Ταξίδι με το τρένο

[e-sofia]

Σε τρένο δεν μπαίνω με τίποτα......
αν και τα οικονομικα δεν είναι και πολύ καλά για λεωφορείο...
Αν δεν οδηγήσω καλύτερα λεωφορείο....
Ευχαριστώ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Σε τρένο δεν μπαίνω με τίποτα......

Γιατί καλέ; Πιο άνετο ταξίδι κάνεις με τρένο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[e-sofia]

Γιατί καλέ; Πιο άνετο ταξίδι κάνεις με τρένο

Αναλόγος σε πιο τρένο θα πέσεις....
Δεν ξέρω δεν μου αρέσει καθόλου.....
Καλύτερα να μην πάω... αν η λύση είναι τρένο....

θα επανέλθω τωρα πρεπει να φυγω....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Obscura]

Θεσσαλονίκη-Αθήνα, Αθήνα-Θεσσαλονίκη, 150 ώρες στο τρένο και αυτό το μέσο έχει αποκτήσει μία ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για μένα.

Τρένο και όχι αεροπλάνο επειδή το δεύτερο παραείναι ακριβό ακόμα και για μία τόσο μικρή απόσταση. Όχι κτελ επειδή θεωρώ το τρένο πιο ασφαλές και ίσως κατά κάποιο τρόπο πιο ρομαντικό.

Σχεδόν πάντα με Intercity ή Intercity Express. Το εισιτήριο 31 και 44 ευρώ αντίστοιχα. Το απλό Intercity κάνει από 5 έως 5:30 ώρες και το Express από 4:20 (ναι συνέβη και αυτό το θαύμα μία φορά!) έως 5 ώρες. Κατά βάση, το Express δεν αξίζει τέτοια διαφορά στα λεφτά. Απλά τρένα πήρα πολύ σπάνια. Πολλές οι στάσεις (σαν λεωφορείο ένα πράγμα, next stop Λιτόχωρο, next stop Λεπτοκαρυά) και το μισάωρο με μία ώρα παραπάνω που κάνουν είναι εξαιρετικά βασανιστικό για μένα που στις 4 ώρες κάθομαι σε αναμμένα καντήλια (Θήβα και Οινόη επιτέλους, πόσο αγαπώ αυτούς τους σταθμούς!).

Οι θέσεις των τρένων έχουν σχεδιαστεί για να σε κάνουν να υποφέρεις, πάντοτε πιάνονταν οι ωμοπλάτες και ο αυχένας. Δεν μπόρεσα ποτέ να κοιμηθώ. Σπανιώς σηκωνόμουν για να βολτάρω, βιδωνόμουν σε μία θέση, πολλές φορές αρνούμενη να αλλάξω στάση (η υπνηλία από τις δραμαμίνες θα φταίει). Άκουγα συνήθως Ved Buens Ende, Manilla Road ή Annihilator. Στα τελεταία ταξίδια διάβαζα ό,τι αστυνομικό έπεφτε στα χέρια μου. Το φαγητό παραδόξως πολύ καλό (καλή δουλειά, splendid!).

Μία φορά σωριάστηκε μια κοπέλα περνώντας από το διάδρομο δίπλα μου. Δύο φορές έσταζε το κλιματιστικό στο κεφάλι μου. Δύο μαθήματα τα πέρασα χάρη στο διάβασμα που έριξα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Πέντε-έξι φορές ήμουν μπροστά σε καβγά του ελεγκτή με επιβάτη που μπήκε σε λάθος τρένο (ή ανθρώπων που δεν πρόλαβαν να βγουν από το τρένο πριν αυτό ξεκινήσει). Οι ελεγκτές δεν μπορούσαν να δείξουν χειρότερη συμπεριφορά, κυριολεκτικά τους εξευτέλιζαν τους ανθρώπους (ένοιωσα ιδιαίτερα άσχημα με την περίπτωση μιας Αγγλίδας κυρίας που της δώσανε λάθος εισιτήριο και κανένας άξεστος δεν τη βοηθούσε και κατέληξε να βάλει τα κλάματα). Πολλές φορές οι άνθρωποι σιχτίριζαν για την καθυστέρηση ειδικά στο ακριβοπληρωμένο express. Ο πιο ενοχλητικός ήχος είναι τα ringtones των κινητών και το "ΔΕ Σ'ΑΚΟΥΩ!" (δεν έχει σήμα, ξέρεις;!). Πάντοτε με στεναχωρούσε που δεν ήξερα από ποια μέρη περνάω. Το ωραιότερο κομμάτι είναι λίγο μετά την Κατερίνη μέχρι να φτάσει στη Λάρισα και πολύ αργότερα πάνω στα βουνά (είναι η Αράχωβα; ). Με το χάζι έξω από τα παράθυρο και τις σκέψεις να παρασύρονται οι ώρες έφευγαν ανώδυνα. Όταν νύχτωνε ζούσα ένα δράμα.

Μου έχει λείψει

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Corpse Bride]

Θεσσαλονίκη-Αθήνα, Αθήνα-Θεσσαλονίκη, 150.000 ώρες στο τρένο και αυτό το μέσο μου δημιουργει παντα μια δυσαρεστη αισθηση.

Φταιει που ειμαι σχετικα μυγιαγγιχτη, φταιει που ζητημα να ειναι 10 οι φορες που επεσα σε νορμαλ διπλανους που δεν απλωναν την αριδα τους 2 θεσεις παραδιπλα(και πανω μου), που δεν βρωμουσαν αισχρα, που δεν ειχαν πιει τα κερατα τους πριν ανεβουν, δεν φωναζαν στο κινητο, δεν εβγαλαν τα παπουτσια τους για να νιωθουν πιο ανετα, ενω η καλτσα μυριζε σαν καλτσα ολυμπιονικη του μαραθωνιου μετα τον τερματισμο, δεν δεν δεν.....
Ευτυχως που ξεραινομαι πριν φτασουμε Πλατυ η Λιανοκλαδι, κι ετσι προλαβαινω να τα καταλαβω αυτα καμια ωριτσα (εκτος απο την κυριουλα με τις καλτσες, που ξυπνησα απ'τη μυρωδια :X).

Εκτος ολων των τραγελαφικων, που υποφερονται ειναι κι ο κομπος στο λαιμο που δεν υποφερεται καθολου.. Καποιος να σε χαιρεταει ντεμι βουρκωμενος προσπαθωντας να κανει τον Καραγκιοζη (και δημιουργωντας στον διπλανο σου μια αντιστοιχη ορεξη να γραψει κατεβατα για αυτους που χαιρετανε απ'εξω..) ειναι απ'τα χειροτερα που εχω να σκεφτω παντα για αυτο το ταξιδι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος]

Θεσσαλονίκη - Αθήνα, Αθήνα - Θεσσαλονίκη.... 8 ώρες με το τρένο.

Αυτό το ΣΚ που ανέβηκα απάνω είπα να το κάνω με τρένο καθώς ήταν στο 1/3 της τιμής του αεροπλάνου περίπου. Intercity Express γιατί δεν θα την πάλευα τόσες ώρες εκεί μέσα με το αργό Intercity ή με τον καρβουνιάρη.

Οι θέσεις πραγματικά δεν βολεύουν καθόλου: στον πηγαιμό δεν μπόρεσα σχεδόν καθόλου να κοιμηθώ, ενώ στο μετρό ο ύπνος με παίρνει πανεύκολα, ωστόσο λίγο παραπάνω μπόρεσα στην επιστροφή, χαμένος στις σκέψεις μου και στις ωραίες στιγμές που έζησα εκεί απάνω.

Σε γενικές γραμμές μπορώ να πω ότι μου άρεσε. Στον πηγαιμό ήταν σχετικά άνετα, καθώς Παρασκευή πρωί ήμαστε τρεις κι ο κούκος, δεν είχα καν διπλανό. Στην επιστροφή Κυριακή βράδυ φυσικά ήμαστε φίσκα και μάλιστα με έβαλαν σε θέση με τραπεζάκι μπροστά: μην το προτιμήσετε, δεν μπορείς να απλωθείς με την ησυχία σου.

Ήταν ένα ωραίο ταξίδι γενικά, δεν έπεσα ευτυχώς πάνω σε καθυστερήσεις ή σε κάνα απρόοπτο. Ήταν ωραία η εμπειρία όταν σταματήσαμε στη Λάρισα στην επιστροφή για να αλλάξουμε την μηχανή από ηλεκτροκίνητη σε ντιζελοκίνητη, είδα κι από κοντά πώς αλλάζει η μηχανή.

Αυτό που είδα ότι έχει το ταξίδι στο τρένο είναι ότι είναι.... 4-6 ώρες δικές σου: που είσαι τελείως ελεύθερος στο να χαθείς στις σκέψεις σου ανενόχλητος και χωρίς κάποιον πάνω απ' το κεφάλι σου, ειδικά στην επιστροφή όπου ξαναπερνούν μπροστά σου όλα όσα πέρασες τις μέρες που έλειπες από την μονότονη ρουτίνα της καθημερινότητας.






Τι μου θυμίσατε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Eγώ με τρένο ταξίδεψα πρώτη φορά σε σχετικά μεγάλη ηλικία, ναι δεν έχουμε τρένο στην Ήπειρο και επειδή δεν έχω ταξιδέψει και πολύ στο σημείο να το σιχαθώ, το απολαμβάνω κάθε φορά.
Ειδικά μετά τη Λάρισα μου αρέσει πολύ το τοπίο αν βρέχει κιόλας κάθομαι και χαζεύω από το παράθυρο και δε με νοιάζει τίποτα.
Πάντα θα πιάσω την κουβέντα με τον διπλανό μου, σκάω να ταξιδεύω με έναν άνθρωπο τόοοσες ώρες δίπλα-δίπλα και να μη μιλάμε.
Βέβαια αυτό έχει θετικά και αρνητικά

Θετικά: Περνάει η ώρα πιο γρήγορα, με ζαλίζει να διαβάζω κάτι όσο το όχημα βρίσκεται σε κίνηση έτσι η κουβεντούλα είναι ό,τι καλύτερο.

Αρνητικά: Καταλήγω να ακούω ιστορίες μιας ζωής ειδικά από κάτι γριούλες. Στο τέλος θυμάμαι τα ονόματα των παιδιών της απ΄έξω και έχει 5-6, πότε γέννησε η κόρη της και τι βαθμούς φέρνει ο εγγονός της ο Κωστάκης. Μου είχε τύχει μια γυναίκα η οποία είχε 40 μέρες που είχε χάσει το γιο της εεεε τη μισή διαδρομή την πέρασα να ψάχνω χαρτομάντηλα από τους δίπλα, γιατί στην προσπάθειά μου να την κάνω να νιώσει καλύτερα ένιωσα εγώ σκατά. Και πάλι δεν το μετανιώνω και συνεχίζω να το κάνω.. έχω ακούσει εγώ ιστορίιιιιες ουυυυυ

Γενικά είναι ασφαλές μέσο, μην επιχειρήσετε να κλείσετε όμως ποτέ από μόνοι σας μια πόρτα που είναι μισάνοιχτη.
Η κοπέλα που έμενε στο σπίτι που μένω πριν από μένα, γυρνώντας από τη Λάρισα επέλεξε να ταξιδέψει με τρένο και όχι με το αυτοκίνητο που θα οδηγούσε ένας ξαδερφός της, επειδή φοβόταν τον τρόπο που οδηγεί ο ίδιος. Ταξίδεψε όρθια γιατί δεν είχε θέσεις και προσπάθησε να κλείσει την πόρτα που σε κάθε στροφή άνοιγε. Η πόρτα την τράβηξε έξω και έκανε κάμποσα χλμ κρεμασμένη από κείνη μέχρι να χτυπήσει σε ένα τούνελ γυμνή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

. Η πόρτα την τράβηξε έξω και έκανε κάμποσα χλμ κρεμασμένη από κείνη μέχρι να χτυπήσει σε ένα τούνελ γυμνή.

και έζησε??!?!??!?!
πώς τη σταματάς τη διήγηση έτσι καλέ?

και μένα μου αρέσει πολύ το τρένο. Ειδικά στο εξωτερικό είναι το κάτι άλλο! (κάθεσαι, δεν έχει όρθιους και χειρολαβές). Εγώ πάντως διαβάζω ή κοιτάζω το τοπίο ή κοιμάμαι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

και έζησε??!?!??!?!
πώς τη σταματάς τη διήγηση έτσι καλέ?

Το βρήκα περιττό να το πω.

Όχι καλέ πως να ζήσει;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

Το βρήκα περιττό να το πω.

Όχι καλέ πως να ζήσει;

μα καλά, κανείς δε πάτησε αυτό το κουμπί που έχουν τα τρένα για να σταματήσουν?
και εσύ από πού το έμαθες? από τη σπιτονοικοκυρά? πάλι συζήτηση έπιασες?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

μα καλά, κανείς δε πάτησε αυτό το κουμπί που έχουν τα τρένα για να σταματήσουν?
και εσύ από πού το έμαθες? από τη σπιτονοικοκυρά? πάλι συζήτηση έπιασες?

Προσπαθούσαν να την τραβήξουν οι υπόλοιποι επιβάτες προς τα μέσα, αλλά όλα έγιναν πολύ γρήγορα φαντάζομαι.

Ναι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Obscura]

Φταιει που ειμαι σχετικα μυγιαγγιχτη, φταιει που ζητημα να ειναι 10 οι φορες που επεσα σε νορμαλ διπλανους που δεν απλωναν την αριδα τους 2 θεσεις παραδιπλα(και πανω μου), που δεν βρωμουσαν αισχρα, που δεν ειχαν πιει τα κερατα τους πριν ανεβουν, δεν φωναζαν στο κινητο, δεν εβγαλαν τα παπουτσια τους για να νιωθουν πιο ανετα, ενω η καλτσα μυριζε σαν καλτσα ολυμπιονικη του μαραθωνιου μετα τον τερματισμο, δεν δεν δεν.....
Ευτυχως που ξεραινομαι πριν φτασουμε Πλατυ η Λιανοκλαδι, κι ετσι προλαβαινω να τα καταλαβω αυτα καμια ωριτσα (εκτος απο την κυριουλα με τις καλτσες, που ξυπνησα απ'τη μυρωδια :X).

Πέρα από τη μισή/μία ώρα διαφορά αυτός ήταν και ο λόγος που εγκατέλειψα τα απλά τρένα. Πολλές στάσεις σε χωριά, ο διπλανός άλλαζε συνέχεια και ήταν κατά βάση περίεργος. Δύο ήταν τύφλα, μία είχε στήσει πικ νικ δίπλα μου, μιαν άλλη σηκωνόταν κάθε πέντε δευτερόλεπτα και το αποκορύφωμα μία trash tv φυσιογνωμία που από τη μυρωδιά (βρόμας και απλυσιάς, τι άλλο!) είχα κολλήσει το πρόσωπό μου στο παράθυρο και ανέπνεα από το στόμα!

Αυτό που είδα ότι έχει το ταξίδι στο τρένο είναι ότι είναι.... 4-6 ώρες δικές σου: που είσαι τελείως ελεύθερος στο να χαθείς στις σκέψεις σου ανενόχλητος και χωρίς κάποιον πάνω απ' το κεφάλι σου, ειδικά στην επιστροφή όπου ξαναπερνούν μπροστά σου όλα όσα πέρασες τις μέρες που έλειπες από την μονότονη ρουτίνα της καθημερινότητας.

Έτσι είναι, εδώ ακριβώς έγκειται η γοητεία του τρένου, ειδικά αν ο σκοπός του ταξιδιού είναι η ερωτική συνεύρεση!

Ειδικά μετά τη Λάρισα μου αρέσει πολύ το τοπίο αν βρέχει κιόλας κάθομαι και χαζεύω από το παράθυρο και δε με νοιάζει τίποτα.

Υπέροχη η βροχή, τα μαύρα σύννεφα, η ομιχλώδης υφή του ουρανού, οι σταγόνες να τρέχουν στο παράθυρο... *sigh*

Γενικά είναι ασφαλές μέσο, μην επιχειρήσετε να κλείσετε όμως ποτέ από μόνοι σας μια πόρτα που είναι μισάνοιχτη.
Η κοπέλα που έμενε στο σπίτι που μένω πριν από μένα, γυρνώντας από τη Λάρισα επέλεξε να ταξιδέψει με τρένο και όχι με το αυτοκίνητο που θα οδηγούσε ένας ξαδερφός της, επειδή φοβόταν τον τρόπο που οδηγεί ο ίδιος. Ταξίδεψε όρθια γιατί δεν είχε θέσεις και προσπάθησε να κλείσει την πόρτα που σε κάθε στροφή άνοιγε. Η πόρτα την τράβηξε έξω και έκανε κάμποσα χλμ κρεμασμένη από κείνη μέχρι να χτυπήσει σε ένα τούνελ γυμνή.

Αυτή είναι μακράν η πιο φρικιαστική ιστορία τρόμου που έχω ακούσει για τα τρένα. Αν και επιφυλάττομαι από την άποψη ότι αυτές οι πόρτες κλειδώνουν σαν σε υποβρύχιο

Πάντα θα πιάσω την κουβέντα με τον διπλανό μου, σκάω να ταξιδεύω με έναν άνθρωπο τόοοσες ώρες δίπλα-δίπλα και να μη μιλάμε.

Εγώ η ακοινώνητη δεν το άντεχα αυτό! Όταν έχεις ξένον άνθρωπο δίπλα σου και ως εκ τούτου δεν έχει να πεις τίποτα υποπίπτεις σε τρομαχτικά αμήχανες συζητήσεις, όπου οι προτάσεις είναι μία αλυσιδωτή αλληλουχία από κλισέ! Χειρότερη φορά ήταν ένας κοστουμάτος μεσήλικας που μόλις κάθισε δίπλα μου θεώρησε καλό να μου πει ότι τον κάλεσαν εκτάκτως στην Θεσσαλονίκη και πρώτη φορά μπαίνει σε απλό intercity και ότι πάντοτε προτιμά πρώτη θέση στο express και ότι ο ξάδερφός του έχει γνωστή αλυσίδα καταστημάτων με αθλητικά είδη στη Θεσσαλονίκη (τα ίδια είχε επαναλάβει σε ακόμα δύο τουλάχιστον). Πάνω που ήμουν έτοιμη να πετάξω κάτι του τύπου και γιατί νομίζετε ότι με αφορούν αυτά, έρχεται ο σωτήρας μου, ο επιβάτης που καθόταν κανονικά δίπλα μου. Σηκώνεται ο τύπος πάει κάθεται στη δική του θέση και αρχίζει τα ίδια (για τέταρτη φορά!) σε μια κυρία, άλλο που δεν ήθελε κι αυτή, στο τέλος του ταξιδιού είχε γίνει ο κύριος Γιάννης ο κολλητός της!

Ένα από τα ταξίδια που πέρασε γρηγορότερα πρέπει να είναι αυτό που είχα θέση σε κουπέ στο express. Όλο χαρά, ησυχία είχε, βολικές θέσεις, λέω ευκαιρία πρώτη φορά θα κοιμηθώ επιτέλους (ήμουν και λιώμα λόγω εξεταστικής). Αμ δε! Μάνα, κόρη, κολλητή μάνας, απίστευτες τύπισσες, είχαν στήσει ένα φλύαρο τρίο και δεν είχαν αφήσει κανέναν κοινό γνωστό που να μην τον περάσουν από διεξοδική ανάλυση! Ειδικά τις πεθερές, θεέ μου, θάψιμο! Έλεγε η μία, σιχαινόταν να πάει στο σπίτι της πεθεράς, ήταν τόσο βρόμικο που φορούσε ειδικά για την περίσταση ρούχα για να καθίσει. Της λέει η άλλη για τη δικιά της που έφαγε μαγειρίτσα μες το κατακαλόκαιρο ογδοντατόσο χρόνών γυναίκα και τα τίναξε και τελοσπάντων πιάσαν με τη σειρά σόγια, γνωστούς, φίλους κανένας δεν έμεινε παραπονεμένος. Να 'ναι καλά, ούτε κατάλαβα πότε φτάσαμε Αθήνα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Αυτή είναι μακράν η πιο φρικιαστική ιστορία τρόμου που έχω ακούσει για τα τρένα. Αν και επιφυλάττομαι από την άποψη ότι αυτές οι πόρτες κλειδώνουν σαν σε υποβρύχιο

Ναι για ένα διάστημα ήταν ο εφιάλτης μου.
Η ιδιοκτήτρια μου το είχε πει και η κοπέλα ήταν ανηψιά της, ε δε νομίζω να υπερέβαλλε σε τίποτα.Και υπόψιν αυτό έχει τουλάχιστον 5 χρόνια που έχει συμβεί και απ΄ότι μου είπε είχαν δείξει και στις ειδήσεις το δυστύχημα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Tαξιδεύω με τραίνο τα τελευταία 3 χρόνια.....

Και το λατρεύω.... απλά το λατρεύω.....
Κοιτάω τους επιβάτες που περιμένουν μαζί με εμένα, τους επεξεργάζομαι...σκέφτομαι για ποιο λόγο ταξιδεύουν κι αυτοί.....
Η αναμονή για το πότε θα' ρθει (βέβαια στην Θήβα είναι κίντερ έκπληξη...το ακούς να έρχεται!Ξεχνάνε να σε ενημερώσουν )

Μέσα στο τραίνο το κλασσικότατο... Ποιος έχει την τάδε θέση; (ειδικά όταν είναι απλό πάντα κάποιον σηκώνω )Και μετά ξαπλώνω... βάζω τα ακουστικά και ανοίγω το βιβλίο μου...ενίοτε χαζεύω έξω και απλά σκέφτομαι... ή με πιάνει συζήτηση ο διπλανός.... Με συζήτηση έχει περάσει ευχάριστα η ώρα αλλά και βασανιστικά... (ευχόμουν πότε θα φτάσει Λάρισα να ξεκουμπηστεί...πήγαινα Θεσσαλονίκη)Επίσης τώρα τελευταία κοιμάμαι ανετότατα και ανοίγω τα μάτια μου μόλις περάσει ο καφές.... Μία ώρα πριν φτάσω στον προορισμό μου (έχω ρυθμίσει το βιολογικό μου ρολόι )

Πάντα σκέφτομαι πότε θα περάσει η ώρα....πότε θα δω το αγόρι μου...ή τους δικούς μου...ή τις κολλητές μου...Πότε θα φτάσω για να τους αγκαλιάσω... Είμαι σε απίστευτη υπερένταση.... και έχω το χαζό χαμόγελο...φτάνωωωωωωωω....!!!!

Στο γυρισμό είμαι μέσα στην μαυρίλα... Έχω συνδέσει το τραίνο με τον αποχαιρετισμό... Να στέλνω και να μου στέλνουν φιλιά από το τζάμι ή να ανεβαίνω λίγο πριν κλείσουν οι πόρτες γιατί δεν θέλω να τους αφήσω....

Και ο γυρισμός.... τα τοπία....και οι σκέψεις.... και οι φωνές...και τα τραγούδια που έχουν τέρμα μουσική....

Και πόσους διαφορετικούς ανθρώπους και εθνικότητες έχω γνωρίσει...
Και πόσο ενδιαφέρουσα ήταν η συζήτηση με ένα νεότατο παιδί που ήταν τυφλό και καθόταν δίπλα μου...το κατάλαβα μόνο όταν άνοιξε το μπαστούνι του.....
Και πόσες μα πόσεςςςςςςςςςςςς καθυστερήσεις έχω φάει στην μάπα επίσης

Το λατρεύω....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Το τραίνο μου αρέσει όταν δεν υπάρχουν εναλλακτικές. Σαν φοιτήτρια χρησιμοποιούσα ΚΤΕΛ, επειδή με ΚΤΕΛ έκανα Αθήνα-Ξυλόκαστρο 2 ώρες και με τραίνο 3. Επίσης, όλες τις συγκινητικές μου στιγμές τις έχω συνδέσει με αεροδρόμια κι όχι με σιδηροδρομικούς σταθμούς.

Ξεχωριστές εμπειρίες μου έχουν μείνει το Αθήνα-Αλεξανδρούπολη κι η υπέροχη φύση στο Νέστο. Και το Αλεξανδρούπολη-Αθήνα με κλινάμαξα, που μας έβαλαν 3 κορίτσια να κοιμηθούμε με 3 ξέμπαρκους μαντράχαλους. Τι ευωδίες Θεέ!

Θεσσαλονίκη-Κωνσταντινούπολη απαίσια εμπειρία. Κρύο, έλεγχος στα σύνορα για πολύ ώρα, σιχτίρισμα, βρωμερή τουαλέτα.

Οι καλύτερες εμπειρίες είναι με τον Οδοντωτό για Καλάβρυτα. Διαδρομή που αγαπώ και μοναδική φύση. Ή διαδρομές με τραίνα που μισθώνουν ο μπαμπάς μου και φίλοι του και φωτογραφίζουν (μέσω του συλλόγου τους)! Αγαπώ επίσης πολύ και την γραμμή Γλασκώβη-Εδιμβούργο, την οποία έχω κάνει ΠΟΛΛΕΣ φορές. Την θέα με τα χορτάρια, την βροχή, τις αγελάδες, πάντα με γαληνεύει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Obscura]

Εκεί που κάποτε το εισιτήριο για το απλό (Αθήνα-Θεσσαλονίκη, οι αμαξοστοιχίες 500) κόστιζε 15 ευρώ μετά τις αυξήσεις κοστίζει πλέον 29 ευρώ (και αυτό σίγουρα δεν είναι 33% αύξηση...)! Σοκ, σύγχυση, να καεί να καεί ξέρετε τι, με νοιώθει κανείς;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Οι ζημίες (μετά φόρων) του ΟΣΕ:
2005: 840 εκ ?
2006: 850 εκ ?
2007: 950 εκ ?
2008: 870 εκ ?

Πάω ένα στοιχήμα ότι το 2009 θα ξεπεράσει το 20007

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Obscura]

Μου θυμίζει λογική πόθεν έσχες. Δηλαδή μας λένε απλώς τις καταγεγραμμένες περιουσίες των βουλευτών και όχι αυτό που υποδηλώνει η φράση, από πού ακριβώς προήλθαν όλα τα έσοδα. Έτσι και με τον ΟΣΕ, λένε ζημιογόνος επιχείρηση μπλα μπλα, αλλά γιατί; Το πλάνο είναι a priori κακοφτιαγμένο και μη αποδοτικό ή μήπως κατά την εφαρμογή του τίθενται σοβαρά θέματα "κακοδιαχείρισης" (για να το θέσω ευγενικά, ενθυμούμενη πώς για το portal του δήμου Αθηναίων δόθηκαν ένα εκατομμύριο ευρώ...);

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Στις εταιρίες, λίγες λογιστικές και ακόμη πιο λίγες οικονομικές, γνώσεις να έχεις και καταλαβαίνεις τα πάντα.

Σχετικά με αυτό που ρωτήσες.
Πλήρη απάντηση: View attachment ΟΣΕ-Οικονομικά αποτελέσματα.pdf
Σύντομη απάντηση και προσωπική γνώμη: Κακή διοίκηση

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.