Σχέσεις μετά το διαζύγιο

[Isiliel]

...παρ' όλ' αυτά η λέξη μητριά έχει φορτιστεί αρνητικά με αποτέλεσμα να έχει φορτιστεί αρνητικά και ο ρόλος της...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Δε νομίζω... δε μπορεί ένα παραμύθι να μας κάνει τόσο κακό...
(βέβαια... αν λάβουμε υπόψη μας ότι όλες περιμέναμε σε κάποια φάση της ζωής μας το πριγκηπόπουλο, ίσως και να μας κάνει ε? )


Σοβαρά τωρα....
το θεωρώ μάλλον κατάλοιπο άλλων εποχών...
όταν η "μητριά" χρησιμοποιούσε την κόρη του συζύγου για να την έχει ως παραδουλεύτρα
Σήμερα δεν νομίζω ότι είναι έτσι τα πράγματα... είτε για τη μητριά, είτε για τον πατριό

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Να ρωτήσω κάτι, και κυρίως όσους έχουν εμπειρία διαζυγίου: ας πούμε το ζευγάρι έχει χωρίσει, και ο 1 ή κι οι 2 γονείς ξαναπαντρεύονται. Και το παιδί είναι παιδί, ούτε έφηβος, ούτε ενήλικας. Όταν ο χωρισμένος γονιός θέλει ο νέος σύντροφος να αγαπήσει το παιδί, δεν πρέπει να του δώσει ορισμένα περιθώρια στην διαπαιδαγώγησή του (κυρίως αν μένουν στο ίδιο σπίτι); Αν δηλαδή η σχέση τους είναι απομακρυσμένη τι αγάπη να αποκτήσουν; Πείτε μου καταρχάς την γνώμη σας γι'αυτό, αλλά και για το πώς θεωρείτε θα δεχόταν κάτι τέτοιο ο άλλος γονιός.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Σήμερα δεν νομίζω ότι είναι έτσι τα πράγματα... είτε για τη μητριά, είτε για τον πατριό

Φυσικά και δεν είναι έτσι. Ίσως ποτέ δεν ήταν, αλλά τα παιδιά μας μεγαλώνουν με τα ίδια εκείνα παραμύθια και σίγουρα στο μυαλό μας έχουμε την εικόνα μιας όχι και τόσο φιλικής γυναίκας όταν ακούμε τη λέξη μητριά. Δύστυχώς...
Ακόμα και στις μοντέρνες ταινίες, η μητριά παρουσιάζεται πάντα σαν το κακό στοιχείο της ιστορίας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

τώρα αυτό που ρωτάς underwater είναι ένα μεγάαααααααααααλο θέμα.

Την διαπαιδαγώγιση του κάθε παιδιού δεν είναι δυνατόν να την έχουν ΤΕΣΣΕΡΙΣ ενήλικες....
Την διαπαιδαγώγιση του, τους κανόνες και τα σχετικά πρέπει να την κάνουν οι δυο βιολογικοί γονείς που ξεκίνησαν και μαζί και έφεραν στον κόσμο μια ψυχή.
Είναι πρακτικώς αδύνατον να συμφωνήσουν 4 ενήλικες για το πως θα μεγαλώσει ένα παιδί... εδώ με δυσκολία τα βρίσκουν οι 2!!!

Ο νέος σύντροφος λοιπόν θα πρέπει να βρει άλλους τρόπους για να προσεγγίσει το παιδί του συντρόφου του... για να το αγαπήσει και να το σεβαστεί και για να εισπράξει επίσης αγάπη και σεβασμό.
Είναι κομματάκι πιο πολύπλοκο το θέμα... εκτός κι αν ο γονιός που θα φύγει απ τη ζωή του παιδιού, δεν επιθυμεί πλέον καμία συμμετοχή στην διαπαιδαγώγιση του και δώσει την συγκατάθεση του για να αναλάβει κάποιος άλλος (Αν και εφόσον αυτός είναι ικανος επισης)
Μοιάζει πολύ με την "αναγνώριση" του παιδιού αλλά όχι τυπικά και νόμιμα αλλά με έναν άγραφο κανόνα.
ΟΟΟΟΟΟΟΟΛΑ αυτα βεβαια με δεδομενο ότι ενδιαφέρονται πρωτιστως για το καλο του παιδιου και δεν το χρησιμοποιουν ως μεσο εκδίκησης στον πρωην σύντροφο ε?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[prime]

• Θα κάνατε σοβαρή σχέση μαζί του/της? Εφήμερη?

αν είχε λυθεί ο γάμος αμετακλήτως δικαστικά και δεν υπήρχαν νομικές ή άλλου είδους εκκρεμότητες μεταξύ των πρώην συζύγων....ναι..
τώρα αν η σχέση ήταν σοβαρή ή εφήμερη... δεν ξέρω... όπως κάθε άλλη σχέση...ξεκινάω με τις καλύτερες διαθέσεις και όσο πάει..

• Κι αν είχε παιδί/παιδιά?

τώρα μου βάζεις πολύ δύσκολα...δε θέλω να απαντήσω απόλυτα γι΄αυτό θα πω ότι θα το σκεφτόμουν σοβαρά...και μάλλον όχι...
μπορείς να πάψεις να είσαι σύζυγος αλλά γονέας δεν παύεις ποτέ να είσαι..άρα η πρωταρχική σου υποχρέωση είναι απέναντι στα παιδιά σου..
έπειτα εγώ πώς θα αντιμετώπιζα αυτά τα παιδιά κια πώς αυτά εμένα αν σοβάρευε το πράγμα?

• Πιστεύετε θα αντιμετωπίζατε προβλήματα με το οικογενειακό σας περιβάλλον? Τι είδους? Πως θα τα αντιμετωπίζατε?

δεν ξέρω,πάλι εξαρτάται...αν υπήρχαν παιδιά νομίζω πώς ναι.

• Κι αν είσασταν εσείς γονείς κάποιου/κάποιας που αγαπά χωρισμένο/η? Τι θα τον/την συμβουλεύατε?

δεν ξέρω ..εξαρτάται την περίπτωση

• Αν είσαστε εσείς αυτός/ή που έχει παιδιά από προηγούμενο γάμο (πιθανότατα αρκετά μεγάλα), θα θέλατε να αποκτήσετε κι άλλα με τη νέα σχέση σας που δεν έχει κανένα?

αν ήμουν σε ηλικία που θα μπορώ να κάνω, ναι..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pantazis]

μόνιμες , σπίτι κλπ πολύ δύσκολο , με παιδιά δικά σου ,, άλλων θέλει απίστευτη σκέψη , ..................

έξω από το σπίτι τα παιδιά , οκ όλα γίνονται ........

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Θα μπορούσες σε παρακαλώ να ολοκληρώσεις τις φράσεις σου? Δεν κατάλαβα τίποτα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pantazis]

....ποιο αναλυτικά μάλιστα......

Θέλω να πω ότι το να κάνεις μόνιμη σχέση μετά τον χωρισμό , είναι πάρα πολύ δύσκολο.

Η δυσκολία είναι ότι δεν μπορείς να πεις στα παιδιά , να η μαμά σας.
Και αντίστροφα τα παιδιά της νέας συντρόφου .

Έπειτα δεν το θέλεις , να δεσμευτείς .

Έξω από το σπίτι , είναι όλα διαφορετικά σίγουρα .

.........

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[torry]

Γνωρίζετε αύριο μια κοπέλα ή έναν άντρα που είχε ήδη στη ζωή του ένα ή δύο (ή τρεις-τέσσερις ) γάμους:
1.Θα κάνατε σοβαρή σχέση μαζί του/της? Εφήμερη?
2.Κι αν είχε παιδί/παιδιά?
3.Πιστεύετε θα αντιμετωπίζατε προβλήματα με το οικογενειακό σας περιβάλλον? Τι είδους? Πως θα τα αντιμετωπίζατε?
4,Κι αν είσασταν εσείς γονείς κάποιου/κάποιας που αγαπά χωρισμένο/η? Τι θα τον/την συμβουλεύατε?
5,Αν είσαστε εσείς αυτός/ή που έχει παιδιά από προηγούμενο γάμο (πιθανότατα αρκετά μεγάλα), θα θέλατε να αποκτήσετε κι άλλα με τη νέα σχέση σας που δεν έχει κανένα?

1. Εγώ τον παντρεύτηκα! Κι ας είχε πίσω του 1 γάμο και 3 αρραβώνες. Μαζί μου τι κάνει είναι το θέμα.
2, Εχει 2 παιδιά από τον 1ο γάμο.
3. Στην αρχή μουρμουράγανε λίγο από το οικογενειακό περιβάλλον (εκτώς από τον μπαμπά) αλλά όταν κατάλαβαν οτι είμαι ευτυχισμένη μαζί του σταμάτησαν και τωρα τον έχουν "Θεό" τους!
4. Και οι χωρισμένοι έχουν ψυχή και μάλιστα όταν ξανακάνουν το βήμα προς την εκκλησία κυρίως το έχουν σκεφτεί πολύ περισσότερο και ξέρουν ακριβώς τι ζητάνε και πως το βρήκαν!(πάντα υπάρχουν κι έξαιρέσεις έτσι?)
5.Ισως να ήθελα. Πιστεύω πως για έναν άντρα είναι πιο εύκολο να αποκτησει και 2η-3η οικογένεια. Μια γυναίκα επειδή πάντα έχει και τα παιδιά από τον προηγούμενο γάμο μαζί της είναι πιο δύσκολο. Εχει να αντιμετωπίσει και τις αντιδράσεις τους αλλά και τον φόβο μήπως μείνει πάλι μόνη με 1-2 παιδιά επιπλέον!

underwaterΝα ρωτήσω κάτι, και κυρίως όσους έχουν εμπειρία διαζυγίου: ας πούμε το ζευγάρι έχει χωρίσει, και ο 1 ή κι οι 2 γονείς ξαναπαντρεύονται. Και το παιδί είναι παιδί, ούτε έφηβος, ούτε ενήλικας. Όταν ο χωρισμένος γονιός θέλει ο νέος σύντροφος να αγαπήσει το παιδί, δεν πρέπει να του δώσει ορισμένα περιθώρια στην διαπαιδαγώγησή του (κυρίως αν μένουν στο ίδιο σπίτι); Αν δηλαδή η σχέση τους είναι απομακρυσμένη τι αγάπη να αποκτήσουν; Πείτε μου καταρχάς την γνώμη σας γι'αυτό, αλλά και για το πώς θεωρείτε θα δεχόταν κάτι τέτοιο ο άλλος γονιός.

Αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγωντες, όπως τι σχέση έχει το παιδί με τον άλλο γωνιό (εχει αρκετή επαφή ωστε να διαπαιδαγωγήται απο αυτόν?) Τι σχέση εχει αναπτύξει το παιδί με τον νέο σύντροφο (ειναι αρκετά κοντά ή τον βλέπει σαν αναγκαίο κακό?) Θα μειλήσω εκ πείρας καθώς είμαι παιδί χωρισμένων γωνιών που ξαναπαντρεύτηκαν και οι δύο. Ημουν 5 χρονών όταν χώρησαν. Η μητέρα μου έκανε μια σχέση για 3χρόνια(τα 2 συζούσαμε) με κάποιον(χωρισμένο με παιδιά) που με είχε σαν παιδί του, εκείνον τον είχα καλύτερα κι από τον πατέρα μου τον άκουγα τον αγαπούσα και έπαιρνα πολλά από αυτόν. Οταν χωρησαν και ξανακανε μια σχέση η οπόια κατέληξε σε γάμο ,με τον άνθρωπο αυτό(δεν είχε ξαναπαντρευτεί) δεν κατάφερα να δεθώ το ίδιο κι έτσι αν και ήμουν ακόμα μικρή 9.5 χρονών δεν δέχτηκα ποτέ την γνώμη του ούτε την "κηδεμονία" του! Με τον πατέρα μου δεν είχα και την πιο καλή επαφή τον έβλεπα σπάνια έτσι κι αυτός δεν είχε καμια σχέση με την διαπεεδαγωγησή μου όπως και η γυναίκα του. Συμπέρασμα: Για να συμβάλει κάποιος στην διαπεδαγώγηση του παιδιού πρέπει να έχει καλή σχέση μαζί του. Αν προσπαθήσει να του περάσει πράγματα πριν το πλησιάσει απλά θα γίνει ο κακός της υπόθεσης που θέλει να πάρει την θέση κάποιου άλλου. Είναι θέμα εμπιστοσύνης! Οσο για τον άλλο γωνιό αν βλέπει το παιδί του να νιώθει καλά με την όλη κατάσταση και να δέχεται τον "άλλο" σαν 2ο γωνιό δεν θα έχει κανένα πρόβλημα!
Επειδή είμαι κι εγώ μητριά πλέον σου λέω απλά οτι μιλάω με τα παιδιά και τα συμβουλεύω μέχρι εκεί που με αφήνουν αυτά.Τα πονάω σαν παιδιά μου και ανησυχώ γι αυτά όμως δεν πιέζω καταστάσεις κι έτσι και καλή σχέση αναπτύσω και εχω την εμπιστοσύνη τους. Και κάτι άλλο βασικό τους δείχνω πως δεν έχω πρόθεση να αντικαταστήσω την μητέρα τους σε κάατι και μάλιστα κρατάω πολύ καλή σχέση μαζί της!Ακόμη και στο ίδιο σπίτι αν μέναμε δεν θα επέμβαινα στην διαπεδαγωγησή τους παρά μόνο αν δεν υπήρχε πχ μητέρα και μου έδινε το ελεύθερο ο πατέρας τους(πάντα με την προϋπόθεση να με νιώθουν κι αυτά σαν γονιό)!Πιστεύω πως είναι καθαρά στη σχέση γωνιού-παιδιου όλο αυτό και κανείς δεν μπορεί να την αντικαταστήσει!
Πάντως σαν μητέρα που είμαι τώρα κι αν χωρίζαμε(κούφια η ώρα) θα προσπαθούσα να χτίσω μια καλή σχέση μεταξύ του παιδιού και του άλλου ατόμου όπως και θα κρατούσα μια πολύ καλή σχέση με τον μπαμπά του και την καινούρια του γυναίκα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Torry πολύ διαφωτιστική απάντηση. Ευχαριστώ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pantazis]

γενικώς τα πράγματα είναι δύσκολα ........

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Hunter]

εγω εχω τρια παιδια, η καλη μου εχει και αυτη ενα απο τον πρωτο της Γαμο, προβλημα δεν υπαρχει, τα παιδια τα εχουν βρει μεταξυ τους και παιζουν μερα νυχτα μαζι, προχθες μαλιστα τους βρηκα και τους τεσσερεις στο ιδιο κρεβατι να κοιμουνται, μετα απο προβολης ταινιας.

οτι πρεπει πιστευω ε;;;

ασε ... εσύ καλύτερα να πας να παιξεις και στο super deal....
έχεις μεγάλη τύχη φίλε μου.... και να το προσέχεις το κορίτσι να μην το χασεις!!!

δεν την χανω καλε, η ετσι τουλαχιστον πιστευω, εκτος βεβαια εαν βαλει το χερι του ο διαολος και γινει καμια στραβη

που ειναι το emoticon που αυτομουτζωνεσαι;

1.Θα έκανα.Σοβαρή , εφήμερη και όπου τραβήξει.
2.Κανένα πρόβλημα
3.Απο μακριά και αγαπημένοι
4.Τίποτα
5.Εννοείται

να σε πω εσενα κοπελια, κατα που πεφτεις (περιοχη λεω....μπας και γινει τιποτα)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mperdemenos]

Εγώ θέλω να ρωτήσω κάτι άλλο κι αν μπορείτε να με βοηθήσετε. Είμαι ήδη με μια κοπέλα η οποία όμως είναι παντρεμένη με ένα μικρό παιδί. Ο γάμος της δεν έχει μέλλον και το μόνο που την κρατάει είναι το παιδί. Αν δεν υπήρχε παιδί θα είχε χωρίσει ακόμα κι αν δεν υπήρχα εγώ στη ζωή της. Είμασταν μαζί και κάποια στιγμή αποφάσισε να μείνει σε διάσταση με τον άντρα της. Ξαφνικά με έπιασαν τα ηθικά μου και της είπα να γυρίσει στον άντρα της. Έτσι κι έγινε. Όμως μ'αγαπάει και την αγαπάω και ξέρωντας ότι ο γάμος της έχει πολύ λίγες ελπίδες σκέφτομαι να της ζητήσω να μείνουμε μαζί. Δεν ξέρω αν είναι το σωστό. Ούτε αν κάποια στιγμή αποφασίσει να επιστρέψει στον πατέρα του παιδιού της και με αφήσει. Όμως μαζί είμαστε ευτυχισμένοι. Να προσθέσω ότι και η ίδια είναι παιδί χωρισμένων γονιών που μεγάλωσε με τη γιαγιά κι έχει απωθημένα για μια σωστή οικογένεια. Βοηθήστε... δώστε τα φώτα σας. Είμαι πολύ μπερδεμένος. Παρότι είμαι μόλις 27 κι αυτή 22 νομίζω ότι είμαι έτοιμος για μια τέτοια δέσμευση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

. Είμαι πολύ μπερδεμένος. Παρότι είμαι μόλις 27 κι αυτή 22 νομίζω ότι είμαι έτοιμος για μια τέτοια δέσμευση.

Αν πιστεύεις ότι είσαι έτοιμος, τότε μάλλον όντως θα είσαι.
Δεν καταλαβαίνω που ακριβώς έγκειται το πρόβλημα σου
Στο ότι είναι σε διάσταση? στο ότι έχει παιδί? στο ότι φίλοι και γνωστοί θα πέσουν να σε φάνε?

αν τη θες και σε θέλει, τότε προχώρα
Απλά... το δίπορτο να σταματήσει γιατί δεν είναι τίμιο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mperdemenos]

Το πρόβλημα μου είναι ότι την έδιωξα μήπως κι έχει μια ευκαιρία για το σπίτι της και τώρα είναι ξανά μαζί με τον άντρα της. Είχαμε την ευκαιρία μας όταν ήταν ήδη σε διάσταση. Επίσης αυτό το δίπορτο που λες και το δικαιολογώ λόγω ανασφάλειας και αποθημένων επειδή είναι κι η ίδια παιδί χωρισμένων γονιών.... με φοβίζει λίγο. Παρότι μέσα μου ξέρω ότι μ'αγαπάει και θα έκανε τα πάντα για μένα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

αχα! οκ τώρα κατάλαβα

Επικοινωνία έχεις μαζί της? μιλάτε? μαθαίνεις πως τα πάει? αν όντως το παλεύουν ειλικρινά με τον άντρα της?
αν και για να λέμε και του στραβού το δίκιο, δε μπορεί να σωθεί ένας γάμος όταν ο ένας απ τους δύο είναι "αλλού"
Κι αν όντως σε αγαπάει όπως λες, τότε είναι "Αλλού" η κοπέλα

Μήπως να της μιλούσες για το τι αισθάνεσαι?
Το μόνο που με προβληματίζει είναι το νεαρό της ηλικίας της
Πιθανολογώ ότι έμεινε έγκυος και παντρεύτηκε εξ ανάγκης... είναι λογικό αν όντως έγινε έτσι, ο γάμος να μην προχωρήσει. Κι αν δεν τελειώσει τώρα, θα τελειώσει μέσα στην ερχόμενη 3 ετία
Είσαι όμως εσύ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΣ? ή είσαι η πατερίτσα της όταν όλα στη ζωή της πήγαιναν χάλια?
Θα είναι μαζί σου για "πάντα"? είναι τόσο ώριμη ώστε να ξέρει ότι ναι μεν έκανε λάθος με τον άντρα της αλλά εσύ είσαι το ΣΩΣΤΟ?
Δεν είναι αμαρτία για το παιδάκι της να πηγαίνει από "Σπίτι σε σπίτι" από "μπαμπά σε μπαμπά"?
Είσαι σίγουρος ότι είναι αρκετά ώριμη ώστε να μην σε έχει ήδη χρησιμοποιήσει άθελα της?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mperdemenos]

Η επικοινωνία έχει κοπεί τώρα γιατί όσο εγώ της έλεγα να επιστρέψει στον άντρα της επειδή με έπιασαν τα ηθικά μου.... εκείνη του μιλούσε στο τηλ και του έλεγε ότι ειναι με άλλον. Προφανώς ήθελε να μου αποδείξει κάτι. Έτσι τώρα της έχει βάλει κάποια μέτρα και τηλεφωνικά δε μπορούμε να μιλήσουμε. Μπορεί να υπάρξει όμως επικοινωνία ιντερνετικά. Της έχω πει τί αισθάνομαι. Το κακό είναι ότι επειδή είχαμε τις ευκαιρίες μας και τις χάσαμε και στην τελευταία έφταιξα εγώ (με παρακαλούσε να την πάρω μαζί μου), έχει χαθεί η εμπιστοσύνη και κυρίως για το παιδί. Δεν παντρεύτηκε λόγω του παιδιού. Παντρεύτηκε γιατί ήθελε να κάνει την οικογένεια που ποτέ δεν είχε και που πάντα ονειρευόταν. Όταν άρχισε να σκέφτεται το διαζύγιο ήρθε το παιδί και παρέμεινε. Εκεί κάπου εμφανίστηκα εγώ, μετά από μερικούς μήνες. Τώρα βλέπω ότι είναι με τον άντρα της πάλι για το παιδί. Πάλι από ανασφάλειες. Όλα αυτά για τις πατερίτσες κλπ κλπ... ποτέ δε θα είμαι σίγουρος. Και δεν υπάρχει και τρόπος να βεβαιωθώ. Δεν είσαι σίγουρος όταν έχεις σχέση με μια ελεύθερη κοπέλα, πως να είσαι σίγουρος όταν η κοπέλα είναι παντρεμένη;; Αυτά με κράτησαν πίσω και θέλησα να κάνω το "σωστό" και να της πω να χωρίσουμε. Όμως έχω πολλά δείγματα ότι μ'αγαπάει. Κι είναι κρίμα αν αύριο μεθαύριο τελικά δεν αντέξει και χωρίσει... να χάσουμε αυτό που είχαμε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Η επικοινωνία έχει κοπεί τώρα γιατί όσο εγώ της έλεγα να επιστρέψει στον άντρα της επειδή με έπιασαν τα ηθικά μου....

Τα ηθικά σου.. ή οι φόβοι σου;
Φόβος μή δεν καταφέρεις να κάνεις τις θυσίες που αρμόζουν στην κατάσταση..
Φόβος μη δεν της σταθείς όσο πρέπει..
Φόβος μην όλη αυτή η αγάπη που νιώθεις όταν γίνει δεδομένη πάψει να υπάρχει και χαθούν όλα;

Η απόφαση είναι δική της, εσύ δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Εύχομαι μόνο να έχει την ωριμότητα να καταλάβει τι είναι καλό και τι όχι, για κείνη και το παιδί της.

Και γιατί βρε mperdemenos της ζήτησες να είστε μαζί αφού και συ ο ίδιος δεν ήσουν σίγουρος;
Δεν παίζεις έτσι εύκολα με τους ανθρώπους και ειδικά όταν στη μέση βρίσκονται και παιδιά. Δε φταίνε σε τίποτα..
Δεν είναι μπαλάκι τώρα έλα σε μένα, τωρα πήγαινε στον άντρα σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mperdemenos]

Φόβοι μήπως δε μπορέσω να ανταποκριθώ, φόβος μήπως πιεστώ, φόβος για το τί θα πεί ο κόσμος, φόβος για τις ευθύνες και τα οικονομικά, φόβος μήπως το δίπορτο δεν είναι μόνο από ανασφάλεια και λόγω του παιδιού αλλά κι επειδή νιώθει αισθήματα, φόβος μήπως την πιάσουν κάποια στιγμή εκείνη τα ηθικά της κι επιστρέψει. Δεν τις είπα να είμαστε μαζί. Πάντα τις έλεγα ότι δεν έπρεπε να συνεχίσουμε αλλά πάντα είμασταν μαζί. Δεν αντέχει ο ένας μακριά από τον άλλον. Τώρα που υποτίθεται την έδιωξα οριστικά και γύρισε στον άλλον κατάλαβα ότι όχι μόνο μου λείπει πολύ αλλά θα άντεχα όλες αυτές τις ευθύνες και θα ξεπερνούσα τους φόβους μου προκειμένου να είμαστε μαζί. Και ξέρω ότι το θέλει κι αυτή πολύ. Το θέμα είναι αν πρέπει να δοκιμάσω και να μπώ πάλι ανάμεσα σε ένα ζευγάρι και αν μπορώ να είμαι σίγουρος ότι δε θα γυρίσει στον άντρα της μετά από καιρό. Τη γνώμη σας θέλω να ξεμπλοκάρω λίγο....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.