Ποιες ήταν οι πιο σκληρές αλήθειες για τη ζωή που μάθατε όσο μεγαλώνατε;

[nearos]

Διαφωνώ κάθετα.

καθώς με έφερε ένας άνθρωπος στον κόσμο που από τα 8 μέχρι τα 15-16 του πάλευε με τον καρκίνο, όπου δεν ήξεραν καν πως λέγεται τότε.

ζει μια ζωή που δεν διάλεξε και που παλεύει να την αλλάξει

δεν ξέρω πιο καλοσυνάτο άνθρωπο στη ζωή μου και αισιόδοξο.

Η ζωή σου ρίχνει τα σκατα, αλλα αν έχεις την ευκαιρία και ΖΕΙΣ και έχεις την υγεία σου, όλα μπορείς να τα αλλάξεις


Και πείτε με τοξική

Στα τέτοια μου

Μπραβο στην μητέρα σου. Πραγματική ηρωίδα

 

[rafaela11]

Μπραβο στην μητέρα σου. Πραγματική ηρωίδα

Και εσύ είσαι βρε αγόρι μου, δεν πέρασες κι λίγα

απλά μαζεύεις έδαφος ακόμα

 

[Εριφύλη]

Ίσως δεν μπορείς ακόμα

η ζωή δεν μπορείς να ξέρεις τι σου επιφυλάσσει και τι δύναμη θα σου δώσει στη κατάλληλη στιγμή.

Αν ένα πράγμα έχω μάθει σε όσα δύσκολα έχω περάσει, ακόμα και για υγείας είναι ένα:

δεν λαμβάνει ο νους μου τη δύναμη που είχα τότε

λέω πάντα

μα πως το έκανα ;

έχουμε τόση δύναμη που ούτε ξέρουμε που την κρύβουμε

και σας το λέει μια νοσηλεύτρια αυτό.
Το βλέπω καθημερινά, στους άλλους. Όχι για εμένα.

Ναι, η αλήθεια είναι ότι δεν το έχω επιχειρήσει και ποτέ, οπότε δεν μπορώ να ξέρω που θα με πάει.

Όμως προς το παρόν, έχω αυτό το απαίσιο συναίσθημα που με πνίγει, αυτό το "δεν με χωράει ο τόπος"! Δεν ξέρω αν το έχετε πάθει ποτέ, αλλά είναι ακραία ψυχοφθόρο.

 

[Valder]

Ναι, η αλήθεια είναι ότι δεν το έχω επιχειρήσει και ποτέ, οπότε δεν μπορώ να ξέρω που θα με πάει.

Όμως προς το παρόν, έχω αυτό το απαίσιο συναίσθημα που με πνίγει, αυτό το "δεν με χωράει ο τόπος"! Δεν ξέρω αν το έχετε πάθει ποτέ, αλλά είναι ακραία ψυχοφθόρο.

Σα να μην ταιριάζεις σε αυτον τον κόσμο...

 

[Eclipse]

Μια απλή απάντηση που μπορώ να δώσω στην ερώτηση του θρεντ είναι πως όταν μπαίνει η ηθική στην μέση, τα ζητήματα που επηρεάζουν την ζωή μας με άμεσο και έμμεσο τρόπο (πχ περιβαλλον) ΔΕΝ θα λυθούν.
Βεβαια, αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση αλλά έχω πει την γνώμη μου πάνω στο θέμα πολλές φορές στο φόρουμ.

εχω φτασει σε ενα σημειο που δε ξερω το νοημα και τι αξιζει πραγματικα σε αυτη τη ζωη,

Νομίζω πως αυτό είναι το πρόβλημα. Δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι τα προβλήματα στην ψυχή μας. Γιατί πρέπει να αναρωτιόμαστε αν υπάρχει κάποιο νόημα; Γιατί πρέπει να βρούμε κάτι που να αξίζει για να ζήσουμε;

 

[rafaela11]

Σα να μην ταιριάζεις σε αυτον τον κόσμο...

Σαν να μην βρήκες ακόμα που να ταιριάξεις, θα πω εγώ

Όλοι κάπου φυτρώνουμε.

 

[Εριφύλη]

Σα να μην ταιριάζεις σε αυτον τον κόσμο...

Ναι, ακριβώς αυτό νιώθω

 

[Valder]

Σαν να μην βρήκες ακόμα που να ταιριάξεις, θα πω εγώ

Όλοι κάπου φυτρώνουμε.

Ακσεπτάμπλ!

Ναι, ακριβώς αυτό νιώθω

Το ξέρω. Άκουσέ με, γάμα τα όλα. Ότι νιωθεις λέγε το. Απο τωρα. Μετα θα ειναι αργά.

 

[nearos]

Και εσύ είσαι βρε αγόρι μου, δεν πέρασες κι λίγα

απλά μαζεύεις έδαφος ακόμα

Μακαρι να φτασω σε επιπεδο να αντιμετωπιζω τους ανθρωπους σα την μητερα σου ομως.

 

[Eclipse]

Δεν υπαρχει νοημα. Ολοι οι ανθρωποι ειναι σκατά. Μετα την ηλικία των 5 δεν υπαρχει το ενας για ολους και ολοι για εναν, αλλά το θα σε πατήσω για να μη πατήσεις εμένα

Νεαρέ μου ξέρεις καλά ότι σε πάω φουλ. Και με όλη την συμπάθεια που έχω για σένα, θα σου πω να δώσεις λίγο χρόνο και χώρο για τον εαυτό σου, για την ψυχούλα σου. Είσαι σκληρός με τον εαυτό σου και αυτά που λες είναι σκληρά και για την ζωή γενικότερα. Το θέμα είναι ότι χρειάζεται να αλλάξεις λίγο την οπτική σου για την ζωή και για τους γύρω σου. Για το δικό σου καλό.

 

[rafaela11]

Μακαρι να φτασω σε επιπεδο να αντιμετωπιζω τους ανθρωπους σα την μητερα σου ομως.

Θα φτάσεις! Έχει χώρο η καρδιά σου

μην στεναχωριέσαι

 

[American Economist]

Δεν υπαρχει νοημα. Ολοι οι ανθρωποι ειναι σκατά. Μετα την ηλικία των 5 δεν υπαρχει το ενας για ολους και ολοι για εναν, αλλά το θα σε πατήσω για να μη πατήσεις εμένα

Εδώ είσαι λάθος, 100% λάθος. Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που είναι για πέταμα, μέσα στην κακιά και στην τοξικότητα. Όμως δεν είναι όλοι έτσι, υπάρχουν άπειροι καλοί άνθρωποι εκεί έξω όπου θα γνωρίσεις με το πέρασμα των χρόνων. Ανθρώπους με τους οποίους θα περάσεις καλές στιγμές, στιγμές χαράς και λύπης ενώ θα βλέπετε ο ένας την εξέλιξη του άλλου. Μπορεί αυτοί οι άνθρωποι να έρθουν σε 5,10 ή 15 χρόνια, όμως θα έρθουν σίγουρα. Δεν είναι ανάγκη να στεναχωριέσαι ούτε να παραδίδεις τα όπλα, καθώς αν το κάνεις έχασες το παιχνίδι της ζωής. Επίσης, μην κρίνεις την κοινωνία από το σχολείο, καθώς είναι τα χειρότερα χρόνια από άποψη κοινωνικών σχέσεων. Ούτε εγώ είχα φίλους μέχρι τα 19, δεν με ενδιέφερε καθόλου, όμως στο πανεπιστήμιο απέκτησα. Προφανώς και στο πανεπιστήμιο αρκετοί με εκμεταλλεύτηκαν με τον χειρότερο τρόπο, όμως στο τέλος κράτησα επαφές με 2-3 παιδιά με τους οποίους κάνουμε παρέα. Στο μέλλον θα γνωρίσω και άλλους ανθρώπους στον χώρο της εργασίας μου, όπου επίσης θα κάνουμε παρέα. Το σχολείο δεν είναι η ζωή σου, ούτε καθορίζει την κοινωνική σου πορεία με κάποιον τρόπο.

Καταλαβαίνω ότι πέρασες πολλά φέτος, και λογικό είναι να σε έχει πάρει από κάτω. Όμως μην κάνεις το λάθος να εγκαταλείψεις την μάχη της ζωής, καθώς θα είσαι μια ζωή μέσα στην μιζέρια και στην κούραση. Δες αυτά που πέρασες φέτος ως δοκιμασία η οποία σε έκανε πιο δυνατό ενώ παράλληλα ωρίμασες σε μικρή ηλικία, άλλοι δεν ωριμάζουν ποτέ. Άσε πίσω το 2024 και μπες δυναμικά στο 2025, με πρώτο στόχο τις πανελλήνιες όπου είναι βασική προτεραιότητα σου αυτή την στιγμή. Είμαι σίγουρος ότι στο πανεπιστήμιο θα αλλάξεις mindset και θα δεις τη ζωή με πιο θετικό μάτι, καθώς θα έρθεις σε επαφή με νέους ανθρώπους ενώ παράλληλα θα κάνεις κάτι που σου αρέσει.

Η ζωή είναι δύσκολη όντως, κάθε δεκαετία που περνάει δυσκολεύει. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι παρατάμε την προσπάθεια μας για κάτι καλύτερο ούτε βάζουμε όλους τους ανθρώπους στο ίδιο τσουβάλι. Πάρε παράδειγμα εδώ μέσα, υπάρχουν σοβαρά και καλά παιδιά με τα οποία κάνεις συζήτηση και ενδιαφέρονται για εσένα. Ενώ υπάρχουν και μαλάκες που βγάζουν κακιά και τοξικότητα σε κάθε thread. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και έξω στην κοινωνία, καθώς το Forum είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας. Στο χέρι σου είναι να ξεχωρίσεις τους ανθρώπους κάνοντας στην άκρη τους τοξικούς και κρατώντας τους σοβαρούς/καλόκαρδους που ενδιαφέρονται πραγματικά για εσένα.


Αυτή είναι η δικιά μου οπτική, αν θέλεις την κρατάς. Και μην νομίζεις, αυτά τα γράφω για να τα βλέπω και εγώ επειδή είμαι αισθητός άνθρωπος και με έχουν πατήσει αρκετές φορές κάτω.

 

[glayki]

αξιζει πραγματικα σε αυτη τη ζωη, εσεις σε τι φαση βρισκεστε και σε τι συμπερασμα εχετε καταληξει πλεον?

Αυτό στο οποίο έχω καταλήξει είναι πως στη ζωή αξίζει ο, τι συνήθως μας φαίνεται δεδομένο και συμβάλλει στην ψυχική και σωματική μας υγεία. Ας βάλει σε αυτό ο, τι θέλει ο καθένας από τα αγαπημένα του πρόσωπα , τις στιγμές σύνδεσης μαζί τους , τις απλές καθημερινές στιγμές εκλάμψεις χαράς και ανάπαυσης της ψυχής μας από όπου και αν προέρχονται κλπ

Το αν νιώθουμε αισιόδοξοι ή απαισιόδοξοι είναι θέμα οπτικής η οποία στο μέλλον ανάλογα με τις προσλαμβανουσες και τους ανθρώπους που θα έρθουν στη ζωή μας μπορεί να αλλάξει , προς το παρόν όμως ας είμαστε σε θέση να βιώνουμε τα συναισθήματα μας όποια και αν είναι αυτά. Ανάλαφρες δηλώσεις τύπου "μα γιατί;η ζωή είναι ωραία " , αν ο άνθρωπος δεν αλλάξει από μόνος του την οπτική του, δε θα τον ωφελήσουν.

 

[ilias90]

Οι πιο σκληρές αλήθειες:

-Αν δεν κοπιάσεις όσο είσαι νέος, θα κοπιάσεις πολύ χειρότερα μεγαλώνοντας
-Αν δεν έχεις εξωτερική εμφάνιση, μυαλό, χρήματα ή και τα τρία μαζί, δεν θα κάνεις τίποτα στη ζωή
-Η εξωτερική εμφάνιση μετράει και μετράει πάρα πολύ. Αυτοί που λένε το αντίθετο, ψεύδονται ασύστολα
-Δεν υπάρχει ισότητα. Είναι κοινωνική κατασκευή (sic), αντίθετη με τη φύση και καταστροφική για το ανθρώπινο είδος. Γι' αυτό, ακόμα κι αν τη λιβανίζουν συνέχεια, κανείς δεν την εφαρμόζει πραγματικά.
-Η πραγματικότητα μόνο αυτό που βλέπουμε δεν είναι. Η άγνοια είναι όντως ευτυχία... Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι...
-Δεν υπάρχει γυναίκα που να μην γκρινιάζει (ίσως η πιο σκληρή αλήθεια)

 

[glayki]

Μερικές ακόμη αλήθειες στις οποίες κατέληξα είναι πως
- η ιεράρχηση του χρόνου μας είναι ζωτικής σημασίας ,γιατί οι χαμένες στιγμές δεν μπορούν ποτέ να ανακτηθούν.Ο χρόνος ΔΕΝ ΕΞΑΓΟΡΑΖΕΤΑΙ. Το που τον σπαταλάμε είναι κρίσιμης σημασίας.
- όσο και να προσπαθούμε δεν πρόκειται να ευχαριστήσουμε τους πάντες , το πολυ πολυ στην προσπάθειά μας να είμαστε αρεστοί, να καταλήξουμε να ζούμε μια ζωή που οι άλλοι θέλουν για εμάς και να βιώνουμε ψυχικό έλλειμμα.
- αν είμαστε τυχεροί μπορεί να μας αγαπήσουν ελάχιστοι άνθρωποι πλην των γονέων μας ( που και αυτό δεν είναι δεδομένο) , όποτε το να αγαπήσουμε τον εαυτό μας με όλα του τα τρωτά ( προσπαθώντας παράλληλα συνειδητά να τα αποτινάξουμε στο βαθμό που μπορούμε) να είναι επίσης κρίσιμης σημασίας μαζί με τη φροντίδα που του παρέχουμε.
- παράλληλα με την τροφή του σώματος πρέπει να τρέφουμε το πνεύμα μας
- ο υλικός πλούτος είναι σημαντικός για ένα καλό βιοτικό επίπεδο, αλλά δεν αποτελεί εχέγγυο για μια ευτυχισμένη ζωή

 

[Guest 881237]

Πλέον βάζω πάνω από όλους κ όλα τον εαυτό μου κ το να αισθάνομαι/περνάω εγώ καλά(με εξαίρεση ένα άτομο μόνο )
Όσες φορές νοιάστηκα και βοήθησα κάποιον άλλον παραπάνω από τον εαυτό μου , πήρα πίσω έναν κουβά σκ*τα . Ποτέ ξανά

Ο καλός , καλό ΔΕΝ βλέπει .

 

[nPb]

Πλέον βάζω πάνω από όλους κ όλα τον εαυτό μου κ το να αισθάνομαι/περνάω εγώ καλά(με εξαίρεση ένα άτομο μόνο )
Όσες φορές νοιάστηκα και βοήθησα κάποιον άλλον παραπάνω από τον εαυτό μου , πήρα πίσω έναν κουβά σκ*τα . Ποτέ ξανά

Ο καλός , καλό ΔΕΝ βλέπει .

Ανέκαθεν ισχύει αυτό. Όσο καλούλα αν είσαι, θα σε φάνε λάχανο. Αν είσαι και cute, petite, ακόμη χειρότερα. Ζoύμε σε μια κοινωνία όπου οι καλοί άνθρωποι απλά είναι σπάνιο είδος. Θέλει εξυπνάδα να μπορείς να τους εντοπίσεις.

Όσο για το θέμα, νομίζω ότι μαθαίνω για τη ζωή ανάλογα στη χώρα που ζω. Η κάθε χώρα έχει τις δικές της αλήθειες. Η κοινή αλήθεια είναι η αδυναμία των ανθρώπων να διατηρούν φιλίες όσο μεγαλώνουν. Αυτό είναι σε παγκόσμια κλίμακα. Είναι λίγο τρομαχτικό να ξέρεις ότι μεγαλώνοντας σε αντιμετωπίζουν με καχυποψία.

 

[Υδροχόος]

Πλέον βάζω πάνω από όλους κ όλα τον εαυτό μου κ το να αισθάνομαι/περνάω εγώ καλά(με εξαίρεση ένα άτομο μόνο )
Όσες φορές νοιάστηκα και βοήθησα κάποιον άλλον παραπάνω από τον εαυτό μου , πήρα πίσω έναν κουβά σκ*τα . Ποτέ ξανά

Ο καλός , καλό ΔΕΝ βλέπει .

Καταλαβαίνω τί λες και πώς. Και δεν έχεις άδικο. Και μεγαλώνοντας θα γιγαντωθεί όλο αυτό. Κάποιες φορές θα γίνει και αρκετά πιο έντονο (κάτι που δε στο εύχομαι...). Απ΄ την άλλη, κάνε εσύ το καλό και ριξ΄ το στο γιαλό που λένε...

Προσωπικά έμαθα να "τα καταπίνω", κάτι τέτοια. Να τα συν-χωρώ (να τα χωράω μέσα μου...) και να συνεχίζω. Δεν ξεχνώ, απλά προσπερνώ και πάω παρακάτω.

Δεν έχω καθόλου καλή σχέση με την αδικία. Πολλά μπορεί ν΄ ανεχτώ. Αυτό ποτέ.

Κι αυτή είναι μια αλήθεια που έμαθα μεγαλώνοντας...

 

[Λένω]

Οι πιο σκληρές αλήθειες:

1-Αν δεν κοπιάσεις όσο είσαι νέος, θα κοπιάσεις πολύ χειρότερα μεγαλώνοντας
2-Αν δεν έχεις εξωτερική εμφάνιση, μυαλό, χρήματα ή και τα τρία μαζί, δεν θα κάνεις τίποτα στη ζωή
3-Η εξωτερική εμφάνιση μετράει και μετράει πάρα πολύ. Αυτοί που λένε το αντίθετο, ψεύδονται ασύστολα
4-Δεν υπάρχει ισότητα. Είναι κοινωνική κατασκευή (sic), αντίθετη με τη φύση και καταστροφική για το ανθρώπινο είδος. Γιαυτό, ακόμα κι αν τη λιβανίζουν συνέχεια, κανείς δεν την εφαρμόζει πραγματικά.
5-Η πραγματικότητα μόνο αυτό που βλέπουμε δεν είναι. Η άγνοια είναι όντως ευτυχία... Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι...
6-Δεν υπάρχει γυναίκα που να μην γκρινιάζει (ίσως η πιο σκληρή αλήθεια)

1- Συμφωνώ.

2- Σε σχετικά μεγέθη πάντα.

3- Εξαρτάται. Υπάρχουν κάποιοι που επικεντρώνονται στην εμφάνιση ως πρωταρχικό κριτήριό τους, υπάρχουν και άλλοι που δεν επικεντρώνονται σ΄αυτήν.
Δεν θα πω ψέματα ότι ένας Κουασιμόδος, θ΄αγαπηθεί από μία Εσμεράλδα αλλά πόσοι Κουασιμόδοι υπάρχουν στις μέρες μας; Υπάρχουν χίλιοι τρόποι βελτίωσης της εμφάνισης τόσο των αντρών όσο και των γυναικών, αρκεί να το θέλουν.
΄Ενας άνθρωπος με μέση εμφάνιση μπορεί να σου μιλήσει και να σε συναρπάσει.
΄Ενας άνθρωπος με αδιαμφισβήτητη ομορφιά μπορεί να σου μιλήσει και να τρέχεις να γλυτώσεις όπως τρέχει ο Μπιπ-Μπιπ όταν τον κυνηγάει το Κογιότ.

4- Ισοτιμία και ισονομία να υπάρχει. Τουλάχιστον για μένα, αυτό είναι το ουσιώδες.
Από κει και πέρα στα χαρακτηριστικά των φύλων, υπάρχουν διαφορές άρα δεν είμαστε όμοιοι.
Εμένα, μου αρέσουν αυτά τα χαρακτηριστικά και δεν επιθυμώ την αλλοίωσή τους.

5- Σωστό.

6- ΟΟΟΚΚΚ... Αρκεί η εξήγηση και η ανάλυση, να μην εκλαμβάνεται ως γκρίνια.
-------------------------------------

Για να μην επεκταθώ μόνο δύο πραγματάκια θα πω.

1.΄Οταν έχεις συλλογιστεί διάφορα, όταν έχεις αποκτήσει μια εμπειρία του κόσμου, όταν έχεις τεστάρει τον εαυτό σου, όταν έχεις καταλήξει ανεπηρέαστος σ΄αυτά που σε αντιπροσωπεύουν, όταν έχεις αποκρυσταλλώσει τα "θέλω" σου και τον τρόπο που θέλεις να πορευτείς στην ζωή σου, πάρα-πάρα πολύ δύσκολα θα τ΄αλλάξεις. Θα πρέπει να σου συμβεί κάτι απολύτως συγκλονιστικό ή μία ασύλληπτη έκπληξη για να σε κάνουν ν΄αναθεωρήσεις κάποια απ΄αυτά που πιστεύεις.
Τηρείς λοιπόν αυτά στα οποία έχεις κατασταλάξει ακόμα και αν αυτά είναι κόντρα στο ρεύμα, στις μόδες, στις συνήθειες, στην νοοτροπία της εκάστοτε εποχής.
Για σένα είναι εύκολο να το κάνεις. Για τους "πολλούς" είναι δύσκολο να το καταλάβουν.
Αλλά καθόλου δεν σ΄ενδιαφέρει επειδή εσύ απευθύνεσαι στους "λίγους" που θα σε καταλάβουν.

2.΄Οσο και να θέλουμε, δεν μπορούμε ν΄αλλάξουμε τον κόσμο.
΄Οταν το συνειδητοποιείς, σε πικραίνει επειδή πριν το συνειδητοποιήσεις πιστεύεις ουτοπικά ότι έχεις όλον τον κόσμο στο ένα σου χέρι και μπορείς να τον πλάσεις όπως θέλεις.
Στην πρώτη νιότη, θεωρείς τον εαυτό σου παντοδύναμο που μπορεί να καταφέρει τα πάντα.
Δεν είναι παντοδύναμος και δεν μπορεί.
Μπορούμε όμως, να βοηθήσουμε, να στηρίξουμε, ν΄ανακουφίσουμε τους ανθρώπους που βρίσκονται στην ζωή μας με οποιαδήποτε ιδιότητα.
Και αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό τόσο για τους άλλους που δέχονται την προσφορά μας όσο και για μας που την προσφέρουμε.

 

[Guest 881237]

Αν είσαι και cute, petite, ακόμη χειρότερα.

Ακριβώς. Μόλις δουν ότι είσαι λίγο πιο αγαθός, καλοπροαίρετος, ήσυχος κλπ ξεσπάνε όλη την κακία τους γτ ξέρουν ότι τους παίρνει.