Ξυλογλυπτική

[pluton]

Η ΚΑΣΙΑ το μαγικό νερόχρωμα




Η κάσια είναι σκόνη υδατοδιαλυτή, Φυτική βαφή που διαλύεται σε νερό δίνοντας καφέ απόχρωση.
Κατάλληλη για χρωματισμό ξύλινων επιφανειών, χαρτιών κλπ.




Η εφαρμογή μας επιτρέπει να αποδώσουμε με χρώματα τα νερά μιάς ξύλινης επιφάνειας. Οι χρωματιστές κάσιες είναι φακελάκια σε πολλές διαφορετικές αποχρώσεις που ταιριάζουν στα ξύλινα νερά.

Η εργασία μας θα ξεκινήσει με το φτιάξουμε τις υδατοδιαλυτές κάσιές μας. Δηλαδή να τις αναμείξουμε με το νερό σε δοσολογία: σε πλαστικό ποτήρι νερού το μισό νερό και τα 3/4 από το χρωματιστό φακελλάκι της κάσια.

Χρησιμοποιείται κυρίως στην αισθητική αποκατάσταση συμπληρώσεων ξύλου σε φορητές εικόνες και κορνίζες, στη συντήρηση επίπλων, μουσικών οργάνων κλπ.

Διαλύεται σε ζεστό νερό ενώ μπορεί να αραιωθεί και με αιθανόλη.

Δύο με τρία στρώματα κάσιας θα περάσουμε την ξύλινη επιφάνειά που διακοσμούμε. Τοποθετούμε την αραιωμένη κάσια με πινέλο στην επιφάνεια μας και τρίβουμε με γιαλόχαρτο όταν η στρώση κάσιας έχει στεγνώσει. Αυτό επαναλαμβάνεται σε κάθε στρώση κάσιας που έχουμε περάσει. Κάθε στρώμα κάσιας έχει αφήσει τα δικά του χρωματικά νερά.




Είναι σίγουρο ότι η ξύλινη δημιουργία σας με κάσιες θα είναι ρομαντική και vintage.


Ένα έλεγχο αγοράς που έκανα είδα τιμές 3Ε το μισό κιλό και αλλού και πολύ φτηνότερα.... μισό κιλό είναι τεράστια ποσότητα για ερασιτέχνες.


Λοιπόν αυτά που παραθέτω είναι σε φλούδα πεύκου (μου έδωσε ένα φίλος δύο κομμάτια τέτοιας φλούδας) έφτιαξα καμιά δεκαριά εικόνες τις χάρισα και το μόνο που μου περίσσευσε είναι αυτό (να τέτοια κάνω και μετά τα βάζω με τον εαυτό μου).


Τέλος πάντων η εργασία αυτή το μόνο που έκανα είναι να τα περάσω κάσια και να τα γυαλοχαρτάρω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roubin]

Πάρα πολύ ωραία παρουσίαση
Η κάσια είναι ένα παλαιό υλικό, πλέον χρησιμοποιούνται και άλλα. Όμως είναι καλή
Ειμαι παλιά καραβάνα, η τέχνη αυτή είναι έμφυτη κατά το ήμισυ αλλα το άλλο ήμισυ τι μπορεί να γίνει για αυτό
Χαίρομαι που η σελίδα αποτελείται από όσο διάβασα από άτομα που ψάχνουν ιδέες καινοτόμες κτλ
Πιο καινοτόμο από το να φέρεις στην επιφάνεια ταλέντα που θα μπορούν να φτιάχνουν τέτοια και να ξεκινήσει πάλι μια μικρή ανάπτυξη και κυρίως, εξειδικευμένα άτομα


Δεν υπάρχει καμμία σχολή, η οποία θα πρέπει να είναι εντός καποιου χώρου ο οποίος ήδη δραστηριοποιείται κι αυτό έχει ως συνέπεια να μαθαίνεις κάθε μέρα (ερχονται σ επαφή πωλητές) νέα προϊόντα, κάποια μηχανήματα(όχι παραγωγής εξ ολοκλήρου αλλά βοηθητικά)


Τώρα είμαι στο τέλος της δουλειάς, αλλα πριν έψαχνα τέτοια άτομα και δεν έβρισκα, ενώ την δεκαετία του 90 ακομη ερχότανε μαμαδες και φέρναν τα παιδια να μάθουν τη τέχνη. Βεβαια αυτό δεν είναι νόμιμο, βασικά δεν υφίσταται πλεον όλοι θέλουν πτυχία, κάποιοι θα πρέπει να γίνουν και τεχνίτες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pluton]

ΓΟΡΓΟΝΑ ΣΤΟ ΑΚΡΟΠΡΩΡΟ ένα αγαπημένο θέμα σ όλα τα παλιά καράβια.

Μία γοργόνα ξύλινη με καθαρή ματιά
λάμπει από του κύματος το αέναο το χάδι
το χέρι έχει στο μέτωπο και βλέπει μακριά
προς τον ορίζοντα κοιτά,τρυπώντας το σκοτάδι.


Εκείνος που την έπλασε, έχει από χρόνια φύγει
μα άφησε στο έργο του για πάντα την ψυχή του
δεμένη στο ακρόπρωρο μην τύχει και ξεφύγει
να ταξιδεύει η αγάπη του, μαζί με το σκαρί του.
................

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Απλή ξυλογλυπτική εργασία από καραβομαραγκούς.

Πάρα πολύ ωραία παρουσίαση
Η κάσια είναι ένα παλαιό υλικό, πλέον χρησιμοποιούνται και άλλα. Όμως είναι καλή
Ειμαι παλιά καραβάνα, η τέχνη αυτή είναι έμφυτη κατά το ήμισυ αλλα το άλλο ήμισυ τι μπορεί να γίνει για αυτό
Χαίρομαι που η σελίδα αποτελείται από όσο διάβασα από άτομα που ψάχνουν ιδέες καινοτόμες κτλ
Πιο καινοτόμο από το να φέρεις στην επιφάνεια ταλέντα που θα μπορούν να φτιάχνουν τέτοια και να ξεκινήσει πάλι μια μικρή ανάπτυξη και κυρίως, εξειδικευμένα άτομα


Δεν υπάρχει καμμία σχολή, η οποία θα πρέπει να είναι εντός καποιου χώρου ο οποίος ήδη δραστηριοποιείται κι αυτό έχει ως συνέπεια να μαθαίνεις κάθε μέρα (ερχονται σ επαφή πωλητές) νέα προϊόντα, κάποια μηχανήματα(όχι παραγωγής εξ ολοκλήρου αλλά βοηθητικά)


Τώρα είμαι στο τέλος της δουλειάς, αλλα πριν έψαχνα τέτοια άτομα και δεν έβρισκα, ενώ την δεκαετία του 90 ακομη ερχότανε μαμαδες και φέρναν τα παιδια να μάθουν τη τέχνη. Βεβαια αυτό δεν είναι νόμιμο, βασικά δεν υφίσταται πλεον όλοι θέλουν πτυχία, κάποιοι θα πρέπει να γίνουν και τεχνίτες

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.


Επειδή δεν κατάλαβα έχεις ασχοληθεί επαγγελματικά με την ξυλογλυπτική;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pluton]

Το ξυλόγυπτο ακρόπρωρο από το υδραίικο μπρίκι «Άρης» του Ανδρέα Μιαούλη, 19ος αι. Η μορφή του ακροπρώρου παραπέμπει σε χαλκογραφία του Μεγάλου Αλεξάνδρου που εξέδωσε το 1797 ο Ρήγας Βελεστινλής (Εθνικό Ιστορικό Μουσείο).




ΞΑΚΟΥΣΤΑ ΑΚΡΟΠΡΩΡΑ


Οι ναυτικοί, το ακρόπρωρο ήταν η προσωποποιημένη ψυχή του καραβιού. Έδιωχνε το κακό, έδινε δύναμη και προστασία στο πλήρωμα και έφερνε πλούτο και αφθονία αγαθών.

Στην αρχαιότητα αλλά και μετά τα στολίδια του πλοίου, τα παράσημα βρίσκονταν άλλα στην πλώρη και άλλα στην πρύμη και είχαν τη μορφή θεού, ήρωα ή δράκοντα και αργότερα γοργόνες πολεμιστές γυναίκες.



Τα στολίδια αυτά, σκαλιστά ή ζωγραφιστά, ήταν τα διακριτικά του πλοίου, τα εμβλήματα και η προσωποποίησή του. Το πιο σημαντικό βρισκόταν στην πλώρη, από το οποίο έπαιρνε και το όνομά του το πλοίο.




Ήταν το "επίσημο", δηλαδή το διακριτικό σήμα του πλοίου. Το ακρόπρωρο διακρίνεται για την κίνησή του προς τα εμπρός. Παρασύρει το πλοίο στο άνοιγμα της θάλασσας που σχίζει με την κοφτερή του πλώρη.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Πλοίο του Νέλσωνα.


Συγχρόνως η επιθετική του μορφή είναι η προσωποποίηση του πολεμικού πλοίου που κατατροπώνει τον εχθρό. Αλλά και στην περίπτωση της κακοτυχίας, το ακρόπρωρο ακολουθούσε την τύχη του πλοίου. Η ήττα και η αιχμαλωσία του πλοίου χαρακτηρίζεται από την απόσταση του ακροπρώρου και των άλλων στολισμάτων από τον εχθρό. Αυτά είναι τα τρόπαια του νικητή που αφιερώνονται μάλιστα στους ναούς.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ακρόπρωρο του Λεωνίδα του Χατζηγιάννη Μέξη. Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα.

Σε όλα τα ναυτικά μουσεία παρουσιάζονται ακρόπρωρα όπως πχ στο Ναυτικό και Ιστορικό Μουσείο Γαλαξιδίου υπάρχουν 4 ακρόπρωρα.
Το ακρόπρωρο έγινε αιτία ονομασιών μέχρι και πόλεων το Αργοστόλι λένε ότι είναι παραφθορά της λέξης ακρόπρωρο (υπάρχουν βέβαια και άλλες εκδοχές).

Οι ναυτικές μνήμες είναι συνυφασμένες με κάθε σημείο του Γαλαξιδιού, αποτυπώνονται στα καπετανόσπιτα με τις επιγραφές δίπλα στην πόρτα που γράφουν το όνομα της οικογένειας, στο λιμάνι με τα κάθε λογής σκάφη να αρμενίζουν, αλλά και στα ακρόπρωρα των καραβιών, που στολίζουν ακόμα κάποια σπίτια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pluton]

Βέβαια το θέμα της ξυλογλυπτικής δεν είναι κάτι που εξαντλείται και πάντα υπάρχει πεδίο για να μάθουμε όλοι, έχω κάποια πράγματα κατά νου, αλλά θα ήθελα και την δική σας υπόδειξη ή εμπειρίες.


Σας παραθέτω μια ακόμα εργασία μου είναι ένα τραπεζάκι που έχω βάλει επάνω μάρμαρο, δεν έχει πολύπλοκα σκαλίσματα το έχω πάει στο εξοχικό (το μάρμαρο είναι το ίδιο με το τζάκι), ένα παρόμοιο τραπεζάκι (με πολύπλοκα σκαλίσματα έχω φτιάξει για το σπίτι).


Το ξύλινο αντικείμενο που βλέπετε αριστερά επάνω στο τραπεζάκι, είναι ένα σημειωματάριο που βιβλιοδέτησα και το χώνεψα μέσα στο ξύλο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pluton]

Mιάς και ανάφερα για ένα παρόμοιο τραπεζάκι (με πολύπλοκα σκαλίσματα). Μάρμαρο λευκό, ξύλο οξιά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pluton]

Όταν το έφτιαξα πήγα σε λουστραδόρο να μου το λουστράρει.... επί πληρωμή βέβαια (αυτός ήταν επιπλοποιός και είχε και καλή έκθεση επίπλων στο ισόγειο), όταν το ετοίμασε με πήρε τηλέφωνο στην δουλειά να πάω να το πάρω, τότε είχα ένα παπάπακι χόντα, το καβάλησα και πήγα να το παραλάβω, το είχε στην έκθεση, οι πελάτες του είχαν κάνει κύκλο γύρο γύρο και το χάζευαν, όταν μπήκα τους είπε δείχνοντάς με "Αυτός είναι", τον πλήρωσα για το λουστράρισμα το πήρα το έβαλα καπέλο όταν καβάλησα το μηχανάκι και έφυγα, μια μικρή ζήλια με ακολούθησε στο φεύγα μου .... μετά πήρα μέτρα, πήγα σε μαρμαρογλύφτη στο νεκροταφεία και αγόρασα μάρμαρο στις διαστάσεις που του είπα, στο μάρμαρο έδωσα εντολή να φτιάξουν μπορτούρα στο τελείωμά του.
Θα σας βάλω και καμιά ακόμα εργασία μου, δυστυχώς όπως είπα είμαι τεμπέλης θα μπορούσα να φτιάξω πράγματα, αλλά έτσι και σφίξουν τα πράγματα με αυτά τα μνημονιακό υποκείμενα που μπλέξαμε με βλέπω να φτιάχνω εικόνες και να τις πουλάω σε πανηγύρια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pluton]

Πριν κάποιες δεκαετίες η γυναίκα μου είχε παραγγείλει κάποια έπιπλα σε ένα ξυλόγλυπτη στην Κρήτη (περίμενε πολύ καιρό να πάρει σειρά, προπληρωμή ...φορτωτική και ήρθαν ) Να λοιπόν μια κασέλα από αυτό το εργαστήριο.
Πιθανά να σας φαίνεται μια πολύ καλή εργασία.




Το ξυλόγλυπτο λοιπόν αυτό δεν έχει βάθος και τα χτυπήματα είναι απλά για να υπάρξη παραγωγή ... το ξύλο (!).....
Έφτιαξα και εγώ μια κασέλα αργότερα.... (ξύλο οξιά).







Η σκουρόχρωμη είναι από το εργαστήρι στην Κρήτη, η ανοιχτόχρωμη η δική μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pluton]

Να σας δείξω κάτι που είναι ξεχωριστό. Τι το ξεχωριστό έχει.... είναι σκαλισμένο σε πυξάρι το μέγεθός του είναι όσο είναι η παλάμη μου.


Το πυξάρι είναι ξύλο (αρκετά σπάνιο, δεν το βρίσκεις στο εμπόριο) με καλή πυκνότητα.

Στο Άγιο Όρος ομάδες καλόγεροι κάνουν εξορμήσεις σε βουνά της χώρας για να το βρουν. Η τούρκικη ονομασία είναι κελεμπέκι πιο γνωστό είναι σαν Σφένδαμος ή Ξεροπλάτανος ή Ψευδοπλάτανος.

Το ξύλο του Σφένδαμνου ( Αρχ Ελληνικά) είναι λευκό, στιλπνό, πυκνό και αρκετά συμπαγές, με λεπτά και όχι πάντα ευθυτενή "νερά". Χρησιμοποιείται για την κατασκευή πολυτελών επίπλων, ξυλόγλυπτων αντικειμένων, και λόγω της μεγάλης σταθερότητας του για κατασκευή οργάνων μουσικής.

Το ελληνικό σφενδάμι φύεται στη Βόρεια Ελλάδα και είναι περιζήτητο. Αναφορικά με το φύλλο αυτού του δένδρου αποτελεί το έμβλημα της σημαίας του Καναδά.

Αν έχετε προσέξει στις ειδήσεις υπάρχει μια διαμάχη για την είσοδο Αλβανών στην Πίνδο που παίρνουν κάποια φυτά που φύονται εκεί ... ένα από τα υλικά που παίρνουν είναι και η Σφένδαμος (το κελεμπέκι ή πυξάρι) .... τώρα το ανύπαρκτο μεταπολιτευτικό κράτος πως προστατεύει τον πλούτο της χώρας αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pluton]

Μια υπέροχη εργασία σε ξυλότορνο (φαίνεται τόσο απλή και όμως δεν είναι, χώρια ότι είναι και επικίνδυνη).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.