Προτείνετε ένα βιβλίο

[weak and powerless]

Ο Μικρός Πρίγκηπας

κινδυνεύεις να κλάψεις λιγάκι όταν αφήνεσαι να σε εξημερώσουν...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Ο Μικρός Πρίγκηπας

κινδυνεύεις να κλάψεις λιγάκι όταν αφήνεσαι να σε εξημερώσουν...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[]ifrit[]

Ξαναδιάβασα τον μικρό πρίγκηπα κι εγώ μετά από πάρα πολύ καιρό. Ούτε τα μισά δεν είχα καταλάβει τότε...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Kassie]

Διαβασα τελευταια " Οι πυλες της φωτιας" του Πρεσσφιλντ, που αναφερεται στη μαχη των Θερμοπυλων Παρ ολο που δεν ειμαι φαν των ιστορικων μυθιστορηματων, το συγκεκριμενο αξιζε τον κοπο. Πολυ καλογραμμενο(κατα τη γνωμη μου), αξιζει να το διαβασετε πριν οι Αμερικανοι το κανουν ταινια(νομιζω προβλεπεται μεσα στο 2007) και το καταστρεψουν
Και ενα αλλο που μου αρεσε πολυ ηταν το " Ο φυλακας της αδελφης μου" της Jodi Picoult με θεμα ενα κοριτσι που κανει μυνηση στους γονεις της, επειδη δεν θελει να δωσει το ενα νεφρο της στην αδερφη της

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

"Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα αρραβωνιαστήκανε από κάτω"
Μαρτσέλο Ντ' Όρτα

Ο Ναπολιτάνος δάσκαλος Μαρτσέλο Ντʼ Όρτα συγκέντρωσε στη δωδεκάχρονη θητεία του, εκθέσεις μαθητών του δημοτικού από την περιοχή Αρζάνο της Ιταλίας.
Θέματα όπως η θρησκεία, το σεξ, και τα προβλήματα της καθημερινότητας αποκτούν μια διάσταση τόσο χιουμοριστική όσο και καυστική μέσα από την πένα των 10χρονων μαθητών του.


Αποσπάσματα από το βιβλίο (σχετικά με το σεξ και τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση):

• - Το μοναδικό λάθος στο σχολείο είναι πως βάζουνε τις καλόγριες να κάνουν σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, αφού αυτές, οι καλόγριες, επειδή δεν καταλαβαίνανε τίποτα από σεξ γίνανε καλόγριες!
  
• - Αυτό το γράμμα το έγραψα σε εσένα για να αρραβωνιαστούμε, αλλά αν δε γουστάρεις θα αλλάξω το όνομα και θα το στείλω στη Γκαμπριέλα.
  
• - Όταν με πονάνε τα δόντια μου κάνω οργασμούς με οραλ-μπι.
  
• - Εγώ γεννήθηκα εφτά μηνών έγκυος.
  
• - Κύριε πως λένε «σεξ» στο Βατικανό?
  
• - Κύριε το ήξερα τι είναι το σεξ, σας ορκίζομαι, αλλά τώρα το ξέχασα.
  
• - Οι γονείς μου δε μου μίλησαν ποτέ για το σεξ, γιατί έλεγαν πάντα ότι ήμουνα πολύ μικρή. Ακόμα και τώρα δε μου μιλάνε, γιατί λένε ότι τώρα πια είμαι μεγάλη και το ξέρω.
  
• - Εγώ πως βγαίνουν τα παιδιά απʼ την κοιλιά, το κατάλαβα. Το πώς μπαίνουν δεν έχω καταλάβει.
  
• - Εμείς στο σπίτι είμαστε έντεκα. Η μαμά τα εξήγησε όλα στον πρώτο και μετά του είπε: «Πέστα και στους άλλους».
  
• - Η μαμά μου νομίζω πως ούτε κι αυτή δε ξέρει τι είναι το σεξ, σιγά μην το πει σε μας.
  
• - Ο πατέρας μου είναι άνεργος και δεν ξέρει από σεξ.
  
• - Τις γυναίκες ποτέ δεν τις λογαριάσανε: για παράδειγμα δεν τις κάνανε ποτέ Πάπα, ούτε από περιέργεια.
  
• - Η κυριότερη διαφορά όμως ανάμεσα στον άντρα και στη γυναίκα, είναι ότι ο άντρας κάνει τα παιδιά και η γυναίκα τα φορτώνεται.
  
• - Η ζωή του ανθρώπου αρχίζει γεννώντας και τελειώνει πεθαίνοντας. Τις πρώτες στιγμές της ζωής του το ανθρώπινο πλάσμα ονομάζεται νεογέννητο, τις τελευταίες θα έπρεπε να λεγόταν προπεθαμένος, αλλά από ευγένεια τον λένε ακόμα γέρο.
  
• - Η θεία μου ήταν ενδιαφέρουσα μόνο για οκτώ μήνες.
  
• - (jus primae noctis) Εγώ αν ήμουνα ένας φτωχός του Μεσαίωνα και η γυναίκα μου έπρεπε να περάσει την πρώτη νύχτα του γάμου με τον τσιφλικά, προτού να φύγει. Θα την έβαζα να φάει ένα κιλό σκόρδα και μια τσενοβέζε (ναπολιτάνικο πιάτο με βάση τα κρεμμύδια) και θα ήθελα να τον δω τον βρομιάρη αν δεν μου την έφερνε πίσω τρέχοντας!
  
• - Στην Αραβία χωρίζουν πάρα πολύ λίγο, γιατί οι γυναίκες τους φοράνε πέπλα, αφού ο άντρας ξέρει τι αφήνει, αλλά δεν ξέρει τι θα βρει.
  
• - Εγώ είδα ένα άγαλμα γυμνό στο μουσείο. Είχε το κεφάλι του σκυφτό, τόσο πολύ ντρεπόταν.
  
• - Παρθένα σημαίνει μια που γίνεται αμέσως κατακόκκινη.
  
• - Οι γυναίκες γεννιούνται παρθένες και πεθαίνουν μαμάδες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Maggie]

Εγώ αν ήμουνα ένας φτωχός του Μεσαίωνα και η γυναίκα μου έπρεπε να περάσει την πρώτη νύχτα του γάμου με τον τσιφλικά, προτού να φύγει. Θα την έβαζα να φάει ένα κιλό σκόρδα και μια τσενοβέζε (ναπολιτάνικο πιάτο με βάση τα κρεμμύδια) και θα ήθελα να τον δω τον βρομιάρη αν δεν μου την έφερνε πίσω τρέχοντας!

Κι εγώ το έχω το βιβλιαράκι Και ένα άλλο ίδιο επίσης...Πάρα πολύ αστείο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

• - Κύριε πως λένε «σεξ» στο Βατικανό?

Λένε Χριστός - Μαγδαληνή, Da Vinci και κλείνουν το μάτι.

• - Εμείς στο σπίτι είμαστε έντεκα. Η μαμά τα εξήγησε όλα στον πρώτο και μετά του είπε: «Πέστα και στους άλλους».

Σωστός μάνατζερ.

• - Ο πατέρας μου είναι άνεργος και δεν ξέρει από σεξ.

Κοστίζουν βρε τα προφυλακτικά, γι'αυτό

• - Τις γυναίκες ποτέ δεν τις λογαριάσανε: για παράδειγμα δεν τις κάνανε ποτέ Πάπα, ούτε από περιέργεια.

Τους πήγαινε νααααααααααα......


Τι απίστευτες ατάκες τα μικρά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[evouli]

διαβασα τις αναμνησεις μιας γκέισας (πάντα αργοπορημένη) και ομολογώ ότι με ενθουσίασε.. διαβαστε το, είναι φοβερό!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Τζόρτζιο Μαγκανέλλι, "Γραμμένο με μοναδικό σκοπό να βγαλω λεφτά".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Stand]

Τελείωσα το Σάλεμς Λοτ (εν αναμονή του Μαύρου Πύργου VII).Εκπληκτικό θρίλερ με απίστευτη αγωνία.Μακράν ένα από τα καλύτερα έργα του υπέροχου King

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BReaTHeR]

Όπως είχε αναφέρει και η ΚΑΚΗ ΕΠΙΡΡΟΗ σε 2 προηγούμενα post της σίγουρα θα κερδίσετε αν διαβάσετε τον ΑΛΧΗΜΙΣΤΗ του ΠΑΟΛΟ ΚΟΕΛΙΟ.

Εγώ έχω να προτείνω άλλο ένα του ίδιου συγγραφέα: Ο ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

Σε όσους αρέσουν τα ιστορικά μυθηστορήματα, διάβασα τελευταία την τριλογία του ΜΠΕΡΝΑΡΝΤ ΚΟΡΝΓΟΥΕΛ :

1)Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ
2)Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
3)ΕΞΚΑΛΙΜΠΕΡ

... αλλά θα πρέπει να σας αρέσουν τα βιβλία με ιστορικά στοιχεία, με λεπτομερειακές περιγραφές μαχών, καθώς και με μεσαιωνική ατμόσφαιρα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Stand]

Διάβασα το πράσινο μίλι του Κινγκ.Εξαίσιο.Ο Κινγκ σε πολύ μεγάλες φόρμες και στα καλύτερα του.Υπέροχο.

25/7 βγαίνει επιτέλους ο Μαύρος Πύργος....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Troll]

Πρίν λίγες μέρες τελείωσα το βιβλίο της Ρέας Γαλανάκη Αμίλητα βαθιά νερά (Η απαγωγή της Τασούλας). Τελικά ήταν ωραιότερο απ' ότι νόμιζα. Κάνει λόγο για μια απαγωγή κοπέλας στη Κρήτη του 1950 και τις μεγάλες αναταραχές και διαμάχες που προκάλεσε αυτή η ενέργεια στη τοπική και όχι μόνο κοινωνία. Δεν είναι απλά ένα μελόδραμα από τα συνηθισμένα. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Εμένα τουλάχιστον η ιστορία με τράβηξε αρκετά ώστε να το τελειώσω σε λίγες ημέρες.

Nicko_Mcbrain, είδα στις προθήκες των βιβλιοπωλείων το Μαύρο πύργο 7. Αρκετά χοντρό βιβλίο, αλλά πιστεύω ότι θα αξίζει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Corpse Bride]

Ιρβιν Γιαλομ - Οταν εκλαψε ο Νιτσε

Ο αυστριακος γιατρος Μπροιερ αναλαμβανει να θεραπευσει τον φιλοσοφο Νιτσε ο οποιος ταλαιπωρειται απο χρονιες παθησεις. Αποκλειοντας διαφορες γνωστες μεχρι την εποχη μεθοδους, ο Μπροιερ μετα απο παροτρυνση του Φρουντ ξεκινα ψυχαναλυση που μεχρι τοτε δεν υπηρχε ως εννοια. Στο βιβλιο παρακολουθουμε μεσα απο μια φανταστικη συναντηση των τριων ανθρωπων, τη γεννηση της ψυχαναλυσης, την αναπτυξη θεωριων του Νιτσε, και την πορεια της υγειας του..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[QsLv]

Τρούμαν Καπότε - Εν Ψυχρώ

Τoν Nοέμβριο του 1959 ο Πέρι Σμιθ και ο Ντικ Χίκοκ, δύο νεαροί κλέφτες που φορούσαν ακόμη τα άρβυλα της φυλακής, διανύουν 700 χιλιόμετρα και φτάνουν στο Κάνσας, όπου εισβάλλουν νύχτα σε ένα αγρόκτημα με σκοπό τη ληστεία. Σφάζουν, κυριολεκτικά, τον μεγαλοκτηματία Χερμπ Κλάτερ, πυροβολούν εν ψυχρώ στο κεφάλι τη σύζυγο, το γιο και την κόρη του και φεύγουν παίρνοντας 40 δολάρια από ένα συρτάρι... (Καθημερινή)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[theio_vrefos]

τι προηγούμενη βδομάδα στις διακοπές διάβασα τα "ο επίμονος κηπουρός" και το "μυστικό ποτάμι" επειδή δεν είχα να κάνω τίποτα καλύτερο και τα έδιναν δώρο εφημερίδες.

Το πρώτο μου φάνηκε αδιάφορο. Το δεύτερο επιβεβαίωσε τη γνώμη μου για τη σχέση βιβλίου - ταινίας. Οι ταινίες ωχρειούν μπροστά στα βιβλία. books ftw!

Έχω αρχίσει να διαβάζω το "φτωχούλη του θεού" του Καζατζάκη. Είναι το μοναδικό βιβλίο του που δεν έχω διαβάσει μαζί με ένα απο τα "ταξιδεύοντας" (αυτό στη ρωσία νομίζω). Μέχρι τώρα δε με απογοητεύσει ούτε στο ελάχιστο.

Θέλω να τελειώσω και το "Μην πας ποτε μόνος στο ταχυδρομείο" του Κούλουγλου, το οποίο αν και είχα αρχίσει πριν απο δυο τρεις μήνες, παράτησα γιατί κάπου έχασα το βιβλίο τώρα το ξαναβρήκα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DoLoReS]

Πρίν λίγες μέρες τελείωσα το βιβλίο της Ρέας Γαλανάκη Αμίλητα βαθιά νερά (Η απαγωγή της Τασούλας).

Το διάβασα και εγώ.
Δε μου άρεσε και τόσο ο τρόπος που παρουσιάζει η Γαλανάκη μια απαγωγή, σαν το μέγα κοινωνικό πρόβλημα, της τότε κρητικής κοινωνίας, μιας και παραθέτει ψευδή στοιχεία αφού τα πρόσωπα του βιβλίου είναι υπαρκτά.
​

Ενα όμορφο και χαλαρωτικό πόνημα για την παραλία είναι οι περβόητες "Λίστες" του Νίκου Δήμου. Επιβάλλεται να έχουμε μαζί μας και ένα μολυβάκι για να τις συμπληρώσουμε.

Ξεκίνησα το "Μουσική σε ξένη γλώσσα" του Κρούμυ, μια ιστορία ερωτα, φιλίας, προδοσίας και ερωτηματικών και μέχρι τώρα φαίνεται αρκετά καλό, αν και είναι το πρώτο βιβλίο που έγραψε ο Κρούμυ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[theio_vrefos]

Ενα όμορφο και χαλαρωτικό πόνημα για την παραλία είναι οι περβόητες "Λίστες" του Νίκου Δήμου. Επιβάλλεται να έχουμε μαζί μας και ένα μολυβάκι για να τις συμπληρώσουμε.

έχει γράψει ο ίδιος και ένα εγχειρίδιο με παραγράφους που ονομάζεται "100 λόγοι που λυπάμαι που είμαι έλληνας" ή κάπως έτσι. Το απόλαυσα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Troll]

Το διάβασα και εγώ.Δε μου άρεσε και τόσο ο τρόπος που παρουσιάζει η Γαλανάκη μια απαγωγή, σαν το μέγα κοινωνικό πρόβλημα, της τότε κρητικής κοινωνίας, μιας και παραθέτει ψευδή στοιχεία αφού τα πρόσωπα του βιβλίου είναι υπαρκτά.

Γιατί το λές αυτό? Δε νομίζω ότι τα στοιχεία που παραθέτει η Ρέα Γαλανάκη είναι ψευδή. Στην ενότητα επίμετρο παρουσιάζει επιμελώς και αναλυτικά τα στοιχεία στα οποία βασίστηκε και έγραψε το μυθηστορηματικό της χρονικό όπως το ονομάζει. Δεν είναι και λίγα. Εκτός αυτού προέρχονται από αξιόπιστες πηγές. Συμφωνώ ότι οι απαγωγές γενικά δεν ήταν το μέγα κοινωνικό πρόβλημα της τότε κρήτης, αλλά προσωπικά δε νομίζω ότι η πρόθεση της συγγραφέως είναι αυτή. Απλά αναφέρει ένα γεγονός που αν και συνηθισμένο οδήγησε σε καταστάσεις πρωτόγνωρες για τη τότε κρήτη και Ελλάδα γενικότερα. Το γεγονός και τις συνέπειες παρουσιάζει και δε προσπαθεί να το ανάγει σε μέγα κοινωνικό πρόβλημα. Το μέγα κοινωνικό πρόβλημα δεν ήταν η απαγωγή αυτή καθε αυτή αλλά το ότι ακολούθησε που δεν ήταν και λίγο και δεν έμεινε μόνο στα στενά Ελληνικά πλαίσια αλλά έκανε ούτε λίγο ούτε πολύ και το γύρο του κόσμου. Όσο για τα πρόσωπα είναι όλα αληθινά. Απλά επέιδή η μια πλευρά δεν έδειξε και μεγάλο ενδιαφέρον για την αναψηλάφηση της ιστορίας από τη συγγραφέα, δεν τους αναφέρει με τα ονόματά τους σε αντίθεση με την άλλη πλευρά. Τους αναφέρει απλά με την συγγενική ιδιότητά τους ως προς τους πρωταγωνιστές της ίδιας οικογένειας. Τους τελευταίους τους αναφέρει με τα ονόματά τους κανονικά. Πιστεύω ότι καλώς έπραξε αφού δεν ήθελαν οι ίδιοι να αναφερθούν τα ονόματά τους για διάφορους δικούς τους λόγους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DoLoReS]

Συμφωνώ ότι οι απαγωγές γενικά δεν ήταν το μέγα κοινωνικό πρόβλημα της τότε κρήτης, αλλά προσωπικά δε νομίζω ότι η πρόθεση της συγγραφέως είναι αυτή. Απλά αναφέρει ένα γεγονός που αν και συνηθισμένο οδήγησε σε καταστάσεις πρωτόγνωρες για τη τότε κρήτη και Ελλάδα γενικότερα. Το γεγονός και τις συνέπειες παρουσιάζει και δε προσπαθεί να το ανάγει σε μέγα κοινωνικό πρόβλημα.

Η Γαλανάκη αυτή τη φορά δεν έγραψε μυθιστόρημα, αλλά ένα χρονικό, έτσι μου φάνηκε τουλάχιστον εμένα.
Δεν προσπαθεί να αποδείξει οτι ήταν μέγα κοινωνικό πρόβλημα οι αρπαγές-απαγωγές (σίγουρα δεν ήταν,αν και συχνό φαινόμενο), κοινώς στην Κρήτη λέμε "κλέψιμο", αλλά προβάλλει με κουτσομπολίστικη διάθεση ένα γεγονός απλά για να γράψει τα συμπέρασματά της απο την ολη ιστορία.
Αυτή τουλάχιστον είναι η γνώμη για αυτό το βιβλίο της, που το βρήκα βαρετό.
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.