Συγκατοίκηση με σύντροφο: Υπέρ ή κατά;

[glayki]

Όταν φτάνεις σε τέλμα και κινδυνεύει η ψυχική σου υγεία ( για τη σωματική δε το συζητώ.. Φεύγεις άμεσα.. Αν και αργά ή γρήγορα και η φθορά της ψυχικής υγείας θα σωματοποιηθει στην εκδήλωση κάποιας ασθένειας) , τότε ούτε που σε νοιάζει τι κυκλοφορεί εκεί έξω
.. Ίδιο / χειρότερο;
Φεύγεις ανεπιστρεπτί
Και όπως έλεγα πάντα μεταξύ της δικής του και της δικής μου υγείας ή της ηρεμίας.. Ασυζητητί προτιμώ τη δική μου.

 

[Devil]

Όταν φτάνεις σε τέλμα και κινδυνεύει η ψυχική σου υγεία ( για τη σωματική δε το συζητώ.. Φεύγεις άμεσα.. Αν και αργά ή γρήγορα και η φθορά της ψυχικής υγείας θα σωματοποιηθει στην εκδήλωση κάποιας ασθένειας) , τότε ούτε που σε νοιάζει τι κυκλοφορεί εκεί έξω
.. Ίδιο / χειρότερο;
Φεύγεις ανεπιστρεπτί
Και όπως έλεγα πάντα μεταξύ της δικής του και της δικής μου υγείας ή της ηρεμίας.. Ασυζητητί προτιμώ τη δική μου.

ναι δεν διαφωνω και σιγουρα έχεις και μεγαλύτερη εμπειρια απο μένα σε αυτα πρέπει να ορίσουμε ομως τι ειναι το όριο... γιατι μερικοί μερικές κουράζονται ψυχικα και μονο που πάνε σε μια εφορία... αναμφίβολα ενας γαμος μια σχέση θα έχει και ευθύνες αν δεν αγαπάς τον αλλον θα τις χρησιμοποιησεις ως δικαιολογια για να φυγεις πιστευω.

 

[glayki]

ναι δεν διαφωνω και σιγουρα έχεις και μεγαλύτερη εμπειρια απο μένα σε αυτα πρέπει να ορίσουμε ομως τι ειναι το όριο... γιατι μερικοί μερικές κουράζονται ψυχικα και μονο που πάνε σε μια εφορία... αναμφίβολα ενας γαμος μια σχέση θα έχει και ευθύνες αν δεν αγαπάς τον αλλον θα τις χρησιμοποιησεις ως δικαιολογια για να φυγεις πιστευω.

Κοίτα να δεις εγώ είμαι τέρας υπομονής και στη δουλειά και στην προσωπική μου ζωή.. Αλλά όλα έχουν ένα όριο. Στο απόλυτο κενό αρνούμαι να ξαναζησω

 

[Devil]

Να σου πω την αλήθεια και εγώ αν δεν προχωρήσει σοβαρά αυτη η σχέση π έχω τωρα (δεν εννοω αύριο) γενικά μετά θα κατσω να αραξω ενα διάστημα και σιγουρα αμα δεν βρω κάποια να συνεννοουμαστε δεν θα προχωρήσω σε γάμο παιδιά κτλ... θα περνάω καλά με σεξάκι κτλ και θα τα γράψω κ εγω... δεν θα κατσω να πεθάνω κιολας. Αν οι κοπελες εκει έξω δεν θέλουν δεσμεύσεις και ευθύνες... καμια δεν πιέζουμε. Με το ζόρι παντρειά δεν γινεται, δυσκολος σα χαρακτηρας θεωρω δεν ειμαι εκτος βεβαια και αν η άλλη θέλει εναν άνθρωπο χωρις άποψη κ γνώμη. Ε τοτε ναι ειμαι "δυσκολος".

Τι να κάνεις τωρα οπως λεει και ενας φίλος... πέσαμε στην εποχή. Να κάτσεις να πεθάνεις ; με το ζορι ; αμα δε θέλουν παράτα τες ΑΣτες να πηγαίνουν με τον.... Καρβέλα. Τα ειδαμε κ αυτά.

 

[glayki]

Να σου πω την αλήθεια και εγώ αν δεν προχωρήσει σοβαρά αυτη η σχέση π έχω τωρα (δεν εννοω αύριο) γενικά μετά θα κατσω να αραξω ενα διάστημα και σιγουρα αμα δεν βρω κάποια να συνεννοουμαστε δεν θα προχωρήσω σε γάμο παιδιά κτλ... θα περνάω καλά με σεξάκι κτλ και θα τα γράψω κ εγω... δεν θα κατσω να πεθάνω κιολας. Αν οι κοπελες εκει έξω δεν θέλουν δεσμεύσεις και ευθύνες... καμια δεν πιέζουμε. Με το ζόρι παντρειά δεν γινεται, δυσκολος σα χαρακτηρας θεωρω δεν ειμαι εκτος βεβαια και αν η άλλη θέλει εναν άνθρωπο χωρις άποψη κ γνώμη. Ε τοτε ναι ειμαι "δυσκολος".

Τι να κάνεις τωρα οπως λεει και ενας φίλος... πέσαμε στην εποχή. Να κάτσεις να πεθάνεις ; με το ζορι ; αμα δε θέλουν παράτα τες ΑΣτες να πηγαίνουν με τον.... Καρβέλα. Τα ειδαμε κ αυτά.

Το target group 35/40 ήδη αρχίζει να ψάχνεται, γιατί νιώθει τα περιθώρια για παιδί να συρρικνώνονται. Ότι βρίσκει κανείς , βρίσκει. Το θέμα είναι να πετύχει κάποιον συμβατό, όχι λύση ανάγκης, ελλείψει άλλων ευκαιριών

 

[parafernalia]

Να είσαι σε μια μέση ηλικία ζαμανφού κάπου είναι και λογικό. Να είσαι όμως νέος και να βάζεις προτεραιότητα τον εαυτό σου, διαπράττεις ύβρη απέναντι στο φτερωτό γιο της Αφροδίτης. Εντάξει δεν είναι όλοι οι άνθρωποι για έρωτες αλλά στο τέλος τι θα σου μείνει; Αυτές οι δυνατές αναμνήσεις αξίζουν που νικάνε ακόμα και τον πόνο και το θάνατο.

 

[Aleksa]

Ο λόγος που ανέχεσαι έναν νεκρό γάμο είναι γιατί οι άλλες που κυκλοφορούν έξω ελεύθερες είναι μια απ' τα ίδια ή και χειρότερες. Χώρια το οικονομικό κομμάτι, αφού ούτως ή άλλως πάλι θα πληρώνεις, τουλάχιστον ας πληρώνεις ένα σπίτι λιγότερο.

Αν προάγεις σε όλα τα πράγματα να πρέπει να πηγαίνει πάντα πρώτα ο εαυτός σου, γιατί να θέλεις να αλλάξει και να αρχίσεις να μοιράζεσαι το προσωπικό σου χρόνο; Δεν βγάζει νόημα.

Ή θα είσαι νέος και ερωτευμένος με τα μπούνια 1000% κι ότι βρέξει ας κατεβάσει, ή θα είσαι χαλαρός και θα διασκεδάζεις εν πλήρη συνείδηση.

Ok, εξαρτάται από την οπτική του καθενός.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 10 Οκτωβρίου 2023

Όταν φτάνεις σε τέλμα και κινδυνεύει η ψυχική σου υγεία ( για τη σωματική δε το συζητώ.. Φεύγεις άμεσα.. Αν και αργά ή γρήγορα και η φθορά της ψυχικής υγείας θα σωματοποιηθει στην εκδήλωση κάποιας ασθένειας) , τότε ούτε που σε νοιάζει τι κυκλοφορεί εκεί έξω
.. Ίδιο / χειρότερο;
Φεύγεις ανεπιστρεπτί
Και όπως έλεγα πάντα μεταξύ της δικής του και της δικής μου υγείας ή της ηρεμίας.. Ασυζητητί προτιμώ τη δική μου.

Σαν πολύ συμφωνούμε μεταξύ μας (και μπράβο μας).

 

[Devil]

Να είσαι σε μια μέση ηλικία ζαμανφού κάπου είναι και λογικό. Να είσαι όμως νέος και να βάζεις προτεραιότητα τον εαυτό σου, διαπράττεις ύβρη απέναντι στο φτερωτό γιο της Αφροδίτης. Εντάξει δεν είναι όλοι οι άνθρωποι για έρωτες αλλά στο τέλος τι θα σου μείνει; Αυτές οι δυνατές αναμνήσεις αξίζουν που νικάνε ακόμα και τον πόνο και το θάνατο.

Στην τελική το καλυτερο επιχείρημα είναι αυτό που λες να το νιώσει ο άλλος σαν ανάγκη. Αλλιώς στου κουφου τη πορτα...

 

[Valder]

Να είσαι σε μια μέση ηλικία ζαμανφού κάπου είναι και λογικό. Να είσαι όμως νέος και να βάζεις προτεραιότητα τον εαυτό σου, διαπράττεις ύβρη απέναντι στο φτερωτό γιο της Αφροδίτης. Εντάξει δεν είναι όλοι οι άνθρωποι για έρωτες αλλά στο τέλος τι θα σου μείνει; Αυτές οι δυνατές αναμνήσεις αξίζουν που νικάνε ακόμα και τον πόνο και το θάνατο.

Κάποτε, αυτή η ύβρις στους άλλους με πείραζε. Και πως εγινε ετσι η κοινωνία και τι θα κάνουμε και γιατί τόση έπαρση και μπλα μπλα μπλα.

Πλέον, είναι απλά Τρίτη.

Δεν ξερω αν με πιάνεις.

 

[Aura]

Είμαι κατά της συγατοίκησης για ζευγάρια που δεν σκοπεύουν να έχουν απογόνους.
Και υπέρ, αντίστοιχα, για όσους ("φυσιολογικούς" κατά κόσμον, θέλουν να τεκνοποιήσουν).

Ωστόσο, με ή χωρίς παιδιά, η συγκατοίκηση μοιραία φέρνει τη φθορά και όλα τα επακόλουθα.
Πλέον τα διαζύγια με τους γάμους στις μέρες μας είναι σε αναλογία 1:1. Οι αλλαγές στις κοινωνικές συνθήκες κυρίως, έχουν ανατρέψει το παλιό πρότυπο της δια βίου συνύπαρξης.
Πολύ λίγα ζευγάρια μένουν μαζί μέχρι "τέλους της διαδρομής", για πάρα πολλούς λόγους, στους οποίους δεν χρειάζεται νομίζω να αναφερθώ. Με τους περισσότερους από αυτούς, μάλλον να ανέχονται παρά να δέχονται ο ένας τον άλλον.

Από κει κι έπειτα καθένας προσαρμόζει και τα θέλω του, σύμφωνα με τις συνθήκες της ζωής του.
Για μένα προσωπικά το ιδανικό θα ήταν ζευγάρι να μένει σε διαφορετικά διαμερίσματα και όσο το δυνατόν σε πιο κοντινή απόσταση (πάντα με την προϋπόθεση να μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά).
Και να βρίσκονται ή/και μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι όποτε θέλουν, πάντως όχι σε καθημερινή βάση.

Ο "μπαρμπα"-Φλομπέρ είχε εύστοχα παρατηρήσει κάποτε: η μεγάλη οικειότητα, γεννά την περιφρόνηση.

Δυο σπίτια στην ίδια πολυκατοικία ωραίο ακούγεται
Αλλά είναι ουτοπικό, εκτός αν τα βρεις με κάνα γείτονα

'Άμα δουλεύουν και οι δυο, δεν νομίζω να έχουν τόσο χρόνο να βαρεθεί ο ένας στον άλλον , διαφορετικά ωράρια, διαφορετικές υποχρεώσεις πιθανόν . Οπότε εκεί που μπορεί να βρίσκονταν το βράδυ πχ να φάνε να δούνε μια ταινία, μπορεί να μη βρεθούν καθόλου . Και αυτό να το κάνεις όλη σου τη ζωή. Εμένα μου φαίνεται όχι χάνεται η έννοια της συντροφικότητας γιατί στην ουσία δε έχεις κοινές δραστηριότητες με τον άλλον .

 

[parafernalia]

Κάποτε, αυτή η ύβρις στους άλλους με πείραζε. Και πως εγινε ετσι η κοινωνία και τι θα κάνουμε και γιατί τόση έπαρση και μπλα μπλα μπλα.

Πλέον, είναι απλά Τρίτη.

Δεν ξερω αν με πιάνεις.

Σε πιάνω αν και για μένα ήταν προδοσία και συνεχίζει να είναι. Με τα χρόνια βέβαια αρχίζεις να το θεωρείς δεδομένο. "Έτσι είναι ο κόσμος" λες και προχωράς.

 

[Aleksa]

Δυο σπίτια στην ίδια πολυκατοικία ωραίο ακούγεται
Αλλά είναι ουτοπικό, εκτός αν τα βρεις με κάνα γείτονα

'Άμα δουλεύουν και οι δυο, δεν νομίζω να έχουν τόσο χρόνο να βαρεθεί ο ένας στον άλλον , διαφορετικά ωράρια, διαφορετικές υποχρεώσεις πιθανόν . Οπότε εκεί που μπορεί να βρίσκονταν το βράδυ πχ να φάνε να δούνε μια ταινία, μπορεί να μη βρεθούν καθόλου . Και αυτό να το κάνεις όλη σου τη ζωή. Εμένα μου φαίνεται όχι χάνεται η έννοια της συντροφικότητας γιατί στην ουσία δε έχεις κοινές δραστηριότητες με τον άλλον .

Μπορεί να είναι στην ίδια γειτονιά, λίγα βήματα και αν το επιθυμούν να βρίσκονται και να περνούν χρόνο μαζί, σε καθημερινή βάση.
Σε τι εμποδίζει αυτό τις κοινές δραστηριότητες;
Εκτός κι αν εννοείς τις δουλειές του σπιτιού ή τις... "ιδιωτικές στιγμές" (όπως π.χ. την αποτρίχωση, τις επισκέψεις στην τουαλέτα κλπ..)

Όπως και να'χει θα ήθελα να το δοκιμάσω.
Γιατί τη μακροχρόνια συμβίωση την έχω ζήσει και νομίζω δεν μου ταιριάζει.

Spoiler

Περιμένω τώρα να πεταχτεί κάποιος να πει κάποιος πως, λίγο-πολύ- είμαι σκατοχαρακτήρας,
γι αυτό και δεν μου ταιριάζει.

 

[Υδροχόος]

Μπορεί να είναι στην ίδια γειτονιά, λίγα βήματα και αν το επιθυμούν να βρίσκονται και να περνούν χρόνο μαζί, σε καθημερινή βάση.
Σε τι εμποδίζει αυτό τις κοινές δραστηριότητες;
Εκτός κι αν εννοείς τις δουλειές του σπιτιού ή τις... "ιδιωτικές στιγμές" (όπως π.χ. την αποτρίχωση, τις επισκέψεις στην τουαλέτα κλπ..)

Όπως και να'χει θα ήθελα να το δοκιμάσω.
Γιατί τη μακροχρόνια συμβίωση την έχω ζήσει και νομίζω δεν μου ταιριάζει.

Αυτό που περιγράφεις είναι μια χαρά..."ανοιχτή σχέση". Χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς υποχρεώσεις, χωρίς τίποτα. Αν θέλουμε, όποτε θέλουμε κι αν το θέλουμε...

Οκ. Αν αυτό σου ταιριάζει, τώρα πια, μια χαρά...

Μα σε τέτοιου είδους σχέσεις λείπει ο έρωτας, Αλέξα μου. Δε γίνεται έρωτας και αυτό που περιγράφεις...

Ούτε καν συντροφικότητα δεν (θα) έχει αυτή η "σχέση"...

Οκ. Ίσως είμαι πολύ παραδοσιακή και τα βλέπω αλλιώς τα πράγματα...

 

[glayki]

Αυτό που περιγράφεις είναι μια χαρά..."ανοιχτή σχέση". Χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς υποχρεώσεις, χωρίς τίποτα. Αν θέλουμε, όποτε θέλουμε κι αν το θέλουμε...

Οκ. Αν αυτό σου ταιριάζει, τώρα πια, μια χαρά...

Μα σε τέτοιου είδους σχέσεις λείπει, ο έρωτας, Αλέξα μου. Δε γίνεται έρωτας και αυτό που περιγράφεις...

Ούτε καν συντροφικότητα δεν (θα) έχει αυτή η "σχέση"...

Οκ. Είσαι εγώ είμαι πολύ παραδοσιακή και τα βλέπω αλλιώς τα πράγματα...

Γιατί να λείπει ο έρωτας ;ίσα ίσα επειδή δεν είστε συνεχώς μαζί, υπάρχει επιθυμία έντονη , αργεί περισσότερο η απομυθοποίηση που αργά ή γρήγορα έρχεται. Για άτομα που δεν αντέχουν να έχουν κάποιο δίπλα σε βαθμό προσκόλλησης, που θέλουν ιδιωτικό χωροχρόνο μια χαρά μπορεί να δουλέψει

 

[Aleksa]

Αυτό που περιγράφεις είναι μια χαρά..."ανοιχτή σχέση". Χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς υποχρεώσεις, χωρίς τίποτα. Αν θέλουμε, όποτε θέλουμε κι αν το θέλουμε...

Οκ. Αν αυτό σου ταιριάζει, τώρα πια, μια χαρά...

Μα σε τέτοιου είδους σχέσεις λείπει ο έρωτας, Αλέξα μου. Δε γίνεται έρωτας και αυτό που περιγράφεις...

Ούτε καν συντροφικότητα δεν (θα) έχει αυτή η "σχέση"...

Οκ. Ίσως είμαι πολύ παραδοσιακή και τα βλέπω αλλιώς τα πράγματα...

Μου φαίνεται τα έχεις μπερδέψει λίγο καλή μου Χριστίνα.
Το να μη συμβιώνουν δεν συνιστά "ανοιχτή σχέση". Με τον όρο "ανοιχτή σχέση", είθισται να εννοούμε να έχει κάθε μέλος την ευχέρεια να συνευρίσκεται και με άλλους σεξουαλικούς συντρόφους, δηλαδή πολυγαμία, δίχως αποκλειστικότητα.
Καμιά σχέση με μένα.

 

[Υδροχόος]

Γιατί να λείπει ο έρωτας ;ίσα ίσα επειδή δεν είστε συνεχώς μαζί, υπάρχει επιθυμία έντονη , αργεί περισσότερο η απομυθοποίηση που άραγε ή γρήγορα έρχεται. Για άτομα που δεν αντέχουν να έχουν κάποιο δίπλα σε βαθμό προσκόλλησης, που θέλουν ιδιωτικό χωροχρόνο μια χαρά μπορεί να δουλέψει

Οκ, κορίτσια...υποχωρώ !!!

Από πότε θεωρείται...η συγκατοίκηση ή ο γάμος προσκόλληση ; Δεν είπαμε να είναι "ο μ΄ αγαπάς κι σ΄ αγαπώ". Αυτοκολλητάκια...Ο καθένας θα έχει τη δουλειά του, τα ωράρια του, οι υποχρεώσεις που θα τρέχουν...Σε όλα αυτά να προσθέσουμε και τις αποστάσεις ;

Εγώ ξέρω και κάτι άλλο, πάντως. Γιατί το νόμισμα έχει δύο όψεις...

"Μάτια που δε βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται"...

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 10 Οκτωβρίου 2023

Μου φαίνεται τα έχεις μπερδέψει λίγο καλή μου Χριστίνα.
Το να μη συμβιώνουν δεν συνιστά "ανοιχτή σχέση". Με τον όρο "ανοιχτή σχέση", είθισται να εννοούμε να έχει κάθε μέλος την ευχέρεια να συνευρίσκεται και με άλλους σεξουαλικούς συντρόφους, δηλαδή πολυγαμία, δίχως αποκλειστικότητα.
Καμιά σχέση με μένα.

Οκ. Καταλαβαίνω τί λες. Δεν κυριολεκτούσα...

 

[Aleksa]

. Για άτομα που δεν αντέχουν να έχουν κάποιο δίπλα σε βαθμό προσκόλλησης, που θέλουν ιδιωτικό χωροχρόνο μια χαρά μπορεί να δουλέψει

Ναι. Το να μην έχω τον "ιδιωτικό μου χωρόχρονο", όπως πολύ εύστοχα το έθεσες, προσωπικά με κάνει να ασφυκτιώ, με εξαντλεί.
Η συμβίωση με σύντροφο, μόνο σε διακοπές.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 10 Οκτωβρίου 2023

"Μάτια που δε βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται"...

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 10 Οκτωβρίου 2023

.

Σε αυτό θα συμφωνήσω, όταν αφορά περιπτώσεις που τα "μάτια" μένουν σε άλλη πόλη ή χώρα.
Άλλες καθημερινές εντυπώσεις, άλλες εμπειρίες ξεχωριστές, λίγο-λίγο αποξενώνονται.

 

[glayki]

Οκ, κορίτσια...υποχωρώ !!!

Από πότε θεωρείται...η συγκατοίκηση ή ο γάμος προσκόλληση ; Δεν είπαμε να είναι "ο μ΄ αγαπάς κι σ΄ αγαπώ". Αυτοκολλητάκια...Ο καθένας θα έχει τη δουλειά του, τα ωράρια του, οι υποχρεώσεις που θα τρέχουν...Σε όλα αυτά να προσθέσουμε και τις αποστάσεις ;

Εγώ ξέρω και κάτι άλλο, πάντως. Γιατί το νόμισμα έχει δύο όψεις...

"Μάτια που δε βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται"...

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 10 Οκτωβρίου 2023

Οκ. Καταλαβαίνω τί λες. Δεν κυριολεκτούσα...

Εγώ το γάμο το δοκίμασα.. Enough .. Είπα προσκόλληση, γιατί δεν αντέχω αυτά τα ζευγαριστικα που ο, τι κάνουν το κάνουν μαζί.
Θέλω το χρόνο μου,μου αρέσει να περνάω ώρες χωρίς να χρειάζεται να μιλάω με κάποιον, ασχολούμενη με τα δικά μου πράγματα ,ούτε κατά διάνοια φαντάζομαι μια μόνιμα ανοικτή τβ στο σπίτι ( βασικά την απέσυρα μετά το χωρισμό.. Ένεκα τα τραύματα που δεν επουλώνονται) .
Όταν όμως είμαι με τον άλλο, θέλω ο χρόνος να είναι ποιοτικά δοτικος, όχι γιατί πρέπει, αλλά γιατί τα δυο μέλη εκμεταλλεύονται το κάθε second για να απολαύσουν το ένα το άλλο.

 

[amarelia]

Ναι. Το να μην έχω τον "ιδιωτικό μου χωρόχρονο", όπως πολύ εύστοχα το έθεσες, προσωπικά με κάνει να ασφυκτιώ, με εξαντλεί.
Η συμβίωση με σύντροφο, μόνο σε διακοπές.

Μέχρι και το σεξ καταντάει ρουτίνα αν τον βλέπεις τον άλλον κάθε βράδυ να κοιμάται δίπλα σου, δεν έχεις το ίδιο πάθος και επιθυμία.
Κι αυτό είναι η αρχή της παρακμής

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 10 Οκτωβρίου 2023

Εγώ το γάμο το δοκίμασα.. Enough .. Είπα προσκόλληση, γιατί δεν αντέχω αυτά τα ζευγαριστικα που ο, τι κάνουν το κάνουν μαζί.
Θέλω το χρόνο μου,μου αρέσει να περνάω ώρες χωρίς να χρειάζεται να μιλάω με κάποιον, ασχολούμενη με τα δικά μου πράγματα ,ούτε κατά διάνοια φαντάζομαι μια μόνιμα ανοικτή τβ στο σπίτι ( βασικά την απέσυρα μετά το χωρισμό.. Ένεκα τα τραύματα που δεν επουλώνονται) .
Όταν όμως είμαι με τον άλλο, θέλω ο χρόνος να είναι ποιοτικά δοτικος, όχι γιατί πρέπει, αλλά γιατί τα δυο μέλη εκμεταλλεύονται το κάθε second για να απολαύσουν το ένα το άλλο.

Αυτό που λες προϋποθέτει εναν άνθρωπο που τα έχει βρεί με τον εαυτό του και μπορεί να απολαύσει την ίδια του την συντροφιά και μοναξιά.
Δεν είναι καθόλου δεδομένο.
Πολλοί θέλουν να καλύψουν αυτό το κενό με κάποιον άλλον. Μεγάλη δυστυχία.

 

[Υδροχόος]

Εγώ το γάμο το δοκίμασα.. Enough .. Είπα προσκόλληση, γιατί δεν αντέχω αυτά τα ζευγαριστικα που ο, τι κάνουν το κάνουν μαζί.
Θέλω το χρόνο μου,μου αρέσει να περνάω ώρες χωρίς να χρειάζεται να μιλάω με κάποιον, ασχολούμενη με τα δικά μου πράγματα ,ούτε κατά διάνοια φαντάζομαι μια μόνιμα ανοικτή τβ στο σπίτι ( βασικά την απέσυρα μετά το χωρισμό.. Ένεκα τα τραύματα που δεν επουλώνονται) .
Όταν όμως είμαι με τον άλλο, θέλω ο χρόνος να είναι ποιοτικά δοτικος, όχι γιατί πρέπει, αλλά γιατί τα δυο μέλη εκμεταλλεύονται το κάθε second για να απολαύσουν το ένα το άλλο.

Κιι εγώ το γάμο τον δοκίμασα. Και μάλιστα για πολλά χρόνια. Δε μιλώ μην έχοντας προσωπική εμπειρία...

Μα παρόλο που χώρισα θα "συμβούλευα", τους νεότερους ειδικά, να ζήσουν ό,τι ωραίο έζησα. Τον έρωτα, "το μαζί", τη συντροφικότητα. Και για όσο κρατήσει. Είτε λέγεται συμβίωση, είτε λέγεται γάμος...

"Για να μην πεθάνω, να μη ζήσω ;"

Αν εμείς, τώρα πια, έχουμε φτάσει στο σημείο εκείνο που, για τους χ, ψ, λόγους...θέλουμε άλλα απ΄ αυτά που κάποτε θέλαμε, αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Κι εγώ, χρόνια τώρα, έχω συνηθίσει να είμαι μόνη. Δύσκολα θα δεχτώ κάποιον δίπλα μου. Είμαι μαθημένη αλλιώς, τώρα πια...

Αλλά ό,τι έζησα στα...ωραία μου, εύχομαι να το ζήσουν κι άλλοι. Και να κρατήσει...