Ψυχολογία vs Ψυχιατρική

[giannisvitara]

thanx monaxos kai doo

Τι σημαίνουν τα αρχικά BSc. MSc. (B.P.S. , B.A.C.)
Το πρώτο και δευτερο ξέρω τα αλλά, ας με ενημερώσει κάποιος MOnaxe?

κάτι έχουν να κάνουν με ψυχολογία-ψυχοθεραπεία πάντως

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MonaXoS]

B.Sc. = Bachelor of Science (Πρώτο πτυχίο με πιο θεωρητική κατεύθυνση στην ψυχολογία)
M.Sc. = Master of Science (επίπεδο Master, πάλι θεωρητική κατεύθυνση)

Τα αντίστοιχα για εφαρμοσμένες περιοχές της ψυχολογίας είναι B.A. (Bachelor of Arts) και M.A. (Master of Arts)

Το BPS είναι τα αρχικά για το British Psychological Society , τον επαγγελματικό σύνδεσμο για αναγνωρισμένους ψυχολόγους στην Μ. Βρετανία. Κάτι αντίστοιχο του APA (American Psychiatric Association)δηλαδή...

Το BAC πρώτη φορά το ακούω. Παίζει να είναι κανένα περίεργο όνομα Bachelor ή Master σε κάποια χώρα, γιατί από χώρα σε χώρα το αλλάζουν το όνομα...

Αυτα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[giannisvitara]

B.Sc. = Bachelor of Science (Πρώτο πτυχίο με πιο θεωρητική κατεύθυνση στην ψυχολογία)
M.Sc. = Master of Science (επίπεδο Master, πάλι θεωρητική κατεύθυνση)

Τα αντίστοιχα για εφαρμοσμένες περιοχές της ψυχολογίας είναι B.A. (Bachelor of Arts) και M.A. (Master of Arts)

Το BPS είναι τα αρχικά για το British Psychological Society , τον επαγγελματικό σύνδεσμο για αναγνωρισμένους ψυχολόγους στην Μ. Βρετανία. Κάτι αντίστοιχο του APA (American Psychiatric Association)δηλαδή...

Το BAC πρώτη φορά το ακούω. Παίζει να είναι κανένα περίεργο όνομα Bachelor ή Master σε κάποια χώρα, γιατί από χώρα σε χώρα το αλλάζουν το όνομα...

Αυτα...

thanx Μοναχος

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nefnef]

Και οι ψυχολόγοι καλοί είναι μωρέ.. αλλά άλλη χάρη έχει ο ψυχίατρος (που είναι και ψυχαναλυτής)!!
Πας και ξέρεις θα μου την κάνει την ψυχανάλυση και άμα δει ότι τα πράγματα είναι σοβαρά θα μου γράψει και μια συνταγή...
να με τον ψυχίατρο έχεις 2 σε 1!!! ενώ με τον ψυχολόγο...

κι απ' την άλλη, ο ψυχίατρος έχει τελειώσει ιατρική, ενώ ο ψυχολόγος...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MonaXoS]

Και οι ψυχολόγοι καλοί είναι μωρέ.. αλλά άλλη χάρη έχει ο ψυχίατρος (που είναι και ψυχαναλυτής)!!

Δεν είναι... Το ότι κάποιος έχει τελειώσει ψυχιατρική σε ΚΑΜΜΙΑ περίπτωση δεν σημαίνει ότι είναι κ ψυχαναλυτής, κάτι που είναι ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικό κ χρειάζεται επιπλέον εξειδίκευση, την οποία μπορεί να λάβει τόσο ένας ψυχίατρος, όσο κ ένας ψυχολόγος.

κι απ' την άλλη, ο ψυχίατρος έχει τελειώσει ιατρική, ενώ ο ψυχολόγος...

...μόνο ένα bachelor στην Ψυχολογία (μπορεί κ με ειδίκευση), ένα μεταπτυχιακό εξειδίκευσης κ έχει κάνει κοντά στις 1000 (ή 1500, ανάλογα με τους εκάστοτε νόμους) πρακτική άσκηση. Αν μιλάμε για ΗΠΑ, για να μπορεί κάποιος να θεωρείται Ψυχολόγος από τον νόμο θα πρέπει να έχει και PhD εξειδίκευσης

Ψιλοπράματα δηλαδή...

Πας και ξέρεις θα μου την κάνει την ψυχανάλυση και άμα δει ότι τα πράγματα είναι σοβαρά θα μου γράψει και μια συνταγή...

Και από πότε το χαπάκωμα θεωρείται ότι μπορεί να λύσει ως δια μαγείας όλα τα προβλήματα; Τα φάρμακα δρουν εντελώς διαφορετικά στον κάθε οργανισμό κ σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Υπάρχει ολόκληρη διαμάχη για το αν καν θα πρέπει να εγγράφονται ψυχιατρικά φάρμακα σε άτομα που μπορούν να λύσουν τα προβλήματά τους με λιγότερο ... χημικούς τρόπους, μιας η μακροχρόνια χρήση φαρμάκων έχει τα αντίθετα αποτελέσματα.

Επίσης, πολλές ψυχικές διαταραχές δεν επιδέχονται φαρμακευτικής θεραπείας, οπότε οι μη φαρμακευτικές θεραπείες είναι απαραίτητες.

Τέλος, οποιαδήποτε έρευνα κ αν κοιτάξει κανείς πάνω σε σύγκριση θεραπευτικών μεθόδων σοβαρών ψυχικών διαταραχών που η περιβαλλοντική επιβάρυνση είναι περίπου ίση με την γενετική προδιάθεση, θα δει ότι στο 90% ο συνδυασμός μη φαρμακευτικών θεραπειών με φαρμακευτικές θεραπείες φέρνει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.

Υ.Γ. Περισσότερες λεπτομέρειες για την ανάγκη της Ψυχοθεραπείας μπορείτε να βρείτε κ σε σχετικό post ενός blog μου (Ερώτηση/Απάντηση #3).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Βρισκω την διαμαχη ψυχολογιας-ψυχιατρικης, ανουσια.

Οσο ακραιο ειναι οτι ο ψυχολογος ειναι αχρηστος, τοσο ακραιο ειναι και το οτι ο ψυχολογος εχει την ιδια εκπαιδευση με τον ψυχιατρο ή οτι δεν ειναι ευκολο να καλυφθει απο εναν.

Μη ξεχναμε οτι παντα ο ανθρωπος προσπαθουσε να κοψει την πιτα σε οσο περισσοτερα κομματια γινεται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MonaXoS]

Οσο ακραιο ειναι οτι ο ψυχολογος ειναι αχρηστος, τοσο ακραιο ειναι και το οτι ο ψυχολογος εχει την ιδια εκπαιδευση με τον ψυχιατρο

Το ξέρω ότι δεν αναφέρεσαι σε εμένα, απλά να διευκρινίσω ότι σαφώς υποστηρίζω την ποιοτική διαφορά των δύο επαγγελμάτων, κάτι που ούτως ή άλλως θεωρείται δεδομένο μεταξύ των επαγγελματιών ψυχικής υγείας (εκτός βεβαίως από τους ακραίους). Η συνεργασία των δύο ειδικοτήτων είναι απαραίτητη!

Η διαμάχη αυτή υπάρχει περισσότερο στο επίπεδο του καθημερινού πολίτη κ λιγότερο στο επίπεδο των επαγγελματιών...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nefnef]

Δεν είναι... Το ότι κάποιος έχει τελειώσει ψυχιατρική σε ΚΑΜΜΙΑ περίπτωση δεν σημαίνει ότι είναι κ ψυχαναλυτής, κάτι που είναι ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικό κ χρειάζεται επιπλέον εξειδίκευση, την οποία μπορεί να λάβει τόσο ένας ψυχίατρος, όσο κ ένας ψυχολόγος.


Και από πότε το χαπάκωμα θεωρείται ότι μπορεί να λύσει ως δια μαγείας όλα τα προβλήματα; Τα φάρμακα δρουν εντελώς διαφορετικά στον κάθε οργανισμό κ σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Υπάρχει ολόκληρη διαμάχη για το αν καν θα πρέπει να εγγράφονται ψυχιατρικά φάρμακα σε άτομα που μπορούν να λύσουν τα προβλήματά τους με λιγότερο ... χημικούς τρόπους, μιας η μακροχρόνια χρήση φαρμάκων έχει τα αντίθετα αποτελέσματα.

Επίσης, πολλές ψυχικές διαταραχές δεν επιδέχονται φαρμακευτικής θεραπείας, οπότε οι μη φαρμακευτικές θεραπείες είναι απαραίτητες.

Αυτό είπα, ότι ένας ψυχίατρος που είναι και ψυχαναλυτής ταυτόχρονα (αν είναι) κάνει την ίδια δουλειά με έναν ψυχολόγο...

Ωραία, τα χάπια δεν κάνουν καλό εκεί που δεν είναι απαραίτητα.... όμως ένας καλώς εκπαιδευμένος ψυχίατρος-ψυχαναλυτής θα ξέρει αν είναι απαραίτητη η χορήγηση φαρμάκων, ή αν αρκεί η ψυχανάλυση!!

Εγώ θα πήγαινα πολύ πιο εύκολα σε έναν ψυχίατρο-ψυχοθεραπευτή, απ' ότι σε έναν ψυχολόγο, γιατί άλλη βαρύτητα έχει η ιατρική και άλλη η ψυχολογία! (πείτε με κολλημένη αλλά "γιατί να το κρύψομεν άλλωστε?")
Και για τον ίδιο λόγο θα προτιμούσα ένα λογιστή που έχει τελειώσει Χρηματοοικονομική Λογιστική και όχι Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων....
Θα ήθελα να με ξεγεννήσει (μακρυά από 'μας) ένας γυναικολόγος/μαιευτήρας και όχι μια μαμμή...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MonaXoS]

Τα παραδείγματα που αναφέρεις είναι πολύ κακά και άσχετα με το δίδυμο "ψυχολογία κ ψυχιατρική", αλλά ΟΚ... Όπως είπες, για εσένα, άλλη βαρύτητα έχει η ιατρική κ άλλη η ψυχολογία (ακόμη κ αν αυτό που σε "πονάει" κ θες να πας σε ειδικό είναι ο ψυχικός σου κόσμο), οπότε απλά η κουβέντα σταματάει εκεί. Είναι δύσκολο να σου αποδείξω ότι η επιστήμη την οποία υπηρετώ δεν έχει αποτύχει να εξειδικευτεί στο βασικό της αντικείμενο, από τη στιγμή που απλά έχεις αποδεχτεί αυτή την αποτυχία κ έχεις δώσει τα εύσημα στην αδελφή-επιστήμη Ψυχιατρική

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dracula82]

Προσωπικά θα εμπιστευόμουν για πιο σοβαρό θέμα ψυχιατρο διότι είναι γιατρός και μπορεί να γράψει φάρμακα σε αντίθεση με τον ψυχολόγο. Δεν υποτιμώ το επάγγελμα του ψυχολόγου απλά έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ. Η ψυχολογία είναι για πιο light καταστάσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MonaXoS]

Η ψυχολογία είναι για πιο light καταστάσεις.

Το στερεότυπο της ψυχολογίας ως επιστήμης "του λόγου" και όχι της πράξης καθώς και η ταύτιση του όρου "ψυχολόγος" και "ψυχολογία" με τον κυριούλη που κάθεται σε μια πολυθρόνα κρατώντας σημειώσεις, ενώ ο συμβουλευόμενος κάθεται και αναλύει την παιδική του ηλικία, έχει κάνει τεράστιο κακό στον κλάδο και δυστυχώς δεν γίνονται προσπάθειες ενημέρωσης του κόσμου, οπότε δεν σας κατηγορώ παίδες που οι περισσότεροι προτιμάτε την "ασφάλεια" του τίτλου του γιατρού.

Αλλά το πόσο "light" είναι η ψυχολογία, εξαρτάται από τον ακριβή κλάδο στον οποίο αναφερόμαστε. Αν αναφερόμαστε στον συμβουλευτικό ψυχολόγο, τότε σίγουρα δεν μπορεί να βοηθήσει σε κλινικές περιπτώσεις. Αλλά αν αναφερόμαστε στους κλινικούς ψυχολόγους είναι ειλικρινά κρίμα η έλλειψη εμπιστοσύνης γιατί η ειδίκευση αυτή είναι από τις πιο δύσκολες και όσοι έχουν κάνει τις απαραίτητες σπουδές και πρακτικές ασκήσεις που απαιτούνται για να αποκτήσουν τον τίτλο αυτό, είμαι σίγουρος πως αξίζουν εξίσου με την επίσκεψη σε έναν ψυχίατρο.

Τελος πάντων... Εννοείται πως σέβομαι τις απόψεις σας, αλλά επεμβαίνω απλά και μόνο γιατί νιώθω υποχρεωμένος όταν γράφεται κάτι που είναι ανακριβές. Φαντάζομαι όμως ότι κατάντησα σπαστικός με τις επαναλήψεις μου, οπότε υπόσχομαι ότι δεν θα ξαναποστάρω τα ίδια

Sorry

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dracula82]

Φίλε Δημήτρη υπάρχουν περιπτώσεις που η κατασταση δεν αντιμετωπίζεται με το λόγο αλλά χρειάζονται φαρμακα. Και όσο και να χει διαβάσει ο ψυχολογος και μοχθησει για την ειδικότητά του ενα παραφρονα με τα λόγια δεν θα τον κάνει καλά. Χρειάζονται φάρμακα και ο ψυχολόγος δεν γράφει. Δεν υποτιμώ το επάγγελμα και τον κοπο καποιου να γίνει ψυχολόγος αλλά το γεγονός είναι ότι ο γιατρός είναι για πιο βαριές περιπτώσεις. Και σε ρωτώ αν είχες ενα παιδι (λεμε τώρα) που είχε σχιζοφρένεια, θα προτιμούσες ψυχίατρο ή ψυχολόγο. Εγώ πάντως τον πρώτο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MonaXoS]

Φίλε Δημήτρη υπάρχουν περιπτώσεις που η κατασταση δεν αντιμετωπίζεται με το λόγο αλλά χρειάζονται φαρμακα.

Σαφώς. Αλλά η αγωγή των "βαριών" ψυχασθενειών δεν είναι πάντα φαρμακευτική. Όπως είπα και πιο πάνω, για έναν τεράααααστιο αριθμό ψυχικών διαταραχών η καταλληλότερη αγωγή είναι συνδυασμός φαρμακευτικής και μη φαρμακευτικής αγωγής.

Και όπως επίσης ανέφερα πριν, η Ψυχολογία δεν είναι επιστήμη του λόγου. Υπάρχουν πολλές πρακτικότατες μέθοδοι πέρα από την κλασσική ψυχοθεραπεία που στερεοτυπικά σκέφτονται οι περισσότεροι

Και όσο και να χει διαβάσει ο ψυχολογος και μοχθησει για την ειδικότητά του ενα παραφρονα με τα λόγια δεν θα τον κάνει καλά.

Εξαρτάται από το τι έχει ο "παράφρονας". Παράφρονας μπορεί να είναι ο σχιζοφρενής, αλλά παράφρονας μπορεί να είναι και κάποιος με ψυχαναγκαστική διαταραχή

Και σε ρωτώ αν είχες ενα παιδι (λεμε τώρα) που είχε σχιζοφρένεια, θα προτιμούσες ψυχίατρο ή ψυχολόγο. Εγώ πάντως τον πρώτο.

Μιλάς για μία πάρα πολύ συγκεκριμένη ψυχική διαταραχή με τεράστιο βιολογικό υπόβαθρο, στην οποία χορηγείται συνήθως φαρμακευτική αγωγή, όντως... Οπότε, στην συγκεκριμένη περίπτωση σαφώς και ο ψυχίατρος θα ήταν όχι μόνο χρήσιμος, αλλά απαραίτητος. Αλλά ποιος σου είπε ότι η θεραπεία για την σχιζοφρένεια είναι το χαπάκωμα και μόνο; Ενδεικτικά, η φαρμακοθεραπεία για την σχιζοφρένεια το μόνο που κάνει είναι να κρατάει το άτομο σε καταστολή (ή υπερδιέγερση, ανάλογα με τον τύπο κ τα χαρακτηριστικά της σχιζοφρένειας), και όχι να το θεραπεύει (=επαναφορά σε φάση που το άτομο να μπορεί να αυτοεξυπηρετείται κ να μην προκαλεί πρόβλημα στον ίδιο ή το περιβάλλον του).

Αλλά η σχιζοφρένεια είναι ένα πάρα πολύ κακό παράδειγμα ψυχικής διαταραχής γιατί:
1) είναι σπανιότατη
2) δεν είναι καθόλου ενδεικτική της φύσεως και των αιτιών των ψυχικών διαταραχών στο σύνολό τους
3) ... και κατ' επέκταση καθόλου ενδεικτική των θεραπειών που χρησιμοποιούνται στην Ψυχική Υγεία

Εσύ τι θα έκανες αν το παιδί σου έπασχε από κάποια άλλη "βαριά" ψυχική διαταραχή;

Παραδείγματα
Διπολική κατάθλιψη
Παρανοειδή/Σχιζοειδή διαταραχή προσωπικότητας
Ανορεξία
Γενικευμένη Αγχώδη Διαταραχή
Ψυχαναγκαστική Διαταραχή
Αποσχιστική Διαταραχή Προσωπικότητας
κ.ο.κ.

Δεν αντιλέγω σε καμμία περίπτωση ότι τα φάρμακα ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ! Αυτό είναι σαφές. Αλλά η πραγματικότητα (βλ. αποτελέσματα ερευνών) είναι ότι ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ κάτι πολύ περισσότερο από μια φαρμακευτική αγωγή.

Τα πάντα όμως εξαρτώνται από την διαταραχή/πρόβλημα στο οποίο αναφερόμαστε. Άλλο είναι να έχεις πρόβλημα με τη σύζυγό σου κ τα παιδιά σου κ δεν μπορείτε να επικοινωνήσετε (εδώ ο ψυχίατρος σπάνια θα χρειαστεί), άλλο να μιλάμε για εστιασμένο άγχος πριν από κάποιο σημαντικό γεγονός (όπου κάποια αγχολιτικά φάρμακα θα κάνουν την δουλειά) και άλλο για χρόνια κατάθλιψη (όπου αν δεν συνεργαστούν οι δύο, ο ασθενής είναι χαμένος από χέρι).

Υ.Γ. Γιατί όταν μιλάμε για "βαριές" ψυχικές ασθένειες, το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό είναι οι "τρελοί σχιζοφρενείς" που δεν ξέρουν τι τους γίνεται/χτυπούν κόσμο κτλ (κάτι που είναι μύθος για τους σχιζοφρενείς) και όχι κάποια από τις άλλες δεκάδες πολύ σοβαρές διαταραχές;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dracula82]

Σαφώς. Αλλά η αγωγή των "βαριών" ψυχασθενειών δεν είναι πάντα φαρμακευτική. Όπως είπα και πιο πάνω, για έναν τεράααααστιο αριθμό ψυχικών διαταραχών η καταλληλότερη αγωγή είναι συνδυασμός φαρμακευτικής και μη φαρμακευτικής αγωγής.

Συνδυασμό που μόνο ο ψυχιατρος μπορεί να πραγματοποιήσει καθώς ο ψυχολόγος δεν γράφει φάρμακα.

Εσύ τι θα έκανες αν το παιδί σου έπασχε από κάποια άλλη "βαριά" ψυχική διαταραχή;

Παραδείγματα
Διπολική κατάθλιψη
Παρανοειδή/Σχιζοειδή διαταραχή προσωπικότητας
Ανορεξία
Γενικευμένη Αγχώδη Διαταραχή
Ψυχαναγκαστική Διαταραχή
Αποσχιστική Διαταραχή Προσωπικότητας
κ.ο.κ.

Θα προτιμούσα ψυχίατρο καθως όλα θελουν ΚΑΙ φαρμακευτική αγωγή.

Δεν αντιλέγω σε καμμία περίπτωση ότι τα φάρμακα ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ! Αυτό είναι σαφές. Αλλά η πραγματικότητα (βλ. αποτελέσματα ερευνών) είναι ότι ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ κάτι πολύ περισσότερο από μια φαρμακευτική αγωγή.

Και αυτό το κατι περισσότερο πώς ξέρεις ότι θα το προσφέρει η ψυχολογία και οχι η ψυχιατρική?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MonaXoS]

Συνδυασμό που μόνο ο ψυχιατρος μπορεί να πραγματοποιήσει καθώς ο ψυχολόγος δεν γράφει φάρμακα.

Ε; Είπα εγώ ποτέ το αντίθετο; Αυτό για το οποία μίλησα ήταν συνεργασία των δύο κλάδων.

Θα προτιμούσα ψυχίατρο καθως όλα θελουν ΚΑΙ φαρμακευτική αγωγή.

όπως το είπες... ΚΑΙ ... που σημαίνει ότι θέλουν και κάτι άλλο

υ.γ. στα παραδείγματα που έφερα η ανορεξία και η ψυχαναγκαστική διαταραχή θεραπεύονται κυρίως με γνωστικού τύπου ψυχοθεραπεία κ όχι με φαρμακευτική αγωγή

Και αυτό το κατι περισσότερο πώς ξέρεις ότι θα το προσφέρει η ψυχολογία και οχι η ψυχιατρική?

Γιατί ο ψυχίατρος απλά δεν είναι ο παντογνώστης Εκτός αν ορίζεις τον ψυχίατρο ως τον Θεό που θα έχει σπουδάσει ιατρική, θα εχει κάνει ειδίκευση στην ψυχιατρική, θα έχει γίνει ψυχοθεραπευτής, θα έχει κάνει ειδίκευση στην ψυχομετρία, στις γνωστικές ψυχοθεραπείες, στην συστημική θεραπεία ή (πιο φιλοσοφικά) στην υπαρξιακή ψυχοθεραπεία κ.α.

Εσύ γιατί δηλαδή νομίζεις ότι ο ψυχοθεραπευτής γνωρίζει τα πάντα γύρω από τον ψυχισμό και μπορεί να γιατρέψει τα πάντα χωρίς καμία άλλη βοήθεια;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dracula82]

Απλά θεωρώ ότι ένας ψυχίατρος έχει κανει πιο σοβαρές σπουδές από ένα ψυχολόγο. (και μην το πάρεις προσωπικά - άποψη εκφράζω) Ο ψυχίατρος είναι γιατρός και γράφει φάρμακα κατι που ο ψυχολόγος δεν κάνει. Και σε πολλές περιπτώσεις χρειάζεται συνδυασμός φαρμάκων και θεραπείας κατι που μπορεί να δώσει ο ψυχίατρος από μόνος του χωρίς τη βοήθεια-συνεργασία του ψυχολόγου. Σαφώς υπάρχουν και περιπτώσεις που ο ψυχολόγος είναι προτιμότερος αλλά μιλάμε για πιο ήπιες καταστάσεις.


Στις περιπτώσεις ασθενειών που ανέφερες προηγουμένως ένας ψυχίατρος θα δώσει φαρμακα αν κρίνει σωστό και θα κανει και ψυχοθεραπεία σε αντίθεση με τον ψυχολόγο που από μονος του δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα και θελει τη συνεργασία γιατρού. Θέλω να πώ ότι ένας ψυχίατρος θα τα καταφέρει μονος του χωρίς βοήθεια σε αντίθεση με τον ψυχολόγο που θελει τη συνεργασία για να επιτύχει-αυτό τα λέει όλα πιστεύω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MonaXoS]

ΟΚ. Άποψή σου και απόλυτα σεβαστή Απλά κάποιες τελευταίες διευκρινήσεις και (αλήθεια αυτή τη φορά) σωπαίνω γιατί μέχρι και εμένα έχω κουράσει

Απλά θεωρώ ότι ένας ψυχίατρος έχει κανει πιο σοβαρές σπουδές από ένα ψυχολόγο. (και μην το πάρεις προσωπικά - άποψη εκφράζω) Ο ψυχίατρος είναι γιατρός και γράφει φάρμακα κατι που ο ψυχολόγος δεν κάνει.

Στις ΗΠΑ ήδη υπάρχει σχετικό αίτημα να μπορούν οι κλινικοί ψυχολόγοι (είπαμε εκεί παίρνεις Phd για να είσαι εγγεγραμμένος Ψυχολόγος= 4+3+4=11 χρόνια σπουδών) να γράφουν και φάρμακα. Προς το παρόν δεν υλοποιείται για τον απλούστατο λόγο ότι τα συνδικάτα ψυχολόγων δεν θέλουν να έχουν πολλά πάρε-δώσε με τις φαρμακοβιομηχανίες, απλά για να μείνει το επάγγελμα ανεξάρτητο. Άρα το "δεν συνταγογραφούν" δεν είναι θέμα ανικανότητας ή μη επαρκούς εκπαίδευσης (μιλάω για κλινικούς ψυχολόγους).

Και σε πολλές περιπτώσεις χρειάζεται συνδυασμός φαρμάκων και θεραπείας κατι που μπορεί να δώσει ο ψυχίατρος από μόνος του χωρίς τη βοήθεια-συνεργασία του ψυχολόγου.

Όχι, αν δεν έχει κάνει σχετική ειδίκευση στην ψυχοθεραπεία, όπως άλλωστε απαιτείται και για τους κλινικούς ψυχολόγους

Θέλω να πώ ότι ένας ψυχίατρος θα τα καταφέρει μονος του χωρίς βοήθεια σε αντίθεση με τον ψυχολόγο που θελει τη συνεργασία για να επιτύχει-αυτό τα λέει όλα πιστεύω.

Νομίζω ότι υπάρχει τεράααστια παρεξήγηση επ' αυτού, αλλά δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω. Ανέλυσα 100 φορές το γιατί δεν ισχύει αυτό, οπότε σταματώ εδώ Αν κάποιος διαβάσει τις εξηγήσεις που έδωσα σε όλα τα ποστ πιο πάνω νομίζω πως γίνεται ξεκάθαρο πως αυτό δεν ισχύει σίγουρα (κ δεν είναι πείσμα δικό μου...είναι βασικές αρχές των δύο επιστημών, αλλα anywayzz)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dalcfu]

Έγω πάλι και τις δύο αλλά αυτό που με φοβίζει στους ψυχιάτρους και ειδικότερα στις ψυχιαστικές κλινικές το ότι σου δίνουν φάρμακα. Δεν ξέρω κάπως φοβάμαι τα φάρμακα αυτά και ειδικότερα μετά αφότου διάβασα το βιβλίο το Νησί των καταραμένων
Πάντως τον ψυχολόγο τον εμπιστεύομαι απόλυτα....

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Δε θα ήθελα με τίποτα να πάρω τέτοιου είδους φάρμακα. Χίλιες φορές ψυχολόγος!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Βρε παιδιά τι λέτε;
Φάρμακα σαν αυτά που λέτε, δίνουμε στους ψυχικά ασθενείς.
Ο ψυχολόγος δεν χορηγεί φάρμακα, έχει περισσότερο συμβουλευτικό ρόλο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[amadeus]

Έχοντας διαβάσει τις παραπάνω απόψεις με προσοχή μπορώ να πω ότι παραλείπονται σημαντικά σημεία αναφορικά με τη σύγκριση ψυχολογίας-ψυχιατρικής. Ορισμένα από αυτά θα εκθέσω εν συνεχεία. Γράφω σύμφωνα με την προσωπική μου άποψη προσπαθώντας ωστόσο να την διατηρώ αντικειμενική.

1.Ο ψυχίατρος δεν είναι ψυχολόγος! Σε καμία περίπτωση το πτυχίο του ψυχιάτρου δεν σημαίνει ότι μπορεί κανείς να εργαστεί και ως ψυχολόγος αλλά και ως ψυχαναλυτής επίσης!Ο ψυχαναλυτής ως ειδικότητα δεν ανήκει ούτε στους μεν ούτε στους δε..ωστόσο μπορούν ψυχολόγοι και ψυχίατροι με τις κατάλληλες σπουδές να αποκτήσουν και αυτό τον τίτλο.

2.Δεν υπάρχει αμφιβολία για το αν ο ψυχολόγος είναι γιατρός...σαφώς και δεν είναι! Και επειδή πολύ φασαρία γίνεται για τα φάρμακα ας ξεκαθαρίσουμε ότι ο ψυχολόγος δεν είναι σε θέση να δώσει φάρμακα...δεν έχει τις απαιτούμενες γνώσεις να χορηγήσει φάρμακα ενώ σε περίπτωση που το κάνει, είναι παράνομο.Ωστόσο για όσους δεν το γνωρίζουν και στους ψυχιάτρους απαγορεύονται πράγματα που είναι αποκλειστικά k μονο στη δικαιοδοσία του ψυχολόγου! Τέτοια είναι τα test και τα ερωτηματολόγια. Ο ψυχολόγος είναι ο μόνος που πραγματεύεται test και αυτό διότι είναι ο μόνος που έχει τις γνώσεις να το κάνει! Για παράδειγμα το test χρωματικών κηλίδων του rorsack ή τα M.M.P.Η tests k το κλινικό πολυαξονικό ερωτηματολόγιο του millon που είναι test μη φυσιολογικής προσωπικότητας καθώς επίσης k το το C.P.Η που είναι test επαγγελματικού προσανατολισμού και επιλογής προσωπικού σε μια δουλειά, είναι μονο ορισμένα από αυτά που δεν θα μπορούσε ένας ψυχίατρος να χορηγήσει και να χειριστεί καθώς δεν έχει εκπαιδευτεί να τα αξιολογεί και να τα βαθμολογεί ώστε να πετύχει μια σωστή διάγνωση.Τα test (όλων των κατηγοριών) που πραγματεύεται ο ψυχολόγος μπορεί κανείς να τα αποκτήσει μόνο με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ψυχολόγου και όχι με το πτυχίο ψυχιάτρου (όπως προανέφερα "ο ψυχίατρος δεν είναι ψυχολόγος" )

3.Οι σπουδές του ψυχιάτρου και του ψυχολόγου,όπως άλλωστε συνεπάγεται και από τα παραπάνω,είναι διαφορετικές και εφαρμόζονται σε διαφορετικούς τομείς.Ο ψυχίατρος είναι γιατρός,επάγγελμα δύσκολο και αξιοσέβαστο.Ας μην ξεχνάμε ότι πίσω από έναν ψυχίατρο υπάρχουν πάντα και τα 6 χρόνια καθαρής Ιατρικής.Ο ψυχολόγος ως επαγγελματίας μπορεί να εργαστεί σε ποικίλους τομείς όπως η διαφήμιση, το marketing, ο τουρισμός k.a.! Είναι λοιπόν ανούσιο και ίσως επιφανειακό να υφίσταται αυτή η σύγκριση μεταξύ αυτών των επαγγελμάτων που εν τέλει "πραγματεύονται" διαφορετικά αντικείμενα και προσφέρουν με διαφορετικό τρόπο στον άνθρωπο.Είναι επιπλέον κάπως παιδική η αντίληψη ότι για τις ελαφριές περιπτώσεις ασθενειών της ψυχής πηγαίνουμε στον ψυχολόγο ενώ για τις βαριές στον ψυχίατρο.Ας είμαστε σοβαροί...μιλάμε για διαφορετικά επαγγέλματα.

Ολοκληρώνοντας θέλω να εκφράσω την προσωπική μου άποψη για τη χρήση φαρμάκων. Είμαι πεπεισμένη πως φάρμακα οποιοσδήποτε γιατρός δεν χορηγεί με το παραμικρό και για οτιδήποτε.Έτσι και ο ψυχίατρος οφείλει να τα χορηγήσει μόνο στις περιπτώσεις που είναι απαραίτητα. Kαι αυτή άλλωστε είναι οι δουλειά του. Ωστόσο δεν έχουν όλες οι ασθένειες της ψυχής φυσιολογικά αίτια, δεν οφείλονται απαραίτητα σε κάποιο όργανο του οργανισμού που δυσλειτουργεί. Εκεί ακριβώς έρχεται ο ψυχολόγος...Είναι το πλέον κατάλληλο άτομο σε αυτές τις περιπτώσεις. Τα φάρμακα δεν είναι η λύση...σε κάνουν βέβαια να νιώθεις ωραία αλλά καλύπτουν το πρόβλημα, δεν το επιλύουν (μιλάω πάντα για ψυχικές καταστάσεις που δεν προέρχονται από δυσλειτουργία σε κάποιο όργανο). Ακόμα χειρότερα ορισμένα δημιουργούν εξάρτηση και όταν επιχειρήσει κανείς να τα σταματήσει έχει επιπλέον προβλήματα ενώ το αρχικό πρόβλημα παραμένει.Είναι δυνατόν να στηρίζουμε την ευτυχία μας, τις σχέσεις μας και τη ζωή μας σε φάρμακα αντί να ψάξουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας,να εντοπίσουμε τα αιτία και να πολεμήσουμε το πρόβλημα από τη ρίζα?
Συνοψίζω λέγοντας πως ψυχολόγοι και ψυχίατροι πρέπει να λειτουργούν από κοινού για το καλό της ανθρώπινης ψυχής.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.