Τι λέμε σε κάποιον που θέλει να αυτοκτονήσει;

Ηρώ

Διακεκριμένο μέλος

Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
H κατάθλιψη είναι νέκρωση. Θάνατος. Κάθεσαι όλη μέρα χωρίς να κάνεις τίποτα και σιγά σιγά δεν νοιώθεις και τίποτα για τους άλλους. Η κατάθλιψη είναι από τις πιο εγωιστικές "ασθένειες" όπου εξαφανίζεται κάθε τι από δίπλα σου. Πολλοί ψυχίατροι ή ψυχολόγοι - ακόμα καλύτερα να το κάνουν συγγενείς ή φίλοι - χρησιμοποιούν την πρόκληση θυμού για να δραστηριοποιήσουν τον ασθενή και πολλές φορές πετυχαίνει. Τον ξυπνάνε από το λήθαργο. Αν μιλάμε για καθαρή κατάθλιψη και όχι μανιοκατάθλιψη, δεν είναι καθόλου επικίνδυνο να προκληθεί ένα μικρό σοκ για να δει πόσο χαζό είναι να πενθεί επ'άπειρον για οτιδήποτε σ'αυτή την μικρή ζωή.

Με λίγα λόγια, και συμφωνόντας εντελώς με τα γραφόμενα του Δόκτορα, στο ερώτημα του θέματος, μία είναι η απάντηση- αλλά πάντα στην "γλώσσα" του "προϊδεασμένου": "Είσαι το μεγαλύτερο κορόιδο!"...

Αυτά τα 2 post συνοψίζουν και ολοκληρώνουν την άποψή μου.
Κάτι τέτοιο θα μου εκμυστηρευόταν προφανώς ένας φίλος, του οποίου τη ζωή και την εξέλιξή της γνωρίζω καθώς και τι ακριβώς τον έφερε σε αυτό το σημείο.
Σίγουρα θα τον έχω ακούσει άπειρες φορές στο παρελθόν, σίγουρα θα ήμουν εκεί στα προβλήματά του και θα τον είχα συμβουλεύσει με οποιονδήποτε άλλο τρόπο.

Δε θα σου ανακοίνωνε κάτι τέτοιο ένας άγνωστος σε σένα.
Έτσι λοιπόν θα τον έκανα να βγάλει τη θλίψη από μέσα του και θα προσπαθούσα να του βγάλω θυμό, κλάμα, θα προσπαθούσα να τον κάνω να αισθανθεί και να εξωτερικεύσει την απελπισία του, να φωνάξει.. ε όχι δεν είμαι βλάκας, δεν είμαι κορόιδο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

epote

Διάσημο μέλος

Ο epote αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,326 μηνύματα.
Έτσι λοιπόν θα του έλεγα πως είναι ένας βλάκας και μισός, ότι είναι δειλός, ότι στηρίζεται στους άλλους και έχει φέρει ο ίδιος τη ζωή του σε αδιέξοδο με τις λάθος επιλογές του, ότι είναι ανίκανος να κάνει κάτι σωστό και πως μετά από αυτή του την εξομόλογηση έπεσε ακόμα περισσότερο στα μάτια μου.

Μαυριζοντας ετσι την ηδη μαυρη εικονα που εχει για τον εαυτο του και επιβεβαιονοντας την αυτοεκπληρουμενη προφητια του οτι ειναι ενας αχρηστος που δεν αξιζει να ζει.

Το θεμα επαναλαμβανω για πολλοστη φορα οτι η αυτοκτονια ειναι εκτακτο περιστατικο και ετσι πρεπει να αντιμετοπιζεται. Πρωτα σωζεις τη ζωη του και μετα βλεπεις τι γινεται.

Φαντασου το ως εξις: Ενα βλαμενο που του αγορασε ο μπαμπας πουντο τρεχει με 200 στουκαρει και ειναι ετοιμοθανατος σε καποια κωλονα. ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ δεν θα πας να του πεις "ρε κωλοπαιδο τι εκανες και ετρεχες, αχρηστος και αδειος εισαι και πρεπει να γεμιζεις τη ζωη σου με ανουσια και επικινδυνα πραγματα". Οχι, εκεινη τη στιγμη θα του κρατησεις το χερι θα του πεις κουραγιο και θα τον βοηθησεις να ξεπερασει την κατασταση αυτη. ΜΕΤΑ βλεπεις τι γινεται.

Το ιδιο πραγμα και με την αυτοκτονια, ο αυτοκτονικος εινια αρρωστος, δεν ειναι αδυναμος, δεν εινια βλακας, δεν ψαχνει επιβεβαιωση και προσοχη. Θελει βοηθεια για να σταματησει να υποφερει, ειναι απελπισμενος τοσο πολυ που το δικο σου και το δικο μου μυαλο ουτε καν μπορουν να προσεγγισουν αυτα τα επιπεδα απελπισιας.

ΓΙΑΤΙ ειναι σε αυτη τηκατασταση? Πολλοι λογοι, ορισμενοι καθαρα ψυχοδυναμικοι αλλοι βιολογικοι. Τωρα χωρις πλακα, αν σου τυχει ποτε κατι τετοιο μην το αντιμετοπισεις με τροπο ψυχρο αλλα με τον τροπο που η διεθνης βιβλιογραφια προτεινει, i.e. υποστιρηξη και αναζητηση ψυχιατρικης αντιμετοπισης.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ηρώ

Διακεκριμένο μέλος

Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
Φαντασου το ως εξις: Ενα βλαμενο που του αγορασε ο μπαμπας πουντο τρεχει με 200 στουκαρει και ειναι ετοιμοθανατος σε καποια κωλονα. ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ δεν θα πας να του πεις "ρε κωλοπαιδο τι εκανες και ετρεχες, αχρηστος και αδειος εισαι και πρεπει να γεμιζεις τη ζωη σου με ανουσια και επικινδυνα πραγματα". Οχι, εκεινη τη στιγμη θα του κρατησεις το χερι θα του πεις κουραγιο και θα τον βοηθησεις να ξεπερασει την κατασταση αυτη. ΜΕΤΑ βλεπεις τι γινεται.
.
Aτυχές το παράδειγμα γιατί το κακό έχει ήδη γίνει.
Είναι σα να μου λες ότι κάποιος έχει κάνει ήδη απόπειρα, δεν πέτυχε και νοσηλεύεται.. ε δε θα του πω "καλά να πάθεις", μην τρελαθούμε.

Σύμφωνα με το παράδειγμά σου:
Κάποιος οδηγεί επικίνδυνα, έχω υπάρξει συνοδηγός (άρα έχω δει και με τα μάτια μου το πρόβλημα) και τον έχω συμβουλεύσει πολλές φορές να οδηγεί ασφαλέστερα. Του θυμίζω πως αν θέλει να εκτονωθεί κάπου μπορεί να κάνει αυτό, αυτό και αυτό..
Έρχεται μια μέρα και μου λέει, είμαι τόσο πορωμένος με το νέο μου αμάξι που θα πάω να στουκάρω σε μια κολώνα με 200.
Επειδή λοιπόν έχω ζήσει το πρόβλημά του και από την αρχή ήμουν εκεί να του δίνω συμβουλές, οι οποίες δεν είχαν αντίκρυσμα κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, αλλά είχαν αντίθετες συνέπειες, θα άλλαζα τακτική.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rascal_gd

Περιβόητο μέλος

Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
Εγω αν ημουν μπροστα σε ενα τετοιο ανθρωπο θα του ζητουσα να μου πει για ποιο λογο θελει να το κανει. Συγκεκριμενο ή και συγκεκριμενους. Μετα θα του ζητουσα να μου περιγραψει τα προβληματα. Δλδ τις καταστασεις και τα προσωπα που τον πιεσαν να φτασει μεχρι εδω. Κοντρες, διαμαχες, ηττες, αδιεξοδα, απογοητευσεις, αποτυχημενα σχεδια.
Και θα ηθελα να ακουσω τα πραγματικα συναισθηματα που προκαλεσαν ολες αυτες οι καταστασεις. Τα συναισθήματα. Να γινει υποκειμενο. Και πως γιναιται καποιος υπκειμενο? Μα οταν εκφραζει πραγματικα αυτα που εχει υποστει. Και η τελαιυτεα αναγκη που χρειαζεται ενας που σκεφτεται την αυτοκτονια, ειναι μια ζεστη,τρυφερη αγγαλια.
Μια τρυφερη αγγαλια οπου θα απομυθοποιησει ολες του τις ενοχες που εφεραν αυτον τον ανθρωπο μπροστα στο θανατο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

tinakib

Νεοφερμένος

Η tinakib αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 36 ετών. Έχει γράψει 2 μηνύματα.
To θέμα της κατάθλιψης είναι αρκετά λεπτό..Ειδικά όταν καποιος φιλος/γνωστος/συγγενης το παραδέχεται και επιμένει να ζητάει βοήθεια..Υπάρχει ταμπου ακόμα και στο θέμα της κατάθλιψης σήμερα..Ολοι ζητουν βοηθεια απο τους γυρω τους και μετα απο καποιο ειδικο...μεχρι να επισκεφτουν τον ειδικο ομως οι ''γυρω'' εχουν αφήσει τους ευατους τους για να τους προσεχουν.Η βοηθεια και η εθελοντικη προσφορα της ειναι κατι αξιεπαινο..το θέμα είναι να ειμαστε και εμείς ''σωας τας φρένας''για να βοηθάμε...οσους αγαπάμε και δεν θέλουμε να υποφερουν..γιατι η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ είναι Ζωντανος Θανατος κατε εμε....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rascal_gd

Περιβόητο μέλος

Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
To θέμα της κατάθλιψης είναι αρκετά λεπτό..Ειδικά όταν καποιος φιλος/γνωστος/συγγενης το παραδέχεται και επιμένει να ζητάει βοήθεια..Υπάρχει ταμπου ακόμα και στο θέμα της κατάθλιψης σήμερα..Ολοι ζητουν βοηθεια απο τους γυρω τους και μετα απο καποιο ειδικο...μεχρι να επισκεφτουν τον ειδικο ομως οι ''γυρω'' εχουν αφήσει τους ευατους τους για να τους προσεχουν.Η βοηθεια και η εθελοντικη προσφορα της ειναι κατι αξιεπαινο..το θέμα είναι να ειμαστε και εμείς ''σωας τας φρένας''για να βοηθάμε...οσους αγαπάμε και δεν θέλουμε να υποφερουν..γιατι η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ είναι Ζωντανος Θανατος κατε εμε....
Οχι μονο κατε 'σε. Αυτη ειναι αντικειμενικη αληθεια. Η καταθλιψη ειναι το μουδιασμα της ψυχης. Θες να μιλησεις, θες να ξεσπασεις, να κατηγορησεις, να παρεμβεις σε πραγματα τα οποια θεωρεις οτι σε αδικουν, να διεκδικησεις. Να διεκδηκισεις τον ιδιο σου τον εαυτο διωχνοντας μακρια καποια πραγματα τα οποια κολλησαν επανω σου καιρο τωρα που δεν εχουν ομως καμια σχεση μ'εσενα, θολωνοντας ετσι ακομα περισσοτερο την πραγματικη εικονα του εαυτου σου. Στο τελος ομως δεν κανεις τιποτα απ' αυτα. Γιατι εχεις μουδιασει ολοκληρος.
Ειναι κατι τετοιες στιγμες που η αγαπη μπορει να σου δωσει απαντησεις. Και ειναι σιγουρο οτι δεν θα τη βρεις αν δεν σηκωθεις απ' το κρεβατι σου...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Vkey

Επιφανές μέλος

Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
Δεν ξέρω τι έχει ειπωθεί ήδη...οπότε σοζ αν επαναληφθώ...

Αν μιλάμε για όντως διαταραχή δεν μπορούμε εμείς οι ίδιοι να βοηθήσουμε ή να τον συγκρατήσουμε παίρνοντας ως παράδειγμα του τι θα θέλαμε εμείς να ακούσουμε σε μια τέτοια φάση ή τι μας ανεβάζει και τι μας ρίχνει εμάς....

Αν υπάρχει κατάθλιψη δεν είναι μία φάση απλή που αργά ή γρήγορα ο άλλος θα ανακάμψει έτσι απλά... Το τι θα πούμε και πως θα το πούμε θα είναι αποκλειστικά με συνεργασία με κάποιον ειδικό που θα μας δώσει κατευθυντήριες γραμμές....

Δεν μπορούμε να παίζουμε σε καμία περίπτωση με την κατάθλιψη και την αυτοκτονία κάνοντας πειράματα στον άλλον...
Σε μερικούς πιάνει η "αντίστροφη ψυχολογία", σε άλλους εδώ είμαι να σου κρατάω το χέρι...σε άλλους δεν ξέρω εγώ τι...

Γνώμη μου είναι ότι αν θέλουμε να βοηθήσουμε όντως δεν κάνουμε αυτό που εμείς θεωρούμε σωστό αλλά αυτό που θα μας συμβουλεύσει κάποιος ειδικός στο θέμα....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

tinakib

Νεοφερμένος

Η tinakib αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 36 ετών. Έχει γράψει 2 μηνύματα.
Συμφωνω με τον rascal_gh αλλα εαν ο ερωτας σε εχει φερει σε αυτη την θεση του να μη θες να δεις τι γινετε γυρω σου να μη θες τιποτα και κανεναν τοτε???Οσο και να προτρεπεις τον αλλον να σηκωθει απ τ κρεββατι του ειναι δυσκολο να σε ακουσει ειναι σα να ακουει ενα συνεχες μπλα,μπλα,μπλα...στα αυτια του...αν ομως αυτον που βρισκεται σ αυτη την θεση τον αγαπας και θες να τον δεις ξανα να ΓΕΛΑ κανεις τα αδυνατα δυνατα....η αγαπη και η λεξη νοιαζομαι εχει εκλειψει στις μερες μας δυστηχως και λιγοι ειναι οι ανθρωποι που μενουν διπλα σε οταν αυτος ειναι στις μαυρες του..η δεν νιωθει καλα για ενα μεγαλο χρονικο διαστημα...Και στο κατω κατω ο καθένας μας μπορει να βρεθει σ αυτη την θεση...:/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rascal_gd

Περιβόητο μέλος

Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
Συμφωνω με τον rascal_gh αλλα εαν ο ερωτας σε εχει φερει σε αυτη την θεση του να μη θες να δεις τι γινετε γυρω σου να μη θες τιποτα και κανεναν τοτε???Οσο και να προτρεπεις τον αλλον να σηκωθει απ τ κρεββατι του ειναι δυσκολο να σε ακουσει ειναι σα να ακουει ενα συνεχες μπλα,μπλα,μπλα...στα αυτια του...αν ομως αυτον που βρισκεται σ αυτη την θεση τον αγαπας και θες να τον δεις ξανα να ΓΕΛΑ κανεις τα αδυνατα δυνατα....η αγαπη και η λεξη νοιαζομαι εχει εκλειψει στις μερες μας δυστηχως και λιγοι ειναι οι ανθρωποι που μενουν διπλα σε οταν αυτος ειναι στις μαυρες του..η δεν νιωθει καλα για ενα μεγαλο χρονικο διαστημα...Και στο κατω κατω ο καθένας μας μπορει να βρεθει σ αυτη την θεση...:/:
Η ερωτικη απογοητευση ειναι μεγαλη ηττα. Την εχω νοιωσει. Και σε κατι τετοιες στιγμες που εισαι σκατα θες να περασει ο αλλος απο διπλα σου και να σε προσεξει, να σε ρωτησει τι τρεχει, να καταλαβει την αλλαγη της συμπεριφορας σου. Να πιστεψει σ'εσενα. Αυτος μπορει να ειναι ο γονιος σου, ο αδερφος σου, ο φιλος σου, ο εραστης σου. Ο οποιοσδηποτε. Ειναι οι στιγμες που θες καποιος να πιστεψει σ'εσενα πραγματικα. Να σε δει και να σε νοιωσει. Το εχω περασει κι εγω αυτο και πολυ δυσκολα το βρισκεις. Υπηρχαν καποιες στιγμες ομως που με βοηθησαν καμποσα ατομα. Πολλα αλλα σχεδον αδιαφορησαν που ηταν και κοντινα μου. Να ξερεις παντως οτι οι δικοι σου ανθρωποι μπορουν να σε στειλουν ειτε στο παραδεισο ειτε στη κολαση. Εμεις ερχομαστε τριτοι. Εγω παντως αν καταλαβω δικο μου ανθρωπο στο μελλον που ειναι αληθινα πεσμενος θα προσπαθουσα να τον σηκωσω ξανα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

thecure

Νεοφερμένος

Η thecure αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 45 μηνύματα.
Εχω ενα φιλο μου που βρισκεται σε τετοια φαση...μου εκμυστηρευτηκε το προβλημα αυτο μετα απο πολυυυ καιρο που καναμε παρεα , σε μια πολυωρη τηλεφωνικη συζητηση... φρικαρα.. στην αρχη δεν ηξερα πως να το αντιμετωπισω, καθομουν και ακουγα απλα .απο οτι εχω καταλαβει ενιγουει τετοια ατομα εχουν τρομερα χαμηλη αυτοεκτιμηση, "δε μου αξιζει να ζω" , "δε μου αξιζει η κοπελα μου, ειμαι τοσο τιποτενιος που μολυνω την ομορφια της με το να ειμαι μαζι της" ... :( ... και διαφορες πολυ εκφραστικοτερες φρασεις απολυτου αυτο-μηδενισμου ... παγιδευονται σε φοβους και σκεψεις και τις μεγενθυνουν τοσο πολυ στο μυαλο τους που τελικα τους καταβαλλουν με αποτελεσμα να μην μπορουν να προσεγγισουν τα αιτια . Η δικη μου αντιδραση, σωστη η λαθος, ηταν πρωτον να του πω πως δεν ειναι ο μονος που νιωθει ασχημα , που νιωθει πονο , οτι εχω περασει και εγω απο αυτο το σημειο και καταλαβαινω την ενταση των συναισθηματων του και πως υπαρχει τροπος και πως οποτε θα χρειαστει θα ειμαι εκει . δευτερον , του ειπα πως αν το κανει οντως το βημα αυτο , θα προκαλεσει πονο σε ανθρωπους που αγαπα - πραγμα για το οποιο αμφιβαλλει, αλλα φοβαται τρομερα , οπως επισης πιστευει οτι στη κηδεια του δε θα παει κανεις - πραγματα για τα οποια με εντονο τροπο του ειπα οτι ειναι αποκυηματα της φαντασιας του.. τριτον, προσπαθησα με τη συζητηση να αναλυσουμε μαζι τα αιτια που τον ωθουν σε τετοιες ντανταιστικες - μηδενιστικες τασεις και σιγα σιγα να ξετυλιξουμε το κουβαρι των εμπειριων και συναισθηματων του. φυσικα, απο οτι καταλαβα , και οπως προαναφερθηκε σε προηγουμενα ποστς, μεγαλο και καθοριστικο ρολο επαιξε η οικογενεια.ως ενα σημειο τα καταφερα... αλλα δε μπορω να κανω και πολλα, παραπανω πραγματα ξερουν οι ειδικοι. σε καποια φαση εφτασε σε μεγαλο σημειο συναισθηματικης φορτισης, αλλα πιστευω πως τον βοηθησε ολο αυτο εστω και στο να εκφρασει καποια πραγματα κρυμμενα τοσο βαθια μεσα του , που φοβοταν να τα προσεγγισει ή τα αφηνε να μαζευουν σκονη. Αυτα τα ατομα θελουν εναν ανθρωπο να τους πει πως δεν ειναι μονα, πως δεν ειναι τρελλοι.
Παντως θα ηθελα να μαθω και την αποψη σας, το χειριστηκα καλα ή τα κανα χειροτερα?
υγ. υπαρχουν οντως τηλεφωνικα κεντρα υποστηριξης αλλα θα ηθελα να μου πει καποιος αν υπαρχουν και καποιοι ..εχμ ... καπως δωρεαν ή εστω χαμηλης μισθωσης ψυχολογοι για τα ατομα αυτα που δεν εχουν τους πορους να διαθεσουν.
ευχαριστω εκ των προτερων :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ioanna283

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Ιωάννα... :) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 345 μηνύματα.
για μένα και μόνο που σου το λέει ο άλλος,πρέπει να σε κινητοποιεί.
για να σου το λέει,σημαίνει ότι είσαι άτομο που εμπιστεύεται και μπορείς να βοηθήσεις.και μόνο που είχε το θάρρος να εκφράσει προβληματισμό σημαίνει ότι η ιδέα τριβελίζει το μυαλό του σε ανησυχητικό βαθμό(σε περίπτωση που δεν είναι βέβαιος ότι θέλει αλλά το επεξεργάζεται ως πιθανό γεγονός). ψυχολόγος δεν είμαι.και δεν ξέρω τι είναι το ιδανικό.άλλωστε κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως διαφορετική ψυχοσύνθεση και οντότητα.
πριν ένα χρόνο περίπου ο κολλητός μου αυτοκτόνησε.δεν μου είχε πει τίποτε.ούτε φανταζόμουν ποτέ ότι θα έφτανε ποτέ σε αυτό το σημείο.πέρασα απελπισμένη νύχτες και νύχτες να κλαίω και να λέω γιατί?γιατί δεν μου το είπε νωρίτερα?αν είχα την παραμικρή υπόνοια ότι υπήρχε τέτοια περίπτωση θα αντιδρούσα...δεν πιστεύω ότι μπορεί κάποιος να σου πει θέλω να αυτοκτονήσω και να το πάρεις στην πλάκα...αυτό δεν υπαρχει σαν περίπτωση...
για να φτάσει ο άλλος στο σημείο να περνάει έστω η σκέψη αυτή από το κεφαλάκι του σημαίνει ότι χρειάζεται βοήθεια και στήριξη.δεν μιλώ για ιατρική οπωσδήποτε βοήθεια.η στήριξη μπορεί να είναι ένας φίλος,κάποιος που εμπιστεύεται....
αν λοιπόν κάποιος έρθει και σας πει ότι περνά η ιδέα της αυτοκτονίας από το μυαλό του,ακούστε τον.δεν το λέει για πλάκα,όπως κι άν το παρουσιάζει...
για να φτάσει στο σημείο να σκέφτεται έτσι κάτι σημαντικό τον βασανίζει.ακούστε το προβλημά του και προσπαθήστε να τον βοηθήσετε.πείστε τον να μιλήσει σε οικογένεια και ανθρώπους που μπορούν να τον βοηθήσουν.είναι σημαντική και αυτή η βοήθεια.μπορεί να του σώσετε τη ζωή...
μην πείτε απλά ένα φίλε χρειάζεσαι ψυχολογική βοήθεια,πάνε σε έναν ψυχολόγο,εγώ τι θες να κάνω?έτσι γυρνάς την πλάτη στο πρόβλημά του.αν τον ακούσεις αυτός το εκτιμά.βλέπει ότι υπάρχουν άνθρωποι που τον νοιάζονται.παίρνει δύναμη να συνεχίσει στη ζωή....
η αυτοκτονία είναι μονόδρομος.για να φτάσει εκεί κάποιος έχει υπερεκτιμήσει τη σοβαρότητα μιας κατάστασης ή νιώθει πολύ μπερδεμένος.για να φτάσει όμως εκεί,για μένα,πάνω από όλα αισθάνεται ΜΟΝΟΣ.ότι δεν υπάρχει κάποιος να του κρατήσει το χέρι,να ακούσει το πρόβλημά του...

λυπάμαι που δεν μου μίλησες Τάσο.θα φέρω πάντα ένα βάρος στην ψυχή μου που δεν ήμουν εκεί να σε ακούσω,που δεν σε πίεσα να μου πεις τι σε βασανίζει...άργησα να καταλάβω ότι αυτό που σε οδήγησε εκεί ήταν ακριβώς αυτό...φοβόσουν ότι ήσουν μονος στον κόσμο...Λυπάμαι:(:/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ioanna283

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Ιωάννα... :) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 345 μηνύματα.
thecure για μένα η αντιμετώπιση σου,έτσι περιληπτικά όπως τη διαβάζω μου φαίνεται παρόμοια με αυτά ίσως που θα έλεγα και γω σε κάποια σημεία...
μόνο που στην περίπτωση του κολλητού μου επρόκειτο για κάτι παραπάνω από ερωτική απογοήτευση και δεν ήταν ο τύπος ατόμου που περιέγραψες.Κάθε άλλο.
μετά το θάνατο του βγήκα πολλές φορές με τη μητέρα του κλπ και προσπαθούσαμε να βρούμε μια αιτία και μια λύση.αιτία,γιατί το έκανε.Λύση,πως θα μπορούσαμε να είχαμε βοηθήσει...μου εκμυστηρεύτηκε ότι ο γιος της είχε πει σε φίλους του πάνω στην πλάκα (ήταν ζαμάν φου τύπος και έκρυβε πάντα πολύ καλά τα οσα αισθανόταν) ότι περνάει η ιδέα από το μυαλό του να βάλει ένα τέλος στη ζωή του.κανείς δεν τον πίστεψε όμως.όλοι νόμιζαν ότι λέει ψέματα....αυτό είναι κάτι που δεν μπορούμε να παραβλέψουμε.διότι ΚΑΠΩΣ πρέπει να αντιδράσεις ακούγοντάς το.και η αντίδραση σου νομίζω ήταν καλή...(ταπεινή μου άποψη)
καλά έκανες και προσπάθησες να του τονώσεις το ηθικό και πάνω από όλα που προσπάθησες να του δείξεις ότι δεν είναι μόνος.αυτό είναι που φοβούνται περισσότερο τα παιδιά αυτά.ότι κανείς δεν είναι εκεί για αυτούς.ότι βυθίζονται μόνοι σε μια άβυσσο.και η τραγική ειρωνεία είναι ότι πρόβλημα μπορεί στην πραγματικότητα να μην υπάρχει:/: να'χει λυθεί ή να μην υπήρξε και ποτέ...τον φόβο του ότι είναι μόνος εξέφρασε λέγοντας πως
δευτερον , του ειπα πως αν το κανει οντως το βημα αυτο , θα προκαλεσει πονο σε ανθρωπους που αγαπα - πραγμα για το οποιο αμφιβαλλει, αλλα φοβαται τρομερα , οπως επισης πιστευει οτι στη κηδεια του δε θα παει κανεις...
στην κηδεία του δεν θα πάει κανείς.κανείς δεν θα πονέσει με τον χαμό του.ότι είναι μόνος του....
κι όμως εσύ ήσουν δίπλα του όταν σε χρειάστηκε.του δείχνεις πως δεν είναι μόνος.στάσου κοντά του με τον τρόπο σου.κάντον να καταλάβει πως είσαι κει για ότι χρειαστεί.πείσε τον πως οι δικοί του είναι κει κι ότι κι αν έχει θα τον βοηθήσουν να το λύσει.ότι τον πονάν τον σκέφτνται και τον νοιάζονται πολλοί άνθρωποι....για να σου ανοιχθεί,σημαίνει ότι σε εμπιστεύτηκε.μπράβο σου που δεν του γύρισες την πλάτη και στέκεσαι δίπλα του :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

thecure

Νεοφερμένος

Η thecure αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 45 μηνύματα.
Βασικα δεν ειναι θεμα ερωτικης απογοητευσης, μιας που με την κοπελα του ειναι πολυ ερωτευμενοι, αλλα μηδαμινης αυτοεκτιμισης !:worry: η σχεση τους ειναι μια χαρα απλα αυτος δεν μπορει να την απολαυσει...
ειπαμε πολλα , παρα πολλα σε εκεινο το τηλεφωνο...το θεμα ειναι οτι δεν νομιζω πως θα λαβει μεγαλη βοηθεια απο τους δικους του - τετοια αποψη αποκομισα , καθως καποιοι απο αυτους εχουν πιθανως μεγαλο μεριδιο ευθυνης... και απλα αισθανθηκα οτι το βαρος πεφτει πανω μου, οτι μπορουσα με ενα "γκουχ" ή με ενα "εεε..." να κανω τη ψυχολογια του αλλου σμπαραλια ...
προσπαθω κι εγω οσο μπορω αλλα περναω κι εγω τα δικα μου ζορια και φοβαμαι μην το χειριστω αγαρμπα.. ασε που φοβαμαι και την αντιδραση του σε πιθανη προταση μου για ψυχολογικη παρακολουθηση ( μεταφρασμενο πιθανως στο μυαλο του ως - Ναι, εισαι τρελλος και το προβλημα σου ειναι τοσο μα τοσο χοντρο που πρεπει να στο λυσουν επιστημονες γιατι εγω δεν μπορω ) , και ενα πιθανο κλεισιμο παλι στον εαυτο του...

:hmm:

υγ. συλλυπητηρια για τον Τασο :/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

C.M.

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η C.M. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 286 μηνύματα.
Εμαθα λοιπόν ότι τα άτομα που σκοπεύουν όντως να αυτοκτονήσουν ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΠΟΤΕ!
Κανουν πραγματα που ειναι ενδειξεις αλλά δεν λενε ποτε... θα αυτοκτονήσω ή θέλω να αυτοκτονήσω... ή σκέφτομαι να αυτοκτονήσω...
Τα πράγματα που κανουν αφορουν κυριως αυτους που ειναι πολυ κοντα τους (οικογενεια και στενους φιλους)
Παράδειγμα: Παιρνουν ξαφνικά τηλέφωνο και σου λενε... ρε συ... εισαι κολληταρι και σε αγαπω πολύ... θέλω να σου χαρισω όλα μου τα αγαπημένα μου cd :worry:

Κοινώς και με κάποιο ιδιομορφο τροπο σου κληροδωτουν τα αγαπημένα τους αποκτήματα, σου λένε ότι σε αγαπουν και "κλεινουν τους ανοιχτους λογαριασμούς τους"

Οι περιπτώσεις σαν αυτή που περιγραφεις, ως επι το πλήστον είναι τα μάλα απογοητευμένα και στεναχωρημένα άτομα που έχουν απόλυτη ανάγκη την προσοχή σου... η πιθανότητα όμως του να αυτοκτονήσουν είναι μηδαμινή ως ανύπαρκτη.

Υπάρχουν επίσης άτομα που προσπαθούν με αυτή την κουβέντα που θα σου πουν, να σε χειραγωγήσουν και να σε εκβιάσουν ψυχολογικά ωστε να εισαι του χεριου τους...
Στις περισσοτερες περιπτωσεις το κανουν χωρις να το καταλάβουν...

ΑΝ λοιπόν έχεις το κουράγιο και την επόμενη φορα που θα σου πει... "αν συμβει αυτό, θα αυτοκτονήσω" γυρίσεις και του πεις..."ε οκ αν νομίζεις ότι αυτό είναι το καλύτερο για σενα και ότι έτσι θα λύσεις τα προβλήματα σου, κάντο" ... κατά κανόνα θα αντιμετώπισεις ένα επιθετικό άτομο που δεν θα το πιστεύει αυτο που του λες και που θα θυμωσει μαζί σου που δεν το καταλαβαίνεις...

Είναι επίσης πολύ πιθανό το άτομο το οποίο αναφέρεις να σε ζηλεύει για την κατάσταση που βρίσκεσαι όπως την έχει πλάσει στο μυαλό του και να μιζεριάζει με την δική του ζωή...
Ατομα που κλαιγονται όλη την ώρα για την άδικη ζωή και το πόσο χάλια περνάνε υπάρχουν παντού και πολλά.... αυτό που αποζητούν κατα βάθος είναι να νοιώσουν καλύτερα κάνοντας σε να νοιώσεις θκατα καθώς και ευθυνη για τη δική τους ζωή....

Για ακόμα μια φορά κάναμε τις ίδιες σκέψεις ΚουΕ μου. Κι εγώ νομίζω μια τέτοια απάντηση θα έδινα κατά πάσα πιθανότητα: "δική σου είναι η ζωή, εσύ ξέρεις τι είναι καλύτερο για σένα". Απλά δεν είμαι σίγουρη αν αυτή η "λογική" μου αντιμετώπιση θα ήταν για το δικό μου ψυχικό καλό, τις δικές μου άμυνες, συναισθηματικές αποστάσεις και απεμπλοκές ή γιατί έτσι πρέπει να γίνει για τον προβληματισμένο άνθρωπο που θα είχα απέναντί μου.

Πιστεύω πως δεν είναι δόγμα το ότι όσοι βγάζουν φιρμάνια τύπου "αυτοκτονώ" δεν θα το κάνουν. Υπάρχει μεγάλη γκάμα διαστροφών. Ο άλλος έχει αυτοκτονήσει online μιλάμε. Κάποιος μπορεί να θεωρήσει στο "καν'το λοιπόν" για να απενεργοποιήσει τις όποιες αναστολές του, να το εκλάβει ως την πρόκληση που του λείπει και να προχωρήσει, έστω από αρρωστημένο πείσμα διάψευσης σου. Υπάρχει νομίζω κι αυτή η ομάδα αυτόχειρων που θέλει να προχωρήσει στην πράξη με τα φώτα στραμμένη επάνω της, οπότε θα το διαλαλήσει. Ενδεχομένως αυτή η περίπτωση να εμφανίζεται στις πιο ψαγμένες καταστάσεις, όπου στην αυτοκτονία δεν οδηγεί το ψυχολογικό αδιέξοδο και η απελπισία αλλά μια ιδεολογία, ένας βαθύτερος στόχος, μια προσωπική φιλοσοφία. Κάποιος αυτοκτονεί βίαια μέσα μια πλήρη αποδιοργάνωση του εαυτού του, άλλος αυτοκτονεί με ιεροτελεστίες και πνευματική ηρεμία. Κάποιος "τακτοποιεί τις υποθέσεις του" "κλείνει τους λογαριασμούς του", άλλος έχει την ανάγκη να αιφνιδιάσει, άλλος πάλι αποτραβιέται και το κάνει εντελώς προσωπική του υπόθεση.

Η ψυχή του κάθε ανθρώπου είναι εντελώς απρόβλεπτη και ο χειρισμός της δεν γίνεται με κανόνες στατιστικά εξακριβωμένους.

Οι άνθρωποι εκείνοι που "εκβιάζουν ψυχολογικά" τους οικείους τους, όχι κατ'ανάγκη με εξομολογήσεις επικείμενων αυτοκτονιών, αλλά και με χίλιους δυο τρόπους είναι μεγάλο κεφάλαιο που θα ήθελα πάρα πολύ να το συζητούσαμε πιο ειδικά, με ενδιαφέρει δηλαδή, είναι από τα θέματα που ψάχνω, αναλύω και φτιάχνομαι :P

Μην χάνεις τον προσανατολισμό σου απ τα δικά σου προβλήματα με το να μπαινεις μέσα στα προβληματα των άλλων.... (οχι να μην ακους και να μην προσπαθεις να βοηθήσεις, απλά μην τα κανεις κτημα σου)
Δεν βοηθας ούτε εσένα ούτε τους άλλους

Τεράστια συμβουλή :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rascal_gd

Περιβόητο μέλος

Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
Το να θελει κανεις να σκοτωσει τον εαυτο του, ειναι απ'το ποιο λυπηρα πραγματα σ'αυτο κοσμο, πιστευω. Η ψυχρη αντιμετωπιση πολλων μελων γι' αυτο το θεμα ειναι πολυ αδικη για τη συναισθηματικη φορτιση που οδηγουν αυτα τα ατομα σε μια τετοια πραξη. Ουτε για την αγαπημενη μας ταινια μιλαμε, ουτε για τι πραγματα κανουνε τον αντρα. Οσα ατομα ειναι μπροστα σ'αυτο το αδιεξοδο χρειαζονται μια ζεστη αγκαλια. Ioanna283 ο Τασος θα ειναι εκει, καθε φορα που θα στηριζεις τους φιλους σου, τον αντρα σου, τα παιδια σου. Καθε φορα που θα λες στα παιδια σου ποσο σημαντικα ειναι και ποσο τα αγαπας, εκει θα βρισκεται ο Τασος. Ισως ειναι μια ιστορια που θα λες αυριο-μεθαυριο στους κοντινους σου ανθρωπους για να καταλαβουν την αξια του να εχει ο ενας τον αλλον. Η ζωη αφηνει τα σημαδια της και μας υποχρεωνει να προχωραμε μπροστα. Μονο ετσι θα ξορκισεις το βαρος που νοιωθεις μεσα σου χωρις ομως να τον ξεχνας ποτε. Και ισως μετα απο χρονια καταλαβεις οτι ο Τασος ηταν που εκανε την αγαπη σου ποιο δυνατη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

thecure

Νεοφερμένος

Η thecure αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 45 μηνύματα.
rascal_gd
πολυ ωραια τα λογια σου ( σοβαρα ), αλλα ο Τασος ειναι ο φιλος της ιωαννας283 που αυτοκτονησε..

ο δικος μου ζει ακομα ευτυχως! ! ! αλλα εχει προβλημα
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rascal_gd

Περιβόητο μέλος

Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
rascal_gd
πολυ ωραια τα λογια σου ( σοβαρα ), αλλα ο Τασος ειναι ο φιλος της ιωαννας283 που αυτοκτονησε..

ο δικος μου ζει ακομα ευτυχως! ! ! αλλα εχει προβλημα

Το διορθωσα.
Ανθρωποι ειμαστε λαθη κανουμε.
Να το λετε στους φιλους σας που νοιωθουν ενοχες για παλοιοτερα λαθη οχι μονο δικων τους αλλα και απ'των γονιων τους, των φιλων τους κτλ. Χωρις ομως να εχουν καμια ευθυνη γι'αυτα. Η απενοχοποιηση σε κατι τετοιες στιγμες ειναι πολυ σημαντικος παραγοντας να φτιαξει λιγο την αρνητικη διαθεση του.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

ioanna283

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Ιωάννα... :) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 345 μηνύματα.
δεν πιστεύω ότι το να του πεις χρειάζεσαι ψυχιατρική βοήθεια τον άλλο τον βοηθάει...μόνο χειρότερα μπορεί να τον κάνει.:worry:
με ένα βήξιμο πάντως ή ένα "εεε.." δεν του κάνεις την ψυχολογία σμπαράλια...
όπως και να'χει πιστεύω ότι στάθηκες καλά απέναντί του.μείνε εκεί και δείχνε του ότι τον νοιάζεσαι.γιατί δεν λες και σε άλλους κοινούς σας φίλους να του κάνετε μια έκπληξη ή να του δείξετε με κάποιον τρόπο ότι τον νοιάζεστε?αν πλησιάζει η γιορτή ή τα γενέθλιά του είναι πολύ καλή ιδέα ένα πάρτυ έκπληξη.ακόμη και μια έκπληξη του τύπου πάμε για καμιά μπύρα και ξαφνικά εμφανίζονται όλοι,πιστεύω ότι θα τον κάνει να νιώσει όμορφα.τι λες και συ?δεν τον ξέρω προσωπικά και μου είναι δύσκολο,αλλά ΟΚ,πιστεύω θα βοηθούσε χιχιχι πάντως να μην πεις τίποτα στους άλλους ούτε να τον αφήσεις να πιστεψει έστω και για μια στιγμή ότι το συζήτησες με άλλους,γιατί θα νιώσει χάλια...
τώρα..
γιατι σου είπα να του πεις να πλησιάσει τους δικούς του? ο Τάσος δεν το έκανε.οι δικοί του ήταν εκεί,προσπαθούσαν να τον πλησιάσουν και δεν τους άφηνε.μπορεί λοιπόν να μην είναι αδιάφοροι όπως αυτός τους βλέπει και τους παρουσιάζει.κατάλαβες τι εννοώ?:/:
Πάντως ότι ο Τάσος είναι κοντά μου και τον αισθάνομαι,είναι αλήθεια.ίσως αυτό είναι που με κάνει να το ξεπερνάω λίγο λίγο.άλλωστε ξέρω ότι είναι καλά όπου και όπως είναι τώρα.είμαι σίγουρη.το αισθάνομαι...είναι τραγικό να το σκέφτεσαι και να το λες..αλλά τι να κάνουμε..όπως ήρθαν τα πράγματα..:/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

thecure

Νεοφερμένος

Η thecure αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 45 μηνύματα.
δεν πιστεύω ότι το να του πεις χρειάζεσαι ψυχιατρική βοήθεια τον άλλο τον βοηθάει...μόνο χειρότερα μπορεί να τον κάνει.:worry:

γιατι σου είπα να του πεις να πλησιάσει τους δικούς του? ο Τάσος δεν το έκανε.οι δικοί του ήταν εκεί,προσπαθούσαν να τον πλησιάσουν και δεν τους άφηνε.μπορεί λοιπόν να μην είναι αδιάφοροι όπως αυτός τους βλέπει και τους παρουσιάζει.κατάλαβες τι εννοώ?:/:


καταλαβαινω τι εννοεις :)

το θεμα ειναι οτι και οι ανθρωποι να μην ειναι ετσι ,αυτο ειναι κατι που δεν ξερω , ουτε τους ιδιους ξερω για να το συζητησω μαζι τους , ουτε το αν θα το χειριστουν σωστα . και απο τα λογια του ιδιου δεν τραβαει η δουλεια

απο την αλλη δεν μπορω να το αντιμετωπισω και μονη μου , ουτε ξερω ουτε μπορω.
εκει εγκειται ο προβληματισμος μου:hmm::hmm::hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ioanna283

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Ιωάννα... :) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 345 μηνύματα.
το να το συζητούσες με τους γονείς του ίσως αλάφρυνε λίγο και το δικό σου φορτίο...δες το έτσι..γιατί το να ξέρεις ότι είσαι η μόνη στην οποία το έχει πει,σίγουρα σε φορτίζει συναισθηματικά.και το βάρος είναι μεγάλο για να το σηκώσεις μόνη σου,δεν είναι έτσι?κι έλεγα να το πεις στους δικούς του,με την έννοια ότι και αυτοί πιο υπεύθυνοι για το πως θα το διαχειριστούν είναι,μεγαλύτερη εμπειρία από τη ζωή έχουν,και στο κάτω κάτω είναι γονείς και το παιδί τους-κακά τα ψέματα-το ξέρουν καλύτερα από όλους...γι'αυτό σου το λέω.οι γονείς του Τάσου μου είπαν ότι θα ήθελαν κάποιος να τους το έχει πει,θα ήταν πιο εύκολο και για αυτούς να το προσεγγίσουν,θα ήξεραν τι τρέχει...απλά μια ιδέα έδωσα..δεν ξέρω:/:
κι όντως,νιώθω απόλυτα αυτό που λες.ότι σου είναι δύσκολο να το αντιμετωπίσεις μόνη...κι ακριβώς επειδή ψυχολόγοι δεν είμαστε,δεν ξέρουμε τι να πούμε...
πάντως για μια ακόμη φορά μπράβο σου που στάθηκες δίπλα του έτσι,έστω και σε ένα τηλεφώνημα.συνέχισε να του δίνεις κουράγιο δύναμη κι όρεξη να συνεχίσει.δείξτε του ότι είστε εκεί για ότι χρειάζεται.απλά και μόνο να μην νιώθει μόνος.αυτό είναι το σημαντικό.αν νιώθει ότι έχει έστω κι έναν άνθρωπο στον κόσμο που τον νιώθει και τον νοιάζεται,δεν προχωράει αυτή η δουλειά;) είμαι σίγουρη γι'αυτό...
και μιας και μας είπες χτες ότι με την κοπέλα του είναι καλά και πολύ ερωτευμένοι,υπενθύμιζέ του ότι κι εκείνη τον αγαπάει κλπ...είναι ωραίο συναίσθημα ο έρωτας.εφόσον το αισθάνονται κι οι δύο γιατί να θέλει να το σταματήσει κάνοντας τέτοιες σκέψεις? :/::hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 10 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top