Οι συνέπειες της ρομποτικής επιστήμης και η ψυχρότητα της εποχής μας

[Luke.]

Δε ξέρω αν είμαι μόνο εγώ. Να μου πείτε. Είμαι της εποχής των 90's. Και στη τέχνη στο σινεμά στη μουσική στα βίντεο games έζησα μια περίοδο ακμής. Η τέχνη είχε μια ουσία και ένα βάθος. Βλέπω σήμερα μουσικά βίντεο κλίπ και υπάρχει μια ψυχρότητα, μια έλλειψη ουσίας. οι καινούργιες ταινίες που βγαίνουν όλο sci-fi και χαζές περιπέτειες και κωμωδίες. Που είναι ένας Stanley Kubrick πχ; Ακόμα και στα παιχνίδια pc πχ fallout 1 & 2 υπήρχε μια καλτίλα, μια απεικόνιση της μαυρίλας και του σκοταδισμού από την εποχή του ψυχρού πολέμου. Μια γοητεία. Στην εποχή μας θέλουμε να καταργήσουμε ακόμα και το χαρτί και να τα έχουμε όλα μηχανικά, ηλεκτρονικά. Με τα διάφορα i-pad που κυκλοφορούν.

Τι πιστεύετε; Λέτε για όλα αυτά να φταίει η τρέχουσα τεχνολογική επανάσταση που διανύουμε; Η μήπως είναι όλα αυτά ιδέα μου;

 

[Guest 190013]

Καταρχάς όλα αυτά που αναφέρεις στην αρχή ουδεμία σχέση έχουν με το ότι τα θέλουμε όλα ηλεκτρονικά. Πώς τα συνδέεις αυτά τα 2; Παραπέρα, και αυτά τα 2 διακριτά θέματα ουδεμία σχέση έχουν με τη ρομποτική.

Η τεχνολογική επανάσταση έχει κάνει τα media και την τέχνη ευρέως προσιτά και πιο ελκυστικά. Κατά τη γνώμη μου η (υπαρκτή) διαφορά ποιότητας των τότε μέσων με τα σημερινά που αναφέρεις έχει να κάνει με την ανάπτυξη της καπιταλιστικής βιομηχανίας στην τέχνη και ευρύτερα, σε τέτοιο βαθμό ώστε πλέον να μην ενδιαφέρει τις εταιρείες η ποιότητα αλλά η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη παραγωγή ευπώλητου υλικού.

 

[Luke.]

Ο καπιταλισμός φταίει δηλαδή; Δε ξέρω. Είναι γεγονός οτι αν ένα lifetime κυνηγάς πάντα το κέρδος, σαπίζεις μέσα σου. Μακάρι να άλλαζε αυτό. Οι άνθρωποι να είχαν άλλες προτεραιότητες. Θα βοήθαγε να ξεφύγουμε από το σκότος. Γενικά. Αλλά πως ακριβώς το έχεις στο μυαλό σου; Οι εταιρίες (οι μεγάλες) λειτουργούν ως τροχοπέδi στην εμφάνιση ενός ταλαντούχου νέου σκηνοθέτη ή καλλιτέχνη γενικότερα;

 

[Guest 190013]

Όχι, αλλά τον αναγκάζουν να βγάζει συνεχώς υλικό. Συνεχώς. Τραγούδια παράγονται σαν να είναι σε γραμμή παραγωγής. Πόσο ποιοτικά μπορεί να είναι;

 

[Guest 749981]

Απλά υπάρχει στα πάντα μια τάση απλοποίησης, μείωσης κόπου και να γίνονται όλα επιτηδευμένα.

Η τοπ μουσική (με βάση τα νούμερα) σήμερα συνδυάζει τα προηγούμενα. Στίχοι απλοί και επαναλαμβανόμενοι. Από αυτά ξεχωρίζουν κάποια όντως τοπ τραγούδια κατ' εμέ.

Τώρα όσον αφορά τα games τα έχω πει ωραία νομίζω σε άλλο σχετικό thread πιο παλιά.

Πάντως ότι η αύξηση της χρήσης της τεχνολογίας δίνει προβάδισμα σε απλή μουσική και games με καλά γραφικά και τίποτα περισσότερο, το βρίσκω σωστό λόγω social media, αν και κατά βάση γι' αυτό φταίει το μάρκετινγκ και ότι η ποιότητα -όσον αφορά αυτό που λέμε "κόπος" και "ταλέντο"- δεν εκτιμάται τόσο.

Θα γίνω λίγο κυνικός επ' αυτού και θα πω: αυτή η στάνη, αυτό και το γάλα. Για να ανακαλύψεις ένα ωραίο ποιοτικά τραγούδι πρέπει να ψάχνεις πολύ ώρα γιατί προτεινόμενα είναι αυτά που ακούει η μάζα που το βασικό της κριτήριο δεν είναι η ποιότητα. Κάτι αντίστοιχο και για τα games. Επομένως, ο νέος είναι "παγιδευμένος" στο πρόχειρο και το εύκολο και το επιτηδευμένο.

(Ταινίες δε βλέπω σχεδόν ποτέ οπότε δεν έχω άποψη.)

 

[Luke.]

Ελα ρε Andy. Δεν βλέπεις ταινίες; Πιστεύω χάνεις πολλά.

"I am unstoppable, I am a porche with no breaks I am invisible today invisible todaaay"

Τώρα συγνώμη είναι στοίχος αυτός για top τραγούδι; Εμετός.

 

[Guest 749981]

"I am unstoppable, I am a porche with no breaks I am invisible today invisible todaaay"

Τώρα συγνώμη είναι στοίχος αυτός για top τραγούδι; Εμετός.

Έχει την πλάκα του. Άμα συνδυαστεί και με ένα ωραίο beatάκι, αναφερθεί και το "bitch" και το "gang" 6-7 φορές πάει καρφί για τοπ τρεντ. Πάντως υπάρχουν και ακόμα χειρότερα από αυτό. Από το να ακούω πάντως συνεχώς για έρωτες χαίρομαι που έχω κι αυτήν την εναλλακτική.

Ελα ρε Andy. Δεν βλέπεις ταινίες; Πιστεύω χάνεις πολλά.

Όσες φορές βλέπω τα ίδια στερεότυπα συναντάω: Ο "σούπερ-body-builder" πρωταγωνιστής, η "superwoman-έγκυος-ικανή για όλα" πρωταγωνίστρια, ο "χάκερ" που πληκτρολογεί σαν τον Φλας σε τερματικά, βάλε λίγη βία που καμιά σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα, βάλε και λίγο βρισίδι και πας για όσκαρ.

 

[Luke.]

Έχει την πλάκα του. Άμα συνδυαστεί και με ένα ωραίο beatάκι, αναφερθεί και το "bitch" και το "gang" 6-7 φορές πάει καρφί για τοπ τρεντ. Πάντως υπάρχουν και ακόμα χειρότερα από αυτό. Από το να ακούω πάντως συνεχώς για έρωτες χαίρομαι που έχω κι αυτήν την εναλλακτική.

Αηδία.

Όσες φορές βλέπω τα ίδια στερεότυπα συναντάω: Ο "σούπερ-body-builder" πρωταγωνιστής, η "superwoman-έγκυος-ικανή για όλα" πρωταγωνίστρια, ο "χάκερ" που πληκτρολογεί σαν τον Φλας σε τερματικά, βάλε λίγη βία που καμιά σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα, βάλε και λίγο βρισίδι και πας για όσκαρ.

Υπάρχουν και ποιοτικές ρε συ. Πες μου τα γούστα σου να σου προτείνω μερικές. Το Dr Strangelove το 'χεις δει;

 

[Guest 209912]

Στα 90ς ήσουνα πιτσιρίκι και έτσι όλα εκείνης της εποχής σου φαίνονται καλύτερα λόγο nostalgia Googles.

Όσον αφορά την τέχνη και το κινηματογράφο, ο κύριος λόγος που πλέον οι περισσότερες ταινίες ειναι για τα μπάζα είναι επειδή όλες οι καλές και πρωτοτυπες ταινίες γενικά έχουν ήδη γυριστεί. Από ένα σημείο και μετά είναι λογικό να υπάρχει κορεσμός στην τέχνη, καθώς το να δημιουργήσεις κάτι το πρωτότυπο δεν είναι και τόσο εύκολο. Ακόμη και οι παλαιότερες πρωτότυπες ταινίες δεν ήταν κάτι το οποίο δεν είχε ξαναγίνει στνν ανθρωπότητα, οι περισσότερες ήταν αρκετά κλισέ σενάριακα, απλά δεν είχε ξαναγίνει στον κινηματογράφο.

 

[Guest 749981]

Υπάρχουν και ποιοτικές ρε συ. Πες μου τα γούστα σου να σου προτείνω μερικές. Το Dr Strangelove το 'χεις δει;

Αν και οφ-τόπικ, πες μου κάποιες σύγχρονες (γιατί αυτή που έβαλες είναι του 1964) που να είναι ποιοτικές. Και για να μείνουμε ον-τόπικ, γιατί θεωρείς πως αυτές έγιναν επιτυχίες ή δεν έγιναν;

 

[Luke.]

Αν και οφ-τόπικ, πες μου κάποιες σύγχρονες (γιατί αυτή που έβαλες είναι του 1964) που να είναι ποιοτικές. Και για να μείνουμε ον-τόπικ, γιατί θεωρείς πως αυτές έγιναν επιτυχίες ή δεν έγιναν;

Νομίζω στη τέχνη γίνεται επιτυχία οτι έχει ψυχή. Μήπως αυτό είναι τελικά που χάνουμε;

 

[EvanescenceQ]

Δε ξέρω αν είμαι μόνο εγώ. Να μου πείτε. Είμαι της εποχής των 90's. Και στη τέχνη στο σινεμά στη μουσική στα βίντεο games έζησα μια περίοδο ακμής. Η τέχνη είχε μια ουσία και ένα βάθος. Βλέπω σήμερα μουσικά βίντεο κλίπ και υπάρχει μια ψυχρότητα, μια έλλειψη ουσίας. οι καινούργιες ταινίες που βγαίνουν όλο sci-fi και χαζές περιπέτειες και κωμωδίες. Που είναι ένας Stanley Kubrick πχ; Ακόμα και στα παιχνίδια pc πχ fallout 1 & 2 υπήρχε μια καλτίλα, μια απεικόνιση της μαυρίλας και του σκοταδισμού από την εποχή του ψυχρού πολέμου. Μια γοητεία. Στην εποχή μας θέλουμε να καταργήσουμε ακόμα και το χαρτί και να τα έχουμε όλα μηχανικά, ηλεκτρονικά. Με τα διάφορα i-pad που κυκλοφορούν.

Τι πιστεύετε; Λέτε για όλα αυτά να φταίει η τρέχουσα τεχνολογική επανάσταση που διανύουμε; Η μήπως είναι όλα αυτά ιδέα μου;

Μα φυσικα και ολα αυτα που λες ειναι επακολουθο της αλματωδους αναπτυξης της τεχνολογιας και της εισχωρησης της θα ελεγα σε ολες τις εκφανσεις της ζωης μας απο τα παιχνιδια ως παιδια μεχρι τις εφαρμογες γνωριμιων για ενηλικες.Μετα πως ειναι να μην ειναι παγερη και αδιαφορη η εποχη μας?
Αφου η ζωη μας πλεον ειναι μεσα απο μια οθονη,αλληλεπιδρουμε με φιλους με γνωστους κλπ κανουμε αγορες και γενικα η ζωη μας ειναι τοσο συνδεδεμενη που ενας σημερινος ανθρωπος αν πει οτι δεν εχει σοσιαλ για παραδειγμα τον κοιταζουν σα να ναι πρωτογονος.
Οσο για την τεχνη /σινεμα/παιχνιδια που ανεφερες ηταν αλλες οι εποχες αλλα τα ενδιαφεροντα ,πλεον εχουμε περασει σε μια τερμα virtual εποχη.Και ακομα εχουμε να δουμε πολλα.
Η τεχνολογια εχει τα θετικα της βεβαια,μεταδιδει γνωσεις και ειδικα σε τομεις οπως η διαστημικη και η ιατρικη θα ελεγα ειναι απαραιτητη και απειρα λειτουργικη,δεν γινεται χωρις εκεινη,εχει βεβαια και τα αρνητικα της την απομακρυνση /την καταθλιψη/τη μοναξια/το cyberbullying και άλλα πολλα,ομως πιστευω οτι εκεινος που θελει να κρατησει τα καλα σημεια της μπορει να το κανει χωρις να την καταδικαζει επειδη υπαρχει και η ασχημη πλευρα της.
Και η τεχνη εχει γινει διαφορετικη ναι ισα ισα τωρα υπαρχει μια προσβαση που δεν υπηρχε παλια,μπορεις να βρεις σχεδον τα παντα.Και ολες αυτες οι αλλαγες επομενο ειναι να παρατηρουνται,και σε αλλες εποχες υπηρχαν εξαλλου,καθως οι τεχνολογίες επηρεάζονται και διαμορφώνονται από τη κοινωνία που τις παράγει.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 4 Μαΐου 2021

Νομίζω στη τέχνη γίνεται επιτυχία οτι έχει ψυχή. Μήπως αυτό είναι τελικά που χάνουμε;

ποιος σου ειπε οτι σημερινα εργα δεν εχουν ψυχη?

 

[Luke.]

ποιος σου ειπε οτι σημερινα εργα δεν εχουν ψυχη?

Για πες μου μερικά των τελευταίων 2 χρόνων.

 

[EvanescenceQ]

Για πες μου μερικά των τελευταίων 2 χρόνων.

σε τι θεμα θες?ζωγραφικη/κινηματογραφο?πες

 

[Luke.]

σε τι θεμα θες?ζωγραφικη/κινηματογραφο?πες

Κινηματογράφο ας πούμε.

@Andy

Οι άθλιοι.
Η πόλη του θεού.
Battle royale.

 

[Guest 896561]

Δε ξέρω αν είμαι μόνο εγώ. Να μου πείτε. Είμαι της εποχής των 90's. Και στη τέχνη στο σινεμά στη μουσική στα βίντεο games έζησα μια περίοδο ακμής. Η τέχνη είχε μια ουσία και ένα βάθος. Βλέπω σήμερα μουσικά βίντεο κλίπ και υπάρχει μια ψυχρότητα, μια έλλειψη ουσίας. οι καινούργιες ταινίες που βγαίνουν όλο sci-fi και χαζές περιπέτειες και κωμωδίες. Που είναι ένας Stanley Kubrick πχ; Ακόμα και στα παιχνίδια pc πχ fallout 1 & 2 υπήρχε μια καλτίλα, μια απεικόνιση της μαυρίλας και του σκοταδισμού από την εποχή του ψυχρού πολέμου. Μια γοητεία. Στην εποχή μας θέλουμε να καταργήσουμε ακόμα και το χαρτί και να τα έχουμε όλα μηχανικά, ηλεκτρονικά. Με τα διάφορα i-pad που κυκλοφορούν.

Τι πιστεύετε; Λέτε για όλα αυτά να φταίει η τρέχουσα τεχνολογική επανάσταση που διανύουμε; Η μήπως είναι όλα αυτά ιδέα μου;

Ένας άνθρωπος που μεγάλωσε στη δεκαετία του 70 θα έκραζε τα τραγούδια και την τέχνη της εποχής σου, ένας άλλος που μεγάλωσε στη δεκαετία του 50 θα έλεγε τα ίδια για το 70 και πάει λέγοντας. Γενικά σαν άνθρωποι έχουμε την τάση να νοσταλγούμε το παρελθόν μετατρέποντάς το σε παράδεισο και να αντιστεκόμαστε την αλλαγή.

Υ.Γ: Διάβαζε βιβλία. Έχει τόσα πολλά που δεν θα βαρεθείς ποτέ και θα έχεις συνέχεια ποιοτικό υλικό.

 

[Guest 190013]

Οσον αφορά την τέχνη και το κινηματογράφο, ο κύριος λόγος που πλέον οι περισσότερες ταινίες ειναι για τα μπάζα είναι επειδή όλες οι καλές και πρωτοτυπες ταινίες γενικά έχουν ήδη γυριστεί.

Σώπα ρε μεγάλε παντογνώστη που γνωρίζεις κι ότι όλες οι πρωτότυπες έχουν γυριστεί. Καταρχάς αυτό αντίκειται στην έννοια του πρωτότυπου. Άλλοι είναι οι λόγοι.

 

[EvanescenceQ]

Κινηματογράφο ας πούμε.

@Andy

Οι άθλιοι.
Η πόλη του θεού.
Battle royale.

“The Irishman”​

“1917”​

"Nomadland"​

Βρηκα τρεις,υπαρχουν και αλλες,βασικα υπαρχουν ποιοτικες αν θες,βρισκεις το θεμα ειναι να ψαχνεις την ποιοτητα που θελεις,γιατι εχει διαβαθμισεις.Οπως ολα.

 

[Guest 209912]

Σώπα ρε μεγάλε παντογνώστη που γνωρίζεις κι ότι όλες οι πρωτότυπες έχουν γυριστεί. Καταρχάς αυτό αντίκειται στην έννοια του πρωτότυπου. Άλλοι είναι οι λόγοι.

Ναι Κλεανθουκο μου, υπάρχει παρθενογεννεση στην τέχνη, δεν ανακυκλωνονται μοτίβα χιλιετιων.

Και ναι, υπάρχουν και άλλοι λόγοι, όπως το ότι είμαστε ένας πολιτισμός στη δύση του και αυτό αντικατοπτριζεται και στην τέχνη του. Αντε κούνα τώρα καμία σημαία να διαδηλώσεις για τον καπιταλισμό.

 

[Samael]

Ένας άνθρωπος που μεγάλωσε στη δεκαετία του 70 θα έκραζε τα τραγούδια και την τέχνη της εποχής σου, ένας άλλος που μεγάλωσε στη δεκαετία του 50 θα έλεγε τα ίδια για το 70 και πάει λέγοντας. Γενικά σαν άνθρωποι έχουμε την τάση να νοσταλγούμε το παρελθόν μετατρέποντάς το σε παράδεισο και να αντιστεκόμαστε την αλλαγή.

Υ.Γ: Διάβαζε βιβλία. Έχει τόσα πολλά που δεν θα βαρεθείς ποτέ και θα έχεις συνέχεια ποιοτικό υλικό.

Εν μέρει είναι λογικό αυτό. Και εγώ, μπορεί να μην έζησα την δεκαετία του 90-εαν και γεννήθηκα μέσα σε αυτή- αλλά έχοντας δει και διαβάσει αρκετά πράγματα καταλαβαίνω γιατί υπάρχει το nostalgia. Οι εποχές ήταν πιο απλές. Αρκετά πιο απλές. Σήμερα εαν πάρεις κάτι που φαίνεται πολύ απλό, και το αναλύσεις, θα δεις ότι εν τέλει, φαίνεται έτσι για τον τελικό χρήστη. Αλλά το ποιος το σκέφτηκε, πως το σκέφτηκε, πως το έφτιαξε, πόσοι χρειάστηκαν και άλλες τέτοιες λεπτομέρειες, θα είναι οτιδήποτε παρά τετριμμένες. Όταν όλα γίνονται εύκολα, είναι ευχή, διότι δεν ταλαιπωρείσαι τόσο, αλλά είναι και κατάρα λοιπόν, γιατί ο εγκέφαλος σου πήζει απο την υπερβολική πληροφορία.

Όταν όλα αυτά ξεκίνησαν απο το ARPANET(η βάση για την ανάπτυξη του internet), κανείς δεν περίμενε οτι θα εξελιχθεί το πράγμα σε τέτοιο σημείο που θα επηρέαζε τόσο πολύ την τεχνολογία, την επιστήμη και επομένως την κοινωνία. Αυτό που φθάρθηκε ήταν η εμπιστοσύνη μεταξύ των ανθρώπων. Οι ανθρώπινες σχέσεις έγιναν πιο απρόσωπες. Κατά τα άλλα η όλη τεχνολογική επανάσταση προκαλεί απλά δέος. Κάποτε δεν μπορούσαμε να στείλουμε ούτε φωνή μερικά χιλιόμετρα πιο πέρα. Πλέον έχουμε φτάσει στο σημείο που μιλάμε για υπηρεσίες cloud. Έχουμε φτάσει στο σημείο που ωρίμασε τόσο η τεχνολογία που το τι γίνεται στο internet δεν θα είναι αποκομμένο απο το τι γίνεται στον φυσικό κόσμο. Αυτό είναι σχεδόν ονειρεμένο...αλλά ταυτόχρονα, μιλάμε για μια εικονική δομή, μια εικονική αρχιτεκτονική που επιδρά-και με την εμφάνιση των ρομπότ και την μείωση του κόστους των αισθητήρων, θα επιδρά ακόμα περισσότερο- στον φυσικό κόσμο. Αυτό είναι απίστευτα περίπλοκο να το συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Την ένωση δηλαδή φυσικού και ψηφιακού κόσμου. Είναι ταυτόχρονα και συναρπαστικό γιατί δεν ξέρεις τι νέους δρόμους θα ανοίξει η λεγόμενη 4η επανάσταση, ακριβώς όπως κανείς δεν είχε φανταστεί, πως το internet θα άλλαζε τα πράγματα, και ταυτόχρονα λίγο τρομακτικό γιατί ο βαθμός περιπλοκότητας έχει αυξηθεί σε σημείο που είναι δύσκολο να κάνεις track τα πάντα. Δεν είναι να απορεί λοιπόν κανείς γιατί υπάρχει αυτή η νοσταλγία.

Πιστεύω οτι μέσα στους γρήγορους ρυθμούς που ζούμε σήμερα, πρέπει κάποιες ώρες ή μέρες, ειδικά όταν είμαστε σε διακοπές, να σταματάμε και να χαλαρώνουμε. Να μαθαίνουμε για το πως ήταν τα πράγματα σε άλλες εποχές και να κάνουμε ερωτήσεις στον εαυτό μας που θα είμαστε διατεθειμένοι τις ψάξουμε προς τα πίσω στον χρόνο. Ακόμα και κάτι απλό να καταλάβουμε, η πνευματική ευχαρίστησή που λαμβάνουμε είναι μεγάλη διότι το έχουμε μάθει με προσωπικό κόπο και ψάξιμο. Σε βοηθάει να εκλογικεύσεις, να κατανοήσεις και να βελτιώσεις το σήμερα και να εκτιμήσεις το παρελθόν. Να εκτιμήσεις αυτό που θα θεωρούσες ειδάλλως ασήμαντο και ξεπερασμένο. Είναι εξαιρετική άσκηση για να αποκτήσεις μια πιο διευρυμένη εικόνα των πραγμάτων.

Πάντως, δεν πιστεύω οτι η τέχνη αντιμετωπίζει προβλήματα. Υπάρχουν ποιοτικές παραγωγές όπως υπήρχαν πάντα. Απλά έχουν αυξηθεί τα σκουπίδια και σε αυτό ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό θεωρώ, η εκδημοκράτιση των μέσων δημιουργίας και διανομής, που έχει επιτρέψει η τεχνολογία.