Πώς γνωριστήκατε;

[adele]

Η δικια μου ιστορια εχει αρκετο ενδιαφερον νομιζω..! :Ρ

16 χρονια πριν, περιπου, αποφασιζουν οι αγαπημενοι μου γονεις (να 'ναι παντα καλα γι'αυτο) να με γραψουν στον παιδικο σταθμο, γιατι επεστρεφαν πολυ αργα απο τις δουλειες τους και δεν ειχαν κανεναν να με κραταει την ημερα..Μικρουλα εγω καθως ημουν, ειχα τοτε το πρωτο μου ερωτικο σκυρτημα..3 ετων και μου αρεσε ενα αγορακι (τοτε με γυαλακια και απιστευτα γλυκια φατσουλα), που ακουγε στο ονομα Βαγγελης. Με τον Βαγγελη καναμε πολυ παρεα απο τοτε..Ειχαμε χημεια ως φαινεται..3 χρονια μετα (6 ετων πια) φτανω και στην πρωτη δημοτικου.. Ο ερωτας ομως εκει..ακλονητος! Ο Βαγγελακης δεν εδωσε σημασια ομως ποτε Μοναχα να καθεται στο ιδιο θρανιο με τις φιλες μου ηθελε, με εμενα ποτε! Χαχαχα! Περνανε λοιπον καπως ετσι τα χρονια..Και φτανουμε στην τεταρτη δημοτικου..Ειναι η χρονια οπου μετακομισα πλεον σε αλλη περιοχη και, αναγκαστικα, αλλαξα και σχολειο..Μου λειπουν οι φιλοι μου (εμμεσα και ο ερωτας μου ), δεν περναω καλα στο νεο μου σχολειο (ψωνισμενα παιδακια νεοπλουτων γονεων συνανταω παντου γυρω μου) και γενικοτερα τα υπολοιπα 3 χρονια της πρωτοβαθμιας εκπαιδευσης μου τα περναω ασχημα..Στη διαρκεια αυτη γνωριζω αλλο ενα παιδακι (στην εκτη δημοτικου) που μου αρεσει και ετσι ο Βαγγελακης αρχιζει να ξεθωριαζει σιγα σιγα..Για να μην πολυλογω θα περασω τα χρονια του γυμνασιου και του λυκειου με συνοπτικες διαδικασιες..Στο γυμνασιο δεν συμβαινει τιποτα το σημαντικο.
Φτανοντας στο λυκειο (πρωτη λυκειου) γνωριζω ενα αλλο παιδι. Κανουμε σχεση 2 χρονων..(ναι ναι ξερω πως ημουν πολυ μικρη για μια τετοια σχεση). Στα καπακια κανω κι αλλη μια σχεση 7 μηνες με ενα αλλο παιδι..Τελειωνει κι αυτη. Και εχουμε φτασει στο ετος 2010. 18 ετων πλεον.. Εχω τελειωσει το σχολειο και αποφασιζω να ξαναδωσω πανελληνιες. Το καλοκαιρι εκεινο ψαχνω στο φεισμπουκ (ναι ειμαι και γω μελος του, δυστυχως) διαφορους παλιους μου συμμαθητες του δημοτικου και απο τα δυο σχολεια που ειχα παει..Βρισκω πολλα ατομα και ξανα βλεπω πολλες γνωστες φατσες!
Η ζωη μου κυλαει ηρεμα..
Και φτανουμε στο 2011, Φεβρουαριος μηνας..Χαζευοντας το φεισμπουκ μιας παλιας μου συμμαθητριας απο το πρωτο μου σχολειο αρχιζω να κοιταω τους φιλους που εχει (ειλικρινα ποτε μου δεν καταλαβα πως μου 'ρθε να το κανω αυτο)!Και ξαφνικα........ΝΑ ΣΟΥ ΚΙ ΑΥΤΟΣ! Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ! Ο Βαγγελης του δημοτικου, το φιλαρακι μου, ο πρωτος μου ερωτας ανακαλυπτω οτι εχει φεισμπουκ! Τον κανω προσθηκη χωρις δευτερη σκεψη και ανυπομονω να με δεχτει για να του μιλησω! (μη φανταστειτε τιποτα πονηρο, ο παιδικος μου ερωτας ηταν!) Να μην τα πολυλογω (παλι ) με δεχτηκε... και δεν υπηρξε μερα που να μην μιλησουμε..
Μιλουσαμε απο τις 10 το βραδυ μεχρι τις 6 το χαραμα καθε μερα..Ειχαμε απιστευτη χημεια και γελουσαμε ο ενας με τον αλλον ολη την ωρα..Εμαθα οτι θα εδινε και κεινος πανελληνιες ξανα..Μετα απο κανα μηνα περιπου τα φτιαξαμε..Αν και ειχαμε τις εξετασεις και μεναμε και μακρια(Κερατσινι εκεινος-Βαρη εγω, περιπου 3 τεταρτα δρομος με αμαξι) καταφεραμε να το κρατησουμε! Και οχι μονο αυτο..! Καθε μερα γινεται ολο και πιο δυνατο αυτο που εχουμε..Εδω και 6,5 μηνες ειμαστε μαζι και η σχεση μας ειναι πραγματικα μοναδικη! Εχουμε ηδη κανει διακοπες μαζι 1 ολοκληρο μηνα χωρις να υπαρξει κανενα προβλημα μεταξυ μας στην συγκατοικηση! Εχω γνωρισει τους γονεις του και κεινος τους δικους μου..Και μαλιστα μου ειπαν οι γονεις του οτι δεν εχω αλλαξει καθολου απο τοτε που με ειδαν τελευταια φορα Θελαμε μαλιστα να περασουμε μαζι στην Κρητη, αλλα τελικα δεν τα καταφεραμε (Πατρα εκεινος-Ρεθυμνο εγω, βρεθηκαμε). Παρολα αυτα εχουμε περασει πολλα αυτους τους 6,5 μηνες και αν και νωρις (σχετικα) ειμαστε πολυ δεμενοι σε πολλα θεματα..Τον στηριζω σε ό,τι προβληματα αντιμετωπιζει (οικογενειακα και μη) και με στηριζει κι αυτος απιστευτα πολυ..Ειναι αυτο που εψαχνα παντα και ειμαι για αυτον "η γυναικα της ζωης του", οπως συνηθιζει να με λεει..Ειναι πολυ δυσκολο να περιγραψω τη χημεια μας, την ταυτιση στον τροπο σκεψης μας και την κοινη κοσμοθεωρια μας..! Πιστευουμε και οι 2 πως ηταν γραφτο να ειμαστε μαζι, πως για καποιο λογο επρεπε να συμβει..! Ακομα κι αν δε μενουμε μαζι, οπως ελπιζαμε, ξερω πως αυτο που εχουμε θα κρατησει. Και 4 και 14 και 84 χρονια αμα χρειαστει!! Με δυσκολια, αγαπη, επιμονη και υπομονη, αλλα θα κρατησει...! Γιατι ειναι απλα ο αντρας της ζωης μου! Ο πρωτος και ο τελευταιος μου ερωτας...!

Σαγαπαω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[adele]

Στα 17 της μητέρας μου παντρεύτηκαν,και στα 18 ξεπετάχτηκα εγώ εφταμινήτης.(δεν προλαβαν να πανε ταξίδι του μέλιτος οι άμοιροι)
Απο τοτε καθε χρονια κάναν κι απο ένα για το καλό:
1,5 χρόνο μετά απ μένα η αδερφή μου,3 χρόνια μετα απο εκέινη ένας τρίτος (απρογραμμάτιστος),και 1,5 χρόνο μετα κι απο αυτόν αλλος ένας (απρογραμματιστος)

Στα 25 η μάνα μου βρέθηκε με 4 παιδία,με τη μητέρα της στη Σαντορίνη και την πεθερά της στα Τρίκαλα,μας εφερε βόλτα μόνη της.


Είμαι πολυ περήφανος γι'αυτούς τους δυο τύπους,και τους λατρευω απεριοριστα.Εχουν αφησει τη δική τους ζωή για να αφοσιωθούν πληρως σε εμας,και παραμένουν τρελά ερωτευμένοι (Θεε μου φιλιουνται σαν 16χρονα),ο,τι και να περνα η οικογένεια,πάντα έχουν τη λύση.

Βέβαια επειδη η μητέρα μου παρατησε και ιεκ και ξενογλωσσα και τα παντα ελέου...εμού,κι ο πατέρας μου έπιασε το ταξί,όπως καταλαβαίνετε,τραβάω τα πάνδεινα σε θέμα σχολείου και σπουδών,είναι απαιτητικότατοι!

Χαλάλι τους...

Απιστευτο!! Ενα μεγαλο "μπραβο" τους αξιζει, και σε σενα ενα ακομα μεγαλυτερο που αναγνωριζεις τη θυσια τους!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος]

και μεναμε και μακρια(Κερατσινι εκεινος-Βαρη εγω, περιπου 3 τεταρτα δρομος με αμαξι)

Εφόσον είστε στην ίδια πόλη και σε απόσταση που καλύπτεται άνετα απλώς με αμάξι, μια χαρά είστε, δεν έχεις ΚΑΝ δικαίωμα να παραπονιέσαι για "μακριά". Μια χαρά είσαι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[selc]

Είμαι ακόμα μία περίπτωση ανθρώπου που γνώρισε κάποιον μέσα από το διαδίκτυο!
δευτέρα λυκείου ήμουν,έμπαινα κάποιες μέρες σε ένα chat δίχως να μιλάω ιδιαίτερα,πολλές φορές το άφηνα και ανοιχτό και έφευγα (να μην σχολιάσω το πόσα προσωπικά παράθυρα συνομιλίας από κάποιους λιγούρηδες άνοιγαν σε δευτερόλεπτα)Ανάμεσα στα τόσα παράθυρα μου στέλνει κάποιος που από το πρώτο κιόλας μήνυμα στα μάτια μου έμοιαζε διαφορετικός.Μιλήσαμε για ώρες και τελικά αλλάξαμε μσν.Εγώ βέβαια τότε δεν το έβλεπα σοβαρά,έμπαινα μσν σπάνια αλλά όποτε έμπαινα μου έστελνε ρωτώντας με τι κάνω κτλ.Εγώ αντίθετα ήμουν πολύ ψυχρή απέναντί του,δεν με ενδιέφερε.Ένα βράδυ,μέρες χριστουγέννων,στεναχωρημένη για κάποιο λόγο εγώ μπαίνω μσν,αρχίζουμε και μιλάμε και μου ζητάει τον αριθμό μου.Δεν το σκέφτηκα πολύ,το έδωσα! μιλούσαμε σε καθημερινή βάση,τα μηνύματα μέρα μέρα την μέρα άρχισαν να μοιάζουν με μηνύματα ερωτευμένων.Δεν ξέρω αν τότε ήταν έρωτας η απλά ενθουσιασμός Πέρασε ένας μήνας και κανονίσαμε να βρεθούμε,δυστυχώς αυτός έμενε Χαλκίδα,αποφάσισα να πάω να τον δω.Κατεβαίνω από το κτελ κοιτιόμαστε και χαμογελάμε.Η στιγμή που δεν θα ξεχάσω ποτέ από τον άνθρωπο αυτό είναι η στιγμή που μου έπιασε το χέρι δείχνοντας μου ότι με θέλει.Τέλος πάντων τα φτιάξαμε.Φέτος δίναμε και οι δύο πανελλήνιες,δυσκολεύτηκα πολύ σ'αυτή την σχέση καθώς υπήρχε και η απόσταση αλλά και τα ωράρια μας ήταν δύσκολα.Είπαμε όμως να περιμένουμε το καλοκαίρι το οποίο θα το περνάγαμε σίγουρα μαζί και έτσι έγινε,όμως κάτι είχε αρχίσει να χαλάει μεταξύ μας,δεν είμασταν όπως στις αρχές και εμένα αυτό με πλήγωνε,με κούραζε δεν ξέρω!
Εγώ ήξερα πως θα περάσω φοιτήτρια στην Κρήτη και ήμασταν σίγουροι πως θα περάσει και αυτός.Δυστυχώς πέρασε Πάτρα,έτσι το τελειώσαμε όλο αυτό αφού είχαμε υποστεί 1,5 χρόνο μια απόσταση δεν θα αντέχαμε άλλο με μεγαλύτερη απόσταση αυτή την φορά!
Όπως και να'χει τον αγαπούσα και θα τον αγαπάω,δεν τέλειωσε μια σχέση επειδή δεν πήγαινε άλλο αλλά επειδή οι συνθήκες άλλαξαν και θα μας χαλούσε ότι είχαμε!Ίσως καλύτερα έτσι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[IL PENSIERO]

Μην διαβάσετε πιο κάτω θα βαρεθείτε.


Όπως οι περισσότεροι νομίζω...... μεταξύ κοινών γνωστών. Έκανα παρέα με την αδερφή του (ήμασταν περίπου συνομίληκες). Ε! αυτός ήταν πολύ μεγαλυτερός μας, για να ασχοληθεί με την παρέα μας, είχε άλλες....
Κάποια στιγμή πάω να πάρω την αδερφή του, μένω από μπαταρία στο σημείο του ραντεβού, οπότε μου λέει θα τηλεφωνήσω στον αδερφό μου να έρθει να μας πάρει. Έρχεται, τον είδα για πρώτη φορά, με είδε. Ήταν απόμακρος, λιγομίλητος, λίγο ψυχρός, πολύ σοβαρός και ιδιαιτέρως όμορφος. Μετά.... τα τηλέφωνα από την αδερφή του αυξήθηκαν (ανησυχητικά). Βγαίναμε όλοι μαζί, ξανά και ξανά και σε κάνα δίμηνο αρχίζει η εξομολόγηση. Ε από εκεί και πέρα, πήραν τα πράγματα το δρόμο τους......
Κρίμα που το παραμύθι δεν είχε άλογα και πριγκίπισσες....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[adele]

Εφόσον είστε στην ίδια πόλη και σε απόσταση που καλύπτεται άνετα απλώς με αμάξι, μια χαρά είστε, δεν έχεις ΚΑΝ δικαίωμα να παραπονιέσαι για "μακριά". Μια χαρά είσαι.

μάλλον δεν διάβασες όλη την ιστορία

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Menoula]

...ωραια πραγματα :')
ειτε με ευχαριστο ειτε με δυσαρεστο τελος..ειν ομορφο να τα θυμασαι...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vampi]

Από το ischool

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[xrhstoszzn]

Η δικια μου ιστορια εχει αρκετο ενδιαφερον νομιζω..! :Ρ

Spoiler

16 χρονια πριν, περιπου, αποφασιζουν οι αγαπημενοι μου γονεις (να 'ναι παντα καλα γι'αυτο) να με γραψουν στον παιδικο σταθμο, γιατι επεστρεφαν πολυ αργα απο τις δουλειες τους και δεν ειχαν κανεναν να με κραταει την ημερα..Μικρουλα εγω καθως ημουν, ειχα τοτε το πρωτο μου ερωτικο σκυρτημα..3 ετων και μου αρεσε ενα αγορακι (τοτε με γυαλακια και απιστευτα γλυκια φατσουλα), που ακουγε στο ονομα Βαγγελης. Με τον Βαγγελη καναμε πολυ παρεα απο τοτε..Ειχαμε χημεια ως φαινεται..3 χρονια μετα (6 ετων πια) φτανω και στην πρωτη δημοτικου.. Ο ερωτας ομως εκει..ακλονητος! Ο Βαγγελακης δεν εδωσε σημασια ομως ποτε Μοναχα να καθεται στο ιδιο θρανιο με τις φιλες μου ηθελε, με εμενα ποτε!......... Ακομα κι αν δε μενουμε μαζι, οπως ελπιζαμε, ξερω πως αυτο που εχουμε θα κρατησει. Και 4 και 14 και 84 χρονια αμα χρειαστει!! Με δυσκολια, αγαπη, επιμονη και υπομονη, αλλα θα κρατησει...! Γιατι ειναι απλα ο αντρας της ζωης μου! Ο πρωτος και ο τελευταιος μου ερωτας...!

Σαγαπαω

ποπο κατι τετοιες ιστοριες με συγκινουν σαν ταινια ειναι !!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kaleidoscope]

Δε θύμαμαι. Κι όχι, δεν ήμουν μεθυσμένη Απλά ήμουν μικρή και δεν θυμάμαι πότε τον γνώρισα. Λογικά στο φροντιστήριο αγγλικών, στο δημοτικό. Πρέπει να τον είχα δει και πιο πριν στο κολυμβητήριο, αλλά δεν είχαμε γνωριστεί. Και ~ 13 χρόνια μετά, είμαστε μαζί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[adespoto]

Πρωτοσυναντηθήκαμε τυχαία πριν από δύο χρόνια. Και μέχρι πριν τρεις μήνες μόνο κοιταζόμασταν και δεν είχαμε ανταλλάξει κουβέντα
Και κάποια στιγμή βγαίνουμε. Και μιλάμε, μιλάμε μιλάμε ατελείωτα. Και μετά βγαίνουμε οι δυό μας, και μιλάμε μιλάμε μιλάμε.. και καταλήγουμε αγκαλιά μπροστά στη θάλασσα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Εχέμυθη]

Η αληθεια ειναι οτι μου αρεσει πολυ αυτο το θρεντ και η αληθεια παλι ειναι οτι το εχω διαβασει ολο (ειμαι ειλικρινης βλεπετε ).
Σκεφτηκα λοιπον να γραψω για το πως γνωριστηκαν οι παππουδες μου που τοσο αγαπαω

Γνωριμια παππου Μενελαιου και γιαγιας Στελλας , οι γονεις της μαμας μου (που τους εχω ιδιαιτερη αδυναμια η αληθεια ειναι).

Ζουσαν που λετε σε διπλανα χωρια.Ο παππους μου , πρωτοτοκος γιος μιας πολυτεκνης οικογενειας αναγκαζοταν να πουλάει αυγα στα γυρω χωρια.Οπως μου εχουνε πει ο παππους ηταν απο μικρος πολυ ομορφος με πρασινα ματια , ψιλος(με μεγαλα ποδια συμπληρωνω εγω ) , λεβεντης σα να λεμε.Και η γιαγια μου ηταν ομορφουλα , αλλα πολυ πιο χαμηλων τονων.
Η ειρωνεια ειναι οτι πριν πεθανει η μαμα της γιαγιακας μυ της Στελλας της ειχε πει<< Εγω κοριτσι μου θελω να σε παντεψω με ενα παλικαρι απο τη Θεσσαλονικη , αυτοι εδω ειναι αγριανθρωποι>>.Που να το 'ξερε η καημενη !Πεθανε οταν η γιαγια μου ηταν μολις 19 , αυτη και ο κατα 5 χρονια μεγαλυτερος αδερφος της εμειναν ορφανα και απο μανα και απο πατερα.
Βρισκομαστε λοιπον σε μια Ελλαδα μετα τον πολεμο του '40.Σε μια χωρα φτωχη.Τοτε λοιπον εμφανιστηκαν τα πρωτα μεταναστευτικα ρευματα.Ο παππους ο Μενελαος ,νεος τοτε , πηγε στην Αυστραλια για ενα καλυτερο αυριο.Μετα απο 2,3 χρονια μετακομισε και η γιαγια με τον αδερφο της (να διευκρινισω οτι τοτε δε γνωριζονταν καλα καλα ουτε ηταν παντρεμενοι).
Επισημα γνωριστηκαν με προξενιο και υστερα παντρευτηκαν και δημιουργησαν μια υπεροχη οικογενεια.

Μικρη θυμαμαι τους χαρακτιριζα ως το πιο αστειο ζευγαρι.Τωρα ομως που εχω οριμασει και αφου ρωτησα και τη γιαγια και τον παππου μερικα πραγματα μπορω α εχω μια πληρη γνωμη γι'αυτο το ζευγαρι.
Ο παππους μου ηταν αυτος που επερνε ολες τις αποφασεις.Η μαμα μου θυμαται τη γιαγια ως ενα αβουλο πλασμα οσον αφορα τις σοβαρες αποφασεις.Ηταν αυτη που τους μεγαλωνε , τους μαγειρευε , τους φροντιζε ...Η καλη νοικοκυρα με λιγα λογια.Η γυναικα που θα το βουλωνε , που δε θα εφερνε καμια αντιριση στον αντρα της.
Ηταν αληθεια ομως ευτυχισμενη;
-Γιαγια τον παππου τον ερωτευτηκες; τη ρωτησα μια μερα.
- Εεε ο παππους ηταν καλος: δεν επινε , δεν επαιζε χαρτια δεν κοιτουσε αλλες γυναικες.Ομορφος ηταν...Με αγαπουσε Ελενα, και μαλιστα επειδη αργησα να κανω παιδια δε μου ειπε ποτε τιποτα.Ισα ισα μου φεροταν πολυ τρρυφρα σε αυτο το θεμα. Μου απαντησε

Τοτε χωρις να χασω εγω ευκαιρια ρωτησα το ιδιο και στον παππου ο οποιος απαντησε οτι υπηρχαν κι αλλες .Οτι αυτος μπορουσε να εχει οποια θελει .
Εγω παλι πιστευω οτι το λεει καθαρα απο εγωισμο.Γιατι ξερω οτι την ημερα γνωριμιας τους κρατουσε ενα ανιψακι του αγκαλια και οταν ειδε τη γιαγια του επεσε!
Μετα απο ποσα χρονια γαμου ειναι μαζι αγαπημενοι.Τωρα ο παππους λογω ηλικιας εχει και ανοια και η γιαγια στεκεται εκει βραχος και τον φροντιζει....
Ναι η αληθεια ειναι οτι οχι μονο τους αγαπαω , τους λατρευω και τους ευχαριστω που με μεγαλωσαν και με μεγαλωσαν

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[souzana]

πω στο μετρο κυκλοφορουν τοσοι ωραιοι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[libre]

Ωραιο νημα. Λοιπον ειχα παει εκδρομη στις Αλπεις και δουλευε ρεσεψιον στο ξενοδοχειο που εμενα. Την εψηνα ολο το σαββατοκυριακο με πονηρο σκοπο, αλλά εφαγα τα μουτρα μου. Της αφησα την καρτα μου κι εφυγα σχεδον χωρις ελπιδα. Λιγες μερες αργοτερα, μια ωραια πρωια χτυπαει το κουδουνι, ανοιγω και ηταν αυτη. Δεν μπορουσα να συνελθω και νομιζα οτι εβλεπα ονειρο. Ειχε αφησει τη δουλεια της κι εμενε σε ενα youth hostel στην πολη μου. Ημουνα πολυ επιφυλακτικος για τις προθεσεις της, αλλά με ετρωγε κι απο πανω. Την εβλεπα να ξοδευεται στο youth hostel και καθως ειχα ενα επιπλεον δωματιο της ειπα να ερθει να μεινει. Πανε 15 χρονια απο τοτε ....

Spoiler

Η παραπανω ηταν η ρομαντική version. Το παρασκηνιο ηταν οτι ειχε φαει το κρυο της αρκουδας πανω στις Αλπεις και ψαχνοταν για να φυγει. Εκεινη την εποχη δουλευα σε εταιρεια ακινητων και γνωριζα πολλούς ιδιοκτητες ξενοδοχειων, τουριστικών εγκαταστασεων κλπ και της ειπα οτι αν αποφασιζε να κατεβει προς την περιοχη μου θα τη βοηθουσα οσο μπορουσα για δουλεια. Μου εκανε πραγματι επισκεψη-εκπληξη και ειχα νομισει οτι παρατησε τη δουλεια της, αλλα στην πραγματικοτητα ηταν στο τελειωμα της σεζον και δεν ανανεωσε το συμβολαιο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πληροφορικάριος]

Στο μετρό . Κοιταζόμασταν για καμια εβδομάδα μέχρι να καταφέρω να την γνωρίσω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Από όσο μου έχουν διηγηθεί οι γονείς μου, όταν ήμουνα 1,5 ετών, με πήγανε στο σπίτι των φίλων τους για να δούμε την καινούργια μπέμπα. Ε, μεγαλώσαμε μαζί και κάποια στιγμή...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[GiorgosAsi]

Δηλαδη γεννηθηκατε παντρεμενοι εσεις ρε, καλο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Wanda]

Με πήρε τηλέφωνο μια φίλη μου για να πάμε σινεμά μαζί με τα αγόρια από το φροντιστήριο (πρώτη φορά λέγαμε να βγούμε όλοι μαζί) και "ψήθηκα". Όταν έφτασα, όμως, στο σημείο συνάντησης, ήταν η φίλη μου, ένας φίλος μας απ' το φροντιστήριο, η κοπέλα του και ο κολλητός του (ο οποίος ήταν κούκλος! ).

Από την πρώτη στιγμή, "δέσαμε" με τον κολλητό, μιλούσαμε σε όλο το δρόμο μέχρι να φτάσουμε στο σινεμά κ μέχρι να αρχίσει η ταινία. Το κομβικό σημείο για εμένα ήταν, όταν προσπαθούσαμε να διαλέξουμε ποια ταινία θα δούμε, επειδή δεν μπορούσα να δω την ταινία που προτιμούσε εκείνος γιατί την έπαιζε αργά κ έπρεπε να γυρίσω σπίτι, πήρε το booklet του σινεμά με τις ταινίες και μου το έφερε στο κεφάλι..! Ε, ξύπνησε η πρωτόγονη μέσα μου, ουγκ-μπουγκ και κόλλησα!
Fast forward, 20 χρόνια μετά, είναι ο έρωτας και η αγάπη της ζωής μου!!