Amelie (2001)

[Εδάδ]

δεν ξέρω γιατί, αλλά έχω επιστρέψει και βλέπω ταινίες της εφηβείας μου.
μία εν δυνάμει ερμηνεία είναι ότι δεν έχω ξεπεράσει την εφηβεία, παρά τις όπχιες εκλάμψεις μερικής σοβαρότητας.

σήμερα το πρωί είδα την αμελί...

μετά από καιρό και αυτή.

έχοντας δει μία ταινία πάνω από κάπχιες φορές, χάνεις ίσως την εκτίμηση στις λεπτομέριες που σε είχαν κάποτες εξιτάρει, μερικές όμως συνεχίζουν να σου προκαλούν ένα χαμόγελο γλυκό ή πονηρό σαν της αμελί πουλέν.

πρέπει αφορμή για να ξαναδώ την ταινία να ήταν μία πρόσφατη επίσκεψη μου στο παρίσι και η όρεξη να θυμηθώ σκηνές, δρόμους και στενάκια.

έχω ένα πρόβλημα με τις ταινίες, ερωτεύομαι πόλεις από αυτές.

ξαφνικά έχω τη διάθεση να μείνω σε αυτές.

για λίγο ή για πολύ.

δεν ξέρω τι να πω για την ταινία, ίσως ότι υπερεκτιμήθηκε.

πάντως έχει γλυκά χρωματάκια, πανέμορφες σκηνές.

το περπάτημα με τον τυφλό κύριο το πρωί



η ταινία σε κάνει να χαμογελάσεις, δε σου δίνει καμία λύση, αλλά σου δίνει νομίζω πρωταρχικά ερωτήματα.

καθημερινή ευτυχία?
η χαρά των μικρών πραγμάτων?
μικρά η μεγάλα κίνητρα?
είμαστε οι αναμνήσεις μας?
ένας νάνος φέρνει την άνοιξη ή έστω μπορεί να μας ωθήσει να κάνουμε ότι αποφεύγαμε ή μάλλον αναβάλλαμε
γιατί φοβόμαστε, βαριόμαστε ή δεν ξέραμε ότι το είχαμε πράγματι ανάγκη?
μία ελάχιστη αλλαγή στις καθημερινές μας συνήθεις μπορεί να αλλάξει πολύ τη ζωή?
ο έρωτας σώζει (εδώ δεν έχει ερωτηματικό, ο έρωτας σώζει!).

κι εδώ θα σταματήσω, με περιμένει μία ποδηλατάδα στον ήλιο και να προετοιμάσω το φετινό ταξίδι στη γαλλική προβάνς.

καλημέρες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Youki]

σήμερα το πρωί είδα την αμελί...

Mη σου πω ότι με έψησες να την ξαναδω.

Ψ:Στη Μονμάρτη έψαχνα να βρω τα στενάκια που είχα δει στην Αμελί

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Youki]

Ξαναείδα την Αμελί.
Μου άρεσε τόσο όσο μου είχε αρέσει και την πρώτη φορά. Νομιζω δεν υπάρχει άλλη τόοοοσο γλυκιά ταινία!!


Επίσης είδα και το deception
Ενας λογιστής γνωρίζει ένα δικηγόρο ο οποίος τον "βάζει" σε ένα sex club. Εκεί θα βρεθεί ξανά με μια κοπέλα που είδε και ερωτεύτηκε στο δρόμο, η οποία εξαφανίζεται ένα βράδυ που είναι μαζί κάτω από περίεργες συνθήκες. Τελικά ο "φιλος" δικηγόρος αποκαλύπτεται ότι δεν είναι αυτός που λέει πως είναι..

Νταξ, δεν τρελάθηκα κιόλας. Ειδικά το τέλος δεν μου κόλησε με ΤΙΠΟΤΑ! 5/10 και πολύ της είναι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μελιώ]

σήμερα το πρωί είδα την αμελί δεν ξέρω τι να πω για την ταινία, ίσως ότι υπερεκτιμήθηκε.

ΑΧ, γιατί μου το έκανες αυτό τώρα Εδάδ , η Αμελί είναι από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες , το μαρτυρά και το όνομά μου θαρρώ , ελληνοποιημένο μεν μα το μαρτυρά …

η ταινία σε κάνει να χαμογελάσεις, δε σου δίνει καμία λύση, αλλά σου δίνει νομίζω πρωταρχικά ερωτήματα.

Υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να έχεις ένα μόνιμο χαμόγελο όση ώρα διαρκεί η ταινία ? Πόσες ταινίες σου χαρίζουν κάτι τέτοιο ? Εμένα πάντως λίγες … για να μη πω η εξής μια ….
Κι έπειτα γιατί να σου δώσει λύσεις , τι είναι Πατάκης των προσωπικών μας αδιεξόδων μια ταινία , προτιμώ να μου βάζει ερωτήματα , να με κάνει να σκέφτομαι ..
Αν ήθελα έτοιμες λύσεις κονσέρβας για όλα ,τότε βίβα χόλυγουντ όπου για όλα έχουν λύσεις κάτι σαν ελβετικό σουγιαδάκι , με τα γνωστά κλισέ που αναλύσαμε και στο άλλο τόπικ ..

καθημερινή ευτυχία?

[FONT=&quot]ΤΟ Ερώτημα θαρρώ και αναπάντητο ανά τους αιώνες .., μα αξίζει να παλεύει κανείς γι αυτήν με κάθε ανάσα της ημερας ..
[/FONT]

η χαρά των μικρών πραγμάτων?

[FONT=&quot]Υπάρχει πιο σαγηνευτική χαρά από το να ανακαλύψεις πως μπορείς να είσαι χαρούμενος μέσα από τα πιο απλά και τετριμένα πράγματα κι ότι τελικά δεν χρειάζεται να γυρίσει το σύμπαν ανάποδα για να νιώσεις λιγες στιγμές ευτυχίας ? Κι ότι η ευτυχία δεν είναι αυτό που περιμένουμε να ʽ ρθει αλλά αυτό που ζούμε κάθε λεπτο της ζωής μας ?
[/FONT]

μικρά η μεγάλα κίνητρα?

[FONT=&quot]Μικρά για ποιον , για τον καθένα ένα κίνητρο μπορεί να φαντάζει μεγάλο έχει να κάνει με την οπτική του καθενός ..
[/FONT]

είμαστε οι αναμνήσεις μας?

Είμαστε οι πόθοι , τα όνειρα μας , είμαστε οι φόβοι και οι ελπίδες μας αλλά είμαστε και οι αναμνήσεις , είναι αυτές που μας κάνουν να μην ξεχνάμε τι σημαίνει να είσαι παιδί , ερωτευμένος , ανόητος , αμαθής με αποτέλεσμα να είσαι πιο επιεικής με τους άλλους … και με τον εαυτό σου .
Ε, ναι είμαστε και οι αποσκευές στο ντουλαπάκι της μνήμης μόνο που είναι στο χέρι μας αν θα τις εξιδανικεύσουμε , αν θα τις ποδοπατήσουμε ή αν θα μάθουμε να πορεύομαστε μαζί με αυτές και τα διδάγματά τους ..

ένας νάνος φέρνει την άνοιξη ή έστω μπορεί να μας ωθήσει να κάνουμε ότι αποφεύγαμε ή μάλλον αναβάλλαμε
γιατί φοβόμαστε, βαριόμαστε ή δεν ξέραμε ότι το είχαμε πράγματι ανάγκη?

Ένας νάνος , ένα χαζό τραγούδι της εφηβείας μας , μια ζωγραφιά που είχαμε φτιάξει στο νηπιαγωγείο , μια σχολική φωτογραφία , ένα άρωμα , μια γεύση , ένα όνομα , δυο μάτια , ένα χαμόγελο που μας ξύπνησε όλα αυτά που είχαν αποκοιμηθεί ..
[FONT=&quot]Συνήθως οι λόγοι είναι βαθύτεροι , μα οι αφορμές πολύ ταπεινές κι εκεί είναι το παράξενο ταυτόχρονα και υπέροχο της ψυχής , μπορεί να έχει χιλιάδες βασικούς λόγους για να αλλάξει κάτι και ξαφνικά ένα βλέμμα , μια λέξη , ένας νανος να δώσει την ώθηση …
[/FONT]

μία ελάχιστη αλλαγή στις καθημερινές μας συνήθεις μπορεί να αλλάξει πολύ τη ζωή?

[FONT=&quot]Πολύ ? Πολύ ? Αδυσώπητα μπορεί να αλλάξει .. το είπα και πιο πάνω δεν χρειάζεται να γυρίσει το σύμπαν για να αλλάξει η ζωή μας , ας μείνει το δόλιο εκεί που είναι , κι ας αλλάξουμε εμείς κάτι πιο ταπεινό που μπορεί τελικά να αποδειχτεί πιο δυνατό κι από σύγκρουση αστεροειδών …
[/FONT]

ο έρωτας σώζει (εδώ δεν έχει ερωτηματικό, ο έρωτας σώζει!).

Το απάντησες μόνη σου θαρρώ δεν χρειάζεται να πω τίποτα άλλο παρά μόνο πως ο ερωτας ίσως να είναι και το ΜΟΝΟ που σώζει …

Κοίτα .. δεν θα σου κρατήσω κακία για την κριτική της Αμελί γιατί σε πάω με χίλια ώρα ήταν να το δηλώσω κι εγώ αφού δεν έγραψα στο άλλον τοπίκιον …
Υπάρχουν ταινίες , βιβλία , τραγούδια που μας σημαδεύουν για διάφορους λόγους , είτε γιατί ταυτήστηκαν με εποχές , στιγμές , έρωτες της ζωής μας είτε και για πολλούς αλλους λόγους
Κι ίσως όταν ξαναγυρνάμε σʼ αυτά κάτω από άλλη ψυχολογία να τα αισθανόμαστε κατώτερα των αισθήσεων που μας είχαν αφήσει τότε …
Λογικόν ενίοτε και ιλαρόν , εδώ είσαι σε μια σχέση , χωρίζεις και ξανασυναντάς αυτόν τον άνθρωπο μετά από χρόνια και λες : μα καλά ήταν δυνατόν να είμαι εγώ με …ΑΥΤΟΝ ?
Πόσο μάλλον για μια ταινία …
Όπως και να έχει η ταινία είναι μοναδική , σημείο αναφοράς για μένα , δεν μπορώ να την αντιμετωπίσω από τεχνικής , σκηνοθετικής άποψης με ψυχρή λογική και να δώσω βαθμολογία , μου είναι αδύνατον είναι σαν να βαθμολογώ συναισθήματα και βιώματά μου , είναι λατρεμένη μου και τέλος και παρακαλώ πολύ να μην ξανασχολιαστεί αρνητικά γιατί .. θα έχουμε δράματα ….αστειεύομαι ( νοτ )

Αμελί 100/10

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

Εδαδι μου ήσουν ο λόγος που ξανα-είδα την ταινία
την πρώτη φορά που την είχα βάλει, πριν χρόνια όταν είχε πρωτοβγει, είχα καταφέρει να δω μόνο τη μισή. Μου είχε φανεί ανούσια- βαρετή, χωρίς στορυ και λόγο ύπαρξης

Την ξαναέβαλα πριν λίγο καιρό και την είδα ολόκληρη
έπιασα τον εαυτό μου να νιώθει το κάθε λεπτό της- χαμογελούσα, έκλαιγα, θύμωνα, απελπιζόμουν, ερωτευόμουν
ήταν από τις λίγες ταινίες που μου μετέδιδαν όλα τα συναισθήματα με τόση ευκολία που ήταν σχεδόν τρομακτικό

όχι η ταινία δεν έχει στην ουσία λόγο ύπαρξης, δεν σου προσφέρει τίποτα από την άποψη του να πάει τη σκέψη σου λίγο παραπάνω, να σου δώσει γνώση ή εμπειρίες- και αν τη δεις περιμένοντας κάτι τέτοιο τότε πραγματικά θα σου φανεί χαζή
κάνει όμως το πιο μεγαλειώδες όλων- σε αναγκάζει να αναλογιστείς αυτό που ήδη έχεις.
Και πόσο άδικα το σπαταλάς
Σε αναγκάζει να δεις τη ζωή με άλλο μάτι, να την απολαύσεις, να την πάρεις σαν ένα παιχνίδι και να μη σε νοιάζει αν θα χάσεις ή θα κερδίσεις, γιατί στην πραγματικότητα είσαι ήδη κερδισμένος
δείχνει την ομορφιά της ζωής απαλλαγμένη από κάθε τι περιττό

να τη δείτε, με ανοιχτό μυαλό
και κυρίως με ανοιχτή καρδιά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Noisette]

Μια απο τις αγαπημενες μου....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[woochoogirl]

Στην top 5 λίστα μου. Παίζει να είναι και το Νο1, με αγγίζει απίστευτα πολύ αυτή η ταινία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Δεν ξερω τι να πω γι αυτην την ταινια...
Οταν ειχε πρωτο βγει, δεν ειχα καταφερει τον εαυτο μου να δει πανω απο ενα δεκαλεπτο.
Αφου διαβασα τα σχολια απο Μελιω και Καλυψω, σκεφτηκα πως ισως ειναι η καταλληλη στιγμη πλεον να τη δω, ουσα "ωριμοτερη" απεναντι στον ευρωπαικο κινηματογραφο και εφοσον εκτιμω πλεον περισσοτερο τη μεγαλη οθονη γενικοτερα σε συγκριση με παλαιοτερα που η αδυναμια μου ηταν το θεατρο (και παραμενει βεβαιως βεβαιως).

Ε κοριτσια, ουτε καν το συνεχες χαμογελο της Εδαδ δεν ειχα. Ουτε με προβληματισε, ουτε με συγκινησε, ουτε τιποτα...ριαν που λενε και οι Γαλλοι. Μετα δυσκολιας την παρακολουθησα και ισως μονο γιατι μου αρεσε η ερμηνεια της Tautou με αυτο το υπεροχο εκφραστικο προσωπο.

Ολα αυτα που αναφερει η Μελιω για το τι βγαζει αυτη η ταινια οπως:

- "Υπάρχει πιο σαγηνευτική χαρά από το να ανακαλύψεις πως μπορείς να είσαι χαρούμενος μέσα από τα πιο απλά και τετριμένα πράγματα κι ότι τελικά δεν χρειάζεται να γυρίσει το σύμπαν ανάποδα για να νιώσεις λιγες στιγμές ευτυχίας ? Κι ότι η ευτυχία δεν είναι αυτό που περιμένουμε να ʽ ρθει αλλά αυτό που ζούμε κάθε λεπτο της ζωής μας ?"
- "Είμαστε οι πόθοι , τα όνειρα μας , είμαστε οι φόβοι και οι ελπίδες μας αλλά είμαστε και οι αναμνήσεις , είναι αυτές που μας κάνουν να μην ξεχνάμε τι σημαίνει να είσαι παιδί , ερωτευμένος , ανόητος , αμαθής με αποτέλεσμα να είσαι πιο επιεικής με τους άλλους … και με τον εαυτό σου .
Ε, ναι είμαστε και οι αποσκευές στο ντουλαπάκι της μνήμης μόνο που είναι στο χέρι μας αν θα τις εξιδανικεύσουμε , αν θα τις ποδοπατήσουμε ή αν θα μάθουμε να πορεύομαστε μαζί με αυτές και τα διδάγματά τους .."

...ισχυουν, αλλα επειδη δεν ειναι ουτε η πρωτη αλλα ουτε και η τελευταια ταινια που πραγματευεται τετοιες ανησυχιες.
Στη συγκεκριμενη δε θεωρω οτι δοθηκαν με τον τροπο που τους αρμοζε και ποσο μαλλον να καταφερνε η ταινια να σε καθηλωσει, η οποια για μενα ηταν βαρετη και φλατ...Μαλλον ο σκηνοθετης κατι δεν εκανε καλα.

Ειλικρινα δεν ειμαι σιγουρη, εαν θα προετρεπα καποιον να τη δει.
Τι να πω, ισως χρειαζεται να την παρακολουθησω αλλη μια τριτη, μηπως αναθεωρησω και νοιωσω ολα αυτα που δεν καταφερα τις 2 πρωτες φορες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[eyripos_xalkida]

Την ταινία την είδα πρώτη φορά πριν από ένα χρόνο περίπου.

• Δεν είναι μια ταινία που θα προκαλέσει προβληματισμό ή έχει κάποιο ηθικό δίδαγμα.

• Εισάγει όμως τεχνοτροπία όπως π.χ. οι ταινίες Sin City ή Αllien, και γι' αυτό το λόγο και μόνο είναι άξια αναφοράς.

• Αποπνέει την αίσθηση της παιδικής αθωότητας και ανεμελιάς όπου οι ενέργειες των πρωταγωνιστών δεν είναι απόρροια υστεροβουλίας ή κακεντρέχειας αλλά έχουν προκύψει από διάθεσης προσφοράς. Στο τέλος της (η ταινία) σου αφήνει ένα αίσθημα γλυκύτητας και ονειροπόλησης.

• Για το τομέα της (σουρεαλισμός) είναι κορυφαία και θα πρέπει να λαμβάνεται σαν μέτρο σύγκρισης για τις υπόλοιπες του είδους της.

Όσο για την μουσική δεν έχω λόγια να την περιγράψω..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[soulitsa@xd]

Την είχα δεί πριν χρόνια αυτή την ταινία, όταν ήμουν 11. Δεν είχα καταλάβει και πολλά και δεν μου άφησε κάποια ευχάριστη ανάμνηση σαν ταινία, δεν θυμόμουν καν το στόρυ. Και εχθές την ξαν'αβαλα για να την ξαναδώ. Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα μια ταινία που να με εκφράζει.. και με ώθησε να εκμεταλευτώ αυτά τα θαύματα της ζωής και πραγματικά εχω την ανάγκη να κάνω και εγώ κάτι και να δώσω ουσία στις ζωές των ανθρώπων.. Και θα ξεκινήσω από αύριο..
Βέβαια το τέλος με τον Νίνο, μου φάνηκε λίγο.. Θα έλεγα πως κύλησε γρήγορα, απο την μια δεν γνωριζονταν υπηρχε μονο μυστηριο και μολις εμαθε ποια ειναι ετρεξε να την βρει και αμέσως φιλήθηκαν και μπλα μπλα..
Αν εξαιρέσουμε αυτό ήταν πολύ ωραίο.
Και για όσους λένε παραπάνω πως δεν τους ενθουσίασε.. Ούτε και εμένα με ενθουσίασε την πρώτη φορά και αυτό γιατί δεν κοίταξα εκεί.. Δεν κοίταξα εκεί που έπρεπε να κοιτάξω καθώς την έβλεπα.. Δεν είδα τι υπήρχε στο βάθος, ποιο ήταν το νόημα..
Για ανοίξτε τα μάτια σας. .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Achilles]

Τρίτη 19/10 στις 22.00 στην Νετ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[soulitsa@xd]

Χάλασε η τηλεόραση...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassonoff]

Τι ωραια ταινια!!!!
Βαθια νοηματα που σε κανουν αναρωτιεσαι για την ζωη...Τοσο απλα πραγματακια...Που εαν δεν κατσεις να τα σκεφτεις θα περασουν χωρις να παρεις χαμπαρι απο μπροστα σου...
Και επιτελους μια ταινια,που δεν στηριζεται στο παγωμενο και ξερο πεσιμο σε αυτον που θες...Εχει το μυστηριο που λειπει απο την ζωη μας..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[love_angel]

Αδιάφορη. Δε θα την έβλεπα καν ολόκληρη, αλλά δε με άφηνε ο φίλος μου να τη βγάλω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.