Τεχνητή νοημοσύνη: οφέλη και κίνδυνοι

Scandal

Διαχειριστής

Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 18,449 μηνύματα.
Τώρα με το chatgpt, λογικά δε θα πέσει κατακόρυφα η αξία της δουλειάς των προγραμματιστών και μάλιστα παρα πολυ σύντομα;
Δηλαδή από εκεί που ήταν ακριβό πληρωμένη δουλειά θα γίνει αγγαρεία;

Δεν ξέρω κατά πόσο θα αφανίσει τους προγραμματιστές τελείως, υποθέτω πάντα θα χρειάζεται κάποιος να βάζει τους κώδικες together, να συντονίζει αυτά που δίνει η ai και να κάνει debugging.
 

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,764 μηνύματα.
Μα αυτό γίνεται.
Να το θέσω απλά, το job security είναι illusion είτε υπάρχουν ρομπότ/ΑΙ είτε οχι.
Η εξειδίκευση είναι τεράστια απάτη καθώς σου δένει τα χέρια και είσαι αιώνια φυλακισμένος εργάτης.
Υπάρχουν άπειρα βιβλία εκεί έξω για επιχειρηματικότητα και για το πως βγαίνει το χρήμα αλλά και για το πως να το κάνεις να δουλεύει για σένα.
Αν είναι να μάθετε κάτι και να ξοδεύετε χρόνο σε κάτι κάντε αυτό, δεν υπάρχει job security όσο είσαι εργάτης άλλου.
Υπάρχει το illusion του security και πάμφτωχα γειρατιά καθώς θα εξαρτάσαι απο το κράτος που παίζει τη σύνταξή σου τζόγο καθημερινά.
Θα μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω, mind you own business και μάθετε πόσο χρήσιμα είναι τα λάθη στη γνώση.
Όλα μας τα χρόνια μας προπονούσαν για να γίνουμε εργάτες, θέλει πολύ διάβασμα για να φύγεις απο αυτή τη νοοτροπία και να παίρνεις ρίσκα, αλλά είναι μονόδρομος.
Δυστυχώς πολλοί το καταλαβαίνουν μόνο στη σύνταξη και μετά.

Mα αυτό δεν γίνεται χρυσή μου; που θα έλεγε και η Ντένη Μαρκορά. :P Στην τελευταία εικοσαετία σε όλα τα φόρουμ επαγγελματικών θεμάτων γίνεται υπερπροβολή ότι ψάχνουν υποψηφίους για δεξιότητες, ειδικά σε πλατφόρμες όπως το Linkedin οι υπεύθυνοι recruiters από διάφορες εταιρίες marketing μοιράζονται δακρύβρεχτες ιστορίες για ποιο λόγο αποτυγχάνουν οι υποψήφιοι και τελικά, περνάνε το μήνυμα ότι χρειάζονται δεξιότητες και μια ασαφής προϋπηρεσία χωρίς να δίνουν καμία αξία αν ο άλλος σπατάλησε κάποια χρόνια στο Πανεπιστήμιο αποκτώντας ένα solid υπόβαθρο γνώσεων και τρόπου σκέψης. Οι δεξιότητες είναι η μεγαλύτερη απάτη όλων των εποχών όταν μια εταιρία για πολλούς εσωτερικούς λόγους δεν επιθυμεί νέες προσλήψεις.

Επειδή ακριβώς ψάχνουν υποψηφίους με εύπλαστη προσωπικότητα που να μπορούν εύκολα να αλλάζουν δουλειές και να κινείται το σύστημα (ενοίκια, ξενοδοχεία, αεροπορικά εισητήρια, τοπική αγορά κτλ). Δεν υπάρχει ουσιαστική επαγγελματική σταθερότητα γιατί oι εταιρίες πλέον εκδίδουν ανακοινώσεις για θέσεις εργασίας μόνο για στατιστικά στοιχεία. Η ζήτηση είναι ελάχιστη και η προσφορά υποψηφίων τρομακτική μεγάλη.

Διαβάζω κατά καιρούς ότι σχεδόν όλες οι αγγελίες ΑΝΥΠΟΜΟΝΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ εσένα τον αναγνώστη, τον φέρελπιν νέο, αλλά θα πρέπει να έχεις τουλάχιστον 10 δεξιότητες, να κατέχεις 15 διαφορετικές επαγγελματικές διαδικασίες της συγκεκριμένης εταιρίας, να ξέρεις πράγματα που αμφιβάλλω αν τα ξέρουν αυτοί που "απαιτούν" άλλους να τα ξέρουν. Αν ήξερες όμως όλες τις επαγγελματικές διαδικασίες που ζητά η συγκεκριμένη εταιρία, για ποιο λόγο δεν σε είχαν προσλάβει παλαιότερα; Πρώτο φάουλ. Την ίδια στιγμή που χαίρονται να σε γνωρίσουν και να αποτελέσεις το ευδιάθετο "γρανάζι" μιας ομάδας που συνήθως παρουσιάζεται ως cool να τρώνε πίτσες, να πίνουν παγωμένο τσάι και να φοράνε μπλουζάκια παραλίας δείχνοντας ευδιάθετο κλίμα, δεν σου λένε ακριβώς ότι είσαι αναλώσιμος μέχρι να γίνει η πρώτη biased λανθασμένη αξιολόγηση. Εκεί μετά όλοι σε λυπούνται αλλά δυστυχώς καταλαβαίνουν και είναι σίγουροι ότι θα βρείτε σίγουρα δουλειά κάπου αλλού που θα κάνετε καλύτερο ταίριασμα. Δεύτερο φάουλ. Αφού δεν είσαι καλός εδώ, γιατί να είσαι καλός αλλού όταν οι εταιρικές διαδικασίες είναι 100% ίδιες;

Απαιτούν επίσης να έχεις και soft skills. Δηλαδή, το να είσαι χαρούμενος, απλός, προσιτός, ομιλητικός και φυσιολογικός άνθρωπος θεωρείται "δεξιότητα" γιατί δεν θέλουν ακριβώς αλλά να είσαι απλός, προσιτός, ομιλητικός κτλ, αλλά MONO ΟΣΟ σου δίνουν το λόγο αυτοί μέσα από αυστηρά πρωτόκολλα επικοινωνίας. Η φυσιολογικότητα ορίζεται με ακαδημαϊκές θεωρίες και επιχειρηματική διγλωσσία: άλλα λένε τα μάτια, άλλα λένε τα δάχτυλα που σφίγγουν την πένα πάνω στο χαρτί και άλλα λένε στα chatrooms. Ναι μεν, αλλά θα κάνεις αυτό που θέλουμε εμείς για τον κοινό στόχο. Ποιον κοινό στόχο; Από την στιγμή που δεν ξέρεις από πού κρατάει η σκούφια του χ manager στο διπλανό γραφείο, πώς έχετε κοινό επαγγελματικό στόχο; Άγριο δούλεμα.

Το πιο αστείο βέβαια, είναι αυτή η διαφημιστική παπαριά που γράφουν σε γερμανικές αγγελίες εργασίας: ψάχνουν για verstärkung. Δηλαδή, απλά για ενίσχυση που σημαίνει ότι κάποιος άλλος λύνει-και-δένει στην ομάδα και όχι απαραίτητα ο προϊστάμενος (αλλά κάποιος με ισχυρό netzwerk), απλά θέλουν και ένα παραπάνω χέρι για να σπρώξει το κάρο της ομάδας. Δεν ξέρουν ούτε να κρατάνε τα προσχήματα. Η δουλειά στον δυτικό κόσμο που για τους περισσότερους φαίνεται μια Γη της επαγγελίας, είναι μόνο για να συντηρείται ο μηχανισμός πρόσληψης και να υπάρχουν ισορροπίες με τις κοινωνικές υπηρεσίες. Μπείτε να δείτε τι λένε πολλοί Γερμανοί για την αγορά εργασίας και πως το ίδιο το κράτος συντηρεί την δικαιολογία των μεγάλων γερμανικών ομίλων που δεν βρίσκουν "κατάλληλους" αλλά φυσικά όχι για job security. Θέλουν μόνο να γίνει ένα πέρασμα σαν να είναι κρεβάτι νοσοκομείου.

Τώρα με το chatgpt, λογικά δε θα πέσει κατακόρυφα η αξία της δουλειάς των προγραμματιστών και μάλιστα παρα πολυ σύντομα;
Δηλαδή από εκεί που ήταν ακριβό πληρωμένη δουλειά θα γίνει αγγαρεία;

Δεν ξέρω κατά πόσο θα αφανίσει τους προγραμματιστές τελείως, υποθέτω πάντα θα χρειάζεται κάποιος να βάζει τους κώδικες together, να συντονίζει αυτά που δίνει η ai και να κάνει debugging.

Kάποια πράγματα δεν θα γίνουν τόσο γρήγορα ή τουλάχιστον όχι με την ιδέα που έχουμε σήμερα. Σκέψου πόσο έξω είχαν πέσει οι πρωτομάστορες του internet που μιλούσαν για να μια νέα εποχή σύντομα όπου τα αυτοκίνητα θα πετάνε, θα μαγειρεύουμε να τρώμε μέσα από την οθόνη, κτλ και το ίντερνετ απλά αποτέλεσε μαζικό καταναλωτικό προϊόν παρά τεχνολογία καινοτομίας. Η ζωή συνεχίζεται και με το ίντερνετ αλλά όχι τόσο τρομαχτικά όσο την παρουσίαζαν. Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν όση τεχνολογία και να βελτιωθεί. Φίλε μου, αν δεν δουλέψεις να φέρεις λεφτά στο σπίτι, το ψυγείο σου θα είναι άδειο όση τεχνητή νοημοσύνη να υπάρχει. Όλα αυτά είναι απλά για να ταϊζουνε σανό τον κόσμο. ;)
 
Τελευταία επεξεργασία:

amarelia

Περιβόητο μέλος

Η amarelia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,096 μηνύματα.
Mα αυτό δεν γίνεται χρυσή μου; που θα έλεγε και η Ντένη Μαρκορά. :P Στην τελευταία εικοσαετία σε όλα τα φόρουμ επαγγελματικών θεμάτων γίνεται υπερπροβολή ότι ψάχνουν υποψηφίους για δεξιότητες, ειδικά σε πλατφόρμες όπως το Linkedin οι υπεύθυνοι recruiters από διάφορες εταιρίες marketing μοιράζονται δακρύβρεχτες ιστορίες για ποιο λόγο αποτυγχάνουν οι υποψήφιοι και τελικά, περνάνε το μήνυμα ότι χρειάζονται δεξιότητες και μια ασαφής προϋπηρεσία χωρίς να δίνουν καμία αξία αν ο άλλος σπατάλησε κάποια χρόνια στο Πανεπιστήμιο αποκτώντας ένα solid υπόβαθρο γνώσεων και τρόπου σκέψης. Οι δεξιότητες είναι η μεγαλύτερη απάτη όλων των εποχών όταν μια εταιρία για πολλούς εσωτερικούς λόγους δεν επιθυμεί νέες προσλήψεις.

Επειδή ακριβώς ψάχνουν υποψηφίους με εύπλαστη προσωπικότητα που να μπορούν εύκολα να αλλάζουν δουλειές και να κινείται το σύστημα (ενοίκια, ξενοδοχεία, αεροπορικά εισητήρια, τοπική αγορά κτλ). Δεν υπάρχει ουσιαστική επαγγελματική σταθερότητα γιατί oι εταιρίες πλέον εκδίδουν ανακοινώσεις για θέσεις εργασίας μόνο για στατιστικά στοιχεία. Η ζήτηση είναι ελάχιστη και η προσφορά υποψηφίων τρομακτική μεγάλη.

Διαβάζω κατά καιρούς ότι σχεδόν όλες οι αγγελίες ΑΝΥΠΟΜΟΝΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ εσένα τον αναγνώστη, τον φέρελπιν νέο, αλλά θα πρέπει να έχεις τουλάχιστον 10 δεξιότητες, να κατέχεις 15 διαφορετικές επαγγελματικές διαδικασίες της συγκεκριμένης εταιρίας, να ξέρεις πράγματα που αμφιβάλλω αν τα ξέρουν αυτοί που "απαιτούν" άλλους να τα ξέρουν. Αν ήξερες όμως όλες τις επαγγελματικές διαδικασίες που ζητά η συγκεκριμένη εταιρία, για ποιο λόγο δεν σε είχαν προσλάβει παλαιότερα; Πρώτο φάουλ. Την ίδια στιγμή που χαίρονται να σε γνωρίσουν και αποτελέσεις γρανάζι μιας ομάδας που συνήθως παρουσιάζεται ως cool να τρώνε πίτσες, να πίνουν παγωμένο τσάι και να φοράνε μπλουζάκια παραλίας δείχνοντας ευδιάθετο κλίμα, δεν σου λένε ακριβώς ότι είσαι αναλώσιμος μέχρι να γίνει η πρώτη biased λανθασμένη αξιολόγηση. Εκεί μετά όλοι σε λυπούνται αλλά δυστυχώς καταλαβαίνουν και είναι σίγουροι ότι θα βρείτε σίγουρα δουλειά κάπου αλλού που θα κάνετε καλύτερο ταίριασμα. Δεύτερο φάουλ. Αφού δεν είσαι καλός εδώ, γιατί να είσαι καλός αλλού όταν οι εταιρικές διαδικασίες είναι 100% ίδιες; Το πιο αστείο βέβαια, είναι αυτή η διαφημιστική παπαριά που γράφουν σε γερμανικές αγγελίες εργασίας: ψάχνουν για verstärkung. Δηλαδή, απλά για ενίσχυση που σημαίνει ότι κάποιος άλλος λύνει-και-δένει στην ομάδα, απλά θέλουν και ένα παραπάνω χέρι για να σπρώξει το κάρο της ομάδας. Δεν ξέρουν ούτε να κρατάνε τα προσχήματα. Η δουλειά στον δυτικό κόσμο που για τους περισσότερους φαίνεται μια Γη της επαγγελίας, είναι μόνο για να συντηρείται ο μηχανισμός πρόσληψης και να υπάρχουν ισορροπίες με τις κοινωνικές υπηρεσίες. Μπείτε να δείτε τι λένε πολλοί Γερμανοί για την αγορά εργασίας και πως το ίδιο το κράτος συντηρεί την δικαιολογία των μεγάλων γερμανικών ομίλων που δεν βρίσκουν "κατάλληλους" αλλά φυσικά όχι για job security. Θέλουν μόνο να γίνει ένα πέρασμα σαν να είναι κρεβάτι νοσοκομείου.



Kάποια πράγματα δεν θα γίνουν τόσο γρήγορα ή τουλάχιστον όχι με την ιδέα που έχουμε σήμερα. Σκέψου πόσο έξω είχαν πέσει οι πρωτομάστορες του internet που μιλούσαν για να μια νέα εποχή σύντομα όπου τα αυτοκίνητα θα πετάνε, θα μαγειρεύουμε να τρώμε μέσα από την οθόνη, κτλ και το ίντερνετ απλά αποτέλεσε μαζικό καταναλωτικό προϊόν παρά τεχνολογία καινοτομίας. Η ζωή συνεχίζεται και με το ίντερνετ αλλά όχι τόσο τρομαχτικά όσο την παρουσίαζαν. Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν όση τεχνολογία και να βελτιωθεί. Φίλε μου, αν δεν δουλέψεις να φέρεις λεφτά στο σπίτι, το ψυγείο σου θα είναι άδειο όση τεχνητή νοημοσύνη να υπάρχει. Όλα αυτά είναι απλά για να ταϊζουνε σανό τον κόσμο. ;)
Δυό λέξεις: απέραντη σκατίλα.
Δεν αξίζει να βιάσεις κυριολεκτικά τον εαυτό σου και να σκοτώσεις κάθε ρανίδα της δημιουργικότητας και της ζωής μέσα σου για αυτά τα σκλαβοπάζαρα.
9/10 είναι εργαζόμενοι burnt out που μαλώνουν σαν τα κοκόρια μεταξύ τους ή με τους μάνατζερ ενώ δεν βλέπουν πως το θέμα είναι το σύστημα αυτό της εργασίας.
Μετά πάνε αλλού, νιώθουν κανά δίμηνο καλά και μετά πάλι τα ίδια και τα ίδια και συνεχίζει ο ατέρμονος κύκλος.
Όπου φτάνουν σε μια ηλικία που δεν ξέρουν τι άλλο να κάνουν και έχουν χάσει τον εαυτό τους αμέτρητες φορές στο ενδιάμεσο.

Honestly, αν είναι να βάλετε τόσο κόπο και προσπάθεια και σθένος για τη δουλειά άλλου βρείτε εκεί μια δουλειά ο,τι ναναι και ασχοληθείτε παράλληλα με κάτι δικό σας και βάλτε όλη αυτή τη δύναμη εκεί.
Δεν αξίζει ούτε στο ελάχιστο.


Υ.γ. Αυτά δεν τα γράφω με σκοπό να κάνω κάποιον που εργάζεται σε εταιρείες να νιώσει άσχημα, το 90% της εργασίας που έχω κάνει μέχρι σήμερα είναι να είμαι μέρος κι εγώ αυτού του τροχού.
Τα γράφω για να προβληματιστεί ο κόσμος και να αρχίσει να πιστεύει στον εαυτό του και τις δυνατότητες του και να αφήσουμε αυτές τις σκατοδουλειές.
Κι επειδή μίλησαν παραπάνω για ιδεαλισμό το κάνω χίλια κομμάτια και το πετάω στα σκουπίδια πιστεύω ακράδαντα πως δεν υπάρχει πιο ισχυρό πράγμα απο άνθρωπο με όραμα απολύτως αποφασισμένο να αλλάξει την ζωή του.
Κι αυτούς τους ανθρώπους θέλουμε.
 

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,764 μηνύματα.
Δυό λέξεις: απέραντη σκατίλα.
Δεν αξίζει να βιάσεις κυριολεκτικά τον εαυτό σου και να σκοτώσεις κάθε ρανίδα της δημιουργικότητας και της ζωής μέσα σου για αυτά τα σκλαβοπάζαρα.
9/10 είναι εργαζόμενοι burnt out που μαλώνουν σαν τα κοκόρια μεταξύ τους ή με τους μάνατζερ ενώ δεν βλέπουν πως το θέμα είναι το σύστημα αυτό της εργασίας.
Μετά πάνε αλλού, νιώθουν κανά δίμηνο καλά και μετά πάλι τα ίδια και τα ίδια και συνεχίζει ο ατέρμονος κύκλος.
Όπου φτάνουν σε μια ηλικία που δεν ξέρουν τι άλλο να κάνουν και έχουν χάσει τον εαυτό τους αμέτρητες φορές στο ενδιάμεσο.

Αυτός ήταν ένας λόγος που μούτζωσα τη "ζωή" και τη "καριέρα" στο εξωτερικό. Είδα ότι κάπου έχασα τον εαυτό μου με πιθανό κόστος στη ζωή μου. Είναι κάπως τρομακτικό αν καθίσεις να το σκεφτείς λίγο και δεις την κατάσταση από απόσταση. Οι περισσότεροι άνθρωποι της γενιάς μας ζουν δυστυχώς στην πλειοψηφία τους με μοναδικό σκοπό, την απόκτηση χρημάτων με όποιο κόστος. Όταν αυτό δεν πετυχαίνεται τότε σκαρφίζονται άλλες μεθόδους. Γι' αυτό όποιος μένει στην Ελλάδα συνήθως γίνεται "δέκτης" ερωτήσεων π.χ., εσύ δεν θα πας στο εξωτερικό; γιατί δεν πήγες έξω; Παρόμοια, όποιος γυρίζει από το εξωτερικό στην Ελλάδα γίνεται "δέκτης" ερωτήσεων π.χ., εσύ γιατί επέστρεψες; σε έδιωξαν; δεν σου άρεσε; δεν είχες τα προσόντα να μείνεις; πόσα λεφτά σου έδιναν; Κανείς δεν δίνει σημασία ότι ενδεχόμενα το εξωτερικό της Δυτικής Ευρώπης δεν είναι τόσο υποφερτό για όλους. Ή ότι ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικά θέλω και βιώματα.

Δυστυχώς, ζούμε σε μια εποχή ισοπεδωτισμού και αυτό απεικονίζεται ακόμη και στην "υπερ-ψηφιοποίηση" των θέσεων εργασίας με μοναδικό κίνητρο τις καλές αποδοχές, πολλά bonus για την "ευεξία" των υπαλλήλων και φυσικά ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ μεταξύ των μελών της ομάδας στο επιχειρηματικό σκλαβοπάζαρο. Ξέρουν όλοι ότι είναι τόσο τοξικό το περιβάλλον γιατί την ίδια στιγμή σου παρέχουν πληρωμένες συνεδρίες σε ψυχολόγους, γυμναστήρια για να ξεχνιέσαι, δήθεν ενδιαφέρον για την ψυχοσωματική υγεία και ...αν ψάξεις λίγο παραπάνω, θα δεις ότι έχουν φυτρώσει σαν τα μανιτάρια διάφοροι σύμβουλοι ζωής και εργασιακής ισορροπίας. Στην Γερμανία οι μισοί το παίζουν εργασιακοί θεραπευτές των άλλων μισών...που έχουν προβλήματα στη δουλειά τους και το πρωί όλοι σου το παίζουν χαλαροί μέχρι αηδίας ενώ μέσα τους βράζουν από τον "κοινό στόχο" του απρόσωπου management. Πάντα μου έκανε εντύπωση αυτό. Εφόσον όλοι εκεί έχουν τα προσόντα, δεξιότητες, και διάφορα "soft skills" τι λάθος πάει με τη δουλειά μετά; Κανείς δεν μιλάει βέβαια για εργασιακή σταθερότητα και ποιότητα.
 

Dreamweaver

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο CEO of Racism αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η. Έχει γράψει 1,843 μηνύματα.
Εντάξει συγγνώμη, θα μιλάμε με σεβασμό απο εδώ και στο εξής για τους ουκ ολίγους εργοδότες και managers(ιδίως μεγαλο-εταιριών) που δεν λαμβάνουν υπόψιν οτι το εργατικό τους προσωπικό δεν είναι ρομπότ προς εκμετάλλευση αλλά άνθρωποι με ανάγκες.
Χαχ, οκ ρε μαν, καν'το. Εφαρμοσε τα ολα αυτα στην πραξη, προσελαβε ανθρωπους και φερσου τους οπως πιστευεις
 

Guest 030894

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Εξακολουθώ να στηρίζω την άποψή μου οτι η συντριπτική πλειοψηφία δεν προσπάθησε και έχασε, αλλά δεν προσπάθησε καν επειδή ναι για δούλους μας μεγάλωσαν και μας γαλούχησαν στα σχολεία.
Είτε αρέσει σε μερικούς είτε οχι.
Οι περισσοτεροι ανθρωποι δεν εχουν εκ γεννετης τον χαρακτηρα για ελευθερο επαγγελμα ανεξαρτητα απο τη προπαγανδα που τρωνε
 

nearos

Διακεκριμένο μέλος

Ο Giorgos αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 17 ετών και επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 7,104 μηνύματα.
θα εχουν δικαίωμα ψήφου τα ρομπότ;
 

Paragontas7000

Περιβόητο μέλος

Ο Paragontas7000 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών. Έχει γράψει 4,377 μηνύματα.

nearos

Διακεκριμένο μέλος

Ο Giorgos αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 17 ετών και επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 7,104 μηνύματα.
Τα ρομποτ - προβατα της νδ του συριζα και του κκε εχουν παντως.
γιατι βαζεις τους ψηφοφορους κκε στην ιδια φαρα με τους ζαιους και τους νεοδημοκρατες;
τουλαχιστον αλλαξε χρωμα μαλλιού, διαφοροποιησε μας λιγο
 

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 41 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 31,451 μηνύματα.
Χαχ, οκ ρε μαν, καν'το. Εφαρμοσε τα ολα αυτα στην πραξη, προσελαβε ανθρωπους και φερσου τους οπως πιστευεις
Ξέρεις, δεν χρειάζεται να κάνεις την επιχείρησή σου "εκκλησια του δήμου" και να αποφασίζετε όλοι μαζί ολλανδικά, μονάχα να μην είσαι κάθαρμα απέναντι στους υπαλλήλους σου.

Ειδικά δε για τις πολυεθνικές, με τις δεσπόζουσες θέσεις και τις τσαμπουκαλίδικες μεθόδους "με το γάντι" στην αγορά, όπου ο καθενας είναι αόρατο γρανάζι, αλλά "είμαστε οικογένεια" μέχρι να σε διαολοστείλουν.

Οι μεν Ελληνέζοι μικρομεσαιοι πρέπει να γινουν άνθρωποι, και οι δε μεγάλες πολυεθνικές πρέπει να κόψουν το πολύ παπατζιλίκι.

Εκτός αν έχεις ταυτίσει στο μυαλό σου την εργοδοσία με την εργοδοτική αυθαιρεσία, τις άθλιες συμπεριφορές, την εκκωφαντική υπεραξία από το στράγγισμα υπαλλήλων και καταναλωτών ομοίως.

Να παω εγω να σκοτωθώ 9-5 που δεν ειναι 9 με 5 αλλά 7 με 7 με τις ωρες μετακινησης που ειναι ουσιαστικά ευθυνη σου σαν εργοδότης γιατι απο και προς εσένα μετακινούμαι και ειναι εις βαρος του ελευθερου χρόνου μου.

Και δεν ειναι μονο οι ιδιωτες που το χουν μαθει το κολπο να στραγγίζουν τον υπάλληλο για ψιχουλα στην Ελλάδα, το χει κοπιάρει και το κράτος στους υπαλλήλους του σιγά σιγά.


Εσένα μπορει να σ' αρέσει η τυφλή υπακοή στον εργοδότη, να είναι στην ψυχή σου να είσαι υπάλληλος και το 9-5 ή τα 12ωρα στην πολυεθνική να τα γουστάρεις, γιατι μπορεις χάρη σε αυτά να συντηρείς το όποιο επηυξημένο λαιφσταιλ σου αγνοώντας ότι πουλάς ουσιαστικά το χρόνο σου (τον οποιο δεν μπορεις να τον ξαναπαρεις ποτέ πίσω) ώστε να εισαι καταναλωτής με άνεση μετά.

Σε άλλους δεν αρέσει φίλε μου. Άλλοι άνθρωποι, άλλες προτεραιότητες. Και προσωπικά δεν πάσχω απο κανενα σύνδρομο Στοκχόλμης για να δικαιολογήσω εργοδότες πολιτικούς και λοιπούς εκμεταλλευτές.

Τα πράγματα πρέπει να μαθουμε να τα λέμε έτσι όπως είναι και οχι οτι ταυτίζεται με τις επιθυμίες μας για το πως θα έπρεπε να ειναι η αγορά, αλλά με το πως ήδη είναι.

Ναι δεν ειναι αμεσοδημοκρατία η εξαρτημενη εργασία, αλλά δεν ειναι κι αυτο το ελληνικό (η και εν γενει δυτικό χάλι).
 

Guest 030894

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ξέρεις, δεν χρειάζεται να κάνεις την επιχείρησή σου "εκκλησια του δήμου" και να αποφασίζετε όλοι μαζί ολλανδικά, μονάχα να μην είσαι κάθαρμα απέναντι στους υπαλλήλους σου.

Ειδικά δε για τις πολυεθνικές, με τις δεσπόζουσες θέσεις και τις τσαμπουκαλίδικες μεθόδους "με το γάντι" στην αγορά, όπου ο καθενας είναι αόρατο γρανάζι, αλλά "είμαστε οικογένεια" μέχρι να σε διαολοστείλουν.

Οι μεν Ελληνέζοι μικρομεσαιοι πρέπει να γινουν άνθρωποι, και οι δε μεγάλες πολυεθνικές πρέπει να κόψουν το πολύ παπατζιλίκι.

Εκτός αν έχεις ταυτίσει στο μυαλό σου την εργοδοσία με την εργοδοτική αυθαιρεσία, τις άθλιες συμπεριφορές, την εκκωφαντική υπεραξία από το στράγγισμα υπαλλήλων και καταναλωτών ομοίως.

Να παω εγω να σκοτωθώ 9-5 που δεν ειναι 9 με 5 αλλά 7 με 7 με τις ωρες μετακινησης που ειναι ουσιαστικά ευθυνη σου σαν εργοδότης γιατι απο και προς εσένα μετακινούμαι και ειναι εις βαρος του ελευθερου χρόνου μου.

Και δεν ειναι μονο οι ιδιωτες που το χουν μαθει το κολπο να στραγγίζουν τον υπάλληλο για ψιχουλα στην Ελλάδα, το χει κοπιάρει και το κράτος στους υπαλλήλους του σιγά σιγά.


Εσένα μπορει να σ' αρέσει η τυφλή υπακοή στον εργοδότη, να είναι στην ψυχή σου να είσαι υπάλληλος και το 9-5 ή τα 12ωρα στην πολυεθνική να τα γουστάρεις, γιατι μπορεις χάρη σε αυτά να συντηρείς το όποιο επηυξημένο λαιφσταιλ σου αγνοώντας ότι πουλάς ουσιαστικά το χρόνο σου (τον οποιο δεν μπορεις να τον ξαναπαρεις ποτέ πίσω) ώστε να εισαι καταναλωτής με άνεση μετά.

Σε άλλους δεν αρέσει φίλε μου. Άλλοι άνθρωποι, άλλες προτεραιότητες. Και προσωπικά δεν πάσχω απο κανενα σύνδρομο Στοκχόλμης για να δικαιολογήσω εργοδότες πολιτικούς και λοιπούς εκμεταλλευτές.

Τα πράγματα πρέπει να μαθουμε να τα λέμε έτσι όπως είναι και οχι οτι ταυτίζεται με τις επιθυμίες μας για το πως θα έπρεπε να ειναι η αγορά, αλλά με το πως ήδη είναι.

Ναι δεν ειναι αμεσοδημοκρατία η εξαρτημενη εργασία, αλλά δεν ειναι κι αυτο το ελληνικό (η και εν γενει δυτικό χάλι).
Οταν εισαι ελευθερος επαγγελματιας αφιερωνεις ολη σου τη μερα στο επαγγελμα σου. Οχι 7-7 που λες οπως στην εξαρτημενη εργασια.
 

Paragontas7000

Περιβόητο μέλος

Ο Paragontas7000 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών. Έχει γράψει 4,377 μηνύματα.
γιατι βαζεις τους ψηφοφορους κκε στην ιδια φαρα με τους ζαιους και τους νεοδημοκρατες;
τουλαχιστον αλλαξε χρωμα μαλλιού, διαφοροποιησε μας λιγο
Και αυτα προβατα ειναι που υποστηριζουν ενα αποτυχημενο μοντελο διακυβερνησης που δεν ανηκει στον 21 αιωνα.
 

nearos

Διακεκριμένο μέλος

Ο Giorgos αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 17 ετών και επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 7,104 μηνύματα.

nearos

Διακεκριμένο μέλος

Ο Giorgos αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 17 ετών και επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 7,104 μηνύματα.
1717851800160.png
 

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 41 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 31,451 μηνύματα.
Οταν εισαι ελευθερος επαγγελματιας αφιερωνεις ολη σου τη μερα στο επαγγελμα σου. Οχι 7-7 που λες οπως στην εξαρτημενη εργασια.
Εξαρτάται. Αλλα ναι, εν γενει δεν υπάρχει ωράριο. Μα δεν ειναι και το μονο κακό το ωραριο, υπάρχουν και χειρότερα πράγματα απο το ωράριο (το οποιο αν κανεις κατι με το οποιο εισαι καυλωμενος, δε σε ενοχλεί).

Παίρνεις τα ρίσκα σου, τεράστια ρίσκα, βάζεις το δικό σου κεφάλαιο και το έργο σου ειδικά στην αρχή, αλλά έχεις και την ευχέρεια να τρέξεις κάποια πράγματα όπως τα βλέπεις εσυ κατάλληλα. πχ να τρεξεις το λογιστικο σου γραφειο απο το σπίτι σου τα πρωτα δυο χρονια.

Ούτε ελάτε Κορωπί στην εταιριάρα μας, κάψτε βενζίνες, ωράρια, meetings πιπατζίμ παπατζίμ, ούτε είμαστε μια οικογένεια ουτε τίποτα.

Αλλα τρως το ζόρι του αυτοαπασχολούμενου, ναι. Κάτι χανεις κατι κερδίζεις.

Οι περισσοτεροι σου λενε "θα κατσω να τρωω τις μαλακιες τους στη μαπα αρκει να μην εχω αυπνα βράδια απο το αγχος ως ελευθερος επαγγελματίας". Και τρωνε χειρότερο σκατο στο τελος, κατα τη γνωμη μου,
 

amarelia

Περιβόητο μέλος

Η amarelia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,096 μηνύματα.
Εσένα μπορει να σ' αρέσει η τυφλή υπακοή στον εργοδότη, να είναι στην ψυχή σου να είσαι υπάλληλος και το 9-5 ή τα 12ωρα στην πολυεθνική να τα γουστάρεις, γιατι μπορεις χάρη σε αυτά να συντηρείς το όποιο επηυξημένο λαιφσταιλ σου αγνοώντας ότι πουλάς ουσιαστικά το χρόνο σου (τον οποιο δεν μπορεις να τον ξαναπαρεις ποτέ πίσω) ώστε να εισαι καταναλωτής με άνεση μετά.
Ούτε καν αυτό δεν αξίζει γιατι πλέον και αυτές τις 10 μέρες διακοπές το καλοκαίρι δεν τις απολαμαβάνεις καθώς έχεις χάσει τον εαυτό σου.
Δεν έχει τιμή ο χρόνος σου ούτε ο εαυτός σου.
Εγώ που σιγά σιγά το παρατάω δε με νοιάζει αν για αρχή συντηρούμαι με το 1/5 των χρημάτων καθώς είναι άλλα που σε ενεργοποιούν και η αξία του να βρείς πάλι τον εαυτό σου είναι ανεκτίμητη.

Ο δρόμος βέβαια είναι μακρύς και δεν μπορούν όλοι να το κάνουν με την ίδια ευκολία λόγω υποχρεώσεων αλλά γιατί στον π@τσο ζούμε ρε γαμώτο;
Αν είναι να παλέψετε για κάτι παλέψτε για τον εαυτό σας.

Βέβαια ομολογουμένως εχω γνωρίσει άτομα που οχι απλά δεν το σκέφτονται αλλά θέλουν να δουλεύουν για άλλον και να δέχονται εντολές.
 

Guest 030894

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Οι περισσοτεροι σου λενε "θα κατσω να τρωω τις μαλακιες τους στη μαπα αρκει να μην εχω αυπνα βράδια απο το αγχος ως ελευθερος επαγγελματίας". Και τρωνε χειρότερο σκατο στο τελος, κατα τη γνωμη μου,
Ναι ο καθενας κανει τη δικη του σταθμιση. Μερικοι αντεχουν το ρισκο μερικοι οχι. Αλλοι θα τα καταφερουν και αλλοι θα καταστραφουν. Για αυτο υπαρχει δισταγμος
 

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 41 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 31,451 μηνύματα.
Ούτε καν αυτό δεν αξίζει γιατι πλέον και αυτές τις 10 μέρες διακοπές το καλοκαίρι δεν τις απολαμαβάνεις καθώς έχεις χάσει τον εαυτό σου.
Δεν έχει τιμή ο χρόνος σου ούτε ο εαυτός σου.
Εγώ που σιγά σιγά το παρατάω δε με νοιάζει αν για αρχή συντηρούμαι με το 1/5 των χρημάτων καθώς είναι άλλα που σε ενεργοποιούν και η αξία του να βρείς πάλι τον εαυτό σου είναι ανεκτίμητη.

Ο δρόμος βέβαια είναι μακρύς και δεν μπορούν όλοι να το κάνουν με την ίδια ευκολία λόγω υποχρεώσεων αλλά γιατί στον π@τσο ζούμε ρε γαμώτο;
Αν είναι να παλέψετε για κάτι παλέψτε για τον εαυτό σας.

Βέβαια ομολογουμένως εχω γνωρίσει άτομα που οχι απλά δεν το σκέφτονται αλλά θέλουν να δουλεύουν για άλλον και να δέχονται εντολές.
Δεν ειναι μονο οι διακοπές, ειναι και η έννοια της συνταξης που χειροτερευει. Πολύς κόσμος σκέφτεται τη σύνταξη ως κίνητρο. Και εγω έτσι σκέφτομαι.

Χάνεις 35 χρονια απο τη ζωή σου σε αθλια ωραρια, αθλιες μετακινησεις για να ρθει ο κάθε κυβερνών ή οι διάδοχοί του σε 3 δεκαετίες, και να σου πουν πούλο τωρα δουλευε ως τα 80 ή παρε 700 ευρώ σύνταξη.

Για πόσο; Για τα επόμενα 10 χρονια που θα μου μείνουν και θα μαι παππούς σε ενα μπαλκόνι να παίζω ΚΙΝΟ καθε μερα να περναει η ώρα;

Προτιμώ να πάρω τα 35 χρονια μου στα 40 μου και να τα σπείρω ροϊδο.

Σαν τον τζίτζικα κι ας πεθανω στα 60 μου. Μας μαθανε το Αισωπικό μερμήγκι απο μικρά. Σκέψου το, απο μικρά, ο τζιτζικας και ο μέρμηγκας, που ηρθε ο χειμωνας και την πατησε το τζιτζικι.

Και πας και κάνεις παιδιά, οικογενεια, αποκτας ενα λαιφσταιλ στο οποιο συνηθιζεις και μετα εκ των πραγματων σκέφτεσαι "που να παραιτηθω, εχω κι άλλους στο λαιμό μου/έχω μάθει έτσι" και αναγκαστικά συνεχίζεις. Και μάλιστα θα σου πω οτι αυτούς τους ανθρώπους τους σέβομαι απερίφραστα γιατι μες την επιθυμία τους να αναλαβουν υποχρεωσεις, το κανουν οντως απο αναγκη, παγιδευμενοι στον φαυλο κυκλο.

(Σε αντιθεση με τους "μ αρέσει το 12ωρο στην πολυεθνικούλα, η δουλεια ειναι χαρά" που οκ ειδες πριν μηνες τι τσακωμοι πέφτανε με τη γουοντερφουλ)

Ενω αμα δεν έχεις οικογενειες, λαιφσταιλ, στρωμενες υποχρεωσεις, δεν εχεις και καμια υποχρεωση να δεχτεις να κάνεις τον δούλο.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Ναι ο καθενας κανει τη δικη του σταθμιση. Μερικοι αντεχουν το ρισκο μερικοι οχι. Αλλοι θα τα καταφερουν και αλλοι θα καταστραφουν. Για αυτο υπαρχει δισταγμος
Ναι φιλε μου, δεν ειπα οτι ειναι κατι που πρέπει να το κανουν όλοι. Μονάχα οτι δεν ειμαστε όλοι της ιδιας σχολής σκέψης, ή αντοχής, ή προτεραιοτήτων.
 

amarelia

Περιβόητο μέλος

Η amarelia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,096 μηνύματα.
αλλοι θα καταστραφουν
Παιδιά, χαλαρώστε λίγο δεν καταστρέφεται κανείς.
Θα αποκτήσει εμπειρία, αυτοπεποίθηση που ρίσκαρε και οι λοιπές σκατοδουλειές στη θέση τους είναι να τις ξαναπιάσει.
Και μόνο αυτό το λεξιλόγιο δείχνει πόσο βαθιά είμαστε σε αυτή τη νοοτροπία.
Λες και στο γραφείο του άλλου δεν καταστρέφεσαι καθημερινά ψυχικά και σωματικά.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Μας μαθανε το Αισωπικό μερμήγκι απο μικρά. Σκέψου το, απο μικρά, ο τζιτζικας και ο μέρμηγκας, που ηρθε ο χειμωνας και την πατησε το τζιτζικι.
Ακριβώς.
Κανένα μυρμήγκι, αν μπορεί κανείς να κάνει το χρήμα που έβγαλε με κόπο να δουλεύει για αυτόν ας μη ξαναδουλέψει ούτε μια ώρα ποτέ ξανά.
Έχουμε μείνει σε απαρχαιωμένα συστήματα της βιομηχ. εποχής ενώ ζούμε στην εποχή της πληροφόρησης.
Φυσικά upgrade σε αυτό δεν πήρε ποτέ το εκπαιδευτικό σύστημα γιαυτό υπάρχει αυτό το κενό και το κόλλημα στην εργασία.
Έχουν αλλάξει οι εποχές και u either keep up or die miserable στα γηρατιά σου.
Το λέω όσο πιο ωμά μπορώ για συγκεκριμένο λόγο.
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top