Σχέσεις μετά το διαζύγιο

[Isiliel]

Καταλαβαίνω πως δεν έχετε εμπειρίες αλλά ας το συζητήσουμε.
Γνωρίζετε αύριο μια κοπέλα ή έναν άντρα που είχε ήδη στη ζωή του ένα ή δύο (ή τρεις-τέσσερις ) γάμους:

• Θα κάνατε σοβαρή σχέση μαζί του/της? Εφήμερη?
• Κι αν είχε παιδί/παιδιά?
• Πιστεύετε θα αντιμετωπίζατε προβλήματα με το οικογενειακό σας περιβάλλον? Τι είδους? Πως θα τα αντιμετωπίζατε?
• Κι αν είσασταν εσείς γονείς κάποιου/κάποιας που αγαπά χωρισμένο/η? Τι θα τον/την συμβουλεύατε?
• Αν είσαστε εσείς αυτός/ή που έχει παιδιά από προηγούμενο γάμο (πιθανότατα αρκετά μεγάλα), θα θέλατε να αποκτήσετε κι άλλα με τη νέα σχέση σας που δεν έχει κανένα?

Απαντήστε σε ό,τι από τα παραπάνω σας ενδιαφέρει ή προσθέστε και δικά σας που δεν σκέφτηκα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

• Θα κάνατε σοβαρή σχέση μαζί του/της? Εφήμερη?
• Κι αν είχε παιδί/παιδιά?
• Πιστεύετε θα αντιμετωπίζατε προβλήματα με το οικογενειακό σας περιβάλλον? Τι είδους? Πως θα τα αντιμετωπίζατε?
• Κι αν είσασταν εσείς γονείς κάποιου/κάποιας που αγαπά χωρισμένο/η? Τι θα τον/την συμβουλεύατε?
• Αν είσαστε εσείς αυτός/ή που έχει παιδιά από προηγούμενο γάμο (πιθανότατα αρκετά μεγάλα), θα θέλατε να αποκτήσετε κι άλλα με τη νέα σχέση σας που δεν έχει κανένα

1. Φυσικά και θα έκανα σοβαρή σχέση μαζί της, δεν έχω κανένα απολυτώς πρόβλημα. Ειδικά στην περίπτωση που ήδη θα είχα φτάσει το 50% τον επαγγελματικών μου στόχων
2. Δες το 1.
3. Σίγουρα θα αντιμετώπιζα προβλήματα από την οικογένεια μου... Αλλά δεν θα έδινα μεγάλη σημασία, είναι αδύνατον να μου περιορίσουν την ζωή άτομα που απλώς έτυχε να έχουμε παρόμοιο αίμα.
4. Να αγαπάει τον/την σύντροφο του/της
5. Χμ αναλόγως, αν είχα ήδη πάνω από 2 πολύ δύσκολα ή εκτός δεν θα μου έμπαιναν εμπόδιο στην επαγγελματική μου και προσωπική μου ζωή όποτε ναι θα έκανα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

• Θα κάνατε σοβαρή σχέση μαζί του/της? Εφήμερη?
• Κι αν είχε παιδί/παιδιά?
• Πιστεύετε θα αντιμετωπίζατε προβλήματα με το οικογενειακό σας περιβάλλον? Τι είδους? Πως θα τα αντιμετωπίζατε?
• Κι αν είσασταν εσείς γονείς κάποιου/κάποιας που αγαπά χωρισμένο/η? Τι θα τον/την συμβουλεύατε?
• Αν είσαστε εσείς αυτός/ή που έχει παιδιά από προηγούμενο γάμο (πιθανότατα αρκετά μεγάλα), θα θέλατε να αποκτήσετε κι άλλα με τη νέα σχέση σας που δεν έχει κανένα?

Πρωτα απο ολα να πω οτι ολα αυτα εξαρτουνται απο τους λογους χωρισμου και αλλα πολλα
1)Αν το διαζυγιο ητανε ενα, ναι γιατι οχι; Αλλα οσο τα διαζυγια αυξανονται αρχιζεις να το σκευτεσε πιο πολυ πριν κανεις την κινιση...
2)Δεν νομιζω πως τα παιδια ειναι εμποδειο, εκτος και αν δεν θα ηθελε να κανει και εγω ηθελα καπιο παιδι, τοτε αλλαζουν τα πραγματα...
3)Μπα, δεν θα υπιρχε κανενα προβλημα
4)Αναλογα με του λογους για τους οπιους χωρισε...
5) Αν ειχα ενα δεν θα ειχα προβλημα να κανω αλλο ενα, αν ειχα δυο αν με επερναν τα οικονομικα μου θα εκανα και τριτο, αν ειχα ιδι τρια δεν θα ηθελα και τεταρτο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[crazyhelen]

Εγώ ανήκω στην απέναντι πλευρά. Χωρίς να είμαι 100% βέβαιη (γιατί σ'αυτή τη ζωή ποτέ δεν λες ποτέ) δεν θα έκανα σχέση με κάποιον διαζευμένο με παιδιά, τουλάχιστον όχι στην ηλικία που είμαι σήμερα.
Όσο ευνοϊκές και αν φαντάζουν οι συνθήκες, και όσο ειρηνικά και αν έχει παρθεί ένα διαζύγιο, δεν παύεις να είσαι το τρίτο πρόσωπο, και κυρίως στα μάτια των παιδιών, δεν αποκλείεται να είσαι ο λόγος που ο μπαμπάς τους εγκατέλειψε τη μαμά τους.
Δεν είμαι διατεθειμένη να μπω σε μία τέτοια κατάσταση παρωδίας, όχι στα 29 μου τουλάχιστον. Αν στο μέλλον ανήκω και εγώ στο κλαμπ των χωρισμένων (χτύπα ξύλο) ηλικιακά και μόνο, θεωρώ ότι θα απευθύνομαι σε ανάλογο target group (πού να βρεις ανύπαντρο στα 50+ ?????)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

• Θα κάνατε σοβαρή σχέση μαζί του/της? Εφήμερη?
• Κι αν είχε παιδί/παιδιά?
• Πιστεύετε θα αντιμετωπίζατε προβλήματα με το οικογενειακό σας περιβάλλον? Τι είδους? Πως θα τα αντιμετωπίζατε?
• Κι αν είσασταν εσείς γονείς κάποιου/κάποιας που αγαπά χωρισμένο/η? Τι θα τον/την συμβουλεύατε?
• Αν είσαστε εσείς αυτός/ή που έχει παιδιά από προηγούμενο γάμο (πιθανότατα αρκετά μεγάλα), θα θέλατε να αποκτήσετε κι άλλα με τη νέα σχέση σας που δεν έχει κανένα?

Απαντήστε σε ό,τι από τα παραπάνω σας ενδιαφέρει ή προσθέστε και δικά σας που δεν σκέφτηκα.

• Θα έκανα σοβαρή σχέση, ναι.
• Και να είχε παιδιά το ίδιο, αρκεί να ήθελε να κάνει κι άλλα (επειδή εγώ δεν έχω κανένα αυτή τη στιγμή)
• Το δικό μου οικογενειακό περιβάλλον δεν θα είχε κανένα πρόβλημα, εκτός ίσως λίγο από τον μπαμπά μου, επειδή είναι και οι ίδιοι χωρισμένοι (δεν έκανε βέβαια κανένας τους άλλο παιδί)
• Αν είναι ευτυχισμένος/η και είναι καλά, δεν θα είχα πρόβλημα νομίζω (ποτέ δεν ξέρεις βέβαια.. γι' αυτό διατηρώ μια επιφύλαξη)
• Αν είχα παιδιά ήδη, δύσκολα θα έμπλεκα με κάποιον που δεν έχει, επειδή θεωρώ πως δεν θα μπορούσε να με καταλάβει. Αν πάλι έμπλεκα, δεν θα έκανα παιδιά για κανένα λόγο (έτσι λέω δηλ, δημιουργείται μεγάλο μπλέξιμο έτσι και δεν το θέλω - βέβαια αυτό είναι κομμάτι αντιφατικό με την άλλη αποψή μου που λέει πως θα έκανα παιδιά με κάποιον που ήδη είχε από άλλο γάμο, αλλά ..κανείς δεν είναι τέλειος! )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[zanin]

Καταλαβαίνω πως δεν έχετε εμπειρίες αλλά ας το συζητήσουμε.
Γνωρίζετε αύριο μια κοπέλα ή έναν άντρα που είχε ήδη στη ζωή του ένα ή δύο (ή τρεις-τέσσερις ) γάμους:

• Θα κάνατε σοβαρή σχέση μαζί του/της? Εφήμερη?
• Κι αν είχε παιδί/παιδιά?
• Πιστεύετε θα αντιμετωπίζατε προβλήματα με το οικογενειακό σας περιβάλλον? Τι είδους? Πως θα τα αντιμετωπίζατε?
• Κι αν είσασταν εσείς γονείς κάποιου/κάποιας που αγαπά χωρισμένο/η? Τι θα τον/την συμβουλεύατε?
• Αν είσαστε εσείς αυτός/ή που έχει παιδιά από προηγούμενο γάμο (πιθανότατα αρκετά μεγάλα), θα θέλατε να αποκτήσετε κι άλλα με τη νέα σχέση σας που δεν έχει κανένα?

Απαντήστε σε ό,τι από τα παραπάνω σας ενδιαφέρει ή προσθέστε και δικά σας που δεν σκέφτηκα.

1. ναι θα έκανα σοβαρή σχέση μαζί του... το γεγονός να είχε παντρευτει 2 φορές παλιά δεν με επηρεαζει καθόλου....πολλοι παντρευτηκαν για να κάνουν το χατιρι των γονιών τους...άλλοι κατάλαβαν αργά ότι δεν ταιριάζουν...
2.δεν θα με επηρέαζε πολύ...θα προσπαθούσα να τα κάνω να με συμπαθήσουν...αν αυτά δεν με ήθελαν για καινούργια γυναικα του πατέρα τους ,τότε θα το συζητούσα μαζί του και ίσως απλά συζούσαμε
3. χμ δεν νομιζω να είχα κάποιο πρόβλημα.... αν όμως είχα ..τότε απλά θα άκουγα την γνώμη τους και θα αποφάσιζα μόνη μου τι θα έκανα
4. αν ήμουν μάνα... δεν θα έλεγα τίποτα στο παιδί μου...δική του είναι η ζωή...ας παντρευτει όποιον θέλει...(αρκει να μην μπλέξει με κάποιον που ειναι παντρεμένος\η και δεν έχει χωρίσει ακόμα...)
5. αν ο καινούργιος συζυγος ήταν κατάλληλος να κάνει παιδιά και φυσικά μπορούσα και εγώ (λόγω ηλικίας, χρόνου ,χρημάτων) τότε θα έκανα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Hunter]

• Θα κάνατε σοβαρή σχέση μαζί του/της? Εφήμερη?
• Κι αν είχε παιδί/παιδιά?
• Πιστεύετε θα αντιμετωπίζατε προβλήματα με το οικογενειακό σας περιβάλλον? Τι είδους? Πως θα τα αντιμετωπίζατε?
• Κι αν είσασταν εσείς γονείς κάποιου/κάποιας που αγαπά χωρισμένο/η? Τι θα τον/την συμβουλεύατε?
• Αν είσαστε εσείς αυτός/ή που έχει παιδιά από προηγούμενο γάμο (πιθανότατα αρκετά μεγάλα), θα θέλατε να αποκτήσετε κι άλλα με τη νέα σχέση σας που δεν έχει κανένα?

1. Ναι - ηδη το κανω
2. Δες νουμερο 1
3. πιστευω πως οχι, στο κατω κατω η οικογενια μου θελει να με δει ευτηχισμενο.
4. Η πραγματικη αγαπη ειναι σπανιο πραγμα, οταν υπαρχει πρεπει να το κρατας με τα δοντια για να μην φυγει
5. Ναι. τα παιδια ειναι ευτηχια, σου δινουν ζωη και πολλα αλλα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

δε μπορώ να απαντήσω δεδομένου ότι έχω ήδη ένα διαζύγιο στο ενεργητικό μου οι απαντήσεις μου πιστευω δεν θα ειναι αντικειμενικές
εξω απ το χορο συνηθως, πολλά τραγουδια λεμε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Χε! Ο λόγος που δεν έχω απαντήσει κι εγώ. Πάντως χαίρομαι με τις απαντήσεις, αν και ...δε ξέρω ρε 'σεις, αλλιώς τα βλέπω εγώ τα πράγματα στην καθημερινότητα μου... Μήπως είμαι εγώ προκατειλημένη με τη θέση μου?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

• Θα κάνατε σοβαρή σχέση μαζί του/της? Εφήμερη?
• Κι αν είχε παιδί/παιδιά?
• Πιστεύετε θα αντιμετωπίζατε προβλήματα με το οικογενειακό σας περιβάλλον? Τι είδους? Πως θα τα αντιμετωπίζατε?
• Κι αν είσασταν εσείς γονείς κάποιου/κάποιας που αγαπά χωρισμένο/η? Τι θα τον/την συμβουλεύατε?
• Αν είσαστε εσείς αυτός/ή που έχει παιδιά από προηγούμενο γάμο (πιθανότατα αρκετά μεγάλα), θα θέλατε να αποκτήσετε κι άλλα με τη νέα σχέση σας που δεν έχει κανένα?

1. Αν ήμουν πολύ ερωτευμένη ναι. Αλλά εξαρτάται από πολλά η βαρύτητα. Καταρχάς επειδή το target group μου δεν ξεπερνά τα 30, οπότε μιλάμε για "μικροπαντρεμένο", θα έβλεπα πιο ευνοϊκά κάποιον που παντρεύτηκε από τρέλα παρά κάποιον που παντρεύτηκε επειδή ήταν "συντηρητικούρας". Και επίσης σημασία θα είχε να έβλεπα τι απωθημένα θα κουβαλούσε. Αν ήταν πολλά, δε νομίζω, δεν αντέχω τα συμπλεγματικά άτομα.
2. Μόνο αν ήμουν ΠΟΛΥ ερωτευμένη. Αγαπάω τα παιδιά, συνήθως τα κερδίζω, αλλά δεν θα ήθελα να περάσω τα test τους και να με βλέπουν σαν την ξένη που τους έκλεψε τον μπαμπά.
3. Δεν θα χαιρόντουσαν, αλλά δε νομίζω να είχα πολύ πρόβλημα. Εκτός κι αν τους παρουσίαζα ένα 40ρη με 2 παιδιά και πολλές υποχρεώσεις που θα φρίκαραν. Αλλά εγώ θα είχα φρικάρει πιο πριν οπότε δεν θα μπαίναμε στο τριπάκι.
4. Ανάλογα την περίπτωση. Αν συνδυαζόταν με παιδιά και μεγάλη διαφορά ηλικίας θα αντιδρούσα (αλλά ο καθένας αποφασίζει ότι γουστάρει).
5. Ναι. Εκτός κι αν ήμουν μεγάλη σε ηλικία. Αλλά εντάξει, ο άλλος με δέχεται με τα παιδιά, αναγκάζεται να περάσει τα test τους, περνάει μερικές δυσκολίες για πάρτη μου και δεν θα του κάνω παιδί; Ι'm not so cruel!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Αυτό το "είμαι ο τρίτος για τα παιδιά" νομίζω πως είναι μια εσφαλμένη εικόνα που έχει καλλιεργηθεί από το κοινωνικό κατεστημένο.

π.χ. Σκεφτείτε τα παραμύθια που διαβάσαμε σαν παιδιά: Σε ΟΛΑ ανεξαιρέτως ο Μητριά είναι η κακιά που δημιουργεί προβλήματα. Δεν είναι όμως έτσι η πραγματικότητα. Υπάρχουν γυναίκες (και άντρες) που συμβιώνουν με τα παιδιά των συντρόφων τους αρμονικά. (Έτσι ακούω τουλάχιστον).

Σημασία νομίζω έχει ο άνθρωπος στο συγκεκριμένο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Αυτό το "είμαι ο τρίτος για τα παιδιά" νομίζω πως είναι μια εσφαλμένη εικόνα που έχει καλλιεργηθεί από το κοινωνικό κατεστημένο.

Isiliel θα διαφωνήσω. Ο πατριός/μητριά είναι ο τρίτος για τα παιδιά. Δεν είναι ο πατέρας/μητέρα του παιδιού αλλά ο σύντροφος του γονιού. Εντάξει, δεν σημαίνει ότι είναι "κακός" ή ανεπιθύμητος, αλλά δεν αντικαθιστά τον γονιό (αν υπάρχει βέβαια, ξέρω άτομα που δεν έχουν γνωρίσει τον ένα τους γονιό ή βρίσκονται σε απόσταση και ο πατριός έχει γίνει δεύτερος πατέρας γι'αυτούς). Αλλά σε όλες τις περιπτώσεις ο σύντροφος του γονιού είναι ένας ξένος που πρέπει να πείσει για τις προθέσεις του. Να αποκτήσει μια καλή σχέση με το παιδί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[KOULA]

το διαζυγιο το παιρνεις γιατι δεν αντεχεις καποια κατασταση [για σοβαρους λογους] γιατι μην ξαναφτειαξεις την ζωη σου με καποιον η καποια?γιατι να μην κανεις παιδια? οι δικοι σου μενουν στην ακρη γιατι δεν μπορουν να σου κανονιζουν την ζωη ! το διαζυγιο ειναι μια αποτυχια στην ζωη σου αυτο σημαινει οτι πρεπει να καταδικαστεις για ολη σου την ζωη?οσο για το θεμα των παιδιων εξαρταται πως θα το εξηγησεις στα παιδια και δεν πρεπει κανεις να ξεχωριζει τα μεν απο τα δε

εγω χωρισα γιατι με κακοποιουσε καθε φορα που εχανε στα χαρτια εγω ετρωγα το ξυλο μεχρι που κοντεψε να με σκοτωσει μετα απο 10 χρονια χωρισα απο τοτε περασανε αλλα 10 χρονια για να ξαναμιλησω σε αντρα φοβομουν κι ομως για τον περισσοτερο κοσμο ειμαι ''καταδικασμενη'' ειναι σωστο ?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Paty]

Ειναι το μεγαλυτερο λαθος που κανει η κοινωνια...Να καταδικαζει ανθρωπους και να τους ομαδοποιει.Να τους φοραει ταμπελες...
Ευχομαι να ανηκουν ολα στο παρελθον και να μη ξαναβρεθει καποιος που να σου καταστρψει τη ζωη

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pantazis]

εγω χωρισα γιατι με κακοποιουσε καθε φορα που εχανε στα χαρτια εγω ετρωγα το ξυλο μεχρι που κοντεψε να με σκοτωσει μετα απο 10 χρονια χωρισα απο τοτε περασανε αλλα 10 χρονια για να ξαναμιλησω σε αντρα φοβομουν κι ομως για τον περισσοτερο κοσμο ειμαι ''καταδικασμενη'' ειναι σωστο ?

όχι φυσικά, ο περισσότερος κόσμος είναι στον κόσμο του ...
αν και πιστεύω ότι σιγά σιγά ξεκολλάνε

απορώ πως υπάρχουν τέτοιοι άνδρες τι να πει κανείς
μου ψιλοκάνει εντύπωση για τα επόμενα 10 χρόνια , μεγάλο χρονικό διάστημα δεν είναι ;
πάντως μην σε νοιάζει καθόλου τι λέει ο ένας και ο άλλος ...​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[xristinaki]

1.Νομιζω πως δεν θα χα προβλημα να κανω σχεση με διεζευμενο ειτε εχει παιδια ειτε οχι.
2.Οτι θα αντιμετωπιζα προβλημα με το οικογενειακο μου περιβαλλον ειναι σιγουρο.Οι γονεις μου δεν θα συμφωνουσαν καθολου με αυτη μου την επιλογη .Το πως θα το αντιμετοπιζα?Τελειως αδιαφορα.Ποτε δεν ηταν ευχαριστημενοι με οσα εκανα επομενως πλεον δεν με αφορα οτι κι να πουν.Εχω κανει ηδη πολυ κακο στον εαυτο μου χανοντας αυτοπεποιθηση επειδη ακουγα κακοβουλα σχολια.
3.Ειμαι καλοπροαιρετη σαν ατομο κι δεν θα μουν προκαταλειμενη προς ατομο που δεν εχει κανει ατι κακο.Επειδη απλα ηταν παντρεμενος.Ισως να το ψαχνα αν εβλεπα κατι υποπτο τοτε θα ενεργουσα κι μονο.
4.Δεν ξερω μαλλον ναι θα ηθελα.Δεν ξερω αν οι καταστασεις το θα το ενοουσαν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[KOULA]

μην σου κανει εντυπωση που εκανα 10 χρονια να συνερθω απο το σοκ απλα ''πιστευα'' οτι οποιος με πλησιαζε θα με κτυπαγε ασχημα φοβομουν .φοβομουν να ρωτησω κατι απλο ,φοβομουν να ακουμπησω καποιον κλπ ειχα φιλους αλλα δεν τους αφηνα να ερθουν κοντα μου γιατι τους φοβομουν επειδη ηταν αντρες με δυσκολια και πολλη υπομονη καταφεραν να μου ξαναδωσουν εμπιστοσυνη και να μπορεσω να αποβαλλω τον φοβο μου και να εμπιστευομαι και δεν δινω τωρα σημασια στην ''ρετσινια'' της χωρισμενης υπαρχει η προκαταληψη και δεν θα τελειωσει ευκολα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pantazis]

σίγουρα καταλαβαίνω ο κάθε ένας από εμάς έχει μικρότερους ή μεγαλύτερους φόβους και ανησυχίες...
για όλα αυτά υπάρχει κάποια αιτία και δεν είναι καθόλου εύκολο να ξεπεραστεί οριστικά.
το δύσκολο είναι να το παλέψουμε και να το ξεπερνάμε , ίσως βγαίνουμε και δυνατότεροι από αυτή την ιστορία.
τώρα για την προκατάληψη εξαρτάται ... γεγονός είναι ότι πολλοί δεν κοιτάνε τα δικά τους και ....​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Corpse Bride]

• Θα κάνατε σοβαρή σχέση μαζί του/της? Εφήμερη?
• Κι αν είχε παιδί/παιδιά?
• Πιστεύετε θα αντιμετωπίζατε προβλήματα με το οικογενειακό σας περιβάλλον? Τι είδους? Πως θα τα αντιμετωπίζατε?
• Κι αν είσασταν εσείς γονείς κάποιου/κάποιας που αγαπά χωρισμένο/η? Τι θα τον/την συμβουλεύατε?
• Αν είσαστε εσείς αυτός/ή που έχει παιδιά από προηγούμενο γάμο (πιθανότατα αρκετά μεγάλα), θα θέλατε να αποκτήσετε κι άλλα με τη νέα σχέση σας που δεν έχει κανένα?

1. Αν με ρωτας τωρα που δεν εχω κανεναν υποψην, θα ελεγα οχι, δε θα ηθελα να κανω σοβαρη σχεση. Εφημερη ισως. Τωρα αν γνωρισω τον σουπερ ντουπερ και τρελαθω, ε τι να πω, δεν ξερω.
2. Ακομη περισσοτερες οι αντιρρησεις μου..
3. Ναι. Οι δικοι μου θα εκαναν καμια νυξη τυπου να το ξανασκεφτω αλλα θα σεβονταν την επιλογη μου, οι υπολοιποι θα ψιθυριζαν αλλα αυτη ειναι η δουλεια τους.
4. Να τον τσεκαρει γενικως σαν ανθρωπο, να τον ζησει ΠΟΛΥ καιρο πριν παρει αποφαση για σοβαρη εξελιξη.
5. Ε τωρα αυτα πρεπει να τα ζησεις για να πεις, δεν ξερω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Nιώθω πως κάποια πράγματα πρέπει να ξεκαθαριστούν. Ως παιδί χωρισμένων γονιών (που φυσικά συνέχισαν την ζωή τους, ακόμα και τώρα είναι πολύ νέοι) έχω γνωρίσει κάθε καρυδιάς καρύδι. Έχω να δηλώσω λοιπόν πως οι άντρες είναι γενικά πιο ελαστικοί ως πατριοί (ή ίσως οι γυναίκες είναι πιο καπάτσες, δεν ξέρω, πάντως ξέρω πολλούς πατριούς που έχουν καλές σχέσεις με τα παιδιά της συντρόφου/γυναίκας του - ο δικός μου και ανήκει και δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία). Οι γυναίκες από την άλλη ή θα είναι φοβερά κτητικές και ζηλιάρες ή θα είναι φίλες σου (το καλύτερο!)- φυσικά αυτό εξαρτάται και από την ηλικία του παιδιού: όσο πιο μικρό είναι (και άρα θέλει πιο πολύ φροντίδα και προσοχή από τον μπαμπά του), τόσο πιο πιθανό είναι η γυναίκα να παρουσιάσει ζήλειες, κτητικότητες και συμπεριφορά που αρμόζει σε απατημένη γυναίκα και όχι σε μητριά!

Για μένα δεν υπάρχουν ταμπελάκια και ποτέ δεν έβαλα τέτοιο σε κανέναν/καμία. Αλλά ο όρος "μητριά" έχει πλέον αρνητική χροιά για αυτόν τον λόγο ακριβώς: επειδή οι περισσότερες κάνουν τα πάντα για να απομακρύνουν τον πατέρα από το παιδί. Φυσικά όλα είναι σχετικά και είναι θέμα ανθρώπου, αλλά δυστυχώς η πλειοψηφία λειτουργεί πολύ περίεργα όταν μπλέκει με χωρισμένο! Ενώ πχ η λέξη "πατριός" είναι πιο ουδέτερη, ακριβώς επειδή οι άντρες ενδιαφέρονται περισσότερο για την γυναίκα τους και δεν τους απασχολεί η σχέση της με το παιδί, στο σημείο που δεν τους αφορά - δεν κάνουν δηλ τα αδύνατα, δυνατά για να κερδίσουν την αμείωτη προσοχή της όπως κάνουν πολλές γυναίκες στην αντίστοιχη θέση

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.