Neraida
Επιφανές μέλος


Θα αφηνα να περασει καποιο σεβαστο χρονικο διαστημα, ωστε να πειστω οτι και εγω αλλα και ο αλλος θελουμε να ειμαστε πραγματικα μαζι με ο,τι κι εαν αυτο συνεπαγεται (ευθυνες κ.ο.κ)
Δε θα βιαζα καταστασεις και εαν μερα με τη μερα αυτο που νοιωθαμε και οι δυο γινοταν ολο και πιο εντονο και εβλεπα πως δεν ειναι απλα κατι που θα ξεφουσκωσει μπροστα στις πρωτες δυσκολιες, αλλα ερωτας και αγαπη, θα προχωρουσα...
Εν ολιγοις, θα μας εδινα χρονο, μεχρι να ειμαστε και οι δυο πολυ σιγουροι για τις οποιες επλογες μας...
Δεν πιστευω οτι υπαρχει κατι που θα ηταν φρονιμοτερο να κανω...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mperdemenos
Νεοφερμένο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος


Έχεις απόλυτο δίκιο όμως είναι δύσκολο αυτό το διάστημα. Τί να κάνεις;; Να περιμένεις;; Να συνεχίσεις;; Και πώς όταν ξέρεις ότι θέλεις κάποια άλλη και την περιμένεις; Αναλώνεσαι και χάνεις στιγμές. Δεν απολαμβάνεις τη ζωή. Είναι διαφορετικό όταν πάρεις μια απόφαση όμως και ξέρεις ότι πλέον πρέπει να την ξεχάσεις και να συνεχίσεις... ή να κάνεις το επόμενο βήμα. Ξέρεις την πραγματικότητα και το πέρνεις απόφαση. Και πώς να θέλεις να συνεχίσεις όταν δε θέλεις να τη βγάλεις από το μυαλό σου;;
Στο μπολνταρισμενο ειναι το ολο θεμα...
Εαν δε θελεις, δεν προκειται να τη βγαλεις απο τη ζωη σου και το μυαλο σου...
Και να θυμασαι, πως δεν μπορεις απλα να πατησεις ενα κουμπακι και να παψουν τα συναισθηματα να υπαρχουν...Γι αυτον ακριβως το λογο ανεφερθηκα στο θεμα "χρονου"...
Το ξερω οτι αισθανεσαι ερωτευμενος και θελεις να το ζησεις ή να το παρεις αποφαση να συνεχισεις, αλλα αυτο δε γινεται απο τη μια μερα στην αλλη...
Προσπαθησε να σιγουρευτεις για τον εαυτο σου σε σχεση με αυτη τη γυναικα και εκεινη για σας...Μιλαμε για αποφασεις ζωης, οι οποιες θα επηρεασουν και αλλα ατομα εκτος απο εσας τους δυο, οπως το παιδι της κοπελας.
Καταλαβαινω απολυτα πως αισθανεσαι και σε τι αδιεξοδο μπορει να βρισκεσαι...εγκλωβισμενος απο τα "θελω", τα "πρεπει", τα "εαν δεν" και "ισως"....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mperdemenos
Νεοφερμένο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος


Κι αν αποφασίσω να πάω να τη βρώ.... θα είμαι σίγουρος ότι θα είμαστε μαζί και ο άλλος θα σβήσει για πάντα;; Κι ότι δεν πρόκειται να επιστρέψει ποτέ ξανά σε αυτόν;; Πώς θα πάρω αυτές τις απαντήσεις οι οποίες δεν θα επηρεάζονται απο το συναίσθημα και θα είναι 100% αληθινές ώστε να είμαι σίγουρος;;;
όσο για αυτό....
ούσα χωρισμένη με διαζύγιο και ξαναπαντρεμένη, πρέπει να σου πω ότι δεν υπάρχουν εγγυήσεις, αν και... συνήθως όταν δύο άνθρωποι χωρίζουν με διαζύγιο, οι πιθανότητες για πισογυρίσματα είναι πιο λίγες απ το να γύριζε πίσω σε παλιά της σχέση χωρίς γάμο
όταν δύο άνθρωποι χωρίζουν κι έχουν παιδί, οι σχέσεις τους συνεχίζονται για το παιδί
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος


Κι αν αποφασίσω να πάω να τη βρώ.... θα είμαι σίγουρος ότι θα είμαστε μαζί και ο άλλος θα σβήσει για πάντα;; Κι ότι δεν πρόκειται να επιστρέψει ποτέ ξανά σε αυτόν;; Πώς θα πάρω αυτές τις απαντήσεις οι οποίες δεν θα επηρεάζονται απο το συναίσθημα και θα είναι 100% αληθινές ώστε να είμαι σίγουρος;;;
Καλε μου, ποτε δε θα εισαι 100% σιγουρος για το τι προκειται να γινει στο μελλον με τη σχεση σας, αφου αποφασισετε να ειστε μαζι...Δε θα σου χαιδεψω τα αυτακια και να σου πω οτι δεν προκειται ποτε να το μετανιωσει και να γυρισει πισω και οτι θα μεινει για παντα μαζι σου...Ουτε καν εσυ δεν μπορεις να ξερεις τι θα γινει...Μπορει να θελεις εσυ να φυγεις απο αυτη τη σχεση...
Ρισκο ειναι και κανεις δεν μπορει να σου εγγυηθει κατι...
Το λιγοτερο που εχετε να κανετε, ειναι να σιγουρευτειτε για τα συναισθηματα σας και για το ποσο γερες βασεις μπορει να εχει αυτη η σχεση...Ας ξεκινησετε τλχ μια σχεση με τις καλυτερες των προυποθεσεων σε οτι αφορα το ουσιαστικο των συναισθηματων...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mperdemenos
Νεοφερμένο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος


...Για έναν άντρα χωρισμένο, θα έλεγαν ποτέ το ίδιο; Ποτέ.κεράτωσε τον άντρα της άρα θα κερατώσει κι εσένα
Μόνο υποκρισία και κοινωνική απαξίωση παράγει το έθνος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mperdemenos
Νεοφερμένο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος


Ασε τους αλλους να τραγουδανε..
Ολοι οσοι ειναι εξω απο το χορο πολλα τραγουδια λεγουν και τις περισσοτερες φορες τρομαχτικα φαλτσα!

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος


Και ξέρω πως όσες γυναίκες πλησίαζαν τον πατέρα μου που είχε δύο αποτυχημένους γάμους, ..προβληματιζόντουσαν αν μη τι άλλο.
Και είναι και λογικό, δεν είναι όμως θέμα φύλου. Είναι λογικό να σε ανησυχεί πως αφού άφησε εκείνον/η για εσένα, μπορεί να αφήσει και εσένα για κάποιον/α άλλο/η. Αλλά οι πιθανότητες είναι οι ίδιες είτε όταν σε γνώρισε είχε ήδη σχέση είτε όχι. Διότι αυτά απλά συμβαίνουν - κανείς δεν επιλέγει συνειδητά να περιπλέξει την ζωή του έτσι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Καταλαβαίνω πως δεν έχετε εμπειρίες αλλά ας το συζητήσουμε.
Γνωρίζετε αύριο μια κοπέλα ή έναν άντρα που είχε ήδη στη ζωή του ένα ή δύο (ή τρεις-τέσσερις) γάμους:
- Θα κάνατε σοβαρή σχέση μαζί του/της? Εφήμερη?
- Κι αν είχε παιδί/παιδιά?
- Πιστεύετε θα αντιμετωπίζατε προβλήματα με το οικογενειακό σας περιβάλλον? Τι είδους? Πως θα τα αντιμετωπίζατε?
- Κι αν είσασταν εσείς γονείς κάποιου/κάποιας που αγαπά χωρισμένο/η? Τι θα τον/την συμβουλεύατε?
- Αν είσαστε εσείς αυτός/ή που έχει παιδιά από προηγούμενο γάμο (πιθανότατα αρκετά μεγάλα), θα θέλατε να αποκτήσετε κι άλλα με τη νέα σχέση σας που δεν έχει κανένα?
Απαντήστε σε ό,τι από τα παραπάνω σας ενδιαφέρει ή προσθέστε και δικά σας που δεν σκέφτηκα.
Νομίζω πως αν γνώριζα τώρα κάποιον που έχει κάνει ήδη 2-3 γάμους κι έχει αντίστοιχα διαζύγια δε θα μπορούσα να τον δω σοβαρά, και ξέρω οτι είναι κακό αυτό που λέω, αλλά θα μου περάσουν από το μυαλό πράγματα όπως:
- Βλέπει το γάμο ως αστείο.
- Παντρεύτηκε γιατί του το είπε η μαμά του
- Παντρεύτηκε για τα χρήματα
- Είναι επιπόλαιος
- Δεν ξέρει να κάνει υποχωρήσεις
- Έχει κάποιο αρνητικό
Οπότε μάλλον δε θα προχωρούσα σε σχέση μαζί του, εκτός κι αν μου εξηγούσε (και με έπειθε) πως τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει. Γενικά όμως όταν κατ' επανάληψη οι σχέσεις κάποιου έχουν κακό αποτέλεσμα αρχίζω να πιστεύω οτι δεν πάει στραβά ο γυαλός, αυτός στραβά αρμενίζει.
Αν είχε και παιδί δίνω ακόμα λιγότερη πιθανότητα να συνέχιζα μαζί του γιατί:
- προφανώς το παιδί θα με έβλεπε ανταγωνιστικά και θα υπήρχαν προστριβές
- δε νομίζω να ήθελε να κάνει κι άλλα παιδιά μαζί μου
- δε θα ήταν αφοσιωμένος στη δική μας σχέση - οικογένεια
- θα ήταν πάντα μοιρασμένος στα δύο

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος



Το πετρωμένο τη γην αδύνατον που λένε να 'ούμ'.

Στην πράξη αποδείχτηκε πάντως ότι η ύπαρξη παιδιών από προηγούμενο γάμο, αποτελεί ένα πρόβλημα, για το οποίο θα πρέπει ο καθένας που προχωρά σε μια τέτοια σχέση, να είναι προετοιμασμένος. Σωστά ειπώθηκε σ' ένα από τα πρώτα μηνύματα του θέματος, ότι στα μάτια των παιδιών, θ' αποτελεί πάντα τον "τρίτο άνθρωπο". Ωστόσο πιστεύω ότι σε όλες τις σχέσεις υπάρχουν κάποιου είδους δυσκολίες, οπότε εφόσον υπάρχει αγάπη, τελικά όλα αντιμετωπίζονται με κάποιον τρόπο κι ας μην ξεχνάμε ότι ο χρόνος είναι παδαμάτωρ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Ωστόσο πιστεύω ότι σε όλες τις σχέσεις υπάρχουν κάποιου είδους δυσκολίες, οπότε εφόσον υπάρχει αγάπη, τελικά όλα αντιμετωπίζονται με κάποιον τρόπο κι ας μην ξεχνάμε ότι ο χρόνος είναι παδαμάτωρ...
Εφόσον λοιπόν υπάρχουν δυσκολίες, γιατί να προσθέτουμε παραπάνω;

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lugar
Πολύ δραστήριο μέλος


Αυτό δεν είναι ο γάμος? Μια δήλωση ότι με ΑΥΤΟΝ θέλω να περάσω την ζωή μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Γιατί δεν διαλέγεις ποιόν θα παντρευτείς με τον βαθμό ευκολίας αλλά με τον βαθμό του έρωτα και της αγάπης.
Αυτό δεν είναι ο γάμος? Μια δήλωση ότι με ΑΥΤΟΝ θέλω να περάσω την ζωή μου.
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που φαίνεται από την αρχή οτι ο βαθμός δυσκολίας είναι μεγαλύτερος από το κανονικό. Πχ σε σχέση από απόσταση, με κάποιον που έχει κάποιο μεγάλο κουσούρι στο χαρακτήρα του (πχ τσιγγούνης, υπερβολικά ζηλιάρης, εγωιστής, μαμάκιας κλπ), κάποιον αλλόθρησκο ή αλλοδαπό και τόσα άλλα που δε μου έρχονται τώρα. Εφόσον τα ξέρω αυτά από την αρχή θεωρώ οτι είναι πιο λογικό να μην "αφεθώ" να τον κάνω τον άνθρωπο της ζωής μου.
Βέβαια δεν είναι ο έρωτας παιδί της λογικής. Αλλά σε μια απόφαση για γάμο, νομίζω οτι κι η λογική πρέπει να έχει κάποια άποψη.

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος


Εφόσον λοιπόν υπάρχουν δυσκολίες, γιατί να προσθέτουμε παραπάνω;![]()
Διοτι υπαρχουν τα συναισθηματα και η προσωπικη ισορροπια, εκτος απο την τετραγωνη λογικη ρε συ Himela...
Και εφοσον αυτες οι δυσκολιες ειναι αντιμετωπισιμες, αξιζει κανεις να δοκιμασει. Ακομα κι εαν τελικα δεν αντεξει η οποια σχεση λογω αυτων ή καποιων αλλων δυσκολιων, τουλαχιστον εχει γινει η προσπαθεια. Εαν δε δοκιμασεις, δεν μπορεις να γνωριζεις εκ των προτερων μετα βεβαιοτητος τι επροκειτο να συμβει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Διοτι υπαρχουν τα συναισθηματα και η προσωπικη ισορροπια, εκτος απο την τετραγωνη λογικη ρε συ Himela...
Και εφοσον αυτες οι δυσκολιες ειναι αντιμετωπισιμες, αξιζει κανεις να δοκιμασει. Ακομα κι εαν τελικα δεν αντεξει η οποια σχεση λογω αυτων ή καποιων αλλων δυσκολιων, τουλαχιστον εχει γινει η προσπαθεια. Εαν δε δοκιμασεις, δεν μπορεις να γνωριζεις εκ των προτερων μετα βεβαιοτητος τι επροκειτο να συμβει.
Ναι συμφωνώ. Αλλά σκέψου οτι σε ένα γάμο θα προκύψουν και παιδιά. Και για τα παιδιά του ο καθένας είναι υποχρεωμένος να κάνει τη βέλτιστη επιλογή κι όχι να ρισκάρει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lugar
Πολύ δραστήριο μέλος


Για τον κάθε άνθρωπο ίσως να υπάρχουν κάποια χαρακτηριστικά του άλλου που είναι απαγορευτικά. Φαντάζομαι ότι τότε το πράγμα θα ξεφτίσει πριν το γάμο. 'Αλλα χαρακτηριστικά είναι για τον καθένα μας διαπραγματεύσιμα ή αλλάζουν στην πορεία.Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που φαίνεται από την αρχή οτι ο βαθμός δυσκολίας είναι μεγαλύτερος από το κανονικό. Πχ σε σχέση από απόσταση, με κάποιον που έχει κάποιο μεγάλο κουσούρι στο χαρακτήρα του (πχ τσιγγούνης, υπερβολικά ζηλιάρης, εγωιστής, μαμάκιας κλπ), κάποιον αλλόθρησκο ή αλλοδαπό και τόσα άλλα που δε μου έρχονται τώρα. Εφόσον τα ξέρω αυτά από την αρχή θεωρώ οτι είναι πιο λογικό να μην "αφεθώ" να τον κάνω τον άνθρωπο της ζωής μου.
Βέβαια δεν είναι ο έρωτας παιδί της λογικής. Αλλά σε μια απόφαση για γάμο, νομίζω οτι κι η λογική πρέπει να έχει κάποια άποψη.![]()
Αλλά εσύ δεν μιλάγες για τον χαρακτήρα και την ψυχή του άλλου, που θα καθορίσει πόσο θα ζήσει ο έρωτας σας. Μιλάς για τα παιδιά του, ανεξάρτητα πλάσματα που δεν καθορίζουν τα αισθήματα σου για τον άλλον, απλώς σου θέτουν καινούργια θέματα προς λύση. Αυτά είναι μέσα στο παιχνίδι της ζωής που ξεκινάτε να ζήσετε οι δυό σας. Πάντα θα υπάρχουνε θέματα προς λύση και αυτά δεν θα έχουν να κάνουν με τα αισθήματα του ζευγαριού.


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος


Ναι συμφωνώ. Αλλά σκέψου οτι σε ένα γάμο θα προκύψουν και παιδιά. Και για τα παιδιά του ο καθένας είναι υποχρεωμένος να κάνει τη βέλτιστη επιλογή κι όχι να ρισκάρει.
Το οτι θα προκυψουν και μεταξυ τους παιδια δεν ειναι απολυτο...
Και κατα δευτερον, ακομα και εαν προκυψουν, τι εννοεις γραφοντας "βελτιστη" επιλογη? Δηλαδη του χωρισμενου η καλυτερη επιλογη ειναι να μεινει μονος του, επειδη υπαρχει η πιθανοτητα, αναλογα με την περιπτωση βεβαια, να υπαρξουν δυσκολιες σχετικα με την αποδοχη του τριτου προσωπου απο το παιδι?
Ξερεις κατι...? Συνηθως, εαν οι γονεις εχουν διατηρησει καλη σχεση μεταξυ τους και δε δηλητηριαζεται το μυαλουδακι και η ψυχη του απο κακοβουλες κουβεντες, καταφερνει το παιδι να συνειδητοποιησει την κατασταση και εν συνεχεια καποια στιγμη να την αποδεχτει.
Δεν ειναι ευκολο γενικοτερα, αλλα δεν ειναι και αδυνατο σε σημειο που να μην προσπασθησεις καν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 46 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.