Ξυλογλυπτική

pluton

Δραστήριο μέλος

Ο pluton αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 555 μηνύματα.
Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ ΞΥΛΟΓΛΥΠΤΗ





Ένας μαθητευόμενος καλό είναι να ξεκινήσει με ένα ρηχό ανάγλυφο, κατά προτίμηση όχι βαθύτερο από 3 χιλιοστά, το δε ξύλο που θα χρησιμοποιήσει καλό θα ήταν να είναι το φλαμούρι.
Το ξύλο τέλος πάντων που επιλέξαμε το σημαδεύουμε με την φόρμα και στην συνέχεις το ακινητοποιούμε με σφιγκτήρες στο πάγκο μας.









ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο ξυλογλύπτης φροντίζει να προστατεύει το ξυλόγλυπτο και τα χέρια του.



Η πρώτη δουλειά που κάνουμε είναι το ΤΑΚΙΑΣΜΑ δηλαδή το κόψιμο του περιγράμματος του σχεδίου κάθετα και στο βάθος που θέλουμε, για κάθε γύρισμα που κάνει το σχέδιο χρησιμοποιούμε το ανάλογο σκαρπέλο.






Στη συνέχεια διαμορφώνουμε το σχέδιο μας ώστε να πάρει την μορφή που θέλουμε.
Το χτύπημα του σκαρπέλου γίνεται ή με την ματσόλα ή με το πίσω μέρος της παλάμης μας (το σημείο εκείνο που ενώνει τον καρπό με την παλάμη).






Το χτύπημα του σκαρπέλου με το χέρι το κάνουμε σε κάθε περίπτωση αλλά κυρίως για να φτιάξουμε τις λεπτομέρειες.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ Πρωτόγονα μέσα ξυλογλυπτικής.


Το χέρι που κρατά το σκαρπέλο συνήθως ακουμπά στο σκαλιζόμενο ξύλο για να «φρενάρει» τα χτυπήματα, αν και ο έμπειρος ξυλογλύπτης χτυπά το σκαρπέλο με την ματσόλα όσο χρειάζεται κάθε φορά. Σαν φρένο πολλές φορές χρησιμοποιούμε όλο τον πήχη του χεριού που κρατά το σκαρπέλο ακουμπώντας το πάνω στο ξύλο.









ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τα μέτρα ασφαλείας δείχνουν σοφία, ποτέ δεν ξέρεις από που μπορεί να σε βρει το κακό... πολλές φορές όμως υπερεκτιμούμε την τύχη μας ...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

pluton

Δραστήριο μέλος

Ο pluton αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 555 μηνύματα.



ΑΜΜΟΥΔΙΑ



Όταν τελειώσει η εργασία μας χρησιμοποιούμε την αμμουδιά για να φτιάξουμε άμμο στο γλυπτό μας, στο περιθώριο το σημείο που είναι έξω από το θέμα μας.
Την αμμουδιά την χτυπάμε με μικρή βαριοπούλα (του κιλού ή του μισού κιλού)κατά τέτοιο τρόπο που το εργαλείο να αφήνει το αποτύπωμα του στο ξύλο.





ΔΙΑΤΡΗΤΟ



Είναι το ξυλόγλυπτο που αφήνει κενά (όπως το κοφτό κέντημα), όταν σχεδιάσουμε το σχέδιό μας πχ ένα φύλλωμα εκεί που είναι να φύγει το ξύλο ανοίγουμε μια τρύπα με το τρυπάνι μας και μετά με σέγα κόβουμε το περίγραμμα.
Τα υπόλοιπα γίνονται όπως γίνεται ένα ξυλόγλυπτο, αφαιρούμε τα κομμάτια εκείνου του ξύλου που θα διαμορφώσουν το θέμα μας.



Μιας και μιλάμε για διάτρητο, ο σταυρός αυτός είναι αντίγραφο από αιθιοπικούς σταυρούς, έχω φτιάξει τρεις όλους και όλους τους δύο του χάρισα αυτός μου έμεινε.... αυτά είναι κάποτε νόμιζα ότι "τι είναι θα φτιάξω και άλλα πολλά, δώστο".... (ξύλο μαλακό αφρικάνικο, αγιούς νομίζω).
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Συνημμένα

  • WIN_20180214_103203.JPG
    WIN_20180214_103203.JPG
    105.6 KB · Εμφανίσεις: 210
Τελευταία επεξεργασία:

pluton

Δραστήριο μέλος

Ο pluton αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 555 μηνύματα.


ΟΛΟΓΛΥΦΑ



Είναι η πλέον ολοκληρωμένη μορφή ξυλογλυπτικής, και δεν είναι παρά ένα ολοκληρωμένο γλυπτό από ξύλο πχ μια γοργόνα.
Στη τεχνική εδώ χρησιμοποιούνται όλων των ειδών τα εργαλεία, πριόνι, σκερπάνι, ράσπες, ξυλόλιμες κλπ.
Το ξύλο δεν είναι πλάκα ή σανίδα αλλά μεγάλος ορθογώνιος τάκος ανάλογος του θέματος που θέλουμε να φτιάξουμε, οι φόρμες εδώ γίνονται και στις τέσσερεις πλευρές του τάκου.
Το γλυπτό έχει πάντα μια βάση να στέκεται. Προσέχουμε το βάρος του γλυπτού να είναι μέσα στο κέντρο βάρους του.








ΠΡΟΣΩΠΟ



Το πρόσωπο έχει τις δυσκολίες του. Χρειάζεται συμμετρία, το ανθρώπινο πρόσωπο χωρίζεται οριζόντια και κάθετα.









ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η γεωγραφία του προσώπου.


Οριζόντια χωρίζεται σε τρία ίσα μέρη (φέτες)
1.Το τμήμα από τα φρύδια και πάνω
2. Το τμήμα από τα φρύδια μέχρι το κάτω μέρος της μύτης (περιέχει και τα αυτία).
3. Από το κάτω μέρος της μύτης και κάτω.
Εδώ έχουμε μια ακόμα ανλογία σαν υποδιαίρεση η απόσταση αυτή χωρίζεται σε δύο ίσα μέρη
α. Από το τέλος της μύτης μέχρι το τέλος του στόματος
β. Από το τέλος του στόματος μέχρι εκεί που τελειώνει το πιγούνι.
Αυτά τα δύο τμήματα είναι ίσα.



Κάθετα χωρίζεται σε πέντε μέρη (φέτες)
1.Το αριστερό αυτί μέχρι την αρχή του αριστερού ματιού.
2.Την αρχή του αριστερού ματιού μέχρι το τέλος του αριστερού ματιού.
3.Το τέλος του αριστερού ματιού μέχρι το τέλος του δεξιού ματιού (περιλαμβάνει την μύτι και το κεντρικό μέρος του στόματος).
4.Από το τέλος του δεξιού ματιού μέχρι την αρχή του δεξιού ματιού.
5.Από την αρχή του δεξιού ματιού μέχρι και όλο το δεξί αυτί.
Εδώ πρέπει να πούμε ότι θεωρητικά τα δύο μάτια απέχουν μεταξύ τους ένα μάτι.




 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dreamweaver

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Dreamweaver αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η. Έχει γράψει 1,754 μηνύματα.
Παρότι δεν είμαι τρομερά φαν της τέχνης, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον pluton για αυτά τα φοβερά μηνύματα
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,870 μηνύματα.
Όντως, είναι πολύ ενδιαφέροντα. Μακάρι να είχα ταλέντο και υπομονή να ασχοληθώ με κάτι τέτοιο. :/
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

pluton

Δραστήριο μέλος

Ο pluton αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 555 μηνύματα.



ΤΟ ΣΩΜΑ



Το ανθρώπινο σώμα χωρίζεται σε επτά ίσα μέρη: Το κεφάλι
1.Από το κεφάλι μέχρι το τέλος του στήθους.
2.Το τέλος του στήθους μέχρι τον αφαλό.
3.Από τον αφαλό μέχρι εκεί που ενώνονται τα πόδια.
4.Από το ένωμα των ποδιών μέχρι τα γόνατα.
5.Από τα γόνατα μέχρι το μέσο του καλάμι .
6.Από το μέσο του καλάμι μέχρι τα δάχτυλα του ποδιού.
Τα χέρια αναλογικά ανήκουν στα τμήματα 2, 3,4, και λίγο 5






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : σαν πρότυπο δες το ανθρώπινο σώμα του Λεονάρτο ντα Βίτσι.


 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

pluton

Δραστήριο μέλος

Ο pluton αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 555 μηνύματα.
Όντως, είναι πολύ ενδιαφέροντα. Μακάρι να είχα ταλέντο και υπομονή να ασχοληθώ με κάτι τέτοιο. :/


Πάντως εγώ πριν 2 δεκαετίες δεν κάρφωνα ούτε καρφί στον τοίχο.


Μπήκα σε πολλά πράγματα και τα κατάφερνα πάντα, απλά πριν κάνω κάτι το σκεφτόμουνα πολύ, την κάθε κίνηση, όλα διότι δεν υπήρχε κανείς να μου δείξει, αγόραζα σχετικά βιβλία και διάβαζα (για όλα υπάρχουν βιβλία).... διαπίστωσα ότι τελικά μπορούσα να κάνω πράγματα βλέποντας κάποιον να το κάνει ή απλά όταν μου το περίγραφε, ένοιωθα ότι μπορώ και εγώ (δεν μιλώ μόνο για την ξυλογλυπτική ή την βιβλιοδεσία).... έμπαινα λοιπόν παντού, τώρα που το σκέφτομαι μέχρι και εμφάνιση σε σκοτεινό θάλαμο φωτογραφιών... άρχισα να αγοράζω εργαλεία (λάτρεψα τα εργαλεία, ειδικά τα παλαιά, μάζεψα πλήθος, κάποια δεν τα χρησιμοποίησα ποτέ.... κάποια στιγμή θα σας βάλω φωτογραφίες των εργαλείων μου).


Έχω ελαττώματά όμως, ότι πετύχαινα έλεγα "το μπορώ θα ασχοληθώ άλλη φορά" και τελικά έμενε... πόσα πράγματα δεν έκανα τελικά (σε πολλά ξέχασα και αυτά που είχα μάθει)... επιπολαιότητα, και κάτι ακόμα τεμπελιά (φοβάμαι ότι είμαι τεμπέλης), πόσα πράγματα έχω αφήσει ατελείωτα... κάθε φορά "θα το κάνω αργότερα".... Να και μια αυτοκριτική.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,870 μηνύματα.
Ποτέ δεν είναι αργά για να μάθουμε κάτι καινούριο ή να τελειοποιήσουμε κάτι μισοτελειωμένο! Σίγουρα! Υγεία να έχουμε κι όλα γίνονται. Σας ευχαριστούμε πάντως για τα ενδιαφέροντα που μας μαθαίνετε. :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

pluton

Δραστήριο μέλος

Ο pluton αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 555 μηνύματα.
Ποτέ δεν είναι αργά για να μάθουμε κάτι καινούριο ή να τελειοποιήσουμε κάτι μισοτελειωμένο! Σίγουρα! Υγεία να έχουμε κι όλα γίνονται. Σας ευχαριστούμε πάντως για τα ενδιαφέροντα που μας μαθαίνετε. :)


Δεν βαριέσαι, δεν είναι κόπος. Από το να κάθομαι να γράφω πράγματα και να κοντράρομαι με τον καθένα καλύτερα έτσι.


Μιας και είδες το πιο πάνω θα κοιτάξω να σου βάλω μια μισοτελειωμένη δουλειά μου (θα πάω όταν δεν κάνει κρύο πάνω στο εργαστήριό μου και θα τα φωτογραφήσω) ... είχα την φαεινή ιδέα να φτιάξω μια κασέλα (του κουρσάρου) ξέρεις κασέλα που τα πλαινά (δεξιά αριστερά) θα καταλήγουν σε οβάλ και θα ανοίγει από επάνω με δύο σκέπαστρα ημικυκλικά ένα τέτοιο πράγμα....






Αποτέλεσμα ολοκλήρωσα το ένα πλαϊνό μισοολοκλήρωσα το άλλο και το παράτησα ... κάθε φορά λέω "θα το πιάσω" και κάθε φορά δεν .... τελικά να δεις ότι... ότι ολοκληρώσω δεν θα το κάνω κασέλα αλλά κάτι άλλο.... μου έχει ξανασυμβεί δες μια δουλειά μου....


Αυτό πήγαινε για κρεμάστρα, όταν το ολοκλήρωσα λυπήθηκα να το τρυπήσω για να βάλω άγκιστρα και το έκανα διακοσμητικό πάνω από το κρεββάτι στο εξοχικό .... και έτσι όμορφο είναι. :thumbup:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Συνημμένα

  • WIN_20180216_080849.JPG
    WIN_20180216_080849.JPG
    169.3 KB · Εμφανίσεις: 221

pluton

Δραστήριο μέλος

Ο pluton αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 555 μηνύματα.



ΓΥΑΛΟΧΑΡΤΑΡΙΣΜΑ




Όταν τελειώσει το ξυλόγλυπτο πρέπει να το γυαλοχαρτάρουμε, ξεκινάμε το τρίψιμο με χοντρό γυαλόχαρτο Νο 4, μόλις τελειώσουμε το βρέχουμε να φύγουν τα γυαλιά και τα μικροροκανίδια και όταν στεγνώσει παίρνουμε το αμέσως ψιλότερο και η διαδικάσια αυτή γίνεται διαδοχικά μέχρι το Νο 150 του γυαλόχαρτου.









Το βρέξιμο γίνεται για να πετάξει μπιμπίκι το ξύλο.
Το γυαλοχαρτάρισμα θέλει ιδιαίτερη προσοχή διότι πρέπει να φροντίσουμε ειδικά με τα χοντρά γυαλόχαρτα να μη σπάσουμε τις γωνιές και τις μη εξαφανίσουμε τις λεπτομέρειες, με το μαλακό λοιπόν.









Μετά το γυαλοχαρτάρισμα ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η χρήση σκαρπέλου διότι τα καταστρέφει (το γυαλοχαρτάρισμα αφήνει ψιλά γυαλιά που δεν φαίνονται με γυμνό μάτι και χαλάνε το σκαρπέλο).





Προσέξτε στο ξυλόγλυπτο αυτό φαίνεται καθαρά η αμμουδιά.... γύρω από το γυμνό αυτό το τρυπητό στο πλαίσιο είναι η αμμουδιά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

pluton

Δραστήριο μέλος

Ο pluton αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 555 μηνύματα.


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το κακό είναι ότι σ αυτού του τύπου την κασέλα δεν μπορείς να ακουμπήσεις τίποτα στο καπάκι (έχω φτιάξει και εγώ κασέλα κάποια στιγμή θα σας την δείξω).

ΒΕΡΝΙΚΩΜΑ



Το βερνίκωμα δίνει χρώμα και συντηρεί το ξύλο από το σαράκι , το βερνίκι χρησιμοποιείται όπως γράφουν οι οδηγίες στην συσκευασία του.







ΒΑΨΙΜΟ



Πριν το βάψιμο χρησιμοποιούμε κάσια ή άλλο υλικό που απορροφάται. Η κάσια βρίσκεται εύκολα στο εμπόριο και αραιώνεται με νερό. Πιθανά να θέλουμε να κάψουμε το ξύλο με φλόγιστρο για να φαίνεται παλαιό, αφού τελειώσουν όλες αυτές οι διαδικασίες, καλό είναι να το δώσουμε σε λουστραδόρο να το περάσει με πιστόλι διότι πλέον είναι κρίμα να πειραματιστούμε στο έργο μας. Η χρήση πινέλου συνήθως είναι επιζήμια διότι το πινέλο αφήνει πινελιές και τρίχες που φαίνονται μετά.




 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

pluton

Δραστήριο μέλος

Ο pluton αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 555 μηνύματα.




ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΞΥΛΟΓΛΥΠΤΙΚΗ



Οι ρίζες της εκκλησιαστικής ξυλογλυπτικής ξεκινούν από την μυθολιγική εποχή. Ο Δαίδαλος δεν ήταν μόνο αρχιτέκτονας αλλά και ξυλογλύπτης. Ο Δούρειος ίππος είναι ένα έργο ξυλογλυπτών, τα χρυσελεφάντινα αγάλματα ήταν ξυλόγλυπτα σκεπασμένα με φύλλα χρυσού και ελεφαντόδοντου.




Στη Βυζαντινή περίοδο το ξυλόγλυπτο γνώρισε μεγάλη άνθιση, δυστυχώς όμως τα έργα από ξύλο δεν αντέχουν στο χρόνο και έτσι το σύνολο των έργων έχει χαθεί , λιγοστά σώθηκαν.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου ήταν ο Μητροπολιτικός Ναός της πόλης του Σουφλίου . Σπάνιο έργο τέχνης το ξυλόγλυπτο τέμπλο, του ξυλογλύπτη Σταμάτη Ταλιαδούρου ή Μαδυτινού (καταγόταν από τη Μάδυτο, Αν Θράκη).



Η Ελληνική ξυλογλυπτική ξεκινά τον 16ο αιώνα και το μαρμάρινο τέμπλο αντικαθίσταται από το ξυλόγλυπτο, η πιθανή προέλευση του ξυλόγλυπτου τέμπλου είναι η Ρωσία και ειδικότερα η περιοχή Νόβγκοροντ .



Την περίοδο της τουρκοκρατίας η ξυλογλυπτική είναι σε μεγάλη ακμή. Οι ξυλογλύπτες που την εποχή αυτή λέγονται ΤΑΓΙΑΔΟΡΟΙ. Κέντρα ξυλογλυπτικής τον 17ο και 18ο αιώνα ήταν η Ήπειρος, το Πήλιο, η Κρήτη και η Δ Μακεδονία, από το Μέτσοβο πχ έστελναν κασέλες στην Λέσβο.
Ονομαστά κέντρα εκκλησιαστικής ξυλογλυπτικής ήταν το Μέτσοβο, το Τούρνοβο, το Άγιο Όρος, και η Κρήτη.
Συντεχνία των Ταγιαδόρων γίνεται στην Αθήνα και το Τούρνοβο.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αναφέρει ο Βασίλης Πλάτανος : «Το ‘‘ισνάφι’’ των ταγιαδόρων του Μετσόβου πήγαινε στις πιο αλλαργινές πόλεις για ν’ αναλάβει τα σπουδαιότερα έργα της ξυλογλυπτικής. Γι’ αυτό βλέπουμε, ότι όλες σχεδόν οι ρουμανικές, βουλγαρικές και σερβικές εκκλησίες, έχουνε να δείξουνε αριστουργήματα ελληνικής ξυλογλυπτικής, δουλεμένα από ταγιαδόρους του Μετσόβου κι από τα μαστοροχώρια της Ηπείρου, με τα περίφημα τέμπλα, άμβωνες, αρχιερατικούς θρόνους, βημόθυρα κ.λ.π. Τούτα γίνανε στα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας και πιότερο κατά το 18ο αιώνα …».









Η εργασία γινόταν κατά δύο τρόπους:
Α. Ο πρωτομάστορας συμφωνούσε με τους επιτρόπους το είδος της δουλιάς και της αμοιβής, γύριζε στο χωρίο του και με τους βοηθούς του σκάλιζε το έργο, τα σκαλισμένα κομμάτια μεταφερόντουσαν στον τόπο παραγγελίας και συναρμολογούνταν, το χρύσωμα γινόταν επιτόπου. Έτσι έγινε το τέμπλο στο μοναστήρι του Δούσικου από ομάδα αδελφοξαδέλφων από το Λινοτίπι το 1767 εδώ το χρύσωμα έγινε 46 χρόνια αργότερα.


Β. Η κατασκευή γινόταν επιτόπου δηλαδή στο μέρος παραγγελίας και διαρκούσε μήνες ή και χρόνια.


Για το ύψος αμοιβής των διαφόρων ξυλόγλυπτων έχουμε πληροφορίες από τα εξοδολόγια των εκκλησιών πχ το τέμπλο της Αγίας Κυριακής Ζαγοράς πληρώθηκε (1742-1744)στον τεχνίτη Λοίζο και Παναγιώτη 678 γρόσια. Το τέμπλο της Αγίας Παρασκευής στη Περαχώρα Ζαγοράς το 1810 στοίχισε 2.700 γρόσια εκ των οποίων τα 2.200 για το σκάλισμα, 155 για κρέας και κρασί για τους μαστόρους, 161 στους πριονιστάδες. Το ΚΑΡΦΟΜΑ, δηλαδή η συναρμολόγηση έγινε από τον τεχνίτη της οικογένεια ς Πρίγκουκαι αμοίφτηκε με 142 γρόσια
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα συνεργεία δεν ήταν πολυμελή ήταν συνήθως πό 4 έως 6 άτομα, ο λόγος είναι ευνόητος, οι μαστόροι ήθελαν να διατηρήσουν τα μυστικά της δουλιάς τους σε μικρό αριθμό ατόμων κυρίως συγγενικά.









ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :Τέτοιου είδους ξυλόγλυπτα λιοντάρια (σε διάφορες στάσεις) βλέπει κανείς στον αρχιερατικό θρόνο στις Ορθόδοξες εκκλησίες.




 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

pluton

Δραστήριο μέλος

Ο pluton αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 555 μηνύματα.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το ξυλόγλυπτο τέμπλο του ιερού ναού. Αγίας Παρασκευής Μετσόβου.




ΤΕΜΠΛΟ

Το βυαντινό τέμπλο είναι χαμηλό, από την εποχή του Ιουστινιανού διαμορφώνεται ένα είδος μικτής κιονοστοιχίας, ανάμεσα στα κολονάκια τοποθετούνται χαμηλά θωράκια εκτός του κεντρικού που είναι η ωραία πύλη.







ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τμήμα από το εξαιρετικής τέχνης ξυλόγλυπτο τέμπλο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου της Σμύρνης, που διασώθηκε και μεταφέρθηκε στην Αγία Φωτεινή Νέας Σμύρνης.


Κατά την τουρκοκρατία επικρατεί το ψηλό ξυλόγλυπτο τέμπλο και αυτό αντιβαίνει από το μέγεθος του ναού που συνήθως είναι μικροί και από ευτελή υλικά φτιαγμένοι.



Από τις πρώτες δεκαετίες του 18ου αιώνα εμφανίζονται τα ΚΟΥΦΩΤΑ ή ΣΚΑΛΙΣΤΑ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ τέμπλα , σε αυτά αφαιρούνται τμήματα του φόντου και δημιουργούνται διαμπερή κενά ανάμεσα στις μορφές, τέτοια είναι του Αγίου Νικολάου Μακρινίτσας που έγινε το 1729, το τέμπλο της Ι μονής Ταξιαρχών Ζαγοράς που έγινε το 1734 Στη τεχνική αυτή είναι εμφανής η επίδραση του ευρωπαϊκού μπαρόκ ο οποίος είναι χαρακτηριστικό των καθολικών ναών, η θεματολογία βέβαια είναι καθαρά ορθόδοξη, το ελληνικό μπαρόκ δεν είναι ούτε ενιαίο ούτε καθαρό, της ηπειρωτικής Ελλάδος προέρχεται κυρίως από την Βιέννη, μερικά τέμπλα έχουν κατασκευαστεί στην Βιέννη από τους εκεί έλληνες τεχνίτες όπως της Παναγιάς Τσαριτσάνης. σε άλλες περιπτώσεις ο ταγιαδόρος αναλαμβάνει να κατασκευάσει το τέμπλο «κατά το σχέδιον της Βιέννης». Οι Βιενέζοι ξυλογλύπτες από αυτή την συναλλαγή με τους Έλληνες ξυλογλύπτες επηρεάστηκαν και αυτό φαίνεται από γράμματα που στέλνουν οι Έλληνες στα σπίτια τους. Στα Επτάνησα η επίδραση έρχεται από την Ιταλία. Τα ο μπαρόκ με στοιχεία από ροκοκό στοιχεία επηρεάζει την διακόσμηση στη Δ Μακεδονία , την Ήπειρο και την Α Θεσσαλία.









Από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα αρχίζει η κάθετη πτώση στην ξυλογλυπτική, το πλέγμα κατωτερότητας της τουρκοκρατίας βαραίνουν την ανώριμη συνείδηση των ελεύθερων πλέον Ελλήνων, και στρέφονται πια ή στο «αρχαίο κλεός» ή λαχανιασμένα κυνηγούν την ευθυγράμμιση με την Δ Ευρώπη. Εγκαταλείπεται η παλιά τεχνική και εισάγονται στοιχεία αταίριαστα στο μέχρι τότε ύφος, γείσα με κύματα, κίονες με ιωνικές ραβδώσεις, μαθηματική συμμετρία, καλλιγραφική ωραιοπάθεια κλπ στοιχεία ένα τέτοιο τέμπλο είναι του Αγίου Αθανασίου στο Κατηχώρι Πηλίου, έργο του Γεωργίου Φάππα και το τέμπλο του Αγίου Γεωργίου Συκής
Η επιστροφή στο παραδοσιακό σκαλιστό άρχισε στην διάρκεια του μεσοπολέμου. Τα τέμπλα γεμίζουν με σκάλισμα.









ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Δεσποτικός θρόνος.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

pluton

Δραστήριο μέλος

Ο pluton αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 555 μηνύματα.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο ξυλόγλυπτος άμβωνας του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αγίας Φωτεινής Νέας Σμύρνης, διασώθηκε από την Καταστροφή του 1922 και μεταφέρθηκε στη Νέα Σμύρνη από τον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου του «Επάνω Μαχαλά» της Σμύρνης.

ΑΜΒΩΝΑΣ



Υπάρχουν τρία ειδών άμβωνες :


1.Ο άμβωνας των πρωτοχριστιανικών χρόνων που προοριζόταν για την ανάγνωση του Ευαγγελίου. Ήταν μαρμάρινοι χαμηλοί, ημικυκλικοί, με λίγα σκαλιά.
2.Ο συμπαγής άμβωνας που σκεπαζόταν με κιβώριο, με δύο σκάλες .
3.Ο άμβωνας στο κέντρο του ναού υπερυψωμένος με δύο σκάλες μία από ην ανατολή και άλλη από την δύση.
Στην τουρκοκρατία επικρατούν οι ξύλινοι άμβωνες και τοποθετούνται σε ένα κίονα της βορεινής κιονοστοιχίας, η σκάλα είναι είτε στριφτή (Αγία Παρασκευή Μετσόβου ) είτε ίσια (Άγιος Γεώργιος στο χωριό Αγίου Γεωργίου Πηλίου).
Η διακόσμηση του άμβωνα γίνεται με ζωγραφιστέ μικρογραφίες των αποστόλων και των Ευαγγελιστών (Αγία Τριάδα Ζακύνθου).






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το δικό τους χρώμα έχουν ο χαρακτηριστικός άμβωνας, ξυλογλυπτικά έργα του Ευσταθίου Προσαλέντη ή Μαϊστράλη. Ιερός ναός Ευαγγελίστριας μητροπολιτικής ναός Λευκάδας.

Υπάρχει ξυλόγλυπτη περιστερά με ανοιχτά φτερά εκεί τοποθετείται το Ευαγγέλιο. Με την πάροδο του χρόνου ο άμβωνας στολίστηκε με ξυλόγλυπτα που συνήθως ταιριάζουν με αυτά του τέμπλου.









ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Σκαλισμένο περιστέρι επί του άμβωνα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

pluton

Δραστήριο μέλος

Ο pluton αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 555 μηνύματα.





Στις εκκλησίες μας έχουν περισωθεί αξιοθαύμαστα γλυπτά.


ΔΕΣΠΟΤΙΚΟΣ ΘΡΟΝΟΣ



Δεσποτικό θρόνος δεν υπάρχει στα ξωκλήσια , ο θρόνος βρισκόταν δεξιά κοντά στο Άγιο Βήμα και εκεί στεκόταν ο Επίσκοπος ή ο Μητροπολίτης, στηρίζεται πάνω σε μικρή κτιστή υπερυψωμένη βάση , στην πλάτη τοποθετείται η εικόνα του Μεγάλου αρχιερέως Χριστού. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές του βασικού σχεδίου. Στην τουρκοκρατία ο δεσποτικός θρόνος έγινε από ξύλο και φυσικά αναλόγως διακοσμήθηκε. Στην βάση υπάρχει δεξιά και αριστερά συνήθως λέοντας ξυλόγλυπτος.









ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η μικροξυλογλυπτική αναπτύχθηκε στον μοναστηριακό χώρο και έχει δώσει έργα αξιοθαύμαστα.



ΑΝΑΛΟΓΙΑ



Τα ψαλτήρια δεξιά και αριστερά είναι διακοσμημένα, εκεί τοποθετούνται βέβαια κα τα λειτουργικά βιβλία, οι διακοσμήσεις είναι ανάλογες με τα λοιπά έπιπλα του ναού, κοσμούνται επιπλέον με τορνευτά κάγκελα (Άγιοι Ανάργυροι Πορταριάς, Άγιος Δημήτριος στο Πούρι Πηλίου).
Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν τα αναλόγια με χωνευτή διακόσμηση από φίλντισι, κόκαλο και ανοιχτόχρωμο ξύλο, στο καθολικό του μοναστηριού Δούσικου υπάρχει εξάγωνο αναλόγιο με ποικίλα σχήματα από χωνευτά γεωμετρικά και φυτικά θέματα , από σταυρούς πουλιά κλπ φτιάχτηκε 1764 και υπάρχει επιγραφεί που πληροφορεί «ΜΕΛΕΤΙΟΥ ΤΟΥ ΕΚ ΤΗΣ ΛΕΥΚΟΦΡΥΟΣ ΝΗΣΟΥ ΤΗΣ ΠΡΟΙΑΣ».









«Το ξύλο είναι ζωντανό, εάν μάθεις να το αφουγκράζεσαι μπορεί να σου δώσει το μέγιστο αποτέλεσμα»
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

pluton

Δραστήριο μέλος

Ο pluton αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 555 μηνύματα.
Ας βάλω και μια δική μου εργασία (απ ότι βλέπω το έφτιαξα το 2003), πρόκειται για μια σφραγίδα πρόσφορου (ξύλο οξιά). Θα ήθελα να ξέρετε ότι αυτά που κυκλοφορούν στο εμπόριο είναι σε μαλακό ξύλο που το αποτύπωμα έχει γίνει σε πρέσα, δεν είναι ξυλόγλυπτα, αυτό που σας παράθεσα, όσο και να σας φαίνεται απλό έχει πάρα πολύ εργασία, η μικρή σφραγίδα και η μεγάλη φτιάχνουν ένα ταυ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Συνημμένα

  • WIN_20180301_201818.JPG
    WIN_20180301_201818.JPG
    207 KB · Εμφανίσεις: 208
  • WIN_20180301_201807.JPG
    WIN_20180301_201807.JPG
    211.1 KB · Εμφανίσεις: 228
  • WIN_20180301_201827.JPG
    WIN_20180301_201827.JPG
    222.9 KB · Εμφανίσεις: 236
Τελευταία επεξεργασία:

pluton

Δραστήριο μέλος

Ο pluton αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 555 μηνύματα.
Αυτό δηλαδή και είναι ένα ξύλο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Συνημμένα

  • WIN_20180301_205534.JPG
    WIN_20180301_205534.JPG
    196 KB · Εμφανίσεις: 212

pluton

Δραστήριο μέλος

Ο pluton αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 555 μηνύματα.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η ιερά εικών Παναγίας της Ταταρνιωτίσσης.


ΠΡΟΣΚΗΝΗΤΑΡΙΑ



Υπάρχουν δύο ειδών τα ίσια και τα μοναστηριακά.
Τα ίσια έχουν σχήμα στήλης που καταλήγει σε αέτομα το κάτω μέρος είναι είτε ζωγραφιστό είτε ξυλόγλυπτο (Άγιος δημήτριος Πινακατών).
Τα μοναστηριακά έχουν τετράγωνη διατομή σε πλαγιαστό επίπεδο, πάνω υπάρχει στέγαστρο και σταυρός (Ουμπιώτισσα Ελαδδόνας).





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η εκκλησία του Παλιού Ταξιάρχη των Μεστών, το ξυλόγλυπτο τέμπλο του ναού με πολλές παραστάσεις από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη, έργο του 1833.

ΜΑΝΟΥΑΛΙ



Είναι μεγάλα κηροπήγιαμε τρεις μεγάλους γύρους , συνήθως είναι ορειχάλκινα, μαρμαρινα, σιδερένια ή ξύλινα..
Ξύλινο περίτεχνο μανουάλι βρίσκει κανείς σε πολλούς ναούς (Ύψωση Τιμίου Σταυρού Ανεμούστας).
Στα Επτάνησα τα ξύλινα μανουάλια είναι σε ρυθμό μπαρόκ και είναι διακοσμημένα με φύλλα, ραβδώσεις κλπ






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Προσκυνητάρι ξυλόγλυπτο β΄ μισό 18ου αι. ζωγραφισμένο στις πλευρές του με εξαπτέρυγα. Ο διάκοσμος του έντονα ανάγλυφος με φυτικά θέματα. Τεχνοτροπίας ροκοκό.

ΚΟΥΒΟΥΚΛΙΑ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ



Συνήθως είναι ξύλινα και έχουν πλούσιο διάκοσμο, τέτοια έχουν περιγραφεί από τους λογοτέχνες μας όπως ο Α Μωραιτίνης στο «Άρατε Πύλας».


.....................Και κατά το έτος τούτο το Μέγα Σάββατον την αυγήν ο μπάρμπα-Κώστας ήτο εις την θέσιν του υπερήφανος διά το πρόσωπον το φοβερόν οπού ήθελεν υποκριθή. Καθήμενος προ των πυλών του κενού, πλην καταφωτίστου ναού, ανέμενε την επάνοδον του Επιταφίου, έχων ύφος επίσημον κυριάρχου. Δεν ήτο πλέον ο πτωχός κανδηλάπτης με την κεφαλήν κάτω. Ίστατο ασκεπής επί του μαρμαρίνου κατωφλίου ως ει έλεγεν: — Εγώ είμαι! Δεν δέχομαι κανένα μέσα, ούτε τον Βασιλέα.
Ιδού! ακούονται μακρόθεν ψαλμωδίαι γλυκύταται και τρυφεραί ως κλαυθμοί, ως θρήνοι: — Δος μοι τούτον τον ξένον! . . . Ψάλλουσι το πομπικόν άσμα, «Τον ήλιον κρύψαντα», το εξόδιον μέλος, το τρυφερόν εκείνο τροπάριον, το οποίον συγκινεί και τα άψυχα: — Δος μοι τούτον τον ξένον! . . .
Ο Ιωσήφ παρακαλεί τον Πιλάτον ίνα επιτρέψη αυτώ να θάψη «τον ξένον Ιησούν και ωνειδισμένον . . .» Ψάλλουσιν οι μελίφθογγοι ψάλται, ακολουθούντες την λιτανείαν του Επιταφίου και υπηχεί ο λαός ως δι' ενός στόματος.
— Δος μοι τούτον τον ξένον! . . .
Ω πατρίς μου μικρά, πόσον μεγάλη είσαι εν τη θρησκεία σου! Η μελωδία γλυκυτάτη ολονέν προσεγγίζει. Όπισθεν οικιών νεφέλαι φωτειναί από των καιομένων λαμπάδων αναβαίνουσι προς το στερέωμα. Η ευωδία των θυμιαμάτων, τα οποία καίονται κατά την δίοδον του Επιταφίου από τας οικίας όλας, φθάνει από μακράν ως άρωμα αυτής της νυκτός ανέκφραστον.
— Δος μοι τούτον τον ξένον!.. . . Πρέπει να ιδήτε την λιτανείαν του Επιταφίου κατά την αυγήν, ότε δεν είνε ούτε ημέρα ούτε νυξ ή μάλλον με ολίγην ημέραν και πολλήν νύκτα, με ολίγον φως και με πολλά άστρα, καμμιά φορά με σελήνην λειψίφωτον, ότε το θέαμα γίνεται υπερκατανυκτικόν, με ολίγας αηδόνας και πολλά πρωινά πουλιών χαιρετίσματα, με ολίγον ευωδιάζοντα άρωμα πρωινόν αέρα και με πολύ θυμίαμα· και κάτω το κύμα μελανόφαιον, εφ' ου ν' αντανακλώνται των ιερών λαμπάδων αι χρυσαί λάμψεις.
Ιδού! Η ιερά λιτανεία προσεγγίζει ήδη εις τον ναόν. Προηγούνται τα εξαπτέρυγα και ο μέλας ξύλινος άγιος Σταυρός. Είτα ο κλήρος με χρυσά βυζαντινά άμφια, θαύμα υφαντικής και ποικιλτικής εξαίσιον, ουχί άκομψα ρωσσικά μονοκόμματα και μονοκόκκαλα ως φορέματα χιονισμένων βουνών. Και είτα το ιερόν Κουβούκλιον. Τι εύμορφον λεπτούργημα! Ως να είνε εζωγραφισμένον. Τετράγωνον ορθογώνιον, επί τεσσάρων ποδών ερειδόμενον, εφ' ου εναποτίθεται ο Επιτάφιος θρήνος, ραντισμένος διά φύλλων ρόδου, βιολέτας και δενδρολιβάνου. Και άνωθεν αυτού διά τεσσάρων κιονίσκων επιβαστάζεται ο θολίσκος αυτού, θαύμα ξυλογλυπτικής ως θόλος ναΐσκου, καλλίμορφος, φέρων επί της κορυφής επίχρυσον ξύλινον στέμμα, απολήγον εις σταυρόν, ενώ έσωθεν άνω του Επιταφίου θρήνου κρέμαται ωσάν πολυέλαιος έτερον τεχνητόν στέμμα εκ χρυσοχάρτου και τεχνητών ανθέων, στίλβον ακτινωτώς μετά μαρμαρυγών εν τω φωτί των λαμπάδων. Σειρά λαμπαδίσκων επιστέφει τον θόλον του Κουβουκλίου, ενώ τέσσαρες φανίσκοι κομψοί εις τας τέσσαρας άκρας φέγγουσι με υέλους χρωματιστάς. Είνε εκ καρυοξύλου γεγλυμμένον ούτως ειπείν το ιερόν Κουβούκλιον, αλλ' εκ των ανθέων δεν φαίνεται σχεδόν το βαθύ ερυθρόχρουν ως ερυθρόδανον υάλισμα του ωραίου ξύλου.
Βαστάζεται υπό τεσσάρων ναυτών μετά σεβασμού και κατανύξεως και περιστοιχίζεται παρ' άλλων ναυτών, ετοίμων εκεί πλησίον ν' αρπάσωσιν είτα τας λαμπάδας του, φυλακτήριά εν ταις τρικυμίαις. Κ' ενώ βαδίζουν οι βαστάζοντες, σείεται ελαφρώς το Κουβούκλιον, σείεται και το κρεμάμενον έσωθεν χρυσούν εξ αντρέδων και ψευδανθέμων ποικιλόχρωμων στέμμα και τα λοιπά χρυσά και άνθινα στολίσματα, και αποτελείται ούτω μία ευάρεστος αλληλουχία λικνιζομένων χρυσών λάμψεων, καθηδύνουσα την όρασιν και πραΰνουσα ως δρόσος εν καύσονι την καρδίαν, εν ώ η ελαφρόπνους πρωινή αύρα κινούσα μαλακώς το φως των λαμπάδων μετασχηματίζει αυτό επιτηδείως εις ένα μονοκόμματον φωτεινόν στέφανον γύρω-γύρω του Κουβουκλίου, καταυγάζοντα ηδέως τα όμματα. Όπισθεν ακολουθεί εν μακρά γραμμή το πλήθος λαμπαδηφόρον αποτελούν, εν ευλαβεία και κατανύξει, ένα φωτεινόν ωραίον ρεύμα μ' ελαφρώς παίζοντα τα κύματά του.
Ποσάκις δακρύων εξ αγνώστου χαράς έμεινα κρυφά εις την γωνίαν εκεί κάτω ακίνητος, ως ο φιλάργυρος ο φοβούμενος μη κλέψωσι τον θησαυρόν του· έμεινα να βλέπω κρυφά-κρυφά την τρυφεράν αυτήν του Επιταφίου πομπήν, κατερχομένην από τον ανήφορον, εισπνέων βαθέως εν άσθματι ως εντός κήπου ανθέων, ως να ήθελον να ροφήσω διά μιας όλην εκείνην την μαρμαρυγήν, ως να ήθελον να χορτάσω όλην εκείνην την αχόρταστον μαγείαν!....................










ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ξυλόγλυπτο κουβούκλιο ιερού Επιταφίου β΄ μισό 18ου αι. Έντονα ανάγλυφα, φυτικά άνθινα θέματα. Τεχνοτροπία ροκοκό



ΚΙΒΩΡΙΟ ΑΓΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ



Είναι σπάνια ξυλόγλυπτη η Αγία Τράπεζα, δείγμα τέτοιας τράπεζας υπάρχει στο Μητροπολιτικό ναό της Μυτιλήνης.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : ΞΥΛΟΓΛΥΠΤΟ ΚΑΛΥΜΜΑ ΑΓΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

pluton

Δραστήριο μέλος

Ο pluton αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 555 μηνύματα.
Ας βάλω και μια δική μου εργασία (απ ότι βλέπω το έφτιαξα το 2003), πρόκειται για μια σφραγίδα πρόσφορου (ξύλο οξιά). Θα ήθελα να ξέρετε ότι αυτά που κυκλοφορούν στο εμπόριο είναι σε μαλακό ξύλο που το αποτύπωμα έχει γίνει σε πρέσα, δεν είναι ξυλόγλυπτα, αυτό που σας παράθεσα, όσο και να σας φαίνεται απλό έχει πάρα πολύ εργασία, η μικρή σφραγίδα και η μεγάλη φτιάχνουν ένα ταυ.


Αυτό που βλέπετε στην μικρή σφραγίδα γύρω από το τετράγωνο είναι "αμουδιά".
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

pluton

Δραστήριο μέλος

Ο pluton αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 555 μηνύματα.
Ημιτελής εργασία υπολόγιζα να κάνω ακόμα ένα τέτοιο και να τα βάλω αντικρυστά. Βαρέθηκα και δεν το έκανα το ξυλόγλυπτο αυτό το έβαλα σε μια ειδική βάση, είναι αρκετά βαρύ σαν αντικείμενο και δεν ήθελα να κάνω ζημιά σε κανένα τοίχο (ξύλο οξιά). Το ξυλόγλυπτο το έδωσα σε λουστραδόρο (τον πλήρωσα βέβαια) και η αγιογράφηση (Παναγία είναι) έγινε σε μοναστήρι στην Αττική το 2006 (απ ότι βλέπω) και είχα πληρώσει ένα τσουχτερό ποσό.


Είναι ένας δράκος η ουρά του περιτυλίγεται σε ένα κίονα, στην βάση έχει μία άμπελο που περιτυλίγεται στον άλλο κίονα και ο δράκος τρώει την άμπελο.... πιθανά να μη φαίνεται καλά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Συνημμένα

  • WIN_20180302_163417.JPG
    WIN_20180302_163417.JPG
    168.1 KB · Εμφανίσεις: 225
  • WIN_20180302_163403.JPG
    WIN_20180302_163403.JPG
    171 KB · Εμφανίσεις: 217
  • WIN_20180302_163351.JPG
    WIN_20180302_163351.JPG
    187.5 KB · Εμφανίσεις: 224

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 2 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top