Παιδιά και θρησκεία

[Πουπουλίνα]

Δεν εχω μεγαλώσει σε τέτοιο περιβαλλον όπως το αφήνετε να εννοηθεί. Νορμαλ ήταν όχι κάτι φοβερό και υπερβολικο. Απλώς μου έχει μείνει ωραία μέσα μου χωρίς αυτό να σημαίνει ότι συμπαθω όλα όσα συμβαίνουν στις εκκλησίες κ με παπαδες. Βλέπω τι γίνεται και πολυ λυπάμαι. Αλλά κοιτάω την ουσία όχι ορισμένους που χαλάνε τη πιάτσα που λεμε

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 3 Μαρτίου 2024

Εγώ πολλα δεν πιστευω και τα βρίσκω μουφα και απατεωνιες και πρωτη αμφισβητησα στην εφηβεία τα θεία αλλά μεγαλώνοντας δεν ξέρω μου ρθε μια γλυκα αυτή η παρηγορια τίποτε παραπάνω και εχω σταθεί εκεί, δυσκολα θα εφευγα, συνειδητά
Είναι σαν να χεις βρει ένα απαγκιο και άλλοι να λένε τι χρεπι είναι αυτό άλλοι να το βλέπουν ζεστό και γαλήνιο.
Εγώ περασα και κάποιες δυσκολίες κι εκεί ήταν που πιστεψα και στάθηκα εκεί.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 3 Μαρτίου 2024

Φέτος μπήκαν τα θρησκευτικά στο σχολείο το οποίο βιβλίο ουτε το έχω ποτε δει καθώς μένει στο σχολείο και το δουλευουν εκεί... Γι'αυτό πιθανον να λέει όσα λέει εχουν αρχίσει και συζητάνε.


Εγώ είμαι μια μητέρα που δίνω χώρο και χρόνο, περιμένω να έρθει εκείνη κοντά μου να με ρωτήσει ο, τι θέλει. Είμαι ανένδοτη σε αλλά θέματα οπως καθαριότητα, σεβασμό κ κάποιες ακόμα αρχές.

Σωστο και λάθος δεν έχω να δώσω αλλά θα δώσω την δική μου αλήθεια και θα προσπαθησω να είμαι προοδευτικη. Προς το παρον δεν έχουν έρθει δυσκολα.... Πολλά μου περνανε απο το μυαλό κατά καιρους, θρησκεία, επιλογές συντρόφων, επιλογές εργασίας, επιλογές μόνιμης κατοικίας, επιλογές αλλαγής φυλου
απλώς εκείνη την ώρα που τα σκέφτομαι, σκέφτομαι ποσο παλεψα να τα βγάλω από την κοιλιά μου με τι λαχτάρα τα απεκτησα και ποσο τα ήθελα να τα φέρω στον κόσμο και εκεί είναι που κάνω το σταυρο μου κ λεω καλά να'ναι όπως θέλουν να ναι. Υγιή και ευτυχισμενα.!

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 3 Μαρτίου 2024

Το Σχολείο τι ζημιά κάνει σε αυτό το θέμα ; Νομίζω πως πλεον το Σχολείο δεν ασχολείται με τα θρησκευτικά. Το χουν πλέον σα δευτεροτριτο μάθημα κ αυτό στο χαλαρό όπως τα εικαστικά και η μουσικη...

Το βιβλίο που κάνουν αναφέρεται σε όλες τις θρησκείες, σαν ιστορία είναι. Σε αντίθεση με αυτό που διδασκομασταν εμείς..
Επίσης δεν ξέρω αν έχεις παιδακια, αλλά τα παιδια κάνουν αρκετά συχνά ερωτήσεις... Εσυ πως τους απαντας... Πόσο αντικείμενικη μπορεις να είσαι.... κατι πρεπει να τους απαντησεις... Επισης δεν μπορω να κόψω την εκκλησία που πάω για να μη θεωρηθεί ότι τα προσηλυτιζω. Έστω αυτό το αραιά και που...
Νομίζω το σωστο ειναι κάπου στη μέση..

Kανεις λαθος.Κια μιλας σε μια που η αδελφη της ειναι θεολογος σε σχολειο..με μεταπτυχιακα και μαλιστα απο τους πολυ προχω θεολογους.
Τις αλλες θρησκειες τις εχουν σε συγκεκριμενες ταξεις και πιλυ λιγα πραγματα.Ξεκαθαρα προσυλητισμος γινεται.Στον Αρη ζεις; Εκεινα τα βιβλια επι ΣΥΡΙΖΑ δεν ισχυουν.,εχουν νεα.
Μια χαρα τα προσηλυτιζεις καιε συ με την εκκλησια.Αναρωτιεμαι ΓΙΑΤΙ ανοιξες το θεμα.

ΥΓ Αν θυμαμαι καλα εσυ ησουν που πιστευες και σε καφεδες και χαρτοριχτες ναι;

 

[ilias90]

Μια ειναι η αληθεια.
Ότι μαθουν απο παιδια αυτο θα πιστευουν.Λιγες περιπτωσεις ξεφευγουν/Υπαρκτες βεβαια..αλλα λιγες.
Τουτεστιν..ΩΣ ΕΔΩ Ο ΠΡΟΣΥΛΗΤΙΣΜΟΣ.
ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΝΑ ΨΑΞΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝ.
Εννοοντας ουτε την αθεεία μην τους διδαξετε.
ΤΙΠΟΤΑ.
Αφηστε τα μονα τους να βρουν,να ψαξουν...να πιστεψουν ή να μην πιστεψουν.

Αυτό που λες δεν γίνεται ούτε είναι φυσιολογικό. Εννοείται ότι δεν είναι σωστό να πιέσεις τα παιδιά σου να πιστέψουν ή να μην πιστέψουν, το έγραψα και εγώ αυτό. Αλλά τις αρχές και τις αξίες σου θα τους τις διδάξεις, θα τα μεγαλώσεις σύμφωνα με αυτές. Κάθε οικογένεια αυτό κάνει, δεν γίνεται να μεγαλώσεις ένα ρομποτάκι, τελείως αποκομμένο από όλες τις επιρροές, το οποίο θα επιλέξει τι θα πιστεύει ή όχι μόλις ενηλικιωθεί.

 

[Valder]

Αυτό που λες δεν γίνεται ούτε είναι φυσιολογικό. Εννοείται ότι δεν είναι σωστό να πιέσεις τα παιδιά σου να πιστέψουν ή να μην πιστέψουν, το έγραψα και εγώ αυτό. Αλλά τις αρχές και τις αξίες σου θα τους τις διδάξεις, θα τα μεγαλώσεις σύμφωνα με αυτές. Κάθε οικογένεια αυτό κάνει, δεν γίνεται να μεγαλώσεις ένα ρομποτάκι, τελείως αποκομμένο από όλες τις επιρροές, το οποίο θα επιλέξει τι θα πιστεύει ή όχι μόλις ενηλικιωθεί.

Ναι, εσυ να το κρατας το παιδί αποκομμένο από την "κακιά" Εκκλησία ως τα 18 μέχρι να αποφασίσει αν θέλει να πιστεύει σε Θεο ή ιπτάμενο μακαρονοτέρας

...κι από την άλλη

α) Το σχολείο να του κανει πλυση εγκεφαλου όσο εσυ αγωνίζεσαι για το μεροκάματο
β) Το κράτος με τους νόμους του, να του κανει πλύση εγκεφάλου και υποταγή
γ) Η τηλεόραση και τα social media, το ίδιο, με το σκουπιδοπεριεχόμενο

...και να ελπίζεις εσυ ότι θα φτάσει στα 18 να αναζητήσει Θεο και οτι ειτε δεν θα τα χει τιναξει ως τότε από την απελπισία ή ότι δεν θα το χει ρίξει σε λογής περισπασμούς.

Παλιά θυμάμαι οι παπάδες, μας έλεγαν, ο Χριστός πάντα σας αγαπάει, ή μίλαγαν για την αγάπη του Θεου κλπ. Κι αναρωτιόμουν, "γιατί είναι μωρέ τόσο σημαντικό αυτό; Ας μ αγαπάει εμένα η Μαιρούλα και καλά θα είμαι. Τι αναγκη έχω και τι μπορει να μου προσφέρει η αγάπη ενός αόρατου, ίσως και ανύπαρκτου πλάσματος στον ουρανό;"

Ο ένθεος, που έκανε το σταυρό του κατα τ άλλα. Έτσι; Πίστη χωρίς να ξέρουμε γιατί. Οχι με όλη μας την καρδιά, αλλά so-so.

Έρχονται τα 20, έρχονται τα 30 και έχω βάλει τον Χριστό και την Παναγία στο στόμα μου περισσότερο κι από ποτήρια νερό. Όχι προς τιμήν μου αυτό, αλλά να τα λέμε και αυτά.

Και κάποια στιγμή στα σκάει η ζωή... Δοκιμασίες, δυσκολίες, καταθλίψεις ξερω γω, γυρίζει και το μυαλό κι αρχίζει να αμφιβάλλει για την ουσία του υλισμού, από το πιο καταναλωτικό αγαθό ως τον πιο ηδονιστικό περισπασμό, απο αυτούς που ώρες ώρες έχεις περι πολλού.


Και τότε έρχεται ο Χριστός, ο Θεος, η Παναγία, οι προστάτες Άγιοι, όλα. Τότε έρχονται οι μνήμες της γιαγιάς να με πηγαίνει με το καρότσι μικρό παιδάκι στην εκκλησία αμέσως με το που χτυπήσει η καμπάνα. Οι μυρωδιές μες το ναό, τα κεριά, τα φιλήματα στις εικόνες.


Και όταν σ εχει πνίξει η υλικότητα αυτού του κόσμου και θες κάτι παραπάνω, πιο ουσιαστικό, εκεί είναι ότι σε έμαθε η γιαγιά να κάνεις. Εκεί είναι η αγάπη του Χριστού που έλεγαν οι παπάδες. Το τελευταιο καταφύγιο και ίσως και το πιο σημαντικό, όταν ο υλικός κόσμος δεν μπορεί να θρέψει την ψυχή σου, όσους περισπασμούς κι αν της πετάξεις, όσα δωράκια κι αν αγοράσεις, όσα πάρτυ και να κανεις με φίλους, όσες φιλενάδες κι αν βρεις.

"Χριστέ μου, σε εχω ανάγκη" μες τη νύχτα να μονολογείς. Κι ύστερα να ηρεμεί η ψυχή από το άγχος που έχεις και να κοιμάσαι σαν πουλάκι.


Στα 40 καταλαβαίνεις, τη δουλίτσα που έκανε η γιαγιά με την ψυχή σου. Τι εννοούσε η μάνα όταν έλεγε "μη μιλάς έτσι, μη βριζεις το Χριστό". Πόσο παρανοικό είναι να θεωρείς ως έφηβος, μαγκιά το να μπινελικώνεις τον μόνο σου αληθινό σύμμαχο; Επειδή δε μιλάει; Δεν μιλάει έτσι ίσως. Αλλά κάποτε θα τον χρειαστείς. Και ίσως όταν φτάσεις 100 και τα τινάξεις, να τον αναζητήσεις ή να σε βρει. Θα σε συγχωρέσει, αλλά πόσο ανόητος θα νιώσεις να έχεις βρισει καποιον που ειναι συμμαχος σου;

Δεν ειναι λοιπόν απλή μετάδοση αξιών, φίλε μου Λιάκαρε. Ειναι κι αυτό, αλλά όχι μόνο αυτό, όχι μια πνευματική σκυτάλη. Και σίγουρα δεν ειναι προσυλητισμός που είπαν στο θέμα.

Είναι εφόδιο. Ενα καταφύγιο που δεν ξερεις οτι θα χρειαστείς, μέχρι πολύ αργότερα, όταν τα πράγματα δε θα είναι και τόσο βολικά. Και γιατί θα το χρειαστείς; Για να αντέξεις ώστε να γίνουν τα πράγματα ξανά λίγο πιο βολικά.

 

[Ariana2018]

Kανεις λαθος.Κια μιλας σε μια που η αδελφη της ειναι θεολογος σε σχολειο..με μεταπτυχιακα και μαλιστα απο τους πολυ προχω θεολογους.
Τις αλλες θρησκειες τις εχουν σε συγκεκριμενες ταξεις και πιλυ λιγα πραγματα.Ξεκαθαρα προσυλητισμος γινεται.Στον Αρη ζεις; Εκεινα τα βιβλια επι ΣΥΡΙΖΑ δεν ισχυουν.,εχουν νεα.
Μια χαρα τα προσηλυτιζεις καιε συ με την εκκλησια.Αναρωτιεμαι ΓΙΑΤΙ ανοιξες το θεμα.

ΥΓ Αν θυμαμαι καλα εσυ ησουν που πιστευες και σε καφεδες και χαρτοριχτες ναι;

Δεν ξέρω τι να σου απαντήσω σε όλα αυτά, μάλλον στο τελευταίο μόνο.. δεν πολυπιστευω σε αυτά αλλά μου χουν πει τον καφέ κι έχει βγει. Ίσως να ταν τυχαιο! Χαρτιά τα ψιλοφοβαμαι νομίζω μια φορά μου τα έριξαν στου Ρέντη σε μια καφετέρια. Στα πλαισια μιας βόλτας δηλαδή...Ίσως με μπέρδεψες με κάποιο άλλο μέλος αλλά γενικά παντως δε φοραω παρωπιδες, έτσι πιστευω δηλαδή

Στο δημοτικό υπάρχουν δασκάλες για όλα τα μαθήματα, οχι θεολόγοι. εγώ σε δημοτικό αναφέρομαι δεν έχω ακουσει δει κάτι τραβηγμενο. Τουλ στο δικό μας

ΥΓ. Δε μου πολυαρεσει ο τρόπος που μιλάς όποτε αν δεν σου ξαναπαντησω να ξέρεις θα είναι γι'αυτό

 

[Himela]

Ναι, εσυ να το κρατας το παιδί αποκομμένο από την "κακιά" Εκκλησία ως τα 18 μέχρι να αποφασίσει αν θέλει να πιστεύει σε Θεο ή ιπτάμενο μακαρονοτέρας

...κι από την άλλη

α) Το σχολείο να του κανει πλυση εγκεφαλου όσο εσυ αγωνίζεσαι για το μεροκάματο

Εγώ πάντως στα θρησκευτικά το μόνο που με ένοιαζε ήταν να τα μάθω για να δώσω το διαγώνισμα στο τέλος της χρονιάς και να πάρω καλό βαθμό. Ποτέ δεν μπήκα στη διαδικασία να πιστέψω, να μην πιστέψω ή να προβληματιστώ για τις ιστορίες που διάβαζα. Ποτέ δε ρώτησα τίποτα τους γονείς μου για τη θρησκεία ή δε θυμάμαι κάτι τέτοιο.

Είναι εφόδιο. Ενα καταφύγιο που δεν ξερεις οτι θα χρειαστείς, μέχρι πολύ αργότερα, όταν τα πράγματα δε θα είναι και τόσο βολικά. Και γιατί θα το χρειαστείς; Για να αντέξεις ώστε να γίνουν τα πράγματα ξανά λίγο πιο βολικά.

Αυτό που περιγράφεις δεν είναι πίστη στο Χριστό ή στον Αλλάχ ή στο Βούδα. Είναι απλά ένα πάτημα, κάτι ανώτερο, μια ελπίδα που θα με κάνει να πιστέψω και να αντέξω, ένα αποκούμπι, ένα δεκανίκι. Ο Χριστιανισμός όπως είναι επίσημα δεν είναι απλά μια πίστη, έχει και υποχρεώσεις που πρέπει να ακολουθεί κάποιος και δεν είναι απλά κάνω το σταυρό μου έξω από την εκκλησία και πάω εκκλησία 12 παρά 5 Μεγάλο Σάββατο. Τέλος πάντων, πολύ ελάχιστοι κρατούν αυτές τις υποχρεώσεις γιατί δεν είναι και εφικτό στη σύγχρονη εποχή.

 

[Valder]

Εγώ πάντως στα θρησκευτικά το μόνο που με ένοιαζε ήταν να τα μάθω για να δώσω το διαγώνισμα στο τέλος της χρονιάς και να πάρω καλό βαθμό. Ποτέ δεν μπήκα στη διαδικασία να πιστέψω, να μην πιστέψω ή να προβληματιστώ για τις ιστορίες που διάβαζα. Ποτέ δε ρώτησα τίποτα τους γονείς μου για τη θρησκεία ή δε θυμάμαι κάτι τέτοιο.

Δεν ήταν δουλειά σου να ρωτήσεις ως παιδί. Ήταν δουλειά εκείνων να σε μάθουν. Και δεν το έκαναν.

Αυτό που λέμε καμιά φορά ως αγανάκτηση "δεν έχεις το Θεο σου". Και δεν το λεω σαν προσβολή, ούτε ως χιουμοράκι, αλλά κυριολεκτικά. Δεν έχεις το Θεο σου. Εσυ είσαι καλά με αυτό, και πάντα καλά να είσαι, αλήθεια, αλλά θέλω να σου πω τι πραγματικά σημαινει η φράση.

Και μενα άλλος μου το ειχε μαθει, μια παλιά φίλη. Το βλέπεις στους ανθρώπους απο το πως μιλάνε και φέρονται, αν έχουν το Θεο τους. Κι αν θες να ξέρεις, κι εμείς δεν έχουμε ώρες ώρες το Θεο μας.

Την ωρα που θα με γαργαλήσει και θα πω "θα παω Μπανγκοκ να κανω χαδάκια με ladyboys" δεν έχω το Θεο μου. Δεν είσαι σε ψυχική αρμονία εκείνη την ώρα. Κοιτάς τον περισπασμό. Τον έχεις κάνει πέρα το Θεο προσωρινά. Το ίδιο κι όταν πλακωθείς στο στέκι και σκεφτείς "θα του γ... ότι έχει και δεν έχει, θυμωσα όπως μου μίλησε". Όχι. Να ηρεμήσεις. Να έχεις Θεο. Και λεω πολλές φορές "ρε άσε με να τον γ... και μετα τα ξαναβρισκω με το Θεο".

Δεν λειτουργεί έτσι όμως. Είναι χάος μέσα στην ψυχή.

Γι αυτο και αμα δεις όλα τα τεστ προσωπικοτήτων, εκει που λεει turbulent, είναι φουλ. Ενω πρέπει να ειναι assertive.

Αυτό που περιγράφεις δεν είναι πίστη στο Χριστό ή στον Αλλάχ ή στο Βούδα. Είναι απλά ένα πάτημα, κάτι ανώτερο, μια ελπίδα που θα με κάνει να πιστέψω και να αντέξω, ένα αποκούμπι, ένα δεκανίκι.

Θα προσπαθησουν πολλοί να με πείσουν γι αυτό όπως εσυ, αλλά πλέον δεν πιάνει. Γιατί; Γιατί πρέπει να το νιώσεις ο ίδιος για να καταλάβεις ότι δεν ειναι δεκανίκι χρηστικό και μέχρι εκεί. Εμπεριέχει μια ταπείνωση την ωρα της επικοινωνίας με το Χριστό, μια ειλικρινή αγάπη και μεταφορά ενέργειας. Σου φευγει η μαγκιά, γίνεσαι λίγος και πρέπει να γινεις λίγος για να "πιάσει".

Ο Χριστιανισμός όπως είναι επίσημα δεν είναι απλά μια πίστη, έχει και υποχρεώσεις που πρέπει να ακολουθεί κάποιος και δεν είναι απλά κάνω το σταυρό μου έξω από την εκκλησία και πάω εκκλησία 12 παρά 5 Μεγάλο Σάββατο. Τέλος πάντων, πολύ ελάχιστοι κρατούν αυτές τις υποχρεώσεις γιατί δεν είναι και εφικτό στη σύγχρονη εποχή.

Ετσι ειναι. Και γι αυτό πρέπει να προσαρμόσουμε το συγχρονο τρόπο ζωής στα μέτρα της Ορθοδοξίας και όχι το αντίθετο. Γιατί γι αυτό έχει γίνει έτσι η καπιταλιστική "ουτοπία" ώστε το μυαλό να μην αναρωτιέται, να ειναι πειθήνιο, να μην μορφωνεται. Να αγωνιά μόνο για το πως θα βγαλει ενα χιλιαρικο να παει να πληρωσει τη ΔΕΗ ή να παει κανα ταξιδάκι.

 

[glayki]

Εγώ πάλι θεωρώ πως μόνο βιωματικά μπορείς να προσεγγίσεις ζητήματα πίστης.

όσα βιβλία και να διαβάσεις, όσες θεωρίες και να σου πουν , όση κατήχηση και να σου κάνουν με το ζόρι, αν δεν ανθίσει μέσα σου η γαλήνη που απορρέει από την ασφάλεια που νιώθει η ψυχή σου μπροστά σε κάτι που υπερβαίνει τα πεπερασμένα όρια της ανθρώπινης σου υπόστασης ,δε γίνεται τίποτε.

 

[ilias90]

Εγώ πάλι θεωρώ πως μόνο βιωματικά μπορείς να προσεγγίσεις ζητήματα πίστης.

όσα βιβλία και να διαβάσεις, όσες θεωρίες και να σου πουν , όση κατήχηση και να σου κάνουν με το ζόρι, αν δεν ανθίσει μέσα σου η γαλήνη που απορρέει από την ασφάλεια που νιώθει η ψυχή σου μπροστά σε κάτι που υπερβαίνει τα πεπερασμένα όρια της ανθρώπινης σου υπόστασης ,δε γίνεται τίποτε.

Ακριβώς, γι' αυτό και συνηθίζω να λέω ότι λογική και πίστη είναι εκ διαμέτρου αντίθετες έννοιες. Όχι ότι η πίστη είναι παράλογη, αλλά ότι βασίζεται στη διαίσθηση, είναι υποκειμενική και προσωπική υπόθεση του καθενός, οπότε δεν μπορεί να εξηγηθεί, παρά μόνο να βιωθεί. Σε αντίθεση με τη λογική, η οποία αφορά σε πράγματα που μπορούν να αποδειχτούν και να εξηγηθούν. Για αυτό είναι και ό,τι πιο χαζό και επιβλαβές (για την όποια θρησκεία) να προσπαθείς να αποδείξεις την ύπαρξη του Θεού.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 4 Μαρτίου 2024

Και όταν σ εχει πνίξει η υλικότητα αυτού του κόσμου και θες κάτι παραπάνω, πιο ουσιαστικό, εκεί είναι ότι σε έμαθε η γιαγιά να κάνεις. Εκεί είναι η αγάπη του Χριστού που έλεγαν οι παπάδες. Το τελευταιο καταφύγιο και ίσως και το πιο σημαντικό, όταν ο υλικός κόσμος δεν μπορεί να θρέψει την ψυχή σου, όσους περισπασμούς κι αν της πετάξεις, όσα δωράκια κι αν αγοράσεις, όσα πάρτυ και να κανεις με φίλους, όσες φιλενάδες κι αν βρεις.

Νομίζω έτσι κι η ζωή μας
σαν όπως λεν' «τα πάντα ρει»
στη θάλασσα η εκβολή μας
κι όμως γυρνάμε στην πηγή.

Μεγάλο τραγούδι και νόημα, από τον τεράστιο Ρασούλη, για αυτούς που, όχι μόνο πιστεύουν, αλλά γνωρίζουν, επίσης.

 

[Πουπουλίνα]

Εγώ πάλι θεωρώ πως μόνο βιωματικά μπορείς να προσεγγίσεις ζητήματα πίστης.

όσα βιβλία και να διαβάσεις, όσες θεωρίες και να σου πουν , όση κατήχηση και να σου κάνουν με το ζόρι, αν δεν ανθίσει μέσα σου η γαλήνη που απορρέει από την ασφάλεια που νιώθει η ψυχή σου μπροστά σε κάτι που υπερβαίνει τα πεπερασμένα όρια της ανθρώπινης σου υπόστασης ,δε γίνεται τίποτε.

Μια χαρα γινεται να μην πιστευεις πραγματικα και με ουσια αλλα να το παιζεις πιστος ,να εισαι τυπολατρης και να δειχνεις με το δαχτυλο τους αλλους.
Δηλαδη βασικα συμφωνω σε αυτο που λες.αλλα...δεν ξερω αν νομιζεις οτι αυτοι που δηλωνουν χριστιανοι ειναι κιολλας.

Αν ολοι αυτοι που δηλωνουν χριστιανοι πιστευαν ουσιαστικα και συμφωνα με τα λογια του Χριστου..δεν θα ειμασταν τοσο σκατανθρωποι σε ολο τον κοσμο τουλαχιστον οι χριστιανικες χωρες/.
Ακομα περισσοτερο εδω.Στο ελλαδισταν
Που βλεπεις πιστους να ειναι μισανθρωποι και ανθρωποι του θεου να μιλανε για καρκινους σε υπουργους..με απολυτο μισος για τους ομοφυλοφιλους κλπ.ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΟΥΣΙΩΔΕΣ;
Οχι.
Οποτε ακριβως αυτο συμβαινει.
ΔΙΟΤΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΑΚΡΩΣ ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ/ΚΟΙΝΩΝΙΑ/ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.
Δεν το κερδισαν ψαχνοντας
ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟ.Αφου ειμαστε προσηλυτιστικη κοινωνια και κρατος.

Ο προσηλυτισμος και η κατηχηση και ο δηθενισμος δεν δημιουργει χριστιανους που εγιναν χριστιανοι ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΕΨΑΞΑΝ...αλλα επειδη τους εμαθαν...εστω και αν νομιζουν οτι κανενας δεν τους εμαθε..αφου η ιδια μας η κοινωνια ειναι βαθυτατα θρησκευαμενη.,στο σχολειο κανουμε ακομα πρωινες προσευχες(κατα τα αλλα προσληλυτισμος γιοκ... )και τα θρησκευτικα παπαγαλιζουν στα παιδια μαλακιες,και μεσα σε αυτες εντασσονται σποραδικα και ελαχιστα και οι αλλες μαλακιες των αλλων θρησκειων.

Αυτα κανει ο προσηλυτισμος που ΕΧΟΥΜΕ...Φουσκες χριστιανους.Δηθεν χριστιανους.
Απλα μαλακες χριστιανους/μισανθρωπους

Περαστικα μας.

 

[Πουπουλίνα]

Αυτό που λες δεν γίνεται ούτε είναι φυσιολογικό. Εννοείται ότι δεν είναι σωστό να πιέσεις τα παιδιά σου να πιστέψουν ή να μην πιστέψουν, το έγραψα και εγώ αυτό. Αλλά τις αρχές και τις αξίες σου θα τους τις διδάξεις, θα τα μεγαλώσεις σύμφωνα με αυτές. Κάθε οικογένεια αυτό κάνει, δεν γίνεται να μεγαλώσεις ένα ρομποτάκι, τελείως αποκομμένο από όλες τις επιρροές, το οποίο θα επιλέξει τι θα πιστεύει ή όχι μόλις ενηλικιωθεί.

Υπαρχει και ενα ΜΗ εγωιστικο..απολυτα αληθινο και κατι που θα βαλει ενα παιδι σε σκεψεις.Κια θα δειξει οτι δεν το παιζουμε ξερολες.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ...ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΑ..ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΨΑΧΝΩ..ΨΑΞΕ ΚΑΙ ΕΣΥ.Γονιος δεν σημαινει θεος.Σημαινει δινεις τις βασεις για να κανεις το παιδι σου εξυπνο και να μαθει να ψαχνει και οχι να ειναι προβατο..ακομα και ΔΙΚΟ ΣΟΥ.

Ποσο ωραιο..ποση γοητεια...ποσο ενδιαφερον για το παιδι..αντι να του σερβιρουμε ετοιμες μαλακιες.
Τελεια.

Τα υπολοιπα ειναι απλα προσυλητισμος και οι ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ.

ΟΙ ηθικες αρχες και αξιες ειναι ασχετες με τις θρησκειες..σορυ αγαπουλα.Δεν χρειαζεται να πιστευεις σε καμια θρησκεια για να διδαξεις στο παιδι σου να μην ειναι μαλακας και να σεβεται τα δικαιωματα των αλλων..την καθε ζωη και την διαφορετικοτητα.Κατι λαθος εχεις καταλαβει.

 

[ilias90]

Για να κάνουμε και την αυτοκριτική μας, οι περισσότεροι δεν είμαστε καλοί Χριστιανοί (μιας και κάπου αναφέρθηκε.) Αλήθεια είναι, γιατί ποιος τηρεί τα παρακάτω, τους Μακαρισμούς του Χριστού, που κρύβουν ίσως όλη την ουσία του Χριστιανισμού;

«Όταν είδε ο Ιησούς τα πλήθη του λαού, ανέβηκε στο όρος. Και όταν κάθισε, ήλθαν οι μαθητές αυτού κοντά του. Τότε άνοιξε το στόμα του και άρχισε να τους διδάσκει λέγοντας:

Μακάριοι είναι οι απλοί και ταπεινόφρονες, γιατί σ’ αυτούς ανήκει η Βασιλεία των ουρανών.

Μακάριοι είναι εκείνοι, που πενθούν, γιατί αυτοί θα παρηγορηθούν.

Μακάριοι είναι οι πράοι, γιατί αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη.

Μακάριοι είναι εκείνοι που πεινούν και διψούν τη δικαιοσύνη, γιατί αυτοί θα χορτάσουν.

Μακάριοι είναι οι ελεήμονες, γιατί αυτοί θα ελεηθούν.

Μακάριοι είναι εκείνοι που έχουν καθαρή καρδιά, γιατί αυτοί θα δουν το Θεό.

Μακάριοι είναι οι ειρηνοποιοί, γιατί αυτοί θα ονομαστούν παιδιά του Θεού.

Μακάριοι είναι εκείνοι, που καταδιώκονται για χάρη της δικαιοσύνης, γιατί σ’ αυτούς ανήκει η Βασιλεία των ουρανών.

Μακάριοι θα είστε, όταν θα σας βρίσουν και σας καταδιώξουν και πουν εναντίον σας κάθε κακό λόγο, λέγοντας ψέματα εξαιτίας μου.

Τότε να χαίρεστε και να αγαλλιάστε, γιατί η ανταμοιβή σας θα είναι μεγάλη στους ουρανούς. Έτσι ακριβώς κυνήγησαν τους προφήτες, που έζησαν πριν από σας.»

(Ματθαίου κεφ. ε’ στίχοι 1-12)

 

[dum dum boy]

Ηλί, Ηλί, λαμά σαβαχθανί;

 

[Dias]

Ηλί, Ηλί, λαμά σαβαχθανί;

Θα έλεγα κάτι άλλο:

μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι​

(Όλα τάχαμε, ένας ιεροκήρυκας μας έλειπε)

------------------------------------------------------------
ΔΑΣΚΑΛΟΣ: Πες μου Τοτέ ένα απόσπασμα από το ευαγγέλιο.
ΤΟΤΟΣ: Και ο Ιούδας απελθών απήγξατο.
ΔΑΣΚΑΛΟΣ: Μπράβο Τοτέ. Πες μου ακόμα ένα.
ΤΟΤΟΣ: Πορεύου και συ και ποίει ομοίως.

 

[Πουπουλίνα]

Ετσι μπραβο.Γιαλαντζι χριστιανοι.Να βαζουμε τα πραγματα στη θεση τους και να μην ξανακουνησουμε το δαχτυλο.
Ουσιαστικος χριστιανος ή οτι αλλη θρησκεια...απο προιον προσηλυτισμου ΠΟΥ ΞΕΚΑΡΑ ειμαστε ολοι..ντεν γινεται καρντια μου.
Φουσκα χριστιανοι..φουσκα μωαμεθανοι..φουσκα οτι αλλο...ελευθερωστε το μυαλο σας.

 

[Himela]

Δεν ήταν δουλειά σου να ρωτήσεις ως παιδί. Ήταν δουλειά εκείνων να σε μάθουν. Και δεν το έκαναν.

Και τους ευγνωμονώ γι' αυτό. Δε χρειαζόμουν ΑΚΟΜΑ ένα πράγμα να με καταπιέζει ψυχολογικά και ηθικά.

Αυτό που λέμε καμιά φορά ως αγανάκτηση "δεν έχεις το Θεο σου". Και δεν το λεω σαν προσβολή, ούτε ως χιουμοράκι, αλλά κυριολεκτικά. Δεν έχεις το Θεο σου. Εσυ είσαι καλά με αυτό, και πάντα καλά να είσαι, αλήθεια, αλλά θέλω να σου πω τι πραγματικά σημαινει η φράση.

Δε χρειάζεται σε αυτή την έννοια να χρησιμοποιηθεί η έννοια του Θεού. Μπορείς απλά να πεις "δεν έχει φραγμούς, ηθική, ενσυναίσθηση, ανθρωπισμό, λογική" και τόσα άλλα.

Ο Θεός είναι απλά κάτι που έχουμε συνηθίσει να υπάρχει, άσχετα με το τί μορφή και έννοια του δίνει ο καθένας. Αν είχαμε γεννηθεί σε ένα κόσμο που δε θα υπήρχε θεός ως ανώτερο ον αλλά ένα δέντρο, θα πιστεύαμε στο δέντρο. Θα λέγαμε ίσως "μα αυτός δεν έχει δέντρο στην καρδιά του!". Τόσο πολύ απαξιώνω το Θεό έτσι όπως παρουσιάζεται και εγώ προσωπικά τον έχω αντικαταστήσει απλά ως αγάπη, νοιάξιμο, ενσυναίσθηση, φιλανθρωπία. Αυτές οι αρχές μπορούν να κρατήσουν έναν άνθρωπο ως καλό, δε χρειάζεται ο φόβος και η απειλή του Θεού, κατά τη γνώμη μου. Κι αν το πάω και παραπέρα, πόσο αξίζει η καλοσύνη ενός ανθρώπου όταν στηρίζεται απλά σε ένα φόβο για τιμωρία από κάτι ανώτερο;

Θα προσπαθησουν πολλοί να με πείσουν γι αυτό όπως εσυ, αλλά πλέον δεν πιάνει. Γιατί; Γιατί πρέπει να το νιώσεις ο ίδιος για να καταλάβεις ότι δεν ειναι δεκανίκι χρηστικό και μέχρι εκεί. Εμπεριέχει μια ταπείνωση την ωρα της επικοινωνίας με το Χριστό, μια ειλικρινή αγάπη και μεταφορά ενέργειας. Σου φευγει η μαγκιά, γίνεσαι λίγος και πρέπει να γινεις λίγος για να "πιάσει".

Και γιατί να είναι θεός; Γιατί να μην είναι απλά η εσωτερική σου ανάγκη να γίνεις λίγος και να "πιάσει";

 

[Πουπουλίνα]

Και γιατί να είναι θεός; Γιατί να μην είναι απλά η εσωτερική σου ανάγκη να γίνεις λίγος και να "πιάσει";

Α...δεν το ξερεις; Ο σατανας και οι παρατρεχαμενοι του προσπαθουν με νυχια και με δοντια να πεισουν τους χριστιανους οτι δεν υπαρχει θεος..ή οτι ο Χριστος δεν ειναι θεος....για να σαπισουν στην κολαση.
ΓΙΑ ΑΥΤΟ! Τοσοα πλα χιμελιτα μου!
Τι;; οχι;
Κατα βαθος αυτο υποννουν οσοι λενε οτι δεν θα με κανετε να μην πιστεψω..δεν θα με πεισετε οτι δνε υπαρχει θεος ξλπ..λκες και χεστηκε η φοραδα στο αλωνι αν θα πεισουν τον καθε εναν για την υπαρξη θεου..θρησκειων..κλπ.
Την αποψη μας λεμε που ομως δεν πηγαζει απο καμια συνομωσια..αλλα απο την λογικη μας.,το ψαξιμο μας...και το ποσο ο καθενας αφηνει το μυαλο του ελευθερο ΣΕ ΟΛΑ.Αποστασιωποιειται και προσπαθει να τα δει ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΥΛΙΣΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.

Τουτεστιν..βλεπω τις ιστορικες και κοινωνικες συνθηκες που βοηθησαν στην δημιουργια των θρησκειων...ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ..το ξεχωριζω απο την υπαρξη ανωτερης συνειδητοτητας...ΑΝ υπαρχει... δεν αποκλειω τιποτα..δεν ειμαι σιγουρος για τιποτα..δεν ειμαι δογματικος οσο ζω το ψαχνω.Θα καταληξω καπου;

Αυτο ειναι ελευθερια σκεψης και ελευθερος ανθρωπος.

Τα αλλα αξιζουν σε δουλους.Τους δουλους του ''θεου'' Της καθε εξουσιας δηλαδη.ΕΓΚΩΣΜΙΑΣ.ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ.