deathpale
Νεοφερμένος
Eεε άμα δεν ταιριάζουμε δεν θεωρώ ότι αυτό το άτομο είναι το άλλο μου μισό!οταν βρείς το άλλο μισό και δεν ταιριάζετε τι πρέπει να κάνεις?
Πώς το λες αυτό το φτάνει ρε παιδιά όμως? Αυτή η ρημάδα η καρδιά δεν καταλαβαίνει από αυτά.Μέχρι που κάποια στιγμή έρχεται και γίνεται κομμάτια...χιμελακι μου εχεις δικαιο τα παντα θελουν να τα δουλεψεις και να παλεψεις. αλλα υπαρχει ενα μεγαλο αλλα.. καμια φορα παλευεις μονος ή παλευεις με κατι που δυστυχως δεν αλλαζει ουτε θελει να αλλαξει και αναλωνεσαι , πληγωνεσαι , εισαι δυστυχισμενος για να φτασεις στο αμην και να πεις αει στο κορακα θελω να ζησω...
το θεμα ειναι να πεις θελω να ζησω γρηγορα και να μην χανεις πολυτιμο χρονο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
moonlight
Διάσημο μέλος
πιστεψε με το ποσο ελευθερος νιωθεις μετα, το ποσο βλακας που καθοσουν σε κατι τετοιο , το ποσο ηρεμος εισαι μετα δεν περιγραφεται. ειναι πολυ μικρη η ζωη για να την χαραμιζουμε με ανθρωπους που δεν αξιζουν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
pote ksana
Εκκολαπτόμενο μέλος
πιστεψε με το ποσο ελευθερος νιωθεις μετα, το ποσο βλακας που καθοσουν σε κατι τετοιο , το ποσο ηρεμος εισαι μετα δεν περιγραφεται. ειναι πολυ μικρη η ζωη για να την χαραμιζουμε με ανθρωπους που δεν αξιζουν.
Και όταν αξίζουν;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Iliaki
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vicky95
Νεοφερμένος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
SICX
Διάσημο μέλος
Εντάξει,δεν επιλέγουμε ποιόν αγαπάμε. Με κάποιους άνθρωπους όσο και να αγαπιόμαστε και να το προσπαθούμε,όταν είμαστε ασύμβατοι είναι ζόρι η κατάσταση. Άλλες φορές πάλι κολλάμε παράλογα σε κάποιον που δεν μας δίνει ελπίδες έχοντας ψευδαισθήσεις οτι κάτι θ'αλλάξει κάποτε. Θα χρησιμοποιήσω ένα απλό,κι αληθινό παράδειγμα.
Ο Κώστας ας πούμε ,24χρονών,που ποτέ δεν τον είδε στα σοβαρά η πρώην του Κατερίνα, εδώ και πέντε χρόνια προσπαθεί να την πείσει οτι ταιριάζουνε. Τον συναντάει κάθε 2-3 μήνες, και κάθε φορά κάνει κάτι καινούριο για να ''φανεί αντάξιος''. Αλλάζει κούρεμα,δουλειά,στύλ..αλλά τίποτα. Και όλα αυτά δεδομένου οτι μπορεί και να περάσει χρόνος που να μη βρεθούνε,ή να έχουν μεσολαβήσει άλλες σχέσεις στη ζωή του,αλλά πάλι αυτός επιστρέφει στο πρώτο κόλλημα.
Κι απ'την άλλη η Κατερίνα με τον πρώην της,Μιχάλη. Τα είχαν 3 χρόνια αλλά φαινόταν από χιλιόμετρα οτι δεν ταίριαζαν. Δοκιμάζαν με άλλους,εκαναν υποχωρήσεις για να τα βρούν, τα έφτιαχναν και μετά χώριζαν,και γενικά μια on-off σχέση.
Καλά,στην θέση του Κώστα αποχωρείς,δε το συζητώ αλλά οταν βρείς το άλλο μισό και δεν ταιριάζετε τι πρέπει να κάνεις? Αξίζει να κρατάς μια σχέση που έχει πάθος κι είναι πιθανότατα η σχέση της ζωής σου με νύχια και με δόντια και υποχωρήσεις, ή ψάχνεις για κάτι πιο σταθερό που όμως δεν σε γεμίζει εκατό τοις εκατό??
Ή και τα 2??
Και,για πόσο?
Εγω την παλευω 9 χρονια τωρα και θα συνεχισω στα σιγουρα.
δεν αξίζει κάτι που σε πονάει.......
Μια σχεση δν εχει σκοπο τη παρτυ σου, μα την αγαπη, και η αγαπη παντα στεκει, παντα ελπιζει, παντα συγχωρει, παντα νικα. Παντως δν ξερω, δν μ'αρεσει η σκεψη "να μην πονεσω" "να μην πληγωθω". Αν αγαπας (οχι αν δαγκωσες τη λαμαρινα) κανεις θυσιες. Ο πονος ειναι καλος οταν ακολουθει ηδονη, κακος οταν ακολουθει την ηδονη. Και αξιζει να πονεσεις απ'την αγαπη ή τον ερωτα, γιατι θα ειναι πονος επικοδομητικος για την ψυχη. Συνετο θεωρω να μην στηριζομαστε σε προτημισεις μα στην ορθοτητα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kate! =]
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
SICX
Διάσημο μέλος
αμεσως!απο την στιγμπου βαζεις ημερομινια ληξης στη σχεση σου κατα την γνωμη μου πρεπει να την τελειωσεις απο την στιγμη που το σκευτηκες...
Χμμ ναι, ομως σκεψου οτι οι 8 στους 10 χωρισμους ειναι παραλογοι και ηταν λαθος. Πρεπεινα το εξετασεις πριν χωρισεις, ωστοσο αν μετα απο σκεψη καταληξεις πως ναι και χωρισεις, συμφωνω απολυτα πρεπει να το ξεγραψεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
το να είσαι σε μια σχέση, σημαίνει ότι περνάς καλά δεν την παλεύεις μπας και γιάνει.......Εγω την παλευω 9 χρονια τωρα και θα συνεχισω στα σιγουρα.
Μια σχεση δν εχει σκοπο τη παρτυ σου, μα την αγαπη, και η αγαπη παντα στεκει, παντα ελπιζει, παντα συγχωρει, παντα νικα. Παντως δν ξερω, δν μ'αρεσει η σκεψη "να μην πονεσω" "να μην πληγωθω". Αν αγαπας (οχι αν δαγκωσες τη λαμαρινα) κανεις θυσιες. Ο πονος ειναι καλος οταν ακολουθει ηδονη, κακος οταν ακολουθει την ηδονη. Και αξιζει να πονεσεις απ'την αγαπη ή τον ερωτα, γιατι θα ειναι πονος επικοδομητικος για την ψυχη. Συνετο θεωρω να μην στηριζομαστε σε προτημισεις μα στην ορθοτητα.
κανείς δεν ξεκινάει μια σχέση λέγοντας, "πω πω φοβάμαι μην πονέσω", γιατί όταν είσαι στην αρχή ενός έρωτα ή μιας αγάπης νιώθεις σχεδόν θεός, ανίκητος, παντοκράτορας, που μπορείς με μια κίνηση σου να κατακτήσεις και το πιο ψηλό βουνό......
γουστάρεις να είσαι με τον άλλον γουστάρεις να βλέπεις να αγαπιέσαι και να αγαπάς....
άλλωστε πίσω από την πολλή πάλη κατα βάθος κρύβεται πολύ βλακεία......
αλλιώς όλα θα κυλούσαν σαν νερό....
ναι θα συμπαρασταθείς στον άνθρωπό σου όταν είναι στις μαύρες του ...
ναι μαζί στα καλα και τα δύσκολα....
αλλά είναι κάτι άλλο το να σου ψήνει το ψάρι στα χείλη και κατά την παρουσία του να προσπαθεί να σε ρίξει κι εσένα στα τάρταρα γιατί δεν την παλεύει......
βρες τον εαυτό σου κι έλα να την παλέψουμε μαζί.....εκεί πρέπει να ξεκολλήσεις για την ψυχική υγεία και των δύο.....αλλιώς απλώς θα την παλευετε και θα έχει χαθει και το νόημα αυτού που ζείτε..... απλά η πάλη θα μείνει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
κανείς δεν ξεκινάει μια σχέση λέγοντας, "πω πω φοβάμαι μην πονέσω", γιατί όταν είσαι στην αρχή ενός έρωτα ή μιας αγάπης νιώθεις σχεδόν θεός, ανίκητος, παντοκράτορας, που μπορείς με μια κίνηση σου να κατακτήσεις και το πιο ψηλό βουνό......
Κι όμως συμβαίνει...
Αλλά παίρνουμε ρίσκα.
Χωρίς την αγάπη σου θα ήμουνα μόνος
Η πίκρα θα μ' έπνιγε, το δάκρυ, ο πόνος
Εσύ με οδήγησες στης γής την ελπίδα
Του κόσμου το νόημα στα μάτια σου είδα
Αλίμονο σ'αυτούς που δεν αγάπησαν
Αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο
Αλίμονο σ'αυτούς που δεν δακρύσανε, ζωή
Την ομορφιά σου δεν γνωρίσανε ζωή
Την ομορφιά σου δεν γνωρίσανε
Μπορεί να γελάστηκα, μπορεί να πληγώθηκα
Μα τ' άστρα στον ώμο μου ξενύχτης φορτώθηκα
Κι αν είχε το ψέμα της ναυάγιο κάνει
Τον κόσμο τον ένιωσα αγάπης λιμάνι
Αλίμονο σ'αυτούς που δεν αγάπησαν
Αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο
Αλίμονο σ'αυτούς που δεν δακρύσανε, ζωή
Την ομορφιά σου δεν γνωρίσανε ζωή
Την ομορφιά σου δεν γνωρίσανε
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.