Ψυχολογία vs Ψυχιατρική

[theio_vrefos]

Παιδιά ο ψυχολόγος δεν είναι γιατρός. Όσο έχω εγώ δικαίωμα να γράψω φάρμακα, τόσο έχει και ο ψυχολόγος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[e-stekoumenos]

Ο ψυχολόγος σε καμμιά περίπτωση δεν μπορεί να δώσει φάρμακα (λόγο έλλειψης σχετικού γνωστικού υπόβαθρου) και συνεπώς ασθένειες που θεραπεύονται κυρίως με φάρμακα δεν υπάγονται στις αρμοδιότητες ενός ψυχολόγου. Η αυθεντία στην ιεραρχία των εργαζόμενων στις ψυχικές νόσους (ομάδα Ψ) είναι ο ψυχίατρος ο οποίος έχει και τον πρώτο λόγο,μετά έρχεται ο ψυχολόγος και μετά οι κοινωνικοί λειτουργοί.Το υποδεέστερο του ψυχολόγου ξεκινάει βασικά απ τις γνώσεις του που πάνω στην φυσιολογία του ανθρώπου είναι ελαχιστότατες μπροστά σε αυτά που ξέρει ο ψυχίατρος.Και αυτές οι γνώσεις είναι πολύ σημαντικές δεδομένου οτι κάποιες αμιγώς βιολογικές παθήσεις (πχ προβλήματα του Θυρεοειδούς αδένα) υποδύονται συμπτώματα ψυχικής νόσου και έτσι ένας ψυχολόγος είναι εντελώς ανίκανος να κάνει διαφοροδιάγνωση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[crazyhelen]

Πολλοί άνθρωποι με ψυχικές διαταραχές, δεν έχουν ανάγκη από φάρμακα, αλλά από έναν άνθρωπο που θα κάτσει να ακούσει το πρόβλημά τους και θα μπορέσει να κατευθύνει τη σκέψη τους προς μια θετική οδό. Για ψυχοθεραπεία από το σπίτι (!!!) προτείνω ανεπιφύλακτα το βιβλίο του David Burns "Αισθανθείτε καλά". Ακόμα και αν δεν συμβαίνει κάτι κακό, αυτό το βιβλίο σου δίνει έναν μπούσουλα, για να μπορείς να οργανώνεις τις αρνητικές σκέψεις έτσι ώστε να μην σε οδηγούν σε απαισιόδοξα συμπεράσματα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[bunny217]

Παιδιά ο ψυχολόγος δεν είναι γιατρός. Όσο έχω εγώ δικαίωμα να γράψω φάρμακα, τόσο έχει και ο ψυχολόγος.

κι εγώ το ξέρω αυτό απο έναν φίλο μου στην ιατρική που θα ακολουθήσει την ψυχιατρική.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[theio_vrefos]

ευχαριστώ ρε bunny που το πόσταρες και 2 φορές για να το βάλουν καλά στο μυαλό τους :p πέρα απο την πλάκα όμως respect.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[bunny217]

Κατα λάθος έγινε αλλά πιστεύω το εμπέδωσαν

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Puff_Daddy]

Έχω διαβάσει ψυχιατρική.(ήταν Hobby μου)[εν τούτοις δεν είμαι φοιτητής ιατρικής, οπότε αν κάπου σφάλλω ας με διορθώσουν οι αρμόδιοι]

Λοιπόν. Η ψυχιατρική είναι ΙΑΤΡΙΚΗ. Υπάρχει η κλασσική και η ομοιοπαθητική. Ο ψυχίατρος, ανάλογα την ειδικότητα του θα σου γράψει φάρμακα, ή βότανα(ρίζες βαλεριάνας π.χ που γράφονται κατά της αυπνίας), ή τίποτα από τα δύο. Δεν είναι απαραίτητο οτι ο ψυχίατρος θα σου γράψει φάρμακα. Υπάρχει και η ψυχανάλυση που την κάνει ο ψυχίατρος (ο Freud που την εισήγαγε ήταν Ψυχίατρος).

Περί θεραπευτικών μεθόδων:

Η κατάθλιψη, ανάλογα με τη μορφή της, θεραπεύεται αναλόγως. Είτε με ψυχανάλυση, είτε με χορήγηση ελαφρών αντικαταθλιπτικών. Η πρώτη θεραπεία σαφώς διαρκεί περισσότερο.

Στις βαριές ψυχικές νόσους γίνεται συνδυασμένη θεραπεία, με ψυχίατρο και ψυχολόγο.

Επίσης, ο ψυχίατρος ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ψυχολόγος. Η ψυχιατρική περιλαμβάνει την ψυχολογία.

Εάν ενδιαφέρεσαι για βιβλία σχετικά με αυτό, διάβασε:

Ανδρέας Εμπειρίκος - Μία περίπτωσις ιδεοψυχαναγκαστικής νευρώσεως με πρόωρες εκσπερματώσεις (ήταν ψυχίατρος ο Α. Εμπειρίκος)

Ψυχιατρική - Χριστοδούλου και συνεργάτες, Ψυχιατρική Κλινική Παν. Αθηνών

Αυτά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[smmg]

Ποιά από τις δύο επιστήμες θεωρείτε πιο "έμπιστη" και ποιά θα συμβουλευόσασταν αν υπήρχε λόγος?

Η επιλογή εξαρτάται από το περιστατικό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Betadine]

Η ψυχιατρική όπως είπε ο puff daddy είναι Ιατρική. Και όπως κάθε κλάδος της Ιατρικής χρησιμοποιεί εκτός των άλλων και φάρμακα για την ίαση της εκάστοτε ασθένειας. Έχοντας κάνει αυτήν την εισαγωγή έρχομαι να θέσω κάποια ερωτήματα:
1) Κάθε φορά που πάτε στο γιατρό ( οποιονδήποτε) σας δίνει πάντα φάρμακο ?
2) Λαμβάνουνε φάρμακα για τον αντικειμενικό σκοπό τους, γιατί λοιπόν να μην παιρνουμε και ψυχοφάρμακα αν όντως τα χρειαζόμαστε ?

Σίγουρα η ιδέα ενώς ψυχολόγου φαντάζει πιο "καθησυχαστική". Ισως γιατί έχουμε συνηθήσει ένα σώμα φθαρτό αλλά με το πνεύμα "αφθαρτό και τέλειο". Ο εγκέφαλος αλήθεια δεν είναι μέρος του σωματός μας? Ένα απο τα πολλά όργανα που όπως και καθε άλλο εχει κ αυτό πιθανότητες να δυσλειτουργησει.
Στην περίπτωση της κατάθλιψης ας πούμε, πολλες φορες βασίζεται σε γενετικά αίτια και αυτό δεν αλλάζει με καμια ψυχοθεραπεία. Σαφώς και η τελευταια θα βοηθούσε αλλα μόνο παρωδίκα αν γινότανε μεμονομενη. Ο ασθενής θα καταντουσε να δίνει όλα του τα λεφτά στους ψυχολόγους και να ταλαιπορείται απο την ασθένεια του όσο κ ενας μείωπας χωρίς γυαλιά που προσπαθούν να τον πεισουν να δει καθαρά.

Έτσι λοιπόν θεωρώ οτι όλη αυτή η φοβία για τους ψυχιάτρους δεν είναι τιποτα άλλο απο ένα στερεότυπο που μόνο κακό κάνει και στην τελική έχει καταδικάσει πολλους ανθρώπους σε ψυχοθεραπίες χωρίς αντίκρισμα. Αυτα !

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ορφέας]

Η άποψη μου ταυτίζεται απόλυτα με τον Puff_Daddy και τον Betadine όσον αφορά το ότι , οι περισσότερες ψυχικές ασθένειες θεραπεύονται με σωστό συνδυασμό συνεδρίων (συζήτηση-ψυχανάλυση) και ψυχοφαρμάκων . Όπως πολύ σωστά και απλά έθεσε ο Betadine ο εγκέφαλός μας είναι ένα όργανο του σώματός μας (κατά την άποψή μου το σημαντικότερο , αλλά και το πιο πολύπλοκο) το οποίο μπορεί να δυσλειτουργεί .
Αυτό που είναι σημαντικό , είναι να καταλάβουν οι άνθρωποι , ότι δεν είναι κακό πράγμα η χρήση ψυχοφαρμάκων όσο και αν δεν μας κάθεται καλά , διότι έτσι η θεραπεία γίνεται πιο αποτελεσματική και πιο άμεση . Όσο αφορά το τελευταίο , η αμεσότητα της αντιμετώπισης των ψυχασθενειών είναι σημαντική , διότι όσο ο ασθενής δεν πηγαίνει σε κάποιο ψυχίατρο η ψυχολόγο τόσο η ασθένεια μεγαλώνει και αυξάνεται ο χρόνος θεραπείας.
Πράγματι όμως , αυτό που συμβαίνει συνήθως είναι να αποφεύγουμε αρχικά τους γιατρούς και την λήψη φαρμάκων , αλλά αργά η γρήγορα θα καταλήξουμε σ’ αυτά διότι με δική μας ευθύνη μεγιστοποιήσαμε το πρόβλημά μας.
[FONT=&quot]Επίσης , αυτός ο φόβος για τα φάρμακα προέρχεται πιθανόν από αγνοία , διότι ο ψυχίατρος μπορεί να μας εξηγήσει την λειτουργία και τον τρόπο δράσης των φαρμάκων και θα καταλάβουμε αμέσως ότι , όχι μόνον δεν υπάρχει κίνδυνος , αλλά δρουν όπως όλα τα άλλα φάρμακα : θεραπεύουν !!!
Ένα είναι το σίγουρο , ποτέ δεν ξέρουμε άν μια απλή μορφή (π.χ.κατάθληψη) μπορεί να εξελιχθεί σε σοβαρή μορφή ψυχασθένειας και μάλιστα χρόνια .
[/FONT]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

διότι ο ψυχίατρος μπορεί να μας εξηγήσει την λειτουργία και τον τρόπο δράσης των φαρμάκων και θα καταλάβουμε αμέσως ότι , όχι μόνον δεν υπάρχει κίνδυνος , αλλά δρουν όπως όλα τα άλλα φάρμακα : θεραπεύουν !!!

Ομως στα φάρμακα υπάρξει κάποιο μη επιθυμητό αποτέλεσμα. Και στα φάρκακα για τον εγκέφαλο μπορεί αυτό το απότελεσμα να είναι πιο σημαντικό απο μια ναυτία

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ορφέας]

Ομως στα φάρμακα υπάρξει κάποιο μη επιθυμητό αποτέλεσμα. Και στα φάρκακα για τον εγκέφαλο μπορεί αυτό το απότελεσμα να είναι πιο σημαντικό απο μια ναυτία

Κατά πρώτον ’’ο φόβος φυλάει τα έρμα’’ και δεύτερον λογικό είναι να φοβόμαστε κάτι για το οποίο δεν γνωρίζουμε καλά. Επίσης συμφωνώ ότι σε όλα τα φάρμακα υπάρχουν παρενέργειες . Όμως αυτή η λογική είναι επικίνδυνη όταν έχουμε κάποιο πρόβλημα , ασθένεια η πάθηση να αποφεύγουμε την χορήγηση φαρμάκων . Το επικίνδυνο είναι η λανθασμένη χορήγηση από τον γιατρό. Διότι όσο επικίνδυνη η χορήγηση ενός φαρμάκου από έναν ψυχίατρο , τόσο επικίνδυνη είναι και η χορήγηση μιάς ασπιρίνης από ενάν παθολόγο σε κάποιον που έχει έλλειψη ενζύμου G6PD .Επαναλαμβάνω και πάλι αυτό που είπε ο puff daddy ότι η ψυχιατρική είναι Ιατρική. Και όπως κάθε κλάδος της Ιατρικής χρησιμοποιεί εκτός των άλλων και φάρμακα για την ίαση της εκάστοτε ασθένειας.Η γνώμη μου πάντως για την ψυχολογία vs ψυχιατρική είναι ότι τα φρουδικά μοντέλα θεραπείας για ψυχικές ασθένειες , παραχωρούν την θέση τους μέρα με την μέρα σε μεθόδους θεραπείας μέσω της ψυχιατρικής ( φάρμακα και ψυχολογική υποστήριξη ).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Κατά πρώτον ’’ο φόβος φυλάει τα έρμα’’ και δεύτερον λογικό είναι να φοβόμαστε κάτι για το οποίο δεν γνωρίζουμε καλά. Επίσης συμφωνώ ότι σε όλα τα φάρμακα υπάρχουν παρενέργειες . Όμως αυτή η λογική είναι επικίνδυνη όταν έχουμε κάποιο πρόβλημα , ασθένεια η πάθηση να αποφεύγουμε την χορήγηση φαρμάκων . Το επικίνδυνο είναι η λανθασμένη χορήγηση από τον γιατρό. Διότι όσο επικίνδυνη η χορήγηση ενός φαρμάκου από έναν ψυχίατρο , τόσο επικίνδυνη είναι και η χορήγηση μιάς ασπιρίνης από ενάν παθολόγο σε κάποιον που έχει έλλειψη ενζύμου G6PD .Επαναλαμβάνω και πάλι αυτό που είπε ο puff daddy ότι η ψυχιατρική είναι Ιατρική. Και όπως κάθε κλάδος της Ιατρικής χρησιμοποιεί εκτός των άλλων και φάρμακα για την ίαση της εκάστοτε ασθένειας.Η γνώμη μου πάντως για την ψυχολογία vs ψυχιατρική είναι ότι τα φρουδικά μοντέλα θεραπείας για ψυχικές ασθένειες , παραχωρούν την θέση τους μέρα με την μέρα σε μεθόδους θεραπείας μέσω της ψυχιατρικής ( φάρμακα και ψυχολογική υποστήριξη ).

Δεν διαφωνώ όσα λές, αλλά θα προτιμούσα να λύσω ένα πρόβλημα μου με τον ψυχολογό παρά με τον ψυχιάτρο... Αν και οι δυο μπορούν να το λύσουν γιατι να επιλέξω τον ψυχιάτρος ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MonaXoS]

Νομίζω πως δεν τίθεται ζήτημα επιλογής. Οι δύο επιστήμες είναι εκ διαμέτρου διαφορετικές μεταξύ τους. Το σημείο τομής τους είναι η κλινική ψυχολογία, δηλαδή ο κλαδος της ψυχολογίας που ασχολείται με τις αποκλίνουσες περιπτώσεις (σχιζοφρένεια, εμμονές κτλ) και κάνει λόγο σε φυσιολογικές (=φύση του σώματος) αιτίες. Οι ψυχολόγοι ασχολούνται με ένα μεγάλο φάσμα προβλημάτων, με μεθόδους κυρίως θεωρητικές. Αυτό βέβαια δεν είναι νόμος. Η συνεργασία θεωρητικής μεθοδολογίας και φυσιολογικής μεθοδολογίας είναι πολύ διαδεδομένη.

Η ψυχιατρική από την άλλη δίνει αίτια φυσιολογικής φύσεως. Για παράδειγμα λένε ότι οι αγχωτικές διαταραχές είναι αποτέλεσμα ορμονικής ανωμαλίας και έτσι λύνουν το πρόβλημα με τη χορήγηση κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής.

Πλέον δεν τίθεται ζήτημα επιλογής. Οι δύο ειδικότητες συνεργάζονται μεταξύ τους αρκετά στενά. Αν ο ένας νομίζει οτι η άλλη ειδικότητα έιναι πιο καλή για τον πελάτη, τότε τον στέλνει στον ψυχολόγο/Ψυχίατρο αντίστοιχα...

Από ότι βλέπω υπάρχει μεγάλη σύγχιση για το θέμα "ψυχολογία-ψυχιατρικη" κ δυστυχώς οι δύο όροι ταυτίζονται! Όταν πάρω το πτυχίο μου νομίζω πως θα πρέπει να κινητοποιηθώ για να διαδωθεί η ψυχολογία και ο σωστός ορισμός της... Ως τότε έχουμε άλλα 2 χρόνια!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[smmg]

Αγαπητέ Betadine.
Διάβασα το πολύ ενδιαφέρον γράμμα σου.
Θεωρώ ότι είναι χρήσιμο & αφορά όλους μας.

Ίσως η Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση - όπως προφανώς γνωρίζεις - είναι το μεγαλύτερο "άλμα" στον τομέα της Υγείας και της Φροντίδας ατόμων με Ψυχολογικά / Ψυχιατρικά προβλήματα, που έγινε στην Ευρώπη αλλά και στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια.

Υπάρχουν ακόμα πολλά να γίνουν. Θέμα συναρπαστικό - με επιτυχίες, δυσκολίες, ματαιώσεις - όπως ακριβώς η ζωή.

Σ' ευχαριστώ,
smmg, 21-X-05.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[obscured]

Διαβαζοντας την συζητηση βλεπω οτι η πλειονοτητα εχει πολυ επιφανιακη και πολυ λανθασμενη αποψη για τη ψυχιατρικη. Οι περισοτεροι μου δινουν την εντυπωση πως πιστευουν οτι πηγαινοντας σε εναν ψυχιατρο αυτος θα σε χαπακωσει (διαβασα πιο πανω για στεντον κτλ) θα σου δωσει φαρμακα που θα αλαξουν τον χαρακτηρα σου, θα σε αποβλακωσουν κτλ. Η αληθεια ειναι πολυ διαφορετικη. Η πλειονοτητα των ανθρωπων που επισκεπτετε καποιον ψυχιατρο ειναι ατομα που ειναι γυρω σας, φιλοι σας, γνωστοι σας και γενικοτερα, ατομα που δεν πιστευετε οτι εχουν καποιο προβλημα. Ο ψυχιατρος ειναι ΚΑΙ ψυχολογος, ο ψυχιατρος κανει ψυχαναληση οπως ακριβως και ο ψυχολογος αλλα μπορει αν ειναι απαραιτητο να δωσει στον ασθενη και φαρμακευτικη αγωγη. Δεν ειναι ολα τα ψυχοφαρμακα ναρκωτικα. Τα πιο συνηθησμενα ειναι τα αντικαταθλιπτικα που δεν εχουν καμια κατασταλτικη δραση, το αντιθετο μαλιστα. Ακομα και τα αγχολυτικα που συνηθως δινονται ειναι πολυ ηπια και επηρεαζουν ελαχιστα την νοητικη κατασταση του ασθενους. Μισο xanax, που μπορει να παρει καποιος για να ανακουφιστει απο το αγχος μεχρι να αρχισει η θεραπεια του να εχει αποτελεσματα, εχει πολυ μικροτερο αντικτυπο στη νοητικη του κατασταση απο δυο ποτα που θα πιει καποιος αλλος για να coolαρει, ποσο μαλλον απο ενα joint. Καλο θα ηταν λοιπον να ξεπερασουμε τους φοβους μας και τα ταμπου που υπαρχουν γυρω απο το θεμα της ψυχικης υγειας. Εξαλου το 30% απο μας ημαστε υποψηφιοι να παθουμε καταθληψη, πολλοι μαλιστα μπορει να εχουμε παθει ηδη και να μην το ξερουμε. Το θεμα ειναι οτι τετοιες περιπτωσεις πλεον αντιμετωπιζονται. Εν τελη δεν υπαρχει λογος να αισθανεσε ασχημα οταν υπαρχει η δυνατοτητα να εισαι καλα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου obscured αν και δεν νομίζω να είχαν πει πολλοί κάτι διαφορετικό απο σένα Ίσως να φταίει οτι έχω καιρό που διάβασα τη συζήτηση

btw καλωσόρισες!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Δεν θέλω να επαναλάβω τα όσα σωστά γράφτηκαν σχετικά με την παρατήρηση ότι ο μεν ψυχίατρος είναι γιατρός αλλά ο ψυχολόγος όχι.
Θα απαντήσω μόνο στο εξής:γιατί κάποιος να απευθύνεται σε ψυχολόγο κι όχι σε ψυχίατρο.
Γιατί είναι τελείως διαφορετικά τα αντικείμενα και οι παθήσεις που πραγματεύονται.Συμπτώματα που ανήκουν στο αντικείμενο της κλινικής ψυχολογίας(κατάθλιψη,τάσεις αυτοκτονίας κλπ.) αντιμετωπίζονται με την βοήθεια ψυχολόγου ο οποίος μπορεί και να σου συστήσει την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή(τουλάχιστον στο εξωτερικό στην Ελλάδα δεν ξέρω αν μπορούν).Ο ψυχίατρος ασχολείται με βαρύτερες ψυχικές παθήσεις στις οποίες δεν μπορεί να ανταπεξέλθει ο ψυχολόγος,παθήσεις στις οποίες το άτομο δεν έχει επικοινωνία με την πραγματικότητα οπότε δεν είναι σε θέση και να κάνει συνεδρίες με τον ψυχολόγο.Ο ψυχολόγος σε βοηθά μόνος σου και συνειδητά να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα κατευθύνοντας σε,ο ψυχίατρος έρχεται όταν χρήζεις ιατρικής βοήθειας δλδ δεν είσαι σε θέση να βοηθήσεις τον εαυτό σου.
Είναι λεπτή η διαφορά φανταστείτε κατι σαν φυσιοθεραπευτή και ορθοπεδικό.Ο πρώτος σε βοηθά να αντιμετωπίσεις εσύ κάτι ενώ ο δεύτερος έρχεται όταν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα μόνος σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MonaXoS]

Ο ψυχιατρος ειναι ΚΑΙ ψυχολογος, ο ψυχιατρος κανει ψυχαναληση οπως ακριβως και ο ψυχολογος

Εδώ μόνο θα διαφωνήσω. Σε καμία περίπτωση κάποιος που έχει σπουδάσει ιατρική και έπειτα έκανε μεταπτυχιακή στην ψυχιατρική (δηλαδή λειτουργία του ανθρώπινου νευρικού συστήματος και συσχετίσεις με την ανθρώπινη παρατηρούμενη και μη συμπεριφορά) δεν είναι το ίδιο με έναν ψυχολόγο, του οποίου οι σπουδές είναι πολύ πιο εξειδικευμένες σε τομείς όπως η ανθρώπινη ψυχολογική ανάπτυξη, η συναισθηματική στήριξη, η συμβουλευτική, η ψυχολογία των πενθόντων, ο σχεδιασμός και η πραγματοποίηση ψυχολογικών πειραμάτων, η θεωρία του Νου κτλ.

Μόνο ο κλινικός ψυχολόγος ταιρίαζει λίγο με τον ψυχίατρο και ίσως και ο γνωστικός.

Βέβαια σε αυτό που λες ότι πολύ ψυχίατροι χρησιμοποιούν την ψυχανάλυση είναι αλήθεια, καθώς η ψυχανάλυση ξεκίνησε ως ψυχιατρική μέθοδος ακόμη και από τον ίδιο τον Φρόιντ, ο οποίος ήθελε με αυτό τον τρόπο να "γιατρέψει" την υστερία των γυναικών της τότε εποχής αλλά και φαινόμενα παράλυσης κτλ που πίστευε ότι οφείλονταν σε ασυνείδητες σεξουαλικές σκέψεις.

Αλλά οι ψυχίατροι σε καμία περίπτωση δεν χρησιμοποιούν τις υπόλοιπες ψυχολογικές μεθόδους (π.χ. ανθρωποκεντρική θεωρία, φιλοσοφική θεωρία, συνδιαλεκτική, συστημική, θεωρία Erikson, θεωρία ανάπτυξης του Πιαζέ, λογικοθυμική θεωρία κτλ κτλ κτλ)

Αυτό σχετικά με τους ψυχίατρους ότι και καλά είναι το "όλα-σε-ένα-και-γιατροί-και-ψυχολόγοι" έχει αρχίσει να με εκνευρίζει πάρα πολύ γιατί το ακούω συχνά! Αν είναι έτσι, τότε εμείς οι ψυχολόγοι γιατί υπάρχουμε; Ας καταργηθεί το επάγγελμα να πάμε σπίτια μας!

Ψυχολογία και Ψυχιατρική λειτουργούν σωστά μόνο μέσα στα πλαίσια της συνεργασίας μεταξύτ ων δύο ειδικοτήτων, και πάλι όπου χρειάζεται (π.χ. δεν θα πάει κάποιος με εμονές σε έναν ψυχίατρο, ούτε ένας σχιζοφρενής σε έναν συμβουλευτικό ψυχολόγο...)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[giannisvitara]

Εδώ μόνο θα διαφωνήσω. Σε καμία περίπτωση κάποιος που έχει σπουδάσει ιατρική και έπειτα έκανε μεταπτυχιακή στην ψυχιατρική (δηλαδή λειτουργία του ανθρώπινου νευρικού συστήματος και συσχετίσεις με την ανθρώπινη παρατηρούμενη και μη συμπεριφορά) δεν είναι το ίδιο με έναν ψυχολόγο, του οποίου οι σπουδές είναι πολύ πιο εξειδικευμένες σε τομείς όπως η ανθρώπινη ψυχολογική ανάπτυξη, η συναισθηματική στήριξη, η συμβουλευτική, η ψυχολογία των πενθόντων, ο σχεδιασμός και η πραγματοποίηση ψυχολογικών πειραμάτων, η θεωρία του Νου κτλ.

Μόνο ο κλινικός ψυχολόγος ταιρίαζει λίγο με τον ψυχίατρο και ίσως και ο γνωστικός.

Βέβαια σε αυτό που λες ότι πολύ ψυχίατροι χρησιμοποιούν την ψυχανάλυση είναι αλήθεια, καθώς η ψυχανάλυση ξεκίνησε ως ψυχιατρική μέθοδος ακόμη και από τον ίδιο τον Φρόιντ, ο οποίος ήθελε με αυτό τον τρόπο να "γιατρέψει" την υστερία των γυναικών της τότε εποχής αλλά και φαινόμενα παράλυσης κτλ που πίστευε ότι οφείλονταν σε ασυνείδητες σεξουαλικές σκέψεις.

Αλλά οι ψυχίατροι σε καμία περίπτωση δεν χρησιμοποιούν τις υπόλοιπες ψυχολογικές μεθόδους (π.χ. ανθρωποκεντρική θεωρία, φιλοσοφική θεωρία, συνδιαλεκτική, συστημική, θεωρία Erikson, θεωρία ανάπτυξης του Πιαζέ, λογικοθυμική θεωρία κτλ κτλ κτλ)

Αυτό σχετικά με τους ψυχίατρους ότι και καλά είναι το "όλα-σε-ένα-και-γιατροί-και-ψυχολόγοι" έχει αρχίσει να με εκνευρίζει πάρα πολύ γιατί το ακούω συχνά! Αν είναι έτσι, τότε εμείς οι ψυχολόγοι γιατί υπάρχουμε; Ας καταργηθεί το επάγγελμα να πάμε σπίτια μας!

Ψυχολογία και Ψυχιατρική λειτουργούν σωστά μόνο μέσα στα πλαίσια της συνεργασίας μεταξύτ ων δύο ειδικοτήτων, και πάλι όπου χρειάζεται (π.χ. δεν θα πάει κάποιος με εμονές σε έναν ψυχίατρο, ούτε ένας σχιζοφρενής σε έναν συμβουλευτικό ψυχολόγο...)

ΟΙ κλινικοι ψυχολογοι δεν κανουν τιποτα, μονο οι ψυχίατροι σου δινουν λυση και αυτοι αφου σου πρηξουν τα συκωτια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.