Πόσο εύκολο νομίζετε πως είναι να κόψετε οριστικά το κάπνισμα;

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Εγώ πιστεύω απο αυτά που έχω δει γύρω μου πως όσοι το έχουν προσπαθήσει και μετά ξαναπέφτουν και μετά ξαναπροσπαθούν, δεν το κόβουν εν τέλει ποτέ. Μπορεί για κάποιο καιρό ναι, αλλά μετά πάλι στα ίδια. Πιστεύω το μαχαίρι και η μία προσπαθεια και αποφασιστική κάνει τη δουλειά. Εγώ ποτέ δεν το χω καν προσπαθήσει, ακόμα κι όταν το σκέφτομαι για καιρό και σοβαρά. Σκέφτομαι καπνίζοντας....:P
Κι αναρωτιέμαι γιατί τέτοια ψυχολογική ταλαιπωρία έστω και για 15 μέρες, δύο μήνες, αφού θα το ξαναρχίσεις;(γενικό το ''εσύ'') Επίσης, θεωρώ πως όταν ειδικά κάποιος είναι χρόνιος καπνιστής και αποφασίζει ολοκληρωτικά να το κόψει, χρειάζεται κάποιο βοήθημα, είτε φαρμακείου τσίχλες, ηλεκτρονικό τσιγάρο για το κόψιμο της συνήθειας του κρατείν τσιγάρο, είτε βελονισμός, είτε ψυχολογική υποστήριξη σε κέντρα, βιβλία, συνεχείς εικόνες για τις συνέπειες του τσιγάρου, γνώσεις, αποφυγή σίγουρα για κάποιο καιρό(εξαρτάται τις ανάγκες του καθενός και τα όριά του) μέρη καπνιστών, ακόμα και καπνιστές(να ζητήσει να μην καπνίζουν μπροστά του ή να αποφέυγει την εικόνα και τη μυρωδιά) . Ακόμα και η παρέα με μη καπνιστές ή πρώην καπνιστές κάνει δουλειά και σε αυτό βοηθούν τα κέντρα. Οι φίλοι καπνιστές θα πρέπει να συμβαλλουν σε αυτή την προσπάθεια του ατόμου και να κάνουν υπομονή, να δείχνουν καταννόηση στη σοβαρότητα του θέματος.
Αδυνατώ να πιστέψω πως ένας χρόνιος καπνιστής που καπνιζε και 1,5 πακέτο ανα μέρα, το κοψε χωρίς καμμιά βοήθεια, χωρίς ούτε μια τζούρα, χωρίς ούτε ενα τσιγάρο στο τόσο, μαχαίρι. Η βοήθεια είναι απαραίτητη θεωρώ, με τον α ή β τρόπο
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Oralee

Τιμώμενο Μέλος

Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
Εγω παντως θεωρω προσωπική μου επιτύχια το ότι από το ενάμισι πακέτο τσιγάρα την ημέρα, για δύο χρόνια κάπνιζα πολύ περιστασιακά και το πολύ πέντε τσιγάρα την φορά (συνήθως μια φορά την εβδομάδα ή στις δέκα μέρες, αλλά είχα περάσει και εξάμηνο χωρίς τζούρα) και τώρα καπνιζω μεν καθημερινά, αλλά δεν ξεπερνάω τα δέκα τσιγάρα μαξ (και συνήθως σταματάω στα πέντε). Θέλει τρελή θέληση να μη το ξαναρχίσεις ή να το έχεις υπό έλεγχο, θεωρώ πως το να το κόψεις είναι το εύκολο κομμάτι. Και δυστυχώς θεωρώ πως όσοι καπνίζουν αρκετά έχουν το προφίλ του εθισμένου και είναι γενικά επιρρεπείς στις εξαρτήσεις, οπότε γι' αυτό και τους είναι και τόσο δύσκολο..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

love_angel

Επιφανές μέλος

Η vik-vik! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 33 ετών, επαγγέλεται Ηθοποιός και μας γράφει απο Αρφαρά (Μεσσηνία). Έχει γράψει 11,721 μηνύματα.
Προσωπικά πάντως, με το που είπα κομμένο, ήταν όντως κομμένο. Δεν το ξανα έβαλα στο στόμα μου... Υγεία πάνω απ'όλα να έχουμε! ^_^
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
τώρα καπνιζω μεν καθημερινά, αλλά δεν ξεπερνάω τα δέκα τσιγάρα μαξ Και δυστυχώς θεωρώ πως όσοι καπνίζουν αρκετά έχουν το προφίλ του εθισμένου και είναι γενικά επιρρεπείς στις εξαρτήσεις, οπότε γι' αυτό και τους είναι και τόσο δύσκολο..


Οσοι εθισμενοι καπνιστες, ειναι γενικά επιρρεπεις?!! Ε δε θα το λεγα. Ας μη γενικεύουμε...

Αναρωτιεμαι, τι 25 τσιγαρα, τι 10? Επειδη αναφερθηκες σε προσωπικη σου εμπειρια, θεωρω το εχεις ελαττωσει και δεν εχεις αποτελεσμα - το να το κοψεις δηλαδη και να φτιαξεις τα πνευμονια σου- προκειται για ημιμετρα ψυχολογικα ''το ελαττωσα αλλα κανω καλο καλο στη υγεια μου'' . Την πισσα και τη νικοτινη την κυλας στο αιμα σου, οπως κι αυτος που καπνιζει 30...Οι συνεχεις προσπαθειες δειχνουν πως ο καπνιστης ειναι εθισμενος, γι αυτο ειμαι υπερ της ολοκληρωμενης δουλειας. Το να πεταξεις το πακετο και να πεις δεν ξανακαπνιζω, δεν ειναι δουλεια ολοκληρωμενη κι ανελυσα πιο πισω.

Εχω γνωστη (στην ηλικια σου βασικά) που το κοψε μετα απο χρονια μαχαιρι χωρις να χει κανει αλλες προσπαθειες πριν, με ψυχολογικη υποστηριξη, σε κεντρο, διαβαζε κοκ. Εδω και δεκα χρονια δεν το εχει ακουμπησει. Η εθισμενη εγινε δυνατη. Οσοι παλευουν μονιμως και ξαναπεφτουν - ξαναγυρναω στην πισω αποψη μου- δυστυχως, παραμενουν εθισμενοι....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

marina289

Δραστήριο μέλος

Η μαρινα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 47 ετών. Έχει γράψει 687 μηνύματα.
Απλά να καταθέσω τη γνώμη μου, (παρότι μη καπνίστρια)...
Είναι αχαρακτήριστο το γεγονός ότι κάποιος κάνει την προσπάθειά του, -να κόψει το κάπνισμα, να κάνει δίαιτα ή δεν ξέρω και γω τί-, και τον προκαταβάλουμε αρνητικά, αμφισβητώντας ότι η προσπάθειά του θα έχει αποτέλεσμα...
Τί χρησιμότητα έχουν τέτοια αποθαρρυντικά σχόλια;;;
Η κολλητή μου κάποια στιγμή μου δήλωσε όλο πεποίθηση ¨από σήμερα τέλος το κάπνισμα.¨
Κάναμε καιρό να βρεθούμε από τότε που μου το είπε, και απέφευγα να την ρωτήσω , για να μην νιώσει και από μένα ψυχολογική πίεση. Επέλεξα να το αποσιωπήσω το γεγονός για να μην του δώσω και εγώ παραπάνω βαρύτητα (ξέρω, ή μάλλον φαντάζομαι, ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση)...
Όταν κανονίσαμε μετά από κανα 2μηνο για καφέ, την είδα που έβγαλε κανονικά να στρίψει τα τσιγαράκια της... Το άφησα εντελώς ασχολίαστο... Τί έπρεπε;; Να της επισημάνω ότι δεν τα κατάφερε;;; Χοντρή μαλάκια το κόβω.. ή να της έλεγα όταν μου είπε ¨δεν το έκοψα, αλλά το ελάττωσα¨, ¨σιγά τα λάχανα...δεν παύεις να είσαι καπνίστρια¨;;... Δεν βοηθάμε έτσι...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Ρε συ Μαρινα, για να αποφευχθει να βγαλει καποιος τα τσιγαρακια του μετα απο ενα διμηνο, πρεπει να συνειδητοποιησει την σοβαροτητα της καταστασης. Το ζητουμενο ειναι να το δει καποιος σοβαρα και να κανει ολοκληρωμενη δουλεια (αντε παλι τα ιδια λεω) αλλιως αδικος ο κοπος της σωματικης και ψυχολογικης εξαντλησης, των πονοκεφαλων και των συμπτωματων οταν παυεις να παιρνεις τη δοση νικοτινης. Ρωτησες τι περναγε αυτον τον καιρο? Αν ηξερες τι περνουσε, θα της ελεγες ''αστο'' και ζητα βοηθεια, ουσιαστικη βοηθεια. Και που ειδες τα αποθαρρυντικα σχολια, δεν καταλαβα. Δεν αποθαρρυνα. Προετρεψα να συμβουλευτει οποιος ξεκινα κατι τετοιο εναν ειδικο, να μην το περασει μονος, να χει υποστηριξη κι απο φιλους, να αντλησει δυναμη απο διαφορες πηγες. Εγω ειμαι αυτη που σε παλιο ποστ εχω γραψει πως θαρθει η ωρα που θα κανω την μια και ουσιαστικη μεταβολη και θα το κανω γιατι εχω αυτη τη δυναμη. Προς το παρον, δε με νοιαζει και δεν το χω παρει στα σοβαρα. Κι ακομα κι αν το σκεφτομαι, εγω σε αυτη την αθλια ψυχολογικη διαδικασια, χωρις να ειμαι απολυτα αποφασισμενη, δεν μπαινω. Ημαρτον δηλαδη, ο,τι θελει καταλαβαινει ο καθενας!!

Όλοι οι καπνιστές θα αναγκαστούν να κόψουν το κάπνισμα μαχαίρι (όταν φυσικά θα είναι αργά) καλύτερα να κοπεί πριν γίνει αυτό.

Λογω τιμων λες η λογω ασθενειων? Οι περισσοτεροι το κοβουν σημερα για οικονομια. Κι εκει στο Θεο που χουν φτασει οι τιμες, ζητω που καηκαμε, σιγουρα πολλοι θα το κοψουν, ηδη δηλαδη το κοβουν
Σιγουρα δεν ειναι ο,τι καλυτερο να το κοψεις οταν αρρωστησεις, αλλα και μερικοι ασθενεις εξακολουθουν να καπνιζουν
Ειναι μεγαλο και σοβαρο προβλημα, κακα τα ψεμματα και απο ενημερωση τιποτα/ Πρεπει καποιος να ψαξει για να μαθει, εντελως ατομικη προσπαθεια, η πολιτεια για ακομα μια φορα κανει τον Κινεζο
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

ΡΕΝΑΤΙΤΣΙΑ

Νεοφερμένος

Η ΡΕΝΑΤΙΤΣΙΑ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 25 μηνύματα.
διαβασα τα τελευταια μηνυματα κ θεωρησα φρονιμο κ εγω να πω την αποψη μου.. λοιπον, ολοι γνωριζουμε τη δυσκολια π ενεχει η διακοπη του καπνισματος (μη λεω τα ιδια). αυτο που κανουν πολλοι θεωρωντας το ευκολοτερη και πιο ανωδυνη λυση ειναι να το διακοπτουν σταδιακα μειωνοντας την ποσοτητα των τσιγαρων που καπνιζουν ημερησιως ή την περιεκτικοτητα αυτων σε νικοτινη διατηρωντας σταθερο τον αριθμο των τσιγαρων. η καλυτερη λυση ομως κατα τη γνωμη μ, κ ισως αυτη που εφαρμοζεται απο αποφασισμενα και συνειδητοποιημενα ατομα ειναι η διακοπη "μαχαιρι". τοτε ο καπνιστης συνειδητοποιει τις συνεπειες του καπνισματος και το παιρνει αποφαση να το βγαλει απο τη ζωη του. συμφωνω οτι χρειαζεται ψυχολογικη στηριξη απο τον περιγυρο του. παρολα αυτα ομως δεν παυει να ειναι δικη του υποθεση, και ακομα κ αν αδιαφορουν οι γυρω του ή δε σεβονται την επιλογη του, ο ιδιος θα πρεπει να ψαχτει προσπαθωντας να αντλησει δυναμη απο απλα πραγματα και να συνεχισει την καθημερινοτητα του χωρις να εχει την αισθηση της ελλειψης του τσιγαρου. η αυτοπεποιθηση και η αισθηση ανεξαρτησιας κρινονται αναγκαιες!!

να σημειωσω ακομη οτι δεν ειναι αναγκη να πεταξει κανεις το πακετο ως κατι απαγορευμενο. μπορει να το εχει μεσα στο σπιτι κ απο κει κ περα ειναι θεμα πειθαρχειας κ κατα ποσο μπορει να ελεξει τον εαυτο του.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Eileen

Τιμώμενο Μέλος

Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
Απλά να καταθέσω τη γνώμη μου, (παρότι μη καπνίστρια)...
Είναι αχαρακτήριστο το γεγονός ότι κάποιος κάνει την προσπάθειά του, -να κόψει το κάπνισμα, να κάνει δίαιτα ή δεν ξέρω και γω τί-, και τον προκαταβάλουμε αρνητικά, αμφισβητώντας ότι η προσπάθειά του θα έχει αποτέλεσμα...
Τί χρησιμότητα έχουν τέτοια αποθαρρυντικά σχόλια;;;
Η κολλητή μου κάποια στιγμή μου δήλωσε όλο πεποίθηση ¨από σήμερα τέλος το κάπνισμα.¨
Κάναμε καιρό να βρεθούμε από τότε που μου το είπε, και απέφευγα να την ρωτήσω , για να μην νιώσει και από μένα ψυχολογική πίεση. Επέλεξα να το αποσιωπήσω το γεγονός για να μην του δώσω και εγώ παραπάνω βαρύτητα (ξέρω, ή μάλλον φαντάζομαι, ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση)...
Όταν κανονίσαμε μετά από κανα 2μηνο για καφέ, την είδα που έβγαλε κανονικά να στρίψει τα τσιγαράκια της... Το άφησα εντελώς ασχολίαστο... Τί έπρεπε;; Να της επισημάνω ότι δεν τα κατάφερε;;; Χοντρή μαλάκια το κόβω.. ή να της έλεγα όταν μου είπε ¨δεν το έκοψα, αλλά το ελάττωσα¨, ¨σιγά τα λάχανα...δεν παύεις να είσαι καπνίστρια¨;;... Δεν βοηθάμε έτσι...
Ακριβώς!Ο καθένας από εμάς έχει διαφορετικές δυνάμεις και για αυτό ελέγχει τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η καλή ψυχολογία σε τέτοια εγχειρήματα έχει πολύ μεγάλη σημασία. Για αυτό, θα ήταν δοκιμότερο το συγκεκριμένο θέμα να μην αποτελέσει πεδίο συζήτησης για το πώς και αν προσπαθεί ο καθένας αλλά να επιτελέσει τον αρχικό σκοπό του. Να είναι ένα ημερολόγιο, ένα θέμα όπου μοιράζονται τις εμπειρίες τους όσοι προσπαθούν να κόψουν το τσιγάρο. :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Muxu Su

Διάσημο μέλος

Η Muxu Su αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,019 μηνύματα.
Αδυνατώ να πιστέψω πως ένας χρόνιος καπνιστής που καπνιζε και 1,5 πακέτο ανα μέρα, το κοψε χωρίς καμμιά βοήθεια, χωρίς ούτε μια τζούρα, χωρίς ούτε ενα τσιγάρο στο τόσο, μαχαίρι.

Ο μπαμπάς μου ήταν καπνιστής για περίπου 30 χρόνια και κάπνιζε μέσο όρο κάθε μέρα 2 πακέτα. Κανονική εξάρτιση. Τύχαινε να ξυπνήσει το βράδυ και κάπνιζε. Τέλως πάντων τον είχαμε γλωσσοφάει να το κόψει γιατί έκανε κακό στην ύγεία του κτλ,κτλ, αποτελέσμα δεν βγάζαμε είχε μαλλιάσει η γλώσσα μας. Τι να του δείχναμε διάφορα βίντεο τα όποια μιλάνε για το κακό που κάνει στην υγεία του ένας καπνιστής, τι να του δείχναμε φωτογραφίες με πνευμόνια καπνιστών αλλα και παθητικών (οι οποίοι παθητικοί ήμασταν εμείς) δεν έβαζε μυαλό.
Έρχεται μήνας Φεβρουάριος και πιάνει κρύωμα με 40 πυρετό. Απο την μέρα που αρρώστησε και μετά δεν το ξανάβαλε στο στόμα του. Απο εκεί που κάπνιζε 2 πακέτα την μέρα (40 τσιγάρα) βρέθηκε να μην καπνίζει κανένα. Ούτε τσίκλες νικοτίνης, ούτε ιατρική βοήθεια, όυτε τίποτα. Μάλλον προτίμησε να στερηθεί το τσιγάρο παρά να έχει την μουρμούρα μας κάθε μέρα.. ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rakels

Δραστήριο μέλος

Η Ράκελ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 720 μηνύματα.
:)Όλα είναι μες το μυαλό.
Αν πεις οκ, ζω και χωρίς αυτό, στην τελική μόνο κακό μου κάνει και ΌΝΤΩΣ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ το κόβεις μαχαίρι. Συγγενικά μου πρόσωπα προσπαθούν ανά τακτά χρονικά διαστήματα χωρίς αποτέλεσμα, γιατί πραγματικά δε θέλουν να το κόψουν.
Παρ' όλα αυτά, πιστεύω ότι γενικά εάν θες κάτι πάαααρα πολύ, ακόμα και να γυρίσει ο κόσμος τούμπα εσύ θα το κάνεις. :P
Έτσι είναι και το τσιγάρο: αν θες πολύ να το κόψεις, το κόβεις. ΜΑΧΑΙΡΙ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Εγώ πιστεύω απο αυτά που έχω δει γύρω μου πως όσοι το έχουν προσπαθήσει και μετά ξαναπέφτουν και μετά ξαναπροσπαθούν, δεν το κόβουν εν τέλει ποτέ. Μπορεί για κάποιο καιρό ναι, αλλά μετά πάλι στα ίδια.

Λάθος πιστεύεις.
Πιστεύω το μαχαίρι και η μία προσπαθεια και αποφασιστική κάνει τη δουλειά. Εγώ ποτέ δεν το χω καν προσπαθήσει, ακόμα κι όταν το σκέφτομαι για καιρό και σοβαρά. Σκέφτομαι καπνίζοντας....:P
Θα ξέρεις μάλλον το ανέκδοτο: Ένας μανιώδης καπνιστής σκεφτόταν τόσο πολύ να διακόψει το κάπνισμα, που στο τέλος διέκοψε τις σκέψεις του. :hehe: (το ανέκδοτο λέει πως έκοψε το διάβασα, διότι διάβαζε αντικαπνιστικά βιβλία :P)

Κι αναρωτιέμαι γιατί τέτοια ψυχολογική ταλαιπωρία έστω και για 15 μέρες, δύο μήνες, αφού θα το ξαναρχίσεις;(γενικό το ''εσύ'')
Διότι από τη μια η θέληση χρειάζεται μικρές καθημερινές ασκήσεις για να παραμένει ισχυρή κι από την άλλη δεν υπάρχει ψυχολογική ταλαιπωρία όταν έχεις αποφασίσει γιατί κάνεις κάτι. Ούτε ξεκινάς με το σκεπτικό ότι σίγουρα θα ξαναρχίσεις. Κάθε άλλο. Μπορεί και να μην ξαναρχίσεις, όπως έκαναν αρκετοί άνθρωποι που το έκοψαν μόνοι τους,χωρίς καμία βοήθεια.

Επίσης, θεωρώ πως όταν ειδικά κάποιος είναι χρόνιος καπνιστής και αποφασίζει ολοκληρωτικά να το κόψει, χρειάζεται κάποιο βοήθημα, είτε φαρμακείου τσίχλες, ηλεκτρονικό τσιγάρο για το κόψιμο της συνήθειας του κρατείν τσιγάρο, είτε βελονισμός, είτε ψυχολογική υποστήριξη σε κέντρα, βιβλία, συνεχείς εικόνες για τις συνέπειες του τσιγάρου, γνώσεις, αποφυγή σίγουρα για κάποιο καιρό(εξαρτάται τις ανάγκες του καθενός και τα όριά του) μέρη καπνιστών, ακόμα και καπνιστές(να ζητήσει να μην καπνίζουν μπροστά του ή να αποφέυγει την εικόνα και τη μυρωδιά) .
Ο σύζυγός μου καπνίζει και δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα. Μάλλον με ενοχλεί, παρά με φτιάχνει. Βοήθημα δεν χρειάστηκα κανένα. (Μακριά από τις τσίχλες όσοι έχετε πρόβλημα με το στομάχι σας).

Αδυνατώ να πιστέψω πως ένας χρόνιος καπνιστής που καπνιζε και 1,5 πακέτο ανα μέρα, το κοψε χωρίς καμμιά βοήθεια, χωρίς ούτε μια τζούρα, χωρίς ούτε ενα τσιγάρο στο τόσο, μαχαίρι. Η βοήθεια είναι απαραίτητη θεωρώ, με τον α ή β τρόπο
Έχεις σκεφτεί ποτέ πως αυτές οι σκέψεις είναι δικαιολογία για να μην κάνεις την προσπάθεια;
Το πρώτο που χρειάζεσαι είναι ένα καλό κίνητρο, όπως η υγεία τα χρήματα που θα εξοικονομήσεις, η καθαρή αναπνοή ή και όλα αυτά μαζί. Έπειτα χρειάζεται επιμονή και μικρές-μικρές ασκήσεις θέλησης (...δεν θα καπνίσω για μία ώρα. Τώρα που τα κατάφερα ας προσπαθήσω γι' άλλη μια. Δύο ολόκληρες ώρες χωρίς τσιγάρο, αξίζει να τις κάνω τρεις. κ.ο.κ.) Εδώ στο φόρουμ είχα διαβάσει πως ο σωματικός εθισμός δεν είναι πάνω από 3 ημέρες. Τι είναι 3 ημέρες όταν έχεις πάρει τις αποφάσεις σου; Ε και όταν έχεις μείνει 3 μέρες χωρίς τσιγάρο, είναι στοίχημα με τον εαυτό σου να το κάνεις εβδομάδα.
Όταν θα το έχεις πάρει απόφαση η αντιμετώπισή σου απέναντι στη διακοπή του τσιγάρου, θα είναι εντελώς διαφορετική.
Μην το καθυστερήσεις πάντως πάρα πολύ! Τώρα που είσαι νέα και υγιής είναι η καλύτερη στιγμή. Όσο περισσότερο επιβαρύνεις τον οργανισμό σου, τόσο το χειρότερο. Εξάλλου, αν δεν κάνεις την προσπάθεια να το κόψεις, δεν πρόκειται ποτέ να μάθεις αν μπορείς ή όχι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Signor Positivo

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Signor Positivo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 141 μηνύματα.
Κατά τη γνώμη μου, αν κάποιος θέλει να μπει σε μια τέτοια διαδικασία, δεν πρέπει να σκέφτεται με όρους όπως «εύκολο» και «δύσκολο». Το σημαντικό κομμάτι είναι να το πάρεις απόφαση, και ύστερα όχι να το κόψεις μαχαίρι αλλά σιγά σιγά. Κάποιοι λένε: «Ό,τι κόβεις πρέπει να το κόβεις μαχαίρι, αλλιώς δεν κόβεται.» Λάθος. Όταν κάποιος καπνίζει, ο οργανισμός του μαθαίνει να λειτουργεί με τη νικοτίνη, και αν κοπεί μαχαίρι τότε χάνει την ισορροπία του.

Προσωπικά το θεωρώ «πολύ εύκολο», αλλά απ' την άλλη δεν καπνίζω! Αν όμως κάποιος καπνίζει και θέλει να το κόψει, χρειάζεται να αρχίσει να το μειώνει συστηματικά και εν τέλει να το κόψει. Μπορεί να το μειώσει στα πλαίσια μεταξύ ενός μικρού ποσοστού και του μηδενός, και όταν πρόκειται να φτάσει στο μηδέν, να αναρωτηθεί «Δηλαδή εγώ το κόβω τώρα;». Αν θέλεις...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 31,005 μηνύματα.
Πάντως με περηφάνεια σας λέω οτι το έχω κόψει εδώ και 3 μήνες ΜΑΧΑΙΡΙ. (Γιώργο και mind, λυποθυμήσατε; :P) Τον πρώτο καιρό με λίγη χρήση ηλεκτρονικού τσιγάρου, τώρα πια τίποτα. Θέλω μόνο να έχω το ηλεκτρονικό τσιγάρο στην τσάντα μου και να ξέρω οτι υπάρχει, άσχετα αν δεν το χρησιμοποιώ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Πάντως με περηφάνεια σας λέω οτι το έχω κόψει εδώ και 3 μήνες ΜΑΧΑΙΡΙ. (Γιώργο και mind, λυποθυμήσατε; :P) Τον πρώτο καιρό με λίγη χρήση ηλεκτρονικού τσιγάρου, τώρα πια τίποτα. Θέλω μόνο να έχω το ηλεκτρονικό τσιγάρο στην τσάντα μου και να ξέρω οτι υπάρχει, άσχετα αν δεν το χρησιμοποιώ.
Να λιποθυμήσω εγώ;; :D Τι άλλο να περιμένουμε δηλαδή σε αυτό το φόρουμ; Άμα το κόψει και η Νεράιδα, θα είμαστε κομπλέ! :D

Μπράβο κοπέλα μου! :clapup::clapup::clapup:

Κι εγώ επί τουλάχιστον 6 μήνες είχα ένα πακέτο με 2 τσιγάρα στο κομοδίνο μου. Ήθελα να ξέρω πως είναι εκεί κι ας μην το κάπνιζα. Τελικά ένα βράδυ, τα έδωσα στο Χάουλα και «καθάρισα» :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

KatM

Νεοφερμένος

Η Μαρκέλλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 30 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 65 μηνύματα.
Κι εγώ είμαι της άποψης οτι άμα το πάρεις απόφαση όλα γίνονται!!! Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο μπαμπάς μου ο οποίος ήταν φανατικός καπνιστής εως ότου έμεινε εγκυος η μητέρα μου σε εμένα και αποφάσισε να το κόψει οριστικά :) Απ'ότι μου 'χει πεί χαίρεται γι'αυτή του την απόφαση και δε το έχει μετανιώσει ούτε λεπτό!! Όταν υπάρχει θέληση τελικά,όλα είναι δυνατά :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ρόζα Νέρα Flamingo

Δραστήριο μέλος

Η Ρόζα Νέρα Flamingo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ανταρτικό (Φλώρινα). Έχει γράψει 780 μηνύματα.
Καλυτερα μαχαιρι , ειχα μπει μια φορα στα 3 χρονια που καπνιζω , στη διαδικασια να το κοψω, και το κοψα μαχαιρι , βεβαια το εκανα εντελως πειραματικα. Χωρις καποιο ιδιαιτερο πεισμα ή στοχο , ηθελα να κανω και οικονομια , οποτε το εκοψα για ενα μηνα . Δεν ενιωσα να μου λυπει τρελα , το ξαναρχισα ομως γιατι μ αρεσει το ατιμο (τωρα θα αναψω ενα :P μιας και πιασαμε την κουβεντα του )και δε νομιζω οτι θα ξαναμπω στη διαδικασια να το κοψω ποτε ...
οπως και να το κανουμε ειναι καποιες συζητησεις που σηκωνουν τσιγαρο :knife::hehe:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Δεσμώτης

Περιβόητο μέλος

Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
Θέλω μόνο να έχω το ηλεκτρονικό τσιγάρο στην τσάντα μου και να ξέρω οτι υπάρχει, άσχετα αν δεν το χρησιμοποιώ.


πλάκα πλάκα, μετά το ηλεκτρονικό τσιγάρο..δεν θα ηταν τρομερό να έβγαζαν και ηλεκτρικό πορτοφόλι;
Να το φορτίζεις το βράδυ και το πρωί να ειναι γεμάτο..
:(


 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ψαραδέλλη

Διάσημο μέλος

Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
Ρε παιδια δεν ξερετε το μοτο των αναβλητικων καπνιστων;

πχ εχεις να κανεις μια δουλεια ή σου ζητανε κατι

Απαντας:
"Τωρα, μισο. Κανω ενα τσιγαρο και το κανω."

Αν κοψουμε το καπνισμα τι θα λεμε δηλαδη;

Ας πουμε εδω και ποση ωρα, θελω να καθαρισω το σπιτι.
Λεω στον εαυτο μου (ναι, μιλαω και με αγνωστους για να απαντησω και σε αλλο θρεντ ταυτοχρονα) :
"Ενα τσιγαρο ακομα και σηκωνομαι"

Παω να αδειασω τη σταχτοθηκη γιατι οι γοπες ξεχειλισαν
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Χαχαχαχα!!! Μετά πας με το ρολόι ...και πάλι αργείς, όπως και με το τσιγάρο. :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ψαραδέλλη

Διάσημο μέλος

Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
Χαχαχαχα!!! Μετά πας με το ρολόι ...και πάλι αργείς, όπως και με το τσιγάρο. :P

Υπαρχουν και αλλες πρακτικης φυσης δυσκολιες.
Αντε και το κοβω.
1)Τι θα κανω για να περασει η ωρα οταν περιμενω το λεωφορειο ; Να παιζω sudoku;
2)Πως θα εκτονωνω τα νευρα μου στις δυσκολες στιγμες; Να παω για τρεξιμο, forget it
3)Πως θα καταφερω να μεινω ηρεμη στο τιμονι και να μην αρχισω τα σιχτιρια οταν οδηγω; Ή να παιρνω το λεωφορειο; Μετα ομως ξαναοδηγουμαστε στο ερωτ 1.
4)Με τι θα συνοδευω τον καφε που δεν πινω;
5)Τι θα κραταω στο χερι μου οταν χορευω στα clubs;
6)Πως θα κανω διαλειμμα για τσιγαρο αφου δε θα καπνιζω πια; Ή μηπως να μην κανω διαλειμμα;
7)Πως θα γνωριζω νεο κοσμο οταν δε θα μπορω να λεω πλεον: "Εχεις φωτια;"
Και το κυριοτερο
8 )Τι θα αναβω μετα το σεξ;:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 5 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top