Τι λέμε σε κάποιον που θέλει να αυτοκτονήσει;

kalypso · 30-03-09

Τι λέμε σε κάποιον που θέλει να αυτοκτονήσει;

Εχμ... θα προσπαθούσα να talk them out of it :worry:

Βασικά πιστεύω ότι δεν υπάρχει κανείς που θέλει πραγματικά να αυτοκτονήσει, αφού αυτό το συναίσθημα βγαίνει στην επιφάνεια σε καιρούς που το άτομο αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες στη ζωή του- εκείνο που πιστεύω είναι πως ενδεχομένως όταν βρεθεί σε ένα αδιέξοδο από το οποίο δεν μπορεί να βγει, σκέφτεται πως η μόνη λύση είναι να ...μην ψάχνει άλλο για λύση

Δεν είναι φυγή,
και δεν είναι δειλία. Είναι απελπισία.

Εκείνο που μπορείς να του πεις είναι να του θυμίσεις όλα εκείνα για τα οποία αξίζει να ζήσει. Και ναι, η αναλογία καλών/άσχημων στιγμών sucks, γιατί πολλές φορές γέρνει υπερ των άσχημων, μα το θέμα είναι ότι η ζωή αξίζει για τις καλές- έστω γι αυτές τις λίγες.

Η αυτοκτονία δεν είναι λύση... Γιατί στην πραγματικότητα, και να φύγει ο άνθρωπος, το πρόβλημα δεν θα έχει λυθεί ποτέ. Κι αν δεν λυθεί ποτέ, πώς θα ξέρει πώς θα καταλήξει και αν η τύχη/μοίρα όπως θετε πείτε το, δεν του επιφυλλάσσει κάτι πολύ πολύ καλό για το μέλλον;..

WhiteDrum · 30-03-09

Αρχική Δημοσίευση από kalypso:
Βασικά πιστεύω ότι δεν υπάρχει κανείς που θέλει πραγματικά να αυτοκτονήσει, αφού αυτό το συναίσθημα βγαίνει στην επιφάνεια σε καιρούς που το άτομο αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες στη ζωή του

Σε περιστατικά όμως που πραγματικά η ζωή ενός ανθρώπου κυλούσε φυσιολογικά, ίσως και ευνοϊκά; Πολλές φορές δίνουμε μεγάλη βαρύτητα στους εξωγενείς παράγοντες και δεν υπολογίζουμε το γεγονός ότι δεν ξέρουμε τί μπορεί να συμβαίνει στο μυαλό ενός ανθρώπου. Μπορεί να είναι νευρολογικό πρόβλημα, μπορεί να είναι ο αντίκτυπος μιας συνισταμένης βιωμάτων που δεν συζητήθηκαν/ξεπεράστηκαν ποτέ.
Προσωπικά αποφεύγω να χαρακτηρίζω τους ανθρώπους που αυτοκτόνησαν

kalypso · 30-03-09

Αρχική Δημοσίευση από WhiteDrum:
Σε περιστατικά όμως που πραγματικά η ζωή ενός ανθρώπου κυλούσε φυσιολογικά, ίσως και ευνοϊκά; Πολλές φορές δίνουμε μεγάλη βαρύτητα στους εξωγενείς παράγοντες και δεν υπολογίζουμε το γεγονός ότι δεν ξέρουμε τί μπορεί να συμβαίνει στο μυαλό ενός ανθρώπου. Μπορεί να είναι νευρολογικό πρόβλημα, μπορεί να είναι ο αντίκτυπος μιας συνισταμένης βιωμάτων που δεν συζητήθηκαν/ξεπεράστηκαν ποτέ.
Προσωπικά αποφεύγω να χαρακτηρίζω τους ανθρώπους που αυτοκτόνησαν

Λοιπόν, στην πρώτη περίπτωση, που η ζωή του ανθρώπου κυλούσε φυσιολογικά έως και ευνοϊκά, και κανονικά δεν θα υπήρχε κάποιος λόγος που να τον ωθεί να θέλει να δώσει τέλος στη ζωή του, νομίζω πως πάμε στην κατηγορία των ατόμων με σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Κανένας άνθρωπος ψυχικά υγιής δεν θα κατέφευγε σε μία τέτοια "λύση", οπότε κατα πάσα πιθανότητα σε αυτή την περίπτωση το άτομο χρήζει παρακολούθησης και ενδεχομένως να πρέπει να του χορηγηθεί φαρμακευτική αγωγή.
Η κατάθλιψη σε βαριές μορφές, μπορεί να σε οδηγήσει στο να βλέπεις τα πράγματα μάταια και τη ζωή σου κενή και χωρίς νόημα... Το άτομο αυτό δεν φταίει, και η επιλογή του δεν γίνεται "συνειδητά", αλλά λόγω του προβλήματος της κατάθλιψης που αντιμετωπίζει.

Στη δεύτερη περίπτωση... Όταν ένας άνθρωπος έχει ζήσει, μπορεί να έχει ζήσει πολλά άσχημα πράγματα, μα σίγουρα έχει ζήσει και καλά. Αρκεί να του θυμίσεις εκείνα, γιατί τα άσχημα σίγουρα μαζεύονται και σε κάποια φάση πνίγουν το άτομο, μα τα καλά είναι εκείνα που θα του δώσουν τη δύναμη και την αισιοδοξία που χρειάζεται.
Εσύ για παράδειγμα, ξυπνάς το πρωί- περα από όλα τα άσχημα που σου ρχονται με μιας στο μυαλό και θες να μείνεις στο κρεβάτι κουκουλωμένη μέχρι να βραδιάσει ξανα :p (να πλύνεις τα πιάτα, να πληρώσεις τους λογαριασμούς, να πας στη σχολή για μάθημα κλπ) σου έρχονται και καλά (ένα πρόσωπο, μια σκέψη, ένα συναίσθημα, μία ανάμνηση...) και έτσι βρίσκεις τη δύναμη και σηκώνεσαι από το κρεβάτι και βγαίνεις έξω και ζεις.
Η απόφαση είναι πάντοτε δική σου, όσον αφορά στο τι θα δώσεις μεγαλύτερη βαρύτητα.

deathpale · 28-06-09

Η αυτοκτονία είναι ένα πολύ λεπτό θέμα. Τα περισσότερα άτομα στατιστικά πριν αυτοκτονήσουν ή κάνουν μια απόπειρα δείχνουν κάποια σημάδια. Δηλαδή αν ένα άτομο σου πει ότι σκέφτεται την αυτοκτονία ή αν το κάνει πιο έμμεσα χαρίζοντας πράγματα, τακτοποιώντας εκρεμμότητες κτλ. χρειάζεται βοήθεια από ειδικό ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ! Εσύ το μόνο που μπορείς να κάνεις για να το βοηθήσεις είναι ίσως να συζητήσεις μαζί του την περίπτωση να πάει σε καποιον ψυχολόγο ή ψυχίατρο(γιατί πιθανώς να είναι αρνητικό στην ιδέα αυτή) και γενικά να του δείξεις ότι δεν είναι μόνο αλλά είσαι δίπλα του. Μην αρχίσεις να πανικοβάλλεσαι και μην προσπαθήσεις να τον πείσεις ότι η πράξη αυτή είναι λάθος και εγωιστική ή χαζή γιατί το άτομο που σκοπεύει να αυτοκτονήσει δεν σκέφτεται και πολύ ξεκάθαρα αν θες και θέλει ειδική μεταχείριση. Δεν μπορείς έτσι εύκολα να το μεταπείσεις. Και πρέπει να ξέρεις ότι κάθε άτομο είναι διαφορετικό. Αλλιώς χειρίζεσαι κάποιον που θέλει να αυτοκτονήσει επειδή έγινε κάτι που τον έριξε ψυχολογικά και αλλιώς κάποιον που πάσχει από κατάθλιψη και έχει κάνει ήδη κάποια απόπειρα.

alis · 30-06-09

ωραιο θεμα και πολυ ενδιαφερον..να σου πω δεν το εχω σκεφτει ποτε αλλα καταρχας αν καποιος που θελει να αυτοκτονησει το λεει σε καποιον δεν ξερω αν ειναι τοοσο αποφασισμενος....επισης εξαρταται το τι θα πω απο το ποσο γνωριζω το προσωπο και τις καταστασεις που το ωθησαν σε αυτη την αποφαση....θα προσπαθουσα να τον/την συνεφερω λεγοντας του/της τα πλεονεκτηματα της ζωης και θα του προσφερα την βοηθεια μου σε οποιο προβλημα και να ειχε..ακομα θα του θυμιζα οτι τα αγαπημενα του/της προσωπα θα γινονταν κομματια αν τον/την εχαναν...

Tony · 1 Ιουλίου 2009

παιδιά για πρώτη φορά στη ζωή μου κάνω τέτοιες σκέψεις, ίσως οι λόγοι είναι γελοίοι για κάποιους αλλά έχω χάσει το κουράγιο μου και νοιώθω υπερβολικά μονός, έχω καταντήσει κάτι που πάντα κορόιδευα, κλαίγομαι, πλέον σταμάτησα ακόμα και αυτό για να μην επιβαρύνω τους γύρω μου, μέχρι πρόσφατα επειδή δεν έχω τα κότσια ακόμα να δώσω ένα τέλος στην αθλία ζωή μου έκανα επικίνδυνα πράγματα ανεβάζοντας την αδρεναλίνη για να νιώσω καλύτερα, και αν ερχόταν το μοιραίο ... καλοδεχούμενο. Τώρα πλέον δεν έχω κουράγιο ούτε για αυτό, δεν ξέρω τι να κάνω, όλοι νομίζουν ότι αντέχω, όλοι νομίζουν ότι είμαι δυνατός, αλλά δεν είναι έτσι, εν τω μεταξύ επειδή πέρσι δεν κόλλησα ένσημα στη δουλειά που ήμουν δε μπορώ να παρακολουθήσω και ψυχίατρο και πολύ φοβάμαι ότι τα έξοδα είναι μεγάλα. Ας πει κάποιος τη γνώμη του, ευχαριστώ.

rascal_gd · 02-07-09

Τώρα πλέον δεν έχω κουράγιο ούτε για αυτό, δεν ξέρω τι να κάνω, όλοι νομίζουν ότι αντέχω, όλοι νομίζουν ότι είμαι δυνατός, αλλά δεν είναι έτσι, εν τω μεταξύ επειδή πέρσι δεν κόλλησα ένσημα στη δουλειά που ήμουν δε μπορώ να παρακολουθήσω και ψυχίατρο και πολύ φοβάμαι ότι τα έξοδα είναι μεγάλα. Ας πει κάποιος τη γνώμη του, ευχαριστώ.

Πρεπει να απευθυνθεις σε καποιον ειδικο. Δεν γινεται αλλιως. Πρεπει να βρεις τα χρηματα απο καπου και βγεις προς αναζητηση ενος καλου και εμπειρου γιατρου. Η κατασταση σου ετσι οπως την περιγραφεις δειχνει οτι θελει προσοχη.
Επισης η δουλεια ειναι ενα μεγαλο θεμα. Οταν δεν υπαρχει ειμαστε πιο επιρεπεις σε αρνητικες και υποτιμητικες σκεψεις.

Εγω θα σου προτεινα, ετσι χονδρικα, να βρεις καταρχην μια δουλεια (αν δεν εχεις)οσο απλη και να'ναι και μετα ενα γιατρο και να βαλεις σιγα-σιγα καποιες βασεις για τη ζωη σου και τον εαυτο σου.

...μέχρι πρόσφατα επειδή δεν έχω τα κότσια ακόμα να δώσω ένα τέλος στην αθλία ζωή μου έκανα επικίνδυνα πράγματα ανεβάζοντας την αδρεναλίνη για να νιώσω καλύτερα, και αν ερχόταν το μοιραίο ... καλοδεχούμενο.

Ευχομαι να αλλαξουν για σενα τα πραγματα και το μοιραιο να γινει για σενα ...κακοδεχουμενο.
:bigarmhug

Κακή Επιρροή · 02-07-09

Αρχική Δημοσίευση από Tony:
παιδιά για πρώτη φορά στη ζωή μου κάνω τέτοιες σκέψεις, ίσως οι λόγοι είναι γελοίοι για κάποιους αλλά έχω χάσει το κουράγιο μου και νοιώθω υπερβολικά μονός, έχω καταντήσει κάτι που πάντα κορόιδευα, κλαίγομαι, πλέον σταμάτησα ακόμα και αυτό για να μην επιβαρύνω τους γύρω μου, μέχρι πρόσφατα επειδή δεν έχω τα κότσια ακόμα να δώσω ένα τέλος στην αθλία ζωή μου έκανα επικίνδυνα πράγματα ανεβάζοντας την αδρεναλίνη για να νιώσω καλύτερα, και αν ερχόταν το μοιραίο ... καλοδεχούμενο. Τώρα πλέον δεν έχω κουράγιο ούτε για αυτό, δεν ξέρω τι να κάνω, όλοι νομίζουν ότι αντέχω, όλοι νομίζουν ότι είμαι δυνατός, αλλά δεν είναι έτσι, εν τω μεταξύ επειδή πέρσι δεν κόλλησα ένσημα στη δουλειά που ήμουν δε μπορώ να παρακολουθήσω και ψυχίατρο και πολύ φοβάμαι ότι τα έξοδα είναι μεγάλα. Ας πει κάποιος τη γνώμη του, ευχαριστώ.

Πριν από κάποια χρόνια, μέσα σε κατάπτωση και με ψυχολογία "να ζήσω ή να μη ζήσω, να την παρω την στροφή ή να συνεχίσω ευθεία", ξεκίνησα μια νύχτα Σαββάτου να πάω Θεσσαλονίκη να βρω μια φίλη...
Οδηγούσα και δεν έβλεπα απ τα κλάματα...
Κάπου στον κάμπο της Λάρισας με έπιασε η ανατολή
Και ξαφνικά είδα γύρω μου τα πάντα χρυσοκόκκινα σαν να καίγονται
Και με έπιασαν πάλι τα κλάματα για το μεγαλείο αυτό που είχα την τύχη να μπορώ να αντικρύζω όταν άλλοι συνάνθρωποι μου που ΘΕΛΟΥΝ να ζήσουν... δε μπορούν κι απλά αργοπεθαίνουν στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου
Εκλαψα κι άλλο εκείνο το ξημέρωμα για την αχαριστία που έδειχνα στη ζωή μου την ίδια
Είδα όλη την ανατολή και γύρισα σπίτι μου
Χαρούμενη... αναζωογονημένη σαν να γεννήθηκα ξανά εκείνο το πρωί

Αν έχεις τη δυνατότητα.. δες μια ανατολή....
Ξέρεις πόσοι άνθρωποι κάθε μέρα στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου εύχονται να είχαν μόνο μια στιγμή ακόμα?
Μόνο μια στιγμή....

Ολοι έχουμε περάσει από τη φάση που περιγράφεις (ή αν όχι όλοι, οι περισσότεροι)
Πάρτο λίγο αλλιώς... δες το λίγο αλλιώς... εκτίμησε λίγο αυτά που έχεις. Αγάπα τη ζωή σου όπως είσαι αυτή τη στιγμή

Χτες πέθανε μια γνωστή από καρκίνο... μέσα σε έξι μήνες....
Αφησε πίσω της μωρό παιδί....
Δεν ήξερε τι είχε από λεφτά... μια ζωή που θα τη ζήλευαν όλοι
Μέχρι πριν 6 μήνες... και μετά? Μετά ήρθε έτσι απλά το επίπονο τέλος
Τι έχασε? Τι κέρδισε? Τι άφησε πίσω...

Τι θα μπορούσε ακόμα να καταφέρει αν είχε ζήσει?
Τι μπορείς να επιτύχεις ΖΩΝΤΑΣ και τι χάνεις πεθαίνοντας?
Και μη μου πεις δεν χάνεις τίποτα.... δες πρώτα μια ανατολή

Julius Caesar · 02-07-09

Αυτοκτονία λόγω ερωτικής απογοήτευσης; Μου φαίνεται τόσο χαζό που δεν μπορώ να μπω στη θέση του παθόντος για να μπορώ να δώσω κάποια αξιόλογη συμβουλή.
Όταν κάποιος λέει ότι "αν συμβεί το Χ θα αυτοκτονήσει" το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο νου είναι ότι αυτός είναι βάναυσος και ανελέητος εκβιαστής και εγωιστής...
Μάλλον θα του έλεγα να επισκευτεί κάποιον ειδικό με εμπειρία σε περιπτώσεις αυτοκτονικού ιδεασμού και ο οποίος θα κρίνει τη σοβαρότητα της κατάστασης (αν πρόκειται για πραγματική απειλή ή όχι) και θα συστήσει την κατάλληλη θεραπεία με ή χωρίς φάρμακα.

Isiliel · 02-07-09

Αρχική Δημοσίευση από Κακή Επιρροή:
Και μη μου πεις δεν χάνεις τίποτα.... δες πρώτα μια ανατολή

"Κάθε ανατολή γεννά μια ελπίδα.
Κάθε "δύση" γεννά ..μια υπόσχεση ανατολής."
Το έγραψα κάποτε για μια φίλη.

Ακόμα και κάθε "δύση" στη ζωή μας, φέρει το σπόρο της "ανατολής".

Προσωπικά είμαι πολύ περίεργη για να σκεφτώ την αυτοκτονία.
Θέλω να δω τι θα γίνει παρακάτω!

Rempeskes · 02-07-09

Αρχική Δημοσίευση από Tony:
έκανα επικίνδυνα πράγματα ανεβάζοντας την αδρεναλίνη για να νιώσω καλύτερα

σκέψη και αυτή... λες και το να πάρεις ναρκωτικά όταν είσαι σε κώμα θα σε σώσει.

Ας πει κάποιος τη γνώμη του, ευχαριστώ.

Να σ' πω. Όπως το είπε ο καζ σε μια αντίστοιχη περίπτωση,
"φιλαράκο, ξέρω ότι νοιώθεις άσχημα, μα ένα απλό πράγμα όπως το να χαμογελάς, βοηθάει να βγείς απο το τέλμα"...
Η συμβουλή πέτυχε. Ο τύπος που βρισκόταν αναποφάσιστος ανάμεσα σε ζωή και θάνατο,
βρέθηκε μια μέρα κρεμασμένος με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπο.

Υγ. Κατά τα άλλα, ξέρω πως τα φουσκώνεις λίγο.
Τα πράγματα δεν είναι τοσο άσχημα όσο φαίνονται....

Δεν θες να ζήσεις μια πλήρη ζωή, να παλέψεις για να την πλάσεις άξια να την ζήσεις?
Nα δείς παιδιά και εγγόνια,
να έρχονται να σε επισκέπτονται στο γηροκομείο κάθε πάσχα και χριστούγεννα,
φερνοντάς σου δώρο Πάμπερς;

Και όταν επέλθει το μοιραίο, να επιστρέψεις στην μητέρα γή απο την οποία προήλθαμε όλοι,
μέσα σε ένα φτηνο ξύλινο κουτί αξίας ογδόντα ευρώ, με μοναδικούς παρόντες τον παπά και τον θάφτη?

Γι' αυτό επιμένω, πως πρέπει να χαμογελάς. Να βλέπεις μόνο έξω απο τον ευατό σου σε τέτοιες στιγμές ενδοσκόπησης...

Οφείλω να ομολογήσω ότι παλιότερα και εγώ έκανα κόλπα αδρεναλίνης για να νοιώθω ζωντανός (υγ. τι κουταμάρα και αυτή... λες και δεν νοιώθεις ζωντανός όταν σε πιάνει πονόδοντος). Έπαιρνα λοιπόν την άλφα ρομέο και τσίταρα τα γκάζια στην εθνική, νοιώθοντας σα ζωντανό. :clapup:

Ώσπου μια μέρα, προκάλεσα ένα ατύχημα λογω υψηλής ταχύτητας ...

Σοκαρίστηκα για τους ανθρώπους στο άλλο αμάξι, τι άτυχοι που ήταν στη ζωή τους, να ξεψυχήσουν και εκείνοι και το μωρό και η γιαγιά πάνω στο οδόστρωμα...

Τι κρίμα, τι αδικία για τοσο νέους ανθρώπους (πλην της γιαγιάς),
καταραμένο κράτος που δεν έχεις δρόμους...

Μα έλαβα το μάθημά μου και εγώ...

...Γρατζουνίστηκε ο προφυλακτήρας
και έσκασα χίλια ευρά στην αντιπροσωπεία :/:

... Κρίμα...

Επειδή το κούρασα με τις προσωπικές ιστορίες, θέλω απλά να σου πω το εξής για να πάρεις κουράγιο.
Σε ανέφερα στην Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, έχουν ειδικό τμήμα αρμόδιο για πρόληψη αυτοκτονιών.
Καθώς μιλάμε θα ψάχνουν την IP σου, και -ίσως και αύριο- σου χτυπήσει την πόρτα ο ψυχίατρος που δεν μπορούσες να πληρώσεις απο μόνος σου!

Μην με ευχαριστήσεις, χαίρομαι να βοηθάω πάντα τους συνανθρώπους μου σε ανάγκη.

Υγ πάλι. Στην αυτοκτονία, θες να σκοτώσεις αυτόν που ήσουν μέχρι χτες, και καταλήγεις να σκοτώσεις αυτόν που θα γινόσουν αύριο.
Γιατί, πολύ απλά,
αν θες να σκοτώσεις αυτόν που ήσουν,
δεν τα πουλάς όλα
και αφού δεν θες πια τίποτα άλλο χρήσιμο για τον εαυτό σου
να κάνεις τον εαυτό σου χρήσιμο για τους άλλους
πηγαίνοντας εδώ?

υγ στο υγ.
που δεν χρειάζεται, βασικα. και στο διπλανό στενό σου βρίσκονται
άνθρωποι σε ανάγκη. τεσπα. ώρα για ντραγκς.

Rempeskes · 27-07-09

Tony ζείς;
Τσάμπα είπα το ψέμμα για τους Κλουζώ του ελληνικού Ίντερνετ;
:worry:

Και που είσαι. Αναθεώρησα τα όσα σου είπα. Βασικά, βασικότατα
μπορούμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο. Δλδ, εσύ παιδί μου θες να πεθάνεις,
εγώ θέλω να σκοτώσω κάποιον, οποιονδήποτε
αλλιώς θα γίνει το κλικ μέσα μου, και θα σκοτώσω πολλούς
πολύ περισσότερους απο όσους μπορεί να αντέξει η τρυφερή, καλλιτεχνική μου φύση.
Γι' αυτό σλέω, ως συναινούντες
ενήλικοι, να σε βοηθήσω, να με βοηθήσεις, να κάνουμε ρε παιδί μου μια σωστή συναλλαγή,
ώριμη και συνειδητοποιημένη, χωρίς κοινωνικές περιττολογίες .
Περιμένω

fantasmenos · 27-07-09

Βρε ρεμπεσκέ σοβαρά υπάρχει τμήμα πρόληψης αυτοκτονιών στο ίντερνετ;

Guest 990498 · 27-07-09

H δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος.

rascal_gd · 28-07-09

Αρχική Δημοσίευση από Rempeskes:
Tony ζείς;
Τσάμπα είπα το ψέμμα για τους Κλουζώ του ελληνικού Ίντερνετ;

Και που είσαι. Αναθεώρησα τα όσα σου είπα. Βασικά, βασικότατα
μπορούμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο. Δλδ, εσύ παιδί μου θες να πεθάνεις,
εγώ θέλω να σκοτώσω κάποιον, οποιονδήποτε
αλλιώς θα γίνει το κλικ μέσα μου, και θα σκοτώσω πολλούς
πολύ περισσότερους απο όσους μπορεί να αντέξει η τρυφερή, καλλιτεχνική μου φύση.
Γι' αυτό σλέω, ως συναινούντες
ενήλικοι, να σε βοηθήσω, να με βοηθήσεις, να κάνουμε ρε παιδί μου μια σωστή συναλλαγή,
ώριμη και συνειδητοποιημένη, χωρίς κοινωνικές περιττολογίες .
Περιμένω

Rempeske, τι ικανοποιηση να παρεις αν ειναι να σκοτωσεις εναν ανθρωπο ο οποιος θελει να πεθανει ετσι κι αλλιως. Τζαπα τα αιματα. Θα καθησει ακινητος χωρις να αντιδρασει, θα τον σκοτωσεις και καμια ικανοποιηση.

Αυτον θα τον βοηθησεις και ξερουμε ολοι ποσο φιλεσπλαχνος εισαι, αλλα πρεπει καποια στιγμη να κοιταξεις και τον εαυτο σου.. Μην αγνοεις συνεχεια τις αναγκες σου.. Ασε τον Τony που ισως ειναι λιγο μπερδεμενος γι'αυτα που θελει και προσεξε λιγο τα δικα σου "θελω".

Αρχισε απο καποιον που σου τη σπαει πολυ

Υγ εγω δεν μετραω γιατι σε βοηθησα...

Apro · 2 Αυγούστου 2009

ποιος σου είπε οτί είναι καλή ιδέα να αυτοκτονήσεις....; μήπως πρέπει να το ξανασκεφτείς φίλε μου....;

ή

προσπάθησε να μην κάνεις λάθη, που δε διορθώνονται μάγγα μου....

ή

αν κάνεις αυτό το λάθος, ο εαυτός σου δε θα σε συγχωρήσει ποτέ....

ή

αν αυτοκτονήσεις, δε θα σου ξαναμιλήσω....

valeria · 19 Σεπτεμβρίου 2009

πολυ απλα του διχνουμε οτι ολα γινονται για ενα σκοπο και δεν υπαρχει λογος να

αυτοκτονισει αν δωσει σημασια θα καταλαβει οτι αξιζε να ζει μεχρι τωρα

JohnyTziEn · 20-09-09

Δεν έχω γνωρίσει άνθρωπο μέχρι τώρα που να μην τον συγκινεί απολύτως τίποτα στον κύκλο της ανθρώπινης ζωής. Είτε αυτό λέγεται παιδιά, ευτυχία, έρωτας, καλοπέραση, αγάπη, αλληλοβοήθεια, επιβράβευση κτλ...
Ο καθένας μας αν ψάξει μέσα στην ψυχή του μπορεί να φανταστεί μια ιδανική στιγμή-κατάσταση στο μέλλον που θα τον ολοκλήρωνε συναισθηματικά και για την οποία αξίζει να ζήσει. Συχνά όμως νιώθει την απελπισία ότι δεν θα καταφέρει ποτέ να την αγγίξει.
Η ζωή όμως είναι μια μεγάλη κωμωδία πάνω στα όνειρα, τις σκέψεις και τα σχέδιά μας...
Θα περιοριστώ σε ένα λεγόμενο του Einstein, πυξίδα -κατ εμέ- για όσους ψάχνουν το μνόημα στη ζωή τους:
Learn from yesterday,
live for today,
hope for tomorrow.

krisnamourti · 03-10-09

Η αυτοκτονία είναι μια ψυχική κατάσταση πολύ σύνθετη και η οποία έχει τις ρίζες της μέσα σε όλο το ψυχικό φάσμα της ανθρώπινης υπόστασης.Είναι ένα παρα πολύ σύνθετο και πολυδίαστατο φαινόμενο με ποικίλες αιτίες.Εκτός από τους ψυχικούς λόγους που ωθούν κάποιον να γίνει αυτόχειρας υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις όπου η αυτοκτονία είναι αποτέλεσμα βιολογικών αιτιών όπως ψυχικών ασθενειών(πχ σχιζοφρένεια) οπου εκεί μεγάλο ρόλο παίζει η χημική λειτουργία του εγκεφάλου. Τι γίνεται όμως με τους ανθρώπους που φαινομενικά είναι "φυσιολογικοί" προς εμάς αλλά τελικά είναι υποψήφιοι αυτόχειρες; Τι είναι αυτό που οδηγεί τους ανθρώπους σε αυτή την πράξη απελπισίας; Ο άνθρωπος σήμερα βιώνει μια αποξένωση απο τον κοινωνικό του περίγυρο, βιώνει μια επιφανειάκη προσέγγιση της πραγματικότητας του αλλα και των σχέσεων του με τους ανθρώπους γύρω του. Μέσα σε αυτη την ταχύρριθμη ζωή που ζούμε ενας σχετικά ευθραυστος άνθρωπος βιώνει την ματαιότητα της επαναληψης,της ρουτίνας, της αλλοτρίωσης των ανθρωπίνων σχέσεων και αξιών. Νίωθει οτί βρίσκεται σε ένα ψυχικό τέλμα και δεν αντέχει το αδιέξοδο στο οποίο πιστεύει ότι ο εαυτός του έχει μπει.Και αυτό θα εκδηλωθεί έντονα απο εξωτερικές αιτίες. Μια οικονομική καταστροφή δεν είναι η αιτία για αυτοκτονία αλλα είναι εκείνο το γεγονός που θα φέρει στην επιφάνεια τα εσωτερικά προβλήματα. Γιατί ο σημερινός άνθρωπος δεν έχει μια ψυχική βάση.Δεν έχει αποκρυσταλλώσει τον εαυτό του ούτε τον έχει διαφοροποιήσει από την ύλη που είναι μόνο ένα μέρος αυτού που υπάρχει. Η ταύτιση με τα εξωτερικά κάνουν ασταθή τον άνθρωπο και τον εξαρτούν τόσο πολυ που νιώθει χαμένος χωρίς αυτά.Ακόμα και μια ερωτική απογοήτευση που έιναι ένα εσωτερικό πιο πολυ φαινόμενο βγάζει και πάλι ψυχικά κατάλοιπα. Τελικά το θέμα είναι πως βλέπουμε τον εαυτό μας και πως τον αποδεχόμαστε.Η ζωή είναι αντιφατική και πολλες φορες παράλογη. Ένας υποψήφιος αυτόχειρας χρείαζεται πνευματική καθοδήγηση ώστε να ξαναπροσδιορίσει τον εαυτό του, να αποδεχτεί την αντιφατικότητα και τον πόνο της ζωής και να δεχτεί ότι όλα όσα μας συμβαίνουν μας καλυτερεύουν και μας ωριμάζουν. Το δώρο της ζωής είναι σπάνιο και πρέπει να το ζούμε όσο καλύτερα μπορούμε και όσο το δυνατόν γίνεται να κατανοήσουμε το νοημά της. Και όπως είπε ένας μύστης: " Η ύπαρξη σε δημιουργησε και σε ήθελε ετσι όπως είσαι.Υπάρχεις γιατί η ύπαρξη σε αγαπούσε τόσο ώστε να είσαι εδω,σε δημιουργησε και σε έφερε εδώ για να είσαι αυτο που προορίζεσαι να είσαι".

Apro · 14-11-09

αν δε σκέφτεσαι τον εαυτό σου..., σκέψου και λίγο τους άλλους.... και αν δεν έχεις κανέναν, σκέψου εμένα

αν πέσεις..., πρέπει να ξανασηκωθείς..., γι' αυτό σκέψου να μπορείς

αν το κάνεις..., δε θα μπορέσεις να το ξανακάνεις..., και αν είναι ωραία..., πως θα το ξανανιώσεις...; μήπως να το ξανασκεφτείς...;

Τι λέμε σε κάποιον που θέλει να αυτοκτονήσει;

Περιβόητο μέλος

Διάσημο μέλος

Περιβόητο μέλος

Νεοφερμένο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Νεοφερμένο μέλος

Περιβόητο μέλος

Επιφανές μέλος

Νεοφερμένο μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Guest 990498

Επισκέπτης

Περιβόητο μέλος

Διάσημο μέλος

Νεοφερμένο μέλος

Νεοφερμένο μέλος

Νεοφερμένο μέλος

Διάσημο μέλος