Οι αισθήσεις των ψευδαισθήσεων

[Experience]

Οι 5 αισθήσεις μας, δημιουργούν έναν κόσμο ψευδαισθήσεων,
αφού καμία από αυτές δεν έχει μεγάλο εύρος λήψης πληροφορίας.

Ο εγκέφαλός μας αποκωδικοποιεί ηλεκτρικά σήματα που φτάνουν σε αυτόν μέσω των νεύρων.
Τα αποκωδικοποιεί με τον τρόπο που είναι "προγραμματισμένος" να το κάνει και, μας δίνει την εικόνα που ο ίδιος διαμορφώνει για το φυσικό κόσμο.

Σκέψου την ακοή.
Ακούς ήχους αλλά όχι σε όλες τις συχνότητες. Δεν ακούς ποτέ όλα όσα "ηχούν" στο περιβάλλον σου.

Ή την όραση.
Βλέπεις αλλά όχι σε όλο το φάσμα της ακτινοβολίας. Δεν βλέπεις το πλήρες, αλλά μόνο στο φάσμα του "ορατού φωτός"
Βλέπεις πράσινο το φύλλο του δέντρου, όχι επειδή είναι πράσινο, αλλά επειδή το "υλικό" κατασκευής του αντανακλά τη συχνότητα του φωτός στο πράσινο.

Ή την αφή.
Στην πραγματικότητα ποτέ δεν αγγίζουμε τίποτα. Τουλάχιστον όχι έτσι όπως νομίζουμε.
Το σώμα μας αποτελείται από άτομα όπως κάθε υλικό σώμα στο σύμπαν.
Τα άτομα στην περίμετρό τους έχουν ηλεκτρόνια. Τα ηλεκτρόνια δεν είναι δυνατόν να έρθουν σε επαφή με άλλα ηλεκτρόνια.
Γι'αυτό όταν χαϊδεύουμε το τραχύ ή το λείο, στην πραγματικότητα δεν ερχόμαστε σε επαφή μαζί του.
Όλα είναι ηλεκρομαγνητικά "παιχνίδια".

Ή την όσφρηση (αδελφάκια με τη γεύση)
Ο εγκέφαλός μας διαθέτει το μεγαλύτερο χώρο μνήμης στην όσφρηση.
Έτσι μπορεί να ξεχάσεις ένα όνομα ή ένα πρόσωπο αλλά δύσκολα θα ξεχάσεις χαρακτηριστικές οσμές όπως π.χ. όταν ήσουν μικρό παιδί και η μαμά έφτιαχνε το αγαπημένο φαγητό ή η γιαγιά τα χριστουγενιάτικα κουλουράκια.
Κι όμως, όπως ξέρεις, ο σκύλος αντιλαμβάνεται περισσότερες οσμές από τον άνθρωπο.
Έχουμε δυνατή μνήμη οσμών αλλά όχι μεγάλο εύρος αντιληπτικής ικανότητας.

Αυτό που αντιλαμβανόμαστε σαν πραγματικό, είναι μόνο μέρος της αλήθειας και ενίοτε λάθος.

 

[Guest 209912]

Αυτό που αντιλαμβανόμαστε σαν πραγματικό, είναι μόνο μέρος της αλήθειας και ενίοτε λάθος.

Και όμως παρόλα αυτά αποτελεί ίσως την πιο αληθινή αλήθεια, καθώς όλοι οι άνθρωποι έχουμε σχεδόν πανομοιότυπες αισθήσεις. Τα ερεθίσματα των αισθήσεων μας λοιπόν είναι πολύ "αληθινά" και κοινά από την σκέψη ή τις λέξεις.

 

[Experience]

Τόλη καλησπέρα.
Συγγνώμη, αλλά δεν έχω βρει ακόμα πώς γίνεται παράθεση του μηνύματος που θα σχολιάσω.

Έχεις δίκιο ως προς το ότι οι αισθήσεις μας είναι πανομοιότυπες, αρκεί να ξεχωρίζεις πως αισθήσεις είναι οι βιο-μηχανισμοί που μας κάνουν ικανούς να αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο.
Είναι λοιπόν πανομοιότυπες σε όλους μας ως μηχανισμοί.
Ωστόσο το αποτέλεσμα του "αντιλαμβάνεσθαι" δεν το δίνουν π.χ. τα μάτια, αλλά ο εγκέφαλος.

Νομίζουμε ότι βλέπουμε με τα μάτια αλλά τα μάτια είναι μόνο το μέσα συλλογής του φωτός (φακοί)
Το οπτικό νεύρο μεταφέρει ρεύμα στον εγκέφαλο ο οποίος σου δίνει την αίσθηση της όρασης.
Ο εγκέφαλος παράγει την εικόνα που βλέπεις. Όχι το μάτι που είναι απλά ο συλλέκτης.

Έχουμε λοιπόν πανομοιότυπες αισθήσεις αλλά όχι πανομοιότυπες εικόνες, αφού κανενός ανθρώπου ο εγκέφαλος δεν είναι πανομοιότυπος με κάποιου άλλου.
Για αυτό το λόγο εσένα μπορεί να σου αρέσει η ΓΕΥΣΗ της ντομάτας, ενώ εγώ δεν μπορώ ούτε να τη γευτώ.
Γι'αυτό το λόγο επίσης στην παρακάτω φωτο, κάποιοι άνθρωποι βλέπουν ένα ροζουλί και άλλοι ένα πρασινωπό παπούτσι.

The science behind #shoegate explains why some people see grey and others see pink - and it has nothing to do with creativity

A University of Hong Kong neurology professor helped us understand why the Vans sneaker looks different to different people.

www.scmp.com

Ευτυχώς η δυστυχώς "η πιο αληθινή αλήθεια" δεν είναι απαραίτητα η δική μας.

 

[EvanescenceQ]

Οι 5 αισθήσεις μας, δημιουργούν έναν κόσμο ψευδαισθήσεων,
αφού καμία από αυτές δεν έχει μεγάλο εύρος λήψης πληροφορίας.

Ο εγκέφαλός μας αποκωδικοποιεί ηλεκτρικά σήματα που φτάνουν σε αυτόν μέσω των νεύρων.
Τα αποκωδικοποιεί με τον τρόπο που είναι "προγραμματισμένος" να το κάνει και, μας δίνει την εικόνα που ο ίδιος διαμορφώνει για το φυσικό κόσμο.

Σκέψου την ακοή.
Ακούς ήχους αλλά όχι σε όλες τις συχνότητες. Δεν ακούς ποτέ όλα όσα "ηχούν" στο περιβάλλον σου.

Ή την όραση.
Βλέπεις αλλά όχι σε όλο το φάσμα της ακτινοβολίας. Δεν βλέπεις το πλήρες, αλλά μόνο στο φάσμα του "ορατού φωτός"
Βλέπεις πράσινο το φύλλο του δέντρου, όχι επειδή είναι πράσινο, αλλά επειδή το "υλικό" κατασκευής του αντανακλά τη συχνότητα του φωτός στο πράσινο.

Ή την αφή.
Στην πραγματικότητα ποτέ δεν αγγίζουμε τίποτα. Τουλάχιστον όχι έτσι όπως νομίζουμε.
Το σώμα μας αποτελείται από άτομα όπως κάθε υλικό σώμα στο σύμπαν.
Τα άτομα στην περίμετρό τους έχουν ηλεκτρόνια. Τα ηλεκτρόνια δεν είναι δυνατόν να έρθουν σε επαφή με άλλα ηλεκτρόνια.
Γι'αυτό όταν χαϊδεύουμε το τραχύ ή το λείο, στην πραγματικότητα δεν ερχόμαστε σε επαφή μαζί του.
Όλα είναι ηλεκρομαγνητικά "παιχνίδια".

Ή την όσφρηση (αδελφάκια με τη γεύση)
Ο εγκέφαλός μας διαθέτει το μεγαλύτερο χώρο μνήμης στην όσφρηση.
Έτσι μπορεί να ξεχάσεις ένα όνομα ή ένα πρόσωπο αλλά δύσκολα θα ξεχάσεις χαρακτηριστικές οσμές όπως π.χ. όταν ήσουν μικρό παιδί και η μαμά έφτιαχνε το αγαπημένο φαγητό ή η γιαγιά τα χριστουγενιάτικα κουλουράκια.
Κι όμως, όπως ξέρεις, ο σκύλος αντιλαμβάνεται περισσότερες οσμές από τον άνθρωπο.
Έχουμε δυνατή μνήμη οσμών αλλά όχι μεγάλο εύρος αντιληπτικής ικανότητας.

Αυτό που αντιλαμβανόμαστε σαν πραγματικό, είναι μόνο μέρος της αλήθειας και ενίοτε λάθος.

Μα σιγουρα αυτο που αντιλαμβανομαστε με τις αισθησεις μας ειναι αυτο που εισπραττουμε οπως περιεγραψες ως αποτελεσμα του περιβαλλοντος μεσα στο οποιο αλληλεπιδρουμε.Έρχεται κ η φαντασία να μας εμπλουτίσει το περιβάλλον και να μας δυναμώσει τα όνειρα.Να γνωρίσουμε την ύλη τη δική μας πρώτα, να ενώσουμε το σώμα μας με όλες του τις αισθήσεις, ώστε μετά να μπορέσουμε να φέρουμε ψυχή και σώμα σε αρμονία. Δύσκολο το έργο του νου. Άθλος το δέσιμο της ύλης με το πνεύμα.
Η λέξη είδωλο προκύπτει από τη λέξη "είδος", δηλαδή αυτό που φαίνεται, και σημαίνει κάτι που μπορεί να γίνει αισθητό με τις αισθήσεις μας.Ομως υπαρχει και αλλος ενας κοσμος τον οποιο δεν αντιλαμβανομαστε και το οτι εμεις δεν τον αντιλαμβανομαστε δε σημαινει οτι δεν υπαρχει.

Τα πάντα στο Σύμπαν συνδέονται, συνυπάρχουν και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Το γεγονός ότι εμείς αντιλαμβανόμαστε τα πάντα ως ανεξάρτητες οντότητες οφείλεται στις αδυναμίες των αισθήσεών μας και δεν ανταποκρίνεται στο πραγματικό τετραδιάστατο σύμπαν. (https://www.lifo.gr/lifoland/mikrop...morfes-shimata-hromata-ihoi-osmes-kai-geyseis)

Επανάσταση: Επιστήμονες «είδαν» την τέταρτη διάσταση!​

Με άλλα λόγια, ακριβώς όπως ένα τρισδιάστατο αντικείμενο δημιουργεί μια δισδιάστατη σκιά, οι επιστήμονες έχουν καταφέρει να παρατηρήσουν μια τρισδιάστατη σκιά που μπορεί να δημιουργείται από ένα αντικείμενο τεσσάρων διαστάσεων – ακόμα κι αν δεν μπορούμε να δούμε αυτό το ίδιο το τετραδιάστατο αντικείμενο. Τέτοιες μελέτες θα μπορούσαν να ξεκλειδώσουν νέες ανακαλύψεις για τις ίδιες τις βασικές αρχές της επιστήμης. (https://www.protothema.gr/environme...stasi-epistimones-eidan-tin-tetarti-diastasi/)

Η τέταρτη διάσταση υπάρχει
Είναι η ανακάλυψη που θα αλλάξει την ζωή στον 21ο αιώνα
(https://www.manosdanezis.gr/dim/)

 

[Experience]

Γράφεις πολύ ωραία @EvanescenceQ και ως προς τις έννοιες και ως προς τη δομή του λόγου.
Το πας πολύ πιο βαθιά το θέμα εμπλέκοντας πιο "βαριά" Φυσική που εμένα με ενθουσιάζει μεν, αλλά φοβήθηκα να τη χρησιμοποιήσω για να μη μείνω μόνος μου στο θέμα.

Οι επιπλέον διαστάσεις και η παραπομπή στον πολύ αγαπητό μου Μάνο Δανέζη θα απογείωναν το θέμα των ψευδαισθήσεων που εισήγαγα αλλά δεν ξέρω πόσο δόκιμος τρόπος θα ήταν μία τόσο "βαριά" είσοδός μου στο φόρουμ...

Ιδιαίτερα οι αναφορές στη Σχετικότητα που εμπεριέχονται στις παραπομπές σου έχουν πολύ "ψωμί" για τη συνειδητοποίηση της αληθινής αλήθειας.
Τι να πρωτοπούμε από τη Σχετικότητα;
ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ πως βλέπουμε το χώρο γύρω μας ενώ ακόμα και η αίσθηση του χώρου είναι ψευδαίσθηση.
ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ πως μετράμε το χρόνο ενώ ο χρόνος είναι ψευδαίσθηση.
ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ πως το μήλο πέφτει κάτω από τη μηλιά επειδή το έλκει η βαρύτητα (ως ιδιότητα της Γης) ενώ το μήλο απλά πέφτει στη "λακούβα" που δημιουργεί η μάζα της Γης στο χωροχρόνο...

Σταματάω εδώ γιατί με εμπνέεις να γράψω περισσότερα και ξέρω πως τα "σεντόνια" δεν ενδείκνυνται στα fora...

 

[EvanescenceQ]

Γράφεις πολύ ωραία @EvanescenceQ και ως προς τις έννοιες και ως προς τη δομή του λόγου.
Το πας πολύ πιο βαθιά το θέμα εμπλέκοντας πιο "βαριά" Φυσική που εμένα με ενθουσιάζει μεν, αλλά φοβήθηκα να τη χρησιμοποιήσω για να μη μείνω μόνος μου στο θέμα.

Οι επιπλέον διαστάσεις και η παραπομπή στον πολύ αγαπητό μου Μάνο Δανέζη θα απογείωναν το θέμα των ψευδαισθήσεων που εισήγαγα αλλά δεν ξέρω πόσο δόκιμος τρόπος θα ήταν μία τόσο "βαριά" είσοδός μου στο φόρουμ...

Ιδιαίτερα οι αναφορές στη Σχετικότητα που εμπεριέχονται στις παραπομπές σου έχουν πολύ "ψωμί" για τη συνειδητοποίηση της αληθινής αλήθειας.
Τι να πρωτοπούμε από τη Σχετικότητα;
ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ πως βλέπουμε το χώρο γύρω μας ενώ ακόμα και η αίσθηση του χώρου είναι ψευδαίσθηση.
ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ πως μετράμε το χρόνο ενώ ο χρόνος είναι ψευδαίσθηση.
ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ πως το μήλο πέφτει κάτω από τη μηλιά επειδή το έλκει η βαρύτητα (ως ιδιότητα της Γης) ενώ το μήλο απλά πέφτει στη "λακούβα" που δημιουργεί η μάζα της Γης στο χωροχρόνο...

Σταματάω εδώ γιατί με εμπνέεις να γράψω περισσότερα και ξέρω πως τα "σεντόνια" δεν ενδείκνυνται στα fora...

Και ποσα ακομα πραγματα υπαρχουν αν θες και θα "φυγουμε" και δεν θα τα ανακαλυψουμε ποτέ?
Οντως ειναι ενα ερωτημα.Μας ταλανιζει αρκετα.Αφηνω αυτο εδω το " Ό,τι αισθανθήκαμε, έσοδο είναι.":

"Σ' ένα συρτάρι σκεβρωμένο
από την παλαιότητα
βρήκα μιαν υπόσχεση γραμμένη
σε χαρτί καθημερινό.
Μη φανταστείς τίποτα έγκυρο,
ούτε ημερομηνία έκδοσης
ούτε λήξη προθεσμίας,
μόνο κάτω κάτω,
δίκην υπογραφής, το πλαστό όνομα
της υπόσχεσης, ένα Θα
και δίπλα μια τζίφρα
της συμβολαιογράφου αοριστίας.
Δε με τρώει καμιά περιέργεια
να θυμηθώ ποιος μου υποσχέθηκε και τι.
Αυτό που με δαγκώνει είναι γιατί φύλαξα
ετούτη την ανώνυμη αθέτηση,
ενώ είχα σκίσει ένα σωρό άλλες ονομαστές.
Ως περιουσιακό στοιχείο;
Λες να θεωρούνται τώρα
ως έσοδο και τα αθετημένα;
Λογικό.
Ό,τι αισθανθήκαμε έσοδο είναι.
-Πάμπλουτοι άρα-" (Κική Δημουλά)
Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. .

 

[Guest 209912]

Τόλη καλησπέρα.
Συγγνώμη, αλλά δεν έχω βρει ακόμα πώς γίνεται παράθεση του μηνύματος που θα σχολιάσω.

Έχεις δίκιο ως προς το ότι οι αισθήσεις μας είναι πανομοιότυπες, αρκεί να ξεχωρίζεις πως αισθήσεις είναι οι βιο-μηχανισμοί που μας κάνουν ικανούς να αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο.
Είναι λοιπόν πανομοιότυπες σε όλους μας ως μηχανισμοί.
Ωστόσο το αποτέλεσμα του "αντιλαμβάνεσθαι" δεν το δίνουν π.χ. τα μάτια, αλλά ο εγκέφαλος.

Νομίζουμε ότι βλέπουμε με τα μάτια αλλά τα μάτια είναι μόνο το μέσα συλλογής του φωτός (φακοί)
Το οπτικό νεύρο μεταφέρει ρεύμα στον εγκέφαλο ο οποίος σου δίνει την αίσθηση της όρασης.
Ο εγκέφαλος παράγει την εικόνα που βλέπεις. Όχι το μάτι που είναι απλά ο συλλέκτης.

Έχουμε λοιπόν πανομοιότυπες αισθήσεις αλλά όχι πανομοιότυπες εικόνες, αφού κανενός ανθρώπου ο εγκέφαλος δεν είναι πανομοιότυπος με κάποιου άλλου.
Για αυτό το λόγο εσένα μπορεί να σου αρέσει η ΓΕΥΣΗ της ντομάτας, ενώ εγώ δεν μπορώ ούτε να τη γευτώ.
Γι'αυτό το λόγο επίσης στην παρακάτω φωτο, κάποιοι άνθρωποι βλέπουν ένα ροζουλί και άλλοι ένα πρασινωπό παπούτσι.

The science behind #shoegate explains why some people see grey and others see pink - and it has nothing to do with creativity

A University of Hong Kong neurology professor helped us understand why the Vans sneaker looks different to different people.

www.scmp.com

Ευτυχώς η δυστυχώς "η πιο αληθινή αλήθεια" δεν είναι απαραίτητα η δική μας.

Τι σημασία έχει αν η εικόνα σχηματίζεται στα μάτια ή τον εγκέφαλο; Και τα δύο είναι αναπόσπαστα κομμάτια του ίδιου συστήματος που σου επιτρέπει να βλέπεις.


Η αλήθεια στην ουσία είναι μόνο αυτό που μπορείς με κάποιο τρόπο να βιωσεις, καθώς οτιδήποτε άλλο δεν έχει καμία απολύτως σημασία για εσένα. Δεν υπάρχει.

Η αλήθεια είναι πως το μήλο έπεσε από το δέντρο και το είδαμε να πέφτει. Αν αυτό ουσιαστικά ήταν μια κάθοδος στην χορό χρονική λακκούβα ή μια εναλλαγή μερικών bit στην εξομοίωση που ζούμε τι σημασία έχει για έχει για μας πραγματικά και τι διαφορά κάνει ακριβώς στην σύντομη ζωή μας, ώστε να το χαρακτηρισουμε ως αλήθεια και αυτό που μας λένε τα μάτια μας ως ψέμα;

 

[Πουπουλίνα]

Και όμως παρόλα αυτά αποτελεί ίσως την πιο αληθινή αλήθεια, καθώς όλοι οι άνθρωποι έχουμε σχεδόν πανομοιότυπες αισθήσεις. Τα ερεθίσματα των αισθήσεων μας λοιπόν είναι πολύ "αληθινά" και κοινά από την σκέψη ή τις λέξεις.

Ναι καλα.
Σαφως και ειναι κοινα,αφου εχουμε τα ιδια οργανα που δεχονται τα ερεθισματα .
Αυτο τι σημαινει;Ναι..οτι βλεπουμε,νιωθουμε,ακουμε περιπου τα ιδια.Τιποτε παραπανω και καμια σχεση με αληθεια.

Ομως δεν βλεπουμε,δεν νιωθουμε και δεν ακουμε ότι τα οργανα μας δεν ειναι σχεδιασμενα να νιωσουν ,να δουν και να ακουσουν.
Ολα ειναι μια ψευδαισθηση βασικα.Να μιλησουμε για το γεγονος οτι αντιλαμβανομαστε μονο 3 διαστασεις,ενω μπορει και να υπαρχουν 11;Παντως σιγουρα πανω απο 3;

Να πουμε για το γεγονος οτι αν τα οργανα μας και ο εγκεφαλος μας ηταν αλλιως ''σχεδιασμενα'' θα βλεπαμε και θα ακουγαμε και θα νιωθαμε αλλα πραγματα;

Ξερετε για την σπανεια παθηση που εχουν καποιοι,που ακουν τα χρωματα και βλεπουν τον ηχο;
Την λεγομενη συναισθησια;
Συναισθησία: ακούγοντας χρώματα και βλέποντας ήχους | Η Εφημερίδα των Συντακτών (efsyn.gr)

Φανταστητε εναν κοσμο 2 διαστασεων,ο ανθρωπος στον κοσμο των 2 διαστασεων δεν μπορει με τιποτα να αντιληφθει την 3η διασταση.

Ε..ετσι και μεις ζαβα ειμαστε και αντιλαμβανομαστε ΜΟΝΟ οτι μας επιτρεπουν οι συγκεκριμενες αισθησεις μας με τα συγκεκριμενα οργανα και τον συγκεκριμενο εγκεφαλο.
Οποτε δν βλεπουμε καμια αληθεια,βλεπουμε και νιωθουμε ολοι τα ιδια,αλλα μονο οσα μπορουμε να αντιληφθουμε με τα οργανα που εχουμε.Καθολου η αληθεια δεν ειναι και αυτο που πραγματικα ισως υπαρχει.

Out there μαλλον ειναι εντελως διαφορετικα τα πραγματα.

 

[Guest 209912]

Ναι καλα.
Σαφως και ειναι κοινα,αφου εχουμε τα ιδια οργανα που δεχονται τα ερεθισματα .
Αυτο τι σημαινει;Ναι..οτι βλεπουμε,νιωθουμε,ακουμε περιπου τα ιδια.Τιποτε παραπανω και καμια σχεση με αληθεια.

Ομως δεν βλεπουμε,δεν νιωθουμε και δεν ακουμε ότι τα οργανα μας δεν ειναι σχεδιασμενα να νιωσουν ,να δουν και να ακουσουν.
Ολα ειναι μια ψευδαισθηση βασικα.Να μιλησουμε για το γεγονος οτι αντιλαμβανομαστε μονο 3 διαστασεις,ενω μπορει και να υπαρχουν 11;Παντως σιγουρα πανω απο 3;

Να πουμε για το γεγονος οτι αν τα οργανα μας και ο εγκεφαλος μας ηταν αλλιως ''σχεδιασμενα'' θα βλεπαμε και θα ακουγαμε και θα νιωθαμε αλλα πραγματα;

Ξερετε για την σπανεια παθηση που εχουν καποιοι,που ακουν τα χρωματα και βλεπουν τον ηχο;
Την λεγομενη συναισθησια;
Συναισθησία: ακούγοντας χρώματα και βλέποντας ήχους | Η Εφημερίδα των Συντακτών (efsyn.gr)

Φανταστητε εναν κοσμο 2 διαστασεων,ο ανθρωπος στον κοσμο των 2 διαστασεων δεν μπορει με τιποτα να αντιληφθει την 3η διασταση.

Ε..ετσι και μεις ζαβα ειμαστε και αντιλαμβανομαστε ΜΟΝΟ οτι μας επιτρεπουν οι συγκεκριμενες αισθησεις μας με τα συγκεκριμενα οργανα και τον συγκεκριμενο εγκεφαλο.
Οποτε δν βλεπουμε καμια αληθεια,βλεπουμε και νιωθουμε ολοι τα ιδια,αλλα μονο οσα μπορουμε να αντιληφθουμε με τα οργανα που εχουμε.Καθολου η αληθεια δεν ειναι και αυτο που πραγματικα ισως υπαρχει.

Out there μαλλον ειναι εντελως διαφορετικα τα πραγματα.

Αν ο μόνος τρόπος να αντιληφθούμε τον κόσμο είναι μέσα από το πρίσμα των αισθήσεων μας τοτε δεν θα μάθουμε ποτέ πως είναι στην πραγματικότητα ή αν υπάρχει μια αντικείμενικη πραγματικότητα. Άρα η προσωπική αλήθεια που αφορά τον καθένα είναι μόνο ότι μπορεί να βιώσει να ο ίδιος και τίποτα άλλο.

 

[Πουπουλίνα]

Αν ο μόνος τρόπος να αντιληφθούμε τον κόσμο είναι μέσα από το πρίσμα των αισθήσεων μας τοτε δεν θα μάθουμε ποτέ πως είναι στην πραγματικότητα ή αν υπάρχει μια αντικείμενικη πραγματικότητα. Άρα η προσωπική αλήθεια που αφορά τον καθένα είναι μόνο ότι μπορεί να βιώσει να ο ίδιος και τίποτα άλλο.

Καταρχην αυτο δεν μπορεις να το ξερεις,οτι δεν θα το μαθουμε ποτε,ειναι ενα παλι στερεοτυπο συμφωνα με αυτα που πιστευουμε,θεωρουμε,φανταζομαστε κλπ.
Επισης δεν λεμε για την δικια μας αληθεια αλλα για την αληθεια.

Και η σκουλικαντερα δεν μπορει να αντιληφθει την πυρηνικη φυσικη,ουτε τις μαυρες τρυπες,αλλα υπαρχουν.

 

[Aura]

Ο εγκέφαλος παράγει την εικόνα που βλέπεις. Όχι το μάτι που είναι απλά ο συλλέκτης.

Έχουμε λοιπόν πανομοιότυπες αισθήσεις αλλά όχι πανομοιότυπες εικόνες, αφού κανενός ανθρώπου ο εγκέφαλος δεν είναι πανομοιότυπος με κάποιου άλλου.
Για αυτό το λόγο εσένα μπορεί να σου αρέσει η ΓΕΥΣΗ της ντομάτας, ενώ εγώ δεν μπορώ ούτε να τη γευτώ.
Γι'αυτό το λόγο επίσης στην παρακάτω φωτο, κάποιοι άνθρωποι βλέπουν ένα ροζουλί και άλλοι ένα πρασινωπό παπούτσι.

Όλοι βλέπουμε το ίδιο χρώμα , αλλά με τη γλώσσα μας το λέμε αλλιώς . Και η ντομάτα έχει ίδια γεύση για όλους, άλλο άμα δεν σου αρέσει η γεύση ή η υφή από κάτι. Ο εγκέφαλος μπορεί και να είναι ίδιος και να έχει τις ίδιες δυνατότητες ή αδυναμίες τουλάχιστον αν δεν έχουμε κάποια πάθηση.Ίσως επεξεργαζόμαστε αλλιώς πιο αφηρημένα πράγματα γιατί το υποσυνείδητο μας και οι εμπειρίες μας διαφέρουν εκεί που θα δω σε μια ζωγραφιά ένα καπέλο εσύ να βλέπεις μια καμηλοπάρδαλη. Αλλά μια μουτζούρα σε μια κόλλα δεν κρύβει και μια αλήθεια συγκεκριμένη ή κρύβει τη δική σου υποκειμενική αλήθεια.

 

[Guest 749981]

Ναι καλα.
Σαφως και ειναι κοινα,αφου εχουμε τα ιδια οργανα που δεχονται τα ερεθισματα .
Αυτο τι σημαινει;Ναι..οτι βλεπουμε,νιωθουμε,ακουμε περιπου τα ιδια.Τιποτε παραπανω και καμια σχεση με αληθεια.

Ομως δεν βλεπουμε,δεν νιωθουμε και δεν ακουμε ότι τα οργανα μας δεν ειναι σχεδιασμενα να νιωσουν ,να δουν και να ακουσουν.
Ολα ειναι μια ψευδαισθηση βασικα.Να μιλησουμε για το γεγονος οτι αντιλαμβανομαστε μονο 3 διαστασεις,ενω μπορει και να υπαρχουν 11;Παντως σιγουρα πανω απο 3;

Να πουμε για το γεγονος οτι αν τα οργανα μας και ο εγκεφαλος μας ηταν αλλιως ''σχεδιασμενα'' θα βλεπαμε και θα ακουγαμε και θα νιωθαμε αλλα πραγματα;

Ξερετε για την σπανεια παθηση που εχουν καποιοι,που ακουν τα χρωματα και βλεπουν τον ηχο;
Την λεγομενη συναισθησια;
Συναισθησία: ακούγοντας χρώματα και βλέποντας ήχους | Η Εφημερίδα των Συντακτών (efsyn.gr)

Φανταστητε εναν κοσμο 2 διαστασεων,ο ανθρωπος στον κοσμο των 2 διαστασεων δεν μπορει με τιποτα να αντιληφθει την 3η διασταση.

Ε..ετσι και μεις ζαβα ειμαστε και αντιλαμβανομαστε ΜΟΝΟ οτι μας επιτρεπουν οι συγκεκριμενες αισθησεις μας με τα συγκεκριμενα οργανα και τον συγκεκριμενο εγκεφαλο.
Οποτε δν βλεπουμε καμια αληθεια,βλεπουμε και νιωθουμε ολοι τα ιδια,αλλα μονο οσα μπορουμε να αντιληφθουμε με τα οργανα που εχουμε.Καθολου η αληθεια δεν ειναι και αυτο που πραγματικα ισως υπαρχει.

Out there μαλλον ειναι εντελως διαφορετικα τα πραγματα.

Παρά τους περιορισμούς που έχει ο άνθρωπος στον τρόπο σκέψης του, αφού η αντίληψή του δεν είναι απεριόριστη, έχει εφευρέσει τη λογική που τον βοηθά να "ξεκλειδώσει" αφηρημένες έννοιες, φυσικά φαινόμενα κλπ. που διαφορετικά, δηλαδή μόνο με την εμπειρία του, δε θα γνώριζε καν την ύπαρξή τους ή θα έκανε μόνο εικασίες γι' αυτά. Επομένως δεν είμαστε και τόσο... ζαβά.

 

[Πουπουλίνα]

Παρά τους περιορισμούς που έχει ο άνθρωπος στον τρόπο σκέψης του, αφού η αντίληψή του δεν είναι απεριόριστη, έχει εφευρέσει τη λογική που τον βοηθά να "ξεκλειδώσει" αφηρημένες έννοιες, φυσικά φαινόμενα κλπ. που διαφορετικά, δηλαδή μόνο με την εμπειρία του, δε θα γνώριζε καν την ύπαρξή τους ή θα έκανε μόνο εικασίες γι' αυτά. Επομένως δεν είμαστε και τόσο... ζαβά.

Ναι,σαφως δεν ειμαστε εντελως ζαβα..δεν το ειπε κυριολεκτικα και ειμαι σιγουρη οτι στο πολυ μελλον αν δεν καταστραφουμε απο το υπερεγω μας ισως φτασουμε σε απιστευτα κατορθωματα.
Ζαβα ομως ακομα ειμαστε,οπως ειμασταν ακομα πιο ζαβα την εποχη των σπηλαιων.Αυτο εννοω.
Ειμαστε ζαβα με πολυ μεγαλες δυνατοτητες αν δεν μας καταστρεψει η μισαλοδοξια μας.

 

[Experience]

Να μη δημιουργηθούν παρεξηγήσεις.
Δεν θεώρησα το ανθρώπινο είδος "ζαβό".
Ήταν ίσως λίγο "ξερά" επιστημονικά τα δεδομένα όπως τα παρέθεσα και παρέβλεψα ότι κάποιοι θα μπορούσαν να το δουν συναισθηματικά.
Όμως έγραψα για βιολογικούς μηχανισμούς και αισθήσεις. Όχι για αισθήματα.

Το ότι ο άνθρωπος είναι "κλειδωμένος" στην αυτοκρατορία των 5 αισθήσεων είναι γεγονός που μάλλον δεν σηκώνει αμφισβήτηση.
Για παράδειγμα η οξύτερη ακοή δεν ξεπερνά αντιληπτική ικανότητα των 20.000 Χερτζ και αυτό δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση.
Κανείς μας δεν μπορεί να ακούσει συχνότητες εκατοντάδων χιλιάδων ή εκατομμυρίων Χερτζ, έτσι δεν είναι;

Κι όμως, γύρω μας υπάρχει μία οχλοβοή από τα 88 έως 108 εκατομμύρια Χέρτζ που μόνο με ειδικό μετατροπέα συχνότητας μπορούμε να ακούσουμε (αναφέρομαι στο ραδιόφωνο και τη ραδιο-μπάντα των FM)
Και αυτό μόνο για ραδιοφωνικές συχνότητες, δεν αναπτύσσω περισσότερο για να μη σας φρικάρω.

Το ίδιο ισχύει για το φως. Σε μία κολοσσιαία γκάμα ενεργειακής συχνότητας, φανταστείτε μία ευθεία από εδώ μέχρι τον Ήλιο, εμείς βλέπουμε μόνο λίγα εκατοστά από αυτήν.
Από το κόκκινο μέχρι το μωβ (τα χρώματα του ουράνιου τόξου).

Είναι λοιπόν "ζαβό" ο άνθρωπος;
Όχι βέβαια!
Χάρη στους ειδικούς δέκτες μετατροπής συχνότητας, έχει καταφέρει να ακούει μέρος των "ανήκουστων" και να βλέπει μέρος των μη βλεπομένων.
Συσκευές λήψης υπέρυθρου φάσματος, ραδιόφωνο, τηλεόραση, μικροσκόπια, τηλεσκόπια, ραδιοτηλεσκόπια κλπ.

Η ανθρώπινη διάνοια έδωσε δυνατότητες στον άνθρωπο που επί χιλιάδες χρόνια δεν μπορούσε καν να φανταστεί.
Ούτε εμείς είμαστε ζαβοί, ούτε οι άνθρωποι της Λίθινης εποχής.
Αν δεν είχε ανακαλυφθεί πρώτα ο τροχός δεν θα υπήρχαν διαστημόπλοια...

Ζαβοί δεν είναι ούτε οι άνθρωποι που είναι κουφοί.
Αν δεις δύο ανθρώπους σε μία κοιλάδα της Γης αλλά εσύ είσαι στη Σελήνη, δεν θα καταλάβεις ότι ο ένας έχει ύψος 1.55 και ο άλλος 2.10. Για την ακρίβεια δεν θα τους δεις καν, αλλά έστω ότι.

Η διαφορά ύψους 55 εκατοστών σε ένα εύρος 300.000 χλμ, είναι τόσο ασήμαντη, που μπορεί να θεωρηθεί μηδενική.
Με την ίδια λογική στο εύρος του συνόλου των συχνοτήτων, δεν διαφέρει σημαντικά ο κουφός με εμένα που ακούω.
Με ίδια και ανάλογη λογική το ίδιο ισχύει για κάθε πάσχοντα άνθρωπο.

Ωστόσο χάρη στην "ειδική" αυτή λειτουργία του εγκεφάλου μας με τις λεπτές ρυθμίσεις, αντί για ένα απίστευτο ατελείωτο βουητό, μπορούμε να ξεχωρίσουμε μόνο λίγες συχνότητες γι'αυτό απολαμβάνουμε μουσική.
Αντί για ένα μόνιμα εκτυφλωτικό περιβάλλον, απολαμβάνουμε το ουράνιο τόξο, τα χρώματα του ουρανού στο ηλιοβασίλεμα, τα χρώματα των λουλουδιών.

Δεν είναι "ζαβομάρα" η ατέλεια που έχουμε. Αντίθετα είναι μια ειδικά διαμορφωμένη λεπτή ρύθμιση για να απολαμβάνουμε τον κόσμο των ψευδαισθήσεων, με μεγαλύτερη όλων των ψευδαισθήσεων αυτή που μέσα μας βεβαιώνει ότι βιώνουμε τον αληθινό κόσμο!

Σε αυτή τη δευτερολογία νομίζω πως τον επίλογο τον εκφράζει καλύτερα ένας άνθρωπος που από μικρό παιδί βίωσε τον κόσμο όντας άνθρωπος κουφός, μουγγός και τυφλός.
Υποκλινόμενος, παραθέτω :

"Τα καλύτερα και τα πιο ωραία πράγματα στη ζωή δεν μπορούμε να τα δούμε ούτε καν να τα αγγίξουμε.
Πρέπει να τα αισθανθούμε με την καρδιά"
Helen Keller

 

[soul]

Θα καταθέσω και τη δική μου ‘οπτική’ επί του θέματος…η οποία ουσιαστικά συγκλίνει με το ότι «Αυτό που αντιλαμβανόμαστε σαν πραγματικό, είναι μόνο μέρος της αλήθειας και ενίοτε λάθος.»

Σίγουρα και είναι κοινώς αποδεκτό πως το ανθρώπινο γένος, έχοντας φυσικό σώμα αντιλαμβάνεται τον κόσμο με τις (μέχρι τώρα γνώστες) 5 αισθήσεις. Για αυτές τις αισθήσεις θεωρώ χρησιμοποιούμε τις ονομασίες περιληπτικά…. Θέλω να πω πως χρησιμοποιούμε διαφορετικά την όραση την ημέρα (χρώματα) και διαφορετικά τη νύχτα ( ασπρόμαυρο ), συνδυάζοντας ουσιαστικά δύο τύπους οράσεως , που όμως το αποκαλούμε με μια λέξη: όραση. Επίσης τι γίνεται στην περίπτωση του οπτικού ανταγωνισμού (που κοιτάμε μία εικόνα κλείνοντας το ένα μάτι κάθε φορά) – Και σε αυτή την περίπτωση η όραση (γενικά) είναι η αίσθηση που χρησιμοποιούμε. Συνεπώς ο εγκέφαλος έχει μια συγκεκριμένη αντίληψη της εικόνας κοιτώντας με το ένα μάτι, ενώ κοιτάζοντας με το άλλο μία διαφορετική αντίληψη της ίδιας εικόνας. Ομοίως και με τη γεύση που χωρίζεται σε επιμέρους αισθήσεις όπως οι πικρές/ γλυκές/κλπ γεύσεις, άρα και δεν είναι απλά και μόνο θέμα γούστου.

Επιπλέον πέραν της αίσθησης της όρασης, ακοής, αφής, όσφρησης, γεύσης , θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για την αίσθηση του πόνου ή της θερμότητας?

 

[Experience]

Σίγουρα και είναι κοινώς αποδεκτό πως το ανθρώπινο γένος, έχοντας φυσικό σώμα αντιλαμβάνεται τον κόσμο με τις (μέχρι τώρα γνώστες) 5 αισθήσεις. Για αυτές τις αισθήσεις θεωρώ χρησιμοποιούμε τις ονομασίες περιληπτικά…. [...]

Ναι, δεν είναι λάθος αυτό που λες.
Αλλά είναι λίγο πιο λεπτό το θέμα.
Φαντάζομαι θα ξέρεις τι είναι οι π.χ. οι αισθητήρες ή ανιχνευτές κίνησης ή φωτεινότητας στα φωτιστικά.
Το φως ανάβει όταν ανιχνεύσουν κίνηση ή αντίστοιχα όταν ανιχνεύσουν μείωση φωτεινότητας στο περιβάλλον.

Για να το πούμε κάπως απλά, στο σώμα μας έχουμε ένα εκπληκτικό δίκτυο ανιχνευτών στις απολήξεις των νευρικών ινών μας που λέγονται "αισθητικοί υποδοχείς".
Αυτοί δεν είναι ενός είδους όπως δεν είναι ενός είδους οι ανιχνευτές φωτεινότητας και οι ανιχνευτές κίνησης στα φωτιστικά.

Είναι πολύ θαυμαστός ο μηχανισμός των αισθήσεων για να τον εξαντλήσουμε σε σύντομα εκλαϊκευμένα κείμενα.
Χονδρικά, οι αισθητικοί υποδοχείς όπως δηλώνει και το όνομά τους, είναι αυτοί που υποδέχονται το εξωτερικό ερέθισμα (θερμοκρασία, φως, πίεση, κλπ).
Αυτοί χωρίζονται σε κάποιες κατηγορίες ανάλογα από το ερέθισμα που υποδέχονται.
Για τον πόνο (μια και ρώτησες) είναι οι "υποδοχείς πόνου" ανιχνεύουν δηλαδή βλάβες στους ιστούς μας.
Για την αίσθηση της όρασης είναι οι "ηλ/μαγνητικοί υποδοχείς"
Και υπάρχουν και άλλες κατηγορίες όπως και ξεχωριστοί για τα ενδοσωματικά ερεθίσματα (σπλάχνα, μύες κλπ) αλλά να μην επεκταθούμε.

Αυτοί λοιπόν διεγείρονται από το εξωτερικό ερέθισμα και παράγουν ένα δυναμικό (έστω ένα μικρό ρεύμα) το οποίο μεταφέρεται από τη νευρική ίνα στο ΚΝΣ (εγκέφαλο).
Εκείνος επεξεργάζεται τα δεδομένα και αποφασίζει αν θα προκαλέσει εκούσια ή ακούσια αντίδραση.
Ακούσιες είναι οι γνωστές "αντανακλαστικές κινήσεις" ενώ εκούσια για παράδειγμα είναι όταν τα μάτια σου ακολουθούν την κίνηση της κοπελιάς που σε ενδιαφέρει, αν και δεν γνωρίζω ΓΙΑΤΙ να ενδιαφέρει η συγκεκριμένη ενώ κάποια άλλη δεν την παρατηρείς.

Το αξιοπερίεργο του εγκεφάλου είναι ότι με έναν τρόπο που δεν γνωρίζω, εκπαιδεύεται να βλέπει τα αντικείμενα σε ορθή θέση ενώ το σύστημα λήψης εικόνας και δημιουργίας ειδώλου, λειτουργεί περίπου όπως της φωτογραφικής μηχανής. Δηλαδή, στέλνουν το είδωλο ανεστραμένο.
Μάλιστα έχει αποδειχτεί πειραματικά πως αν ένας άνθρωπος φορά μόνιμα γυαλιά με φακούς που αναστρέφουν το είδωλο, μόνο για ένα διάστημα θα βλέπει ανάποδα. Μετά το διάστημα αυτό και ενώ φορά τα παράξενα γυαλιά, θα βλέπει και πάλι τα αντικείμενα σε ορθή θέση. Τότε αν βγάλει τα γυαλιά, θα βλέπει ανεστραμμένα!!!
Αλλά και πάλι θα "ισιώσει" η όραση μετά από ένα διάστημα.
Ο εγκέφαλος δηλαδή προσαρμόζει την αίσθησή μας του πάνω και του κάτω.
Ως γνωστόν, στο σύμπαν δεν υπάρχει πάνω και κάτω. Αν πάτε στην Αυστραλία δεν θα νιώθετε ότι κρέμεστε ανάποδα σαν τις νυχτερίδες...

Επιπλέον πέραν της αίσθησης της όρασης, ακοής, αφής, όσφρησης, γεύσης , θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για την αίσθηση του πόνου ή της θερμότητας?

Αίσθηση πόνου και θερμότητας έχει την αρχή της δομής της στους εξωτερικούς "αισθητήρες" μας και χαρακτηρίζονται αφής αν και αυτοί είναι νευρικές απολήξεις της ίνας ενώ των λοιπών ερεθισμάτων αφής είναι ας πούμε "πακεταρισμένοι".

Ο πόνος είναι αμυντικός μηχανισμός διαμορφωμένος έτσι ώστε να αποκωδικοποιείται από τον εγκέφαλο δίνοντάς μας τη γνωστή αίσθησή του.
Είναι προγραμματισμένος να δίνει απαγωγικές (ή φυγόκεντρες) πληροφορίες ώστε να ανδιδράσουν με (οι μύες μας) με ενέργειες που θα αποτρέψουν τη συνέχισή του.
Η κίνηση να προστατεύω με την παλάμη μου το σημείο που μόλις χτύπησα, είναι μία κλασσική μηχανική αντίδραση προστασίας.

Αν δεν υπήρχε ο πόνος, δεν θα αντιδρούσαμε στην εξωγενή αιτία που προκαλεί βλάβη στους ιστούς μας.
Συνεπώς είναι αλήθεια ότι ο πόνος είναι φίλος.

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει πόνος!
Την αίσθηση του πόνου τη δημιουργεί ο εγκέφαλος για να μας προστατεύσει.
Αν δεν υπήρχε ο πόνος δεν θα μπορούσαμε να επιβιώσουμε για πολύ. Ενδεχομένως να μην υπήρχε ζωή.

 

[soul]

Πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες !!

Οπότε, αν έχω καταλάβει καλά, οι 5 αισθήσεις είναι κατά κύριο λόγο συνειδητές και οι υποδιαιρέσεις αυτών( επειδή ανέφερες ότι «αίσθηση πόνου και θερμότητας χαρακτηρίζονται αφής») μη συνειδητές. Επίσης , ο μηχανισμός αισθήσεων (μη συνειδητών ) χρησιμεύουν στο να ρυθμίζονται βασικές λειτουργίες του φυσικού σώματος.

Τώρα, θα συμφωνήσω με τη @Averkina στο ότι αντιλαμβανόμαστε 3 διαστάσεις ενώ μπορεί να υπάρχουν άπειρες και θα θέσω ερώτημα για αν μπορούμε να θεωρήσουμε ως αίσθηση και την λεγόμενη «έκτη», δηλαδή την πέραν του φυσικού σώματος. Προσωπικά θα απαντήσω ναι… Αυτό το λέω σκεπτόμενη και τους προσωκρατικούς(και όχι μόνο) που χοντρικά θεωρούσαν τη νόηση ως την αίσθηση με την οποία μπορούσε ο άνθρωπος να αντιληφθεί την αντικειμενική πραγματικότητα...

τα μάτια σου ακολουθούν την κίνηση της κοπελιάς που σε ενδιαφέρει, αν και δεν γνωρίζω ΓΙΑΤΙ να ενδιαφέρει η συγκεκριμένη ενώ κάποια άλλη δεν την παρατηρείς.

Είχα παρακολουθήσει κάποτε ένα ντοκιμαντέρ, σχετικά με το ότι υπάρχουν περισσότεροι από 300 διαφορετικοί οσφρητικοί υποδοχείς δίνοντας την ασυναίσθητη ικανότητα στον άνθρωπο να αντιλαμβάνεται τις φερομόνες – οι οποίες είναι ‘άοσμες’ . Ίσως αυτό να έρχεται σαν μία απάντηση στο γιατί που προανέφερες.

 

[Experience]

Πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες !!

Οπότε, αν έχω καταλάβει καλά, οι 5 αισθήσεις είναι κατά κύριο λόγο συνειδητές και οι υποδιαιρέσεις αυτών( επειδή ανέφερες ότι «αίσθηση πόνου και θερμότητας χαρακτηρίζονται αφής») μη συνειδητές.

Δεν κατάλαβα το διαχωρισμό "συνειδητές" και μη.

Γενικά όλο το "πακέτο" της λειτουργίας ορίζεται ως "Αισθητικότητα" ή "Αισθητικές Πληροφορίες" και στο πακέτο αυτό συμπεριλαμβάνονται οι λεγόμενες "κεντρομόλες", το σύνολο των μηχανισμών δηλαδή που δέχονται ερεθίσματα από το περιβάλλον και στέλνουν ηλεκτρικά σήματα στον εγκέφαλο και οι "φυγόκεντρες", δηλαδή οι εντολές που στέλνει ο εγκέφαλος πάλι με δυναμικό προς τα μέλη του σώματος και καθορίζουν την αντίδραση.

Το ωραίο είναι πως στην πραγματικότητα το ΚΝΣ (Κεντρικό Νευρικό Σύστημα) που ουσιαστικά είναι ο εγκέφαλος, βιολογικά θα μπορούσε να θεωρηθεί το κέντρο του εγώ μας.
Ε, το κέντρο του εγώ μας ή εντός εισαγωγικών αυτό που καταλαβαίνεις ως "εγώ" είναι τυφλό, κουφό, δεν πονάει, δεν γελάει, δεν κρυώνει, δεν ζεσταίνεται κλπ κλπ.
Απλά λαμβάνει (ας το πούμε χονδρικά) διάφορα ηλεκτρικά ερεθίσματα μέσα στο "σιωπηλό σκοτάδι" του, τα επεξεργάζεται και δημιουργεί την "ψευδαίσθηση" των αισθήσεων.

Μοιάζει λίγο με τη συσκευή που έχεις μπροστά σου.
Αυτή λαμβάνει μόνο δύο διαφορετικούς τύπους ηλεκτρικών σημάτων.
Το ένα ορίζει ως 0 και το άλλο ως 1. "Σκέφτεται" δηλαδή, στο δυαδικό αριθμό σύστημα.
Ε, όλα αυτά που σου δείχνει η οθόνη σου, χρώματα, εικόνες, ήχους, τον Ζορό στα αριστερά, ταινίες, κλπ κλπ, είναι όλα συνδυασμοί των αριθμών 0 και 1 και με διάφορους επεξεργαστές, μετατρέπει αυτά που βλέπεις στην οθόνη σου σε ήχο και εικόνα.

Εδώ προκύπτει βέβαια ένα μυστήριο για να τα λέμε και όλα, το οποίο μέχρι σήμερα είναι άλυτο.
Είναι τελικά το "εγώ" ο εγκέφαλος;
Χμμμ... η αλήθεια είναι πως όχι!!!
Είναι το "εγώ" κάπου μέσα στον εγκέφαλο;
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες αλλά επί της ουσίας έχουμε μεσάνυχτα.

Το "εγώ" είναι αυτό που ορίζεται ως συνειδητότητα ή αυτοσυνείδηση.
Φαίνεται πως ο εγκέφαλος συνεργάζεται με αυτό το άγνωστο μοναδικό στον άνθρωπο άγνωστο στοιχείο, το οποίο του δίνει την ευχέρεια να αντιλαμβάνεται την ατομικότητά του.
Κανένα άλλο από τα γνωστά είδη ζωής δεν το έχει αυτό.
Όλα τα είδη λειτουργούν αποκλειστικά και μόνο με τα ένστικτά τους (επίσης εξαιρετικοί μηχανισμοί στο φαινόμενο της ζωής και της επιβίωσης).

Παρότι ο άνθρωπος έχει επίσης παρόμοια ένστικτα, για έναν περίεργο λόγο έχει τη δυνατότητα να τα συγκρατεί ή να τα απελευθερώνει.
Για πράδειγμα κανένα δικαστήριο δεν θα μπορούσε να καταδικάσει το λιοντάρι που κατασπαράζει τη ζέβρα.
Ούτε θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει τη ζέβρα δειλή επειδή τρέχει να φύγει από το λιοντάρι.
Λειτουργούν στο max τα ένστικτά τους.

Από την άλλη ο άνθρωπος θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την εγκράτεια που από την άγνωστη πηγή που ανέφερα παραπάνω, για καλό σκοπό. Δηλαδή για να μη σκοτώσει όταν οργίζεται ή όταν διεκδικεί την "περιοχή" του.
Αντί αυτού περιέργως, ενώ είναι π.χ. στο Βόρειο ημισφαίριο της Γης, σκοτώνει για να κακτακτήσει το Νότιο που πρακτικά δεν χρειάζεται για τις απαραίτητες ανάγκες του.
Ο κύριος Λιοντάρης υπερασπίζεται την περιοχή του για τον ίδιον και την αγέλη του και τα απαραίτητά του.
Δεν θα σκεφτόταν ποτέ να κατακτήσει ολόκληρη την Αφρική...

Βέβαια μαζί με όλα τα παραπάνω υπάρχουν και παράλληλες εγκεφαλικές δραστηριότητες με εκκρίσεις ουσιών που εμπλέκουν και την ψυχολογική κατάσταση που νιώθουμε ανάλογα με το ερέθισμα, αλλά αυτά ανοίγουν άλλο κεφάλαιο...

Επίσης , ο μηχανισμός αισθήσεων (μη συνειδητών ) χρησιμεύουν στο να ρυθμίζονται βασικές λειτουργίες του φυσικού σώματος.

Ναι, αλλά όχι μόνο αυτές. Ο εγκέφαλος δίνει όλες τις εντολές για τη λειτουργία του σώματος.
Τι εννοώ;
Όταν για παράδειγμα διψάς πάρα πολύ και στην παραλία που βρίσκεσαι κάποιο παιδάκι κοντά σου πίνει έναν παγωμένο χυμό, ο εγκέφαλος που ήδη σε έχει ενημερώσει πως αφυδατώνεσαι (δίψα είναι η αρχή της αφυδάτωσης), τώρα δέχεται οπτικό ερέθισμα που στοχοποιεί τη λύση του προβλήματος της δίψας σου.
Το λιοντάρι δεν θα σκεφτόταν αν θα χυμήξει γι'αυτό ή όχι.
Εσύ για έναν ιδιαίτερο λόγο, ούτε που το διαννοείσαι και έτσι ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ πως δεν θα ενεργήσεις ενστικτωδώς και παράλληλα ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ να κινηθείς προς την καντίνα να αγοράσεις τον δικό σου.
Όλες αυτές οι διεργασίες γίνονται χάρη στον εγκέφαλο.
Δεν ξέρω βέβαια πού ακριβώς και τι ακριβώς είσαι "εσύ" που δίνεις εντολές εναλλακτιών ενεργειών αντί των ενστίκτων.

Ωστόσο στις λειτουργίες που ελέγχει ο εγκέφαλος υπάρχουν αρκετές για τις οποίες δεν αποφασίζεις και για την ακρίβεια δεν υποψιάζεσαι καν ότι υπάρχουν.
Ουσιατικά δηλαδή ο εγκέφαλος σε απομονώνει από αυτές. Σε κλειδώνει απ'έξω.
Όπως για παράδειγμα η λειτουργία των σπλάχνων μας.
Η καρδιά πχ είναι ουσιαστικά μυς.
Οι συσπάσεις της (όπως και των υπόλοιπων μυών μας) για να συμβούν, παίρνει εντολή από τον εγκέφαλο.
Ε, σε αυτό το κέντρο του εγκεφάλου δεν έχεις πρόσβαση και κανείς δεν ξέρει το password.
Προφανώς ο κατασκευαστής μας (Θεός, φύση, τύχη, έκαστος με τις απόψεις του) μας προστατεύει πιστεύω με αυτό το κλειδωμένο σύστημα γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι θα έδιναν εντολή να σταματήσει η καρδιά για να δουν... πώς είναι!

Τώρα, θα συμφωνήσω με τη @Averkina στο ότι αντιλαμβανόμαστε 3 διαστάσεις ενώ μπορεί να υπάρχουν άπειρες

Υπάρχουν σίγουρα 4, αν και πολλοί σύγχρονοι φυσικοί θεωρούν το χρόνο ψευδαίσθηση (το χρόνο όπως τον εκλαμβάνουμε εμείς).
Επίσης η κβαντομηχανική εισάγει θεωρίες για περισσότερες διαστάσεις, όλα αυτά είναι κάτι ανάμεσα στην επιστήμη και την επιστημονική φαντασία για την ώρα, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι επιφυλάσσει το μέλλον των ανακαλύψεων...
Για άπειρες τώρα... πάει λίγο προς το ΥΠΕΡ-φυσικό το πράγμα.
Ωστόσο είναι τόσο υπέροχα κατανοήσιμος ο ακατανόητος κόσμος μας, που τουλάχιστον εγώ, δεν θα τολμούσα να αποκλείσω τίποτα.
Έτσι διατηρώ τις ελπίδες μου να κατανοήσω περισσότερα!

και θα θέσω ερώτημα για αν μπορούμε να θεωρήσουμε ως αίσθηση και την λεγόμενη «έκτη», δηλαδή την πέραν του φυσικού σώματος.

Δεν ξέρω αν μπορεί να οριστεί το "πέραν του φυσικού σώματος" ως έκτη αίσθηση, ψυχή ή κάτι άλλο.
Το βέβαιο είναι πως υπάρχουν πλέον αρκετές σοβαρές μελέτες από πανεπιστήμια και πανεπιστημιακά νοσοκομεία που εξετάζουν διάφορα φαινόμενα που φαίνεται να ξεπερνούν το φυσικά δεδομένα.
Φυσικά δεν μπορώ ούτε να τα αρνηθώ ούτε να τα επιβεβαιώσω.
Αν τα πας καλά με τα αγγλικά, δες το πολύ ενδιαφέρον παρακάτω βίνετο. Βέβαια υπάρχει αρκετή πληροφορία και πέραν του βίντεο αυτού.

ένα ντοκιμαντέρ, σχετικά με το ότι υπάρχουν περισσότεροι από 300 διαφορετικοί οσφρητικοί υποδοχείς δίνοντας την ασυναίσθητη ικανότητα στον άνθρωπο να αντιλαμβάνεται τις φερομόνες – οι οποίες είναι ‘άοσμες’ . Ίσως αυτό να έρχεται σαν μία απάντηση στο γιατί που προανέφερες.

Να'σαι καλά, μόλις μου χάρισες ένα πλατύ χαμόγελο. Πολύ ωραίο και βάσιμο αυτό που έγραψες.
Αναφέρεσαι στον υποθετικό νεαρό που ανέφερα και τον ιδιαίτερο τρόπο που παρατηρεί το κορίτσι της επιλογής του.

Δυστυχώς ή ευτυχώς, το φαινόμενο αυτού του τύπου παρατήρησης, δεν αλλάζει ακόμα και αν είναι πολύ μακριά από τα ερεθίσματα οσμής.
Δεν αλλάζει ακόμα και αν την παρατηρεί με... τηλεσκόπιο!

Καλό σου βράδυ!

 

[Aura]

Όταν για παράδειγμα διψάς πάρα πολύ και στην παραλία που βρίσκεσαι κάποιο παιδάκι κοντά σου πίνει έναν παγωμένο χυμό, ο εγκέφαλος που ήδη σε έχει ενημερώσει πως αφυδατώνεσαι (δίψα είναι η αρχή της αφυδάτωσης), τώρα δέχεται οπτικό ερέθισμα που στοχοποιεί τη λύση του προβλήματος της δίψας σου.
Το λιοντάρι δεν θα σκεφτόταν αν θα χυμήξει γι'αυτό ή όχι.
Εσύ για έναν ιδιαίτερο λόγο, ούτε που το διαννοείσαι και έτσι ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ πως δεν θα ενεργήσεις ενστικτωδώς και παράλληλα ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ να κινηθείς προς την καντίνα να αγοράσεις τον δικό σου.
Όλες αυτές οι διεργασίες γίνονται χάρη στον εγκέφαλο.
Δεν ξέρω βέβαια πού ακριβώς και τι ακριβώς είσαι "εσύ" που δίνεις εντολές εναλλακτιών ενεργειών αντί των ενστίκτων.

Δεν ξέρω αν διαφέρουμε στη νοημοσύνη με τα ζώα ποιοτικά ή ποσοτικά .

Το λιοντάρι αν έχει λόγους μπορεί να αποφασίσει , για παράδειγμα να βρει μια γούρνα με νερό αντί να εμπλακεί με το παιδί να του αρπάξει το νερό ή το χυμό και να του κοστίσει κάπως σε ενέργεια , επιλέγει τη γούρνα . Και εμάς θα μας κοστίσει αν αρπάξουμε από ένα παιδί το νερό του και μας κυνηγάνε οι γονείς του , μπορεί να είναι και κάτι παρόμοιο δηλαδή το πως αποφασίζουμε .

 

[Experience]

Δεν ξέρω αν διαφέρουμε στη νοημοσύνη με τα ζώα ποιοτικά ή ποσοτικά .

Καλημέρα.
"ποσοτικά" εννοείς υποθέτω ως προς το δείκτη ευφυίας.
Η αλήθεια είναι ότι διαφέρουμε και μάλιστα σημαντικά.

Σίγουρα κάποια ζώα εμφανίζουν μορφή νοημοσύνης, αλλά μόνο με άλλα ζώα μπορεί αυτή να συγκριθεί.
Π.χ το χταπόδι είναι πανέξυπνο στη συνομωταξία των ασπόνδυλων αλλά όχι πιο έξυπνο από το δελφίνι.
Επίσης είναι σίγουρο πως το δελφίνι δεν είναι πιο έξυπνο από ένα παιδί στη παιδική ηλικία.

Από την άλλη ο εγκέφαλος είναι από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε σήμερα στην έρευνα.
Θα έλεγα ότι έχει το ίδιο μυστήριο που έχει και το ίδιο το σύμπαν.
Θα έχεις ακούσει-διαβάσει γενικά να ταυτίζεται η ευφυία με το βάρος του εγκεφάλου. Ιδιαίτερα στο ίντερνετ ή σε περιοδικά ποικίλης ύλης.

Για παράδειγμα διαβάζοντας άρθρα εξελικτικής βιολογίας θα δεις συμπεράσματα για τη νοημοσύνη των ανθρωπίδων κρίνοντας από τα ευρύματα κρανίων που μπορούν να μας δώσουν στοιχεία για το βάρος του εγκεφάλου που περιείχαν.
Είναι όμως αυτό αρκετό για να καταλάβουμε την "ποσοτική" (όπως τη χαρακτήρισες) νοημοσύνη;
Όχι!

Η νοημοσύνη φαίνεται να μην εξαρτάται μόνο από το βάρος του εγκεφάλου αλλά και από άλλα στοιχεία της μορφολογίας του.
Έτσι, ο ελέφαντας με εγκέφαλο που φτάνει σχεδόν τα 5 κιλά, είναι όντως ένα "έξυπνο" θηλαστικό, ή η φάλαινα με εγκέφαλο 8 περίπου κιλών είναι όντως ένα "πανέξυπνο" θαλάσιο θηλαστικό ενώ ο άνθρωπος με εγκέφαλο κατά μέσο όρο γύρω στα 1,3 κιλά περίπου, είναι ασύγκριτα ευφυέστερος.

Έτσι πανηγυρικά αποδεικνύεται για άλλη μία φορά ότι το μέγεθος(...) δεν καθορίζει το αποτέλεσμα.

Άλλα ίχνη ημιμάθειας πάλι, θα σας δώσουν την πληροφορία ότι στον εγκέφαλο δεν παίζει ρόλο μόνο το μέγεθος αλλά και οι νευρώνες του και... τελεία.
Κι όμως, ο εγκέφαλος του ελέφαντα έχει περίπου 300 δισεκατομ. νευρώνες (σχεδόν τριπλάσιους από του ανθρώπου).

Οπότε εισάγονται και άλλοι παράγοντες όπως για παράδειγμα ποιο ποσοστό των νευρώνων βρίσκεται στο φλοιό του εγκεφάλου και ποιο στην παρεγκεφαλίδα.
Παίζει ρόλο η αναλογία του βάρους του εγκεφάλου ως προς το βάρος του σώματος του ζώου;
Έτσι φαίνεται.
Από την άλλη πλήθος διαπρεπών επιστημόνων είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι ως προς πολλούς αθλητές.
Ο Αϊνστάιν ή ο Χαμπλ, διακρίθηκαν για τις διανοητικές ικανότητές τους αλλά δεν θα τους χαρακτήριζες και φιτ!...

Δεν είναι απλό το θέμα, αλλά θα το συνόψιζα στο εξής.
Το να μπορείς να εκπαιδευτείς σε υψηλό επίπεδο ασκήσεων όπως φαίνεται να μπορεί το δελφίνι ή ο σκύλος ή να κάνεις κυνήγι με τη βοήθεια ομάδας για καλύτερα αποτελέσματα όπως το λιοντάρι, είναι σαφώς δείγμα νοημοσύνης διαφορετικών εγκεφάλων, αλλά μάλλον δεν θα το συγκρίνεις με την κατασκευή ενός πυρηνικού εργοστασίου.

Τώρα σε ότι αφορά αυτό που όρισες ως "ποιοτικό", εδώ κι αν θέλει συζήτηση.
Έτσι ο άντρας που έχει βαρύτερο εγκέφαλο από το γυναικείο έχει κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά στον πλανήτη.

Βέβαια για να μην αγιοποιήσουμε το ωραιότερο πλάσμα στη Γη, κάποιες φορές πίσω από το ζημιάρη άντρα υπάρχει μία γυναίκα που κυβερνά τις σκέψεις του.

Το λιοντάρι αν έχει λόγους μπορεί να αποφασίσει , για παράδειγμα να βρει μια γούρνα με νερό αντί να εμπλακεί με το παιδί να του αρπάξει το νερό ή το χυμό και να του κοστίσει κάπως σε ενέργεια , επιλέγει τη γούρνα . Και εμάς θα μας κοστίσει αν αρπάξουμε από ένα παιδί το νερό του και μας κυνηγάνε οι γονείς του , μπορεί να είναι και κάτι παρόμοιο δηλαδή το πως αποφασίζουμε .

Πάρα πολύ σωστή παρατήρηση!
Εϊναι αλήθεια ότι οι περισσότερα άνθρωποι σε πολλά ζητήματα λειτουργούν ηθικά επειδή νιώθουν την απειλή του Νόμου.
Ωστόσο αυτή καθαυτή η ηθική δεν υποβιβάζεται σε ανύπαρκτη λόγω του παραπάνω φαινομένου.

Εν πρώτοις υπάρχει ο νομοθέτης που θέσπισε τον ηθικό νόμο χωρίς να φοβάται μη και πιαστεί στα δίχτυα του.

Από την άλλη νομίζω πως υπάρχει κοινή συμφωνία πως τα ζητήματα ηθικής δεν είναι στην ολότητά του υποκειμενικά (όντως κάποια είναι) αλλά ότι υπάρχει ένας παγκόσμιος κώδικας ίσως ότι πολλών αλλά βασικών ηθικών αρχών που συνειδητά ή υποσυνείδητα ασπάζονται όλοι.

Έχοντας παρακολουθήσει σεμινάρια του Richard Dawkins σχετικά με τον παράγοντα της ηθικής ως εξελικτικής διαδικασίας, για να είμαι ειλικρινής δεν πείστηκα από τα επιχειρήματα.

Είναι σίγουρο ότι έχουμε ακόμα πάρα πολλά που μένει να ανακαλύψουμε για τον εγκέφαλο και τις παράπλευρες ανθρώπινες ιδιομορφίες.
Αλλά όπως και για το σύμπαν έτσι και για τον εγκέφαλο (προσωπικά πιστεύω) για κάθε μία απάντηση που βρίσκουμε θα προκύπτουν 2 νέες απορίες στο διηνεκές...