Ποιες ήταν οι πιο σκληρές αλήθειες για τη ζωή που μάθατε όσο μεγαλώνατε;

[parafernalia]

Λίγη υπομονή, σε μερικά χρόνια από τώρα θα λανσάρουν το κόκκινο χάπι της "ευτυχίας". Θα το παίρνεις και θα είσαι στη νιρβάνα.

Κάποιοι (λίγοι) δεν θα το πάρουν. Αυτοί για να επιβιώσουν στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο που έρχεται θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως δεν γεννήθηκαν για να ευτυχήσουν. Ο σκοπός είναι μάλλον διαφορετικός.

Αυτή είναι η αλήθεια για μένα. Γεννιέσαι με ένα "σχέδιο" ψυχής, είναι προκαθορισμένο να βιώσεις αλλαγές. Δεν υπάρχει χρόνος είναι ψευδαίσθηση, βρίσκεσαι μέσα σε μια χωροχρονική χαβούζα αιτίας κι αποτελέσματος. Προχωράς, μαθαίνεις, γερνάς βιώνοντας το αποτέλεσμα αιτιών που οι περισσότερες είναι έξω από σένα. Η ευθύνη για την ύπαρξή σου είναι πολύ μικρή για να στεναχωριέσαι και να τα βάζεις με τον εαυτό σου (ο Σαρτρ ήταν @κας ).

«Αυτό το μυστικό μού το αποκάλυψε η ίδια η ζωή: κοίτα, μου είπε, είμαι αυτό που πρέπει πάντα να ξεπερνά τον εαυτό του».

 

[Valder]

Λίγη υπομονή, σε μερικά χρόνια από τώρα θα λανσάρουν το κόκκινο χάπι της "ευτυχίας". Θα το παίρνεις και θα είσαι στη νιρβάνα.

Κάποιοι (λίγοι) δεν θα το πάρουν. Αυτοί για να επιβιώσουν στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο που έρχεται θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως δεν γεννήθηκαν για να ευτυχήσουν. Ο σκοπός είναι μάλλον διαφορετικός.

Για ανάλυσέ το λίγο αυτό, ακούγεται ενδιαφέρον.

 

[touvlo]

Πρώτη μέρα στη κλινική μια μου έστειλε μηνυμα να βοηθήσω με την χημεία με ενα πολυ ψευτικο "περαστικα" σα να ήταν αγγαρεία.

αυτό δε σημαινει πως δε σε σκέφτεται. Σε περιπτώσεις δύσκολες (αρρώστια, πένθος κλπ) συχνά δεν ξέρουμε, τι να κάνουμε. 17 χρονών παιδιά νοιώθουν αμήχανα. Ακόμα και το να σε κάνει να σκεφτείς για λίγο τη χημεία και να ξεχάσεις το χειρουργείο, ίσως ήταν σκόπιμο. Βέβαια, δεν γνωρίζω καλά. Ίσως κάνω λάθος. Απλά σου λέω και ένα άλλο ενδεχόμενο

 

[parafernalia]

Για ανάλυσέ το λίγο αυτό, ακούγεται ενδιαφέρον.

Δεν χρειάζεσαι άλλες αναλύσεις, αυτό που χρειάζεσαι είναι προσαρμογή στα δεδομένα. Ευελιξία. Να γίνεις ένα με τη ροή του γίγνεσθαι. Π.χ.

Είναι γκρινιάρες οι γυναίκες; Δώσε στόρυ, πέρνα καλά αλλά μην προσπαθείς να ζευγαρώσεις. Θα χωρίσεις ή θα παρακμάσεις, είναι δεδομένο, η ροή θα σε καταπιεί. Κυνήγα την ελευθερία, θα γίνεις πολύ ερωτεύσιμος έτσι.

Men go their own way...

 

[touvlo]

Εμένα η πιο σκληρή αλήθεια που έμαθα πρόσφατα, είναι πως τα γεράματα είναι πολύ δύσκολα. Έλεγαν κάποιοι γέροντες κάποτε, αλλά δεν το είχα καταλάβει. Τώρα το καταλαβα.

Όσον αφορά τη συμπεριφορά των άλλων που λέτε, ως τώρα, ευτυχώς, δε διαπίστωσα κάτι που δεν περίμενα. Όλες οι άσχημες συμπεριφορές ήταν στο ....πρόγραμμα. Από μικρή έμαθα να τις αντιμετωπίζω. Δεν μπορώ να πω, πως κάποιος με πλήγωσε παραπάνω απ όσο μπορώ να αντέξω. Ούτε απογοήτευση ένοιωσα από κάποιον. Καθένας ό,τι μπορεί να δώσει, δίνει και ό,τι μπορεί να πάρει, παίρνει

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 28 Δεκεμβρίου 2024

Λίγη υπομονή, σε μερικά χρόνια από τώρα θα λανσάρουν το κόκκινο χάπι της "ευτυχίας". Θα το παίρνεις και θα είσαι στη νιρβάνα.

΄και τώρα υπάρχουν ψυχοφάρμακα, ναρκωτικά, ό,τι θες, για να δεις τον κόσμο αλλοιώτικο. Ποιος θα τα πάρει; Εγώ αποφάσισα, να μην πάρω τίποτα

 

[Valder]

Δεν χρειάζεσαι άλλες αναλύσεις, αυτό που χρειάζεσαι είναι προσαρμογή στα δεδομένα. Ευελιξία. Να γίνεις ένα με τη ροή του γίγνεσθαι. Π.χ.

Είναι γκρινιάρες οι γυναίκες; Δώσε στόρυ, πέρνα καλά αλλά μην προσπαθείς να ζευγαρώσεις. Θα χωρίσεις ή θα παρακμάσεις, είναι δεδομένο, η ροή θα σε καταπιεί. Κυνήγα την ελευθερία, θα γίνεις πολύ ερωτεύσιμος έτσι.

Men go their own way...

Νομιζα οτι μίλαγες για τιποτα πιο οργουελικό. (καλα πιο πολύ απορω αν γινεται αλλα τεσπα)

Με εβαλες σε εναν προβληματισμό ομως αναμεσα στην 1η παραγραφο και την δευτερη.

Αν είσαι ευέλικτος και γινεσαι ενα με το αφήγημα και το σύστημα, αυτο δε σημαινει οτι απεμπολείς τις αξίες που σε κάνουν ξεχωριστό και ελεύθερο;

Η αντίσταση και η μη ευελιξία/προσαρμογή στο σύστημα δε θα ήταν πιο κατάλληλος ορισμός της ελευθερίας;

 

[nPb]

μην το λες. Όλοι μας αγαπάνε. Όπου πήγαμε με γερμανικά γκρουπ και λέγαμε πως είμαστε Έλληνες, ή έβλεπαν διαβατήριο, να έβλεπες κάτι χαμόγελα! Ιταλία, πήγε ο γιος, τον έβλεπαν σαν αδερφό. Τυνησία πήγαμε, μας μιλούσαν ελληνικά. Ο ήμισης ήθελε βίζα για Ιράν, προ δεκαετίας και αυτοί στην πρεσβεία το έπαιζαν δύσκολοι. Μόλις έβγαλε ελληνικό διαβατήριο, αμέσως όλοι άρχισαν <αδερφέ, δεν έλεγες απ την αρχή, πως είσαι Έλληνας>!
Νομίζω, είμαστε πολύ αγαπητός λαός

Εμείς δεν αγαπιόμαστε όμως. Σαν Έλληνες θέλουμε ο ένας να φάμε τον άλλον.

 

[touvlo]

Εμείς δεν αγαπιόμαστε όμως. Σαν Έλληνες θέλουμε ο ένας να φάμε τον άλλον.

ίσως..... Κοίτα, δεν είναι όλοι χαζοί, να τρώγονται επειδή τους έβαλαν να φαγωθούν. Υπάρχουν και λογικοί Έλληνες

 

[nearos]

αυτό δε σημαινει πως δε σε σκέφτεται. Σε περιπτώσεις δύσκολες (αρρώστια, πένθος κλπ) συχνά δεν ξέρουμε, τι να κάνουμε. 17 χρονών παιδιά νοιώθουν αμήχανα. Ακόμα και το να σε κάνει να σκεφτείς για λίγο τη χημεία και να ξεχάσεις το χειρουργείο, ίσως ήταν σκόπιμο. Βέβαια, δεν γνωρίζω καλά. Ίσως κάνω λάθος. Απλά σου λέω και ένα άλλο ενδεχόμενο

Δεν συμφωνώ απαραίτητα. Ακριβώς επειδή είναι 17 χρονών παιδιά.
Δηλαδή, πόσο πιο δύσκολο μπορεί να είναι να πεις ένα "αδελφέ περαστικά, γρήγορη ανάρρωση" με το "εεε νεαρέ με βοηθάς λίγο με την χημεία;".
Όχι. Δεν ήτανε σκόπιμο, και το λέω ειλικρινά, που αυτά τα άτομα τα γνωρίζω μισή δεκαετία. Απλά με βλέπανε ως λυσάρι. Εννοείται πως είχα άτομα (με τα οποία είχα τσακωθεί κι όλας!) που μου είπανε "Περαστικά", απλά και λιτά, και τους ήμουν πολύ ευγνώμων.

Επίσης, λιγότερο τραυματική εμπειρία ήταν το χειρουργείο από την χημεία

 

[parafernalia]

Αν είσαι ευέλικτος και γινεσαι ενα με το αφήγημα και το σύστημα, αυτο δε σημαινει οτι απεμπολείς τις αξίες που σε κάνουν ξεχωριστό και ελεύθερο;

Η αντίσταση και η μη ευελιξία/προσαρμογή στο σύστημα δε θα ήταν πιο κατάλληλος ορισμός της ελευθερίας;

Ευελιξία με τη ροή των γεγονότων. Take it as is, αυτό εννοώ.

Αν η ηθική σου είναι προσωπική τότε όσο ευέλικτος κι αν είσαι είσαι έξω απ' το σύστημα. Δεν χρειάζεται να λες ψέμματα, είναι μάλλον κακό γιατί απενεργοποιεί τη βούλησή σου για δύναμη. Χάνεται η εμπιστοσύνη στον εαυτό σου.

Όχι, η αντίσταση στο σύστημα δεν είναι ελευθερία γιατί σε ετεροπροσδιορίζει. Η αυθυπέρβαση είναι η μόνη ελευθερία.

Να το θέσω απλά για να μας καταλαβαίνουν και οι υπόλοιποι. Αν η αιτία π.χ. του προβλήματός σου είναι ότι δεν έχεις σύντροφο, τότε η αυθυπέρβαση είναι να μην χρειάζεσαι σύντροφο. Σκληρό αλλά, αυτό είναι ελευθερία..

 

[Valder]

Ευελιξία με τη ροή των γεγονότων. Take it as is, αυτό εννοώ.

Αν η ηθική σου είναι προσωπική τότε όσο ευέλικτος κι αν είσαι είσαι έξω απ' το σύστημα. Δεν χρειάζεται να λες ψέμματα, είναι μάλλον κακό γιατί απενεργοποιεί τη βούλησή σου για δύναμη. Χάνεται η εμπιστοσύνη στον εαυτό σου.

Όχι, η αντίσταση στο σύστημα δεν είναι ελευθερία γιατί σε ετεροπροσδιορίζει. Η αυθυπέρβαση είναι η μόνη ελευθερία.

Να το θέσω απλά για να μας καταλαβαίνουν και οι υπόλοιποι. Αν η αιτία π.χ. του προβλήματός σου είναι ότι δεν έχεις σύντροφο, τότε η αυθυπέρβαση είναι να μην χρειάζεσαι σύντροφο. Σκληρό αλλά, αυτό είναι ελευθερία..

Όταν το έθεσες απλά για να μας καταλάβουν και οι υπόλοιποι, εκεί σε κατάλαβα κι εγω!

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 28 Δεκεμβρίου 2024

Men go their own way...

Και αναφορικά με αυτό. Καλό αλλά για λίγο. Εχω διαπιστώσει πως αν μείνεις για πολύ εκεί, μαυρίζει η ψυχή σου.

Και το κοκκινο χάπι και το μαύρο έχουν τη φύση τους, δεν είναι για μακροπρόθεσμη διαμονή, αλλά για να ξεφυγει κανείς απο το μπλέ.

 

[Memetchi]

Δεν θα πω ψέματα ότι ένας Κουασιμόδος, θ΄αγαπηθεί από μία Εσμεράλδα αλλά πόσοι Κουασιμόδοι υπάρχουν στις μέρες μας;

Ενας άνθρωπος με αδιαμφισβήτητη ομορφιά μπορεί να σου μιλήσει και να τρέχεις να γλυτώσεις όπως τρέχει ο Μπιπ-Μπιπ όταν τον κυνηγάει το Κογιότ.

Πως φαίνεται αυτός που μεγάλωσε στα 90ς

 

[parafernalia]

Και αναφορικά με αυτό. Καλό αλλά για λίγο. Εχω διαπιστώσει πως αν μείνεις για πολύ εκεί, μαυρίζει η ψυχή σου.

Και το κοκκινο χάπι και το μαύρο έχουν τη φύση τους, δεν είναι για μακροπρόθεσμη διαμονή, αλλά για να ξεφυγει κανείς απο το μπλέ.

Συμφωνώ, μερικές φορές πρέπει να αφήνεις το πνεύμα σου να "γουρουνιάζει" (Νίτσε).

 

[finesse]

Πρέπει να συναντησεις την πρώην μου. Από το πρώτο τηλεφώνημα γκρίνια για τον τρόπο που της έκανα καμάκι.

Μίλαγα με μια άλλη πρόσφατα, από το πρώτο μήνυμα πάλι μίρλα. Μαθημένος από το μεγαλο σχολείο την πρώην, μια και δυο κι εγω έπαιξα και με άλλες και ησύχασα, μη σώσει και ξαναστείλει.

1η μεγάλη αλήθεια:

Οι άνθρωποι είναι "ειλικρινείς" (μαρτυριάρηδες) για τις προθέσεις τους με ενδείξεις, ακόμα κι όταν δεν είναι ειλικρινείς με την κανονική έννοια της λέξης. Προωθούν πάντα τις καλύτερες εικόνες αρχικά, αλλά μέσα από τις ρωγμές πάντα κάτι διακρίνεται στο έμπειρο μάτι.

2η μεγάλη αλήθεια:

Συμπεριφορές λόγια κτλ. που γίνονται μια δυο τρεις απο τον άλλο/η, ΝΑ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ. Ακόμα κι αν είναι επανω στα νεύρα ή ότι άλλη μπούρδα λένε οι άνθρωποι για το οτι οι αλήθειες λέγονται πάνω στα νεύρα ή οτι ξεφευγει και κανα ψεμματάκι... όχι. Αν στο είπε για σένα ή αν στο έκανε το κακό, το πιστεύει.


3η μεγάλη αλήθεια:

Εμπιστευτείτε το ένστικτό σας. Για απροσδιόριστο λογο δεν αισθανεστε καλά, σας ειπε ο αλλος κατι που σας έβαλε σε σκέψεις. Πιθανότατα ειναι αλήθεια.

4η μεγάλη αλήθεια:

Οι ύαινες δεν έρχονται πάντα με προβιά ύαινας, αλλά προβάτου, και θα προσεταιριστούν πολλά πρόβατα για να σας αντιμετωπίσουν καλύτερα. 1 προς 1 δεν τα καταφέρνουν. Επίσης είναι πολύ lazy-ambitious αρκετοι τετοιοι άνθρωποι. Ο κουτοπόνηρος που οτι έχει και δεν έχει απο πονηριά θα την χρησιμοποιήσει για να σου κανει κακό με μεγαλη υπομονη και λεπτομέρεια, και καθότι ειναι κουτοπόνηρος και όχι πονηρός, αυτό σημαινει οτι θεωρει τον εαυτο του πιο εξυπνο και πονηρο απ οτι ειναι στην πραγματικότητα και στο τέλος την πατάει.

5η μεγάλη αλήθεια:

Τα πάντα ειναι μια συναλλαγή. Ακόμα και οι άνθρωποι που θα σας πείσουν για το ρομαντικό ή ιδεαλιστικό του πράγματος, είναι κάπου (δουλειά, σχέση κλπ) επειδή κάτι παίρνουν. Κι αν δεν το παίρνουν τώρα, είδαν τη μελλοντική δυναμική. Πάντα να ξέρετε για ποιο πράγμα σας διάλεξαν να σας χρησιμοποιήσουν. Και όχι κανένας δεν ειναι υπεράνω χρήσης, όλοι θα χρησιμοποιηθούμε ή χρησιμοποιηθήκαμε για κάποιο σκοπό μια μέρα.

6η μεγάλη αλήθεια:

Η πληροφορία ποτέ δεν είναι άχρηστη. Σε ένα τραπέζι με δέκα συγγενείς που σε αγαπάνε, ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο τρώνε θα σου ειναι χρήσιμος αύριο εναντίον τους όταν θα σφαχτείτε για την περιουσία. Όλα πρέπει να αρχειοθετούνται. Επίσης: Ο φόβος της χρήσης, είναι πιο επώδυνος από την χρήση των στοιχείων. Μην χρησιμοποιείτε όλα τα στοιχεία με μια. Πάντα να αναρωτιούνται, να μην ξέρουν από που και πόσο θα τους σακατέψετε.

7η μεγάλη αλήθεια:

Ο κόσμος ειναι πλευρές. Σε όλα. Κι αν δεν έχεις διαλέξει πλευρά ή δεν πιστεύεις πως σε οποιοδήποτε τυχαίο πράγμα υπάρχουν πλευρές, γι αυτό δεν την έχεις διαλέξει, επειδή είσαι αφελής να πιστεύεις πως δεν υπάρχουν και στο τέλος θα πιαστείς στη μέση στα διασταυρούμενα πυρά ή θα γινεις βορά για ένα από τα δυο θηρία.

8η μεγάλη αλήθεια:

Όταν είσαι αδύναμος, κρύβε το από τη μάζα και παραδέξου το μόνο σε εκείνον που θα σε ανεβάσει (εργοδότης πχ σε συνέντευξη). Οι φίλοι και τα ταίρια συμπαρίστανται, δεν ανεβάζουν. Όταν είσαι δυνατός, πάλι κρύβε το από τη μάζα για να κόβεις κίνηση, να βλέπεις τις προθέσεις τους. Οι άνθρωποι ειναι αλαζόνες, νομιζουν οτι βλέπουν αδυναμία και αποκαλύπτονται. Όταν βλέπεις τον άλλο αδυναμο, μην επιτίθεσαι, όχι αν δεν έχεις εξασφαλίσει δεύτερη έξοδο διαφυγής και δεν έχεις επιβεβαιώσει ότι θα τον σακατέψεις οριστικά. Το 99% των περιπτώσεων όσων δείχνουν αδύναμοι, δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία και το 1% που είναι οντως αδυναμοι, δεν αξίζει να τους επιτεθείς γιατί δεν έχεις κατι να κερδίσεις.


9η μεγάλη αλήθεια:

Χρόνος. Το μόνο αγαθό που έχει τέλος και δεν σε ρωτάει για να σταματήσει αλλά προχωράει αμείλικτα. Ότι κάνεις μην χάνεις χρόνο.

10η μεγάλη αλήθεια:

Αγάπα, χωρίς να ξέρουν ότι αγαπάς. Πάντα άφησέ τους να το ομολογούν πρώτοι και η φλόγα τους να είναι πιο φουντωμένη εστω και ελάχιστα περισσότερο από τη δική σου. Ειδάλλως, πρώτον θα παρακαλάς και δευτερον θα διαλυθείς σε χίλια κομμάτια, και στο τέλος θα καταλήξεις βορά προς όλα τα μελλοντικά όρνεα που θα βλέπουν εκτεθειμένη την αδυναμία.



Bonus hint: Κανείς δεν χρειάζεται να ξέρει το παρελθόν σου ή πως σου φέρθηκαν άσχημα άλλοι, το παρελθόν είναι εγχειρίδιο για το πως να σε χειριστούν. Μένει σφραγισμένο, όχι απλά κλειστό. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν εντελώς, παρεκτός αν συμβει καμια τερατωδης σοκαριστική κατάσταση στη ζωή τους. Οι πιθανότητες είναι ότι σε αρκετούς δεν θα συμβει, και σε όσους συμβαίνει έχουν ήδη σφραγίσει τα βιβλία τους.

Όαση είσαι εδώ μέσα, όαση.

 

[Valder]

Όαση είσαι εδώ μέσα, όαση.

Δεν ειμαι εγω όαση μόνο, έχεις και εσυ και γαμώ τα γούστα.

 

[ilias90]

Όταν έχεις κέφια, κεντάς. Εν τω μεταξύ το κείμενο μου θυμίζει τις 8 ευγενείς αλήθειες του Βουδισμού, γραμμένες από τον Μακιαβέλι . Δύο ενστάσεις έχω μόνο.

5η μεγάλη αλήθεια:

Τα πάντα ειναι μια συναλλαγή. Ακόμα και οι άνθρωποι που θα σας πείσουν για το ρομαντικό ή ιδεαλιστικό του πράγματος, είναι κάπου (δουλειά, σχέση κλπ) επειδή κάτι παίρνουν. Κι αν δεν το παίρνουν τώρα, είδαν τη μελλοντική δυναμική. Πάντα να ξέρετε για ποιο πράγμα σας διάλεξαν να σας χρησιμοποιήσουν. Και όχι κανένας δεν ειναι υπεράνω χρήσης, όλοι θα χρησιμοποιηθούμε ή χρησιμοποιηθήκαμε για κάποιο σκοπό μια μέρα.

Θεωρείς, δηλαδή, ότι δεν υπάρχει ιδεαλισμός; Ότι οι άνθρωποι είτε προσποιούνται είτε κοροϊδεύουν τον ίδιο τους τον εαυτό; Δεν μου αρέσει η έννοια «συναλλαγή» για τις ανθρώπινες σχέσεις. Μπορείς να πεις ότι, για παράδειγμα, ακόμα και μία αυθεντική φιλική σχέση είναι συναλλακτική, με την έννοια ότι παίρνεις θετικά πράγματα από τον άλλον, αλλά το πως θα ονοματοδοτήσεις κάτι επηρεάζει και αυτό το κάτι.

6η μεγάλη αλήθεια:

Η πληροφορία ποτέ δεν είναι άχρηστη. Σε ένα τραπέζι με δέκα συγγενείς που σε αγαπάνε, ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο τρώνε θα σου ειναι χρήσιμος αύριο εναντίον τους όταν θα σφαχτείτε για την περιουσία. Όλα πρέπει να αρχειοθετούνται. Επίσης: Ο φόβος της χρήσης, είναι πιο επώδυνος από την χρήση των στοιχείων. Μην χρησιμοποιείτε όλα τα στοιχεία με μια. Πάντα να αναρωτιούνται, να μην ξέρουν από που και πόσο θα τους σακατέψετε.

Κι αυτό. Είμαι υπέρ της παρατήρησης για όλες τις πτυχές της ζωής. Η σοφία, κατά Βούδα, απορρέει από την παρατήρηση. Όμως σε ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπάνε, δεν είναι λίγο περίεργο να λειτουργείς έτσι; Από την άλλη, δεν δείχνει δύναμη ψυχής να ανοίγεσαι και να μην σε ενδιαφέρει αν θα στη φέρουν; Δηλαδή να έχεις γίνει τόσο... Στωικός, που απλά να μην σε επηρεάζει;
Φυσικά δεν λέω να είσαι αγαθός χαζοβιόλης και φυσικά να φυλάγεσαι σε σημαντικά ζητήματα, αλλά και σε σχέσεις που θεωρείς αληθινές;

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 28 Δεκεμβρίου 2024

Ευελιξία με τη ροή των γεγονότων. Take it as is, αυτό εννοώ.

Ωραία έννοια η ροή... Κι ως γνωστόν, αν ξιφουλκείς ενάντια στη ροή, μένεις με το... σπαθί στο χέρι.
Ναι, έχεις δίκιο εν μέρει. Να προσαρμόζεσαι, φυσικά, αλλά αυτή η προσαρμογή να περιλαμβάνει μία Στωική/ζεν αποδοχή της κατάστασης ως έχει. Παρόλα αυτά εσύ να πας σε ένα δικό σου «κανάλι», αυτό που εσύ θεωρείς σωστό, ξέχωρα από το ρεύμα.

 

[Valder]

Όταν έχεις κέφια, κεντάς. Εν τω μεταξύ το κείμενο μου θυμίζει τις 8 ευγενείς αλήθειες του Βουδισμού, γραμμένες από τον Μακιαβέλι . Δύο ενστάσεις έχω μόνο.

Θεωρείς, δηλαδή, ότι δεν υπάρχει ιδεαλισμός; Ότι οι άνθρωποι είτε προσποιούνται είτε κοροϊδεύουν τον ίδιο τους τον εαυτό;

Οχι απαραίτητα "κοροιδευουν". Δε θα διάλεγα αυτή τη λέξη. Δεν αντιλαμβάνονται, δεν βιώνουν συνειδητά συνήθως. Είναι απλώς άνθρωποι, γι αυτό. Δεν γνωρίζουν ούτε τι είναι οι ίδιοι, πως μπορούν να έχουν πλήρη αντίληψη για τη φύση των σχέσεων που σχηματίζουν, με άλλους ατελείς οργανισμούς;

Δεν μου αρέσει η έννοια «συναλλαγή» για τις ανθρώπινες σχέσεις. Μπορείς να πεις ότι, για παράδειγμα, ακόμα και μία αυθεντική φιλική σχέση είναι συναλλακτική, με την έννοια ότι παίρνεις θετικά πράγματα από τον άλλον, αλλά το πως θα ονοματοδοτήσεις κάτι επηρεάζει και αυτό το κάτι.

Μπορώ να ονομάσω εναν κεφτέ ψάρι εν μέσω νηστείας και να ησυχάσω την ψυχή μου πως τρωω ψάρι και τα χω καλά με τον Πατέρα, αλλά η αλήθεια θα είναι ο κεφτές.

Καταλαβαίνω, το εξέφρασα ψυχρά ίσως και μηδενιστικά, αλλά έτσι το αντιλαμβάνομαι ξεκάθαρα.

Όμως σε ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπάνε, δεν είναι λίγο περίεργο να λειτουργείς έτσι;

Όχι. Υποθέτεις αγνή και 100% αληθινή αγάπη. Δεν υπάρχει.

Ναι, ακόμα και ανάμεσα στο αίμα. Ειδικά μέσα στο αίμα.

Από την άλλη, δεν δείχνει δύναμη ψυχής να ανοίγεσαι και να μην σε ενδιαφέρει αν θα στη φέρουν; Δηλαδή να έχεις γίνει τόσο... Στωικός, που απλά να μην σε επηρεάζει;

Όχι, και ποτέ δεν θα γίνω στωικός κατά πάσα πιθανότητα. Δεν αισθάνομαι πως μου ταιριάζει τελικά και τόσο.

Δεν με επηρεάζει, όχι γιατί είμαι αδιάφορος ως προς το συναίσθημα που μου προκαλεί όπως οι Στωικοί, αλλά αδιάφορος ως προς το άτομο.

Για ένα άτομο, μπορεί η ίδια κουβέντα να με κάνει να μην αντιδράσω, για ένα άλλο να το βάλω κάτω και να το πατάω στο λαιμό.

Ας μιλήσουμε αλήθειες. Με ενδιαφέρει αν θα μου τη φέρουν. Πάντα θα με ενδιαφέρει. Ειδικά στα άτομα που κάποτε υπολόγισα. Και αυτά θα είναι τα άτομα που θα τους πάρω την ψυχή πιο εύκολα, γιατί θα έπρεπε να ξέρουν καλύτερα, να καταλαβαίνουν καλύτερα ποιά έχουν απέναντί τους και να ξέρουν να μετράνε τα λόγια τους.

Όσο περισσότερο με ενδιαφέρεις, τόσο μεγαλύτερος ο πόνος που θα εισπράξεις. Είναι μέτρο, είναι κριτήριο.

Αν δεν με ενδιαφέρεις, δε θα σε πονέσω, αλλά τότε είναι ακόμα χειρότερο, γιατί δε σε θεωρω καν Άνθρωπο.

Φυσικά δεν λέω να είσαι αγαθός χαζοβιόλης και φυσικά να φυλάγεσαι σε σημαντικά ζητήματα, αλλά και σε σχέσεις που θεωρείς αληθινές;

Δεν υπάρχουν αληθινες σχέσεις, μόνο παροδική συμπλευση συναισθηματων και συμφερόντων.

Εαν σου κατεβασω τωρα μια Χριστοπαναγία έτσι οπως είσαι υπερορθοδοξος πιστός, θα θυμωσεις για 5 λεπτά και μετά θα με συγχωρέσεις.

Εαν σου βρίσω τον ΠΑΟΚ, δε θα μου μιλάς για 1 μήνα.

Εαν σε βλάψω με άλλο τρόπο, κάποτε θα με κόψεις.


Αν η φιλία και η αγάπη μεταξύ μας ήταν Χριστιανική άρα 100% αγνή θα με συγχωρούσες για όλα.

Επειδή είσαι Άνθρωπος, έχεις όρια, πάνω από τα οποία κλείνει ο διακόπτης σου. Αρχίζει και σε ενδιαφέρει οπως λέγαμε στην προηγούμενη παράγραφο, άρα καταργείται η συνθηκη υπο την οποία παραμένεις Στωικος και άρα με επιβεβαιώνεις.

Όλοι με επιβεβαιώνουν.

 

[ilias90]

Οχι απαραίτητα "κοροιδευουν". Δε θα διάλεγα αυτή τη λέξη. Δεν αντιλαμβάνονται, δεν βιώνουν συνειδητά συνήθως. Είναι απλώς άνθρωποι, γι αυτό. Δεν γνωρίζουν ούτε τι είναι οι ίδιοι, πως μπορούν να έχουν πλήρη αντίληψη για τη φύση των σχέσεων που σχηματίζουν, με άλλους ατελείς οργανισμούς;

Είμαι όσο δεν πάει ιδεαλιστής. Όχι ρομαντικός, ιδεαλιστής, με την πραγματική έννοια του όρου, δηλαδή ότι το υλικό πεδίο είναι απλώς μία εκδήλωση του κόσμου των ιδεών, άρα στρεβλό και παραπλανητικό. Είμαι πεπεισμένος ότι οι σχέσεις που αναπτύσσεις σε αυτόν τον κόσμο υπάρχουν κάπου αλλού, έχουν πραγματική υπόσταση σε ένα άλλο επίπεδο. Και ο δεσμός είναι κυριολεκτική έννοια, απλά είναι αόρατος. Άρα με αυτό:

Δεν υπάρχουν αληθινες σχέσεις, μόνο παροδική συμπλευση συναισθηματων και συμφερόντων.

Διαφωνώ. Πιστεύω πως υπάρχουν αληθινές σχέσεις, απλώς είναι λίγες και είναι, ας πούμε, καρμικές.

Εαν σου κατεβασω τωρα μια Χριστοπαναγία έτσι οπως είσαι υπερορθοδοξος πιστός, θα θυμωσεις για 5 λεπτά και μετά θα με συγχωρέσεις.

Εαν σου βρίσω τον ΠΑΟΚ, δε θα μου μιλάς για 1 μήνα.

Εαν σε βλάψω με άλλο τρόπο, κάποτε θα με κόψεις.


Αν η φιλία και η αγάπη μεταξύ μας ήταν Χριστιανική άρα 100% αγνή θα με συγχωρούσες για όλα.

Ναι, βέβαια. Αν μου τη φέρεις άσχημα, δεν είμαι τόσο καλός Χριστιανός ώστε να σε συγχωρήσω. Μπορώ, όμως, αντί να σε εκδικηθώ, να αδιαφορήσω. Σίγουρα δεν θα σε συγχωρήσω, όμως.

Επειδή είσαι Άνθρωπος, έχεις όρια, πάνω από τα οποία κλείνει ο διακόπτης σου. Αρχίζει και σε ενδιαφέρει οπως λέγαμε στην προηγούμενη παράγραφο, άρα καταργείται η συνθηκη υπο την οποία παραμένεις Στωικος και άρα με επιβεβαιώνεις.

Όλοι με επιβεβαιώνουν.

Καλά, δεν είμαι υπόδειγμα Στωικού, ούτε κατά διάνοια. Απλά το προσπαθώ να το ακολουθώ όσο γίνεται, πολλές φορές ανεπιτυχώς. Και ναι, και ο Στωικισμός και η οποιαδήποτε τέτοια προσέγγιση δεν δύναται να ακολουθηθεί 100%... το σημαντικό είναι να μπορείς, εφόσον πιστεύεις στη χρησιμότητά της, να την ακολουθείς όταν αυτό είναι δυνατό.

 

[Valder]

Είμαι όσο δεν πάει ιδεαλιστής. Όχι ρομαντικός, ιδεαλιστής, με την πραγματική έννοια του όρου, δηλαδή ότι το υλικό πεδίο είναι απλώς μία εκδήλωση του κόσμου των ιδεών, άρα στρεβλό και παραπλανητικό. Είμαι πεπεισμένος ότι οι σχέσεις που αναπτύσσεις σε αυτόν τον κόσμο υπάρχουν κάπου αλλού, έχουν πραγματική υπόσταση σε ένα άλλο επίπεδο. Και ο δεσμός είναι κυριολεκτική έννοια, απλά είναι αόρατος. Άρα με αυτό:

Διαφωνώ. Πιστεύω πως υπάρχουν αληθινές σχέσεις, απλώς είναι λίγες και είναι, ας πούμε, καρμικές.

Σύμφωνοι, αλλά τώρα σε ποιο επίπεδο ύπαρξης βρισκόμαστε εγω κι εσύ; Στο Υλικό, άρα διαφθειρόμαστε από αυτό. Η φυλακή δεν είναι μόνο για τους φυλακισμένους, αλλά σε κάνει να ενεργείς και ως φυλακισμένος.

Πόσο μάλλον η Χθώνα, η μέγιστη Φυλακή.

Ναι, βέβαια. Αν μου τη φέρεις άσχημα, δεν είμαι τόσο καλός Χριστιανός ώστε να σε συγχωρήσω. Μπορώ, όμως, αντί να σε εκδικηθώ, να αδιαφορήσω. Σίγουρα δεν θα σε συγχωρήσω, όμως.

Γι αυτό δεν είναι οι Άνθρωποι Θεοι, επειδή δεν γίνεται να συγχωρήσουν. Εαν μπορούσαν, θα επιβεβαίωναν την αγνή αγάπη και την αγνή αλήθεια. Κι αυτή δε μπορεί να επιβεβαιωθεί εδω, σε αυτόν τον κόσμο.

Γι αυτό υπάρχει ο άλλος (ένας έστω απο τους άλλους).

Μόνο όταν ξεφορτωθείς το σώμα, έχεις δικαίωμα πρόσβασης στην αγάπη και την αλήθεια. Για όσο επενεργείς υπό την σκέπη του σώματος, είσαι δεμένος με την διαφθορά και τη φθορά.

Καλά, δεν είμαι υπόδειγμα Στωικού, ούτε κατά διάνοια. Απλά το προσπαθώ να το ακολουθώ όσο γίνεται, πολλές φορές ανεπιτυχώς. Και ναι, και ο Στωικισμός και ο οποιαδήποτε τέτοια προσέγγιση δεν δύναται να ακολουθηθεί 100%... το σημαντικό είναι να μπορείς, εφόσον πιστεύεις στη χρησιμότητά της, να την ακολουθείς όταν αυτό είναι δυνατό.

Χρησιμότητα, ενδιαφέρουσα επιλογή λέξης. Είδες;

 

[ROM32]

Χρησιμοθηρικα με την έννοια της ωφέλειας ( οχι με επιχειρηματικό πνεύμα). Πιο πολυ είχα στο μυαλό μου την αναβλητικότητα ως κατάσταση. Μεταθέτουμε για το μέλλον αποφάσεις, δραστηριότητες λες και έχουμε απεριόριστο χρόνο ,αντ αυτου ξοδευουμε το χρόνο μας σε άσκοπες ασχολίες, ανούσιες σχέσεις κλπ

Γιατί το διαχωρίζεις? Και ένας επιχειρηματίας κινήσεις ωφέλειας κάνει. Όταν πιστεύεις πως έχεις μια συγκεκριμένη ποσότητα χρόνου που περνά και ξοδεύεται ήδη αποκτάς πνεύμα επενδυτή. Ακόμα και η χρήση της λέξης "ξοδεύεται" υπονοεί μια αρνητική οικονομική αξιολόγηση της ζωής, δηλαδή την ύπαρξη κάποιου παθητικού κόστους και επομένως γίνεται άμεσα απαιτητό κάποιο κέρδος (απόσβεση). Έχουμε λοιπόν μια καθαρή περιγραφή ενός οικονομικού μοντέλου (και συγκεκριμένα του ισχύοντος, ονόματα δεν λέμε υπολήψεις δεν θίγουμε). Αυτός λοιπόν που έχει να διαχειριστεί κόστος-κέρδος βιώνει την ζωή ως επιχειρηματίας.

Όσο για αυτό αναφέρομαι στην φροντίδα του σώματος , την καλλιέργεια του πνεύματος, την αγάπη προς την περίθαλψη μας και την εξέλιξη μας και όχι την παραίτηση και την παραμέληση μας.

Αυτές οι ενέργειες όμως δεν είναι απαραίτητο να έχουν ως πηγή εκκίνησης την καθαρή αγάπη, μπορεί να γίνονται και ως υποχρέωση που πηγάζει από κάποιο καθήκον. Μπορεί να φροντίζεις την ηλικιωμένη μάνα σου όχι επειδή την αγαπάς πραγματικά αλλά επειδή νοιώθεις πως έχεις καθήκον να το κάνεις. Άρα η φράση "Αγάπησε τον εαυτό σου" ίσως ποιο πολύ είναι μια κοινωνική επιταγή που σε καλεί να εκπληρώσεις κάποιο καθήκον που εξαντλείτε στις επιτελεστικές πράξεις αυτοφροντίδας που περιέγραψες. Ακόμα και κίνητρο το καθαρό κοινωνικό όφελος θα μπορούσε να είναι πίσω από αυτές τις πράξεις και όχι η καθαρή ανόθευτη αγάπη προς τον εαυτό.