Οι ποιητικές μας σκέψεις!

[Niyia]

There are things that we don't want to happen but have to accept,
things we don't want to know but have to learn, and
people we can't live without but have to let go....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[AGGELOS197]

NOEMBΡΙΟΣ 2007


Το πρωί όταν ξυπνώ
εσένα σκέφτομαι ξανά
και τον Θεό παρακαλώ
να σε έχει πάντοτε καλά

Παρατηρώ μέσα στο μετρό
κάπου εσένα για να δώ
να ρθω να σε χαιρετήσω
να σου πω πως σε αγαπώ

Στους δρόμους όταν περπατώ
το αμάξι σου κοιτάζω για να βρώ
τριαντάφυλλο στον υαλοκαθαριστήρα σου να βάλω
έτσι απλά.. γιατι σε αγαπώ

Στην δουλειά όσο και να προσπαθώ
δεν μπορώ να συγκεντρωθώ
η μορφή σου πολεμά
την ηρεμία μου ξανά

Το βράδυ σαν πέσω να κοιμηθώ
παρακαλώ στο όνειρό μου να σε δώ
και το πρωί όταν ξυπνήσω , στα αληθινά...
να σε κρατώ σφιχτά στην αγκαλιά...(κατά 1 μαγικό τρόπο..)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[LiZardKing69]

(απόσπασμα)

.......Αυτά είναι γούστα.... Στροφή σε επαρχιακό νησιώτικο δρόμο, νύχτα, βοριάς... ένα εφτάρι το χει στα σίγουρα..... Τα σύννεφα μου κρύβουν την μορφή της στο φεγγάρι, η θάλασσα αν και αγριεμένη μου δίνει μια αίσθηση απίστευτης ηρεμίας μέσα μου... για ό,τι σκέφτομαι.. όλα όσα έγιναν στο παρελθόν και όλα οσα πρόκειται να συμβούν... σαν .. να χτυπάν τα κύματά της όλα όσα κρύβονται μπερδεμένα στο μυαλό μου, την καρδιά μου και την ψυχή μου και να τα ισορροπούν.. Σαν αυτόν εκεί τον γερανό που έχουν αφήσει μέσα στο λιμάνι για την δημιουργεία της νέας μαρίνας... και απόψε δέχεται πάνω του όλη αυτή την θάλασσα και τον βοριά.. Ισορροπεί όμως και αυτός.. ίσως περισσότερο και από εμένα στην τελική.. Τσιγάρο.. Είναι αστείο τελικά το πόσο παίρνουμε ορισμένα πράγματα ως δεδομένα, αυτά τα... μικρά... τα καθημερινά και το πόσο στην ουσία μόνο δεδομένα δεν είναι.....
Ας πηγαίνω όμως καλύτερα.. κανά δεκάλεπτο δρόμος ακόμα.. ένα τραγούδι δρόμος δηλαδή... Νοέμβριος 2005.. Οπότε... Guns, November rain.. έτσι, για το γούστο κυρίως... ελπίζω μόνο να μην βρέξει μέχρι να φτάσω στον Παύλο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος]

And there it is... ένα κρύο Σαββάτο του Νοέμβρη, γράφοντας σκόρπιες σκέψεις σ' έναν άγνωστο τότε χώρο.
Η πλάκα είναι ότι νοιώθω έτσι περίεργα... φταίει και η απαλή μουσική που έχω στα ηχεία του πισιού - και το ανεμιστηράκι που τρίζει και θέλει κοίταγμα.

Έχουν αλλάξει πολλά, πάρα πολλά, then again... νοιώθω μια στασιμότητα κατά καιρούς. Key word: interests. Το τίμημα τόσων και τόσων ετών, τα οποία έχουν πάει στον κάλαθο των αχρήστων πλέον. Βασικά.. δεν μπορείς να πεις ότι ήταν "ζωή" αυτή. Πιο πολύ σαν επένδυση το λες, φαινομενικά επιτυχημένη - στα μάτια του κόσμου - για μένα προς το παρόν τίποτα. Κι αυτό γιατί μου στοίχησε αρκετά..
Έπρεπε ν' αφήσω this desolated place. Είναι ωραία και ζεστά εδώ, αμέ. Αλλά πόσο καλό είναι αυτό το overdose των ανέσεων;
Μαγείρεμα... αυτό μου 'ρθε τώρα. Ωραία ήταν τα πρώτα μου μακαρονάκια.. Τόσο απλό και όμως άλλοι ήταν να μου το μάθουν κι απ' αλλού το 'μαθα.

Δεν πειράζει... κάποια στιγμή θα με καταλάβουν κι αυτοί. Θα πονέσει, ειδικά γι' αυτήν που 'χει μείνει 9-10 χρόνια πίσω. Κλασική ελληνίδα, αλλά κάποια στιγμή θα το συνειδητοποιήσει.
Φυσικά μου λείπει η υποστήριξη που 'χα αυτόν τον καιρό, από κοντά... που δεν περίμενα ποτέ να τη βρω.. αυτήν την κατανόηση και το ενδιαφέρον. Καταραμένο Αιγαίο.
Θα βάλω τα δυνατά μου να το αγνοήσω... μασάει από τέτοια η παλιά καραβάνα;

Αλλά όποια και να 'ναι η κατάληξη... απλά σ' ευχαριστώ.


Και θυμάμαι τώρα μια υπογραφή του Rempeske που ταιριάζει με το κρύο και.. ήρεμο κλίμα της νύχτας. "Έχει σύννεφα, κάνει κρύο..." (η συνέχεια κόβεται για όσους δεν το θυμούνται)

Και τώρα που 'πα Rempeskes, έρχεται ο νους μου σ' αυτό εδώ το θέμα.. κάτι σαν προσωπικό blog αυτό το post, μία σειρά σκέψεων στην οποία απουσιάζει το backspace.


Χμ... τόσα και τόσα παιδιά κι εδώ...

Δήμητρα, 504 δεν 'ναι τίποτα... believe me
Αναστασία, Ντίνα, Αγγελική, ευχαριστώ...
ifrit, μέσα στα σκουπίδια θα βρεις το διαμάντι που ψάχνεις (ατάκα της Λίας αυτό)
Μαρία, να περάσεις τα xmas όπως τα ονειρεύεσαι
Μπιλ, θέλω μια εργασία στη C

Santa Claus, θέλω κάτι από μακριά..



Και κλείνω με τον Chaos, που μου θύμισε μία φράση του F. Nietzsche: "Κάποιος πρέπει να 'χει χάος μέσα του, για να γεννήσει ένα φλεγόμενο αστέρι."






Thanks for watching

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Γιώργο μου... είσαι κομμάτι μας...αγαπημένο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Δεσμώτης]

Χαρδαβέλλα, πάνω από τα Ζωνιανά τα ΑΤΙΑ κάνουν οχταράκια...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Bill]

And there it is..[...] Μπιλ, θέλω μια εργασία στη C.
Santa Claus, θέλω κάτι από μακριά..[..]
Και κλείνω με τον Chaos, που μου θύμισε μία φράση του F. Nietzsche: "Κάποιος πρέπει να 'χει χάος μέσα του, για να γεννήσει ένα φλεγόμενο αστέρι."
Thanks for watching

Τα λογια ειναι περιττα.
Να τα χιλιασεις τα χρονια σου εδω.



ψ.Ποσα δινεις για την εργασία;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[AGGELOS197]

Eίδα μία μπεμπούλα
γλυκιά και τρυφερή
και φαντάστηκα εσένα
στην ηλικία της μικρή

Να φοράς ροζ φουστίτσα
και άσπρα παπουτσάκια
και να χορεύεις σε πάρτυ παιδικά
με τα άλλα τα παιδάκια

Να μοιράζεις χαμόγελα,φιλάκια
φωνούλες και αγκαλιές
και όλοι γύρω σου να συζητάνε
τις δικές σου γαλιφιές

(Νασαι ναζιάρα και τσαχπίνα
και οι παππούδες ναναι τρελαμένοι
και ο μπαμπάς και η μαμά σου
να νιώθουν ακόμα πιο ερωτευμενοι)

Να τους μαγεύεις όλους
με την μοναδική την ομορφιά σου
την γλυκύτητα,την χάρη σου
και την τρυφερή την τσαχπινιά σου

Να κλέβεις την παράσταση
από την πρώτη σου τη μέρα
για αυτό και όταν ήρθες στην ζωή μου
τη νύχτα έκανες ημέρα

Στο τέλος είδα και το φεγγάρι
ολόγεμο και φωτεινό
και σε φαντάστηκα στο πλάι μου
να σου λέω πως σε αγαπώ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[drteddy]

Πειράζει να παραπέμψω στο blog μου σε ένα κειμενάκι που έγραψα προχθές σε μια στιγμή βαρεμάρας;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[menace82]

Πωπω... Είδα ξανά το ποίημα μου και τρόμαξα! Ήμουν πολύ μπερδεμένος! Και αν θυμάμαι καλά, εκείνη την ημέρα, με είχαν πιάσει τα ψυχολογικά μου για ηλίθιους λόγους!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[X-girl]

...βλεπεις τα αστερια τ'ουρανου,
ειναι ολα για σενα μονο...
πατα πανω στη ψυχη μου,
δεν νιωθω αλλο πονο.
Βλεπεις το φεγγαρι εκει ψηλα
που κλαιει και ματωνει...
βαλε μου μαχαιρι στη καρδια,
η ζωη μου εδω τελειωνει...
(δεν ειχα κακες προθεσεις οταν το εγραφα,ετσι μου ηρθε απλα)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

[FONT=&quot]"Τί θα συνέβαινε αν κάποιος δαίμονας σου έλεγε ότι αυτή τη ζωή - όπως τη ζεις τώρα και όπως την έχεις ζήσει στο παρελθόν- πρέπει να τη ζήσεις ξανά, αμέτρητες φορές? Και χωρίς να συμβαίνει τίποτα καινούργιο? Όπου κάθε πόνος και κάθε χαρά κι ότι ήταν άφατα μικρό ή μεγάλο στη ζωή σου, θα επιστρέφει σε' σενα, όλα στην ίδια διαδοχή και ακολουθία?? Φαντάσου την αιώνια κλεψύδρα της ύπαρξης ν' αναποδογυρίζει ξανά και ξανά και ξανά. Και κάθε φορά, αναποδογυρίζουμε κι εσύ και' γω, απλοί κόκκοι στη διαδικασία."[/FONT]
[FONT=&quot]"Προτείνεις ότι κάθε πράξη που κάνω, κάθε πόνος που νιώθω, θα βιώνεται συνεχώς στην αιωνιότητα?"[/FONT]
[FONT=&quot]"Ναι, η αιώνια επανάληψη σημαίνει ότι κάθε φορά που επιλέγεις μια πράξη θα την επιλέγεις αιώνια. Και ισχύει το ίδιο για κάθε πράξη που δεν κάνεις, κάθε εμποδισμένη σκέψη, κάθε επιλογή που απέφυγες. Και όλη η αβίωτη ζωή θα μένει να φουσκώνει μέσα σου, αβίωτη για όλη την αιωνιότητα. Κι η αδιόρατη φωνή της συνείδησής σου θα σου διαμαρτύρεται αιώνια.[/FONT]
[FONT=&quot]Τη σιχαίνεσαι αυτή την ιδέα? Ή σ' αρέσει??"[/FONT]
[FONT=&quot]"Τη σιχαίνομαι"[/FONT]
[FONT=&quot]"Τότε ζήσε με τέτοιο τρόπο που να σου αρέσει η ιδέα..!!" [/FONT]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tofugirl]

Έχω δυο φιλιά σαν ουρλιαχτό
το ένα είναι της ζωής,
το άλλο του Ιούδα.
Έχω δυο κορμιά, πιασμένα σε ιστό
το ένα είναι κάμπια,
το άλλο παλεύει να γίνει πεταλούδα.

(το είχα γράψει το 2005 )
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Niyia]

And there it is... ένα κρύο Σαββάτο του Νοέμβρη, γράφοντας σκόρπιες σκέψεις σ' έναν άγνωστο τότε χώρο.
Η πλάκα είναι ότι νοιώθω έτσι περίεργα... φταίει και η απαλή μουσική που έχω στα ηχεία του πισιού - και το ανεμιστηράκι που τρίζει και θέλει κοίταγμα.

Έχουν αλλάξει πολλά, πάρα πολλά, then again... νοιώθω μια στασιμότητα κατά καιρούς. Key word: interests. Το τίμημα τόσων και τόσων ετών, τα οποία έχουν πάει στον κάλαθο των αχρήστων πλέον. Βασικά.. δεν μπορείς να πεις ότι ήταν "ζωή" αυτή. Πιο πολύ σαν επένδυση το λες, φαινομενικά επιτυχημένη - στα μάτια του κόσμου - για μένα προς το παρόν τίποτα. Κι αυτό γιατί μου στοίχησε αρκετά..
Έπρεπε ν' αφήσω this desolated place. Είναι ωραία και ζεστά εδώ, αμέ. Αλλά πόσο καλό είναι αυτό το overdose των ανέσεων;
Μαγείρεμα... αυτό μου 'ρθε τώρα. Ωραία ήταν τα πρώτα μου μακαρονάκια.. Τόσο απλό και όμως άλλοι ήταν να μου το μάθουν κι απ' αλλού το 'μαθα.

Δεν πειράζει... κάποια στιγμή θα με καταλάβουν κι αυτοί. Θα πονέσει, ειδικά γι' αυτήν που 'χει μείνει 9-10 χρόνια πίσω. Κλασική ελληνίδα, αλλά κάποια στιγμή θα το συνειδητοποιήσει.
Φυσικά μου λείπει η υποστήριξη που 'χα αυτόν τον καιρό, από κοντά... που δεν περίμενα ποτέ να τη βρω.. αυτήν την κατανόηση και το ενδιαφέρον. Καταραμένο Αιγαίο.
Θα βάλω τα δυνατά μου να το αγνοήσω... μασάει από τέτοια η παλιά καραβάνα;

Αλλά όποια και να 'ναι η κατάληξη... απλά σ' ευχαριστώ.


Και θυμάμαι τώρα μια υπογραφή του Rempeske που ταιριάζει με το κρύο και.. ήρεμο κλίμα της νύχτας. "Έχει σύννεφα, κάνει κρύο..." (η συνέχεια κόβεται για όσους δεν το θυμούνται)

Και τώρα που 'πα Rempeskes, έρχεται ο νους μου σ' αυτό εδώ το θέμα.. κάτι σαν προσωπικό blog αυτό το post, μία σειρά σκέψεων στην οποία απουσιάζει το backspace.


Χμ... τόσα και τόσα παιδιά κι εδώ...

Δήμητρα, 504 δεν 'ναι τίποτα... believe me
Αναστασία, Ντίνα, Αγγελική, ευχαριστώ...
ifrit, μέσα στα σκουπίδια θα βρεις το διαμάντι που ψάχνεις (ατάκα της Λίας αυτό)
Μαρία, να περάσεις τα xmas όπως τα ονειρεύεσαι
Μπιλ, θέλω μια εργασία στη C

Santa Claus, θέλω κάτι από μακριά..



Και κλείνω με τον Chaos, που μου θύμισε μία φράση του F. Nietzsche: "Κάποιος πρέπει να 'χει χάος μέσα του, για να γεννήσει ένα φλεγόμενο αστέρι."






Thanks for watching

Καλά...τι να πω τώρα? Χάθηκα (για να μη πω συγκινήθηκα) διαβάζοντάς το...
(μήπως το ηλεκτρολογιλίκι δεν σου πάει τελικά? υπάρχει ένας πνιγμένος συγγραφέας μέσα σου που πασχίζει να βγει στην επιφάνεια)
Ζορζίκο, μπορείς να μας γράφεις τέτοια πιο συχνά?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Τέτοια αλλά απ' την ανάποδη please... με πιο πολλά happy smilies!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Phoebe]

Τέτοια αλλά απ' την ανάποδη please... με πιο πολλά happy smilies!

+1

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nefnef]

...για να θυμάσαι πόσο μεγάλος είναι ο ουρανός
και πως τα αστέρια ποτέ δεν ήταν κανενός...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Stand]

Βασιλεύει η σαπίλα.Ροζ,γαλάζιο,πράσινο τα χρώματα που μας κατακλύζουν.Και όμως μακάρι αυτό το γαλάζιο να αναφερόταν στον αισιόδοξο ουρανό και αυτό το πράσινο στην χαρισματική φύση.Μεγαλοδημοσιογράφοι,μίζες,σαπίλα,σήψη,διαφθορά,διεφθαρμένοι πολιτικοί.
Βουλιάζουμε.Και γι αυτό υπαίτιοι είμαστε αποκλειστικά εμείς και οι επιλογές μας που μας στοιχειώνουν περισσότερο από ποτέ.Ας μην το πληρώσουμε πολύ ακριβά.
Αυτό δεν θα γίνει μόνο αν βάλουμε εγκαίρως μυαλό.Αν το έχουμε πληρώσει ήδη,ας το περιορίσουμε επιτέλους.Να αλλάξουμε πορεία πλεύσης.Να αναπτύξουμε βούληση.Ας προσπαθήσουμε να περιορίσουμε τον κοινωνικό,πολιτικό,πολιτιστικό λήθαργο που μας μαστιγώνει όπως το νερό της θάλασσας μαστιγώνει τα βράχια.Πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε έννοιες όπως αυτή του πολιτισμού,της διαφάνειας.Έννοιες(ή μάλλον αρετές) που λείπουν παντελώς από την σύγχρονη ζωή μας και υπέυθυνοι γι αυτό είμαστε εμείς.Τι περιμένουμε?Την καταστροφή?Πιστέψτε με δεν αργεί να έρθει να μείνουμε αμέτοχοι.

Ας ψάξουμε επιτέλους για το φως.Ας προσπαθήσουμε να φτάσουμε στο ξέφωτο και να ξεφύγουμε από αυτό το αγκαθωτό μονοπάτι στο οποίο βρισκόμαστε.Είναι στο χέρι μας.
Είναι ικανοί αυτοί να βελτιώσουν την ζωή μας?Ενδιαφέρονται αυτοί για εμάς?Πότε το έκαναν?Ας το κάνουμε εμείς.

The Stand (το δαιμονισμένο κομμάτι της σελήνης)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

Η σχέση μου

Τι σχέση έχω εγώ,
Με τον Θεό που ενώνει τους ανθρώπους;
Ποιος μου ʽπε πως Αυτός με τιμωρεί;
Των μάγων που μαγεύουνε παιδιά με δώρα
Είμαι παιδί εγώ στην αλική
Είμαι το άλας ενός κόσμου
Που τον ενώνει μόνον μία φυλακή

Τι σχέση έχω εγώ,
Με τον Θεό των ζωντανών ανθρώπων;
Ποιος μου ʽπε πως Αυτός μʼ επιτηρεί;
Των φαύλων που υμνολογούν νεκρούς σε φόρα
Είμαι νεκρός εγώ σε μιάν αυλή
Είμαι με σάρκα και οστά ανθρώπου
Που με εμπνέει μόνον λίγη ηδονή.
Νωεύς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Για όσους/ες δεν έχουν έμπνευση και θέλουν ένα γρήγορο ποιηματάκι για την/τον Αγγλόφωνη/ο αγαπημένη/ο τους, υπάρχει ένας αστείος poem generator εδώ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.