Μοναχισμός λύση ανάγκης ή λύση ουσίας σήμερα;

[venividivici]

Ο μοναχισμός είναι ένας από τους τρόπους για να φτάσει ο άνθρωπος στη Θέωση. Αυτό γίνεται με την προσευχή, την άσκηση και την υπακοή στο Θεό, για να γίνεις "Κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν".

Η αρχή του ανάγεται στην περίοδο των διωγμών ενάντια των Χριστιανών και την ανάγκη ασφάλειας των μελών της Εκκλησίας μέσω της απόσυρσης σε απομωνομένες περιοχές, εκεί υποβοηθούμενοι από τις κλιματολογικές συνθήκες επιδίδονταν στην άσκηση(Μοναχισμός Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια).

Πριν εκατοντάδες χρόνια, όταν σε όλο το κόσμο είχε εξαπλωθεί ο σκοταδισμός, μέσα στα μοναστήρια αναπτυσσόταν η προσπάθεια διατηρήσεως συγγραμμάτων κυρίως θεολογικών, θρησκευτικών, ιστορικών και λιγότερο κοινωνικο-φιλοσοφικών των παλαιοτέρων και σύγχρονων εποχών.

Σήμερα πολλοί άνθωποι αισθάνονται την ανάγκη να συμμετάσχουν στο μοναχισμό λόγω πνευματικότητας, στην προσπάθεια τους να βρουν το Θεό ή μια προσπάθεια απομόνωσης από τον σκληρό και αφιλόξενο κόσμο που βιώνει ο καθένας στη καθημερινότητα του;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 990498]

κυρίως θεολογικών, θρησκευτικών, ιστορικών και λιγότερο κοινωνικο-φιλοσοφικών των παλαιοτέρων και σύγχρονων εποχών.

Δεν είναι και πολύ καλό αυτό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Τι εννοείς "δεν είναι καλό" φίλε Γιάννη;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 990498]

Θεωρώ πως είναι καλλίτερο κοινωνικά να ερευνούνται οι κοινωνικές επιστήμες και να διατηρούνται συγγράματα ανθρωποκεντρικά παρά θεοκεντρικά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πατρεύς]

Κάτσε βρε Μπόρατ, είναι λογικό σε ένα μοναστήρι το οποίο είναι ένα αμιγώς θρησκευτικό ίδρυμα να επικρατούν τα θύραθεν συγγράμματα από τα εκκλησιαστικά; Πάντως εκφράσεις του τύπου "σε όλον τον κόσμο είχε εξαπλωθεί ο σκοταδισμός" είναι τελείως ισοπεδωτικές. Ακόμα και στη Δυτική Ευρώπη, στην οποία σίγουρα υπήρξε υποχώρηση των κλασικών σπουδών λόγω των βαρβαρικών επιδρομών, υπήρξε μια περίοδος στην Αγγλία κατά τον 7ο και 8ο αιώνα όπου υπήρξε κίνημα μελέτης των Ελληνικών κειμένων (το οποίο λόγω πολλών άλλων παραγόντων δυστυχώς υποχώρησε μετέπειτα)! Τέλος πάντων, σε όποιον βυζαντινολόγο και να σε παραπέμψω, θα βρεις ότι υπήρχαν μοναστήρια τα οποία διέσωσαν την αρχαία Ελληνική γραμματεία με διασημότερο αυτών τη Μονή του Στουδίου με το μεγάλο Άγιο Θεόδωρο Στουδίτη. Αυτά για να μη γίνονται παρανοήσεις.

Όσον αφορά στην ουσία του ερωτήματός σου, υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μπορεί κάποιος είτε σήμερα είτε σε μια άλλη εποχή να εγκαταλείψει τα εγκόσμια και να πάει σε ένα μοναστήρι. Οπότε δε μπορούμε όλους να τους βάλουμε σε μια κατηγορία.Το πιο υγιές πάντως κίνητρο για να γίνει κάποιος μοναχός σύμφωνα με την Ορθόδοξη διδασκαλία, είναι να φλέγεται από την αγάπη του για το Θεό και να θέλει απερίσπαστος και χωρίς να έχει άλλες έγνοιες να αφιερωθεί στην προσευχή και στην εξάσκηση των αρετών πέρα από κάθε αναγκαιότητα του σώματος (συζυγία, περιουσία κλπ). Από εκεί κι ύστερα μπορεί κάποιος να γίνει μοναχός επειδή μισεί τις γυναίκες ή τους άντρες αντίστοιχα, επειδή είχε μια ερωτική απογοήτευση, επειδή θέλει να βγάλει κι άλλα λεφτά (δυστυχώς συμβαίνει κι αυτό μερικές φορές...) κλπ. Όλ' αυτά όμως δεν είναι υγιείς λόγοι να γίνει κάποιος μοναχός και όσο απομονωμένος και να είναι κάποιος, δε θα βρει ποτέ την εσωτερική γαλήνη που ζητά...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[venividivici]

"....Στο έργο της αντιγραφής και της διάσωσης των αρχαίων συγγραφέων πρωτοστάτησαν τα μοναστήρια. Οι αντιγραφείς των αρχαίων χειρογράφων είναι ιδίως μοναχοί. Σε μια μεγάλη αίθουσα έγραφαν καθ’ υπαγόρευση ενός, ο οποίος διάβαζε το πρωτότυπο χειρόγραφο. Έπειτα λόγιοι άνθρωποι διόρθωναν τα αντίγραφα. Την ίδια εργασία έκανε στο παλάτι μετά τον 3ο αιώνα και ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος, ο οποίος είχε καταρτίσει ολόκληρο συνεργείο εγγράμματων ανθρώπων για τον σκοπό αυτό. Γινόταν δηλαδή η ίδια εργασία που έκαναν άλλοτε οι Πτολεμαίοι στην Αίγυπτο. Τα αρχαία χειρόγραφα έπρεπε να βρεθούν και να συναθροιστούν στην Κωνσταντινούπολη. Οι πλούσιοι λόγιοι, οι προστάτες των γραμμάτων άρχοντες του κράτους, έστειλαν πράκτορες σε όλα τα μέρη, όπου ήταν δυνατόν να βρεθούν χειρόγραφα.
Στα μεγάλα μοναστήρια των επαρχιών κυρίως και τα απέραντα μοναστήρια της Συρίας και της Αιγύπτου είχαν καταρτισθεί σπουδαίες βιβλιοθήκες. Πολλές υπήρχαν στις μεγάλες πόλεις της αυτοκρατορίας κατά τους πρώτους αιώνες στην Αλεξάνδρεια και την Αντιόχεια και έπειτα στην Θεσσαλονίκη. Ιδίως όμως περίφημες ήσαν οι βιβλιοθήκες της Κωνσταντινουπόλεως. Η πρώτη βιβλιοθήκη η οποία ιδρύθηκε επί Μεγάλου Κωνσταντίνου, πλουτίσθηκε από τον Ιουλιανό με μεγάλο πλήθος βιβλίων. Την βιβλιοθήκη αυτή υποστήριξαν αργότερα και άλλοι αυτοκράτορες όπως ο Ουάλης και ο Θεοδόσιος ο Β΄ . Άξια προσοχής είναι η είδηση ότι ο αυτοκράτορας Ουάλης διόρισε στις βιβλιοθήκες 7 ακόμη καλλιγράφους......"

Από την ιστοσελίδα
https://www.oodegr.com/neopaganismos/romi/biblia1.htm

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alex-k]

Ο μοναχισμός είναι μια λύση που σε βγάζει από την ταλαιπωρία κάποιας κακής σχέσης χρησιμοποιήται και όταν αφήνεις τον πρίγκηπα-σα να φύγει για να μην έχετε μια καταστροφική ζωή δεν είναι ούτε λύση ανάγκης ούτε λύση ουσίας απλός καταστρέφει ότι σε έκανε να αγαπήσεις και να χαμογελάσεις

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Το πιο υγιές πάντως κίνητρο για να γίνει κάποιος μοναχός σύμφωνα με την Ορθόδοξη διδασκαλία, είναι να φλέγεται από την αγάπη του για το Θεό και να θέλει απερίσπαστος και χωρίς να έχει άλλες έγνοιες να αφιερωθεί στην προσευχή και στην εξάσκηση των αρετών πέρα από κάθε αναγκαιότητα του σώματος (συζυγία, περιουσία κλπ).

Πάντα είχα αυτήν την απορία: Το να φλέγεσαι από αγάπη για το Θεό, δεν συνεπάγεται αυτομάτως ότι φλέγεσαι από αγάπη για τον άνθρωπο; Δεν είναι λίγο εγωκεντρικό το να αποσύρεσαι για να σώσεις την ψυχή σου, αντί να σταθείς μέσα στο πλήθος και να διαδόσεις την Αγάπη; Από την άλλη ο καθένας έχει τον προσωπικό του Δρόμο προς την Αλήθεια, δεν θα ήθελα λοιπόν να εκληφθεί αυτό που γράφω ως κριτική προς τους μοναχούς. Απλά μια απορία...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

Το πιο υγιές πάντως κίνητρο για να γίνει κάποιος μοναχός σύμφωνα με την Ορθόδοξη διδασκαλία, είναι να φλέγεται από την αγάπη του για το Θεό και να θέλει απερίσπαστος και χωρίς να έχει άλλες έγνοιες να αφιερωθεί στην προσευχή και στην εξάσκηση των αρετών πέρα από κάθε αναγκαιότητα του σώματος (συζυγία, περιουσία κλπ).

Η συζυγία είναι ευλογία, ειδικά άμα σου ψήσει το ψάρι στα χείλη μπορεί μια μέρα να γίνεις και 'Αγιος χωρίς να το καταλάβεις. Τύφλα να'χουν τα μοναστήρια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alex-k]

Λες ο θεός που έφτιαξε τον άνθρωπο και έδωσε στη γυναίκα το μυστικό να φτιάχνει και αφτί ανθρώπους να ήταν υποστηρικτής της μαλακιάς εγώ δεν το νομίζω απλός στον μοναχισμό φτάνεις για κοινωνικούς οικονομικούς και τέτοιου είδους λόγους όχι για να φτάσεις κοντά στον θεό και αν το προσπαθείς ρώτα καλύτερα πρώτα σε θέλει κοντά του

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[alis]

Σήμερα πολλοί άνθωποι αισθάνονται την ανάγκη να συμμετάσχουν στο μοναχισμό λόγω πνευματικότητας, στην προσπάθεια τους να βρουν το Θεό ή μια προσπάθεια απομόνωσης από τον σκληρό και αφιλόξενο κόσμο που βιώνει ο καθένας στη καθημερινότητα του;

Δεν μπορώ να είμαι σίγουρη για το τι ώθησε τον καθένα να μονάσει. Αλλά μου φαίνεται περισσότερο λογικό ή η περισσότερο συνηθισμένη περίπτωση να το διάλεξε αυτό κάποιος για να αποτραβηχτεί από τον υπόλοιπο κόσμο και ίσως από δυσκολίες και εμπόδια που ήρθαν στο δρόμο του.

Παρόλα αυτά θεωρώ ότι αυτοί που τελικά αποφάσισαν να συμμετάσχουν, όπως λες, στον μοναχισμό είναι πιστοί άνθρωποι που πραγματικά πιστεύουν ότι μέσα από αυτό μπορεί να έρθουν σε ''επαφή'' με το θεό. Αλλά, επίσης, αντιμετώπισαν δυσκολίες και προβλήματα. Δηλαδή πιστεύω ότι κάποιος που, ναι μεν, πολύ πιστός επιλέγει να μονάσει μόνο ( και μόνο τότε) όταν τα πράγματα δεν ήρθαν ευνοικά στην ζωή του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[D_G]

Πάντα είχα αυτήν την απορία: Το να φλέγεσαι από αγάπη για το Θεό, δεν συνεπάγεται αυτομάτως ότι φλέγεσαι από αγάπη για τον άνθρωπο; Δεν είναι λίγο εγωκεντρικό το να αποσύρεσαι για να σώσεις την ψυχή σου, αντί να σταθείς μέσα στο πλήθος και να διαδόσεις την Αγάπη; Από την άλλη ο καθένας έχει τον προσωπικό του Δρόμο προς την Αλήθεια, δεν θα ήθελα λοιπόν να εκληφθεί αυτό που γράφω ως κριτική προς τους μοναχούς. Απλά μια απορία...

Αυτά που θα γράψω είναι προσωπική και μόνο γνώμη:
Παραδέχομαι κατ' αρχήν όσα γράφτηκαν για τη διάσωση των αρχαίων χειρογράφων και αυτό είναι κάτι σημαντικό.

Δεν νομίζω όμως ότι για να "αγιάσω" θα πρέπει να κλειστώ σε ένα μοναστήρι.
Αν το κάνω αυτό, πως θα ευεργετήσω τον συνάνθρωπό μου, πως θα ελεήσω κάποιον, πως θα φανώ χρήσιμος στον συνάνθρωπό μου, όταν θα έχει την ανάγκη μου, και εγώ θα είμαι κάπου κλεισμένος μοναχός;

Οπότε έχω κι εγώ τους ίδιους προβληματισμούς με το μήνυμα του Great Chaos, ειδικά σε αυτό που υπογράμμισα.

Προσωπική μου άποψη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[lugar]

Δεν νομίζω όμως ότι για να "αγιάσω" θα πρέπει να κλειστώ σε ένα μοναστήρι.
Αν το κάνω αυτό, πως θα ευεργετήσω τον συνάνθρωπό μου, πως θα ελεήσω κάποιον, πως θα φανώ χρήσιμος στον συνάνθρωπό μου, όταν θα έχει την ανάγκη μου, και εγώ θα είμαι κάπου κλεισμένος μοναχός;

Έχω την εντύπωση πως ο καθένας δουλεύει από το μετερίζι που του ταιριάζει. Έτσι κι εδώ... αν η πίστη σου είναι ότι με την προσευχή μπορείς εσύ συγκεκριμένα να προσφέρεις περισσότερα επιλέγεις το "αδιαλείπτως προσεύχεσθε".
Χωρίς να αποκλείω όλους τους "πιο ιδιοτελείς" ή και λάθος λόγους για τους οποίους μπορεί κάποιος να επιλέξει τον μοναχισμό.
Να ελεήσεις και να είσαι χρήσιμος μπορείς και μέσα από το μοναστήρι. Εγώ τουλάχιστον ξέρω μοναστήρια που κάνουν και τέτοιο έργο.
Το να αγιάσει κανείς πάλι επίσης μπορεί να γίνει από όλες τις θέσεις, ούτε χρειάζεται να είσαι παπάς, ούτε μοναχός, ούτε άγαμος, ούτε... ούτε... Δεν νομίζω ότι υπάρχουν κανόνες πέραν της αγάπης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Άγγελος]

αγιαζει αυτος που οπως και οι Αγιοι παλευουν μεσα στην κοινωια για να την αλλαξουν.ετσι πλησιαζεις τον θεο..οι μοναχοι ειναι βυζαντινη αιρεση ουσιαστικα..και ειναι απλα κοπριτες και φυρα της κοινωνιας απεναντι σε Θεο και ανθρωπους ...αχθος αρουροις...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[venividivici]

Σήμερα πολλοί άνθωποι αισθάνονται την ανάγκη να συμμετάσχουν στο μοναχισμό λόγω πνευματικότητας, στην προσπάθεια τους να βρουν το Θεό ή μια προσπάθεια απομόνωσης από τον σκληρό και αφιλόξενο κόσμο που βιώνει ο καθένας στη καθημερινότητα του;

Μέρος της αφορμής γι΄αυτό το ερώτημα είναι, και η δημοσιοποίηση του μοναχισμού κάποιων άνθρώπων που ανήκαν στον ευρύτερο χώρο του λεγόμενου "καλλιτεχνικού κόσμου" -(ηθοποιοί, τραγουδιστές κλπ.), με το συνοδευτικό ρόλο του δημοσιογράφου να καλύψει κάποιο δράμα γύρω από την υπόθεση, δίνοντας βαρύνουσα σημασία στη ματαιότητα του κόσμου, παρά στην αγάπη του ανθρώπου προς το Θεό και συνάμα στον άνθρωπο.....
Απλά αναρωτιέμαι κι εγώ ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που θα έκαναν ένα σύγχρονο άνθρωπο να μονάσει........

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[alis]

Πάντα είχα αυτήν την απορία: Το να φλέγεσαι από αγάπη για το Θεό, δεν συνεπάγεται αυτομάτως ότι φλέγεσαι από αγάπη για τον άνθρωπο; Δεν είναι λίγο εγωκεντρικό το να αποσύρεσαι για να σώσεις την ψυχή σου, αντί να σταθείς μέσα στο πλήθος και να διαδόσεις την Αγάπη; Από την άλλη ο καθένας έχει τον προσωπικό του Δρόμο προς την Αλήθεια, δεν θα ήθελα λοιπόν να εκληφθεί αυτό που γράφω ως κριτική προς τους μοναχούς. Απλά μια απορία...

Βασικά, έχω την αίσθηση πως υποστηρίζεται ότι όσοι πάνε να μονάσουν δεν το κάνουν για να σώσουν μόνο τήν ψυχή τους, αλλά ότι προσεύχονται συνέχεια για την σωτηρία όλου του κόσμου. Δεν ασπάζομαι αυτή την άποψη, αλλά νομίζω πως αυτή επικρατεί ανάμεσα στους πιστούς...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[venividivici]

Βασικά, έχω την αίσθηση πως υποστηρίζεται ότι όσοι πάνε να μονάσουν δεν το κάνουν για να σώσουν μόνο τήν ψυχή τους, αλλά ότι προσεύχονται συνέχεια για την σωτηρία όλου του κόσμου. Δεν ασπάζομαι αυτή την άποψη, αλλά νομίζω πως αυτή επικρατεί ανάμεσα στους πιστούς...

ναι ισχύει αυτό, οι μοναχοί προσεύχονται και για τη σωτηρία του κόσμου με βαθειά ταπείνωση καρδιάς και μυστηριακή ζωή.......

και η παρακάτω είναι η σύντομη προσευχή που επαναλαμβάνουν καθημερινά
"Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με, τον αμαρτωλόν."

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DreamsRevenge]

Εγώ πάλι, και το καταθέτω ως άποψη αλλά και ως προβληματισμό, έλκομαι και θαυμάζω περισσότερο ανθρώπους που ζουν μέσα στην κοινωνία, που βιώνουν τα προβλήματα και τους πειρασμούς του συνόλου, αλλά, ακολουθώντας εσωτερικά έναν τρόπο ζωής πλησιέστερο προς το θείο, δίνουν το παράδειγμα για το πώς θα έπρεπε να ζούμε και τί στάση θα έπρεπε να έχουμε απέναντι σε ένα σωρό ποικίλλα ζητήματα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[da capo]

Σήμερα πολλοί άνθωποι αισθάνονται την ανάγκη να συμμετάσχουν στο μοναχισμό λόγω πνευματικότητας, στην προσπάθεια τους να βρουν το Θεό ή μια προσπάθεια απομόνωσης από τον σκληρό και αφιλόξενο κόσμο που βιώνει ο καθένας στη καθημερινότητα του;

Σήμερα, όπως και παλιότερα (ιδιαίτερα κατά τη μέση και ύστερη βυζαντινή εποχή) πολλοί άνθρωποι καταφεύγουν στο μοναχισμό λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού... Ένας ομοφυλόφιλος στο εξαιρετικά συντηρητικό Βυζάντιο θα ήταν κοινωνικά απομονωμένος, περίγελως στην αγορά και όνειδος για την οικογένειά του. Αν πήγαινε σε μοναστήρι όμως; Γινόταν σεβάσμιος γέροντας, του φιλούσαν το χέρι, αποκτούσε κύρος... Το ίδιο πάνω - κάτω γίνεται και σήμερα, καθώς η σημερινή ελληνική κοινωνία δεν υστερεί σημαντικά σε συντηρητισμό από το Βυζάντιο. Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν και εξαιρέσεις, μοναχοί με ορθόδοξη πνευματικότητα, με ζήλο για τη θέωση κ.τ.λ. Αλλά είναι μειοψηφία.
Από θεολογικής άποψης ο μοναχισμός και ο αναχωρητισμός είναι μια εκκλησιαστική στρέβλωση, μια εκφυλισμένη χριστιανική προσέγγιση του θείου. Εκκλησία είναι η κοινωνία πιστών που προσπαθούν να επιτύχουν (σαν να 'ναι ομαδικό "άθλημα") την θέωση, την (επι)κοινωνία με τον Θεό. Αυτό γίνεται στον "Κόσμο". Δεν μπορεί να το επιτύχει ο αναχωρητής στην τρύπα του... Ο άνθρωπος μακριά από τον "Κόσμο" γίνεται λύκος. Μοναχόλυκος...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Βασικά, έχω την αίσθηση πως υποστηρίζεται ότι όσοι πάνε να μονάσουν δεν το κάνουν για να σώσουν μόνο τήν ψυχή τους, αλλά ότι προσεύχονται συνέχεια για την σωτηρία όλου του κόσμου. Δεν ασπάζομαι αυτή την άποψη, αλλά νομίζω πως αυτή επικρατεί ανάμεσα στους πιστούς...

Κι εγώ προσεύχομαι για τη σωτηρία όλων, γίνεται όμως κάτι έτσι; Θέλω να πω μ' αυτό, ότι αυτό μοιάζει επικίνδυνα με βολική υπεκφυγή, δεν σου φαίνεται κι εσένα έτσι;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.