Το όνομα των παιδιών...

[Lorien]

Η συνεχιση ονοματος απο γονεις ή γονεις γονεων, εαν γινεται ως φορος τιμης και επειδη μας αρεσει το ονομα, εχει καλως. Εαν γινεται για αλλο λογο (οπως πχ να ικανοποιηθει ο εγωισμος των γονεων), τοτε του χελ γουιθ ιτ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[gandalf]

βέβαια με τις παραδόσεις αυτές έχουμε καταλήξει το 60% του ελληνικού πληθυσμού (πριν 6 χρόνια περίπου αυτή η πληροφορία) να λέγεται νίκος, μαρία, δημήτρης , ιωάννα και γιώργος (με τις διαφορες παραλλαγές τους πχ νικόλας, μαίρη, μήτσος, τάκης, άκης, στην ουσία όμως για το ίδιο όνομα πρόκειται) ...από την άλλη βέβαια δεν μπορούμε να καταργούμε και τα πάντα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Hakuna Matata]

Εμενα παλι μ'εκνευριζει η μανια που εχουν οι πρωτοτοκοι γιοι να βγαλουν το ονομα του πατερα τους για να συνεχιστει το "Γιωργος Παπαδοπουλος του Νικολαου - Νικολαος Παπαδοπουλος του Γεωργιου". Ρε φιλε παρ'το χαμπαρι, ο πατερας σου εχει απαισιο ονομα, εγω ΔΕΝ βγαζω ετσι τον γιο μου και θα κατσω σταυροποδι μεχρι να ορκιστεις!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

Εμενα παλι μ'εκνευριζει η μανια που εχουν οι πρωτοτοκοι γιοι να βγαλουν το ονομα του πατερα τους για να συνεχιστει το "Γιωργος Παπαδοπουλος του Νικολαου - Νικολαος Παπαδοπουλος του Γεωργιου". Ρε φιλε παρ'το χαμπαρι, ο πατερας σου εχει απαισιο ονομα, εγω ΔΕΝ βγαζω ετσι τον γιο μου και θα κατσω σταυροποδι μεχρι να ορκιστεις!

Βασικά και "Καταπληκτικό_όνομα Υπεροχο_Επώνυμο του Φανταστικό_Όνομα" και "Φανταστικό_Όνομα Υπεροχο_Επώνυμο του Καταπληκτικό_όνομα" να είναι, αυτή η αλληλουχία [γιατί είμαστε και όλοι από μεγάλα τζάκια και θα χάσει η βενετιά βελόνι έτσι και χαθεί!] παραμένει γελοία, ειδικά όταν δεν είναι κάποιου είδους επιλογή αλλά "ψυχαναγκασμός" και μονόδρομος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Hakuna Matata]

Ασε ασε δεν ακουει κουβεντα, θα κοιταξω να παθω καμια καταθλιψουλα τον ογδοο μηνα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

Ασε ασε δεν ακουει κουβεντα, θα κοιταξω να παθω καμια καταθλιψουλα τον ογδοο μηνα.

ή δοκίμασε να κάνεις κόρη

(Εκτός κι αν προσπαθείς να μας πεις κάτι και μας το φέρνεις απέξω απέξω )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Hakuna Matata]

Kαλε φα΄τη γλωσσα σου!
Το πρωτο θα ναι αγορι (ναι ναι γερο να'ναι, αλλα να'ναι κι αγορι)!! Τα υπολοιπα, βλεπουμε...

Βεβαια χανω κι εγω το κυρος μου οταν ζηταω εναν γιο να τον βγαλουμε με το ονομα του αδερφου μου.. Αν κι εδω που τα λεμε, δεν ειμαι κι εγω σιγουρη οτι θελω να το κανω αυτο, απλα θελω να εχω τη δυνατοτητα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Διαβάζω αυτή την περίοδο 1 βιβλίο (''The Healing Path with Children'' του Mark Barnes) πάνω στην παιγνιοθεραπεία, το οποίο αφορά τόσο ειδικούς όσο γονείς. Εκεί διάβασα κάτι που μου άρεσε πολύ. Ότι ο κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη από κάποιους μη-υλικούς ''χώρους'' για να τοποθετήσει την έννοια της ταυτότητάς του και ότι ο 1ος ''χώρος'' είναι αυτός του ονόματός του. Οπότε το όνομά μας είναι 1 από τα στοιχεία που κουβαλάνε τον εαυτό μας εφ'όρου ζωής. Γι'αυτό πρέπει να είναι καλά επιλεγμένo.

Ο συγγραφέας επιμένει ότι το όνομα πρέπει να επιλέγεται όσο πιο νωρίς γίνεται στην ζωή του παιδιού, αλλά μετά την γέννησή του. Αν και δεν διαφωνεί στην συγκέντρωση εναλλακτικών πριν το παιδί έρθει στον κόσμο, αναφέρει ότι κάποια ονόματα απλώς δεν αντιπροσωπεύουν το κάθε συγκεκριμένο παιδί, οπότε δεν είναι σωστό να επιλέγονται προκαταβολικά. Αναφέρει επίσης πόσο σημαντικό είναι το όνομα του παιδιού να έχει θετικό φορτίο. Να εξασφαλιστεί ότι το παιδί δεν θα γελοιοποιηθεί ποτέ για αυτό. Εντάξει, αγαπάς πολύ τον πατέρα σου τον Βρασίδα και την μάνα σου την Λεσβία, όσο όμως κι αν θες να υπεκφύγεις, ξέρεις ότι θα κοροϊδέψουν το παιδί σου στο σχολείο.

Επίσης, αναφέρει ότι είναι σεβαστό να θες να τιμήσεις το παρελθόν σου, αλλά δεν το περιορίζει στην επιλογή οικογενειακού ονόματος. Μπορεί δηλαδή κάποιος να δώσει όνομα προερχόμενο από την καταγωγή του για την οποία είναι περήφανος (ας πούμε κάποιος που αισθάνεται πολύ περήφανος για την ελληνική καταγωγή του θα μπορούσε να δώσει κάποιο αρχαιοελληνικό όνομα) ή να δώσει το όνομα κάποιου αγαπημένου συγγενή. Και με αυτό δεν εννοεί ντε και καλά τους γονείς, αλλά πιθανώς ακόμα και κάποιον/α θείο/α ή whatever, ο οποίος είναι/ήταν καλό κι αξιολάτρευτο πλάσμα.

Η εντύπωση που μου δόθηκε από τις απόψεις του είναι ότι το όνομα πρέπει να διαποτίζεται με θετική ενέργεια, κάτι που καμία σχέση δεν έχει με έριδες μεταξύ του ζευγαριού για το ποιό σόι θα τιμηθεί ή με κατεβασμένα μούτρα προσβεβλημένων συμπεθέρων. Επίσης αναφέρει την εναλλακτική του δευτερεύοντως ονόματος (ή middle name σύμφωνα με την αγγλοσαξωνική κουλτούρα) όταν θες να τιμήσεις κάποιον αλλά αισθάνεσαι πως δεν ταιριάζει απόλυτα στο παιδί.

Για να κλείσω, θα αναφέρω 1 φράση του συγγραφέα που συνοψίζει την άποψή του (που τυγχάνει και δικιά μου): ''The name should be an honour to the child, not something to fulfil parental needs''.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

βέβαια με τις παραδόσεις αυτές έχουμε καταλήξει το 60% του ελληνικού πληθυσμού (πριν 6 χρόνια περίπου αυτή η πληροφορία) να λέγεται νίκος, μαρία, δημήτρης , ιωάννα και γιώργος (με τις διαφορες παραλλαγές τους πχ νικόλας, μαίρη, μήτσος, τάκης, άκης, στην ουσία όμως για το ίδιο όνομα πρόκειται) ...από την άλλη βέβαια δεν μπορούμε να καταργούμε και τα πάντα

Oxι τα παντα. Τα παραλογα μονο. Και αυτο ειναι ενα απο αυτα.

Για να κλείσω, θα αναφέρω 1 φράση του συγγραφέα που συνοψίζει την άποψή του (που τυγχάνει και δικιά μου): ''The name should be an honour to the child, not something to fulfil parental needs''.

Χμμ αυτο ακριβως ειπα πιο πριν αλλα δε εχω διαβασει το βιβλιο, ουτε το ακουσα καπου....μου το κλεψε αυτος !

Η συνεχιση ονοματος απο γονεις ή γονεις γονεων, εαν γινεται ως φορος τιμης και επειδη μας αρεσει το ονομα, εχει καλως. Εαν γινεται για αλλο λογο (οπως πχ να ικανοποιηθει ο εγωισμος των γονεων), τοτε του χελ γουιθ ιτ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[gandalf]

Oxι τα παντα. Τα παραλογα μονο. Και αυτο ειναι ενα απο αυτα.

συμφωνώ 100% ότι είναι παράλογο, παρόλα αυτά το θεωρώ και κάτι άκακο οπότε δεν χάθηκε και ο κόσμος να πεις το παιδί Μαρία αν είναι η πεθερά να κλαίει κάθε μερα, άλλωστε δεν πρόκειται το παιδί να έρθει και να παραπονεθεί "γιατί μου δώσατε ένα τόσο συνηθισμένο και βαρετό όνομα??"
αν δεν υπάρχει πρόβλημα εγώ είμαι 1000% υπέρ του να το πει κανείς Άρτεμη/Ήρα/Αθηνά για αλλαγή, έτσι για να μειωθεί το 60%(ειδικά αυτό το νίκος πια, αμάν, όπου πάω και ένας νίκος)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DreamsRevenge]

Συστήνω ανεπιφύλακτα την ανάρτηση της Underwater.

Μόνη προσθήκη στα προλεχθέντα, είναι ότι απαραίτητη προϋπόθεση για ένα ωραίο όνομα εκτός οικογένειας είναι η σύμπνοια και συμφωνία του ζευγαριού στην επιλογή ούτως ώστε να αποκρουστούν οι αναπόφευκτες αντιρρήσεις που θα εκφραστούν.

Ά! Gandalf, τα παιδιά, κυρίως τα κοριτσάκια, πάντα κάποια στιγμή αρχίζουν τα: "γιατί με βγάλατε έτσι? γιατί να μη με λένε αλλοιώς, αυτό είναι καλύτερο όνομα από το δικό μου" και πολλά άλλα τέτοια, και αν το όνομα τους είναι συνηθισμένο, τόσο το χειρότερο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μελιώ]

Διαβάζω αυτή την περίοδο 1 βιβλίο (''The Healing Path with Children'' του Mark Barnes) πάνω στην παιγνιοθεραπεία, το οποίο αφορά τόσο ειδικούς όσο γονείς. Εκεί διάβασα κάτι που μου άρεσε πολύ. Ότι ο κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη από κάποιους μη-υλικούς ''χώρους'' για να τοποθετήσει την έννοια της ταυτότητάς του και ότι ο 1ος ''χώρος'' είναι αυτός του ονόματός του. Οπότε το όνομά μας είναι 1 από τα στοιχεία που κουβαλάνε τον εαυτό μας εφ'όρου ζωής. Γι'αυτό πρέπει να είναι καλά επιλεγμένo.

Ο συγγραφέας επιμένει ότι το όνομα πρέπει να επιλέγεται όσο πιο νωρίς γίνεται στην ζωή του παιδιού, αλλά μετά την γέννησή του. Αν και δεν διαφωνεί στην συγκέντρωση εναλλακτικών πριν το παιδί έρθει στον κόσμο, αναφέρει ότι κάποια ονόματα απλώς δεν αντιπροσωπεύουν το κάθε συγκεκριμένο παιδί, οπότε δεν είναι σωστό να επιλέγονται προκαταβολικά.

Γλυκειά μου underwater
Δεν θέλω να σε προσβάλλω σεβαστές όλες οι απόψεις ακόμα και των συγγραφέων
Απλά να .....
Ώρες ώρες κάτι με πιάνει βρε πιδι' μ ίσως η ζέστη , τα λόγια του παπά και αντιδρώ κομματάκι
άγαρμπα ( Αντωνάκη μουυυυ ) , σε κάτι τέτοια πλατιάσματα πάνω σε ένα θέμα που είναι χίλια τα εκατό σίγουρο πως το παιδί σου πάντα θα έχει αντιρρήσεις και πάντα ειδικά στην εφηβεια θα περάσει την κρίση της αηδίας για το όνομά του ...
( οπου βαλω β' ενικο είναι λόγω ευκολίας ναι ? )

Αναφέρει επίσης πόσο σημαντικό είναι το όνομα του παιδιού να έχει θετικό φορτίο.

Μα τι είναι το όνομα για να έχει θετικό φορτίο ?

Μπαταρία ?
Όπως λέει και το άσμα : με όνομα βαρύ σαν ιστορία ?

Να εξασφαλιστεί ότι το παιδί δεν θα γελοιοποιηθεί ποτέ για αυτό.

Μωρέ και με το Γεώργιος Παπαδόπουλος δεν γελοιοποιείσαι , μια χαρά όνομα είναι αλλά ...
οι μνήμες που το βαραίνουν μια χαρά και χιλιες τρομάρες οπότε , σχετικά είναι όλα

Εντάξει, αγαπάς πολύ τον πατέρα σου τον Βρασίδα και την μάνα σου την Λεσβία, όσο όμως κι αν θες να υπεκφύγεις, ξέρεις ότι θα κοροϊδέψουν το παιδί σου στο σχολείο.

Ξέρεις ?
Ξέρεις ?
Εγώ το μόνο που ξέρω είναι πως
ακόμα και αν τα λένε Αθηνά και Αριστοτέλη τα βλαστάρια σου
τα παιδιά είναι οι πιο δίκαιοι
και σκληροί κριτές και δεν υπάρχει περίπτωση κάτι θα βρουν για να χλευάσουν , να κρίνουν
να κατακρίνουν , λογική άλλωστε η πορεία τους πρώτα αμφισβητείς και καταστρέφεις για να αρχίσεις να χτίζεις μετά ... εφηβεία γαρ


Προσωπικά πάντως θα μου άρεσε πάρα πολύ η κοπέλα του γιου μου να τον λέει :

" Βρασιδάκο μου γούτσου – γούτσου " ( δεν θέλω σχόλια θα είμαι καλή πεθερά )
Και το Λεσβία τι έχει ?
Κρυφορατσισμός ?
Γουάι ?
Κι έπειτα αν θες να το κάνεις πιο γλυκερό τσάκο μια ιδέα που μου ήρθε : Λεσβιάνθη …. Μια χαρά το βρίσκω

Μπορεί δηλαδή κάποιος να δώσει όνομα προερχόμενο από την καταγωγή του για την οποία είναι περήφανος

Δηλαδή να με λένε Ελλάδα ?
Και να μου τραγουδάνε οι μνηστήρες : Αχ , Ελλάδα σʼ αγαπώ και βαθιά μελαγχολώωωω ?


Μπααα... προτιμώ να μου λένε : Αχ, Μαρία Μαρία Μαράκι Μαριώ ….
Κι εγώ να απαντώ :

Είμαι η Μαίρη η Μαιρούλα το Μαιράκι σου βάλε ένα εψιλον να γίνω το μεράκι σου …

( Κι όταν θα σε πάρω με παπά και με κουμπάρο τραγουδάς και τη Μαίρη Παναγιωταρά και εκτονώνεσαι βρε αδελφέ )


Τεςπα μη μου δίνετε σημασία γιατί έχω μια εκ γεννετής αλλεργία απέναντι στο κάθε βιβλίο
που πρέπει να παραδώσει ο κάθε " συγγραφέας " στην εκδοτική του και αναγκάζονται να συγγραφουν ενίοτε πράγματα τραβηγμένα από τα μαλλιά και να υπεραναλύουμε την υπερανάλυση που υπεραναλύθηκε αναλύοντας την υπεραναλυμένη ύπαρξή μας , που αναλυόμενη ανέλυσε τον αναλυμένο της ....



Και για να κάνω την προτάση μου εγώ το παιδί μου θέλω να το ονομάσω Βραχμαπουτρα

γιατί θα μου άρεσε ο δάσκαλος να τον φωνάζει στον πίνακα :

" Βραχμαπούτρα πιδιʼ μ σήκω να μας πεις μάθημα "

Κι εκείνος να του απαντά :
" Δεν μπορώ τωρα κύριε καθηγητά έχω πιάσει ψιλοκουβέντα με τον Δούναβη …."

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Μελιώ μου νομίζω το τράβηξες από τα μαλλιά. Ομολογουμένως ο τυπάς που έγραψε αυτό το βιβλίο είναι λίγο too much spiritual κι υπεραναλυτικός, αλλά αυτά που έγραψε με άγγιξαν πολύ. Έδωσαν νόημα σε πράγματα που σκεφτόμουν.

Όσον αφορά το θετικό ή αρνητικό φορτίο του ονόματος, είναι κάτι που το ξέρω από 1ο χέρι, καθώς έχω πάρει το όνομα της μητέρας του μπαμπά μου, για την οποία θα μπορούσα να χρησιμοποιούσα πολλούς χαρακτηρισμούς και μετά θα με δουλεύετε ότι είμαι η νέα Μάρθα Βούρτση. Θα πω μόνο ότι είναι απαίσιος άνθρωπος. Όσο γελοίο κι αν φαίνεται, έχω σκεφτεί πολλές φορές πόσο αρνητικά συναισθήματα μου βγάζει το ότι έχω το όνομα αυτού του ατόμου και πόσο με ανατριχιάζει να συνδέομαι, ακόμα και με αυτόν τον έμμεσο τρόπο, μαζί της. Εντάξει, το έχουμε κόψει κι ωραιοποιήσει το όνομά μου, δεν χρησιμοποιώ δηλ. στην καθημερινότητα το βαφτιστικό μου, αλλά υπάρχουν φορές που σκέφτομαι να πάω στο ληξιαρχείο και να ''καταργήσω'' πλήρως το βαφτιστικό μου, βγάζοντας 1 τεράστιο φορτίο από πάνω μου.

Με άλλα λόγια θεωρώ ότι όντως το όνομα είναι φορτίο μέρους του εαυτού μας και το να δώσουμε το όνομα της μάνας ή του πατέρα χωρίς σκέψη, με βάση μικροαστικές αντιλήψεις του παρελθόντος, είναι άσχημο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[love_angel]

Πως θα ονομάζατε τον γιό/κόρη σας; Σαν παραδοσιακή Μανιάτισσα... το πρώτο αγόρι και το πρώτο κορίτσι παίρνουν τα ονόματα των γονιών του μπαμπά... Τα υπόλοιπα βλέπουμε.

αυτα ειναι μανιατικες ΒΛΑΚΕΙΕΣ! και μεις σα νεα γενια δε πρεπει να τα υποστηριζουμε μαρ μου!!!
και γω μανιατισα ειμαι και το λεω και το χαιρομαι αλλα αυτο με τα ονοματα δεν υπαρχει περιπτωση! εχουμε και μεις ψυχη! και οι δικοι μας γονεις εκαναν τα παντα για να μας μεγαλωσουν!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Myrtle]

αυτα ειναι μανιατικες ΒΛΑΚΕΙΕΣ! και μεις σα νεα γενια δε πρεπει να τα υποστηριζουμε μαρ μου!!!
και γω μανιατισα ειμαι και το λεω και το χαιρομαι αλλα αυτο με τα ονοματα δεν υπαρχει περιπτωση! εχουμε και μεις ψυχη! και οι δικοι μας γονεις εκαναν τα παντα για να μας μεγαλωσουν!

Ε καλά εγώ το βλέπω πιο παραδοσιακά αυτό το θέμα... Και μου αρέσει σαν έθιμο να σου πω την αλήθεια... Δεν λέω και τους δικούς μας πρέπει να τους τιμήσουμε... αλλά από το τρίτο παιδί και μετά!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[love_angel]

Ε καλά εγώ το βλέπω πιο παραδοσιακά αυτό το θέμα... Και μου αρέσει σαν έθιμο να σου πω την αλήθεια... Δεν λέω και τους δικούς μας πρέπει να τους τιμήσουμε... αλλά από το τρίτο παιδί και μετά!

εγω παντως δεν ειμαι διατεθημενη να γινω κουνελα για αυτο το λογο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 991793]

Το όνομα που αποφάσισαν οι γονείς μου να μου δώσουν (Μιχαήλ) είναι ένα από τα λίγα πράγματα που εγκρίνω απ' αυτούς. Προτιμώ να με λένε «Μιχαήλ» βέβαια, αλλά αρκούμαι και στο «Μιχάλης». Σε κείμενα παντός είδους (επίσημα ή μη) προτιμώ το βαπτιστικό μου. Ακόμη και στον υπολογιστή αυτό έχω!

Επίσης, μου αρέσει το ίδιο όνομα και σε διάφορες γλώσσες. Στα Αγγλικά δε προτιμώ το Michael αντί του Mike.

Αν και όποτε κάνω απογόνους, θα ήθελα όπως και δήποτε να δώσω το όνομα της μάνας μου σε κάποιο από τα παιδιά μου (σε κορίτσι κατά προτίμηση, γιατί το όνομά της στην αρσενική βερσιόν μού αρέσει μόνο ολόκληρο, όχι όπως συνήθως το μετατρέπουν), γιατί το βρίσκω πολύ όμορφο. Το όνομα του πατέρα μου, νταξ, κι αυτό είναι ωραίο, αλλά πολύ συνηθισμένο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Scandal]

Εγώ έχω διαπιστώσει τις εξής δύο σχολές: είτε θα δοθούν ονόματα παππούδων/ γιαγιάδων είτε θα υπάρξει στροφή προς τα αρχαιοελληνικά ονόματα (με έμφαση στο Ορφέας), ενώ η ενδιάμεση κατάσταση είναι τα χριστιανικά ονόματα διαφορετικά των παππούδων.

Εμένα μου φαίνεται αναχρονιστικό να δίνονται ονόματα παππούδων / γιαγιάδων. Ναι ok τιμάει με αυτόν τον τρόπο τους γονείς του ο γονιός του παιδιού, αλλά νομίζω ότι θα ήταν πιο ενδιαφέρον να τα βάλουν κάτω οι γονείς και να αποφασίσουν ένα όνομα που πραγματικά θα τους αρέσει. Είναι όντως εγωισμός να επιμένει κάποιος να ακουστεί το όνομά του.

Εγώ που έχω καταγωγή από χωριό, τη μία μου γιαγιά τη λέγανε ΠΑΓΩΝΑ () και πίεζε να βαπτιστεί και η αδελφή μου έτσι, αλλά η μάνα μου πάτησε πόδι και τελικά τη βγάλανε Μαρία... Ακόμα το λέει η αδελφή μου ότι αν τη βγάζαμε Παγώνα δεν θα το συγχωρούσε ποτέ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dreamer_SW]

Καλημέρα Scnadal, αυτό που λες ισχύει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Το παιδί του ξαδέρφου μου, το βγάλανε Θεόφιλο (!!!), επειδή ο μπαμπάς της γυναίκας λέγονταν έτσι! Λες ότι δεν υπήρχαν άλλες εναλλακτικές λύσεις (π.χ Βαγγέλης, Θοδωρής, Αντώνης) αφού ήθελαν το όνομα από παππούδες/γιαγιάδες. Την αδερφή αυτού το παιδιού την βγάλανε Ευαγγελία, καλύτερο όνομα εννοείται αλλά την φωνάζουν Ευαγγελία, ούτε καν Εύα ή Εύη ...... !!

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τον άλλο μου ξάδερφο, το ένα παιδί Αλέξανδρο αλλά το άλλο κορίτσι Κασσάνδρα (!!!) αρχαίο όνομα !! Μόνο η μία μου, ξαδέρφη έβγαλε την κόρη της Δανάη (υπέροχο όνομα) και δεν το πήρε από παππού ή γιαγιά!! Εμένα είχαν επιλογές να με βγάλουν : Σοφία (όπως με βγάλανε), Πέπη (που το προτιμούσα ) , Αντωνία, Δήμητρα (που επίσης το προτιμούσα). Πάντως αν δεν είχαν να επιλέξουν ανάμεσα σε ονόματα παππούδων ή γιαγιάδων θα προτιμούσα κάποιο άλλο όνομα όπως Δάφνη, Φοίβη ή Διώνη, περίεργα και αυτά ε , αλλά δεν είναι όμορφα ;

Πάντως και εγώ θεωρώ αναχρονική αυτήν την ανάγκη να δίνουμε στα παιδιά, τα ονόματα των παππούδων και των γιαγιάδων και δυστυχώς υπάρχουν πολλά ζευγάρια και οικογένειες, που τσακώνονται μεταξύ τους για το όνομα που θα πάρει το παιδί τους και από ποιον βασικά! Αντί να κοιτάξουν όντως να δώσουν ένα όμορφο όνομα στο παιδί τους υπάρχει δεν υπάρχει ανάμεσα σε γιαγιάδες και παππούδες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 991793]

Συμφωνώ με τον Scandal.

Το «Θεόφιλος» το βρίσκω πολύ ωραίο όνομα. Αν ήθελα να έχω και δεύτερο όνομα, θα το σκεφτόμουν. Και το δικό σου όνομα, Σοφία, το βρίσκω πολύ ωραίο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.