Πώς εξηγούμε στα παιδιά την απώλεια;

[mania]

Βασικά πιστέυω ότι πάει ανάλογα την ηλικία, άλλο να είναι 5 άλλο 15 στα 5 ναι θα του έλεγα για τον άγγελο και τον ουρανό και πώς είναι ευτυχισμένος όποιος είναι εκεί πάνω κλπ

Αν είναι όμως απο 10 εώς 15+ θα πηγαινα σε ψυχολόγο και θα συμβουλευόμουν πώς θα το πώ ή αν όχι να του το πεί μπροστά μου έχας ψυχολόγος, δεν θα μπορούσα να έχω άν έχανα δικό μου άτομο να το πώ χωρίς να φρικάρω μπροστά του, είμαι σύγουρη για αυτό.

Δεν ξέρω άν είναι χαζή η άποψη μου άλλα πιστέυω ότι έτσι θα ήθελα να το μάθω και εγώ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[KOULA]

εμενα μου ειχε πει η μανα μου για τον παππου μου [7χρ ημουν] επειδη η γιαγια στεναχωριεται χωρις τον παππου και ο καλος θεουλης στεναχωριοτανε που εκλεγαι η γιαγια πηρε τον παππου κοντα στην γιαγια και τωρα ειναι χαρουμενοι και οι δυο καπως ετσι το λενε στα παιδια αναλογα με την ηλικια βεβαια γιατι αν ειναι μεγαλο και καταλαβαινει τι ειναι ο θανατος το λες απλα οτι πεθανε ο παππους γιατι ετσι επρεπε επειδη ηταν αρρωστος

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vicky]

Είμαι κάθετος σε ένα παιδί να απαντάμε διαφορετικά από ότι θα απαντούσαμε σε έναν ενήλικα

Βασικά είμαι κατά σε απαντήσεις προς ένα παιδί να βάζουμε (λίγη) σάλτσα από θρησκείες,

Θα συμφωνήσω με αυτά που λες αλλά μου είναι δύσκολο να τα τηρήσω μιλώντας σε ένα παιδί για το θάνατο (για οποιοδήποτε άλλο θέμα ναι). Εντάξει το πως και το γιατί αλλά όταν σε ρωτάει που πάει ένας άνθρωπος όταν πεθαίνει πιστεύω είναι λίγο σκληρό να του πείς ότι τον θάβουν, τον καίνε ή οτιδήποτε και μετά τίποτα. Εδώ εγώ που είμαι 24 έχω ανάγκη να πιστεύω στη μεταθανάτια ζωή με οποιαδήποτε μορφη.
Βέβαια ίσως είναι και η εύκολη λύση η θρησκεία, πήγε κοντά στο Θεό, έγινε άγγελος κτλ Τι θα μπορούσαμε να απαντήσουμε σε ένα παιδί που σε ρωτάει για το θάνατο (πχ της φίλης του) (πως,γιατί, που είναι τώρα) χωρίς να μπλέξουμε θρησκείες γιατί εγω ειλικρινά δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Νομίζω ότι εγώ θα έλεγα
Ο θάνατος είναι ένας αιώνιος ύπνος. Οι άνθρωποι που είναι πολύ κουρασμένοι ή άρρωστοι αποφασίζουν κάποια στιγμή να βάλουν το μυαλό τους και την ψυχή τους για έναν ύπνο που δεν θα ξυπνήσουν ποτέ ξανά. Γιαυτό πλέον, όταν θέλουμε να συναντήσουμε αυτούς που πέθαναν, θα τους συναντάμε στον ύπνο μας στα όνειρα μας.

Από κει και πέρα υπάρχουν τρόποι να ελιχθεί ένας ενήλικας μπροστά σε ένα παιδί σε ερωτήματα του στυλ "α δλδ εγώ που νυστάζω μπορώ να πεθάνω?" ή "Ο θείος ήταν πολύ νέος, γιατί κουράστηκε και πήγε για ύπνο τόσο νέος" ή κάτι άλλο που θα σκαρφιστεί το παιδί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[KOULA]

οταν ο ανηψιος μου ηταν 13χρ του ετυχε οτι ο καλυτερος φιλος του στραγγαλιστηκε απο τον ιδιο τον πατερα του το μοναδικο σαββατοκυριακο που δεν ηταν μαζι του η ξαδελφη μου που ειναι ψυχολογος του ειπε την αληθεια με απλα λογια τα γιατι ειναι δυσκολα να τα απαντησεις εδω εγω που εχασα την μανα μου στα 15 μου δεν μπορεσα να απαντησω στα γιατι και το εζησα απο κοντα γιατι πεθανε απο καρκινο προσπαθησα να πεισω τον εαυτο μου οτι ο θεος την αγαπουσε παρα πολυ χωρις θρησκειες μπορεις να πεις οτι κοιμηθηκε και οτι πηγε σεναν κοσμο που ολα ειναι ομορφα εγω ακομη πιστευω οτι καποια στιγμη θα παω κοντα στην μανα μου σεναν υπεροχο κοσμο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

οταν ο ανηψιος μου ηταν 13χρ του ετυχε οτι ο καλυτερος φιλος του στραγγαλιστηκε απο τον ιδιο τον πατερα του το μοναδικο σαββατοκυριακο που δεν ηταν μαζι του η ξαδελφη μου που ειναι ψυχολογος του ειπε την αληθεια με απλα λογια

Ο Χριστός και οι Απόστολοι και η Παναγία μαζί…τι θλιβερό είναι αυτό που συμβαίνει στον κόσμο…

Δεν μιλώ για ηλικίες όπου μπορείς να τους εξηγήσεις και να καταλαβαίνουν…μιλώ για ηλικίες μέχρι 5 χρονών ας πούμε, όταν τα παιδιά βλέπουν την ζωή σαν παραμύθι ή σαν παιχνίδι. Αναρωτιέμαι αν είναι καλό να τους χαλάς το παραμύθι, να «τους ξυπνάς»... σκέφτομαι ότι δεν θέλω να πονανε παραπάνω,( γιατί αν δεν βλέπουν ένα αγαπημένο πρόσωπο πονανε ούτος η άλλος.) Θα μου άρεσε να βρω κάτι που ναι μεν δεν αλλάζει τα πράγματα, τα παρουσιάζει σε καλύτερο φως και απαλύνεται έτσι ο πόνος … ουσιαστικά όλοι ένα ψέμα έχουμε ανάγκη…(ότι ένα κακό δεν είναι οριστικό)…οτι μπορεί κάποια στιγμή να αλλάξουν τα πράγματα…

Μου φαίνεται καλή η ιδέα ότι «ξεκουράζονται».

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Νομίζω ότι εγώ θα έλεγα
Ο θάνατος είναι ένας αιώνιος ύπνος. Οι άνθρωποι που είναι πολύ κουρασμένοι ή άρρωστοι αποφασίζουν κάποια στιγμή να βάλουν το μυαλό τους και την ψυχή τους για έναν ύπνο που δεν θα ξυπνήσουν ποτέ ξανά. Γιαυτό πλέον, όταν θέλουμε να συναντήσουμε αυτούς που πέθαναν, θα τους συναντάμε στον ύπνο μας στα όνειρα μας.

Από κει και πέρα υπάρχουν τρόποι να ελιχθεί ένας ενήλικας μπροστά σε ένα παιδί σε ερωτήματα του στυλ "α δλδ εγώ που νυστάζω μπορώ να πεθάνω?" ή "Ο θείος ήταν πολύ νέος, γιατί κουράστηκε και πήγε για ύπνο τόσο νέος" ή κάτι άλλο που θα σκαρφιστεί το παιδί.

Πάντως εγώ (αν και δε θυμάμαι σε ποια ηλικία) φοβόμουν να κοιμηθώ μην πεθάνω και θυμάμαι τον μπαμπά μου να κάθεται μες τη νύχτα να μου λέει πως τα μικρά παιδιά δεν πεθαίνουν παρά μόνο οι ηλικιωμένοι και οι πολύ άρρωστοι κτλ κτλ..
Μεταφυσικά μιλώντας (αλλά και Χριστιανικά πιστεύω) ο θάνατος δε μοιάζει καθόλου με ύπνο.
Εγώ σαν παιδι ένιωθα καλύτερα με το "είναι ψηλά στον ουρανό". Ακόμα και τώρα μου είναι πιο εύκολο να φανταστώ τη συνειδητότητα του νεκρού να "υπάρχει" κάπου ψηλά και να σε "προστατεύει" με την "παρουσία" του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Kakerlak]

εχω μια γνωστη που εχει 2 παιδια 10-5χρ εκανε κ τριτο αλλα το εχασε μετα απο λιγο καιρο...
η μητερα ειπε στην 10χρονη κορη οτι ειναι ψηλα στον ουρανο... οπου εγινε αγκελακι

το κοριτσακι οταν παιζει εξω στην αυλη συνεχεια μπαινει κλεγοντας μεσα λεγοντας οτι ειδε ενα αγκελακι να την κοιταει...

αρα φοβατε αυτην την σκεψη... πιστευω οτι το καθε παιδι σκεφτετε διαφορετικα κ οτι κ να πουμε υπαρχει μεγαλη πιθανοτητα το παιδι να το παρει στραβα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

καλά τα λες kakerlak.. κάθε παιδί έχει τις ιδιαιτερότητές του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giovanna]

roumana ο γιος σου ειναι τζιμανι!

αλλα περα απο αυτο...
εγω θα προσπαθουσα να εξηγησω την αληθεια με καποια δοση παραμυθιου μεσα, ωστε να την κανω πιο βατη για το παιδι...
δλδ, δε θα λεγα ποτε την ωμη αληθεια " πεθανε ο μπαμπας σου, τωρα παμε να τον βαλουμε μεσα στο χωμα", ΠΡΟΦΑΝΩΣ.
θα ελεγα οτι πεθανε (με το συγκεκριμενο ρημα) και οτι πηγε στον ουρανο, ειναι κοντα στο Θεουλη τωρα και τον προστατευει γιατι ηταν καλος....και θα διαβεβαιωνα οτι δεν πρεπει να φοβαται αυτη τη σκεψη...

το παραδειγμα του μπαμπα το παιρνω απο το δικο μου μπαμπα, που σκοτωθηκε περιπου οταν ημουν στην ηλικια του δικου σου γιου.
Η μαμα μου δεν ηξερε πως να το αντιμετωπισει, και μου ελεγε συνεχεια ψεμματα για μερικες μερες....
εγω ειχα αφηνιασει, τραβαγα τις μπουκλες μου....

τελικα συμβουλευτηκε ψυχολογο, της ειπε να κατεβασει απο ολοκληρο το σπιτι ολα τα δικα του αντικειμενα, και να παιξουμε οι δυο μας με αυτα... και στο τελος, να μου πει την αληθεια, πιο ωραιοποιημενη (εφερα σχετικο παραδειγμα)...

το αποτελεσμα ηταν να κλαιω μερικες μερες, αλλα το συνηθισα και δε μου εχει αφησει κανενα τραυμα, αυτο καθεαυτο το γεγονος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Και αυτό μου φαίνεται πολύ σωστό Giovanna…όχι ωμη αλήθεια αλλά ούτε ένα παραμύθι…[FONT=&quot] [/FONT]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.