Χώρισα... και τώρα; Τι κάνουμε;

[methexys]

Σχετικά με την φαρμακευτική αγωγή,απ'οσο ξερω,δεν την κόβεις μπαμ και κάτω. Πρεπει να συζητήσεις με τον γιατρό και κόβεις τα φάρμακα σταδιακά για να μην εχεις παρά πολλές παρενέργειες. Αν τα κόψεις κατευθείαν χωρις να συζητήσεις με κάποιον ειδικό μπορει να ειναι ακομα και επικίνδυνο.
Σίγουρα θα σου ειναι δύσκολο να αντιμετωπίσεις αυτη την κατάσταση μαζί της. Αλλα μπες λιγο στη θεση της και σκέψου πως ούτε για την ίδια θα ειναι ευχάριστη αυτη η κατασταση. Θα ξέρει πως η συμπεριφορά της θα φοβίζει τους αλλους και θα νιώθει άσχημα γι'αυτο. Δεν θέλω να σου προκαλέσω τύψεις φυσικά, αν δεν μπορείς να το χειριστείς όλο αυτο δεν μπορείς να κανεις κατι. Απλά μερικές φορες χρειάζεται η κατανόηση που λέγαμε στο αλλο θεμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BRUCE]

Σχετικά με την φαρμακευτική αγωγή,απ'οσο ξερω,δεν την κόβεις μπαμ και κάτω. Πρεπει να συζητήσεις με τον γιατρό και κόβεις τα φάρμακα σταδιακά για να μην εχεις παρά πολλές παρενέργειες. Αν τα κόψεις κατευθείαν χωρις να συζητήσεις με κάποιον ειδικό μπορει να ειναι ακομα και επικίνδυνο.
Σίγουρα θα σου ειναι δύσκολο να αντιμετωπίσεις αυτη την κατάσταση μαζί της. Αλλα μπες λιγο στη θεση της και σκέψου πως ούτε για την ίδια θα ειναι ευχάριστη αυτη η κατασταση. Θα ξέρει πως η συμπεριφορά της θα φοβίζει τους αλλους και θα νιώθει άσχημα γι'αυτο. Δεν θέλω να σου προκαλέσω τύψεις φυσικά, αν δεν μπορείς να το χειριστείς όλο αυτο δεν μπορείς να κανεις κατι. Απλά μερικές φορες χρειάζεται η κατανόηση που λέγαμε στο αλλο θεμα.

Μα φυσικά και είχα κατανόηση. Η κοπέλα μου το είπε από τη πρώτη στιγμή ότι έχει αυτό το πρόβλημα, και εγώ το σεβάστηκα και έκανα σχέση μαζί της.. Προσπάθησα πάρα πολύ, και έκανα υπομονή για πάνω από 6 μήνες.. Απλά στο τέλος από τη πολύ μου προσπάθεια σωματική και ψυχική αρρώστησα σοβαρά, και αυτή δε με σεβάστηκε καθόλου. Θεωρώ ότι έκανα αρκετή υπομονή και είχα κατανόηση. Απλά εντάξει τύψεις σίγουρα έχω, διότι την άφησα πολύ ξαφνικά, και θέλω να της δώσω μια δεύτερη ευκαιρία, ωστόσο δε το κάνω διότι δε θέλω να παίξω μαζί της, με την άποψη πως αν σε 1-2-3 μήνες ξανά κουραστώ, και αρχίζουν να με ενοχλούν πάλι όλα αυτά, αν την ξανά αφήσω θα υπάρχει πρόβλημα. Δεν είναι παιχνίδι να παίζω.. Συν ότι και οι γονείς μου/στενό μου περιβάλλον πλέον μου απαγορεύουν να κάνω σκέψεις επανασύνδεσης. Οπότε αναγκαστικά κάθομαι στα αβγά μου, όσο και αν κατά βάθος θέλω να τα ξανά βρω μαζί της.. Είναι πλέον όλοι εναντίον μου!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Aleksa]

Το οτι οι γονείς το "απαγορεύουν", λίγη σημασία έχει. Το οτι εσύ λες οτι κατά βάθος θέλεις την επανασύνδεση, με οδηγεί στην πιθανότητα να τη βλέπεις κρυφά και να συνεχίσετε, μέχρι να εξαντληθεί και το τελευταίο απόθεμα αντοχής που σου έχει μείνει.
Όπως και να'ναι, δυο τρόποι υπάρχουν για να λήξει μια σχέση: Ο πρώτος είναι ο ακαριαίος, μια κι έξω που λένε, ο οποίος αν και δημιουργεί κάποιο είδους "σοκ", ωστόσο είναι και ο πιο "υγιής". Ο δεύτερος, αφήνεις να αργοπεθαίνει η σχέση, σου δίνεται η ευκαιρία να το χωνέψεις καλύτερα, έτσι ώστε στο τέλος να μη σου μείνει καμιά αμφιβολία. Αυτός ο τρόπος έχει το πλεονέκτημα οτι δεν αφήνει περιθώρια να μετανιώσεις στο μέλλον, ενώ ο πρώτος οτι κερδίζεις αυτό που δεν εξαγοράζεται με τίποτα: πολύτιμο χρόνο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BRUCE]

Είσαι σίγουρος ότι η κατάθλιψη προήλθε από έναν χωρισμό? Η από έναν καβγά? Μου φαίνεται λίγο περίεργο τόσο νέα κοπέλα.. Πιάνω και εγώ αρκετές φορές τον εαυτό μου να τσακώνετε για διάφορους ασήμαντους λόγους ή ακόμα χειρότερα, να βρω μια αφορμή για καβγά, ακόμα και στιγμές που όλα κυλούν ομαλά. Μήπως απλά αναζητούσε περισσότερο προσοχή? Η ακόμα χειρότερα, απαιτούσε? Τέτοια άτομα συνήθως έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση, η απλά προσπαθούν να τραβήξουν το ενδιαφέρον, μπορεί να μην ήτανε έτσι από πάντα, μπορεί να της έμεινε κουσούρι από μια άλλη σχέση. Πάντως ξέρω πως αυτό δεν μπορείς εύκολα να το σταματήσεις, όσο κι αν το θέλεις. Το δημιουργείς μόνος σου με το μυαλό σου, δεν δέχεσαι συμβουλή ούτε βοήθεια και μετά μετανιώνεις για αυτή σου τη συμπεριφορά. Λες δε θα το ξανακάνω και μετά το ξεχνάς...και πάλι τα ίδια.

Η αφορμή ήταν ο χωρισμός ναι. Διότι μετά τον χωρισμό, από τη πολύ στεναχώρια της γύρισε σε κατάθλιψη. Αλλά σίγουρα θεωρώ ότι θα είχε και προδιάθεση. Είναι και πολύ ευαίσθητο άτομο, οπότε την χτύπησε εκεί πέρα..
Κοίτα για τους συχνούς καβγάδες ίσως να ήθελε και παραπάνω προσοχή, αλλά θεωρώ πως όχι δίκαια. Εγώ είχα αφιερώσει όλο μου το είναι στην κοπέλα, και δε θεωρώ ότι είχε παράπονο προσοχής από εμένα. Θύμωνε και έκανε σκηνές για τρελά πράγματα, και μετά το όπως λες και εσύ μετάνιωνε και ζήταγε συγγνώμη. Απλά δε μπορούσε να το ελέγξει..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BLUE SEA]

Θύμωνε και έκανε σκηνές για τρελά πράγματα, και μετά το όπως λες και εσύ μετάνιωνε και ζήταγε συγγνώμη. Απλά δε μπορούσε να το ελέγξει..

Βίωσα ακριβώς το ίδιο από την πρώτη μου σχέση, πριν πολλά χρόνια. Κάποια στιγμή βέβαια από τη μεγάλη πίεση κατέρρευσα και πήρα τη μεγάλη απόφαση να χωρίσουμε. Το τι κατάρες μου έριξε δεν περιγράφεται.
Καταλαβαίνω απόλυτα τι πέρασες και τι περνάς. Εσύ ξέρεις καλύτερα για τον εαυτό σου, αλλά -κατά την ταπεινή μου γνώμη- είναι καλύτερο να μείνεις μακριά της για τη δική σου ψυχική ηρεμία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnny15]

Είστε λίγο unstable οι γυναίκες πάντως.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nymphet]

Είστε λίγο unstable οι γυναίκες πάντως.

Δεν πιστέυω ότι το unstable είναι γυναικείο χαρακτηριστικό.
Αλλά το too stable βαρετό δεν είναι μωρέ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Είστε λίγο unstable οι γυναίκες πάντως.

Σορρυ κιολας αλλα ειναι σαν να λες "χαχα; έλα μωρε γυναίκα ειναι,κλασική γυναικεία συμπεριφορά". Εδω λέμε οτι η αλλη πάσχει απο κατάθλιψη,βλέπει γιατρό και παίρνει φάρμακα. Καλη η πλάκα αλλα σε κάποια θέματα όπως αυτο ειναι σαν να υποτιμούμε την σοβαρότητα της κατάστασης,ακυρώνοντας την σοβαρότητα της ασθένειας μόνο και μόνο επειδή μιλάμε για γυναίκα. Οι ψυχικές διαταραχές ειναι ήδη παρεξηγημένες,ας μην κάνουμε την κατάσταση χειρότερη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Aleksa]

Συμφωνώ με την προλαλήσασα και επαυξάνω.
Να προσθέσω επίσης, οτι οι γενικεύσεις αποτελούν μια πρόχειρη διευκόλυνση στην οποία καταφεύγουμε όταν μια συζήτηση έχει πολύπλοκες πτυχές.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BRUCE]

Βίωσα ακριβώς το ίδιο από την πρώτη μου σχέση, πριν πολλά χρόνια. Κάποια στιγμή βέβαια από τη μεγάλη πίεση κατέρρευσα και πήρα τη μεγάλη απόφαση να χωρίσουμε. Το τι κατάρες μου έριξε δεν περιγράφεται.
Καταλαβαίνω απόλυτα τι πέρασες και τι περνάς. Εσύ ξέρεις καλύτερα για τον εαυτό σου, αλλά -κατά την ταπεινή μου γνώμη- είναι καλύτερο να μείνεις μακριά της για τη δική σου ψυχική ηρεμία.

Και να φανταστείς εγώ αυτό το άντεχα. Δηλαδή οκ ενοχλητικό, αλλά το άντεχα.. Εγώ δεν άντεχα την υπερβολική της κτητικότητα(ήθελε να είμαστε όλη μέρα μαζί, να τα κάνουμε όλα μαζί), και την υπερβολική ζήλια.. Τη συμπεριφορά της την δικαιολογούσα διότι επηρεαζόταν από την κατάθλιψη της.. Αλλά αυτή την κτητικότητα και αυτή τη ζήλια, δε μπορώ να τη δικαιολογήσω.
Εντάξει εμένα δε μου έχει μιλήσει καθόλου άσχημα.. Ακόμα και μετά τον χωρισμό που έχουμε βρεθεί, μου μιλάει πολύ όμορφα. Έχει σεβαστεί την απόφαση μου..
Το θέμα είναι ότι εγώ ακόμα δε το παίρνω απόφαση, και την κυνηγάω, διότι αγαπιόμαστε, αλλά οι συνθήκες δεν μας ευνοούν και πολύ.. Πλέον όλοι είναι εναντίον μου να τα ξανά βρούμε, και εγώ νιώθω ότι δε θα αλλάξει κάτι ριζικά.. Απλά το όλο θέμα είναι ότι δέθηκα με την κοπέλα, και νιώθω τώρα την μοναξιά και το κενό..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[me.]

οι γενικεύσεις αποτελούν μια πρόχειρη διευκόλυνση στην οποία καταφεύγουμε όταν μια συζήτηση έχει πολύπλοκες πτυχές.

Ναι, αλλά είναι κουραστικό να το ψάχνεις πτυχή-πτυχή
Που είναι και πολύπλοκες.
Άσε που σίγουρα όλο και κάποιες πτυχές θα μας ξεφεύγουν.
Κι απ'αυτές που δεν θα μας ξεφεύγουν εσύ θα θεωρείς σημαντική τη μία, εγώ την άλλη, ο άλλος την παράλλη και γινόμαστε βαβέλ.
Ε, δεν γίνεται έτσι δουλειά, πελαγοδρομούμε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Ναι, αλλά είναι κουραστικό να το ψάχνεις πτυχή-πτυχή
Που είναι και πολύπλοκες.
Άσε που σίγουρα όλο και κάποιες πτυχές θα μας ξεφεύγουν.
Κι απ'αυτές που δεν θα μας ξεφεύγουν εσύ θα θεωρείς σημαντική τη μία, εγώ την άλλη, ο άλλος την παράλλη και γινόμαστε βαβέλ.
Ε, δεν γίνεται έτσι δουλειά, πελαγοδρομούμε.

Μαλλον αστειεύεσαι εσυ αλλα επειδη κάποιοι όντως δεν μπαίνουν καν στον κόπο να σκεφτούν λιγο, ωραια,ας γενικεύσουμε τοτε οτι όλες οι γυναίκες ειναι ετσι,να αρχίσουμε και εμείς να παραπονιομαστε οτι "εχουμε τον μαλακομαγνητη!!1" or sth, να δεις για το ποτε θα έρθουν όλα τα αρσενικά του φόρουμ να μας βρίσουν. Αλλα όχι μωρε,για τις γυναίκες επιτρέπεται να κάνουμε γενικεύσεις,για εσάς όχι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[me.]

Μαλλον αστειεύεσαι εσυ αλλα επειδη κάποιοι όντως δεν μπαίνουν καν στον κόπο να σκεφτούν λιγο, ωραια,ας γενικεύσουμε τοτε οτι όλες οι γυναίκες ειναι ετσι,να αρχίσουμε και εμείς να παραπονιομαστε οτι "εχουμε τον μαλακομαγνητη!!1" or sth, να δεις για το ποτε θα έρθουν όλα τα αρσενικά του φόρουμ να μας βρίσουν. Αλλα όχι μωρε,για τις γυναίκες επιτρέπεται να κάνουμε γενικεύσεις,για εσάς όχι

Η επίδραση ενός μηνύματος εξαρτάται και από τον αποστολέα και από τον λήπτη.
Εάν, ηθελημένα ή αθέλητα, πετάξω έναν "σπόρο" γενίκευσης αλλά ξέρεις πως δεν υπάρχει καλλιεργήσιμο έδαφος να φυτρώσει, τότε μπορείς να τον αφήνεις να πέσει χωρίς να σκάσεις και πολύ. Διαφορετικά, σπεύδεις να τον αρπάξεις και να τον συντρίψεις.

Γενικά στο νετ υπάρχει (πολύ) τέτοιο έδαφος.
Υπάρχει κι εδω μέσα τόσο πολύ ;
"επειδη κάποιοι όντως δεν μπαίνουν καν στον κόπο να σκεφτούν λιγο"
"να αρχίσουμε και εμείς να παραπονιομαστε οτι "εχουμε τον μαλακομαγνητη!!1" or sth, να δεις για το ποτε θα έρθουν όλα τα αρσενικά του φόρουμ να μας βρίσουν".
Τόσο πολύ πια !

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BRUCE]

Καλησπέρα σας ξανά στη παρέα, θα ήθελα να υποβάλλω για άλλη μια φορά τους προβληματισμούς μου: 'Έχοντας περάσει πάνω από 2 μήνες από το χωρισμό μου με τη κοπέλα, έχω δει κάποια πράγματα που με ανησυχούν, κυρίως για τον εαυτό μου. Τι εννοώ; Καταρχάς φέρθηκα άσχημα στην κοπέλα, από την άποψη ότι αυτή με θέλει, και εγώ την ενόχλησα 3 φορές από τότε, χωρίς όμως να έχω πραγματική διάθεση να τα ξανά βρω μαζί της. Νιώθω άσχημα με αυτή μου τη συμπεριφορά. Επειδή αυτές τις 3 φορές μιλήσαμε πιο αναλυτικά για τη σχέση μας θα ήθελα να ρωτήσω αν είναι κάποια πράγματα φυσιολογικά για μια κοπέλα 22 ετών, διότι είμαι άπειρος και δε ξέρω τι είναι φυσιολογικό και τι όχι: 1)Καταρχάς από την πρώτη στιγμή που ήμουν μαζί της είχε πει ότι δεν είναι ερωτευμένη μαζί μου, και τα έφτιαξε μαζί μου λόγω του ότι τις άρεζε πολύ ο χαρακτήρας μου και η εμφάνιση μου, αλλά μετά μου έλεγε ότι ήταν ερωτευμένη μαζί μου γιαυτό το λόγο ήθελε να είναι μαζί μου συνεχώς. 2) Είναι φυσιολογικό να θέλει να σε βλέπει κάθε μέρα, να κάνετε όλα σχεδόν τα πράγματα μαζί, να μην βγαίνουμε με φίλους, αλλά πάντα οι 2 μας, και να μου λέει ότι θέλει να είμαστε για πάντα μαζί ενώ γνωριζόμαστε μόλις 5-6 μήνες και δε υπάρχει και ο τρελός έρωτας μεταξύ μας; 3) Επίσης το να μην έχει σχεδόν καμία φίλη/φίλο και να κάθεται σχεδόν όλη μέρα σπίτι, και η μόνη της διέξοδος ουσιαστικά να ήμουν εγώ; 4) Το να απαιτεί τι να κάνω στη ζωή μου. Πχ ήθελε να κάνουμε ένα κοινό μεταπτυχιακό στο μέλλον, ή πχ το καλοκαίρι μου είπε πως δε θα πας διακοπές με κανένα φίλο, παρά μόνο μαζί μου, και με γονείς αν θέλεις! 5) Το να βγαίνει ραντεβού με άλλο αγόρι την επόμενη από τη μέρα που τη χώρισα, λέγοντας ότι και καλά ήταν από αντίδραση, ενώ καλά καλά δεν είχε χωρίσει από εμένα(δε προχώρησε με αυτό το αγόρι βέβαια).

Όλα τα παραπάνω είναι φυσιολογικά; Δε κοροϊδεύω, απλώς επειδή έχω μηδενική εμπειρία σε τέτοια θέματα, δε ξέρω, και φοβάμαι μήπως εγώ ήμουν υπερβολικός. Η κοπέλα είχε κάποια προβλήματα ψυχολογικού είδους(κατάθλιψη,κοινωνική φοβία-αγχώδης διαταραχή-διαταραχή πανικού), αλλά αυτά δε παίζουν ρόλο, καθώς και στη προηγούμενη σχέση που είχε φερόταν έτσι, και ακόμα τότε δεν είχε πάθει τίποτα από όλα αυτά. Ήταν τρομερά κτητική, απαιτητική,εγωίστρια, και ζηλιάρα, ενώ όταν κάτι τη πείραζε μιλούσε απότομα και άσχημα. Επίσης είχε και αλαζονεία πάνω της. Επίσης τώρα που μιλήσαμε πρόσφατα μου ανέφερε ότι και οι 2-3 καλές φίλες που είχε βρήκαν αγόρι και την γράφουν, με αποτέλεσμα να νιώθει ακόμα χειρότερα. Αυτό με κάνει να καταλάβω ότι εμένα ίσως με θέλει/ήθελε απλά και μόνο για να μην είναι μόνη της..

Γιατί όμως εγώ δε μπορώ να ξεκολλήσω από αυτή τη κοπέλα και να προχωρήσω τη ζωή μου; Τι φταίει λέτε; Η αλήθεια είναι πως ήθελα να δώσω μια δεύτερη ευκαιρία, ωστόσο όλο μου το περιβάλλον είναι αρνητικό, και εγώ μέσα μου δε βλέπω πολύ μέλλον και κολλάω.. Ωστόσο επειδή και εγώ είμαι ξεροκέφαλος αποζητώ να φάω ξανά το κεφάλι μου για να βάλω μυαλό.. :/

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassilis498]

αυτά είναι θέμα φίλων όχι θέμα σχέσης και σε αυτό μια χαρά έχεις εμπειρία πιστεύω. Απλά δεν έχει φίλους και είναι μόνη της. Προφανώς και δεν είναι "φυσιολογικό" και προφανώς και δεν είσαι ο μαλάκας της υπόθεσης ή τουλάχιστον δε θα πρεπε εσύ μπορεί να γουστάρεις και να ψάχνεις απλά κάποιον να σου πει δίκιο έχεις φίλε γύρνα πίσω που όπως το κόβω εκεί το πας.

σχέσεις που υπάρχουν από ανάγκη καλό είναι να ξεκόβονται όσο είναι καιρός. κι αυτό ισχύει και για τους 2 κι εσύ αν κοιτάξεις δεξιά αριστερά και βρεις μια άλλη θα ξεκολλήσεις αλλά δε μου φαίνεσαι και τύπος που φλερτάρει αβέρτα tbh οπότε η καταθλιπτική κοπελίτσα που σε θέλει και σε ξέρει είναι και για σένα ένα μαξιλαράκι ασφαλείας. win-win φαινομενικά αλλά με το καιρό θα το βλέπεις περισσότερο πως αυτά δεν είναι υγιή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BRUCE]

Ναι φίλε μου έτσι είναι! Βασικά έχω πολύ χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση και δε μπορώ να πάω και να μιλήσω εύκολα σε μια κοπέλα. H συγκεκριμένη κοπέλα ήταν η πρώτη μου σχέση, και πάλι εγώ δεν έκανα πολλά πράγματα, αυτή ήρθε και μου μίλησε πρώτη. Η παραπάνω κοπέλα επειδή με θέλει, όχι θεωρώ ότι τρελαίνεται στον έρωτα για εμένα, απλώς για να έχει μια συντροφιά καθώς ήταν χρόνια μόνη και λόγω και των προβλημάτων στην ψυχολογία της είναι όλη μέρα σπίτι κτλ και θέλει να ξεφεύγει.. Εγώ επειδή κολακεύομαι από το ενδιαφέρον της αυτό, και ενώ ξέρω πως δε έχει μέλλον αυτή η σχέση κολλάω εκεί πέρα και δε μπορώ να προχωρήσω τη ζωή μου και να κοιτάξω κάποια άλλη κοπέλα ή να ασχοληθώ με κάτι άλλο στη ζωή μου.. :/

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Anonyme]

Βρε συ BRUCE, άσε τις σχέσεις, ανθρώπους δεν έχεις γνωρίσει στη ζωή σου; Με το να μας ρωτάς αν είναι φυσιολογικές οι συμπεριφορές που περιγράφεις για όλο το γυναικείο φύλο, είτε νομίζεις πως είμαστε όλες ίδιες, είτε για κάποιο λόγο δεν έχεις συναναστραφεί ποτέ σου με γυναίκες. Δεν είναι η απειρία στον ερωτικό τομέα το θέμα σου, αλλά η απειρία στις ανθρώπινες σχέσεις. Γνώρισε κόσμο, κάνε φίλους και φίλες για να κατανοήσεις λίγο καλύτερα τον κόσμο γύρω σου και μη βάζεις διαχωριστικές γραμμές άντρες/γυναίκες, δεν χρειάζονται.

Αρχικά, επειδή είναι η πρώτη σου "σχέση", το έχεις μεγαλοποιήσει στο κεφάλι σου πάρα πολύ. Την κοπέλα αυτή τη γνώριζες έξι μήνες, εκ των οποίων οι τρεις ήταν από απόσταση. Την κοπέλα αυτή, δηλαδή, τη γνώριζες τρεις μήνες. Τρεις μήνες δεν είναι ούτε "σχέση" ούτε "τα 'χουμε" είναι βγαίνω με κάποιο ξένο άνθρωπο, να γνωριστούμε, να δούμε αν ταιριάζουμε κι από κει και πέρα βλέπουμε. Εσείς καλά-καλά δεν φτάσατε σε αυτό το στάδιο, αφού δεν ταιριάξατε!

Τώρα, όσον αφορά τη συμπεριφορά της, δεν είναι ούτε δικιά μας, ούτε δικιά σου δουλειά να κρίνουμε αν είναι φυσιολογική. Μπορεί να έφταιγαν τα ζητήματα που αντιμετωπίζει, μπορεί απλά να έχει κακό χαρακτήρα. Αυτό είναι δικό της πρόβλημα κι όχι δικό σου. Εσύ πρέπει να προβληματιστείς με το γιατί "τράβηξες" έναν τέτοιο άνθρωπο (κτητικό, ζηλιάρη κτλ.) κοντά σου (λες κι ο ίδιος πως έχεις θέμα αυτοπεποίθησης) και να δουλέψεις πάνω σε αυτό. Πώς; Διάβασε τα πάντα, δες ταινίες, ταξίδεψε, γνώρισε κόσμο, γίνε η καλύτερη δυνατή εκδοχή σου. Αν νιώθεις πως δεν μπορείς μόνος σου να δεις καθαρα, ζήτα βοήθεια.

Γιατί όμως εγώ δε μπορώ να ξεκολλήσω από αυτή τη κοπέλα και να προχωρήσω τη ζωή μου; Τι φταίει λέτε; Η αλήθεια είναι πως ήθελα να δώσω μια δεύτερη ευκαιρία, ωστόσο όλο μου το περιβάλλον είναι αρνητικό, και εγώ μέσα μου δε βλέπω πολύ μέλλον και κολλάω.. Ωστόσο επειδή και εγώ είμαι ξεροκέφαλος αποζητώ να φάω ξανά το κεφάλι μου για να βάλω μυαλό.. :/

Θέλει και ρώτημα; Γιατί είναι το σιγουράκι σου. Ξέρεις πως θα σε δεχτεί κι είναι πολύ πιο εύκολο να γυρίσεις σε μια προβληματική σχέση, απ' το να παλέψεις για κάτι καλύτερο. Είτε επειδή θεωρείς πως αυτό σου αξίζει, είτε από φόβο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BRUCE]

Βρε συ BRUCE, άσε τις σχέσεις, ανθρώπους δεν έχεις γνωρίσει στη ζωή σου; Με το να μας ρωτάς αν είναι φυσιολογικές οι συμπεριφορές που περιγράφεις για όλο το γυναικείο φύλο, είτε νομίζεις πως είμαστε όλες ίδιες, είτε για κάποιο λόγο δεν έχεις συναναστραφεί ποτέ σου με γυναίκες. Δεν είναι η απειρία στον ερωτικό τομέα το θέμα σου, αλλά η απειρία στις ανθρώπινες σχέσεις. Γνώρισε κόσμο, κάνε φίλους και φίλες για να κατανοήσεις λίγο καλύτερα τον κόσμο γύρω σου και μη βάζεις διαχωριστικές γραμμές άντρες/γυναίκες, δεν χρειάζονται.

Αρχικά, επειδή είναι η πρώτη σου "σχέση", το έχεις μεγαλοποιήσει στο κεφάλι σου πάρα πολύ. Την κοπέλα αυτή τη γνώριζες έξι μήνες, εκ των οποίων οι τρεις ήταν από απόσταση. Την κοπέλα αυτή, δηλαδή, τη γνώριζες τρεις μήνες. Τρεις μήνες δεν είναι ούτε "σχέση" ούτε "τα 'χουμε" είναι βγαίνω με κάποιο ξένο άνθρωπο, να γνωριστούμε, να δούμε αν ταιριάζουμε κι από κει και πέρα βλέπουμε. Εσείς καλά-καλά δεν φτάσατε σε αυτό το στάδιο, αφού δεν ταιριάξατε!

Τώρα, όσον αφορά τη συμπεριφορά της, δεν είναι ούτε δικιά μας, ούτε δικιά σου δουλειά να κρίνουμε αν είναι φυσιολογική. Μπορεί να έφταιγαν τα ζητήματα που αντιμετωπίζει, μπορεί απλά να έχει κακό χαρακτήρα. Αυτό είναι δικό της πρόβλημα κι όχι δικό σου. Εσύ πρέπει να προβληματιστείς με το γιατί "τράβηξες" έναν τέτοιο άνθρωπο (κτητικό, ζηλιάρη κτλ.) κοντά σου (λες κι ο ίδιος πως έχεις θέμα αυτοπεποίθησης) και να δουλέψεις πάνω σε αυτό. Πώς; Διάβασε τα πάντα, δες ταινίες, ταξίδεψε, γνώρισε κόσμο, γίνε η καλύτερη δυνατή εκδοχή σου. Αν νιώθεις πως δεν μπορείς μόνος σου να δεις καθαρα, ζήτα βοήθεια.



Θέλει και ρώτημα; Γιατί είναι το σιγουράκι σου. Ξέρεις πως θα σε δεχτεί κι είναι πολύ πιο εύκολο να γυρίσεις σε μια προβληματική σχέση, απ' το να παλέψεις για κάτι καλύτερο. Είτε επειδή θεωρείς πως αυτό σου αξίζει, είτε από φόβο.

Ευχαριστώ για την απάντηση σου! Φίλους έχω πολλούς, απλώς φίλες δεν έχω.. Ναι με γυναίκες δε έχω πολλές συναναστροφές και επειδή υπάρχουν διαφορές μεταξύ αντρών και γυναικών, και ειδικότερα μέσα σε μια σχέση ρώτησα διότι δε γνωρίζω.. Κατ' εμέ είναι αφύσικες αυτές οι συμπεριφορές, ωστόσο ρωτάω διότι μέσα σε σχέσεις έχω ακούσει ότι πολλές φορές γίνονται αφύσικες συμπεριφορές..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος]

Χώρισα... και τώρα; Τι κάνουμε;

Τσέκαρε τους τελευταίους δείκτες ανεργίας. Αν έχεις δουλειά, θα νιώσεις καλύτερα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BLUE SEA]

Καταρχάς φέρθηκα άσχημα στην κοπέλα, από την άποψη ότι αυτή με θέλει, και εγώ την ενόχλησα 3 φορές από τότε, χωρίς όμως να έχω πραγματική διάθεση να τα ξανά βρω μαζί της. Νιώθω άσχημα με αυτή μου τη συμπεριφορά.

Καταρχάς, θα σου πω ότι σε κατανοώ απόλυτα και δεν υποβαθμίζω τους προβληματισμούς σου.
Πόσο θα αντέξεις όμως; Καλό είναι να σκεφτόμαστε ανθρώπινα και μεγαλόψυχα, αλλά μέχρι ενός σημείου. Αν πάθεις κάτι, θα υποφέρεις περισσότερο και θα στενοχωρήσεις και τους ανθρώπους που σε αγαπούν ουσιαστικά.

4) Το να απαιτεί τι να κάνω στη ζωή μου. Πχ ήθελε να κάνουμε ένα κοινό μεταπτυχιακό στο μέλλον, ή πχ το καλοκαίρι μου είπε πως δε θα πας διακοπές με κανένα φίλο, παρά μόνο μαζί μου, και με γονείς αν θέλεις!

Ένα μεταπτυχιακό είναι καλό να το κάνεις. Θα σε βοηθήσει πάρα πολύ όχι μόνο να εξελίξεις τον εαυτό σου, αλλά και να ξεπεράσεις την κοπέλα.

5) Το να βγαίνει ραντεβού με άλλο αγόρι την επόμενη από τη μέρα που τη χώρισα, λέγοντας ότι και καλά ήταν από αντίδραση, ενώ καλά καλά δεν είχε χωρίσει από εμένα(δε προχώρησε με αυτό το αγόρι βέβαια).
/

Μόνο γι' αυτό δεν αξίζει να συνεχίσεις.

Ναι φίλε μου έτσι είναι! Βασικά έχω πολύ χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση και δε μπορώ να πάω και να μιλήσω εύκολα σε μια κοπέλα. /

"Μάθε να αγαπάς τον εαυτό σου". Αξίζεις πολύ περισσότερο απ' όσο νομίζεις. Πάνω απ' όλα είσαι ένας νέος άνθρωπος και θα σου δοθούν πολλές ευκαιρίες στη ζωή σου. Σκέφτηκες ότι όλη αυτή την περίοδο που είσαι πολύ προβληματισμένος μπορεί να ενδιαφέρεται για σένα μια άλλη κοπέλα, η οποία να είναι και πιο κατάλληλη;
Εγώ σου μιλάω φιλικά και ανθρώπινα. Εσύ θα πάρεις την τελική απόφαση. Εύχομαι να βρεις μια κοπέλα, που να σου δώσει την αγάπη και την εκτίμηση που αξίζεις, όπως αξίζει και κάθε άνθρωπος.

Τσέκαρε τους τελευταίους δείκτες ανεργίας. Αν έχεις δουλειά, θα νιώσεις καλύτερα!

Έχεις απόλυτο δίκιο. Αυτά είναι τα σοβαρά προβλήματα, όπως και τα προβλήματα υγείας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.