Παιδικοί φίλοι...

[Nininaou]

Έχετε κρατήσει φιλίες από την παιδική σας ηλικία;
Κάποιοι δεν έχουν μαζί τους επαφές, άλλοι τους θεωρούν σημαντικότερους. Πώς αντιμετωπίζετε εσείς τους παιδικούς σας φίλους;

.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Πως αντιμετωπιζω τους παιδικους μου φιλους... Δεν ξερω πιοι ειναι....
Τα μονα παιδια απο οταν ειμουν μικρους που βλεπω ακομα και ξερω οτι ειναι αυτα τα παιδια ειναι οι συμμαθιτες μου στα Σουηδικα, με τους οπιους εχουμε μια καπως ιδιετερη σχεση, και ο καλητερος μου φιλος ειναι ενας απο τα παιδια. Δεν ειμαστε λοι μερα μαζι και τετια, τον βλεπω στα Σουηδικα και καμια φορα κανα σαββατο η καμια παρασκευη τυχεα επειδη λιγο πολυ εχουμε τα ιδια στεκια. Απλα τον θεωρω τον καλητερο μου φιλο επειδη α)δεν εχω ιδιετερες φιλιες β)γνωριζομαστε και ειμαστε φιλοι απο τα 5 γ) εχουμε μια ιδιετερη σχεση

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

χμμμμ.... έχω μια φίλη νομίζω από ... πάντα (δεν μπορώ να προσδιορίσω χρονική στιγμή που να τη γνώρισα και έχω μνήμες να είμαστε φίλες από όταν ήμουν...4? κάπου εκεί, οπότε θεωρώ ότι είναι "από πάντα") Σπούδασε στη Θεσσαλονίκη και φτιάχνει πλέον τη ζωή της εκεί, οπότε δεν την βλέπω συχνά εδώ και κάποια χρόνια, ενώ οι ρυθμοί ζωής και των 2 μας δεν επιτρέπουν πάντα να μιλάμε συχνά. Παρόλαυτα κάθε φορά που θα βρεθούμε είναι σαν να είχαμε πάει για καφέ...χτες το απόγευμα (παρόλο που μπορεί να έχουν περάσει 2 χρόνια από την τελευταία φορά). Παρόλο που δεν επηρεάζει την καθημερινότητά μου εδώ και καιρό τη θεωρώ αγαπημένη φίλη και έναν άνθρωπο που με επηρεάζει η γνώμη του όταν ψάχνω στήριγμα σε αποφάσεις μου.

Από εκεί και πέρα, στην Κέρκυρα έχω διατηρήσει φιλία με 3 άτομα που τα γνώρισα στην 3η Δημοτικού, 6η δημοτικού και 1η Γυμνασίου αντίστοιχα. Παρόλο που κάνω παρέα και με τις 3 αρκετά ομολογουμένως οι σχέσεις μας δεν είναι όπως στο παρελθόν (ειδικά με την...παλαιοτερη), αλλά παρόλαυτά ξέρω και εγώ όπως και αυτές ότι θα είμαστε εκεί η μία για την άλλη σε οτιδήποτε με χρειαστούν ή τις χρειαστώ, ενώ παράλληλα οι...χαρές μας για τις επιτυχίες (προσωπικές ή επαγγελματικές) της μιας για την άλλη είναι ειλικρινείς και ... μέσα από την καρδιά μας

Ίσως όμως και επειδή έφυγα από τον τόπο μου και δεν γύρισα (σε αντίθεση με τις 3 τους, οι οποίες πλέον έχουν επιστρέψει μόνιμα) οι σχέσεις μας δεν μπορούν να είναι όπως όταν βλεπόμασταν κάθε μέρα και ήταν η "μόνιμη" παρέα μου.

Κατά τα άλλα τα περισσότερα άτομα που έχουν αποτελέσει φίλους μου στα σχολικά μου χρόνια έγιναν σταδιακά ένα τηλέφωνο στις γιορτές και οι περισσότεροι από αυτους πλέον ούτε αυτό. Αν τύχει να τους δω, θα τους χαιρετήσω, θα τους μιλήσω, θα χαρώ με τυχόν καλά νέα που θα μου πουν αλλά...μέχρι εκεί.

Κατά καιρούς έχω περάσει "κρίσεις" για τις φιλίες που χάνονται, για το "χρόνο αλήτη" που "ανθρώπους κι αγάπες σκορπάς" () αλλά όλες τις.. ξεπέρασα τελικά.

Αυτό που έχω συνειδητοποιήσει είναι ότι από κάθε συναναστροφή μου τελικά μάλλον "κράτησα" εκείνους τους ανθρώπους που μου έκαναν "κλικ" περισσότερο από άλλους (το ίδιο μου συνέβη και στο πανεπιστήμιο) και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό.

Αν οι παιδικοί μου φίλοι είναι σημαντικότεροι από τους άλλους... Χμμμ...δεν θα τόλεγα. Σίγουρα η σχέση μας "ποτίζεται" από μια "γλύκα" και μια νοσταλγία για όλα τα αυτά που πέρασαν τόσα χρόνια (για κάποιες από τις φίλες μου μιλάμε για φιλίες ...20ετίας!) αλλά δεν θα έλεγα ότι μπορώ να ...ιεραρχήσω τις [πραγματικές] φιλίες και να τις θεωρήσω πιο σημαντικές από τις πιο πρόσφατες (πχ του πανεπιστημίου).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Έχετε κρατήσει φιλίες από την παιδική σας ηλικία;

Ναι, με το παγωτατζή

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Έχω κρατήσει φιλίες από την παιδική μου ηλικία και χαίρομαι για αυτό, μιας και γενικά είμαι δύσκολη με τις φιλίες μου...
Μία από τις καλύτερές μου φίλες τη γνώρισα όταν ήμαστε 6 εγώ και 5 αυτή, στο σχολικό...
Οι άλλες χάθηκαν από τη ζωή μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Εδάδ]

Τo μόνο που μπορώ να πω για τους παιδικούς φίλους είναι ότι είναι οι πλέον ανυστερόβουλες σχέσεις που έχω.
Δεν είναι πολλοί, αλλά μεγαλώσαμε μαζί και παρά την όποια διαφορετικότητα (ιδεολογίες, καταβολές, συνήθειες) επειδή την εκάστοτε διαφορετικότητα διαμορφώσαμε μαζί, ο καθένας δέχεται και δικαιολογεί τον άλλο παρά αυτή.

Στις σχέσεις που έκανα μετέπειτα, πολλές φορές αυτές οι διαφορές στάθηκαν σημαντικές για να μας χωρίσουν ή να μας ψυχράνουν γιατί δεν υπήρχε η ανοχή ότι τις διαμορφώσαμε μαζί, παρά ήταν αιτία κόντρας.

Έχω και εγώ μία φίλη «από πάντα», αυτή ή φίλη είναι «εγώ», είμαστε ίδιες γιατί κάναμε πάρα πολλά πράγματα σε ίδιες φάσεις της ζωής μας και αν και έχουμε πάρει εντελώς διαφορετικούς δρόμους, είμαι εντελώς σίγουρη ότι ξέρω κάθε στιγμή τι σκέφτεται και γιατί και φυσικά συμβαίνει και το αντίστροφο.

Ναι, ξέρω ότι ακούγεται spookyαλλά υπάρχουν 2 τουλάχιστον Εδάδ σε αυτό τον πλανήτη :D

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[lugar]

Χάθηκα με τις παιδικές μου φίλες. Ενώ έχω κρατήσει παρ'όλες τις δυσκολίες φίλες και φίλους από το πανεπιστήμιο. Νομίζω ότι όταν ήμουν στο σχολείο δεν είχα διαμορφώσει ακόμα τον χαρακτήρα μου. Τις καλύτερες και χειρότερες πλεύρες μου θεωρώ ότι τις μοιράστηκα στο πανεπιστήμιο και γι'αυτό οι σύντροφοι μου τότε είναι πολύ σημαντικοί για μένα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Δεν έχω πολλούς φίλους από την παιδική ηλικία. Βασικά οι άνθρωποι αλλάζουμε πολύ και επειδή είμαι και κάπως ιδιόρρυθμη, δεν συμβιβάζομαι πολύ και δεν προσπαθώ σε αξιόλογο βαθμό να διατηρήσω πράγματα που ''βάλτωσαν''.

Ο πιο παλιός μου φίλος είναι από όταν ήμουν 12, αλλά τα έχω πάρει εδώ και μερικούς μήνες μαζί του οπότε το ότι τον γράφω δεν ξέρω αν πρέπει. Και έχω 1 καλή φίλη από τα 15. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν ταιριάζω μαζί τους όπως με πιο πρόσφατους φίλους. Μας δένει η αγάπη, το μεγάλο ενδιαφέρον και συμβιβαζόμαστε λόγω αυτών, δεχόμαστε πράγματα που σε νεότερους φίλους δεν παίζει να γινόταν.

Πριν λίγο καιρό ξαναβρήκα την κολλητή μου από Δημοτικό και χάρηκα πολύ. Είναι παράδοξο, από την 1 γνωριζόμαστε από την αρχή, από την άλλη έχουμε ΤΙΣ κοινές αναμνήσεις. Κι αυτό με κάνει να σκέφτομαι αν έπρεπε να είχα προσπαθήσει πιο πολύ να διατηρηθεί η σχέση ΤΟΤΕ. Ακόμα δεν ξέρω να δώσω απάντηση!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fielda]

Από παιδικές φίλες μπορώ να πω για την ξαδερφή μου με την οποία κάναμε παρέα από πάντα...Ξέρει σχεδόν τα πάντα για μένα κι εγώ για αυτή. Όταν πηγαίνω στο χωριό είμαστε όλη μέρα μαζί. Παρόλο που με περνάει 2 χρόνια και είμαστε δεύτερες ξαδέρφες κολλήσαμε από μικρές και έχω να θυμάμαι πάρα πολλά πράγματα που κάναμε μαζί. Τη θεωρώ πρώτα φίλη και μετά συγγενή ακριβώς γιατί κανένας δε μας υποχρέωσε να κάνουμε παρέα, μόνες μας κολλήσαμε Πρόσφατα είχαμε μία συζήτηση και συνειδητοποίησα ότι μου στάθηκε στις πιο δύσκολες στιγμές μου, όταν εγώ ένοιωθα ότι δεν είχα άλλες αντοχές, όταν βίωσα μία πολύ μεγάλη αποτυχία, όταν ήθελα να τα παρατήσω όλα και να φύγω... Το κακό είναι ότι μένουμε μακριά γιατί θα ήθελα να είμαστε περισσότερες μέρες μαζί.

Από το δημοτικό δεν μπορώ να πω ότι έχω κρατήσει καμία σημαντική φιλία. Από το γυμνάσιο όμως (συγκεκριμένα από την Α' Γυμνασίου) έκανα παρέα με μία κοπέλα και γρήγορα γίναμε κολλητές. Αν και μαλώσαμε άσχημα στο λύκειο, σε σημείο που δε μιλούσαμε για 2 χρόνια, πάλι αρχίσαμε μετά να κάνουμε παρέα. Υπάρχουν περίοδοι που χανόμαστε γιατί έχει η καθεμία τις υποχρεώσεις της αλλά τώρα πια προσπαθούμε και οι 2 να βλεπόμαστε συχνά έστω και για λίγο. Μου αρέσει που την έχω στη ζωή μου ακόμα και μετά από όλα αυτά που έχουμε περάσει.

Αυτές οι δύο φίλες μου είναι από τα λίγα άτομα στα οποία δεν μπορώ να πω όχι (αυτό κολλάει και σε ένα άλλο θέμα που λέγαμε πριν λίγες μέρες). Αναγνωρίζω όσα έχουν κάνει και ακόμα κάνουν για μένα και δύσκολα θα τους αρνηθώ κάτι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[zanin]

ναι έχω κρατήσει παιδικές φιλίες...η μία είναι η αδελφή μου και η άλλη είναι η φίλη μου που την ξέρω από το δημοτικό

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nininaou]

Παρόλαυτα κάθε φορά που θα βρεθούμε είναι σαν να είχαμε πάει για καφέ...χτες το απόγευμα (παρόλο που μπορεί να έχουν περάσει 2 χρόνια από την τελευταία φορά).

Η ουσία αυτής εδώ της διαπίστωσης είναι που ορίζει για μένα τη φιλία. Φίλος είναι αυτός με τον οποίο τολμάς να είσαι ο εαυτός σου. Κι αυτό το συναίσθημα δεν φθείρεται και δεν παλιώνει με τα χρόνια.

Σαφώς, άλλα τα κριτήρια στα 5 και άλλα στα 15. Ίδιες όμως οι ανάγκες.

Οι παιδικοί φίλοι είναι για μένα "ιεροί". Βλέπω τα πρόσωπά τους και νιώθω ξανά τα συναισθήματα που πρώτα μαζί τους έμαθα να νιώθω. Φέρνουν μνήμες, εικόνες όμορφες. Κάποιοι ξεχωρίζουν και φαίνεται πως αξίζουν και πως οι βάσεις της φιλίας τους ήταν πιο γερές. Άλλοι απλά υπάρχουν ως σπίθες ανάμνησης ωραίων εποχών.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Φυσικά, δεν έχω κρατήσει όλες τις παρέες που είχα μικρός, όμως μέσα στην παρέα μας υπάρχουν 8 ή 10 άτομα που είμαστε μαζί από το δημοτικό, χωρίς να έχουμε χαθεί καθόλου από τότε.
Βλεπόμαστε καθημερινά σχεδόν, πάμε μαζί διακοπές, μοιραζόμαστε όλη την καθημερινότητα εδώ και τόσα χρόνια και κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να περνάμε πιο καλά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[manouela]

οι παιδικοί φίλοι θα φύγουν και είναι στο χέρι σου άμα θα τους αφήσεις ή όχι..εγώ μόνο με μία παιδική μου φίλη έχω κρατήσει επαφή και μάλιστα είναι και κολλητή μου παρόλο που είναι σε άλλη χώρα.. η φιλία χιλιόμετρα δεν μετρά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Οι παιδικοί φίλοι είναι για μένα "ιεροί". Βλέπω τα πρόσωπά τους και νιώθω ξανά τα συναισθήματα που πρώτα μαζί τους έμαθα να νιώθω. Φέρνουν μνήμες, εικόνες όμορφες.

Έχω μια παιδική φίλη από τριών χρονών. Την πρώτη κωλαρια την έφαγα εξαιτίας της.
Ήμασταν αχώριστες μέχρι στα 20. Eχω να την δω 16 χρόνια. Εγώ εδώ, ακίνητη σαν βραχονησίδα.
Εκείνη γυρίζει τον κόσμο λόγο δουλειάς. Μιλάμε τακτικά. Φέτος θα την δω... θα σπάσει η καρδιά μου από χαρά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tsipouro]

Ναι, έχω ακόμα επαφές με φίλους από το δημοτικό/Γυμνάσιο/Λύκειο, αν και με αρκετούς από αυτούς δεν είμαστε τόσο κόντινοι φίλοι πια...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μελιώ]

Ναι , υπάρχουν στη ζωή μου φίλοι από την παιδική μου ηλικία . Όχι δεν τους αντιμετωπίζω διαφορετικά από φίλους που γνώρισα στο λύκειο ή στις σπουδές μου , για μένα όλοι οι φίλοι μου είναι το ίδιο σημαντικοί και πολύτιμοι. Έχω φίλους που θα τους δω 1-2 φορές το χρόνο λόγω απόστασης και είναι σαν να μη πέρασε μια μέρα από την τελευταία συνάντησή μας. Αλλά και εδώ στην Αθήνα υπάρχουν φίλοι που μπορεί να μη βρισκόμαστε συχνά όμως ξέρω πως είναι για μένα κι εγώ για εκείνους. Δεν πιστεύω πως η φιλία έχει πιο γερές βάσεις αν δημιουργείται στη παιδική ηλικία . Κάλλιστα μπορείς να κάνεις φιλίες σε όλες τις ηλικίες . Για μένα οι φίλοι μου είναι η περιουσία μου ότι πιο πολύτιμο και σημαντικό έχω στη ζωή μου !

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[anda]

Ω ναι!!!!Και είμαι πολύ ευγνώμων γι'αυτό!!!!
3 κολητές έχω:οι δύο είναι από το χωριό μου και η άλλη από την Αθήνα!!!Με τα κορίτσια από το χωριό γνωριζόμαστε "από πάντα"...δηλ δεν μπορώ και γω να προσδιορίσω το πότε ακριβώς πρωτοειδωθήκαμε, οπότε θα έλεγα ότι έχουμε μία φιλία που μετράει 18 και πλέον χρόνια!!!Με τα κορίτσια βρισκόμαστε κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα και το καλοκαίρι, αλλά μιλάμε καθημερινά για άπειρες ώρες στο τηλέφωνο!!!!Μπορώ να πω πως είναι οικογένεια μου, μιας και με ξέρουν πολύ καλύτερα από τους δικούς μου και δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτές..!!!! Η τρίτη "κολλητή" μου μένει όπως είπα Αθήνα, γνωριστήκαμε στα Αγγλικά και η φιλία μας μετράει τουλάχιστον μία 6ετία!!!Ούτε με αυτή βρίσκομαι πολύ συχνά ούτε μιλάμε ιδιαίτερα στο τηλέφωνο...Μπορεί να περάσει και βδομάδα χωρίς να μιλήσουμε!!!Παρ'όλα αυτά είναι ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο θα πω κάτι που είναι σημαντικό για 'μένα και της οποίας τη γνώμη θα ζητήσω!!!
Δεν ξέρω τί νιώθετε εσείς για τις φιλίες σας, εγώ πάντως τις θεωρώ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου, χωρίς το οποίο δεν θα ήμουν αυτή που είμαι τώρα...Δεν θα ήθελα ποτέ να τις χάσω και εύχομαι να είμαστε έτσι "τρελές και αλλοπαρμένες" μέχρι τα πάρα πολύ βαθιά μας γεράματα!!!!Όπως δηλαδή μας φανταζόμαστε σε 100 και βάλε χρόνια από τώρα (χεχε)!!!!!

Κοριτσάρες μου σας λατρεύω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Noisette]

η μόνη πραγματική φίλη που έχω και που θα έχω πιστεύω είναι μια κοπέλα που μένουμε στην ίδια πολυκατοικια, γνωριζόμαστε απο μωρά, πηγαμε στο ιδιο δημοτικό-γυμνασιο-λυκειο και τωρα είμαστε και στην ίδια σχολή(και στο ιδιο τμήμα)...πίστεύω πως μετα απο κάποιο σημείο περνάς σε μια άλλη φάση...αισθάνεσαι τον άλλον σαν οικογένεια...και έτσι είναι...δεν θα την χάλαγα πότε αυτή την σχέση αν και νομίζω πως άν έιμασταν τουλάχιστον σε διαφορετική σχολή θα ήμασταν καλύτερα...θα μαθαίναμε περισσότερα η μία απο την άλλη....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Speedy]

Είχα και εγώ κολλητούς.. Αχώριστοι για πάρα πολλά χρόνια.. απο 5-6 χρονών μαζί. Ωσπου τσακώθηκα μαζί τους για κάτι που με πείραξε(χαζομάρα τελικώς) και απο τότε δεν μου το συγχώρεσαν. Βρεθήκαμε μετά απο 1,5 χρόνο άλλα τίποτα δεν ήταν πια ίδιο. Και το κακό είναι πως μόνο αυτές, της παιδικής ηλικίας φιλίες, είναι οι πραγματικές. Όλες οι άλλες έρχονται και παρέρχονται..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Noisette]

Είχα και εγώ κολλητούς.. Αχώριστοι για πάρα πολλά χρόνια.. απο 5-6 χρονών μαζί. Ωσπου τσακώθηκα μαζί τους για κάτι που με πείραξε(χαζομάρα τελικώς) και απο τότε δεν μου το συγχώρεσαν. Βρεθήκαμε μετά απο 1,5 χρόνο άλλα τίποτα δεν ήταν πια ίδιο. Και το κακό είναι πως μόνο αυτές, της παιδικής ηλικίας φιλίες, είναι οι πραγματικές. Όλες οι άλλες έρχονται και παρέρχονται..

σε καταλαβαινω...και εγω ειχα κανει μια βλακεια με την κολλητη μου που αναφερθηκα παραπανω...απο το γυμνασιο και μεχρι το λυκειο ενω ημασταν στο ιδιο σχολειο αλλα σε διαφορετικα τμηματα την ειχα γραψει λιγο για καποιες αλλες κοπελες με τις οποιες καναμε παρεα και που στο τελος μου την εκαναν αλα γαλλικα....παλι καλα η κολλητη μου με δεχτηκε πισω...και τωρα ειμαστε μια χαρουλα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.