Πόσο ψεύτες είστε;

[Absent Minded]

Θεωρώ πως όλοι μας είμαστε ψεύτες, έστω και λίγο. Θα ήθελα λοιπόν να δω τη γνώμη έχει ο καθένας για τον εαυτό του και κατά πόσο το ψέμα είναι μέρος της καθημερινότητας μας.
Αν δεν είμαστε ψεύτες ο κόσμος θα ήταν καλύτερος; Το ψέμα είναι ένα αναγκαίο "καλό;" για να αποφευχθούν κάποιες δυσάρεστες καταστάσεις; Γιατί η αλήθεια πολλές φορές είναι σκληρή και καλύτερα να μην λέγεται; Γενικά οποιαδήποτε σκέψη πάνω στο θέμα πότε πρέπει να παραμερίζουμε την αλήθεια και γιατί το ψέμα είναι μέρος των σχέσεων μας θα με ενδιέφερε.
Ανοίγω και μια δημοσκόπηση... Βάζω και την επιλογή καθόλου για τους ψεύτες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Ψήφισα ελάχιστα.
Αποφεύγω το γνήσιο ψέμα ως ο διάολος το λιβάνι. Νιώθω πραγματικά απαίσια όταν χρειάζεται να πω κάποιο (κάποιες φορές είναι αδύνατο να το αποφύγεις).
Ωστόσο, δεν εννοώ ότι είμαι αγία. Πολλές φορές μπορεί να αποκρύψω επίτηδες την αλήθεια, ή να την πω με συγκεκριμένο τρόπο ώστε να δημιουργήσω την εντύπωση που θέλω, κάτι που κατά κάποιο τρόπο είναι σαν ψέμα.
Ωστόσο στην σκέψη και μόνο να πω κανονικό ψέμα βγάζω σπυράκια. Κυρίως επειδή τρέμω ότι θα με ανακαλύψουν. Οπότε το αποφεύγω όσο μπορώ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Φοίβος]

Και εγώ ελάχιστα, λέω ψέματα, μόνο σε περιπτώσεις που είναι η καλύτερη και πιο καλοπροαίρετη επιλογή και πάλι μόνο αν είναι κάτι πολύ σημαντικό.
ΠΧ. όταν ρωτάει ο Α κάτι για τον Β που δε τον αφορά, ή ο Β μου εμπιστεύθηκε σαν μυστικό, τότε απαντώ "δε γνωρίζω", που είναι ψέμα.
Καλύτερα ψεύτης παρά προδότης (ακόμα και αν δεν υπάρχει περίπτωση να μάθει ο Β ότι τον πρόδωσα)

Καταντάει μειονέκτημα και ιδιοτροπία μάλιστα η υπερβολική ειλικρίνεια, πιστεύω οι άνθρωποι προτιμούν τα όμορφα ψέματα από την άσχημη αλήθεια. Ίσως πρέπει να γίνω πιο ψεύτης..

Το αστείο μάλιστα είναι ότι πολλές φορές δε με πιστεύουν όταν λέω αλήθεια αλλά όταν λέω ψέματα θεωρούν σχεδόν πάντα σίγουρο ότι λέω αλήθεια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Δεν ειμαι αγιος, αλλά σιχαινομαι το ψεμα και το αποφευγω πολυ. Αν πω καποιο δε θα ειναι επειδη "μου βγηκε", γιατι δεν ειναι στο χαρακτηρα μου. Θα ειναι επειδη προκειται για μικρο γεγονος και ασημαντο, και θα ειναι περισσοτερο στη μορφη του "δεν αναφερω την αληθεια ακομα" , παρα να την αντικαταστησω με ψεμα (το οποιο 99% θα θελει κι αλλο ψεμα για να καλυφθει κ.ο.κ )

Και οχι, δε πιστευω οτι πρεπει να μη λεμε την αληθεια επειδη "καποιοι δε την αντεχουν". Αυτο απλά παραγει περισσοτερα ατομα που δεν μπορουν να αντεξουν την αληθεια! Να γινει καααποαι φορα σε εξαιρέσεις για καλο σκοπο, αντε το δεχομαι. Αλλά οχι να ειναι τακτικη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

Εχμ... καθόλου σχεδόν

Αν κάτι με ενοχλεί θα το πω
Αν με στενοχωρεί θα το πω
Αν με νευριάζει θα το πω
Αν με κάνει χαρούμενη θα το ...φωνάξω
Αν κάποιος ζητήσει τη γνώμη μου για κάτι θα του πω ακριβώς τη γνώμη μου ("Σου αρέσει αυτό που φοράω;", "Όχι μου φαίνεται αίσχος" )
Αν κάποιος δεν ζητήσει τη γνώμη μου για κάτι, και αυτή τυχαίνει να είναι άσχημη, δεν θα του την πω- αυτό πιάνεται ως ψέμα;
Αν κάποιος με φέρει σε δύσκολη θέση/πάει να μου αποσπάσει κάτι, συνήθως θα τον καταλάβω, ενδεχομένως να πεισμώσω και να του την πω ("Να μη σε νοιάζει", ή αν με ρωτάει κάτι για κάποιον άλλο "Μη ρωτάς εμένα, ρώτα αυτόν!")


Γενικά δεν λέω ψέματα επειδή φαίνομαι... Απίστευτα πολύ
Βάλτε με να σας πω κάτι που είναι οικτρό και απαίσιο ψέμα, όταν θα με έχετε απέναντί σας, και θα βάλετε τα γέλια βλέποντάς με να προσπαθώ να σκεφτώ πώς δεν θα φανεί!
Το χειρότερο είναι ότι κοκκινίζω κιόλας...


πς. Ρε μη γελάτε! Είναι πρόβλημα...!
Τουλάχιστον έχω βρει τρόπους να μη φαίνεται τόσο ωμό αυτό που λέω. Γιατί απλά ο άλλος καταλαβαίνει ότι δεν το λέω με σκοπό να τον θίξω/προσβάλλω/βγάλω τα νεύρα μου πάνω του ή ο,τιδήποτε- καταλαβαίνει ότι πραγματικά το νιώθω αυτό το πράγμα. (μάλλον θα φαίνομαι έτοιμη να κάνω μπαμ, τι να πω...)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Α, επίσης κάποιες φορές όταν πρέπει να πω ψέματα και δεν θέλω, και δεν πρόκειται για κάτι σημαντικό (δεν μου ρχεται τώρα και κανένα παράδειγμα, ελπίζω να μην σας μπέρδεψα), μπορεί να πω ψέματα με τέτοιο τρόπο που να είναι ηλίου φαεινότερον ότι ψεύδομαι, ώστε να το καταλάβει ο άλλος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Φοίβος]

Αν κάποιος ζητήσει τη γνώμη μου για κάτι θα του πω ακριβώς τη γνώμη μου ("Σου αρέσει αυτό που φοράω;", "Όχι μου φαίνεται αίσχος" )

Αν σε ρωτούσε κάποιος αν είναι κακάσχημος και όντως είναι τι θα έλεγες? Δίλημμα, αν πεις αλήθεια θα τον κάνεις να χάσει τη αυτοπεποίθησή του, και αν πεις ψέματα ("μια χαρά είσαι, όχι και κακάσχημος") θα έχεις πει ψέματα

Αν κάποιος δεν ζητήσει τη γνώμη μου για κάτι, και αυτή τυχαίνει να είναι άσχημη, δεν θα του την πω- αυτό πιάνεται ως ψέμα;

Χειρότερο από ψέμα το να μη λες την αλήθεια, λένε.

Γενικά δεν λέω ψέματα επειδή φαίνομαι... Απίστευτα πολύ
Βάλτε με να σας πω κάτι που είναι οικτρό και απαίσιο ψέμα, όταν θα με έχετε απέναντί σας, και θα βάλετε τα γέλια βλέποντάς με να προσπαθώ να σκεφτώ πώς δεν θα φανεί!
Το χειρότερο είναι ότι κοκκινίζω κιόλας...

Καλή φάση, θα ήθελα να μου πεις ψέματα!
Αυτό συμβαίνει σε όλα τα ψέματα; Ακόμα και για αυτά τα οποία πιστεύεις ότι είναι για καλό σκοπό και δεν έχεις ενοχές;
Αν ναι τότε μάλλον προσπαθείς πολύ να το κρύψεις

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Absent Minded]

Τι έγινε όλοι οι ειλικρινείς μαζεύτηκαν;
Μου φαίνεται περίεργο που μέχρι στιγμής οι περισσότεροι υποστηρίζουν ότι τα ψέματα είναι ελάχιστα...
Έχω μια θέαση της κοινωνίας ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων είναι υποκριτές, πως το ψέμα είναι τρόπος να ζεις , πως δύσκολα μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον ακόμη και αν τον ξέρεις πολύ καλά. Ακόμη πως και εμείς οι ίδιοι καμμιά φορά λέμε ψέματα στους εαυτούς μας για να αισθανθούμε καλύτερα. Και η μικρή αλλαγή της πραγματικότητας είναι ένα ψέμα.
Όσον αφορά εμένα δυστυχώς(;!) είμαι ειλικρινής και συνηθίζω να λέω ότι μου κατέβει στο κεφάλι χωρίς να σκέφτομαι νωρίτερα πως μπορεί να επηρεάσει τον άλλον. Θεωρούσα ότι η αλήθεια είναι κάτι που ανταμείβεται και που κάνει τον άλλον να σε εκτιμήσει. Δυστυχώς και πάλι όμως ο κόσμος δεν θέλει την αλήθεια αλλά κάτι για να του χαιδεύει τα αυτιά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

ΠΛΕΟΝ από καθόλου έως ελάχιστα
έχω πολύ φτωχό μνημονικό κι όσες φορές είχε τύχει να πω κάποιο ψεματάκι μετά δε θυμόμουν τι σκ@τ@ είχα πει και τα έκανα μπάχαλο κι έγινα ρόμπα
Εννοείται ότι δεν μιλάω για κάτι σοβαρό...
Τα περισσότερα ψέματα τα έχω πει στη δουλειά μου και στη μαμά μου
"έπαθα λάστιχο κι άργησα" "κλείστηκα στο ασανσέρ (κι ας μένω σε σπίτι χωρίς ασανσέρ)"
"όχι μαμά δεν βγαίνω με τον Κώστα (κι είχα 2 χρόνια σχέση μαζί του)"
κάτι τέτοια...
πιο παλιά έχω πει και πιο σοβαρά πράγματα
"οχι δε σε αγαπώ... (κι έλιωνα)"

το χειρότερο ψέμα που έχω πει στη ζωή μου ήταν "σε συγχωρώ" ... δεν έχω συγχωρήσει ακόμα
επίσης ένα σύνηθες σχεδόν καθημερινό μου ψέμα είναι "θα αρχίσω δίαιτα από Δευτέρα"

αυτά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Εγώ λέω ψέματα. Στην δουλειά πολλές φορές, επειδή δεν μου αρέσει να ακυρώνω ραντεβού με δική μου υπαιτιότητα, αν είμαι άρρωστη ας πούμε, δεν θα πω ότι είμαι άρρωστη, αλλά ότι έχει προκύψει κάτι γραφειοκρατικό και πρέπει να είμαι στην Αθήνα, ή ότι έχω σεμινάριο (βλακεία, το ξέρω, αλλά η μόνη πιθανότητα να ακυρώσω κάτι με υπαιτιότητά μου και να το πω είναι να είναι Κυριακή, να βρέχει και να έχω διάρροια). Το ταξίδι που έκανα πριν λίγο καιρό Λονδίνο υποτίθεται ήταν για τον γάμο 1 φίλης και είχα κλείσει καιρό πριν εισιτήρια (ενώ ήταν απόφαση στιγμής και πήγα τελείως για τον χαβαλέ).

Σε φίλους λέω συνέχεια ψέματα. Αν μου τηλ. και δεν έχω όρεξη για συζήτηση λέω πως είμαι στην δουλειά ή πως γράφω εργασία που έπρεπε να είχα παραδώσει (ενώ σαπίζω στο steki!). Αν μου πουν να βγούμε και η ιδέα δεν με τρελαίνει λέω πως θα πάω για καφέ με την μαμά μου.

Εννοείται πως για θέματα πιο σημαντικά θα πω αλήθεια. Ακόμα κι αν ξέρω πως θα στενοχωρήσω τον άλλο. Τουλάχιστον είμαι διπλωματική (έχω δώσει χυλόπιτα με τρόπο που να τον ''σπρώξω'' να με ''απορρίψει'' αυτός για να μην τον στενοχωρήσω).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Τι έγινε όλοι οι ειλικρινείς μαζεύτηκαν;
Μου φαίνεται περίεργο που μέχρι στιγμής οι περισσότεροι υποστηρίζουν ότι τα ψέματα είναι ελάχιστα...
Έχω μια θέαση της κοινωνίας ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων είναι υποκριτές, πως το ψέμα είναι τρόπος να ζεις , πως δύσκολα μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον ακόμη και αν τον ξέρεις πολύ καλά. Ακόμη πως και εμείς οι ίδιοι καμμιά φορά λέμε ψέματα στους εαυτούς μας για να αισθανθούμε καλύτερα. Και η μικρή αλλαγή της πραγματικότητας είναι ένα ψέμα.

Όσον αφορά εμένα δυστυχώς(;!) είμαι ειλικρινής και συνηθίζω να λέω ότι μου κατέβει στο κεφάλι χωρίς να σκέφτομαι νωρίτερα πως μπορεί να επηρεάσει τον άλλον.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

Αν σε ρωτούσε κάποιος αν είναι κακάσχημος και όντως είναι τι θα έλεγες? Δίλημμα, αν πεις αλήθεια θα τον κάνεις να χάσει τη αυτοπεποίθησή του, και αν πεις ψέματα ("μια χαρά είσαι, όχι και κακάσχημος") θα έχεις πει ψέματα


Χειρότερο από ψέμα το να μη λες την αλήθεια, λένε.

Καλή φάση, θα ήθελα να μου πεις ψέματα!
Αυτό συμβαίνει σε όλα τα ψέματα; Ακόμα και για αυτά τα οποία πιστεύεις ότι είναι για καλό σκοπό και δεν έχεις ενοχές;
Αν ναι τότε μάλλον προσπαθείς πολύ να το κρύψεις

Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει κάποιος που να με ρωτήσει αν είναι ...κακάσχημος.
Εδώ υπάρχουν περιπτώσεις- αν είναι άντρας και με ρωτάει τη γνώμη μου για την εμφάνισή του και είναι κοντινός μου θα του πω "Ε καλά, δε σε λέω και κούκλο- αλλά με ξέρεις εμένα, τα γούστα μου είναι λίγο άκυρα" πράγμα που ισχύει ούτως ή άλλως. Γενικά λαμβάνω υπόψη ότι μπορεί εμένα να μου φαίνεται χάλια, ενώ αντικειμενικά να θεωρείται ωραίος- πουχου Μαρτάκης (δεν μ αρέσει κα-θο-λου)
Αν είναι άντρας και δεν είναι κοντινός μου, θα του πω κοκκινίσω και θα αρχίσω να ψελλίζω "Εεεε...γούστα είναι αυτάααα"
Προφανώς θα καταλάβει ότι ...εμένα δεν μου φαίνεται ωραίος
Αλλά
-δεν θα πω τη λέξη κακάσχημος
-θα πω τι πιστεύω με λάιτ λεξούλες, δεν πρόκειται να του πω "Χάλιας είσαι φίλε, δε βλέπεσαι :Ο"
-το "μια χαρά είσαι"...δεν θα το πω


Τι εννοείς χειρότερο από ψέμα το να μη λες την αλήθεια; Εφόσον ερωτηθώ, θα πω την αλήθεια... Αλλά πολλές φορές η σιωπή είναι χρυσός


Ναι σε όλα τα ψέματα συμβαίνει... Όταν πάω να κρύψω κάτι, είναι τραγική η κατάσταση.
Για κάποιον δε που με ξέρει, καταλαβαίνει ότι κάτι γίνεται πριν καν προλάβω να αρθρώσω λέξη- ενώ δηλαδή είμαι στη διαδικασία που σκέφτομαι ΑΝ θα πω ψέματα... Ε και γι αυτό σχεδόν ποτέ δε λέω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος]

Έβαλα "Μέτρια" γιατί είναι ο μέσος όρος.

Με τον έξω κόσμο γενικά είμαι ειλικρινής εκτός αν δεν λέμε για κάτι σοβαρό, οπότε μπορεί να πετάξω καμιά βλακεία.
Με τους δικούς μου δυστυχώς δεν πολυείμαι ειλικρινής, κυρίως γιατί δεν μπορώ την γκρίνια. Ή μπορεί να μην πω ψέμματα, αλλά να πω απλά την μισή αλήθεια - σώζομαι έτσι;

Κυρίως στο θέμα με ποιους βγαίνω κι από πού τους ξέρω (με το θέμα "internet" έχουν κάποιες φοβίες σαν μεγάλοι ).


Μάλιστα θυμάμαι μία φορά που είχα δουλειά την επομένη (συν ότι φοβόντουσαν ) και δεν ήθελαν με την καμία να κοιμηθώ εκτός σπιτιού τους είχα πει ότι θα κοιμηθώ στο σπίτι μιας κοπελιάς για να μ' αφήσουν. (Άλλο που δεν ήθελαν )




Θα 'πρεπε να ντρέπομαι [καλά μη φανταστείτε ότι έχω πει και τέρατα ] αλλά είμαι στο μέτριο αν βγάλεις μέσο όρο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[swamps]

Το χειρότερο ψέμμα απο όλα είναι αυτό που λέμε στον εαυτό μας διότι δεν θέλουμε να δούμε την πραγματικότητα, με αποτέλεσμα αυτό να μας εμποδίζει να προχωρήσουμε μπροστά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tsipouro]

Λέω ψέματα όταν η αλήθεια μπορεί να πληγώσει άσχημα κάποιο πρόσωπο που αγαπώ. Αποφεύγω να λέω ψέματα για να αποφύγω μια κατάσταση, αν και στο παρελθόν το έκανα κάποιες φορές (π.χ. βαριόμουνα να βγω και έλεγα στους φίλους όταν μου τηλεφωνούσαν ότι είχα πονοκέφαλο). Δεν έχω πει ποτέ ψέματα για να εκμεταλλευτώ ή για να πληγώσω κάποιον και μισώ όσους το κάνουν...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Φοίβος]

Τι εννοείς χειρότερο από ψέμα το να μη λες την αλήθεια; Εφόσον ερωτηθώ, θα πω την αλήθεια... Αλλά πολλές φορές η σιωπή είναι χρυσός

Έψαξα να βρω τη φράση και μάλλον είναι πιο σωστά έτσι:
"Η μισή αλήθεια (δηλαδή όχι όλη η αλήθεια) μπορεί να είναι χειρότερη από ένα άμεσο ψέμα"
"Half the truth can be worse than a straight lie" (1979 H. Howard Sealed Envelope xiii.)

πχ. Ο σκύλος σου πετάχτηκε μπροστά στο αυτοκίνητο του γείτονα και τον πάτησε γιατί δε πρόλαβε να σταματήσει.
Και έρχεται ένας άλλος γείτονας που είδε το περιστατικό και σου λέει "Ο γείτονας σκότωσε τον σκύλο σου"
Και μετά πας και πλακώνεις στο ξύλο τον καημένο τον γείτονα

Ναι σε όλα τα ψέματα συμβαίνει... Όταν πάω να κρύψω κάτι, είναι τραγική η κατάσταση.
Για κάποιον δε που με ξέρει, καταλαβαίνει ότι κάτι γίνεται πριν καν προλάβω να αρθρώσω λέξη- ενώ δηλαδή είμαι στη διαδικασία που σκέφτομαι ΑΝ θα πω ψέματα... Ε και γι αυτό σχεδόν ποτέ δε λέω

Ίσως να δοκιμάσεις να κάνεις πως δεν άκουσες και να ρωτάς "ε, τι είπες /όνομα/?" για έχεις αρκετό χρόνο να το σκεφτείς αν είναι κάτι δύσκολο.
Γενικά καλό είναι να βάζεις "ταμπέλα" σε πράγματα που γνωρίζεις, που να γράφει ποιοι δε πρέπει να γνωρίζουν για αυτά ή να τα γνωρίζουν "αλλιώς".
Και μάλλον φοβάσαι πολύ ότι θα σε καταλάβουν γιαυτό κοκκινίζεις
Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο για κάποιους να λένε ψέματα, δεν είμαστε όλοι ίδιοι.

Με τους δικούς μου δυστυχώς δεν πολυείμαι ειλικρινής, κυρίως γιατί δεν μπορώ την γκρίνια. Ή μπορεί να μην πω ψέμματα, αλλά να πω απλά την μισή αλήθεια - σώζομαι έτσι;

Ωστόσο, δεν εννοώ ότι είμαι αγία. Πολλές φορές μπορεί να αποκρύψω επίτηδες την αλήθεια, ή να την πω με συγκεκριμένο τρόπο ώστε να δημιουργήσω την εντύπωση που θέλω, κάτι που κατά κάποιο τρόπο είναι σαν ψέμα.

Η φράση που ανέφερα πριν απαντά πλήρως στο αν σώζεστε
+ αυτή:
"Δεν υπάρχει χειρότερο ψέμα από μια αλήθεια παρανοημένη από αυτούς που την ακούν"
"There is no worse lie than a truth misunderstood by those who hear it." ~William James

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

Γενικά καλό είναι να βάζεις "ταμπέλα" σε πράγματα που γνωρίζεις, που να γράφει ποιοι δε πρέπει να γνωρίζουν για αυτά ή να τα γνωρίζουν "αλλιώς".

Προφανέστατα.
Το να τα γνωρίζουν αλλιώς... δεν ξέρω αν θα μπορούσα
Γενικά όμως, θεωρώ πιο καλό και ειλικρινές να πω "δεν μπορώ/θέλω/μου επιτρέπεται(αν αφορά άλλους) να σου πω" παρα να πω μία βλακεία για να αποπροσανατολίσω. Μου φαίνεται χαζό


πς. Πάντως μπορώ να πω ψέματα αν συντρέχει λόγος βρε παιδί μου, απλά όχι τόσο εύκολα και ...ανώδυνα. (έχω πει και "πετυχημένα" ψέματα, απλά δεν αφορούσαν κάτι σημαντικό και παντα μα πάντα είχαν να κάνουν με εμένα )

σημ. 800 εδιτ έκανα μέχρι να αποδώσω σωστά αυτό που ήθελα να πω :p

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Absent Minded]

Να μαι και πάλι!
Ο Lorien βλέπω με κοροϊδεύει καλά, αλλά ναι είμαι άλλος ένας ( ) απλώς δε σας πιστεύω
Anyway, μέχρι στιγμής διάβασα μερικούς ψεύτες (shame) αλλά και μερικούς fan της αλήθειας (proud) . Αν ο κόσμος θα ήταν καλύτερος χωρίς ψέμα όμως δεν μίλησε κανείς
Ας πω τη δικιά μου άποψη λοιπόν και περιμένω να ακούσω και τις δικές σας.
Λοιπόν σε μια τέτοια περίπτωση φαντάζομαι δυο σενάρια, το ένα θα ήταν total goodness , heaven on earth και δε σημαζέυεται και το άλλο θα ήταν world extinction .
Ας πάρουμε το πρώτο σενάριο... Αφού δεν θα υπάρχει το ψέμα στον κόσμο όλοι θα μπορούμε να εμπιστευτούμε τους άλλους γιατί θα ξέραμε ότι ανά πάσα στιγμή μας λένε την αλήθεια. Φανταστείτε ένα κόσμο οπού οι κυβερνήσεις μας λέγαν την αλήθεια, όπου όλα τα μυστικά ήταν φανερά , όπου θα μπορούσες να ξέρεις με σιγουριά τι αισθάνεται ο άλλος για σένα, όπου το "Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον" θα ήταν και από τη λάμπα,το φακό, το σκότος κκκ . Γενικά ένας κόσμος χωρίς ψέμα μου φαντάζει ένας ασφαλέστερος κόσμος. Μάλλον θα χάσουν τη δουλειά τους οι άνθρωποι του marketing βέβαια αλλά όλα έχουν κάποιο κόστος Πολλά καλά μπορώ να σκεφτώ για έναν κόσμο χωρίς ψέμα το μόνο που δεν ξέρω είναι αν θα είναι ένα μονότονος κόσμος.
Υπάρχει όπως προείπα και το δεύτερο σενάριο όπου η αλήθεια θα είναι τόσο δυσβαχτατή για μερικούς, που αυτά που δεν ξέρουμε είναι τόσο τρομερά, που η αλήθεια των κρατών θα οδηγήσει σε τέτοια τρέλα που στο τέλος θα καταρεύσουμε δε ξέρω πως.
Προσωπικά προτιμώ το πρώτο σενάριο (weird) και δεν την φοβάμαι την αλήθεια όποια και να είναι, προτιμώ "Η αλήθεια να λέγεται"

ΥΓ: Ψεύτες τρέμετε! https://www.skai.gr/master_story.php?id=103876

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Τι έγινε όλοι οι ειλικρινείς μαζεύτηκαν;
Μου φαίνεται περίεργο που μέχρι στιγμής οι περισσότεροι υποστηρίζουν ότι τα ψέματα είναι ελάχιστα...

Επειδή δεν θα μάθεις ποτέ 100% την αλήθεια (αν οι συνομιλητές σου απάντησαν ειλικρινά ή όχι), αλλά μπορείς μόνο να την φανταστείς, πίστεψε αυτό που σου κάνει σαν απάντηση.
Θέλεις να πουν ψέμα? Θέλεις να μιλήσουν ειλικρινά?
Κατά ένα περίεργο τρόπο, βλέπουμε μόνο αυτό που θέλουμε εμείς να βλέπουμε στους άλλους…


... να πω και τη γνώμη μου...
... ναι, λέμε ψέματα. Ορισμένα ψέματα είναι αναγκαία. Είναι τα μόνα που (μου) δικαιολογώ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Έχω πει πάρα πολλά ψέματα στη ζωή μου. Τα περισσότερα απ' αυτά ήταν προς τον εαυτό μου· και το χειρότερο είναι πως για την μεγάλη πλειονότητα αυτών, είχα την ακλόνητη πεποίθηση πως επρόκειτο για περισπούδαστες αλήθειες. Ως τέτοιες τις παρουσίαζα και στους άλλους. Ντρέπομαι πολύ γι' αυτό...

(Στο στέκι πάντως, όπως και παντού αλλού άλλωστε, έχω δει πολύ συχνά ότι η αλήθεια καταγγέλλεται ως προσβολή. Έμαθα λοιπόν κι εγώ να μασάω αντί να μιλάω κι έγινα έτσι πιο αγαπητός. )

Ναι, λέω ψέματα, σε όσους κρίνω πως το αξίζουν, ή πως το τραβά η ψυχή τους. Σε όσους έχω διαπιστώσει ότι μου είπαν ψέματα πρώτοι, σε όσους ζουν στην κοσμάρα τους. Φροντίζω να το κάνω σπάνια και πολύ καλά στοχευμένα, όχι επειδή ντρέπομαι, αλλά για χρηστικούς λόγους, αυτούς που ανέφερε παραπάνω και η Κουέ. "Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια" λέει η παροιμία κι εγώ δεν γουστάρω να με πιάνουν. "Ξέρεις να κλέβεις; Ξέρω. Ξέρεις να κρύβεσαι; Όχι. Ε τότε μην κλέψεις ποτέ" λέει μια άλλη παροιμία και την ακολουθώ κατά γράμμα.

Λέω ψέματα στο αφεντικό μου, όποτε δεν μπορεί να με πιάσει στα πράσα, αφού έτσι κι αλλιώς κρίνω πως μ' εκμεταλλεύεται, συνεπώς θα εκμεταλλευτεί και την αλήθεια, εναντίον μου. Η αλήθεια μου απέναντί του είναι το αποτέλεσμα της δουλειάς μου. Όσο είναι ποιοτικό και κατάλληλο, όσο η υπεραξία που του παράγω είναι πολλαπλάσια από αυτήν που απολαμβάνω ως αμοιβή, το τι ακριβώς κάνω δεν τον αφορά, όσο κι αν αυτός κάτι τέτοιο νομίζει.

Όταν με πιάνουν στα πράσα, προτιμώ να πω αλήθεια, αφού ένα ψέμα που θ' αποκαλυφθεί θα μου στοιχίσει περισσότερο επικοινωνιακά από την παραδοχή της αλήθειας. Ουδέποτε λοιπόν μ' έχουν πιάσει, όταν το ψέμα το έχω οργανώσει εκ των προτέρων. Προσόν αυτό, να με προσλάβετε στο τμήμα Μάρκετινγκ και Δημοσίων Σχέσεων. Επίσης για βοηθός δικηγόρου θα ήμουν άριστος, ειδικά των συνηγόρων της μαφίας, ή των η-σφαίρα-μου-εξοστρακίστηκε-ενώ-πυροβολούσα-στον-αέρα μπάτσων.

Όταν με ρωτάνε τη γνώμη μου, λέω ακριβώς τη γνώμη μου, χωρίς να σκεφτώ αν θα πληγωθεί ο άλλος. Θα έπρεπε ο ίδιος να το σκεφτεί, πριν ρωτήσει τη γνώμη ενός καθάρματος όπως η αφεντομουτσουνάρα μου. Φροντίζω πάντως να τη "χρυσώσω" λίγο, εάν είναι αρνητική, όμως δεν την μετριάζω.

Γέλασα πολύ με κάποιες απαντήσεις εδώ μέσα, που δεν γουστάρουν δήθεν το ψέμα και το σιχαίνονται (μάλλον όταν τους το λένε οι άλλοι). Μη με ρωτήσετε για ποιους μιλώ, γιατί απλά θα σας πω ψέματα.

Θυμάμαι μια ταινία με τον Κέβιν Σπέισυ, όπου ο ίδιος ήταν Ιρλανδός επαναστάτης, παντρεμένος με δύο γυναίκες, αδελφές μεταξύ τους. Είχε μάλιστα παιδιά και με τις δύο. Όταν διαπαιδαγωγούσε τα παιδιά του, τους έλεγε: "Ψέματα δεν λέμε ποτέ στον μπαμπά, στη μαμά, στη θεία και στ' αδέλφια μας, καταλάβατε;". Αυτήν την ηθική αρχή την τηρώ όσο πιο πιστά μπορώ. Στους αγαπημένους μου, επειδή εγώ τους έχω διαλέξει και δικαιολογία δεν υπάρχει, δεν λέω γενικώς ψέματα. Ακόμη κι αν για λόγους τακτικής κάποια στιγμή το κάνω, πάντα έρχεται η στιγμή να το αποκαλύψω, όταν κρίνω πως η στιγμή είναι η κατάλληλη.

Είμαι κάθαρμα; Θα έπρεπε να ντρέπομαι; Πιθανώς! Αυτό όμως αποδεικνύει πως όσοι λένε την αλήθεια για το άτομό τους, είναι κορόιδα, αφού εκτίθενται χωρίς λόγο. Ναι, θα μου πουν πως πρέπει να ντρέπομαι, αυτοί οι ίδιοι που λένε ψέματα, πως δεν ψεύδονται.

Θα ήθελα τέλος να πω ότι έχω αποκτήσει πάρα πολλούς εχθρούς λέγοντας την αλήθεια, ενώ ούτε έναν λέγοντας όμορφα ψέματα.
Τώρα ποιος θα πρέπει να ντρέπεται; "Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω"...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.