Προβλήματα στην σχέση λόγω οικογένειας

[brown eyes]

Καλησπέρα, σας παρακαλώ διαβάστε το κείμενο μου και δώστε μου κάποια συμβουλή. Δεν έχω που να μιλήσω.
Με τον σύντροφο μου γνωριστήκαμε και ζουμε στο εξωτερικό. Δουλεύουμε μαζί σε μια επιχείρηση, και έχουμε βλέψεις να ανοίξουμε μια δικιά μας επιχείρηση στο μέλλον. Ο σύντροφος μου αντιμετώπιζε κάποια οικονομικά προβλήματα όπως έμαθα στην πορεία. Ο πατέρας του χρωστούσε κάποια λεφτά και άμα δεν έδινε αυτά τα λεφτά θα έμπαινε φυλακή. Μιλάμε για ένα μεγάλο ποσό κάποιων χιλιάδων ευρώ. Ο σύντροφος μου αναγκάστηκε να τα ζητήσει από το αφεντικό μας. Το αφεντικό μας του έδωσε τα λεφτά και έκαναν μια συμφωνία να του τα ξεπληρώσει μέσα σε έναν χρόνο. Το καλοκαίρι όμως ήρθε και ο μικρότερος αδερφός του ήρθε εδώ που είμαστε εμείς. Ο αδερφός του είναι 19 χρόνων και είναι αθλητής. Ήρθε εδώ για να κυνηγήσει μια καριέρα αθλητή και να τον βοηθήσει κ ο σύντροφος μου. Όποτε και έμεινε μαζί του. Το συμβόλαιο του σπιτιού μου έληγε τον Αύγουστο και το δικό του το Σεπτέμβρη. Ο σύντροφος μου με ρώτησε άμα θα ήθελα να βρούμε ένα σπίτι να συγκατοικησουμε και οι 3. Η αλήθεια είναι πως στην αρχή δεν το βρήκα καλή ιδέα γιατί δεν ήθελα να δημιουργεί κάποιο θέμα με τον αδερφό του στην πορεία. Τότε ο σύντροφος μου που αποκάλυψε πως ξεχρεώνει αυτά τα λεφτά που δανείστηκε για τον πατέρα του. Και πως ήτανε μέρες που την έβγαζε με 20 και 30 ευρώ την εβδομάδα. Όταν μου το είπε τους πήγαινα φαγητό, τους έκανα μερικά ψώνια για το σπίτι. Αυτά τα έκανα από αγάπη και δεν περίμενα κάτι σε αντάλλαγμα, το μόνο που ήθελα ήταν να τον στηρίξω σε αυτό το ζόρι που τραβάει και να τον βοηθήσω και έτσι μετά δέχθηκα να συγκατοικησουμε. Βέβαια μου είπε πως ο αδερφός του επίσης θα έβρισκε δουλειά και θα μοιραζόμασταν τα έξοδα του σπιτιού δια 3, όποτε θα μας έβγαινε πιο φθηνά. Έτσι και έγινε και συγκατοικησαμε. Εεε λοιπόν εκεί ξεκίνησαν τα προβλήματα. Επι ενάμιση μήνα τις δουλειές του σπιτιού τις έκανα μόνο εγώ, ενώ δούλευα παράλληλα. Μια μέρα έπιασα τον σύντροφο μου κι του είπα πως η συμφωνία μας ήταν θα μείνουμε όλοι μαζί κ ότι όλοι θα βοηθάμε στην καθαριότητα του σπιτιού. Ο αδερφός του μου έλεγε ‘χρειάζομαι αυτά τα ρούχα για αύριο, ποτε θα βάλεις πλυντήριο;’. Όταν συζητουσα αυτό το θέμα με τον φίλο μου, μας άκουσε ο αδερφός του και έρχεται και μου λέει ‘ο Γ. δουλεύει όλη την ημέρα, δεν μπορείς να έχεις την απαίτηση να έρχεται από την δουλειά και να καθαρίζει, και να του γκρινιαζεισ’ Και συνεχίζει λέγοντας ‘οποίος νιώθει, θα κάνει δουλειές’ εγώ εκείνη την στιγμή νευρίασα κι στεναχωρέθηκα και ξέσπασα σε κλάματα που μου μίλησε έτσι. Ο σύντροφος μου δεν πήρε το μέρος μου και νευρίασε κιόλας μαζί μου και άρχισε να μου λέει ‘άσε θα κάνω εγώ τις δουλειές του σπιτιού, εσυ μην κανεις τίποτα, θα τα κάνω όλα εγώ.’ Το προσπερνάω, μετά από έναν μήνα συγκατοίκησης κι ενώ δουλεύαμε κ οι 3, ο αδερφός του παθαίνει μια θλάση και μένει εκτός αθλήματος για 8 εβδομάδες. Κι τότε λέει στον σύντροφο μου πως θέλει να σταματήσει την δουλειά για να αφοσιωθεί στο άθλημα και να πηγαίνει γυμναστήριο. Ο σύντροφος μου το δέχθηκε και τώρα ήμασταν εγώ κ αυτός με όλα τα έξοδα του σπιτιού, να δουλεύουμε εγώ 47 ώρες και αυτός πάνω από 50 ώρες την εβδομάδα για να μπορούμε να πληρώνουμε τους λογαριασμούς μας και να βάζει και λεφτά στην άκρη για το χρέος. Στο μεταξύ ο αδερφός του επι δυο μήνες το μόνο που έκανε ήταν να παίζει βιντεοπαιχνίδια, ούτε προπόνηση, ούτε δουλειά. Τότε έτυχε το αφεντικό μας να μου πει πως θέλει να μειώσει τις ώρες μου το οποίο ο φίλος μου δεν δέχθηκε γιατί πως θα τα βγάζουμε περα. Εγώ του είπα πως έχω κουραστεί να δουλεύω τόσες ώρες. Είχα μόνο μια μέρα ρεπό. Του είπα πως ο αδερφός του πρέπει να βρει δουλειά και να συνεισφέρει γιατί αυτή ήταν η συμφωνία μας εξ αρχής. Και θύμωσε μαζί μου και μου είπε πως θέλω να χαλάσω τη σχέση τους και ότι μπαίνω ανάμεσα στην οικογένεια του. Εκείνο τον καιρό έκλαιγα κάθε μέρα.Έρχονται τα Χριστούγεννα και ο αδερφός του αποφασίζει τελευταία στιγμή να φύγει για Ελλάδα για διακοπές. Λεφτά προφανώς δεν είχε, και ο σύντροφος μου κατέληξε να δανείζεται κι αλλά λεφτά για τα εισιτήρια του, τα οποία κόστισαν 300€. Το κερασάκι στην τούρτα είναι η μητέρα του συντρόφου μου. Η μητέρα του τον παίρνει τηλέφωνο 5 φορές την ημέρα το λιγότερο, χωρίς υπερβολές. Τον παίρνει το πρωί που ξυπνάμε, τον παίρνει στη δουλειά 3 φορές και τον παίρνει και το βράδυ όταν γυρίζουμε σπίτι από την δουλειά. Κοιμόμαστε, τρώμε, είμαστε έξω με φίλους, είμαστε σε εκδηλώσεις, είμαστε στο κρεβάτι σε ρομαντικές στιγμές παίρνει τηλ συνεχώς. Παίρνει τηλ, της λέμε τρώμε ή βλέπουμε ταινία και του πιάνει τη κουβέντα για 40 λεπτα. Του κάνει σκηνικά τύπου ‘έμαθα ήσουν εχθές για φαγητό, δεν μπορουσες να σηκωσεις το τηλ;’. Επισης ο αδερφός του δεν έχει κανέναν σεβασμό προς εμάς, βάζει την μουσική πολύ δυνατά τα βραδια και άμα του πούμε να την χαμηλώσει αρχίζει και φωνάζει. Δεν είμαι άνετη να μιλήσω στο ίδιο μου το σπίτι. Αυτή η κατάσταση με πνιγεί. Ο μικρός αδερφός είναι πολύ καλομαθημένος και ο φίλος μου δεν του χαλάει χατήρι για να μην αρχίσει και μας φωνάζει. Και η μητέρα τους συνέχεια πάνω από το κεφάλι μας, αφού έπαιρνε τηλ τον σύντροφο μου και του έλεγε να της βρει δουλειά για να έρθει να μείνει κι αυτή εδώ. Στο μεταξύ στην Ελλάδα έχει τον άντρα της και ένα ακόμα παιδί. Πριν λίγες μέρες και ενώ καθόμασταν στο σαλόνι και οι 3, ο σύντροφος μου μού ανακοινώνει μπροστά στον αδερφό του ότι και του χρόνου θα μείνει μαζί μας και να πάμε σε μεγαλύτερο σπίτι, και να πάρουμε κι αμάξι για να τον πηγαίνει σε προπονήσεις. Εμένα δεν με ρώτησε καν αν συμφωνώ να μείνουμε πάλι όλοι μαζί, δεν με υπολόγισε καν στην απόφαση. Ο σύντροφος μου θέλει να παντρευτούμε και να ξεκινήσουμε οικογένεια αλλά δεν ξέρω τι να κάνω. Κι άμα παντρευτούμε θέλω να παντρευτώ αυτόν και όχι όλη του την οικογένεια. Φοβαμαι ποτέ δεν θα είμαι προτεραιότητα του, πάντα θα έρχομαι δεύτερη και τριτη. Και προς θεού δεν θέλω να μπω ανάμεσα σε αυτόν και την οικογένεια του αλλά με κάνει να αναρωτιέμαι εγώ που χωράω στην ζωή του; Η μητέρα του ανακατεύεται παντού και θέλει να τα ξέρει όλα. Και ο σύντροφος μου το ανέχεται αυτό και το θεωρεί φυσιολογικό. Ξέρω πως δεν μου πέφτει λόγος για τα οικογενειακά του αλλά από την στιγμή που κάποια πράγματα επηρεάζουν τη δίκη μας σχέση και συμβίωση, να κρατήσω το στόμα μου κλειστό; Το θέμα με τον αδερφό του και το άμα θα μείνει μαζί μας ή όχι έπρεπε να το συζητήσει μαζί μου, όχι να πάρει την απόφαση μόνος του μόνο κ μόνο επειδή είναι αδερφός του. Κι άμα ήταν ο δικός μου αδερφός εδώ μαζί μας, ο σύντροφος μου θα ανεχόταν τέτοια συμπεριφορά; Νιώθω πολύ μόνη μερικές φορές, και δεν έχω σε ποιον να μιλήσω. Να φύγω από αυτή τη σχέση όσο είναι ακόμα νωρίς ή να το προσπαθήσω; Δεν θέλω να ξεκινήσω έναν γάμο και μια οικογένεια γνωρίζοντας πως ο άντρας μου θα βαζει την μητέρα του συνεχώς πάνω από μας.

 

[Ιππολύτη]

Ετοιμάσου, μάζεψε τα πράγματά σου.

 

[Guest 209912]

Δύο ερωτήσεις εγώ έχω και προς την θεματοθετρια αλλά και προς το γυναικείο φύλο γενικότερα.

1) Που διάβολο τους βρίσκετε αυτούς τους "άντρες" 15χρονα και κάνετε σχέσεις μαζί τους;

2) Αντε πάει στα κομμάτια το 1 σας τύφλωσε ο έρως. Αφού βιώσετε όλα αυτά πως γίνεται να αναρωτιέστε κιολας για το τι πρέπει να κάνετε και να επεξεργαζεστε την ιδέα οικογένειας με τέτοιους τύπους;

 

[Viedo]

Κοπέλα μου καλή πρέπει να κοιτάξεις τον εαυτό σου! Θεωρώ ότι αν κάνεις οικογένεια μαζί του δεν θα πάει και πολύ καλά γιατί η μάνα του από ότι κατάλαβα είναι ο γενικός διευθυντής. Φαντάσου να κάνετε και οικογένεια τι θα γίνεται, όχι τώρα που έχετε σχέση.

Να μιλήσετε με τον σύντροφο σου και να του πεις τα πράγματα πως έχουν. Δεν μπορείς να κάνεις συνεχώς τέτοιες υποχωρήσεις και ας τον αγαπάς. Μέχρι ένα σημείο. Και από την άλλη, ο σύντροφός σου δεν κάνει τίποτα ίσα ίσα από όσα λες, με το μέρος της οικογένειάς του είναι διαρκώς. (Δυστυχώς μου έρχεται η λέξη «μαμάκιας»). Πόσο χρονών είναι;

Μην υπομένεις καταστάσεις για το δικό σου το καλό! Αν δεν μπορεί να κατανοήσει ορισμένα πράγματα μετά τη συζήτησή σας, να απομακρυνθείς...

 

[panagiotis econ]

Καλησπέρα, σας παρακαλώ διαβάστε το κείμενο μου και δώστε μου κάποια συμβουλή. Δεν έχω που να μιλήσω.
Με τον σύντροφο μου γνωριστήκαμε και ζουμε στο εξωτερικό. Δουλεύουμε μαζί σε μια επιχείρηση, και έχουμε βλέψεις να ανοίξουμε μια δικιά μας επιχείρηση στο μέλλον. Ο σύντροφος μου αντιμετώπιζε κάποια οικονομικά προβλήματα όπως έμαθα στην πορεία. Ο πατέρας του χρωστούσε κάποια λεφτά και άμα δεν έδινε αυτά τα λεφτά θα έμπαινε φυλακή. Μιλάμε για ένα μεγάλο ποσό κάποιων χιλιάδων ευρώ. Ο σύντροφος μου αναγκάστηκε να τα ζητήσει από το αφεντικό μας. Το αφεντικό μας του έδωσε τα λεφτά και έκαναν μια συμφωνία να του τα ξεπληρώσει μέσα σε έναν χρόνο. Το καλοκαίρι όμως ήρθε και ο μικρότερος αδερφός του ήρθε εδώ που είμαστε εμείς. Ο αδερφός του είναι 19 χρόνων και είναι αθλητής. Ήρθε εδώ για να κυνηγήσει μια καριέρα αθλητή και να τον βοηθήσει κ ο σύντροφος μου. Όποτε και έμεινε μαζί του. Το συμβόλαιο του σπιτιού μου έληγε τον Αύγουστο και το δικό του το Σεπτέμβρη. Ο σύντροφος μου με ρώτησε άμα θα ήθελα να βρούμε ένα σπίτι να συγκατοικησουμε και οι 3. Η αλήθεια είναι πως στην αρχή δεν το βρήκα καλή ιδέα γιατί δεν ήθελα να δημιουργεί κάποιο θέμα με τον αδερφό του στην πορεία. Τότε ο σύντροφος μου που αποκάλυψε πως ξεχρεώνει αυτά τα λεφτά που δανείστηκε για τον πατέρα του. Και πως ήτανε μέρες που την έβγαζε με 20 και 30 ευρώ την εβδομάδα. Όταν μου το είπε τους πήγαινα φαγητό, τους έκανα μερικά ψώνια για το σπίτι. Αυτά τα έκανα από αγάπη και δεν περίμενα κάτι σε αντάλλαγμα, το μόνο που ήθελα ήταν να τον στηρίξω σε αυτό το ζόρι που τραβάει και να τον βοηθήσω και έτσι μετά δέχθηκα να συγκατοικησουμε. Βέβαια μου είπε πως ο αδερφός του επίσης θα έβρισκε δουλειά και θα μοιραζόμασταν τα έξοδα του σπιτιού δια 3, όποτε θα μας έβγαινε πιο φθηνά. Έτσι και έγινε και συγκατοικησαμε. Εεε λοιπόν εκεί ξεκίνησαν τα προβλήματα. Επι ενάμιση μήνα τις δουλειές του σπιτιού τις έκανα μόνο εγώ, ενώ δούλευα παράλληλα. Μια μέρα έπιασα τον σύντροφο μου κι του είπα πως η συμφωνία μας ήταν θα μείνουμε όλοι μαζί κ ότι όλοι θα βοηθάμε στην καθαριότητα του σπιτιού. Ο αδερφός του μου έλεγε ‘χρειάζομαι αυτά τα ρούχα για αύριο, ποτε θα βάλεις πλυντήριο;’. Όταν συζητουσα αυτό το θέμα με τον φίλο μου, μας άκουσε ο αδερφός του και έρχεται και μου λέει ‘ο Γ. δουλεύει όλη την ημέρα, δεν μπορείς να έχεις την απαίτηση να έρχεται από την δουλειά και να καθαρίζει, και να του γκρινιαζεισ’ Και συνεχίζει λέγοντας ‘οποίος νιώθει, θα κάνει δουλειές’ εγώ εκείνη την στιγμή νευρίασα κι στεναχωρέθηκα και ξέσπασα σε κλάματα που μου μίλησε έτσι. Ο σύντροφος μου δεν πήρε το μέρος μου και νευρίασε κιόλας μαζί μου και άρχισε να μου λέει ‘άσε θα κάνω εγώ τις δουλειές του σπιτιού, εσυ μην κανεις τίποτα, θα τα κάνω όλα εγώ.’ Το προσπερνάω, μετά από έναν μήνα συγκατοίκησης κι ενώ δουλεύαμε κ οι 3, ο αδερφός του παθαίνει μια θλάση και μένει εκτός αθλήματος για 8 εβδομάδες. Κι τότε λέει στον σύντροφο μου πως θέλει να σταματήσει την δουλειά για να αφοσιωθεί στο άθλημα και να πηγαίνει γυμναστήριο. Ο σύντροφος μου το δέχθηκε και τώρα ήμασταν εγώ κ αυτός με όλα τα έξοδα του σπιτιού, να δουλεύουμε εγώ 47 ώρες και αυτός πάνω από 50 ώρες την εβδομάδα για να μπορούμε να πληρώνουμε τους λογαριασμούς μας και να βάζει και λεφτά στην άκρη για το χρέος. Στο μεταξύ ο αδερφός του επι δυο μήνες το μόνο που έκανε ήταν να παίζει βιντεοπαιχνίδια, ούτε προπόνηση, ούτε δουλειά. Τότε έτυχε το αφεντικό μας να μου πει πως θέλει να μειώσει τις ώρες μου το οποίο ο φίλος μου δεν δέχθηκε γιατί πως θα τα βγάζουμε περα. Εγώ του είπα πως έχω κουραστεί να δουλεύω τόσες ώρες. Είχα μόνο μια μέρα ρεπό. Του είπα πως ο αδερφός του πρέπει να βρει δουλειά και να συνεισφέρει γιατί αυτή ήταν η συμφωνία μας εξ αρχής. Και θύμωσε μαζί μου και μου είπε πως θέλω να χαλάσω τη σχέση τους και ότι μπαίνω ανάμεσα στην οικογένεια του. Εκείνο τον καιρό έκλαιγα κάθε μέρα.Έρχονται τα Χριστούγεννα και ο αδερφός του αποφασίζει τελευταία στιγμή να φύγει για Ελλάδα για διακοπές. Λεφτά προφανώς δεν είχε, και ο σύντροφος μου κατέληξε να δανείζεται κι αλλά λεφτά για τα εισιτήρια του, τα οποία κόστισαν 300€. Το κερασάκι στην τούρτα είναι η μητέρα του συντρόφου μου. Η μητέρα του τον παίρνει τηλέφωνο 5 φορές την ημέρα το λιγότερο, χωρίς υπερβολές. Τον παίρνει το πρωί που ξυπνάμε, τον παίρνει στη δουλειά 3 φορές και τον παίρνει και το βράδυ όταν γυρίζουμε σπίτι από την δουλειά. Κοιμόμαστε, τρώμε, είμαστε έξω με φίλους, είμαστε σε εκδηλώσεις, είμαστε στο κρεβάτι σε ρομαντικές στιγμές παίρνει τηλ συνεχώς. Παίρνει τηλ, της λέμε τρώμε ή βλέπουμε ταινία και του πιάνει τη κουβέντα για 40 λεπτα. Του κάνει σκηνικά τύπου ‘έμαθα ήσουν εχθές για φαγητό, δεν μπορουσες να σηκωσεις το τηλ;’. Επισης ο αδερφός του δεν έχει κανέναν σεβασμό προς εμάς, βάζει την μουσική πολύ δυνατά τα βραδια και άμα του πούμε να την χαμηλώσει αρχίζει και φωνάζει. Δεν είμαι άνετη να μιλήσω στο ίδιο μου το σπίτι. Αυτή η κατάσταση με πνιγεί. Ο μικρός αδερφός είναι πολύ καλομαθημένος και ο φίλος μου δεν του χαλάει χατήρι για να μην αρχίσει και μας φωνάζει. Και η μητέρα τους συνέχεια πάνω από το κεφάλι μας, αφού έπαιρνε τηλ τον σύντροφο μου και του έλεγε να της βρει δουλειά για να έρθει να μείνει κι αυτή εδώ. Στο μεταξύ στην Ελλάδα έχει τον άντρα της και ένα ακόμα παιδί. Πριν λίγες μέρες και ενώ καθόμασταν στο σαλόνι και οι 3, ο σύντροφος μου μού ανακοινώνει μπροστά στον αδερφό του ότι και του χρόνου θα μείνει μαζί μας και να πάμε σε μεγαλύτερο σπίτι, και να πάρουμε κι αμάξι για να τον πηγαίνει σε προπονήσεις. Εμένα δεν με ρώτησε καν αν συμφωνώ να μείνουμε πάλι όλοι μαζί, δεν με υπολόγισε καν στην απόφαση. Ο σύντροφος μου θέλει να παντρευτούμε και να ξεκινήσουμε οικογένεια αλλά δεν ξέρω τι να κάνω. Κι άμα παντρευτούμε θέλω να παντρευτώ αυτόν και όχι όλη του την οικογένεια. Φοβαμαι ποτέ δεν θα είμαι προτεραιότητα του, πάντα θα έρχομαι δεύτερη και τριτη. Και προς θεού δεν θέλω να μπω ανάμεσα σε αυτόν και την οικογένεια του αλλά με κάνει να αναρωτιέμαι εγώ που χωράω στην ζωή του; Η μητέρα του ανακατεύεται παντού και θέλει να τα ξέρει όλα. Και ο σύντροφος μου το ανέχεται αυτό και το θεωρεί φυσιολογικό. Ξέρω πως δεν μου πέφτει λόγος για τα οικογενειακά του αλλά από την στιγμή που κάποια πράγματα επηρεάζουν τη δίκη μας σχέση και συμβίωση, να κρατήσω το στόμα μου κλειστό; Το θέμα με τον αδερφό του και το άμα θα μείνει μαζί μας ή όχι έπρεπε να το συζητήσει μαζί μου, όχι να πάρει την απόφαση μόνος του μόνο κ μόνο επειδή είναι αδερφός του. Κι άμα ήταν ο δικός μου αδερφός εδώ μαζί μας, ο σύντροφος μου θα ανεχόταν τέτοια συμπεριφορά; Νιώθω πολύ μόνη μερικές φορές, και δεν έχω σε ποιον να μιλήσω. Να φύγω από αυτή τη σχέση όσο είναι ακόμα νωρίς ή να το προσπαθήσω; Δεν θέλω να ξεκινήσω έναν γάμο και μια οικογένεια γνωρίζοντας πως ο άντρας μου θα βαζει την μητέρα του συνεχώς πάνω από μας.

Εχεις μπλέξει με τον ηλίθιο και τον πανηλίθιο. Κι ο δεύτερος είναι ο σύντροφος σου. Προφανώς όπως φαίνεται σε εκμεταλλεύονται (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο σύντροφος σου δεν έχει αισθήματα για σένα κλπ) οικονομικά για να ζήσουν καλά οικογενειακώς. Με τη βοήθειά σου (τη συμβολή σου στα έξοδα του σπιτιού κλπ) ξεχρεώνουν τα χρέη τους και ζούνε τσάμπα και το δεύτερο μέλος της οικογένειας (μικρός αδερφός). Και σαν να μην έφτανε αυτό, δεν έχουν τη στοιχειώδη ευγένεια να σε ΒΟΗΘΑΝΕ με τις υποχρεώσεις του σπιτιού.

Σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι ο σύντροφός σου δεν σε αγαπάει, δεν σε νοιάζεται κοκ, απλά έχουν βολευτεί με εσένα στο σπίτι να κάνεις τα πάντα. Αυτό είναι ισχυρό signal του τι μπορεί να ακολουθήσει στο μέλλον, και το γεγονός ότι ο σύντροφος σου βάζει πάνω από όλα την οικογένειά του είναι πολύ λυπηρό και συνάμα strong indication ότι αν προχωρήσετε σε γάμο θα περάσετε πολλές δυσκολίες.

Δεν έχει καταλάβει ότι η σύντροφός του είναι ο άνθρωπος που θα περάσει την υπόλοιπη ζωή μαζί του (εσύ θα έπρεπε να είσαι πλέον η οικογένειά του) και συνεπώς πρέπει πάνω από όλα να τα έχει καλά μαζί σου και όχι με την βιολογική του οικογένεια.

Συγνώμη για τη σκληρή γλώσσα!
Just my 2 cents

 

[brown eyes]

Κοπέλα μου καλή πρέπει να κοιτάξεις τον εαυτό σου! Θεωρώ ότι αν κάνεις οικογένεια μαζί του δεν θα πάει και πολύ καλά γιατί η μάνα του από ότι κατάλαβα είναι ο γενικός διευθυντής. Φαντάσου να κάνετε και οικογένεια τι θα γίνεται, όχι τώρα που έχετε σχέση.

Να μιλήσετε με τον σύντροφο σου και να του πεις τα πράγματα πως έχουν. Δεν μπορείς να κάνεις συνεχώς τέτοιες υποχωρήσεις και ας τον αγαπάς. Μέχρι ένα σημείο. Και από την άλλη, ο σύντροφός σου δεν κάνει τίποτα ίσα ίσα από όσα λες, με το μέρος της οικογένειάς του είναι διαρκώς. (Δυστυχώς μου έρχεται η λέξη «μαμάκιας»). Πόσο χρονών είναι;

Μην υπομένεις καταστάσεις για το δικό σου το καλό! Αν δεν μπορεί να κατανοήσει ορισμένα πράγματα μετά τη συζήτησή σας, να απομακρυνθείς...

Ο σύντροφος μου είναι 30 και εγώ 26. Συγκατοικουμε σχεδόν έναν χρόνο. Μέσα σε αυτόν τον χρόνο, προσπάθησα να το συζητήσω μαζί του κι το θέμα με τον αδερφό του ο,τι πχ άλλη συμφωνία είχαμε εξαρχής πως τα έξοδα του σπιτιού θα τα κάνουμε για 3 και για την μαμά του πως μιλάνε υπερβολικά πολλές φορές και της δίνει αναφορά για τα πάντα. Την πρώτη φορά μου απάντησε πολύ επιθετικά και μου είπε πως αυτά τα λέω γιατι δεν συμπαθώ την μαμά του και τον αδερφό του και ότι προσπαθώ να τους χωρίσω. Την δεύτερη φορά προσπάθησα να του εξηγήσω πάλι ήρεμα πως με κάνει και νιώθω όλη αυτή η κατάσταση και μου απάντησε πως το έχει ανάγκη να μιλάει με την μαμά του. Και βέβαια το έχω ξανά συζητήσει κανα δυο φορές ακόμα αλλά τις περισσότερες φορές θυμώνει γιατί νομίζω ότι θίγω την οικογένεια του. Κι αυτή εννοείται θα πάρει τηλ τον σύντροφο μου θα μιλήσουν συνήθως κανένα μισάωρο, μετά από λίγο θα πάρει τον αδερφό ενώ είμαστε στο σπίτι όλοι μαζί, και μετά θα ξανά πάρει τον σύντροφο μου. Πολλές φορές άμα τα αδερφια μαλώσουν για κάτι, αυτή πάντα παίρνει το μέρος του μικρού και προσάπτει ευθύνες στον σύντροφο του. Του κλείνει το τηλέφωνο στα μούτρα, του κάνει μούτρα για μέρες και αυτός να την παρακαλεί να μιλήσουν.

 

[Jack of Spades]

Ο σύντροφος μου θέλει να παντρευτούμε και να ξεκινήσουμε οικογένεια αλλά δεν ξέρω τι να κάνω. Κι άμα παντρευτούμε θέλω να παντρευτώ αυτόν και όχι όλη του την οικογένεια.

Είσαι άξια της μοίρας σου!

1) Που διάβολο τους βρίσκετε αυτούς τους "άντρες" 15χρονα και κάνετε σχέσεις μαζί τους;

2) Αντε πάει στα κομμάτια το 1 σας τύφλωσε ο έρως. Αφού βιώσετε όλα αυτά πως γίνεται να αναρωτιέστε κιολας για το τι πρέπει να κάνετε και να επεξεργαζεστε την ιδέα οικογένειας με τέτοιους τύπους;

Error 404 not found!

Υ.Γ. Προφανώς έχει στο γεμάτο αγελαδοσβουνιές μυαλό της ότι "μπορώ να τον αλλάξω" ή ότι "με ένα μαγικό τρόπο μια μέρα που θα ξυπνήσω θα φτιάξουν τα πράγματα"!

 

[Viedo]

Πάντα όποτε πάμε να πούμε τα στραβά και τα ανάποδα και την αλήθεια, σημαίνει ότι δεν συμπαθούμε τον άλλον. Το πρόβλημα πρέπει ο σύντροφός σου να το έχει τελικά.

 

[brown eyes]

Εχεις μπλέξει με τον ηλίθιο και τον πανηλίθιο. Κι ο δεύτερος είναι ο σύντροφος σου. Προφανώς όπως φαίνεται σε εκμεταλλεύονται (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο σύντροφος σου δεν έχει αισθήματα για σένα κλπ) οικονομικά για να ζήσουν καλά οικογενειακώς. Με τη βοήθειά σου (τη συμβολή σου στα έξοδα του σπιτιού κλπ) ξεχρεώνουν τα χρέη τους και ζούνε τσάμπα και το δεύτερο μέλος της οικογένειας (μικρός αδερφός). Και σαν να μην έφτανε αυτό, δεν έχουν τη στοιχειώδη ευγένεια να σε ΒΟΗΘΑΝΕ με τις υποχρεώσεις του σπιτιού.

Σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι ο σύντροφός σου δεν σε αγαπάει, δεν σε νοιάζεται κοκ, απλά έχουν βολευτεί με εσένα στο σπίτι να κάνεις τα πάντα. Αυτό είναι ισχυρό signal του τι μπορεί να ακολουθήσει στο μέλλον, και το γεγονός ότι ο σύντροφος σου βάζει πάνω από όλα την οικογένειά του είναι πολύ λυπηρό και συνάμα strong indication ότι αν προχωρήσετε σε γάμο θα περάσετε πολλές δυσκολίες.

Δεν έχει καταλάβει ότι η σύντροφός του είναι ο άνθρωπος που θα περάσει την υπόλοιπη ζωή μαζί του (εσύ θα έπρεπε να είσαι πλέον η οικογένειά του) και συνεπώς πρέπει πάνω από όλα να τα έχει καλά μαζί σου και όχι με την βιολογική του οικογένεια.

Συγνώμη για τη σκληρή γλώσσα!
Just my 2 cents

Εχω συζητήσει και για τις δουλειές του σπιτιού αλλά παίρνω σχεδόν πάντα μια επιθετική απάντηση του τύπου ‘άσε θα τα κάνω εγώ όλα άμα ειναι’. Δεν μπορώ να συζητήσω κάτι μαζί του χωρίς να παρεξηγηθεί ή να μην νομίζει ότι προσπαθώ να πω κάτι κακό για την οικογένεια του. Συνέχεια εγώ βγαίνω η κακια. Βέβαια επειδή και οι φίλοι μας και οι συνάδελφοι μας τον βλέπουν πως είναι. Ο,τι ακόμα και στη δουλειά μιλάει με την μαμά του 3-4 φορές το λιγότερο, ή άμα βγούμε έξω με παρέα για φαγητό ή οτιδήποτε σίγουρα θα τον πάρει τηλέφωνο, πολλοί από τους φίλους μας με έχουν προσεγγίσει και με ρώτανε πως τους αντέχω, με ρωτάνε πως είναι τα πράγματα στο σπίτι, αν περνάω καλά. Και όλοι του έχουν πει πως δεν ειναι φυσιολογική αυτή η συμπεριφορά του και ότι είναι μεγάλος πλέον, πρέπει να κοιτάξει τη δίκη του ζωή και το δικό του μέλλον. Αλλά αυτός τίποτα.

 

[Viedo]

Η μάνα ασχολείται με κάτι ή είναι σπίτι όλη μέρα και δεν έχει τι να κάνει. Άρα λέει ας πάρω τα παιδιά κάθε τρεις και λίγο...

 

[vassilis498]

μην ανακατεύεσαι στα οικογενειακά του, απλά φύγε και κοίτα τον εαυτό σου

όταν παύει να σε ακούει τα δικά του προβλήματα παύουν να είναι με τη σειρά τους και δικά σου προβλήματα

 

[panagiotis econ]

Εχω συζητήσει και για τις δουλειές του σπιτιού αλλά παίρνω σχεδόν πάντα μια επιθετική απάντηση του τύπου ‘άσε θα τα κάνω εγώ όλα άμα ειναι’. Δεν μπορώ να συζητήσω κάτι μαζί του χωρίς να παρεξηγηθεί ή να μην νομίζει ότι προσπαθώ να πω κάτι κακό για την οικογένεια του. Συνέχεια εγώ βγαίνω η κακια. Βέβαια επειδή και οι φίλοι μας και οι συνάδελφοι μας τον βλέπουν πως είναι. Ο,τι ακόμα και στη δουλειά μιλάει με την μαμά του 3-4 φορές το λιγότερο, ή άμα βγούμε έξω με παρέα για φαγητό ή οτιδήποτε σίγουρα θα τον πάρει τηλέφωνο, πολλοί από τους φίλους μας με έχουν προσεγγίσει και με ρώτανε πως τους αντέχω, με ρωτάνε πως είναι τα πράγματα στο σπίτι, αν περνάω καλά. Και όλοι του έχουν πει πως δεν ειναι φυσιολογική αυτή η συμπεριφορά του και ότι είναι μεγάλος πλέον, πρέπει να κοιτάξει τη δίκη του ζωή και το δικό του μέλλον. Αλλά αυτός τίποτα.

Οπως είπαν και οι υπόλοιποι, όσο δύσκολο κι αν σου ακούγεται, αυτός ο άνθρωπος είναι ακατάλληλος για οικογένεια. Δεν έχει απογαλακτιστεί ακόμα από τους δικούς του, κι είναι 30 χρονών. Δεν θα σου πω τι να κάνεις (να φύγεις ή να μείνεις) απλά αυτή τη συμπεριφορά δεν την περιμένεις ούτε απο 20χρόνο πόσο μάλλον από 30χρονο έτοιμο (υποτίθεται) για οικογένεια.

Οπότε σκέψου τα όλα αυτά και αποφάσισε

 

[Guest 209912]

Ο γκόμενος σου είναι μαμακιας, υποτακτικος, passive aggressive και παιδί της φαπας.

Το ότι του κάνει μούτρα η μάνα του και την παρακαλαει να μιλήσουν δε θα το σχολιασω καν. Αυτά τα κοροιδευουμε όταν τα κάνουμε για τις γκόμενές πόσο μάλλον για τη μάνα. Ακόμα βυζαινει στα 30 του. Επίσης τι διάβολο λέει με την μάνα του ρε φίλε μια ώρα τη μέρα; Η αδερφή μου λιγότερο μιλάει με την μάνα μου.

Το ότι επιτρέπει στον αδερφό του να σου μιλάει έτσι επίσης και να απαιτεί πράγματα από σένα όπως να πλενεις τα ρούχα του ενώ αυτός παίζει PlayStation είναι τραγικό επίσης και από εκεί φαίνεται ότι ο γκόμενος σου είναι το παιδί της φαπας. Έχω θα είχα μαλώσει άσχημα με τον αδερφό μου για πολύ μικρότερο disrespect.


Το άστο θα τα κάνω όλα εγώ είναι passive aggressive συμπεριφορά και δεν εχει καμία σχέση με αντρική συμπεριφορά. Αντί να δώσει ευθεία λύση στο πρόβλημα κρύβεται και προσπαθεί να σε κάνει να νιώσεις τύψεις.

Σκέψου πολύ καλά αν θα συνεχίσεις γιατι αυτός ο τύπος δεν θα είναι μόνο άντρας σου αλλά και πατέρας των παιδιών σου. Απλά σκέψου τι πρότυπα θα τους περάσει.

 

[Samael]

Δεν ξέρω πως να στο πω αλλά απο αυτά που λες, εμένα μου φαίνεται οτι τον βόλεψε η φάση για να φέρει τον μικρό αδελφό . Και αυτό που πιστεύω είναι οτι πολύ σύντομα θα έχεις και την μάνα του . Γενικά απο την μια στιγμή στην άλλη θα φέρει όλη την οικογένεια του εκεί πριν καν το καταλάβεις . Δυστυχώς στην συγκεκριμένη περίπτωση , είσαι πολύ καλή μαζί του και βρίσκει πάτημα.

Δεν μου αρέσει να προτείνω συνήθως στα πρώτα προβλήματα να την κάνεις με ελαφρά, αλλά απ'όσα μας λες δεν καταλαβαίνει τι κάνει. Δεν πρέπει να περιμένεις να μην σε βάζει πάνω απο την οικογένεια του εφόσον πράγματι δεν είστε παντρεμένοι . Το πρόβλημα όμως είναι οτι δεν θα καταφέρει να φτάσει εκεί καθώς ήδη αποτυγχάνει στο να σε θέτει προτεραιότητα του . Είναι σαν να έχει πάθει κάποιου είδους πλύση εγκεφάλου . Άλλο να χρειάζεσαι την γνώμη ενός δικού σου ανθρώπου(π.χ. οικογένειας) και άλλο να λες "Έχω ανάγκη να μιλήσω..." .

Εαν επειδή αγάπησες κάποιον πρέπει να δουλεύεις σαν το σκυλί ,να στερείσαι η ίδια πράγματα για να συντηρεί τα τεμπέλικα μέλη της οικογένειας του,επειδή δεν έμαθε ποτέ να λέει όχι . Και να ανέχεσαι μια τέτοια άθλια αντιμετώπιση ,που όχι δεν παίρνεις ένα απλό ευχαριστώ ως ένδειξη εκτίμησης της στήριξης σου,αλλά κατηγορείσαι και απο πάνω οτι προσπαθείς να τους χωρίσεις,απο τον ίδιο σου τον σύντροφο,εε maybe it doesn't worth it afterall .

Ποτέ δεν κατάλαβα τους τύπους που βολεύουν τους πάντες που ξέρουν αλλά έχουν θέμα να έχουν την κοπέλα τους στα όπα όπα,go figure...

 

[Ιππολύτη]

Εχω συζητήσει και για τις δουλειές του σπιτιού αλλά παίρνω σχεδόν πάντα μια επιθετική απάντηση του τύπου ‘άσε θα τα κάνω εγώ όλα άμα ειναι’. Δεν μπορώ να συζητήσω κάτι μαζί του χωρίς να παρεξηγηθεί ή να μην νομίζει ότι προσπαθώ να πω κάτι κακό για την οικογένεια του. Συνέχεια εγώ βγαίνω η κακια. Βέβαια επειδή και οι φίλοι μας και οι συνάδελφοι μας τον βλέπουν πως είναι. Ο,τι ακόμα και στη δουλειά μιλάει με την μαμά του 3-4 φορές το λιγότερο, ή άμα βγούμε έξω με παρέα για φαγητό ή οτιδήποτε σίγουρα θα τον πάρει τηλέφωνο, πολλοί από τους φίλους μας με έχουν προσεγγίσει και με ρώτανε πως τους αντέχω, με ρωτάνε πως είναι τα πράγματα στο σπίτι, αν περνάω καλά. Και όλοι του έχουν πει πως δεν ειναι φυσιολογική αυτή η συμπεριφορά του και ότι είναι μεγάλος πλέον, πρέπει να κοιτάξει τη δίκη του ζωή και το δικό του μέλλον. Αλλά αυτός τίποτα.

Και να ρωτήσω και το άλλο και με συγχωρείς για την αδιακρισία. Εσύ αυτά στη δική σου μάνα ή σε κάποιον άλλο πολύ κοντινό σου δεν τα έχεις πει; Εμένα η μάνα μου και 50 χρονών να μουν θα μ έσερνε απ το μαλλί μέχρι το σπίτι της αν της έλεγα κάτι παρόμοιο.

 

[Agaphbou]

Δε γνωρίζω ούτε τον χαρακτήρα σου, ούτε την ανατροφή σου, τα ελαττώματά σου και την άλλη πλευρά της ιστορίας, αλλά από αυτά που διαβάζω, κρίνω ότι είσαι μια καλοπροαίρετη κι εργατική κοπέλα που δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να κάνει τη ζωή της νιανιά μέσα σε μια τέτοια οικογένεια. Δεν καταλαβαίνω τι περιμένεις ν' αλλάξει εφόσον βλέπεις ότι όσες προσπάθειες έχεις κάνει πήγαν άπατες, ούτε γιατί το ανέχεσαι όλο αυτό. Δεν ξέρω αν όντως αγαπάς αυτόν τον άνθρωπο ή απλά έχεις δεθεί με τις αναμνήσεις σου και τον χρόνο που έχεις περάσει μαζί του, αν φοβάσαι να μείνεις μόνη σου (ειδικά σ' ένα ξένο μέρος) ή όντως πιστεύεις ότι κάτι, κάποτε, ως διά μαγείας θ' αλλάξει. Και εάν όντως δεν έχεις δώσει δικαιώματα για να σου συμπεριφέρονται έτσι και είσαι εντάξει κοπέλα τότε θα επιστρατεύσεις όλη σου τη λογική, θα κάνεις στην άκρη ό,τι συναισθήματα έχεις και θα φύγεις με όση αξιοπρέπεια σου έχει απομείνει. Την πρώτη φορά είναι λάθος, τη δεύτερη επιλογή.

 

[Guest 209912]

Δε γνωρίζω ούτε τον χαρακτήρα σου, ούτε την ανατροφή σου,

Πιθανότατα και ο πατέρας της είναι παρόμοια περιπτώση γι αυτό και τα θεωρεί όλα αυτά αρκετά φυσιολογικά ώστε να αναρωτιέται ΑΝ πρέπει να την κάνει.

 

[Guest 699855]

1) Τότε ο σύντροφος μου που αποκάλυψε πως ξεχρεώνει αυτά τα λεφτά που δανείστηκε για τον πατέρα του. Και πως ήτανε μέρες που την έβγαζε με 20 και 30 ευρώ την εβδομάδα. Όταν μου το είπε τους πήγαινα φαγητό, τους έκανα μερικά ψώνια για το σπίτι. Αυτά τα έκανα από αγάπη και δεν περίμενα κάτι σε αντάλλαγμα, το μόνο που ήθελα ήταν να τον στηρίξω σε αυτό το ζόρι που τραβάει και να τον βοηθήσω και έτσι μετά δέχθηκα να συγκατοικησουμε.

2) Βέβαια μου είπε πως ο αδερφός του επίσης θα έβρισκε δουλειά και θα μοιραζόμασταν τα έξοδα του σπιτιού δια 3, όποτε θα μας έβγαινε πιο φθηνά. Έτσι και έγινε και συγκατοικησαμε.

3) Εεε λοιπόν εκεί ξεκίνησαν τα προβλήματα. Επι ενάμιση μήνα τις δουλειές του σπιτιού τις έκανα μόνο εγώ, ενώ δούλευα παράλληλα. Μια μέρα έπιασα τον σύντροφο μου κι του είπα πως η συμφωνία μας ήταν θα μείνουμε όλοι μαζί κ ότι όλοι θα βοηθάμε στην καθαριότητα του σπιτιού. Ο αδερφός του μου έλεγε ‘χρειάζομαι αυτά τα ρούχα για αύριο, ποτε θα βάλεις πλυντήριο;’. Όταν συζητουσα αυτό το θέμα με τον φίλο μου, μας άκουσε ο αδερφός του και έρχεται και μου λέει ‘ο Γ. δουλεύει όλη την ημέρα, δεν μπορείς να έχεις την απαίτηση να έρχεται από την δουλειά και να καθαρίζει, και να του γκρινιαζεισ’ Και συνεχίζει λέγοντας ‘οποίος νιώθει, θα κάνει δουλειές’ εγώ εκείνη την στιγμή νευρίασα κι στεναχωρέθηκα και ξέσπασα σε κλάματα που μου μίλησε έτσι. Ο σύντροφος μου δεν πήρε το μέρος μου και νευρίασε κιόλας μαζί μου και άρχισε να μου λέει ‘άσε θα κάνω εγώ τις δουλειές του σπιτιού, εσυ μην κανεις τίποτα, θα τα κάνω όλα εγώ.’ Το προσπερνάω,

3) μετά από έναν μήνα συγκατοίκησης κι ενώ δουλεύαμε κ οι 3, ο αδερφός του παθαίνει μια θλάση και μένει εκτός αθλήματος για 8 εβδομάδες. Κι τότε λέει στον σύντροφο μου πως θέλει να σταματήσει την δουλειά για να αφοσιωθεί στο άθλημα και να πηγαίνει γυμναστήριο. Ο σύντροφος μου το δέχθηκε και τώρα ήμασταν εγώ κ αυτός με όλα τα έξοδα του σπιτιού, να δουλεύουμε εγώ 47 ώρες και αυτός πάνω από 50 ώρες την εβδομάδα για να μπορούμε να πληρώνουμε τους λογαριασμούς μας και να βάζει και λεφτά στην άκρη για το χρέος.

4) Τότε έτυχε το αφεντικό μας να μου πει πως θέλει να μειώσει τις ώρες μου το οποίο ο φίλος μου δεν δέχθηκε γιατί πως θα τα βγάζουμε περα. Εγώ του είπα πως έχω κουραστεί να δουλεύω τόσες ώρες. Είχα μόνο μια μέρα ρεπό. Του είπα πως ο αδερφός του πρέπει να βρει δουλειά και να συνεισφέρει γιατί αυτή ήταν η συμφωνία μας εξ αρχής. Και θύμωσε μαζί μου και μου είπε πως θέλω να χαλάσω τη σχέση τους και ότι μπαίνω ανάμεσα στην οικογένεια του. Εκείνο τον καιρό έκλαιγα κάθε μέρα.

5) Η μητέρα του τον παίρνει τηλέφωνο 5 φορές την ημέρα το λιγότερο, χωρίς υπερβολές. Τον παίρνει το πρωί που ξυπνάμε, τον παίρνει στη δουλειά 3 φορές και τον παίρνει και το βράδυ όταν γυρίζουμε σπίτι από την δουλειά.

6) Επισης ο αδερφός του δεν έχει κανέναν σεβασμό προς εμάς, βάζει την μουσική πολύ δυνατά τα βραδια και άμα του πούμε να την χαμηλώσει αρχίζει και φωνάζει. Ο μικρός αδερφός είναι πολύ καλομαθημένος και ο φίλος μου δεν του χαλάει χατήρι για να μην αρχίσει και μας φωνάζει.

7) Εμένα δεν με ρώτησε καν αν συμφωνώ να μείνουμε πάλι όλοι μαζί, δεν με υπολόγισε καν στην απόφαση.

8) Ο σύντροφος μου θέλει να παντρευτούμε και να ξεκινήσουμε οικογένεια αλλά δεν ξέρω τι να κάνω.

9) Να φύγω από αυτή τη σχέση όσο είναι ακόμα νωρίς ή να το προσπαθήσω;

1) Καλοσύνη σου!
΄Εδειξες ότι του συμπαραστέκεσαι και ότι συμμερίζεσαι το πρόβλημά του.

2) Η αρχική ντόμπρα συμφωνία.

3) Η παραβίαση της συμφωνίας.
Κακώς άφησες να περάσει ενάμισης μήνας μέχρι ν΄αντιδράσεις!
Ούτε κλαις, ούτε το προσπερνάς!
Τους καθίζεις κάτω και τους υπενθυμίζεις τους όρους της συμφωνίας προειδοποιώντας τους ότι στη δεύτερη παραβίασή της τα έχεις μαζέψει και έχεις φύγει.

4) Η πλήρης αποκάλυψη για το πώς σε αντιμετωπίζει και για το ποιος ήταν ο πραγματικός λόγος που ήθελε να συγκατοικήσετε!
Εκεί κορίτσι μου δεν κλαις!
Σηκώνεσαι και φεύγεις!

5) Δικό του θέμα να το τακτοποιήσει.
Δεν χρειαζόταν καν η δική σου παρέμβαση.

6) Το ίδιο με το 5.

7) Γιατί πότε σε υπολόγισε;

8) Χαζός είναι να μη θέλει;
Εύκολα θα βρει άλλη σαν εσένα;

9)΄Επρεπε ήδη να έχεις φύγει!
Αλλά τέλος πάντων, κάλλιο αργά παρά ποτέ!
Ασφαλώς και να φύγεις και να μην πειστείς για το αντίθετο ο,τι κι αν γίνει! Επειδή και θα σε παρακαλέσει και θα σου υποσχεθεί και μετάνοιες θα κάνει προκειμένου να μείνεις! ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ! Αργά ή γρήγορα θα ξαναβρεθείς στην ίδια θέση και είναι κρίμα να πάρεις στο λαιμό σου και τα 1-2 παιδιά που θα έχεις γεννήσει στο μεταξύ!

 

[Guest 209912]

Σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι ο σύντροφός σου δεν σε αγαπάει, δεν σε νοιάζεται κ.ο.κ

Σοβαρά τώρα; Νομίζω έχουμε εξευτελίσει εντελώς την έννοια της αγάπης.

 

[brown eyes]

Και να ρωτήσω και το άλλο και με συγχωρείς για την αδιακρισία. Εσύ αυτά στη δική σου μάνα ή σε κάποιον άλλο πολύ κοντινό σου δεν τα έχεις πει; Εμένα η μάνα μου και 50 χρονών να μουν θα μ έσερνε απ το μαλλί μέχρι το σπίτι της αν της έλεγα κάτι παρόμοιο.

Όχι δεν έχω πει τίποτα σε κανέναν. Άμα τα ήξεραν αυτα οι γονείς μου θα στεναχωριούνταν και δεν το θέλω. Μόνο στην αδερφή μου έχω πει κάποια πράγματα.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 24 Μαΐου 2020

Δε γνωρίζω ούτε τον χαρακτήρα σου, ούτε την ανατροφή σου, τα ελαττώματά σου και την άλλη πλευρά της ιστορίας, αλλά από αυτά που διαβάζω, κρίνω ότι είσαι μια καλοπροαίρετη κι εργατική κοπέλα που δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να κάνει τη ζωή της νιανιά μέσα σε μια τέτοια οικογένεια. Δεν καταλαβαίνω τι περιμένεις ν' αλλάξει εφόσον βλέπεις ότι όσες προσπάθειες έχεις κάνει πήγαν άπατες, ούτε γιατί το ανέχεσαι όλο αυτό. Δεν ξέρω αν όντως αγαπάς αυτόν τον άνθρωπο ή απλά έχεις δεθεί με τις αναμνήσεις σου και τον χρόνο που έχεις περάσει μαζί του, αν φοβάσαι να μείνεις μόνη σου (ειδικά σ' ένα ξένο μέρος) ή όντως πιστεύεις ότι κάτι, κάποτε, ως διά μαγείας θ' αλλάξει. Και εάν όντως δεν έχεις δώσει δικαιώματα για να σου συμπεριφέρονται έτσι και είσαι εντάξει κοπέλα τότε θα επιστρατεύσεις όλη σου τη λογική, θα κάνεις στην άκρη ό,τι συναισθήματα έχεις και θα φύγεις με όση αξιοπρέπεια σου έχει απομείνει. Την πρώτη φορά είναι λάθος, τη δεύτερη επιλογή.

Θα ακούσει κλισέ αλλά έχω ανεχτεί τόσα γιατί οντως τον αγαπώ αυτόν τον άνθρωπο και τόσο καιρό τον στήριζα γιατί νόμιζα ότι τραβούσε ζόρια με τα λεφτά. Επειδή το χρέος ήταν του πατέρα του αλλά αναγκάστηκε αυτός να το πληρώνει με δικά του λεφτά που δεν θα του τα δώσουν πίσω. Και είχε να συντηρεί και τον αδερφό του. Και εγώ ήθελα να του συμπαρασταθω. Που να φανταστώ ότι θα εξελιχθούν έτσι τα πράγματα.