Πατρότητα

[roumana]

Είναι σωστό να διεκδικήσουν οι ανυπαντρες μητέρες την αναγνώριση του παιδιού, να ζητήσουν ευθύνες από τον πατέρα, εφόσον πήραν μόνες τους την απόφαση να κρατήσουν το παιδί?

Μιλάω για συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπου η μητέρα εξαρχής γνωρίζει ότι η σχέση δεν έχει μέλλον.

(το θέμα ανοίγει με αφορμή την περιπέτεια του γνωστού καλλιτέχνη, που διχάζει την ελληνική κοινωνία.)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[shaman]

Νομίζω έχει να κάνει με την ηθική του καθενός. Βέβαια αν κάποια έχει οικονομικό πρόβλημα, προφανώς θα εκμεταλλευτεί τον ευκατάστατο πατέρα του παιδιού.


Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[misslittledevil]

[Πειτε μου κι εμενα ποιο ειναι το θεμα που διχαζει την ελληνικη κοινωνια γιατι σχολαω απογευμα και δεν προλαβαινω τα κουτσομπολιστικα πλιζ ]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[shaman]

Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο...

Δεν το έβαλα τυχαία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Αν σκέφτεσαι όμως ότι το παιδί, ζει σε μια κοινωνία όπου το να μην ξέρεις ποιος είναι ο πατέρας κάνει αυτόματα την μαμά «εύκολη γυναίκα», άρα [το παιδι] θα υποφέρει και θα νιώθει μειονεκτικά για όλη την υπόλοιπου ζωή του…πραγματικά δεν ξέρω τι είναι καλύτερα…
Το να ζητιανεύεις την πατρότητα είναι τρισχειρότερο για μένα. Αλλά και πάλι αν σκέφτεσαι το παιδί…

[Πειτε μου κι εμενα ποιο ειναι το θεμα που διχαζει την ελληνικη κοινωνια γιατι σχολαω απογευμα και δεν προλαβαινω τα κουτσομπολιστικα πλιζ ]

...απλοϊκά...

Μερικοί λένε "καλά να πάθει ο Τραγουδιστής" και μερικοί λένε "καλά να πάθει η ανύπαντρη μητέρα". Και ο ένας και ο άλλος κάνανε τις επιλογές τους. Στη μέση ...ένα παιδί που δεν ρωτήσανε πώς είναι να σε αρνείται ο πατέρας και πώς είναι να ακούς για την μαμά σου ότι είναι τρελή, συμφεροντολόγα ή εύκολη…

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[shaman]

Αν σκέφτεσαι όμως ότι το παιδί, ζει σε μια κοινωνία όπου το να μην ξέρεις ποιος είναι ο πατέρας κάνει αυτόματα την μαμά «εύκολη γυναίκα», άρα θα υποφέρει και θα νιώθει μειονεκτικά για όλη την υπόλοιπη ζωή του…πραγματικά δεν ξέρω τι είναι καλύτερα…
Το να ζητιανεύεις την πατρότητα είναι τρισχειρότερο για μένα. Αλλά και πάλι αν σκέφτεσαι το παιδί…

Απαντάς στο δικό μου ποστ?
Αν ναι, δεν είπα πουθενά ότι συμφωνώ με αυτές τις μητέρες. Από τη στιγμή που κάποια πήρε (αν όντως την πήρε) την απόφαση να μεγαλώσει μόνη της ένα παιδί, να αναλλάβει τις όποιες ευθύνες της. Είτε αφορούν τα οικονομικά, είτε το πώς θα μεγαλώσει το παιδί. Και φυσικά θα πρέπει να μάθει στο παιδί να μην νιώθει μειονεκτικά επειδή δεν γνωρίζει ποιός είναι ο πατέρας του.
Ας ζητιανέψει την πατρότητα, αλλά πριν το παιδί της αρχίσει να καταλαβαίνει πράγματα. Η κάθε μητέρα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[misslittledevil]

Συγνωμη δηλαδη αλλα κι ο πατερας τι ρολο βαραει? Εκεινος δηλαδη δεν εχει μεριδιο ευθυνης επειδη δεν ρωτηθηκε για το αν θελει να γεννηθει το μωρο ή οχι? Ας φροντιζε να μην το σκαρωσει!

Η μονη περιπτωση που μπορω να τον δικαιολογησω ειναι να ειναι παντρεμενος/εχει ηδη οικογενεια, αλλα και παλι οχι απολυτα. Ας μην εκανε διαολια ή κι αν την εκανε ας φροντιζε να προφυλαχθει.


Εντιτ: Θα μου πει κανεις για ποιον λεμε?

Εντιτ ναμπερ του: Ποιος τραγουδιστης?



Παντως, οπως και να εχει ειναι λιγο περιεργο να φτανεις στο σημειο να παρακαλας για την πατροτητα του παιδιου σου οπως ειναι και χαζο να μην δεχεσαι το παιδι σου, ακομα κι αν εγινε "κατα λαθος".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Απαντάς στο δικό μου ποστ?

οχι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[shaman]

Συγνωμη δηλαδη αλλα κι ο πατερας τι ρολο βαραει? Εκεινος δηλαδη δεν εχει μεριδιο ευθυνης επειδη δεν ρωτηθηκε για το αν θελει να γεννηθει το μωρο ή οχι? Ας φροντιζε να μην το σκαρωσει!

Η μονη περιπτωση που μπορω να τον δικαιολογησω ειναι να ειναι παντρεμενος/εχει ηδη οικογενεια, αλλα και παλι οχι απολυτα. Ας μην εκανε διαολια ή κι αν την εκανε ας φροντιζε να προφυλαχθει.


Εντιτ: Θα μου πει κανεις για ποιον λεμε?

Έλα ρε διαβολίνα, το quote από το τραγούδι έτσι το έβαλα?

Πάντως, είναι παντρεμένος, και η γυναίκα του τον στηρίζει. Εγώ αυτήν δε καταλαβαίνω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[misslittledevil]

Έλα ρε διαβολίνα, το quote από το τραγούδι έτσι το έβαλα?

Πάντως, είναι παντρεμένος, και η γυναίκα του τον στηρίζει. Εγώ αυτήν δε καταλαβαίνω.

Οκ, το 'χω. Ολυμπιανς κι ετσι.
Αργω λιγο..


Επιμενω οτι εχει μεριδιο ευθυνης, ακομα κι αν δεν το ηθελε το μωρο.
Τωρα το τι ζηταει η αλλη.. ειναι αλλο θεμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Για μένα το ζήτημα είναι: τι είναι σωστότερο για το παιδί?. Δεν μου πέφτει λόγο να συζητήσω τι σχέση έχουν η μάνα και ο πατέρας, η ερωμένη και η απατημένη…

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[shaman]

Ο ίδιος λέει ότι ήταν λάθος της στιγμής, η μητέρα λέει ότι τα είχαν 4 χρόνια. Ε θα έσπασε το πλαστικό.

Δεν ξέρω όμως αν η Έμμα θέλει να ποστάρουμε για τον Πασχ... εεε για τον γνωστό τραγουδιστή ή γενικά για τέτοιες περιπτώσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

γενικά για τέτοιες περιπτώσεις.

αυτο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Youki]

Καταρχήν για μένα έχουν την ίδια ευθύνη και οι 2, όσον αφορά καταρχήν την εγκυμοσύνη. Δεν φταίει μόνο ο άντρας. Και μια γυναίκα θα πρέπει να ξερει πολύ καλά - και μάλιστα καλύτερα από τον οποιονδήποτε άντρα - πως να προστατέψει τον εαυτό της από μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη.
Από κει και πέρα όμως, προφανώς η απόφαση για διακοπή ή όχι μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης είναι αποκλειστικά της γυναίκας, είτε μας αρέσει είτε όχι.
Στο θέμα μας και σύμφωνα με τα παραπάνω πιστεύω πως όχι, δεν μπορεί καμία γυναίκα να ζητάει εκ των υστέρων ευθύνες από τον οποιονδήποτε για μια απόφαση που ήταν καθαρά δική της. Και όσον αφορά στο πως θα νιώθει το παιδί και πως θα μεγαλώσει το παιδί κλπ αυτά κατα τη γνώμη μου πρέπει κανείς να τα σκεφτεται σοβαρά, ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ, προτού αποφασίσει να κάνει ένα παιδί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

Aναφερόμενη στη γενική περίπτωση - και όχι σε αυτήν του τραγουδιστή-, δεν καταλαβαίνω τη λογική του "μόνη της το αποφάσισε, ας πρόσεχε". Για να σκεφτώ... την τελευταία φορά που θυμάμαι να διαβάζω για το "πως γεννιούνται τα παιδιά" θυμάμαι που έλεγε για 2 άτομα... Τι πάει να πει το αποφάσισε? ΕΓΩ το θέλω το παιδί.. Ο άλλος είναι απρόσεκτος/άτυχος. Γιατί δλδ επειδή αυτός έχει τη ζωή του/οικογένειά του να πρέπει εγώ να κάνω εκτρωση? Κι αν το θέλω το παιδί? Κι αν ΔΕ ΜΠΟΡΩ να κάνω έκτρωση? Αν είμαι πολύ μεγάλη/ πολύ μικρή/πολύ ταλαιπωρημένη ως οργανισμός? Στην τελική ΜΑΖΙ δεν βγάλαμε τα μάτια μας? Άρα μαζί δεν παίξαμε με τις πιθανότητες να συμβεί? [μικρές ή μεγάλες ανάλογα με την προσοχή που δόθηκε]. Ε μαζί θα αναλάβουμε και τις ευθύνες εφόσον ο ένας από τους 2 μας τουλ το επιθυμεί αυτο.

Δεν μου αρέσουν οι καταστάσεις στις οποίες η μητέρα "ζητιανεύει" την πατρότητα αλλά για μένα είναι ευθύνη στον άντρα αυτό. Να χρησιμοποιήσω μια παλιομοδίτικη έκφραση "τίμα τα παντελόνια σου" και εκτός από το να ... βάζεις αυτό που ξέρεις εκεί που ξέρεις φρόντισε να είσαι αρκετά άντρας να αναλλάβεις τις ευθύνες σου εάν αυτές προκύψουν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Youki]

Ε μαζί θα αναλάβουμε και τις ευθύνες εφόσον ο ένας από τους 2 μας τουλ το επιθυμεί αυτο.

Διαφωνώ απόλυτα σε αυτό.
Καταρχήν οι καταστάσεις "Εγώ το θέλω το παιδί, ο άλλος ήταν άτυχος/απρόσεχτος" πάντα μου "βρωμούσαν". Και γιατί ο άλλος θα πρέπει να αλλάξει όλη του τη ζωή για κάτι που ο άλλος θέλει και αποφασίζει? Και γιατί να δεχτεί ο άντρας το θέλω της γυναίκας και όχι η γυναίκα το θέλω του άντρα?
Και σε μια ανάποδη περίπτωση? Ενος πχ μεγάλου σε ηλικία άντρα με μια πιο μικρή γυναίκα, που ο άντρας φοβάται ότι δεν θα έχει και πολλές ευκαιρίες να κάνει παιδιά ενω η πιο νέα γυναίκα θέλει να ζήσει τη ζωούλα της? Τότε τι? Θα πρέπει να κρατήσει η γυναίκα ένα παιδί που δεν θέλει επειδή το θέλει ο άλλος? Η εκει παύει να ισχύει το "μαζί θα αναλάβουμε τις ευθύνες εφόσον ο ενας το επιθυμεί"?

Γενικά είμαι πολύ κατά της έκτρωσης (με εξαίρεση τους λόγους υγείας) και πιστεύω ότι πολύ περισσότερο από τον άντρα που πρέπει να προσέχει που βάζει το πουλί του, πρέπει και η γυναίκα να προσεχει τι βάζει στο δικο της. Το οτι έχει το πάνω χέρι σε αυτή την αποφαση (γιατί σε τελική δικό της είναι το σώμα και κανεις ποτέ δεν θα την αναγκάσει να κάνει κάτι που δεν θέλει) δεν σημαίνει ότι μπορεί να απαιτεί από τον άλλο να συμφωνήσει με την αποφασή της και να ζητάει και τα ρέστα. Ναι μαζί το κάναμε, μαζί παίξαμε με τις πιθανότητες, ΜΑΖΙ θα αποφασίσουμε. Και αν αποφασίσεις κάτι με το οποίο δεν συμφωνώ, μη μου ζητάς τα ρέστα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

καταρχάς σε κάθε περίπτωση δεν μπορούμε ποτέ να ξέρουμε το τι έχει παιχτεί στα παρασκήνια...

δλδ... μπορεί το παιδί να συλήφθηκε με τρόπο που ο πατέρας να έχει "ξεγελαστεί"
πχ να του είπε ότι παίρνει αντισύληψη ενώ δεν το έκανε
μπορεί να είχαν ξεκαθαρίσει απ την αρχή το τι μπορεί να δώσει ο καθένας σε αυτή τη σχέση
πχ μπορεί αυτός να είπε, σε θέλω μόνο για σεξ και μέχρι εκεί. Αυτή να δεχτηκε αλλά στην πορεία να άλλαξε γνώμη

μπορεί να έχουν συμβεί χίλια δύο πράγματα παρασκηνιακά οπότε ας μην λέμε καλύτερα φταίει ο πατέρας που δεν πρόσεχε που το έβαζε

απ την άλλη, θεωρώ πραγματικά όπως και η Youki ότι είναι περισσότερο επιλογή της γυναίκας για το αν θα κρατήσει μια εγκυμοσύνη ή όχι
Μια γυναίκα δε θα κρατούσε ΠΟΤΕ μια εγκυμοσύνη επειδή την θέλει ΜΟΝΟ ο πατέρας. Αυτό είναι μια πικρή αλήθεια που καθόλου περήφανη δε με κάνει ως γυναίκα.

Θεωρώ ότι δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο απ την μη αξιοπρέπεια σε τέτοιες περιπτώσεις
και για μένα είναι μη αξιοπρέπεια να αποφασίζεις μόνη σου για κάτι που αφορά 3 ζωές εκ των οποίων οι 2 γνωρίζεις ότι θα γίνουν μαντάρα
το να ζητιανεύεις την πατρότητα είναι άθλιο αλλά είναι επίσης άθλιο το να μην αναγνωρίζεις τις ευθύνες σου ως μέλος μιας σχέσης (Είτε είσαι άντρας είτε γυναίκα)

Αν ποτέ αποφάσιζα να κρατήσω μια εγκυμοσύνη, θα ενημέρωνα τον πατέρα, κι αν αυτός δεν ήθελε κάποια σχέση... με γεια του με χαρά του.
Δεν κρατάς το παιδί για να έχεις μετά στο χέρι την περιουσία του άλλου....

Στην προκειμένη περίπτωση που ακούγεται τώρα... αν μου έλεγαν ότι αυτή η γυναίκα διεκδικεί ΜΟΝΟ την αναγνώριση του πατέρα θα ήμουν μαζί της...
Αρχισε όμως να δεσμεύει περιουσίες... κάτι που μου δείχνει ότι οι προθέσεις της είναι οικονομικού χαρακτήρα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Θα πω τι θα έκανα εγώ σε 1 τέτοια περίπτωση. Αν ήθελα πολύ να κρατήσω το παιδί θα το έκανα, αλλά δεν θα ζητούσα τίποτα από τον πατέρα αν αυτός δεν ήθελε να έχει σχέση. Για μένα να βλέπει κάποιος το ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ σαν ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ και αγγαρεία δεν έχει σχέση με την έννοια γονιός. Γονιός σημαίνει αγάπη, θυσία, προσφορά συναισθηματική και πνευματική και ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΩΣ οικονομική.

Διαφωνώ με την άποψη της XRZ για τον άντρα που πρέπει να τιμάει τα παντελόνια του. Δεν μπορείς να υποχρεώσεις κάποιον να δεθεί συναισθηματικά με 1 παιδί που δεν θέλει να έχει σχέση. Αν βέβαια σε καλύπτει η οικονομική υποστήριξη μόνο πάσο.

Πριν λίγες μέρες 1 γνωστή έκανε έκτρωση, ενώ ο φίλος της ήθελε να το κρατήσουν και να κάνουν οικογένεια. Αυτή ήθελε μεν παιδί μαζί του, αλλά όχι ακόμα. Και σε αυτή την περίπτωση ο 1 ήθελε παιδί. Και φυσικά κανείς δεν θα ρίξει ευθύνες στην κοπέλα, καθώς είναι δικό της το σώμα κι αυτή το ορίζει βέβαια! Αλλά με αυτό θέλω να πω ότι το να θέλει μόνο ο 1 παιδί δεν είναι αρκετό. That is life simply!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Κοίτα να δεις σύμπτωση, τις προάλλες σκεφτόμουν κάτι σχετικό με αυτό το θέμα (όχι με το επίκαιρο, αυτό τώρα το άκουσα πρώτη φορά).
Θεωρώ ότι όλο αυτό είναι μια αδικία εις βάρος των ανδρών.
Είναι άδικο να αναγκάζεις κάποιον να βρεθεί με παιδί χωρίς να το θέλει.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, η γυναίκα βρίσκεται σε θέση ισχύος και αυτό δεν είναι δίκαιο. Αν θέλει εκείνη το παιδί, το κρατάει που να χτυπιέται ο άλλος, αν δεν το θέλει το ρίχνει, πάλι που να χτυπιέται ο άλλος. Ενώ το παιδί είναι και των δυό τους. Αυτό προσωπικά το θεωρώ πάρα πολύ άδικο.
Βέβαια δεν έχω και να αντιπροτείνω κάτι, το να υποχρεωνόταν η γυναίκα να κρατήσει το παιδί ενώ δεν το θέλει ή να υποχρεωθεί να το ρίξει ενώ το θέλει μου φαίνεται πολύ βάρβαρο.
Πάντως αν θέλουμε ισότητα, πρέπει να βρεθεί κάποια λύση για αυτό. Διότι όπου υπάρχει μια ανισότητα, πολλές έπονται...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Μια γυναίκα δε θα κρατούσε ΠΟΤΕ μια εγκυμοσύνη επειδή την θέλει ΜΟΝΟ ο πατέρας. Αυτό είναι μια πικρή αλήθεια που καθόλου περήφανη δε με κάνει ως γυναίκα.

Ξέρω τέτοια περίπτωση, σας έχω ξαναμιλήσει γι' αυτόν τον πατέρα που έβαζε το παιδάκι στο στήθος της μαμάς το βράδυ να θυλάσει... Εκείνη δίσταζε να γίνει μητέρα σ'εκείνη τη φάση. Εκείνος όμως το ήθελε πολύ. Οι δύο αυτοί άνθρωποι είχαν περάσει στο παρελθόν ΜΑΖΙ από το μάτι του κυκλώνα και στήριξαν ο ένας τον άλλο έτσι ώστε η τότε κρίση ξεπεράστηκε. Με τον ίδιο τρόπο (δηλαδή ΜΑΖΙ) αποφάσισαν και για το μωρό τους. Εκείνος στάθηκε παραπάνω κι από μητέρα σε όλη τη διαδικασία!
Μόνο μήτρα που δεν είχε ο άνθρωπος να το κυοφορήσει!
Υπήρχε όμως μεταξύ τους σεβασμός, αγάπη, κατανόηση και επικοινωνία...

Να αναφέρω και μια άλλη ενδιαφέρουσα περίπτωση:
Γνωστή μου γύρω στα 18, έχει πάρει διάγνωση από το γιατρό της ότι δεν μπορεί να μείνει έγκυος λόγω σοβαρού γυναικολογικού προβλήματος.
Κάνει έρωτα με το σύντροφό της ελεύθερα και κάποια στιγμή μετά από 3 περίπου χρόνια μένει έγκυος! Ο γιατρός της τονίζει πως αυτή η εγκυμοσύνη ήταν απίθανο να συμβεί και πως αν κάνει έκτρωση οι πιθανότητες να ξαναμείνει έγκυος είναι από μηδαμινές έως ανύπαρκτες.
Έχει δικαίωμα ο σύντροφός της να της ζητήσει να κάνει έκτρωση; Έχει δικαίωμα εκείνη να θέλει να κρατήσει το παιδί; Μεταφυσικά μιλώντας, έχει δικαίωμα ένα ζευγάρι να διώξει ένα παιδί που του έρχεται με τέτοιο τρόπο;
Υπάρχει σε αυτή την περίπτωση σωστή και λάθος απάντηση;

Με δεδομένο ότι όσο κι αν πρόσεξαν και πήραν τις απαραίτητες προφυλάξεις, υπάρχει πάντα η πιθανότητα του ατυχήματος (ακόμα και στα αντισυλληπτικά υπάρχει έστω ένα ελάχιστο ποσοστό αποτυχίας) οι ευθύνες των δύο εραστών είναι τεράστιες ΠΡΙΝ ακόμα φτάσουν στο κρεβάτι, και όχι μόνο λόγω της πιθανότητας ενός μωρού. Κάθε ερωτικός σύντροφος και κάθε ερωτική συνεύρεση θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται με τον δέοντα σεβασμό!
Κάθε ερωτική πράξη θα 'πρεπε να είναι μια ιεροτελεστία και όχι μια "ξεπέτα" με ένα σκεύος ηδονής. Πόσοι το συνειδητοποιούν όμως αυτό, όταν στην εποχή μας ο έρωτας αντιμετωπίζεται σαν καταναλωτικό αγαθό;

Έχουμε ευτελίσει την ερωτική συνεύρεση, άρα και τον ερωτικό μας σύντροφο, άρα την ίδια τη Ζωή!... Αυτό είναι το δικό μου συμπέρασμα.

Όποιος κι αν έχει δίκιο στο συγκεκριμένο κι όπως κι αν έπρεπε να είχαν συμβεί τα πράγματα, αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πως μπορεί μια μητέρα να χρησιμοποιεί το παιδάκι της σαν τραπεζογραμμάτιο αλλά και ένας πατέρας να παριστάνει πως το παιδί αυτό, δεν υπάρχει.

Προφανώς δεν φτάνει η ικανότητα της "δημιουργίας" ενός παιδιού για να σε κάνει γονιό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.