Σχέση με κάποιον που είναι "αλλού"

[Τσιγάρα σέρτικα]

Μπα όχι. Είμαι πολύ αυθόρμητη για να το καταφέρω αυτό.

καλά. Μπορεί να είστε πολύ αυθόρμητη και παρορμητικιά, δηλώνετε όμως και ιντροβέρτα, όπερ μεθερμηνευόμενον, τζιζ κακά

Αυτό βγάζει νόημα τώρα που λες γιατί όντως βαρεμάρα δε νιώθω σχεδόν ποτέ αλλά κι αν νιώσω δεν τη θεωρώ κακή. Είμαι άνθρωπος της συνήθειας και της ρουτίνας και τα επιζητώ. Νιώθω ασφαλής μέσα σε αυτά. Να φανταστείς οτι πήγαινα 20 χρόνια διακοπές στο ίδιο μέρος. Με αγχώνουν και με προβληματίζουν οι άνθρωποι που βαριούνται πολύ εύκολα. Θεωρώ οτι με το ανικανοποίητο συνεχώς ταλαιπωρούν τον εαυτό τους.

Για μένα το δύσκολο είναι να επιβιώσει η σχέση ακόμα και μέσα στη ρουτίνα, εκεί θα φανεί η δύναμή της. Όταν μπορέσεις να κάθεσαι δίπλα στον άλλον πιασμένοι χέρι χέρι και να μπορείτε να μη λέτε τίποτα. Όταν συνεχώς πρέπει να εφευρίσκονται τερτίπια και τεχνικές για να κρατηθεί η σχέση και το ενδιαφέρον ζωντανά, πιο πολύ για καταναγκαστικά έργα μού ακούγεται παρά για σχέση.

Το πάθος καλό είναι και το μυστήριο και το συνεχές κυνήγι για το ξαναμμένο ενδιαφέρον αλλά κάποια στιγμή και κουράζουν και (πρέπει κατά τη γνώμη μου να) τελειώνουν και τη θέση τους να παίρνει η ασφάλεια της σχέσης.

το ίδιο έλεγα και πριν περιέργως πως, άσχετα από το πως ερμηνεύτηκε. Το να επιβιώσει όμως μιά ''σχέση'' στην βαρεμάρα και στην ανία μέσα, όχι απλά δύσκολο και άθλος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αλλα μάλλον είναι το πιο εύκολο απανταχού της γης. Για μύριους όσους λόγους, μερικούς από τους οποιους αναφέρατε ήδη, και εσείς αλλά και άλλοι συμφορουμίτες. Αλλά αν αυτό για εσάς είναι το επιθυμητό και ευκταίο και την επιζητείτε την βαρεμάρα αυτή γιατί εκεί νιώθετε ασφαλής, να γιατί είπα πριν πως σας ζηλεύω. Προσωπικά αυτή την προοπτική την θεωρώ εφιαλτική και αφόρητη και λόγο διάλυσης της σχέσης, όταν η άλλη μεριά κουράζεται εννοώ και στην μουχλιασμένη ελώδη ακινησία του βάλτου βυθίζεται. Και μόνο θεωρητικα δεν μιλάω. Βέβαια είπαμε, περί ορέξεως μπουγατσόπιτα. Αν το να υπάρχει δράση, εξέλιξη, ροή, στοχοθεσία και ίδρωμα μέσα στην σχέση αυτό χαρακτηρίζεται σαν τερτίπια και τεχνικές και καταναγκαστικά έργα και το ποθητό ζητούμενο είναι η απραξία, η αποτελμάτωση και ο θάνατος από εξάρθρημμα κροταφογναθικής από τα χασμουρητά τα κατ' εξακολούθησιν, ποιός δεν θα ζήλευε στην θέση μου;

Εννοείς οτι μπορείς να έχεις τη σχέση σου αλλά να κάνεις κι άλλες γνωριμίες παράλληλα; Κάτι έχω μπερδέψει αφού είσαι μονογαμικός τύπος. Αν θες εξήγησε πρακτικά τι σημαίνει να συγκρίνεις τη σχέση σου με άλλους ανθρώπους για να την επανεκτιμάς.
Δεν το καταλαβαίνω πρακτικά κι αυτό...
Ούτε κι αυτό.

στις μονογαμικές διακοπές εναλλάξ ή και συγχρόνως σε βουνό και θάλασσα αναφέρομαι κατά τον δικό σας παραλληλισμό, που καθόλου ασύμβατες με υγιή σχέση δεν θα χαρακτήριζε κανείς και επομένως η παρομοίωση σύγκρισης και διλημμάτων κρίνεται αδόκιμη εντελώς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Εγώ απλά αποδέχομαι το γεγονός οτι κάθε περίοδος της σχέσης είναι διαφορετική. Μόνο τότε μπορώ και συμβιβάζομαι με τις αλλαγές όχι με την κακή έννοια αλλά με την έννοια της αποδοχής. Δεν μπορεί μια σχέση να ξεκινάει βαρετά ούτε να παραμένει συνεχώς και αδιαλλείπτως πλήρως ενδιαφέρουσα και να σε κρατάει on edge. Υπάρχουν και διαστήματα στα οποία μπαίνει στη μέση η ζωή, τα προβλήματα, η κούραση, η βαρεμάρα. Εσύ λες οτι αυτή τη βαρεμάρα έχεις τρόπο να την αντιμετωπίσεις με τεχνικές. Εγώ λέω οτι νιώθω πιο ευτυχισμένη αποδεχόμενη οτι κάθε περίοδος είναι ξεχωριστή και να χαίρομαι κάθε περίοδο χωρίς να στεναχωριέμαι που τελείωσε ή μεταλλάχθηκε η προηγούμενη. Μού φαίνεται δύσκολο και άτοπο να προσπαθώ συνεχώς να κρατήσω τη φλόγα ζωντανή εφόσον οι εμπειρίες μεγαλύτερων ανθρώπων στη ζωή μού έχουν δείξει οτι αυτό είναι ακατόρθωτο να γίνεται για πάντα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Τσιγάρα σέρτικα]

Εγώ απλά αποδέχομαι το γεγονός οτι κάθε περίοδος της σχέσης είναι διαφορετική. Μόνο τότε μπορώ και συμβιβάζομαι με τις αλλαγές όχι με την κακή έννοια αλλά με την έννοια της αποδοχής. Δεν μπορεί μια σχέση να ξεκινάει βαρετά ούτε να παραμένει συνεχώς και αδιαλλείπτως πλήρως ενδιαφέρουσα και να σε κρατάει on edge. Υπάρχουν και διαστήματα στα οποία μπαίνει στη μέση η ζωή, τα προβλήματα, η κούραση, η βαρεμάρα. Εσύ λες οτι αυτή τη βαρεμάρα έχεις τρόπο να την αντιμετωπίσεις με τεχνικές. Εγώ λέω οτι νιώθω πιο ευτυχισμένη αποδεχόμενη οτι κάθε περίοδος είναι ξεχωριστή και να χαίρομαι κάθε περίοδο χωρίς να στεναχωριέμαι που τελείωσε ή μεταλλάχθηκε η προηγούμενη. Μού φαίνεται δύσκολο και άτοπο να προσπαθώ συνεχώς να κρατήσω τη φλόγα ζωντανή εφόσον οι εμπειρίες μεγαλύτερων ανθρώπων στη ζωή μού έχουν δείξει οτι αυτό είναι ακατόρθωτο να γίνεται για πάντα.

Μα δέχομαι την φιλοσοφία σας! Και σας ζηλεύω που το μπορείτε! Τώρα, αν οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας χαρακτηρίζουν σαν ανεφάρμοστη και ανέφικτη την προοπτική του να κρατιέται μια σχέση ζωντανή, δραστήρια, παραγωγική, ιντριγκαδόρικη και ενδιαφέρουσα, κι αυτό θα το καταλάβω, κάτι πρέπει να βρουν να πουν κι αυτοί να παρηγορηθούν στην απραξία τους και την βαρεμάρα τους μέσα. Εξάλλου είναι και οι περισσότεροι. Αν δεν έχουν παρατηρήσει ζευγάρια που το καταφέρνουν αυτό που οι ίδιοι ακατόρθωτο χαρακτηρίζουν ή αν συμπτωματικά και παρηγορητικά εθελοτυφλούν, δικό τους θέμα αλλά και δική τους η ζωή. Ατομική μας επιλογή είναι αν την ζωή που αξιωθήκαμε θα την στύψουμε ή θα την σπαταλήσουμε στην απραξία την ανία και την βαρεμάρα μέσα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Δεν είναι θέμα τεμπελιάς όμως και είναι λίγο προσβλητικό να το ονομάζεις έτσι. Είναι θέμα ρεαλισμού και επιλογών. Λες ότι το αποδέχεσαι και το ζηλεύεις αλλά το χαρακτηρίζεις τεμπελιά και μη στυψιμο της ζωής. Αφού εμένα αυτό με κάνει ευτυχισμένη όμως;;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Τσιγάρα σέρτικα]

Δεν είναι θέμα τεμπελιάς όμως και είναι λίγο προσβλητικό να το ονομάζεις έτσι. Είναι θέμα ρεαλισμού και επιλογών. Λες ότι το αποδέχεσαι και το ζηλεύεις αλλά το χαρακτηρίζεις τεμπελιά και μη στυψιμο της ζωής. Αφού εμένα αυτό με κάνει ευτυχισμένη όμως;;

αφού όντως σας ζηλεύω όταν λέω πως θα ήθελα και εμένα να ήταν έτσι η δομή μου ώστε να μπορώ να επαναπαύομαι και να είμαι και καλά και αυτό να με έκανε ευτυχισμένο, το να λιμνάζω στην ανιδρωτική ανία μέσα δλδ, γιατί τώρα εσείς δεν με πιστεύετε; Πριν που δηλώσατε πως δεν απαντήσατε μεταχρονολογημένα επί σκοπού, εγώ μαζί σας καλόπιστος φάνηκα! Δεν είναι άδικο και προδοτικό αυτό δλδ τώρα;;;;;;;
Αλλά εσάς, που είστε ευτυχισμένη με το μοντέλο αυτό, καθόλου στους αδρανείς τεμπέληδες δεν σας ενέταξα, μην θίγεστε λοιπόν. Εκεί εντάσσω αυτούς που δεν την παλεύουν με την βαρεμάρα και σε παράλληλες σχέσεις ή ''διαλείμματα'' αναλώνονται αλλά να καθήσουν να ιδρώσουν λιγάκι τον πισινό τους...μπα. Καθότι δηλώνουν πως ρεαλιστικά το να διατηρηθεί μιά σχέση ζωντανή είναι καταναγκαστικά έργα, αγχωτικό και ακατόρθωτο.
Κι όσο για την παραδειγματική αναφορά σε παππουλάθρες

Μού φαίνεται δύσκολο και άτοπο να προσπαθώ συνεχώς να κρατήσω τη φλόγα ζωντανή εφόσον οι εμπειρίες μεγαλύτερων ανθρώπων στη ζωή μού έχουν δείξει οτι αυτό είναι ακατόρθωτο να γίνεται για πάντα.

θα μου επιτρέψετε την άποψη πως καθόλου σίγουρο δεν είναι πως ένας τεμπέλης επειδή απλά και μόνο γέρασε έγινε και σοφότερος και ικανός να διδάξει με τα αποτυχημένα του μοντέλα. Το θέμα πόσο κρίσιμη είναι η επιλογή των δασκάλων μας έχει ξαναθιχτεί άλλως τε. Αν βέβαια παραδεχόμαστε την διδαχή και δεν απορρίπτουμε κάθε παιδαγωγική διαδικασία επειδή όποιος μελετάει και επιζητεί δασκάλους είναι ένα ανελεύθερο άβουλο φερέφωνο φορετών απόψεων που η μάθηση τον βάζει σε καλούπια! (Ξέρω πως σας ακούγονται αδιανόητα τα παραπάνω, αλλά πιστέψτε με, υπάρχει τουλάχιστον ένα άτομο που υπέρ αυτών των απόψεων τα ιμάτιά της διαρρηγνύει)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Κατάλαβα τι λες και ευχαριστώ για την επεξήγηση. Ξέρω τι εννοείς απλά έχουμε εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις όπως έχουμε πολλάκις διαπιστώσει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Τσιγάρα σέρτικα]

Κατάλαβα τι λες και ευχαριστώ για την επεξήγηση. Ξέρω τι εννοείς απλά έχουμε εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις όπως έχουμε πολλάκις διαπιστώσει.

αν όντως καταλάβατε τι εννοώ, αφ' ενός θα ευχαριστήσω τους θεούς για το θαύμα, αισθανόμενος και λιγάκι άσχημα απέναντί σας τω άμα (γιατί εσείς επιμένετε να το αντιμετωπίζετε σοβαρά ενώ εγώ χμμμ, οκ, σας τσιγκλούσα πειρακτικά ο υποχθόνιος ιερωμένος) αφ' ετέρου θα εκπλαγώ (που δεν μου διαγράψατε ακόμα τα μηνύματα τα αντιφρονούντα), από τρίτου δε θα δηλώσω πως οι διαφορετικές φιλοσοφίες δεν είναι και αντιδιαμετρικές ή διαγώνιες εξ ανάγκης

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Ατομική μας επιλογή είναι αν την ζωή που αξιωθήκαμε θα την στύψουμε ή θα την σπαταλήσουμε στην απραξία την ανία και την βαρεμάρα μέσα

Σκέφτομαι από χτες αυτό που είπες και μού δημιουργεί άγχος αυτός ο τρόπος σκέψης να σού πω την αλήθεια. Συχνά ακούμε τσιτάτα τύπου "ζήσε τη ζωή σαν να είναι η τελευταία μέρα σου", "carpe diem" κλπ. Θεωρώ οτι είναι ένα τεράστιο άγχος όλο αυτό. Υπάρχουν φυσικά και άνθρωποι που μπορούν και το έχουν συνδυάσει ώστε και να στύβουν (το στύβω με ι ή με υ τη ζωή και να το κάνουν χαλαρά και χωρίς άγχος. Κι επειδή χαλαρή δεν έχω καταφέρει ποτέ να υπάρξω, αυτές οι απαιτήσεις προς τον εαυτό μας σχεδόν με αρρωσταίνουν. Θεωρώ οτι οι πλείστες επιλογές που έχουμε στη ζωή μάς έχουν κάνει να μπερδευόμαστε, να απαιτούμε πολλά τα οποία δεν πετυχαίνουμε συνήθως και να είμαστε διαρκώς απογοητευμένοι. Δεν είναι καλύτερα να έχουμε λίγες απαιτήσεις από τις οποίες να πετυχαίνουμε τις λίγες και να χαιρόμαστε γι' αυτό παρά το ανάποδο; Νιώθω άσχημα για αυτούς που στοχεύουν στον ουρανό γιατί ξέρω οτι θα φάνε τα μούτρα τους κι αναρωτιέμαι πόσο δυνατοί είναι για να το αντιμετωπίσουν. Μήπως αποφεύγοντας την απόρριψη, την ήττα, την αποτυχία είμαστε πιο ευτυχείς με λιγότερες εμπειρίες παρά αν πέφταμε με τα μούτρα στην προσπάθεια για επιτυχία και νίκη ρισκάροντας να αποτύχουμε και να χάσουμε. Μήπως το να είμαστε ολιγαρκείς είναι τελικά το μυστικό της ευτυχίας; (μια παράγραφος αχταρμάς σκέψεων, συγχωρέστε με).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Τσιγάρα σέρτικα]

κaτ' αρχήν οφείλω να σας βγάλω το καπέλο σε αυτό, πως ποτέ δεν θα σταματήσετε να με εκπλήσσετε και εξ απήνης να με καταλαμβάνετε. Εννοώ πως περίμενα επίθεση και είχα οργανώσει αντεπίθεση με αυτό

(en parόδω ειρήσθω, μιλάμε για φοβερή εκτέλεση με τον άντυ φέργουέδερ λόου στην ακουστική κιθάρα)
(εν παραδρομίω ψελλισάτω επίσης, https://www.xn--ixauk7au.gr/forum/showthread.php?6569-στείβω-στύβω-ή-στίβω-στύβω-και-στείβω )
Επί της ουσίας όμως. Και θα κάνω κάτι που καθόλου δεν το συνηθίζω, μόλις άπαξ ανά δεκαετία και αν. Θα σας απαντήσω σοβαρά λοιπόν. Αν ήξερα πως σε κάτι τέτοιο ''Σκέφτομαι από χτες αυτό που είπες και μού δημιουργεί άγχος αυτός ο τρόπος σκέψης να σού πω την αλήθεια.'' θα οδηγούσε η κουβέντα μας χτες, θα δάγκωνα την γλώσσα μου, αλήθεια σας το λέω. Ή έστω θα απασχολούσα με κάτι άλλο τα δάχτυλά μου (πχ θα έτρωγα μιά μπουγάτσα).
Διαβάζοντάς σας πάλι και πάλι, ειλικρινά δεν ξέρω αν μαζί σας διαφωνώ πια. Αλλά αυτό το λέω τώρα που σαρανταρίζω. Γιατί όλα τα προηγούμενα χρόνια πρέσβευα πως, αν κάποιος στοχεύει σε 50 και πετύχει τα 30 (σκόουρ 60%), σαφώς θα έχει εκπληρώσει μεγαλύτερο μέρος του χρέους του προς αυτόν τον πλανήτη, που τον επιβαρύνει με την παρουσία του, από κάποιον που στοχεύει σε 10 και πετυχαίνει τα 8 (σκόουρ 80%). Αλλά επειδή τυγχάνω και άπληστο ανταγωνιστικό τομάρι, επεδίωκα να προσεγγίσω και εγώ το σκόουρ του 80%. Και το τίμημα αποδείχτηκε βαρύ, σας το έχω θέσει απόξω απόξω και αλλού εξάλλου, εκεί περί της δήθεν μαγκιάς και καλά να μην μετανιώνουμε για τίποτε από τα πεπραγμένα μας. Γιατί αυτό που δηλώσατε ''Υπάρχουν φυσικά και άνθρωποι που μπορούν και το έχουν συνδυάσει ώστε και να στύβουν τη ζωή και να το κάνουν χαλαρά και χωρίς άγχος.'' και το οποίο δεν αμφισβητώ, ποτέ δεν το κατάφερα, η υπερδιέγερση χτυπούσε πάντα κόκκινα. (καθόλου τυχαίοι άλλωστε οι χαρακτηρισμοί του υπομανιακού ΔΕΠ/Υ, αναφορικά με το σκέλος υπερκινητικότητας όπως αποσαφήνισαν, που κατά κόρον έχω εισπράξει στην ζωή μου από επαΐουσες ειδικούς στην αρχή της γνωριμίας μας, άλλο αν ανασκεύασαν αργότερα ). Για να καταλήξω στο αρχικό, καθόλου δεν ξέρω πια πόσο μαζί σας διαφωνώ. Αλλά το λέω αυτό έχοντας στοχεύσει, όχι στον ουρανό βέβαια αλλά πάντα κάπως μπουνταλάδικα (δλδ εκ του ασφαλούς, έχοντας αντιταχθεί στην ολιγάρκεια χωρίς φιλοδοξίες που προσωπικά θα με αρρώσταινε) αλλά και μη πιστεύοντας στο κυνήγι της ευτυχίας

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

κaτ' αρχήν οφείλω να σας βγάλω το καπέλο σε αυτό, πως ποτέ δεν θα σταματήσετε να με εκπλήσσετε και εξ απήνης να με καταλαμβάνετε.

Είναι κάτι που σε πληροφορώ μετά λόγου γνώσεως οτι μόνο εσύ μού το δημιουργείς. Γενικά θα με χαρακτήριζα ως προβλέψιμο άτομο.

Επί της ουσίας όμως. Και θα κάνω κάτι που καθόλου δεν το συνηθίζω, μόλις άπαξ ανά δεκαετία και αν. Θα σας απαντήσω σοβαρά λοιπόν.

Ανησυχώ λίγο. Αλλά δε σε πιστεύω οτι τις προηγούμενες φορές δεν ήσουν σοβαρός. Καμιά φορά οι μεγαλύτερες αλήθειες λέγονται εν είδει πλάκας. Καμιά φορά τα αστεία πονάνε περισσότερο και από τα σοβαρά.

Αν ήξερα πως σε κάτι τέτοιο ''Σκέφτομαι από χτες αυτό που είπες και μού δημιουργεί άγχος αυτός ο τρόπος σκέψης να σού πω την αλήθεια.'' θα οδηγούσε η κουβέντα μας χτες, θα δάγκωνα την γλώσσα μου, αλήθεια σας το λέω. Ή έστω θα απασχολούσα με κάτι άλλο τα δάχτυλά μου (πχ θα έτρωγα μιά μπουγάτσα).

Μα γιατί. Εσύ λες οτι πρέπει να μην υποπίπτουμε στης ανίας και της βαρεμάρας τα θέλγητρα και πρέπει να κρατάμε το ενδιαφέρον ζωντανό. Άσε με κι εγώ να κρατάω τη σκέψη μου σε εγρήγορση, έτσι, για να σπάσουμε τη μονοτονία βρε αδελφέ, όπως λέει κάποια που ξέρω.

Διαβάζοντάς σας πάλι και πάλι, ειλικρινά δεν ξέρω αν μαζί σας διαφωνώ πια.

Όχι τους βαρβάρους μου!!!!

Αλλά αυτό το λέω τώρα που σαρανταρίζω. Γιατί όλα τα προηγούμενα χρόνια πρέσβευα πως, αν κάποιος στοχεύει σε 50 και πετύχει τα 30 (σκόουρ 60%), σαφώς θα έχει εκπληρώσει μεγαλύτερο μέρος του χρέους του σε αυτόν τον πλανήτη, που τον επιβαρύνει με την παρουσία του, από κάποιον που στοχεύει σε 10 και πετυχαίνει τα 8 (σκόουρ 80%).

Ώπα. Βρήκα κάτι που δεν καταλαβαίνω και που ίσως είναι το κλειδάκι για όλες τις κατά καιρούς διαφωνίες μας. Γιατί το να ζούμε στον πλανήτη μάς δημιουργεί και χρέος το οποίο πρέπει να εκπληρώσουμε σε αυτόν; Γιατί το χρέος να μην είναι απέναντι στον εαυτό μας να τον κάνουμε ευτυχισμένο και να είναι προς τον πλανήτη ή το σύμπαν ή όπως αλλιώς το βλέπεις; Εγώ δε νιώθω οτι επιβαρύνω κανέναν πλανήτη με την παρουσία μου ούτε και χρωστάω τίποτα σε κανέναν παρά μόνο στον εαυτό μου και στους ανθρώπους που έχω επιλέξει να έχω στη ζωή μου.
Ξέρω, μην το πεις: με ζηλεύεις.

Αλλά επειδή τυγχάνω και άπληστο ανταγωνιστικό τομάρι, επεδίωκα να προσεγγίσω και εγώ το σκόουρ του 80%. Και το τίμημα αποδείχτηκε βαρύ, σας το έχω θέσει απόξω απόξω και αλλού εξάλλου, εκεί περί της δήθεν μαγκιάς και καλά να μην μετανιώνουμε για τίποτε από τα πεπραγμένα μας. Γιατί αυτό που δηλώσατε ''Υπάρχουν φυσικά και άνθρωποι που μπορούν και το έχουν συνδυάσει ώστε και να στύβουν τη ζωή και να το κάνουν χαλαρά και χωρίς άγχος.'' και το οποίο δεν αμφισβητώ, ποτέ δεν το κατάφερα, η υπερδιέγερση χτυπούσε πάντα κόκκινα. (καθόλου τυχαίοι άλλωστε οι χαρακτηρισμοί του υπομανιακού ΔΕΠ/Υ, αναφορικά με το σκέλος υπερκινητικότητας όπως αποσαφήνισαν, που κατά κόρον έχω εισπράξει στην ζωή μου από επαΐουσες ειδικούς στην αρχή της γνωριμίας μας, άλλο αν ανασκεύασαν αργότερα ).

Πιστεύεις λοιπόν οτι τώρα προς τα 40 σου που ανασκευάζεις σημαίνει οτι συμφωνείς τελικά με τη δική μου άποψη; Ή οτι συμφωνείς με τη δική σου μεν αλλά σε έχει κουράσει η προσπάθεια προς το ποσοστό του 80%;
Και τελικά καλέ μου, ποιον επεδίωκες να ικανοποιήσεις προσπαθώντας το σκορ του 80%; Εσένα; Την κοινωνία; Τους δικούς σου ανθρώπους; Ή τον πλανήτη στον οποίο λές οτι χρωστάς;

Για να καταλήξω στο αρχικό, καθόλου δεν ξέρω πια πόσο μαζί σας διαφωνώ. Αλλά το λέω αυτό έχοντας στοχεύσει, όχι στον ουρανό βέβαια αλλά πάντα κάπως μπουνταλάδικα (δλδ εκ του ασφαλούς, έχοντας αντιταχθεί στην ολιγάρκεια χωρίς φιλοδοξίες που προσωπικά θα με αρρώσταινε) αλλά και μη πιστεύοντας στο κυνήγι της ευτυχίας

Με μπερδεύεις όμως. Λες οτι ο ανταγωνισμός είχε βαρύ τίμημα όμως δεν τον απαρνείσαι. Δε θες ούτε να ανοίξεις ένα μικρό παραθυράκι να δεις πώς θα ήταν η ζωή σου αν όχι με μηδενικές φιλοδοξίες, με λιγότερες πάντως. Πώς ξέρεις οτι αυτή η ολιγάρκεια θα σε αρρώσταινε; Ο ανταγωνισμός τί σού έκανε;

Γιατί απαρνιέται ο κόσμος το κυνήγι της ευτυχίας; Γιατί είναι τόσο κακό να θες με πάθος να είσαι ευτυχισμένος; Μήπως γιατί πιστεύουν οτι ο μόνος τρόπος να το πετύχεις είναι πατώντας επί πτωμάτων; (σκέψη...)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Τσιγάρα σέρτικα]

Παναΐαμ μακρυνάρι! Και πρέπει σε ένα προς ένα να σας απαντήσω υποθέτω ε; Όχι πως θα σας έπειθα για κάτι ποτέ, μιά και ούτε εσείς είστε δεκτική σε ανοίκειες απόψεις αλλά ούτε και για 'μένα έχει κάποια σημασία στα αλλοπρόσαλλα πεδία μου να σας μετακομίσω

Είναι κάτι που σε πληροφορώ μετά λόγου γνώσεως οτι μόνο εσύ μού το δημιουργείς. Γενικά θα με χαρακτήριζα ως προβλέψιμο άτομο.

είπαμε, οι μετριοφρονες και ταπεινοί κληρονομήσουσι(ν) μιά θέση στην παράδεισο, πλην οι δυό μας (και καμιά δεκαριά μπανιστηριτζήδες που είναι ον λάιν κρυφά ) μιλάμε εδώ.

Ανησυχώ λίγο. Αλλά δε σε πιστεύω οτι τις προηγούμενες φορές δεν ήσουν σοβαρός. Καμιά φορά οι μεγαλύτερες αλήθειες λέγονται εν είδει πλάκας. Καμιά φορά τα αστεία πονάνε περισσότερο και από τα σοβαρά.

Με εξωθείτε στην ακόλαστη επιλογή απάρνησης μπουρδοειδώς φέρεσθαι για ιδέα μ' ;

Μα γιατί. Εσύ λες οτι πρέπει να μην υποπίπτουμε στης ανίας και της βαρεμάρας τα θέλγητρα και πρέπει να κρατάμε το ενδιαφέρον ζωντανό. Άσε με κι εγώ να κρατάω τη σκέψη μου σε εγρήγορση, έτσι, για να σπάσουμε τη μονοτονία βρε αδελφέ, όπως λέει κάποια που ξέρω.

Δεν το κάνετε αυτό κυρία μου! Αυτό αφορά το μέσα σε σχέση, τον μονογαμικό συνδυασμό βουνού τε και θαλάσσης, όχι το αλληλοφάγωμα μυστάκων σε ένα φόρουμ μεταξύ δύο εντελώς αγνώστων νικσ!

Όχι τους βαρβάρους μου!!!!

Απολείπειν ο θεός Χιμέλαν

Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές—
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.

Ώπα. Βρήκα κάτι που δεν καταλαβαίνω και που ίσως είναι το κλειδάκι για όλες τις κατά καιρούς διαφωνίες μας. Γιατί το να ζούμε στον πλανήτη μάς δημιουργεί και χρέος το οποίο πρέπει να εκπληρώσουμε σε αυτόν; Γιατί το χρέος να μην είναι απέναντι στον εαυτό μας να τον κάνουμε ευτυχισμένο και να είναι προς τον πλανήτη ή το σύμπαν ή όπως αλλιώς το βλέπεις; Εγώ δε νιώθω οτι επιβαρύνω κανέναν πλανήτη με την παρουσία μου ούτε και χρωστάω τίποτα σε κανέναν παρά μόνο στον εαυτό μου και στους ανθρώπους που έχω επιλέξει να έχω στη ζωή μου.
Ξέρω, μην το πεις: με ζηλεύεις.

Μεγάλο θέμα ανοίγετε εδώ, αναφορικά με το πως βιώνει κανείς την παρουσία του στο σύμπαν. Βδομάδες θα μπορούσα να σας μιλάω σχετικά και μάλλον αινιγματικά θα με λοξοκοιτούσατε στο τέλος τους. Οπότε ναι, προβλέψιμος ας φανώ και 'γω λέγοντας πως όντως σας ζηλεύω. Iδίως αν συνυπολογίσουμε και την σχετική μας διαφορά στου πλανήτη την επιβάρυνση με τα 80 γεμάτα γεμάτα κιλά μου αναφορικά με το δικό σας βάρος το πενιχρό

Πιστεύεις λοιπόν οτι τώρα προς τα 40 σου που ανασκευάζεις σημαίνει οτι συμφωνείς τελικά με τη δική μου άποψη; Ή οτι συμφωνείς με τη δική σου μεν αλλά σε έχει κουράσει η προσπάθεια προς το ποσοστό του 80%;
Και τελικά καλέ μου, ποιον επεδίωκες να ικανοποιήσεις προσπαθώντας το σκορ του 80%; Εσένα; Την κοινωνία; Τους δικούς σου ανθρώπους; Ή τον πλανήτη στον οποίο λές οτι χρωστάς;

Μα σας είπα! Την ζαχαρώνω υπό όρους την άποψή σας και εκ του ασφαλούς!
Κι όσο για το τελευταίο ερώτημά σας, σας έχω εξηγήσει νομίζω. Όταν κανείς δέχεται συγκεκριμένες επιρροές (τις οποίες επίσης σας έχω παραθέσει) από όταν θυμάται τον εαυτό του, δύσκολο να καταλογίσει υπαιτιότητες σε οποιονδήποτε άλλο εκτός από το τομάρι του. Οπότε, δικολαβικά σκεπτόμενος θα απαντήσω πως ναι μεν τον εαυτό μου έτσι όπως είχε διαμορφωθεί να ικανοποιήσω επεδίωκα πλην στον πλανήτη το αποδίδω μιά και έτσι με συμφέρει Ο_θ

Με μπερδεύεις όμως. Λες οτι ο ανταγωνισμός είχε βαρύ τίμημα όμως δεν τον απαρνείσαι. Δε θες ούτε να ανοίξεις ένα μικρό παραθυράκι να δεις πώς θα ήταν η ζωή σου αν όχι με μηδενικές φιλοδοξίες, με λιγότερες πάντως. Πώς ξέρεις οτι αυτή η ολιγάρκεια θα σε αρρώσταινε; Ο ανταγωνισμός τί σού έκανε;

Γιατί απαρνιέται ο κόσμος το κυνήγι της ευτυχίας; Γιατί είναι τόσο κακό να θες με πάθος να είσαι ευτυχισμένος; Μήπως γιατί πιστεύουν οτι ο μόνος τρόπος να το πετύχεις είναι πατώντας επί πτωμάτων; (σκέψη...)

(μα να σας βραχυκυκλώσω δεν επεδίωκα έτσι κι αλλιώς; :-φατσούλα_ντροπής_και_καλά)
και δεν σας μίλησα για τον κόσμο, ο οποίος ούτε που ξέρω τι κάνει με τις στοχοθεσίες του κι αν το κυνήγι ευτυχίας κατακριτέο το θεωρεί. Προσωπικά, αυτό που σας είπα είναι πως στην τελεολογία ύπαρξής μου το κυνηγητό της ευτυχίας απλά δεν υφίσταται ως παράμετρος και συνιστώσα. Κι όσο για την τελευταία σας απορία (''Μήπως γιατί πιστεύουν οτι ο μόνος τρόπος να το πετύχεις είναι πατώντας επί πτωμάτων; ''), και 'γω, όπως και σεις άλλως τε, πιστεύω πως για ένα ακόμα στερεότυπο των άτολμων τεμπέληδων που ποτέ δεν εντρύφισαν στο πάκμαν πρόκειται

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 186240]

Τέτοια σεντόνια ούτε ο Ικαρίωνας στο παλέρμο..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Τσιγάρα σέρτικα]

άμα η φελούκα είναι επιδέξια, ε, απαιτεί και το ανάλογο ιστιόπανο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Τέτοια σεντόνια ούτε ο Ικαρίωνας στο παλέρμο..

Η αλήθεια είναι οτι ο Ικαρίωνας μού πήρε την πρωτοκαθεδρία στα σεντόνια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Τσιγάρα σέρτικα]

Η αλήθεια είναι οτι ο Ικαρίωνας μού πήρε την πρωτοκαθεδρία στα σεντόνια.

να στείλουμε καμιά 20αριά χρυσαυγιτάκια (λιγότερα δεν πάνε) να του την αρπάξουν και να σας την φέρουν πίσω; Σφυρίξτε κι έγινε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

να στείλουμε καμιά 20αριά χρυσαυγιτάκια (λιγότερα δεν πάνε) να του την αρπάξουν και να σας την φέρουν πίσω; Σφυρίξτε κι έγινε

Άσε, καλύτερα να τον έχεις σύμμαχο παρά απέναντι. Μόνο εκείνος με είχε καταλάβει πέρσι. Αφού με σκότωσαν οι δολοφόνοι μου! Τα θυμήθηκα και συγχίστηκα πάλι! (πιο οφ τόπικ πεθαίνεις...).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Τσιγάρα σέρτικα]

Άσε, καλύτερα να τον έχεις σύμμαχο παρά απέναντι. Μόνο εκείνος με είχε καταλάβει πέρσι. Αφού με σκότωσαν οι δολοφόνοι μου! Τα θυμήθηκα και συγχίστηκα πάλι! (πιο οφ τόπικ πεθαίνεις...).

τι κέρατο ανόσιες υστερόβουλες συμμαχίες είναι πάλι ετούτες; Κι όσο για το γεγονός πως είστε γάτα με πέταλα, στιγμή δεν αμφέβαλα. Έστω και 6ψυχη πια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

τι κέρατο ανόσιες υστερόβουλες συμμαχίες είναι πάλι ετούτες; Κι όσο για το γεγονός πως είστε γάτα με πέταλα, στιγμή δεν αμφέβαλα. Έστω και 6ψυχη πια

Θα τα δεις το καλοκαίρι πρώτα ο Θεός πάτερ μου. Όταν οι άλλοι κάνουν τα μπανάκια τους εμείς κυνηγάμε δολοφόνους!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Τσιγάρα σέρτικα]

Πρώτα ο Θεός τέκνον μου.
Αλλά ποιός σας εμποδίζει να κυνηγάτε τα κιλλέρια παραλιακόθεν; Αν δεν γίνομαι αδιάκριτος δλδ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Πρώτα ο Θεός τέκνον μου.
Αλλά ποιός σας εμποδίζει να κυνηγάτε τα κιλλέρια παραλιακόθεν; Αν δεν γίνομαι αδιάκριτος δλδ

Δε γίνεστε αδιάκριτος αλλά φοβάμαι μη σας κολάσω απαντώντας κάτι πόρνες, κάτι διεφθαρμένοι αστυνομικοί, κάτι αντίπαλοι μαφιόζοι κλπ...

Spoiler

Θα μπορούσε αυτή η αναφορά στο παλέρμο να είναι και ον τόπικ, αφού έχει σχέση με κάποιον που είναι "αλλού" (στον άλλο κόσμο δηλαδή).
Μη με δείρετε.....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.