαλος και νιώθει την ανάγκη να εκραγεί και να στα χώσει είναι επειδη νοιάζεται και ως εκ τούτου έχει συναισθηματική φόρτιση. Για εμένα το "Ξύπνα ΜΑΛΑΚΑΑΑΑΑΑ σε δουλεύει!!!!!" έχει πολύ μεγάλη διαφορά με το "Κοιτα Τολη, ξέρω ότι δεν είναι δική μου δουλειά και με όλο το σεβασμό χωρίς να θέλω να σε προσβάλω, αν θες την γνώμη μου πιστεύω πως πρέπει να εξετάσεις το ενδεχόμενο ότι σε δουλεύει." Δεν την μπορώ αυτή την την ευγένεια και διπλωματικοτητα στις κοντινές σχέσεις. Μου φανερώνει έλλειψη οικειότητας και εμπιστοσύνης δηλαδή ότι δεν είμαστε φίλοι.

Και ξέρεις επίσης ποιο είναι ένα ακόμη μείον με τους τύπους που τα κρατάνε όλα μέσα τους; Δεν ξέρεις πότε αν είναι όντως καλά γιατι δεν είναι ειλικρινείς. Θα μαλωσετε, θα τα ξαναβρείτε αλλά δεν ξέρεις αν όντως τώρα είμαστε οκ η αν απλά λέει ότι είμαστε οκ και από μέσα λέει αλλά. Και αυτό αρχίζει και φθειρει τη σχέση και αρχίζεις κι εσύ να προσέχεις τι λες και να αυτό λογόκρινεσαι και η κατάσταση σαπίζει. Το έχω βιώσει σε παιδικές φιλίες και δεν πρόκειται να το ξανά βιώσω.

Ωραία, αφού τα γουσταρεις στα ίσα λοιπόν άκου:

Εχεις το κακο συνηθειο να κάνεις γενικεύσεις του ξερόλα. Σταμάτα το, είναι μαλακία, είναι εκνευριστικό.

Οτι είσαι γαμάτο τυπάκι είσαι. Και είσαι τετοιος χωρίς αυτά. Δεν σου χρειάζονται. (Κι αν το θεωρείς υποκρισία επειδή σου κάνω κοπλιμαν, το γράφω στα ξερεις που.)

Αλλα οταν αρχιζεις αυτά τα στομφώδη ψυχογραφήματα PHD in Psychology του ποδαριού, μου θυμίζεις ακριβώς αυτό που με εκνευρίζει στο ελληνικό νετ. Κάτι πιτσιρικάδες που τα ξερουν όλα ενω δεν ξέρουν τίποτα, και κάτι ναζιάρες ζουζουνογκόμενες που ζητάνε τα πάντα παίζοντάς το καλές κι από μέσα υστερία και κακία.

Οχι ρε φιλαράκι, δεν ξερεις τους τυπους που τα κρατάνε μέσα τους. Δεν τους κανει ανειλικρινείς το οτι δε θέλουν να είναι μπρούταλοι για να φτιασιδώνεσαι ηδονικά να τα ακους για να διορθωθείς. Αν θες ζυγοστάθμιση, διάλεξε το Βουλκανιζατέρ του κυρ-Θανάση και πήγαινε φτιάξου. Δε θα σου κάνει ο ηρεμούλης το punchbag σου.

Και η σιωπή απάντηση είναι. Και το οτι δε θέλω να τσακωθω μαζί σου και λέω "ναι ναι οκ", πρέπει να σε υποψιάζει.

Στις διαπραγματεύσεις υπάρχουν 3 ναι

1. Το ναι που παίρνεται πίσω, διότι είναι υπο πίεση/ευγένεια
2. Το ναι της συγκατάβασης για να σε ξεφορτωθεί
3. Το πραγματικό και δεσμευτικό ναι.

Αν δεν ξέρεις να διακρίνεις το πραγματικό ναι, ή ακόμα και να το εκμαιεύεις, εσυ πρέπει να το διορθώσεις και να αποκτήσεις καλύτερη ικανότητα αντίληψης. Δε θα προσαρμοστεί όλος ο υπόλοιπος κόσμος να είναι κάφροι για να παίρνεις ψυχολογικό feedback.

Και μπορώ να στο θέσω και αλλιώς. Την ευγένεια που βλέπεις ως ανειλικρίνεια και "νυφίτσωμα", σε φάση "κοίταξε τόλη, σέβομαι την άποψή σου αλλά ίσως σε δουλεύει ο τύπος", εγω την βλέπω ως πραγματικό κόπο ενός ανθρώπου να υπερβει το "αντε γαμήσου ρε χαιβάνι ξύπνα σε δουλευει". Γιατί; Γιατί κατά τη γνώμη ΤΟΥ (αν και οχι κατα τη δική σου), σε σέβεται και δεν θέλει να σε κακοκαρδίσει. Μη αποδοτικό; Ίσως. Αλλά καλοπροαίρετο.

Η ευγένεια δηλαδή, δεν είναι πάντα υποκρισία. Κάποιες φορές ναι, είναι. Κάποιες άλλες φορές όμως δείχνει μικρά αλλά σημαντικά πράγματα.

Οχι φίλε. Είσαι άδικος με αυτούς που τα κρατάνε μέσα τους. Υπάρχει πολύς πόνος πίσω από τη σιωπή και την ηρεμία και το χαμόγελο.

Αυτά που λες εσυ σε πρόσφατα ποστς σου "παιδάκια της φάπας" εγω τα λέω τα αδικημένα παιδιά της υπομονής, που έκαναν το μαλάκα όταν έπρεπε να τα γαμήσουν όλα.

Μην ανησυχείς, στο τέλος κάνουμε την ενδοσκόπηση, τη βρίσκουμε τη δύναμη κάποιοι, και παίρνει ο διάολος τα πάντα.

Αυτά τα ολίγα.

 

[Silver Queen]

Συνήθως επιλέγω φίλους που έχουν τους ίδιους στόχους / θέλω με εμένα.

Δεν μου αρέσουν οι dramaqueens και οι βαρετοί άνθρωποι χωρίς χόμπυ και ασχολίες.

Τέλος κοιτώ τα άτομα που συναναστρέφομαι να είναι καθαρά (άσχετο).

 

[Εχέμυθη]

On topic:δεν έχω συγκεκριμένα κριτήρια. Θα έλεγα ίσως άτομα που να έχουμε κοινές αρχές πχ όχι φασίστες, κολλημένους με θρησκεία κλπ αλλά η αλήθεια είναι ότι έχω φίλους με διαφορετικές αρχές απο εμένα και είναι πολύ πολύ οκ

 

[Guest 209912]

Εχεις το κακο συνηθειο να κάνεις γενικεύσεις του ξερόλα. Σταμάτα το, είναι μαλακία, είναι εκνευριστικό.

Έχεις δίκιο, μου το έχουν ξαναπεί. Αλλά όταν το ακούς από συγκεκριμένα άτομα μπαίνει καλύτερα στην
κούτρα σου.

Οχι ρε φιλαράκι, δεν ξερεις τους τυπους που τα κρατάνε μέσα τους.

Τους ξέρω και από την καλή και από την ανάποδη καθώς ήμουν ένας απ' αυτούς για αρκετά χρόνια.

Δε θα σου κάνει ο ηρεμούλης το punchbag σου.

Στόχος είναι να γίνει boxing partner, κυρίως για δικό του όφελος(αλλά και δικό μου εμμέσως), για να καταλάβει ότι τελικά λίγα φιλικά μπουνίδια είναι αυτό που θέλει κάποιος για να ξεκολλήσει και όχι ενδοσκόπηση και paralysis by analysis. Punchbag έχω και σπίτι μου.

Και η σιωπή απάντηση είναι. Και το οτι δε θέλω να τσακωθω μαζί σου και λέω "ναι ναι οκ", πρέπει να σε υποψιάζει.

Η υποψία σου σιωπηηηηηη και η σιωπή σου υποψίία.

Και μπορώ να στο θέσω και αλλιώς. Την ευγένεια που βλέπεις ως ανειλικρίνεια και "νυφίτσωμα", σε φάση "κοίταξε τόλη, σέβομαι την άποψή σου αλλά ίσως σε δουλεύει ο τύπος", εγω την βλέπω ως πραγματικό κόπο ενός ανθρώπου να υπερβει το "αντε γαμήσου ρε χαιβάνι ξύπνα σε δουλευει". Γιατί; Γιατί κατά τη γνώμη ΤΟΥ (αν και οχι κατα τη δική σου), σε σέβεται και δεν θέλει να σε κακοκαρδίσει. Μη αποδοτικό; Ίσως. Αλλά καλοπροαίρετο.

Ναι αυτός που λες ισχύει. Απλά αν με είχες βιώσει real life, θα καταλάβαινες ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να με κακοκαρδίσεις γιατί έχω την εκνευριστική για κάποιους συνήθεια να μην κοιτάω καθόλου το περιτύλιγμα των λέξεων αλλά την ουσία τους. Όπως λέει και το ρητό "everything before the -but- is just horseshit".

Οχι φίλε. Είσαι άδικος με αυτούς που τα κρατάνε μέσα τους. Υπάρχει πολύς πόνος πίσω από τη σιωπή και την ηρεμία και το χαμόγελο.

Αυτά που λες εσυ σε πρόσφατα ποστς σου "παιδάκια της φάπας" εγω τα λέω τα αδικημένα παιδιά της υπομονής, που έκαναν το μαλάκα όταν έπρεπε να τα γαμήσουν όλα.

Μην ανησυχείς, στο τέλος κάνουμε την ενδοσκόπηση, τη βρίσκουμε τη δύναμη κάποιοι, και παίρνει ο διάολος τα πάντα.

Εδώ θα σου σφηνώσω ένα existantialist argument εκ στόματος χακερίου και εκ πνεύματος Νίτσε (τα του καισαρος τω καισαρι).

Μπορεί όντως ρε φίλε να μην είσαι το παιδί της φάπας και να είσαι πράγματι το αδικημένο παιδί της υπομονής.
Εσένα σαν Βάλντερ όμως ποια από τις δύο εκδοχές κάνει την ζωή σου καλύτερη? Γιατί εμένα από την στιγμή που άρχισα να λέω τον εαυτό μου fapαπαδωρο (pun intented for @Fast ) αντί για αδικημένο παιδί και σταμάτησα να λέω την ανικανότητα και το φόβο μου αρετή, άρχισα σιγά σιγά να παίρνω ανάποδες με τον εαυτό μου και τότε είδα για πρώτη φορά σημαντικές αλλαγές.

Έχω να σου πω κι άλλα, αλλά θα τα αφήσω για άλλη φορά γιατί δε θέλω να σε κακοκαρδίσω κι ας είμαι ασχόλι.

Πάντως αν έγραφες κι ένα "Άι γαμήσου" στο τέλος πιστεύω θα ένιωθες ακόμη καλύτερα. Ή μπορεί και να το είπες όταν πάταγες enter . Έ Βάλντερ? Έ Βάντερ? Embrace your inner asshole.

Φαντάσου να έχουμε πιει κιολας τι έχει να γίνει.

 

[Himela]

Αναλόγως τι εστι διόρθωση. Δεν είμαι καθόλου κατά του να βοηθάς φίλους σου να ξεπεράσουν τα προβλήματα τους, αλλά για να μπω εγώ σε αυτή τη διαδικασία με κάποιον άλλο πλέον πρέπει τουλάχιστον να δω πως έχει κάνει ο ίδιος στοιχειώδη ενδοσκόπηση, έχει περάσει το στάδιο της άρνησης και έχει ήδη ξεκινήσει προσπάθειες επίλυσης. Δεν πρόκειται να ασχοληθώ αλλιώς.

Καμιά φορά ο άλλος μπορεί να μη θέλει να διορθωθεί με την έννοια που εννοείς εσύ τη διόρθωση. Μπορεί να θέλει να ξεσπάσει, μπορεί να θέλει κάποιον να τον καταλάβει, μπορεί να θέλει να κάνει μια μικρότερη αλλαγή προς το παρόν (ή και για πάντα) από αυτή που εσύ λες διόρθωση. Οπότε το να λες οτι εσύ δε θα ασχοληθείς με τον φίλο που δεν έχει πάρει απόφαση να διορθωθεί, συγγνώμη που το λέω, αλλά δε σε κάνει και τον ιδανικό φίλο. Κι όπως πολύ σωστά σού είπε ο Valder:

Αν δεν ξέρεις να διακρίνεις το πραγματικό ναι, ή ακόμα και να το εκμαιεύεις, εσυ πρέπει να το διορθώσεις και να αποκτήσεις καλύτερη ικανότητα αντίληψης. Δε θα προσαρμοστεί όλος ο υπόλοιπος κόσμος να είναι κάφροι για να παίρνεις ψυχολογικό feedback.

Συμπερασματικά βλέπω οτι εσύ έχεις μια πολύ συγκεκριμένη εικόνα για το πώς θα φέρεσαι εσύ σε ένα φίλο και πώς θα σού φέρεται αυτός. Η συμπεριφορά σου σε αυτό το θέμα μού φαίνεται λίγο καλομαθημένη. "Εσύ θα είσαι έτσι γιατί έτσι γουστάρω, κι εγώ θα είμαι έτσι γιατί έτσι γουστάρω, κι αν δε σού αρέσει, πάρε δρόμο".

Και στο λέει ένας άνθρωπος που είναι ακριβώς έτσι. Απλά εγώ, σε αντίθεση με σένα, έχω σταματήσει να ψάχνω ανθρώπους που είναι όπως τους γουστάρω. Δε χρειάζεται να ταλαιπωρώ τον κόσμο με τις ψυχολογικές μου μαλακίες...

(Φιλικά πάντα...)

 

[Guest 209912]

Καμιά φορά ο άλλος μπορεί να μη θέλει να διορθωθεί με την έννοια που εννοείς εσύ τη διόρθωση. Μπορεί να θέλει να ξεσπάσει, μπορεί να θέλει κάποιον να τον καταλάβει, μπορεί να θέλει να κάνει μια μικρότερη αλλαγή προς το παρόν (ή και για πάντα) από αυτή που εσύ λες διόρθωση. Οπότε το να λες οτι εσύ δε θα ασχοληθείς με τον φίλο που δεν έχει πάρει απόφαση να διορθωθεί, συγγνώμη που το λέω, αλλά δε σε κάνει και τον ιδανικό φίλο.

Ναι, συμφωνώ με όλα λες. Υπάρχει όμως μια σημαντική λεπτομέρεια. Εγώ προσωπικά δεν έχω στην ζωή πολλά slots για φίλους. Ο τρόπος που εγώ λειτουργώ είναι πως μου αρέσει να αναπτύσσω βαθιές σχέσεις με λίγα άτομα παρά μέτριες σχέσεις με πολλά άτομα. Για να το πετύχω αυτί πρέπει να αφιερώσω χρόνο σε αυτά τα άτομα, δεν γίνεται αλλιώς. Κάθε άνθρωπος λοιπόν που βάζω στην ζωή μου και αποκαλώ φίλο πιάνει μία από αυτές τις θέσεις
και άρα την στερεί από άλλους και γι αυτόν ακριβώς τον λόγο είμαι προσεκτικός με τα άτομα τα οποία επιλέγω να καλλιεργήσω σχέσεις. Εγώ δεν πάω να διορθώσω τους άλλους, ούτε να τους πω να αλλάξουν. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν έχω και στάνταρντς και ένα από αυτά είναι πως δεν μου αρέσει η ηττοπάθεια και δεν την θέλω στον κύκλο μου και θα εξηγήσω το γιατί από κάτω.

Τους φίλους μου τους επιλέγω επίσης άκρως οφελιμιστικά, όσο εγωιστικό και να σου ακούγεται. Οι φίλοι μου είναι άτομα που σέβομαι και η άποψη τους με επηρεάζει αρκετά. Αναμφίβολα λοιπόν με την πάροδο των χρόνων ο χαρακτήρας μου θα υιοθετήσει κάποια στοιχεία τους. Όταν θες να γίνεις επιτυχημένος στην δουλειά σου κάνεις παρέα με άλλους επιτυχημένους επαγγελματίες, όχι με τον φίλο σου που ζει με δανεικά, όταν θες να γίνεις καρδιοκατακτητής κάνεις παρέα με άλλους καρδιοκατακτητές και όχι με τους φλώρους φίλους σου, όταν θες να γίνεις γενναίος κάνεις παρέα με γενναίους και όχι με χέστες κ.ο.κ.

Όλοι έχουμε ανάγκη να πούμε κάποια στιγμή τον πόνο μας και μας ακούσει ο άλλος και να γκρινιάξουμε λίγο. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο. Όταν όμως έχεις κάποιον που το μόνο που κάνει είναι να γκρινιάζει για την κατάσταση σου και να μην κάνει τίποτα να την αλλάξει, δηλαδή να είναι ηττοπαθής, αυτός ο φίλος σου αργά ή γρήγορα θα σε τραβήξει και εσένα εκεί και ειδικά αν και οι υπόλοιποι είναι το ίδιο δεν έχεις καμία ελπίδα να ξεφύγεις. Κι επειδή εγώ έχω πάρει την απόφαση εδώ και πολύ καιρό να βελτιώσω τα αδύναμα σημεία του χαρακτήρα μου και την ζωή μου γενικότερα, δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τέτοια άτομα και αφήνοντάς τα με επηρεάσουν να ρισκάρω τους στόχους μου.

Κι όπως πολύ σωστά σού είπε ο Valder:

Δε θα προσαρμοστεί όλος ο υπόλοιπος κόσμος να είναι κάφροι για να παίρνεις ψυχολογικό feedback.

Αυτό που είπε ο Valder και δεν ξέρω αν το κατάλαβε και ο ίδιος είναι ακριβώς όμως αυτό που λέω εγώ. Καταρχάς δεν υπάρχει κόσμος. Υπάρχουν άνθρωποι. Και οι φιλίες είναι διαπροσωπικές σχέσεις ένας προς έναν. Ο Βάλντερ λοιπόν λέει πως σε μία εν δυνάμει σχέση μου, δεν θα προσαρμοστεί το άλλο άτομο σε εμένα, αλλά εγώ σε αυτόν.
Το άλλο άτομο δηλαδή θα κάνει αυτό ακριβώς για το οποίο κατηγορεί εμένα σε εμένα και αυτό είναι κομπλέ.

Η πραγματικότητα τώρα είναι πως και οι δύο θα προσαρμοστούμε αν θελουμε ή αν δεν θέλουμε θα σπάσουμε. Αν εγώ κάνω φίλο μου έναν ηρεμούλη άκαφρο με την πάροδο του χρόνου η καφρίλα μου θα μεωθεί και η καφρίλα του θα αυξηθεί. Έτσι πάει. Το θέμα είναι πως σε κάποια πράγματα, έχω κόκκινες γραμμές και άρα απλά δεν θα γίνω φίλος. Η καφρίλα δεν είναι ένα από αυτά, το έχω εξηγήσει άλλωστε γιατί το κάνω.

Συμπερασματικά βλέπω οτι εσύ έχεις μια πολύ συγκεκριμένη εικόνα για το πώς θα φέρεσαι εσύ σε ένα φίλο και πώς θα σού φέρεται αυτός. Η συμπεριφορά σου σε αυτό το θέμα μού φαίνεται λίγο καλομαθημένη. "Εσύ θα είσαι έτσι γιατί έτσι γουστάρω, κι εγώ θα είμαι έτσι γιατί έτσι γουστάρω, κι αν δε σού αρέσει, πάρε δρόμο".

Όχι δεν είναι καλομαθημένη. Είναι μια μελετημένη συμπεριφορά που πηγάζει από τις εμπειρίες μου και έχει σκοπό να φιλτράρει τα άτομα που θέλω δίπλα μου. Προφανώς η συμπεριφορά αυτή θα αλλάξει στο μέλλον, καθώς αλλάζουν οι στόχοι και οι εμπειρίες μου. Και ναι, στις κόκκινες γραμμές μου είναι αυτό ακριβώς που λες "Έτσι είμαι, κι αν δεν σου αρέσει πάρε δρόμο" και το θεωρώ εντελώς υγιεινό αυτό. Δεν γίνεται να προσαρμόζεσαι στα πάντα, μετά δεν είσαι άνθρωπος με αρχές είσαι πλαστελίνη.

Και στο λέει ένας άνθρωπος που είναι ακριβώς έτσι. Απλά εγώ, σε αντίθεση με σένα, έχω σταματήσει να ψάχνω ανθρώπους που είναι όπως τους γουστάρω. Δε χρειάζεται να ταλαιπωρώ τον κόσμο με τις ψυχολογικές μου μαλακίες...

Αν εσύ είσαι οκ και ευτυχισμένη με το να μην ψάχνεις πλέον ανθρώπους και να μην γνωρίζεις κόσμο τότε more power to you. Εγώ δεν είμαι. Δεν έχω γεμίσει ακόμη όλα τα slots μου με τους φίλους που θέλω να έχω οπότε προφανώς θα τους ψάξω, θα τους πλησιάσω και θα τους τεστάρω με τον τρόπο μου. Δεν νομίζω πως θα μπορέσω ποτέ να αποδεχτώ το σκεπτικό σου πάντως, για εμένα το να γνωρίζεις νέους ανθρώπους και να αποκτάς νέες εμπειρίες από μόνο του σε κάνει πλουσιότερο και ωριμότερο άνθρωπο ακόμη και αν δεν γίνουν φίλοι σου, ακόμη και κάποιοι είναι καθίκια και σου φερθούν άσχημα. Μια ζωή έχουμε, ας ζήσουμε όσο περισσότερο μπορούμε.

 

[Agaphbou]

1) Να είναι αγνοί χαρακτήρες. Κι όταν λέω αγνοί, εννοώ χωρίς δόλο, φθόνο, ψυχολογικά προβλήματα, πονηριές και υστεροβουλία. Όλοι μου οι φίλοι έχουν καρδιά μικρού παιδιού και είναι το μεγαλύτερο χαρακτηριστικό τους που αγαπώ.

2) Να διαθέτουν μια άλφα ευστροφία, γνώσεις και ενημέρωση για τα τεκταινόμενα. Δε ζητάω τρελά πράγματα εδώ, αρκεί να επικοινωνούμε εύκολα και να μη βαριέμαι τις συζητήσεις μας.

3) Να δέχονται το πείραγμα και να αυτοσαρκάζονται, γιατί well... εκεί βασίζεται το 99% του χιούμορ μου.

4) Να λένε ευθέως τις σκέψεις τους. Αν κάτι που απεχθάνομαι είναι οι σπόντες, τα μισόλογα και τα πισώπλατα ψουψουψου.

5) Να είναι αισιόδοξοι και δυνατοί· χωρίς μιζέρια, χωρίς πανικό και κλάψα. Άλλο βέβαια να περνάς μια φάση που σε παίρνει από κάτω, αυτό μπορεί σε όλους μας να συμβεί κάποτε.

Μπορεί να μου έρθουν κι άλλα μετά, αλλά αυτά μπορώ να σκεφτώ γι' αρχή.

 

[Valder]

Αυτά που ζητάτε από τους φίλους σας, τα εφαρμόζετε κι εσείς;

 

[Himela]

Ναι, συμφωνώ με όλα λες. Υπάρχει όμως μια σημαντική λεπτομέρεια. Εγώ προσωπικά δεν έχω στην ζωή πολλά slots για φίλους. Ο τρόπος που εγώ λειτουργώ είναι πως μου αρέσει να αναπτύσσω βαθιές σχέσεις με λίγα άτομα παρά μέτριες σχέσεις με πολλά άτομα. Για να το πετύχω αυτί πρέπει να αφιερώσω χρόνο σε αυτά τα άτομα, δεν γίνεται αλλιώς. Κάθε άνθρωπος λοιπόν που βάζω στην ζωή μου και αποκαλώ φίλο πιάνει μία από αυτές τις θέσεις
και άρα την στερεί από άλλους και γι αυτόν ακριβώς τον λόγο είμαι προσεκτικός με τα άτομα τα οποία επιλέγω να καλλιεργήσω σχέσεις. Εγώ δεν πάω να διορθώσω τους άλλους, ούτε να τους πω να αλλάξουν. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν έχω και στάνταρντς και ένα από αυτά είναι πως δεν μου αρέσει η ηττοπάθεια και δεν την θέλω στον κύκλο μου και θα εξηγήσω το γιατί από κάτω.

Τους φίλους μου τους επιλέγω επίσης άκρως οφελιμιστικά, όσο εγωιστικό και να σου ακούγεται. Οι φίλοι μου είναι άτομα που σέβομαι και η άποψη τους με επηρεάζει αρκετά. Αναμφίβολα λοιπόν με την πάροδο των χρόνων ο χαρακτήρας μου θα υιοθετήσει κάποια στοιχεία τους. Όταν θες να γίνεις επιτυχημένος στην δουλειά σου κάνεις παρέα με άλλους επιτυχημένους επαγγελματίες, όχι με τον φίλο σου που ζει με δανεικά, όταν θες να γίνεις καρδιοκατακτητής κάνεις παρέα με άλλους καρδιοκατακτητές και όχι με τους φλώρους φίλους σου, όταν θες να γίνεις γενναίος κάνεις παρέα με γενναίους και όχι με χέστες κ.ο.κ.

Όλοι έχουμε ανάγκη να πούμε κάποια στιγμή τον πόνο μας και μας ακούσει ο άλλος και να γκρινιάξουμε λίγο. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο. Όταν όμως έχεις κάποιον που το μόνο που κάνει είναι να γκρινιάζει για την κατάσταση σου και να μην κάνει τίποτα να την αλλάξει, δηλαδή να είναι ηττοπαθής, αυτός ο φίλος σου αργά ή γρήγορα θα σε τραβήξει και εσένα εκεί και ειδικά αν και οι υπόλοιποι είναι το ίδιο δεν έχεις καμία ελπίδα να ξεφύγεις. Κι επειδή εγώ έχω πάρει την απόφαση εδώ και πολύ καιρό να βελτιώσω τα αδύναμα σημεία του χαρακτήρα μου και την ζωή μου γενικότερα, δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τέτοια άτομα και αφήνοντάς τα με επηρεάσουν να ρισκάρω τους στόχους μου.

Λυπάμαι αλλά αυτό που περιγράφεις δεν είναι γνήσια φιλία, είναι κοινωνικό δούναι και λαβείν. Αν εγώ ήμουν φίλος σου και διάβαζα αυτές τις τρεις παραγράφους, θα έτρωγες ένα γερό "άντε γ@μήσου" που δε θα ήξερες από πού σού ήρθε. Δεν είναι απλά εγωιστικό, είναι άκρως προσβλητικό για την έννοια της φιλίας.

Όχι δεν είναι καλομαθημένη. Είναι μια μελετημένη συμπεριφορά που πηγάζει από τις εμπειρίες μου και έχει σκοπό να φιλτράρει τα άτομα που θέλω δίπλα μου. Προφανώς η συμπεριφορά αυτή θα αλλάξει στο μέλλον, καθώς αλλάζουν οι στόχοι και οι εμπειρίες μου.

Οπότε μετά θα πετάξεις στα σκουπίδια ένα άτομο που σε θεωρεί φίλο του γιατί δε θα έχει πια τίποτα να σού διδάξει - προσφέρει. Όχι, αυτό δεν είναι φιλία.

 

[Valder]

Αυτό που είπε ο Valder και δεν ξέρω αν το κατάλαβε και ο ίδιος είναι ακριβώς όμως αυτό που λέω εγώ. Καταρχάς δεν υπάρχει κόσμος. Υπάρχουν άνθρωποι. Και οι φιλίες είναι διαπροσωπικές σχέσεις ένας προς έναν. Ο Βάλντερ λοιπόν λέει πως σε μία εν δυνάμει σχέση μου, δεν θα προσαρμοστεί το άλλο άτομο σε εμένα, αλλά εγώ σε αυτόν.
Το άλλο άτομο δηλαδή θα κάνει αυτό ακριβώς για το οποίο κατηγορεί εμένα σε εμένα και αυτό είναι κομπλέ.

Είσαι σίγουρος το ότι "δε θα γίνω κάφρος για να πάρεις ψυχολογικό feedback" σημαίνει "θα γινεις εσυ φλωρούμπας για να παίρνω εγω feedback";

Αυτό εννοούσα; Ή μήπως το να μην γίνεσαι μαλάκας με τους ανθρώπους;

Μη μπερδεύεις τις συναναστροφές -που βεβαίως πρέπει να είναι ωφέλιμες- με τις φιλίες. Αν οι συναναστροφές είναι ο ανελκυστήρας στη ζωή μας, τότε οι φιλίες και εν γένει οι άνθρωποί μας είναι το καταφύγιο της ηρεμίας και της ευτυχίας μας. Μια ημιτονοειδής καμπύλη παρέα δίπλα σε μια άλλη, ίσως όχι όμοια, αλλά παρεμφερή.

Αν με τον ορισμό σου, ψηλαφείς οπορτουνιστικά τους εν δυνάμει φίλους σου, τότε κανένα χαρακτηριστικό σου δεν είναι ουσιαστικά δικό σου. Δεν έχεις δική σου καμπύλη, δικό σου κύμα. Είσαι τελείες σκόρπιες στο χαρτί και περιμένεις έναν φίλο-μολύβι να ρθει να στις ενώσει.

Λυπάμαι αλλά αν αυτό περιμένεις να πάρεις κι από μένα οταν κατέβεις στην Αθήνα, θα απογοητευτείς.


Και στην τελική αφού τα έχεις υπολογίσει τόσο σωστά και ώριμα, όταν φτιάξεις την τέλεια πεντάδα - δεκάδα με τους ιδανικούς φίλους σου, κάνε έναν κόπο και δείξε μου ποιοί και ποιές είναι. Και αλίμονο μην είναι κανας μαλάκας και καμια πουτανίτσα μέσα, για θα σε δουλεύω μέχρι τη δευτέρα παρουσία του Κυρίου.


ΥΓ: Και κάτι άλλο γιατί εδω έχει ψωμάκι η κουβέντα. Εσυ οκ θα τον διαλέξεις προς τα πάνω τον "φίλο" σου. Αυτός άρα λοιπόν θα σε διαλέξει προς τα κάτω αναγκαστικά και άρα θα είναι πιο φίλος-φίλος απ ότι εσύ προς εκείνον. Γιατί να το κάνει. Εσυ τι έχεις να του προσφέρεις αμα το πάμε έτσι;

 

[Guest 209912]

Λυπάμαι αλλά αυτό που περιγράφεις δεν είναι γνήσια φιλία, είναι κοινωνικό δούναι και λαβείν. Αν εγώ ήμουν φίλος σου και διάβαζα αυτές τις τρεις παραγράφους, θα έτρωγες ένα γερό "άντε γ@μήσου" που δε θα ήξερες από πού σού ήρθε. Δεν είναι απλά εγωιστικό, είναι άκρως προσβλητικό για την έννοια της φιλίας.

Όλα στη ζωή δούνε και λαβείν είναι πάρτο χαμπάρι. Για να πάρεις αξία από κάποιον πρέπει και να δώσεις. Η γνήσια φιλιά ποια είναι για σένα; Όταν ο ένας είναι μονίμως στο δούναι και ο άλλος στο λαβείν;

Οπότε μετά θα πετάξεις στα σκουπίδια ένα άτομο που σε θεωρεί φίλο του γιατί δε θα έχει πια τίποτα να σού διδάξει - προσφέρει. Όχι, αυτό δεν είναι φιλία.

Μόνο και μόνο που το υποθέτεις αυτο με κανει να αμφιβάλλω αν ειχες ποτέ σου πραγματικούς φίλους, γιατί αν είχες θα ήξερες πως οι φίλοι πρωτίστως υπάρχουν για να σπρώχνουν ο ένας τον άλλο στην ζωή και να πηγαίνουν μαζί μπροστά και ως εκ τούτου έχουν πάντα κάτι να διδάξουν και να προσφέρουν ο ένας στον άλλο. Η δική σου οπτική για να το λες αυτό μάλλον είναι πως οι φίλοι υπάρχουν για να κρατάει ο ένας τον άλλο στάσιμο, να κλαίγονται ομαδικά και να κοιτάνε την πλάτη των άλλων "κακών" ανθρώπων που θέλησαν κατι καλύτερο και το προσπάθησαν βαφτίζοντας τους "πουλημενα πουστρακια" γιατί οι ίδιοι δεν θέλησαν να αντιμετωπίσουν τις δικές τους ανασφάλειές και να πονέσουν όταν τα "πουστρακια" το κάνανε.

Ναι είχα κι εγώ τετοιους φίλους και στο κάλαθο των αχρήστων θα τους έχω πάντα.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 27 Μαΐου 2020

Είσαι σίγουρος το ότι "δε θα γίνω κάφρος για να πάρεις ψυχολογικό feedback" σημαίνει "θα γινεις εσυ φλωρούμπας για να παίρνω εγω feedback";

Αυτό εννοούσα; Ή μήπως το να μην γίνεσαι μαλάκας με τους ανθρώπους;

Γιατί να μην γίνομαι μαλάκας με τους ανθρώπους και να γίνομαι καλούλης? Επειδή το θέλουν οι άνθρωποι?

Μη μπερδεύεις τις συναναστροφές -που βεβαίως πρέπει να είναι ωφέλιμες- με τις φιλίες.

Οι φιλίες δηλαδή πρέπει να είναι επιζήμιες?

Αν οι συναναστροφές είναι ο ανελκυστήρας στη ζωή μας, τότε οι φιλίες και εν γένει οι άνθρωποί μας είναι το καταφύγιο της ηρεμίας και της ευτυχίας μας. Μια ημιτονοειδής καμπύλη παρέα δίπλα σε μια άλλη, ίσως όχι όμοια, αλλά παρεμφερή.

Η δική μου εμπειρία με τις μέχρι τώρα φιλίες μου (μία έχω βασικά) είμαι πως συνδυάζουν και τα δύο. Όταν εγώ χάνω το προσανατολισμό μου και απογοητεύομαι με επαναφέρει σε τάξη εκείνος και όταν το παθαίνει αυτός τον τραβάω μπροστά εγώ. Δεν ξέρω αν είμαι εγώ πολύ τυχερός και έχω θέση τα στανταρντ της φιλίας πολύ ψηλά ή αν είσαι εσύ αρκετά άτυχος και τα έχεις θέσει χαμηλά, αν φυσικά διαφωνείς ότι αυτά τα δύο μπορούν να συνυπάρχουν. Και όχι Βάλντερ ο φίλος δεν είναι ανελκυστήρας που τον καβαλάς και σε πάει στον 6ο, είναι ο συνορειβάτης που ανεβαίνετε μαζί το βουνό και είστε δεμένοι μαζί για να τραβήξει ο ένας τον άλλο σε περίπτωση πτώσης.

Αν με τον ορισμό σου, ψηλαφείς οπορτουνιστικά τους εν δυνάμει φίλους σου, τότε κανένα χαρακτηριστικό σου δεν είναι ουσιαστικά δικό σου. Δεν έχεις δική σου καμπύλη, δικό σου κύμα. Είσαι τελείες σκόρπιες στο χαρτί και περιμένεις έναν φίλο-μολύβι να ρθει να στις ενώσει.

Θέλω να απαντήσω αλλά δεν έχω ιδέα τι εννοείς.

Και στην τελική αφού τα έχεις υπολογίσει τόσο σωστά και ώριμα, όταν φτιάξεις την τέλεια πεντάδα - δεκάδα με τους ιδανικούς φίλους σου, κάνε έναν κόπο και δείξε μου ποιοί και ποιές είναι. Και αλίμονο μην είναι κανας μαλάκας και καμια πουτανίτσα μέσα, για θα σε δουλεύω μέχρι τη δευτέρα παρουσία του Κυρίου.

Φίλε αν εγώ καταφέρω να κάνω δεκάδα με τα στάνταρντ της υπάρχουσας φιλίας δούλεψε με όσο θες. Εγώ θα είμαι ευτυχισμένος.

ΥΓ: Και κάτι άλλο γιατί εδω έχει ψωμάκι η κουβέντα. Εσυ οκ θα τον διαλέξεις προς τα πάνω τον "φίλο" σου. Αυτός άρα λοιπόν θα σε διαλέξει προς τα κάτω αναγκαστικά και άρα θα είναι πιο φίλος-φίλος απ ότι εσύ προς εκείνον. Γιατί να το κάνει. Εσυ τι έχεις να του προσφέρεις αμα το πάμε έτσι;

Διότι υπάρχουν οι άνθρωποι είναι πολυδιάστατα όντα και όχι μονοδιάστατα. Εκεί που υστερεί ο ένας, μπορεί να είναι καλός ο άλλος και το αντίθετο. Τώρα αν ο ένας είναι καλύτερος μου σε όλες τις διαστάσεις δεν έχω αξιώσεις να γίνει φίλος μου και ούτε μπορεί να γίνει πιστεύω. Στην καλύτερη θα γίνει μέντορας μου αν δει ότι το αξίζω και θέλει την ικανοποίηση του να είναι μέντορας. Μέρος της φιλίας είναι να είστε peers. Να είστε δηλαδή σε παρόμοιο επίπεδο και να ωριμάζετε μαζί.

 

[Valder]

Γιατί να μην γίνομαι μαλάκας με τους ανθρώπους και να γίνομαι καλούλης? Επειδή το θέλουν οι άνθρωποι?

Εγω αυτό διαβάζω πάντως να ζητούν πολλοί εδω στο ίδιο θέμα και σε βλέπω να είσαι μια χαρά μαζί τους. Θες να μου πεις οτι αυτο δεν είναι αληθινό και καταπιέζεσαι;

Οι φιλίες δηλαδή πρέπει να είναι επιζήμιες?

Τώρα ρε φίλε το μαλάκα μου κάνεις ή κολλάς ένσημα μαλακίας και στην πραγματική ζωή με παράσημο την παλάμη;

Σου είπα εγω ποτε να πας να κανεις φιλίες που σου προκαλούν ζημιές; Αν δεν είναι άσπρο ειναι μαύρο;

Εκτός κι αν διάθεσή σου ειναι να απαντάς προβοκατόρικα για να γίνεται τζερτζελές, εκεί πάσο.

Η δική μου εμπειρία με τις μέχρι τώρα φιλίες μου (μία έχω βασικά) είμαι πως συνδυάζουν και τα δύο. Όταν εγώ χάνω το προσανατολισμό μου και απογοητεύομαι με επαναφέρει σε τάξη εκείνος και όταν το παθαίνει αυτός τον τραβάω μπροστά εγώ. Δεν ξέρω αν είμαι εγώ πολύ τυχερός και έχω θέση τα στανταρντ της φιλίας πολύ ψηλά ή αν είσαι εσύ αρκετά άτυχος και τα έχεις θέσει χαμηλά, αν φυσικά διαφωνείς ότι αυτά τα δύο μπορούν να συνυπάρχουν. Και όχι Βάλντερ ο φίλος δεν είναι ανελκυστήρας που τον καβαλάς και σε πάει στον 6ο, είναι ο συνορειβάτης που ανεβαίνετε μαζί το βουνό και είστε δεμένοι μαζί για να τραβήξει ο ένας τον άλλο σε περίπτωση πτώσης.

Α μπράβο, καλά το μυρίστηκα.

Μια φιλία είναι πολύ λίγη για να ξερεις πως τις θες, raw medium ή well done τις φιλίες. Πρακτικά μιλάς από το στομάχι σου. Σα να δίνω εγω συμβουλές νηστείας σε Χριστιανό και να μαι άθεος που έχει κάνει το σταυρό του μια φορά στη ζωή του κι αυτο από λάθος.

Με εκνεύρισες, γίνεσαι πολύ calculating και δε τα γουστάρω. Δε μπορώ.