Φεύγουν οι παρενέργειες από αντικαταθλιπτικά;

Ουριήλ

Διάσημο μέλος

Ο Ουριήλ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει από Αγία Παρασκευή (Αττική). Έχει γράψει 2.039 μηνύματα.
Τα σκουπιδια αυτα που γράφεις μπορούν να επεμβουν στην νευροχημεία ; αφου ειναι άυλες σκέψεις.... δεν μπορουν να λυθούν με τη ψυχοθεραπεία ;
Ψυχολογικοί τραυματισμοί, πρόσβαση σε περιεχόμενο ενηλίκων, εξάρτηση, μηδενισμός, συνεχείς στεναχώρια, πίεση από το περιβάλλον, κλεισμένος σε μικρό χώρο ή στο ίδιο σου το μυαλό, συνεχής πόνος είτε σωματικός είτε ψυχολογικός, μοναξιά, αισθημα ότι δεν θα κάνεις τίποτα στη ζωή και ότι είσαι άχρηστος, αϋπνίες αλλά και ύπνος πάνω από 10 ώρες, κούραση, άγχος κτλ κτλ κτλ

Πόσες άλλες ρωγμές να πω, η ψυχοθεραπεία και τα φάρμακα αλλά και οτιδήποτε άλλο είναι όπως είχα εξηγήσει ένα σελοτέιπ. Σε αυτή την ασθένεια ρόλο έχει μόνο ένα πράγμα…

Πόση δύναμη έχει ο ασθενής, είναι μια μάχη με τον ίδιο σου τον εαυτό. Για να βγεις νικημένος πρέπει να παλέψεις δυνατά και αυτό θα γίνει σιγα σιγα με τους τρόπους που είπα
 

Πάνθηρας!

Επιφανές μέλος

Ο Πάνθηρας! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 25.488 μηνύματα.
Ψυχολογικοί τραυματισμοί, πρόσβαση σε περιεχόμενο ενηλίκων, εξάρτηση, μηδενισμός, συνεχείς στεναχώρια, πίεση από το περιβάλλον, κλεισμένος σε μικρό χώρο ή στο ίδιο σου το μυαλό, συνεχής πόνος είτε σωματικός είτε ψυχολογικός, μοναξιά, αισθημα ότι δεν θα κάνεις τίποτα στη ζωή και ότι είσαι άχρηστος, αϋπνίες αλλά και ύπνος πάνω από 10 ώρες, κούραση, άγχος κτλ κτλ κτλ

Πόσες άλλες ρωγμές να πω, η ψυχοθεραπεία και τα φάρμακα αλλά και οτιδήποτε άλλο είναι όπως είχα εξηγήσει ένα σελοτέιπ. Σε αυτή την ασθένεια ρόλο έχει μόνο ένα πράγμα…

Πόση δύναμη έχει ο ασθενής, είναι μια μάχη με τον ίδιο σου τον εαυτό. Για να βγεις νικημένος πρέπει να παλέψεις δυνατά και αυτό θα γίνει σιγα σιγα με τους τρόπους που είπα

Μου αρέσουν οι μάχες. Πιστεύω οτι θα μπορούσα να βοηθήσω έναν φίλο αν είχε τέτοιο πρόβλημα με τη στάση μου.

Για όλους τους υπόλοιπους εύχομαι καλή τυχη.

Εν κατακλείδι όμως και όπως είπες και εσύ ειναι και κατα πόσο ο ασθενής θέλει να βγεί απο αυτή τη κατάσταση. Γιατί αν έχεις ενδείξεις οτι δεν είσαι ο άχρηστος που πιστεύεις... και συνεχίζεις να τις αγνοείς και να επικεντρώνεσαι στα αρνητικά τοτε αυτό ειναι παράδοξο.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Δεν μπορείς να το αντιληφθείς μάλλον διότι είσαι "εξω από τον χορό". Αν εγώ σταματήσω την αγωγή μου, όχι μόνο δεν θα είμαι λειτουργικός αλλά μπορεί να οδηγηθώ σε δύσκολα μονοπάτια.

Καλή δύναμη φίλε. Δεν είχα σκοπό να υποτιμήσω το πρόβλημα σας αλλα καμιά φορά μπορεί να δουλέψουν και διαφορετικές προσεγγίσεις σε κάποιες περιπτώσεις με γνώμονα αυτό στο μυαλό μου έγραψα κάποια πράγματα.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Δεν μπορείς να το αντιληφθείς μάλλον διότι είσαι "εξω από τον χορό". Αν εγώ σταματήσω την αγωγή μου, όχι μόνο δεν θα είμαι λειτουργικός αλλά μπορεί να οδηγηθώ σε δύσκολα μονοπάτια.

Καλά αυτο δεν το ξέρεις... μπορει στο μέλλον κτύπα ξύλο να έχω και εγώ θέματα...

Ωστόσο το 2012 που με θυμάμαι ειχα μια στρεσογόνα περίοδο και μόλις άρχισαν να με πιάνουν κρίσεις πανικού εντός του μετρό.

Βασικά μου έτυχε μια φορά.... δεν ήταν κάτι πολύ σοβαρό αλλα έτυχε. Το ξεπέρασα μόνος μου.

Μολις γυρισα σπίτι με κοιταξα στο καθρέφτη και είπα είσαι σοβαρος ;;;; Ξερίζωσε το.

Μετά απο λίγο καιρό το ξεπέρασα εντελώς και ξεκίνησε μια καλή περίοδος για μένα.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Azur

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Azur αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών και μας γράφει από Αγρίνιο (Αιτωλοακαρνανία). Έχει γράψει 1.125 μηνύματα.
Για άλλες παθήσεις θα παίρνατε φάρμακα, για την κατάθλιψη όχι :P
 

Πάνθηρας!

Επιφανές μέλος

Ο Πάνθηρας! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 25.488 μηνύματα.
Για άλλες παθήσεις θα παίρνατε φάρμακα, για την κατάθλιψη όχι :P

Είχα πάρει τσάμπα και βερεσέ.... ένα κάρο αντιόξινα για το στομάχι.

Οπως ανέφερα τη περίοδο 2011-2012 είχα μια στρεσογόνα περίοδο...

οπότε είχα και συμπ5τωματα με το στομάχι πηγαινα σε εναν ... ιατρο γαστρεντερολόγο και μου έδινε φάρμακα
οτι δήθεν ειχα ΓΟΠ χωρις όμως να έχει γίνει εξέταση (γαστροσκοπήση) για να εξακριβωθεί οτι είχα ΓΟΠ.

Ευτυχως εχω εναν καλο παθολόγο και μου ειχε πει πέτα τα φάρμακα που σου γράφει αυτός... αν θές κάνε μια γαστροσκόπηση αλλα δε θα δείξει τίποτα.... το στομάχι σου ειναι ο καθρεπτης της ψυχής σου !!!

Οντως έκανα γαστροσκοπήση μετά απο λίγο καιρό δεν έδειξε απολύτως τίποτα... και μέχρι και σημερα 13 χρονια μετά δεν έχω θέμα με το στομάχι μου. Αλλα έπρεπε ο τύπος αυτος οχι μονο να μ δώσει φάρμακα αλλα να πεί να τα αυξησει κιολας οταν του έλεγα πως τα συμπτώματα δεν υποχωρούν.
 

ultraviolence

Τιμώμενο Μέλος

Ο ultraviolence αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλλεται Μουσικός και μας γράφει από Γαλλία (Ευρώπη). Έχει γράψει 15.292 μηνύματα.
Καλή δύναμη φίλε. Δεν είχα σκοπό να υποτιμήσω το πρόβλημα σας αλλα καμιά φορά μπορεί να δουλέψουν και διαφορετικές προσεγγίσεις σε κάποιες περιπτώσεις με γνώμονα αυτό στο μυαλό μου έγραψα κάποια πράγματα.
Αλίμονο, δε φάνηκε να έχεις τέτοιο σκοπό. Απλά σου εξηγώ ότι το πρόβλημα γενικά είναι βαθύτερο και δεν σώζεται εύκολα. Χρειάζεται αγωγή και πρωτίστως ψυχοθεραπεία. Να πω επίσης ότι αναφέρομαι κυρίως σε άτομα που αντιμετωπίζουν χρόνια τέτοια προβλήματα, εξακριβωμένα από γιατρό, καθώς τέτοια είναι και η εμπειρία μου. Αλλιώς το βλέπω εγώ που τυραννιεμαι κοντά 10 χρόνια νον στοπ, αλλιώς το βλέπει κάποιος άλλος που περνάει ανά διαστήματα ή και μια μόνο φορά.
Το point είναι ότι η αγωγή αυτή, δεν είναι placebo και πραγματικά όντως βοηθά στο να είμαστε λειτουργικοί. Ο,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τον καθένα βέβαια. Από το να μπορείς να σηκωθείς από το κρεβάτι μέχρι κι εγώ δεν ξέρω τι.
 

KleinosBrekias

Δραστήριο μέλος

Ο Μητσαρας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών, επαγγέλλεται Άεργος/η και μας γράφει από Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 530 μηνύματα.
Ψυχολογικοί τραυματισμοί, πρόσβαση σε περιεχόμενο ενηλίκων, εξάρτηση, μηδενισμός, συνεχείς στεναχώρια, πίεση από το περιβάλλον, κλεισμένος σε μικρό χώρο ή στο ίδιο σου το μυαλό, συνεχής πόνος είτε σωματικός είτε ψυχολογικός, μοναξιά, αισθημα ότι δεν θα κάνεις τίποτα στη ζωή και ότι είσαι άχρηστος, αϋπνίες αλλά και ύπνος πάνω από 10 ώρες, κούραση, άγχος κτλ κτλ κτλ

Πόσες άλλες ρωγμές να πω, η ψυχοθεραπεία και τα φάρμακα αλλά και οτιδήποτε άλλο είναι όπως είχα εξηγήσει ένα σελοτέιπ. Σε αυτή την ασθένεια ρόλο έχει μόνο ένα πράγμα…

Πόση δύναμη έχει ο ασθενής, είναι μια μάχη με τον ίδιο σου τον εαυτό. Για να βγεις νικημένος πρέπει να παλέψεις δυνατά και αυτό θα γίνει σιγα σιγα με τους τρόπους που είπα
Δεν ισχυει το << ολα ειναι για ολους >> για τη καταθλιψη .
 

Πάνθηρας!

Επιφανές μέλος

Ο Πάνθηρας! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 25.488 μηνύματα.
Αλίμονο, δε φάνηκε να έχεις τέτοιο σκοπό. Απλά σου εξηγώ ότι το πρόβλημα γενικά είναι βαθύτερο και δεν σώζεται εύκολα. Χρειάζεται αγωγή και πρωτίστως ψυχοθεραπεία. Να πω επίσης ότι αναφέρομαι κυρίως σε άτομα που αντιμετωπίζουν χρόνια τέτοια προβλήματα, εξακριβωμένα από γιατρό, καθώς τέτοια είναι και η εμπειρία μου. Αλλιώς το βλέπω εγώ που τυραννιεμαι κοντά 10 χρόνια νον στοπ, αλλιώς το βλέπει κάποιος άλλος που περνάει ανά διαστήματα ή και μια μόνο φορά.
Το point είναι ότι η αγωγή αυτή, δεν είναι placebo και πραγματικά όντως βοηθά στο να είμαστε λειτουργικοί. Ο,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τον καθένα βέβαια. Από το να μπορείς να σηκωθείς από το κρεβάτι μέχρι κι εγώ δεν ξέρω τι.

Όντως μπροστά στην εμπειρία σου είμαι άσχετος προσωπικά. Αλλα δε θεωρώ και οτι οι συμβουλές που έδωσα ήταν τελείως άχρηστες και ακατάλληλες. Εκείνο που θα πώ όμως με βάση τα όσα έγραψες είναι πως ο ιατρός σου πρέπει να είναι καλός διοτι με΄σα σε μια τέτοια δύσκολη κατασταση σε έχει βοηθήσει να είσαι λειτουργικός και στον σεξουαλικό τομέα απο όσο έγραψες και εσύ.
 

Guest 881237

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.

Azur

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Azur αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών και μας γράφει από Αγρίνιο (Αιτωλοακαρνανία). Έχει γράψει 1.125 μηνύματα.
200 mg ? Στη Νεα Υορκη ζεις ?
Ο γιατρος δε μπορει να κρινει τιποτε για το σωμα καποιου αλλου . Ολα ειναι θεμα παρουσιασης της μισαωρης συνεδριας .
Διακόσια mg ζολόφτ παίρνω. Εάν έπαιρνα άλλο αντικαταθλιπτικό, ίσως να έπαιρνα λιγότερο.

Η Νέα Υόρκη πού κολλάει; :P

Γιατί πιστεύεις ότι ο γιατρός δεν μπορεί να κρίνει τίποτε για το σώμα κάποιου άλλου;

Δεν ξεγελιούνται εύκολα οι γιατροί (εν προκειμένω οι ψυχίατροι) από τους ασθενείς.

@Tropical Peace ., κι εγώ τον συμπονώ τον ούλτρα (και όποιος άλλος καλός άνθρωπος ταλαιπωρείται).
 

KleinosBrekias

Δραστήριο μέλος

Ο Μητσαρας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών, επαγγέλλεται Άεργος/η και μας γράφει από Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 530 μηνύματα.
Διακόσια mg ζολόφτ παίρνω. Εάν έπαιρνα άλλο αντικαταθλιπτικό, ίσως να έπαιρνα λιγότερο.

Η Νέα Υόρκη πού κολλάει; :P

Γιατί πιστεύεις ότι ο γιατρός δεν μπορεί να κρίνει τίποτε για το σώμα κάποιου άλλου;

Δεν ξεγελιούνται εύκολα οι γιατροί (εν προκειμένω οι ψυχίατροι) από τους ασθενείς.

@Tropical Peace ., κι εγώ τον συμπονώ τον ούλτρα (και όποιος άλλος καλός άνθρωπος ταλαιπωρείται).
Διοτι δεν το αισθανεται . Η οποια λεπτομερης αναπαρασταση , απεικονιση , οπτικοποιηση ειναι απλα ενα τεχνασμα . Για να δει πως αντιδρας , εξιστορωντας το . Μετα το τελος του μονολογου του ασθενη αχνοφενεται η ιδεα της καταληξης για τη διαγνωση .
Δε ξερω αν οι ψυχιατροι ξεγελιουνται δυσκολα ή ευκολα . Αν ημασταν ολοι ανοιχτα βιβλια δε βλεπω κανενα απολυτως λογο ωστε η φαρμακευτικη αγωγη να εφθανε σε σημειο μακροχρονιας ληψης .
 

Πάνθηρας!

Επιφανές μέλος

Ο Πάνθηρας! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 25.488 μηνύματα.
Διοτι δεν το αισθανεται . Η οποια λεπτομερης αναπαρασταση , απεικονιση , οπτικοποιηση ειναι απλα ενα τεχνασμα . Για να δει πως αντιδρας , εξιστορωντας το . Μετα το τελος του μονολογου του ασθενη αχνοφενεται η ιδεα της καταληξης για τη διαγνωση .
Δε ξερω αν οι ψυχιατροι ξεγελιουνται δυσκολα ή ευκολα . Αν ημασταν ολοι ανοιχτα βιβλια δε βλεπω κανενα απολυτως λογο ωστε η φαρμακευτικη αγωγη να εφθανε σε σημειο μακροχρονιας ληψης .

Σοβαρά ; δηλαδή έχει να κάνει η αποτελεσματικότητα της ψυχοθεραπείας ανάλογα με το ποσο ανοικτός η κλειστός είσαι σαν άνθρωπος ;
 

Azur

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Azur αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών και μας γράφει από Αγρίνιο (Αιτωλοακαρνανία). Έχει γράψει 1.125 μηνύματα.
Διοτι δεν το αισθανεται .
Δεν είναι δουλειά του ψυχιάτρου να αισθανθεί τα ίδια ακριβώς συναισθήματα με αυτά που αφηγείται ο ασθενής. Δεν πρέπει να υπάρχει ταύτιση στο συναίσθημα, διότι έτσι κωλύεται η θεραπεία. Ενσυναίσθηση ναι, ασφαλώς και πρέπει να υπάρχει. Εάν κάνω κάπου λάθος, ας με διορθώσει κάποιος σχετικός.
 

KleinosBrekias

Δραστήριο μέλος

Ο Μητσαρας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών, επαγγέλλεται Άεργος/η και μας γράφει από Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 530 μηνύματα.
Σοβαρά ; δηλαδή έχει να κάνει η αποτελεσματικότητα της ψυχοθεραπείας ανάλογα με το ποσο ανοικτός η κλειστός είσαι σαν άνθρωπος ;
Συγκεκριμενα το ποσο , συναισθηματικα και οχι μονο , ειλικρινεις εισαι . Πως δηλαδη να θυμηθω πως ακριβως ενιωσα για κατι που εγινε πριν καμποσο καιρο ?
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Δεν είναι δουλειά του ψυχιάτρου να αισθανθεί τα ίδια ακριβώς συναισθήματα με αυτά που αφηγείται ο ασθενής. Δεν πρέπει να υπάρχει ταύτιση στο συναίσθημα, διότι έτσι κωλύεται η θεραπεία. Ενσυναίσθηση ναι, ασφαλώς και πρέπει να υπάρχει. Εάν κάνω κάπου λάθος, ας με διορθώσει κάποιος σχετικός.
Ο ρολος του ψυχιατρου ειναι να αφομοιωσει το χαρακτηρα του ντεντεκτιβ . Να μπει στα παπουτσια του ασθενη . Να αισθανθει καθε του βημα και εντελει να καταληξει στο συμπερασμα αναμεσα σε ποια βηματα ο πονος δεν ειναι ανεπαισθητος . Και μετα να αναρωτηθει , ανατρεχοντας στη βιβλιογραφια , ποιος ειναι ο ιδανικος τροπος ανακουφισης .

Αν αναπτυχθει οποιασδηποτε ειδους συναισθηματικης εμπλοκης απο πλευρας του θεραποντος ιατρου ειναι νομιζω αντιδεοντολογικο ή κατι παρομοιο .

Υπαρχουν οι ακουσιες και οι εκουσιες συνεδριες .
Μη ξεχνας οτι εμεις αναζητησαμε τη βοηθεια του γιατρου . Εμεις του τηλεφωνησαμε . Εμεις τον επισκεφτηκαμε στο χωρου του . Εμεις τοποθετησαμε τον εαυτο μας σε εκεινη τη σκαμπο , καρεκλα , πολυθρονα , καναπε .
Κανοντας αυτες τις υποχωρησεις , λοιπον , μοιαζει σαν μια ανευ ορων παραδοση .
Επιθυμω και να με αισθανθει .
 
Τελευταία επεξεργασία:

Azur

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Azur αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών και μας γράφει από Αγρίνιο (Αιτωλοακαρνανία). Έχει γράψει 1.125 μηνύματα.

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 26 ετών, επαγγέλλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει από Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 11.437 μηνύματα.
Γιατί συνεχίζει αυτή η αστεία συζήτηση σχετικά με την τεστοστερόνη ;
Εαν τα πράγματα ήταν τόσο απλά σε όλες τις περιπτώσεις ο κόσμος θα ήταν πολύ πιο εύκολος και απλός. Αλλά δυστυχώς δεν είναι.

Τώρα σχετικά με το γιατί συνταγογραφούνται ενώ μπορεί να έχουν παρενέργειες(ανάλογα το φάρμακο, την δόση και τον άνθρωπο)...η απάντηση είναι πολύ απλή. Γιατί εαν ο άλλος είναι ας πούμε δεν μπορεί να ευχαριστηθεί το οτιδήποτε, ή έχει κρίσεις πανικού συνεχώς ή ακόμα χειρότερα σκέψεις αυτοτραυματισμού ή και αυτοκτονίας...ΠΡΟΦΑΝΩΣ και δεν είναι προτεραιότητα το σεξ. Το σεξ μπορεί μόνο προσωρινά να προκαλέσει έκκριση ενδορφινών και να νιώθεις καλά, το πολύ για μερικές ώρες. Μετά απο αυτό το χρονικό διάστημα νιώθεις πάλι σκατά.

Η καλύτερη προσέγγιση ανάλογα την περίπτωση πάντα είναι η ολιστική. Δηλαδή, φάρμακο + ψυχοθεραπεία + αλλαγές στον τρόπο ζωής(άθληση, μείωση στρεσογόνων καταστάσεων κτλπ). Η σύγχρονη αντίληψη είναι πως πολλές παθήσεις όπως η κατάθλιψη έχουν να κάνουν με την χημεία του εγκεφάλου. Προσωπικά θεωρώ οτι το ζήτημα είναι πιο περίπλοκο αλλά σίγουρα η χημεία του εγκεφάλου φαίνεται να παίζει έναν τεράστιο ρόλο σε αυτήν.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Δεν είναι δουλειά του ψυχιάτρου να αισθανθεί τα ίδια ακριβώς συναισθήματα με αυτά που αφηγείται ο ασθενής. Δεν πρέπει να υπάρχει ταύτιση στο συναίσθημα, διότι έτσι κωλύεται η θεραπεία. Ενσυναίσθηση ναι, ασφαλώς και πρέπει να υπάρχει. Εάν κάνω κάπου λάθος, ας με διορθώσει κάποιος σχετικός.
Συμφωνώ απόλυτα.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να σε "νιώσει". Σίγουρα πρέπει να σε ακούσει, σίγουρα πρέπει να έχει ενσυναίσθηση, ωστόσο δεν χρειάζεται να ταυτιστεί. Και βέβαια δεν χρειάζεται να κάνει τον ντεντέκτιβ. Αρκεί να περιγράψει τις δυσκολίες του ο ασθενής και να απαντήσει ειλικρινά έπειτα σε όποιες ερωτήσεις του γίνουν για να βγει μια σωστή διάγνωση και να επιλεχθεί η πιο κατάλληλη μορφή θεραπείας.
 
Τελευταία επεξεργασία:

KleinosBrekias

Δραστήριο μέλος

Ο Μητσαρας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών, επαγγέλλεται Άεργος/η και μας γράφει από Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 530 μηνύματα.
Οποιαδηποτε σχεση ή αλληλεπιδραση ειναι αμφιδρομη . Σωστα . Αγορι - κοριτσι , υπαλληλος - εργοδοτης , υφισταμενος - προισταμενος , γιατρος - ασθενης . Κατι αφηνεις και κατι σηκωνεις .
Εγω , λοιπον , το κυριοτερο χαρακτηριστικο της προσωπικοτητας που εχω ειναι η << ωμη >> απειθεια .
Ειχα χρονιο προβλημα με το στομαχι και επειδη δεν υπηρχε κανενα παθολογικο ευρημα επειτα απο προτροπη συγγενικου προσωπου επελεξα τη προσεγγιση τουτη .Οποτε στη πρωτη μου συνεδρια με το πρωτο ψυχιατρο μιλησα εκτενως για ολα τα γεγονοτα που και γιατι γιγαντωθηκε - η απειθεια . (Εγω προτου μπω σε εκεινο το δωματιο , ειχα ρωτησει ανθρωπους που λαμβαναν φαρμακευτικη αγωγη απο ψυχιατρους . Οι περισσοτεροι μου απαντησαν συνηθως στη δευτερη συνεδρια γινεται η συνταγογραφηση ) . Το αποτελεσμα ηταν να φυγω με μια αρμαθεια φαρμακα απο τη πρωτη συνεδρια . Ακολουθησα πιστα απο τη πρωτη κιολας μερα τις οδηγιες . Στις επομενες συνεδρειες ημουν κλειστος σα στρειδι . Εβγαιναν απο το στομα μου λεξεις χωρις συναισθημα , πεταγομουν απο το ενα θεμα στο αλλο . Εκει ο γιατρος καταλαβε οτι δε προκειται να του παραχωρησω ουτε πιθαμη απο το συναισθηματικο μου γινεσθαι . Τη τελευταια φορα μου εκανε ελαχιστες ερωτησεις . Μου ειπε να χαμηλωσω τη δοση για τοσο διαστημα και μετα αν επιθυμω ας το κοψω . Και ετσι δεν τον ξαναενοχλησα οταν τελειωσαν τα φαρμακα . ( Συνεχεια )...
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Γιατί συνεχίζει αυτή η αστεία συζήτηση σχετικά με την τεστοστερόνη ;
Εαν τα πράγματα ήταν τόσο απλά σε όλες τις περιπτώσεις ο κόσμος θα ήταν πολύ πιο εύκολος και απλός. Αλλά δυστυχώς δεν είναι.

Τώρα σχετικά με το γιατί συνταγογραφούνται ενώ μπορεί να έχουν παρενέργειες(ανάλογα το φάρμακο, την δόση και τον άνθρωπο)...η απάντηση είναι πολύ απλή. Γιατί εαν ο άλλος είναι ας πούμε δεν μπορεί να ευχαριστηθεί το οτιδήποτε, ή έχει κρίσεις πανικού συνεχώς ή ακόμα χειρότερα σκέψεις αυτοτραυματισμού ή και αυτοκτονίας...ΠΡΟΦΑΝΩΣ και δεν είναι προτεραιότητα το σεξ. Το σεξ μπορεί μόνο προσωρινά να προκαλέσει έκκριση ενδορφινών και να νιώθεις καλά, το πολύ για μερικές ώρες. Μετά απο αυτό το χρονικό διάστημα νιώθεις πάλι σκατά.

Η καλύτερη προσέγγιση ανάλογα την περίπτωση πάντα είναι η ολιστική. Δηλαδή, φάρμακο + ψυχοθεραπεία + αλλαγές στον τρόπο ζωής(άθληση, μείωση στρεσογόνων καταστάσεων κτλπ). Η σύγχρονη αντίληψη είναι πως πολλές παθήσεις όπως η κατάθλιψη έχουν να κάνουν με την χημεία του εγκεφάλου. Προσωπικά θεωρώ οτι το ζήτημα είναι πιο περίπλοκο αλλά σίγουρα η χημεία του εγκεφάλου φαίνεται να παίζει έναν τεράστιο ρόλο σε αυτήν.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


Συμφωνώ απόλυτα.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να σε "νιώσει". Σίγουρα πρέπει να σε ακούσει, σίγουρα πρέπει να έχει ενσυναίσθηση, ωστόσο δεν χρειάζεται να ταυτιστεί. Και βέβαια δεν χρειάζεται να κάνει τον ντεντέκτιβ. Αρκεί να περιγράψει τις δυσκολίες του ο ασθενής και να απαντήσει ειλικρινά έπειτα σε όποιες ερωτήσεις του γίνουν για να βγει μια σωστή διάγνωση και να επιλεχθεί η πιο κατάλληλη μορφή θεραπείας.
Για μενα , ολα ανατρεπονται . Οι γνωσεις του χθες καθιστανται αχρηστες αυριο . Και δεν αναφερομαι στη 30 και στη 31 Ιανουαριου .
Δε διαφωνω σε τιποτα απο οσα εγραψες .
Και καμια συζητηση δεν ειναι αστεια . Αστεια ειναι η κωμωδια και τα επιχειρηματα .
 
Τελευταία επεξεργασία:

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 26 ετών, επαγγέλλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει από Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 11.437 μηνύματα.
Για μενα , ολα ανατρεπονται . Οι γνωσεις του χθες καθιστανται αχρηστες αυριο . Και δεν αναφερομαι στη 30 και στη 31 Ιανουαριου .
Δε διαφωνω σε τιποτα απο οσα εγραψες .
Και καμια συζητηση δεν ειναι αστεια . Αστεια ειναι η κωμωδια και τα επιχειρηματα .
Και μόνο που αναφέρεται ο Τουλιάτος σε ένα τόσο λεπτό θέμα η συζήτηση μετατρέπεται αυτομάτως σε φαιδρή το λιγότερο, για τρεις λόγους :

Ο πρώτος είναι πως δεν είναι ψυχίατρος. Και με τρύπα απο σφαίρα να πήγαινες θα σου έγραφε ο "φίλος" του ο φαρμακοποιός τεστο γιατί...αυτό ξέρει, αυτό πουλάει. Δεύτερον, δεν είναι καν γιατρός. Σε οποιαδήποτε λογική χώρα θα είχε αφαιρεθεί η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος απο αυτόν τον άνθρωπο με αυτά που έχει κάνει και έχει πει στους ασθενείς που τον έχουν επισκεφθεί. Τρίτον είναι ανεγκέφαλος, οπότε όχι σαν γιατρός αλλά ούτε σαν τυχαίος δεν έχει αξία η γνώμη του.
 

Πάνθηρας!

Επιφανές μέλος

Ο Πάνθηρας! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 25.488 μηνύματα.
Γιατί συνεχίζει αυτή η αστεία συζήτηση σχετικά με την τεστοστερόνη ;
Εαν τα πράγματα ήταν τόσο απλά σε όλες τις περιπτώσεις ο κόσμος θα ήταν πολύ πιο εύκολος και απλός. Αλλά δυστυχώς δεν είναι.

Τώρα σχετικά με το γιατί συνταγογραφούνται ενώ μπορεί να έχουν παρενέργειες(ανάλογα το φάρμακο, την δόση και τον άνθρωπο)...η απάντηση είναι πολύ απλή. Γιατί εαν ο άλλος είναι ας πούμε δεν μπορεί να ευχαριστηθεί το οτιδήποτε, ή έχει κρίσεις πανικού συνεχώς ή ακόμα χειρότερα σκέψεις αυτοτραυματισμού ή και αυτοκτονίας...ΠΡΟΦΑΝΩΣ και δεν είναι προτεραιότητα το σεξ. Το σεξ μπορεί μόνο προσωρινά να προκαλέσει έκκριση ενδορφινών και να νιώθεις καλά, το πολύ για μερικές ώρες. Μετά απο αυτό το χρονικό διάστημα νιώθεις πάλι σκατά.

Η καλύτερη προσέγγιση ανάλογα την περίπτωση πάντα είναι η ολιστική. Δηλαδή, φάρμακο + ψυχοθεραπεία + αλλαγές στον τρόπο ζωής(άθληση, μείωση στρεσογόνων καταστάσεων κτλπ). Η σύγχρονη αντίληψη είναι πως πολλές παθήσεις όπως η κατάθλιψη έχουν να κάνουν με την χημεία του εγκεφάλου. Προσωπικά θεωρώ οτι το ζήτημα είναι πιο περίπλοκο αλλά σίγουρα η χημεία του εγκεφάλου φαίνεται να παίζει έναν τεράστιο ρόλο σε αυτήν.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


Συμφωνώ απόλυτα.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να σε "νιώσει". Σίγουρα πρέπει να σε ακούσει, σίγουρα πρέπει να έχει ενσυναίσθηση, ωστόσο δεν χρειάζεται να ταυτιστεί. Και βέβαια δεν χρειάζεται να κάνει τον ντεντέκτιβ. Αρκεί να περιγράψει τις δυσκολίες του ο ασθενής και να απαντήσει ειλικρινά έπειτα σε όποιες ερωτήσεις του γίνουν για να βγει μια σωστή διάγνωση και να επιλεχθεί η πιο κατάλληλη μορφή θεραπείας.

Ευτυχώς που είναι αστεία η συζήτηση περι τεστοστερόνης και όχι το γεγονός πως μας υποδεικνυεις το ποια ειναι η καταλληλη θεραπεία για την κατάθλιψη γενικά και αόριστα και μάλιστα χωρίς να είσαι γιατρός. Ενώ εξηγήσαμε πως για κάποιους ανθρώπους οι οποίοι δεν ανήκουν φυσικά στις βαριές περιπτωσεις που ανέφερες ότι δεν θα ήθελαν να έχουν προβλημα σε αυτό το τομέα.

Αλήθεια εάν ήσουν γιατρός και σου ερχόταν κάποιος ασθενής και σου έλεγε νιώθω μια δυσθυμια αλλά δεν ήταν τόσο σοβαρη για να παρει φάρμακα και σου έλεγε και επίσης ότι το σεξ αποτελεί μια πηγη απόλαυσης και χαράς για τον ίδιο και δεν θα ήθελε να του φυγει θα τον αντιμετωπιζες με τον χλευαστικο τρόπο που με αντιμετώπισε ο άλλος ο φίλος ;

Από όσο θυμάμαι έχεις σπουδάσει στο πολυτεχνειο. Τι σχέση έχεις με την ιατρική;

Προφανώς και η συζήτηση ειναι σχετική εφόσον η τεστο ενδέχεται να επηρεάσει τους βασικούς νευροδιαβιβαστες αλλά αφου δεν σ αρέσει ο Τουλιατος τον οποίο δεν έχω καταλάβει και ποτε για ποιο λόγο κράζεις παρε να διαβάσεις και άλλες επιστημονικές απόψεις

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Και μόνο που αναφέρεται ο Τουλιάτος σε ένα τόσο λεπτό θέμα η συζήτηση μετατρέπεται αυτομάτως σε φαιδρή το λιγότερο, για τρεις λόγους :

Ο πρώτος είναι πως δεν είναι ψυχίατρος. Και με τρύπα απο σφαίρα να πήγαινες θα σου έγραφε ο "φίλος" του ο φαρμακοποιός τεστο γιατί...αυτό ξέρει, αυτό πουλάει. Δεύτερον, δεν είναι καν γιατρός. Σε οποιαδήποτε λογική χώρα θα είχε αφαιρεθεί η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος απο αυτόν τον άνθρωπο με αυτά που έχει κάνει και έχει πει στους ασθενείς που τον έχουν επισκεφθεί. Τρίτον είναι ανεγκέφαλος, οπότε όχι σαν γιατρός αλλά ούτε σαν τυχαίος δεν έχει αξία η γνώμη του.

Το ξέρεις ότι αυτά που γράφεις είναι διασπορά ψευδών ειδήσεων και συκοφαντικά έτσι ;


Ο Γιώργος τουλιατος έχει πτυχιο ιατρικής. Με ποια ιδιότητα γράφεις αυτά τα ψέμματα ;

Κατα τα αλλά σε οποιαδήποτε λογική χώρα εκτός των Βαλκανίων όπως είμαστε εμείς... Κανενας ασθενής ας πουμε δεν θα αντιμετωπιζονταν χλευαστικα και με ταμπου τη σεξουαλική απόλαυση ως μια κυρια από τις επιπτώσεις από τις παρενεργειες των φαρμάκων.

Εξεφρασα έναν προβληματισμο και καλά έκανα και τον εξεφρασα.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 26 ετών, επαγγέλλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει από Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 11.437 μηνύματα.
Ευτυχώς που είναι αστεία η συζήτηση περι τεστοστερόνης και όχι το γεγονός πως μας υποδεικνυεις το ποια ειναι η καταλληλη θεραπεία για την κατάθλιψη γενικά και αόριστα και μάλιστα χωρίς να είσαι γιατρός. Ενώ εξηγήσαμε πως για κάποιους ανθρώπους οι οποίοι δεν ανήκουν φυσικά στις βαριές περιπτωσεις που ανέφερες ότι δεν θα ήθελαν να έχουν προβλημα σε αυτό το τομέα.

Αλήθεια εάν ήσουν γιατρός και σου ερχόταν κάποιος ασθενής και σου έλεγε νιώθω μια δυσθυμια αλλά δεν ήταν τόσο σοβαρη για να παρει φάρμακα και σου έλεγε και επίσης ότι το σεξ αποτελεί μια πηγη απόλαυσης και χαράς για τον ίδιο και δεν θα ήθελε να του φυγει θα τον αντιμετωπιζες με τον χλευαστικο τρόπο που με αντιμετώπισε ο κυριος του οποίου το ποστ κανεις και λαικ;

Από όσο θυμάμαι έχεις σπουδάσει στο πολυτεχνειο.

Προφανώς και η συζήτηση ειναι σχετική εφόσον η τεστο ενδέχεται να επηρεάσει τους βασικούς νευροδιαβιβαστες αλλά αφου δεν σ αρέσει ο Τουλιατος τον οποίο δεν έχω καταλάβει και ποτε για ποιο λόγο κράζεις παρε να διαβάσεις και άλλες επιστημονικές απόψεις
Να είσαι σίγουρος πως κατά την λήψη του ιστορικού ένας καλός και έμπειρος γιατρός ξέρει τι εξετάσεις χρειάζονται. Και ξαναλέω, ναι υπάρχουν περιπτώσεις που οι ορμόνες διαταράσσουν την διάθεση, ωστόσο συνυπάρχουν με άλλα θέματα οπότε αναγνωρίζονται.

Κατά τα άλλα εαν κάποιος δεν έχει τόσο θέμα, πολύ απλά δεν πάει σε ψυχίατρο για να ακολουθήσει αγωγή. Ή να το θέσω αλλιώς...εαν δεν θέλει να πάρει αγωγή, τότε πιθανότατα το πρόβλημα του δεν είναι τόσο σημαντικό, εκτός εαν η πάθηση του επηρεάζει την κρίση του οπότε πρέπει άλλοι να αποφασίσουν για αυτόν. Όταν κάποιος φτάσει στο σημείο να επισκεφθεί ψυχίατρο, σημαίνει πως το πρόβλημα του αρχίζει να επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό την ζωή του πλεόν. Εκεί ο γιατρός προτείνει λύσεις, το εαν θέλει ο ασθενής να συνεργαστεί είναι δικό του θέμα, αλλά εκείνος ζητάει βοήθεια. Κατά τα άλλα be my guest, κάνε μια μελέτη που θα χορηγείς τεστο σε καταθλιπτικούς.

Εναλλακτικά πάντως, υπάρχει και η επιλογή της TMS για όσους θέλουν να αποφύγουν τα φάρμακα.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Το ξέρεις ότι αυτά που γράφεις είναι διασπορά ψευδών ειδήσεων και συκοφαντικά έτσι ;


Ο Γιώργος τουλιατος έχει πτυχιο ιατρικής. Με ποια ιδιότητα γράφεις αυτά τα ψέμματα ;
Συγγνώμη αλλά θα σου πω με το συμπάθειο πως αυτό δεν μου λέει τίποτα.
Ξέρω φυσικούς που πιστεύουν σε ζώδια και άλλες παπαριές.
Ξέρω δικούς μου καθηγητές που ήταν ψέκες και έλεγαν μαλακίες που δεν ίσχυαν.
Ξέρω γιατρούς επίσης ψέκες που πιστεύουν οτι η παναγία θεραπεύει τον καρκίνο ή στηρίζουν άλλες ψευδοεπιστημονικές μαλακίες όπως βιοσυντονισμούς κτλπ.

Το οτι έχεις πτυχίο δεν σημαίνει απαραίτητα ο,τι ξέρεις τι σου γίνεται. Παραδόξως μπορείς να είσαι ψέκας, σαλεμένος ή οτιδήποτε άλλο. Και εαν δεν πιστεύεις εμένα, μπες στις αξιολογήσεις και δες τι εστί Τουλιάτος και συγκεκριμένα τι απαντάει και ο ίδιος και θα καταλάβεις. Αυτά τα γράφω με την απλή ιδιότητα ανθρώπου που έχει λειτουργικό εγκέφαλο, που ξέρει ανάγνωση και έχει αντίληψη.
 
Τελευταία επεξεργασία:

KleinosBrekias

Δραστήριο μέλος

Ο Μητσαρας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών, επαγγέλλεται Άεργος/η και μας γράφει από Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 530 μηνύματα.
Μετα απο ενα προβλημα υγειας του πατερα μου ξανατηλεφωνησα στον ιδιο τον γιατρο σχεδον ενα χρονο μετα . Πιο ελαφρια αγωγη για 6 μηνες . Ομως δε μπορουσα να κλεισω συνεδρια στα κοντα . Ολο κατι προεκυπτε . Μου εγραφε τα φαρμακα απο το τηλεφωνο και δε ζητουσε χρηματα για τη συνταγογραφηση . Ηταν και καλος επιστημων και καλος ανθρωπος αλλα δεν υπηρχε πλεον χημεια . Για αυτο ευθυνομαι εγω . Πηγα και απο την κιολας πρωτη φορα με χειμαρρωδη διαθεση ημουνα αρκετα διαχυτικος . Επειτα πηγα στο αλλο ακρο . Η απειθεια επικρατησε παλι .
Ηταν η πρωτη μου επαφη με ψυχιατρο με διαγνωση ΓΑΔ και διαταραχη υπνου .
Αυτο που με πειραξε απο τη πρωτη φορα ηταν η ταξινομηση της κλιμακας F . Ξελαρυγγιαζομαι απο τοτε στους ψυχιατρους οτι η πιο πιθανη εξηγηση ισως ειναι το PTSD .
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top