Μιλάτε με αγνώστους;

[Scandal]

Εσύ είσαι γεννημένος αφεντικό , λογικό είναι να μην μιλάς και να μη σου μιλάει κανένας

Ξέρω ότι είναι παρεξηγήσιμοι οι χαρακτηρισμοι, αλλά πιστεύω ότι έχουμε δημιουργήσει αυτούς τους αγραφους κανόνες στα ΜΜΜ και όποιος παρεκκλίνει φαίνεται αμέσως ο παράξενος

 

[Wonderful]

Ξέρω ότι είναι παρεξηγήσιμοι οι χαρακτηρισμοι, αλλά πιστεύω ότι έχουμε δημιουργήσει αυτούς τους αγραφους κανόνες στα ΜΜΜ και όποιος παρεκκλίνει φαίνεται αμέσως ο παράξενος

Στη Θεσσαλονίκη δεν είμαστε έτσι. Έχω παρατηρήσει αρκετές φορές αγνώστους να μιλάνε μεταξύ τους, άλλωστε εμείς έχουμε και το φαινόμενο της " παστης σαρδέλας" στα ΜΜΜ και να μην θες να μιλήσεις αναγκαστικά μιλάς αφού στηρίζεται ο ένας πάνω στον άλλο και στις στροφές σφιχτοαγκαλιαζομαστε πολλές φορές για μην πέσουμε.

 

[Scandal]

Στη Θεσσαλονίκη δεν είμαστε έτσι. Έχω παρατηρήσει αρκετές φορές αγνώστους να μιλάνε μεταξύ τους, άλλωστε εμείς έχουμε και το φαινόμενο της " παστης σαρδέλας" στα ΜΜΜ και να μην θες να μιλήσεις αναγκαστικά μιλάς αφού στηρίζεται ο ένας πάνω στον άλλο και στις στροφές σφιχτοαγκαλιαζομαστε πολλές φορές για μην πέσουμε.

Ναι αυτό που συμβαίνει στην Αθήνα είναι φουλ αποξένωση. Όπως και με τις πολυκατοικίες που λέγανε κάποτε σε θέμα έκθεση πανελληνιων.

 

[glayki]

Στη Θεσσαλονίκη δεν είμαστε έτσι. Έχω παρατηρήσει αρκετές φορές αγνώστους να μιλάνε μεταξύ τους, άλλωστε εμείς έχουμε και το φαινόμενο της " παστης σαρδέλας" στα ΜΜΜ και να μην θες να μιλήσεις αναγκαστικά μιλάς αφού στηρίζεται ο ένας πάνω στον άλλο και στις στροφές σφιχτοαγκαλιαζομαστε πολλές φορές για μην πέσουμε.

Η λεγόμενη σαρδελοποιηση.. Αφόρητη κατάσταση . Πάντως τα τρένα, ΚΤΕΛ ,πλοία ευνοούν την αλληλεπίδραση , τα αστικά είναι συνήθως ανυπόφορα

Την αμαρτία μου θα την πω πάντως .. Μου αρέσει να παρατηρώ από απόσταση τους ανθρώπους

 

[Wonderful]

Και εγώ!!! Η παρατήρηση είναι από τα αγαπημένα μου hobby.

 

[glayki]

Επίσης , επειδή εκτός σπιτιού φοράω σχεδόν πάντα ακουστικά και ακούω μουσική , οι λαλίστατοι αποθαρρύνονται να πιάσουν κουβέντα.

 

[Luludaki]

Μιλάω πολύ συχνά με άγνωστους και μάλιστα μου μιλάνε πολύ συχνά στο δρόμο επίσης άγνωστοι, συνήθως για μα ρωτήσουν κάτι.

Σε συναυλίες πάντα θα δημιουργήσω παρέα δίπλα μου.
Έχω φτιάξει φιλία μέσα στο αστικό με μια κοπέλα που ήρθε καθησε δίπλα μου, και κρατούσε στο χέρι ένα ροζ γιουκαλιλι. Ε δεν μπορούσα να το αφήσω έτσι!

Σε αναμονες στο λεωφορείο, σε εξυπηρετήσεις

Η καλύτερη μου γενικά.

Η μάνα μου πιο μουρλή από εμένα
Με μαλώνει για κάτι καμία φορά ή μου εξηγεί κάτι χαριτωμένα, και όποιος περνάει από εκεί του λέει, ΚΑΛΑ ΔΕΝ ΤΑ ΛΕΩ;

Έτσι είμαι κι εγώ Αχαχαχα

 

[Wonderful]

Η λεγόμενη σαρδελοποιηση.. Αφόρητη κατάσταση . Πάντως τα τρένα, ΚΤΕΛ ,πλοία ευνοούν την αλληλεπίδραση , τα αστικά είναι συνήθως ανυπόφορα

Την αμαρτία μου θα την πω πάντως .. Μου αρέσει να παρατηρώ από απόσταση τους ανθρώπους

Στα 20 σε πλοίο επιστρέφοντας από την ΧΙΟ γνώρισα έναν νεαρό και την αδελφή του και επειδή περάσαμε πάρα πολύ όμορφα κατά την διάρκεια του ταξιδιού , μου πρότειναν να πάω μαζί τους στο χωριό τους έξω από την Καβαλα για να περάσουμε λίγες μέρες σαν επέκταση των διακοπών . Ε λοιπόν πήγα και σε πληροφορω περάσαμε τέλεια.. Βέβαια τώρα πολύ δύσκολα θα έκανα κάτι παρόμοιο θα το χαρακτήριζα αρκετά επικίνδυνο. Αλλά να που βγήκε μια πολύ ωραία φιλιά.

 

[arcv]

Στη Θεσσαλονίκη δεν είμαστε έτσι. Έχω παρατηρήσει αρκετές φορές αγνώστους να μιλάνε μεταξύ τους, άλλωστε εμείς έχουμε και το φαινόμενο της " παστης σαρδέλας" στα ΜΜΜ και να μην θες να μιλήσεις αναγκαστικά μιλάς αφού στηρίζεται ο ένας πάνω στον άλλο και στις στροφές σφιχτοαγκαλιαζομαστε πολλές φορές για μην πέσουμε.

Λες να φοβούνται ότι θα χαλάσει η ανθρώπινη επικοινωνία σας και γι'αυτό να μην τρέχουν το μετρό Θεσσαλονίκης;

 

[Luludaki]

Είμαι περίεργο στυλάκι.

Νόμιζα οτι δεν μου αρεσε να μιλάω με αγνώστους, ούτε καν με γνωστούς. Το θεωρούσα και υπο καποιες συνθηκες το θεωρω ακόμα διατάραξη της εσωτερικής μου ηρεμίας. Κάνω πολύ καλή παρέα με τον εαυτό μου και δεν νιωθω ποτέ μόνος παρά σε συγκεκριμένες περιόδους που θα αποζητήσω όντως τη συντροφιά (πχ αυτον τον καιρό θέλω να βρεθω με φίλους, να κανω σχέση, να με επισκεφτουν οι γονείς μου κλπ)

Μπορει δηλαδη να ειμαι ενα εξάμηνο off και μετα επι 1 μηνα να ειμαι πολύ κοινωνικός, στην ψιλικατζού, στον γείτονα που δεν εχουμε συστηθει να τον ανοίξω εγω και να γινουμε φίλοι, στην κοπελίτσα στο λεωφορείο να φλερτάρω ή απλά να κάνουμε πλάκα.

Είναι πόσο φορτισμένη ειναι η μπαταρία μου και τι ζηταω εκεινη την περίοδο. Πίστευα πως ήμουν introvert και έχω πολλα τετοια traits, σε επίπεδο lone wolf αλλά δεν πιστευω οτι πάντα ειναι πραγματικά καλό.

Παλιά ντρεπόμουν αρκετά, ύστερα ήθελα απλά να με αφηνουν στην ησυχία μου, είμαι πολύ ήρεμος γενικά και μαζεμένος έξω, αλλά αν ξεκουμπώσω γίνομαι το γέλιο της παρέας, θα με δεις στο κέντρο πολύ συντομα να κανω χοντρό χαβαλέ, απο την άκρη που βρισκόμουν ήσυχος.

Έχω ένα ξεκάθαρα υπο-ανεπτυγμένο χαρακτηριστικο, δεν το κανω συχνα και με εχω χαντακώσει, αλλα όταν το κάνω ειναι αψογη η εκτέλεση: Σε άγνωστες παρέες πάντα θα βρω τον τρόπο να κανω blend in.

Μάλιστα δε κάποιες φορές αν ανοιξω εγω αγνώστους και ξεκινησω cold approach και πάει καλά, γυρίζω σπίτι ανανεωμένος.

Τραβα βγαλε νόημα απ ολα αυτά. Ενα κουβάρι.

Μες στην σταθερότητα!!

 

[Wonderful]

Λες να φοβούνται ότι θα χαλάσει η ανθρώπινη επικοινωνία σας και γιαυτό να μην τρέχουν το μετρό Θεσσαλονίκης;

Λες

 

[Wonderful]

Λες να φοβούνται ότι θα χαλάσει η ανθρώπινη επικοινωνία σας και γι'αυτό να μην τρέχουν το μετρό Θεσσαλονίκης;

Τώρα μου θυμισες άλλη ιστορία, παραμονές Χριστουγέννων που ολοι είναι στα μαγαζιά και ψωνίζουν, επιστρέφοντας από την δουλειά στο κέντρο και ενώ έχει πάρα πολύ κόσμο μέσα στο λεωφορείο, εισβάλει ένας τύπος με ένα μεγάλο ταψί μπακλαβά στα χέρια.. τον κοιταζουμε με ύφος .."καλά ρε φίλε που πας με τον μπακλαβά, δεν βλέπεις ότι δεν χωράμε?"
Αυτός τεντώνει τα χέρια και κρατάει το ταψί πάνω από τα κεφάλια μας.. Ε λοιπόν στην πρώτη στροφή του λεωφορείου να αρχίσουν να πέφτουν τα σιρόπια πάνω μας.. το πώς γλύτωσε ο τύπος το ξύλο ειναι απορίας άξιο..

 

[arcv]

Τώρα μου θυμισες άλλη ιστορία, παραμονές Χριστουγέννων που ολοι είναι στα μαγαζιά και ψωνίζουν, επιστρέφοντας από την δουλειά στο κέντρο και ενώ έχει πάρα πολύ κόσμο μέσα στο λεωφορείο, εισβάλει ένας τύπος με ένα μεγάλο ταψί μπακλαβά στα χέρια.. τον κοιταζουμε με ύφος .."καλά ρε φίλε που πας με τον μπακλαβά, δεν βλέπεις ότι δεν χωράμε?"
Αυτός τεντώνει τα χέρια και κρατάει το ταψί πάνω από τα κεφάλια μας.. Ε λοιπόν στην πρώτη στροφή του λεωφορείου να αρχίσουν να πέφτουν τα σιρόπια πάνω μας.. το πώς γλύτωσε ο τύπος το ξύλο ειναι απορίας άξιο..

Αν έβγαινε σε βιβλίο/ταινία φαντάζομαι ο τίτλος που θα άρμοζε θα ήταν "Ζωή γεμάτη γλυκά περιστατικά".

 

[arcv]

Τώρα μου θυμισες άλλη ιστορία, παραμονές Χριστουγέννων που ολοι είναι στα μαγαζιά και ψωνίζουν, επιστρέφοντας από την δουλειά στο κέντρο και ενώ έχει πάρα πολύ κόσμο μέσα στο λεωφορείο, εισβάλει ένας τύπος με ένα μεγάλο ταψί μπακλαβά στα χέρια.. τον κοιταζουμε με ύφος .."καλά ρε φίλε που πας με τον μπακλαβά, δεν βλέπεις ότι δεν χωράμε?"
Αυτός τεντώνει τα χέρια και κρατάει το ταψί πάνω από τα κεφάλια μας.. Ε λοιπόν στην πρώτη στροφή του λεωφορείου να αρχίσουν να πέφτουν τα σιρόπια πάνω μας.. το πώς γλύτωσε ο τύπος το ξύλο ειναι απορίας άξιο..

Πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, προς υπεράσπισή του ο τύπος τι είπε;

 

[Samael]

Τώρα μου θυμισες άλλη ιστορία, παραμονές Χριστουγέννων που ολοι είναι στα μαγαζιά και ψωνίζουν, επιστρέφοντας από την δουλειά στο κέντρο και ενώ έχει πάρα πολύ κόσμο μέσα στο λεωφορείο, εισβάλει ένας τύπος με ένα μεγάλο ταψί μπακλαβά στα χέρια.. τον κοιταζουμε με ύφος .."καλά ρε φίλε που πας με τον μπακλαβά, δεν βλέπεις ότι δεν χωράμε?"
Αυτός τεντώνει τα χέρια και κρατάει το ταψί πάνω από τα κεφάλια μας.. Ε λοιπόν στην πρώτη στροφή του λεωφορείου να αρχίσουν να πέφτουν τα σιρόπια πάνω μας.. το πώς γλύτωσε ο τύπος το ξύλο ειναι απορίας άξιο..

Να το ξανακάνει με μέλι να είναι κάπως έτσι :

Spoiler

 

[Wonderful]

Αν έβγαινε σε βιβλίο/ταινία φαντάζομαι ο τίτλος που θα άρμοζε θα ήταν "Ζωή γεμάτη γλυκά περιστατικά".

Έχει και συνέχεια...διότι πάω στο κουρασμένη και σιροπιασμενη και με βλέπει ο σύζυγος και να αρχίσει να σκέφτεται διάφορα.. και να εξηγώ.
"Όχι άνθρωπε μου, δεν ήμουνα σε πάρτυ οργίων ..στο λεωφορείο ήμουνα ...κλπ.κλπ..

 

[Kate1914]

Να το ξανακάνει με μέλι να είναι κάπως έτσι :

Spoiler

Ραπτόπουλος αξία ρε

 

[BlackPenBluePen]

Eδώ καλα καλά δε μιλάω με άτομα που γνωρίζω 13 χρόνια γιατί φοβάμαι την κοινωνική συναναστροφή

 

[Wonderful]

Πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, προς υπεράσπισή του ο τύπος τι είπε;

Ντρεποτανε πολύ , έλεγε συνέχεια, "συγνώμη βρε παιδιά, χίλια συγνώμη" ..
Ήταν τόσο αστείο που είχαμε πεθάνει στα γέλια οι περισσότεροι και σε κάθε στροφή του δίναμε οδηγίες πώς να το κρατάει να μην πέφτει πάνω μας , και τον βοηθούσα με κιόλας αν και οι περισσότεροι είχαμε σακούλες στα χέρια από τα ψώνια.

 

[arcv]

Ντρεποτανε πολύ , έλεγε συνέχεια, "συγνώμη βρε παιδιά, χίλια συγνώμη" ..
Ήταν τόσο αστείο που είχαμε πεθάνει στα γέλια οι περισσότεροι και σε κάθε στροφή του δίναμε οδηγίες πώς να το κρατάει να μην πέφτει πάνω μας , και τον βοηθούσα με κιόλας αν και οι περισσότεροι είχαμε σακούλες στα χέρια από τα ψώνια.

Συμπληρώνω
-"Συγνώμη βρε παιδιά, χίλια συγνώμη, είπα και'γω μία φορά να πάρω μπακλαβά από τον κυρ Στέφανο ... παρεμπιπτόντως τέλειος ... τέτοιο μπακλαβά πουθενά αλλού δεν θα βρείτε ... μόνο στην όδο τάδε ..."

Διαδραστικό μάρκετινγκ , οπότε και σου πιάνει την ομιλία και σου κάνει και διαφήμιση.