Kαταπιεστικοί γονείς

[Stitchpunk]

Το κατάλαβε βέβαια και μου ζήτησε συγνώμη, αλλά εγώ κατέβασα δύο ηρεμιστικά, για να μπορέσω να κοιμηθώ κι ακόμα δεν με έχουν πιάσει.

Βλέπεις όμως ότι κατεληξες να τα πάρεις επειδή σε αναστατωσε εκείνη? Αυτό είναι λάθος. Ξεκιναμε μια αγωγή για συγκεκριμένο λόγο. Η αγωγή αυτή δεν είναι δια πάσα νόσον! Και διάβασα σε άλλο θρεντ ότι ζητησες από τον γιατρό να σου δώσει άλλη αγωγή για τις παρενέργειες της εσκιταλοπραμης. Ναι, καλό είναι που δεν έχεις ταμπού με αυτού του είδους την αγωγή, και μπραβο σου, αλλά μην περναμε στο άλλο άκρο και ο,τι και να συμβεί να πάρω ένα χαπι. Το μόνο εύκολο είναι αυτό, και δεν αμφιβαλλω ότι μετά από όσα ακουσες, ήταν απαραιτητο να πάρεις ηρεμιστικο για να κοιμηθεις. Αυτό που λέω είναι ότι στην ευθραυστη κατάσταση στην οποία βρισκεσαι, σου κάνει επιπλέον κακό να έχεις να ακουσεις αυτά που λέει η μάνα σου πάνω στο πένθος της. Αξιζεις συγχαρητηρια που νοιαζεσαι τόσο για τη μάνα σου, αλλά πρέπει να νοιαστεις και για τον εαυτό σου. Εξάλλου δεν θα είσαι χρήσιμη σε κανέναν αν καταρρευσεις. Άνθρωποι είμαστε, όχι ρομποτ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BLUE SEA]

Πάντως έχετε όλοι/ες δίκιο ως προς το ότι δεν φτάνουν μόνο τα χάπια, για να βοηθήσει κάποιος/α τον εαυτό του. Σας ευχαριστώ πολύ για τη συμπαράστασή σας και τις συμβουλές σας και σας ζητώ συγνώμη που σας στενοχώρησα -άγιες μέρες- με την κακή μου ψυχολογική διάθεση. Η Ανάσταση του Χριστού ας γίνει αφορμή να πάρουμε κουράγιο όλοι/ες όσοι/ες πενθούμε κι ας ευχόμαστε ο Θεάνθρωπος και οι Άγγελοι να έχουν υπό την προστασία τους τους ανθρώπους που έχουμε χάσει. Εκεί είναι η ουσία!Αν είμαι πραγματική χριστιανή, δεν πρέπει να λυγίζω. Δυστυχώς τα προηγούμενα μηνύματά μου μου απέδειξαν ότι δεν είμαι σωστή χριστιανή. Ειλικρινά ντρέπομαι για όσα προανέφερα και οτιδήποτε είπα ήταν λάθος! Δεν μου αρέσει να αυτοδικαιολογούμαι. Τα λόγια έχουν αξία μόνο όταν είμαστε ήρεμοι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Τεσα άνθρωποι είμαστε... Όλοι περνάνε δύσκολες καταστάσεις, όλοι μπορει να λυγίσουν κάποια στιγμη... Δεν εχει καμια σχέση με το αν εισαι σωστή χριστιανη ή οχι. Μην συγχέεις την υγεία σου με τη θρησκεία και εννοείται πως δεν πρεπει να νιώθεις άσχημα και να ζητάς συγνώμη επειδη νιώθεις ετσι όπως νιώθεις. Τα συναισθήματα σου δεν ειναι σωστά ή λάθος, μην ζητάς συγνώμη που νιώθεις αυτο που νιώθεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Claire Rentfield]

Ακριβώς όπως τα λέει η methexys και εξάλλου έχεις γράψει στα σωστά topics. Δεν ενοχλείς και δεν φορτίζεις συναισθηματικά κανέναν, όποιος δεν θέλει να ασχολείται μ' αυτά τα θέματα, απλά δεν τα διαβάζει.
Να μας λες πάντα αν έχεις κάποιο πρόβλημα, δεν είναι καλό να τα κρατάς μέσα σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BLUE SEA]

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Ειλικρινά με κατασκλαβώνετε, απλώς δεν θέλω να στενοχωρώ τους/τις άλλους/ες. Έτσι λειτουργώ σε όλους τους τομείς της ζωής μου.

Όσο για τη μητέρα μου, επειδή κατάλαβε ότι πριν δύο μέρες με πίεσε, τώρα έχει πάει στο άλλο άκρο. Μου λέει συνέχεια πόσο περήφανη νιώθει για εμένα, ότι δεν υπάρχει άλλη κόρη σαν κι εμένα, ότι για εκείνη είμαι η καλύτερη όπως είμαι, ότι δεν εννοούσε ότι είπε το Σαββατο κτλ. Εγώ όμως στενοχωριέμαι πιο πολύ με αυτές τις ακραίες αντιδράσεις: ενώ πριν δύο μέρες με επέκρινε κυρίως επειδή δεν έχω παντρευτεί, χτες και σήμερα με αποθεώνει. Νομίζει ότι μ' ευχαριστεί μ' αυτόν τον τρόπο, εγώ όμως νιώθω ενοχές που έκλαιγα. Δεν ήθελα να την κάνω νανιώσει ότι με στενοχώρησε, ακόμα κι αν είναι έτσι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Claire Rentfield]

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Ειλικρινά με κατασκλαβώνετε, απλώς δεν θέλω να στενοχωρώ τους/τις άλλους/ες. Έτσι λειτουργώ σε όλους τους τομείς της ζωής μου.

Όσο για τη μητέρα μου, επειδή κατάλαβε ότι πριν δύο μέρες με πίεσε, τώρα έχει πάει στο άλλο άκρο. Μου λέει συνέχεια πόσο περήφανη νιώθει για εμένα, ότι δεν υπάρχει άλλη κόρη σαν κι εμένα, ότι για εκείνη είμαι η καλύτερη όπως είμαι, ότι δεν εννοούσε ότι είπε το Σαββατο κτλ. Εγώ όμως στενοχωριέμαι πιο πολύ με αυτές τις ακραίες αντιδράσεις: ενώ πριν δύο μέρες με επέκρινε κυρίως επειδή δεν έχω παντρευτεί, χτες και σήμερα με αποθεώνει. Νομίζει ότι μ' ευχαριστεί μ' αυτόν τον τρόπο, εγώ όμως νιώθω ενοχές που έκλαιγα. Δεν ήθελα να την κάνω νανιώσει ότι με στενοχώρησε, ακόμα κι αν είναι έτσι.

Κοριτσάκι μου, μια μάνα δεν χρειάζεται να της πεις εσύ πως σε στεναχώρησε. Το καταλαβαίνει από μόνη της.
Και να μην νοιώθεις άσχημα που η μαμά σου σε αποθεώνει, από αυτά που γράφεις βγαίνει πως είσαι πολύ καλύτερη κόρη απ' ότι όλοι μας οι υπόλοιποι μαζί και άρα έχει δίκιο.
Μόνο μην ξεχνάς να κοιτάς και τον εαυτό σου γιατί ΠΡΕΠΕΙ να είσαι η πρώτη σου αγάπη. Εσύ θα εξακολουθήσεις να υπάρχεις ακόμα κι όταν οι γονείς σου θα είναι και οι δυό μια ανάμνηση. Τέσα μου, αυτή είναι η φυσιολογική πορεία των πραγμάτων, τα παιδιά να χάνουν τους γονείς. Το αντίθετο είναι το άσχημο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gaspar]

Εκεί είναι η ουσία!Αν είμαι πραγματική χριστιανή, δεν πρέπει να λυγίζω. Δυστυχώς τα προηγούμενα μηνύματά μου μου απέδειξαν ότι δεν είμαι σωστή χριστιανή.

το αντίθετο
στην εποχή της απαξίωσης και της ειρωνίας απέναντι σε όσους δηλώνουν την χριστιανική τους πίστη, το οτι το δηλώνεις είναι απο μόνο του αρκετό για να σε κάνει πιο χριστιανή απο όλους.

όπως είπε και ο Χριστός, ''όποιος ομολογήσει για μένα μπροστα στους ανθρώπους και δεν ντραπεί για μένα και τον λόγο μου, θα τον ομολογήσω και εγω μπροστά στον πατέρα και τους αγγέλους στην βασιλεία των ουρανών.''

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[αοιδός]

Η έννοια καταπίεση είναι πολύ σχετική. Πολλά περιστατικά τα οποία όταν ήμαστε παιδιά μας έδιναν την εντύπωση ότι οι γονείς μας καταπίεζαν, τώρα καταλαβαίνουμε ότι εντέλει μας ωφέλησαν. Πάντως ένα πράγμα που με έκανε να δυσφορώ κυρίως με τη μητέρα μου είναι ότι πολλές φορές ιδίως όταν πηγαίναμε κάπου, με καπέλωνε πολλές φορές και ενώ μπορεί να με ρωτούσαν κάτι, απαντούσε αυτή για μένα. Δεν της κρατάω βέβαια κακία...

Η οικογενειακή "καταπίεση" εμπεριέχει συναισθηματικά στοιχεία, δεν έχει καμία σχέση με τυραννική εξουσία και το μόνο της κακό είναι ότι "βγάζει" σε... ευλογημένη μέρα, όπως είπε και ο ποιητής

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερινύς]

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Ειλικρινά με κατασκλαβώνετε, απλώς δεν θέλω να στενοχωρώ τους/τις άλλους/ες. Έτσι λειτουργώ σε όλους τους τομείς της ζωής μου.

Όσο για τη μητέρα μου, επειδή κατάλαβε ότι πριν δύο μέρες με πίεσε, τώρα έχει πάει στο άλλο άκρο. Μου λέει συνέχεια πόσο περήφανη νιώθει για εμένα, ότι δεν υπάρχει άλλη κόρη σαν κι εμένα, ότι για εκείνη είμαι η καλύτερη όπως είμαι, ότι δεν εννοούσε ότι είπε το Σαββατο κτλ. Εγώ όμως στενοχωριέμαι πιο πολύ με αυτές τις ακραίες αντιδράσεις: ενώ πριν δύο μέρες με επέκρινε κυρίως επειδή δεν έχω παντρευτεί, χτες και σήμερα με αποθεώνει. Νομίζει ότι μ' ευχαριστεί μ' αυτόν τον τρόπο, εγώ όμως νιώθω ενοχές που έκλαιγα. Δεν ήθελα να την κάνω νανιώσει ότι με στενοχώρησε, ακόμα κι αν είναι έτσι.

Επειδή βλέπω ότι η ιδέα του να ζήσετε για λίγο χώρια δεν έχει και ιδιαίτερη πέραση παρότι στην προτείναμε διάφοροι, θα πω το λίγο πιο εύκολο: Να μιλήσετε σαν μάνα και κόρη. Να της πεις τι σε φοβίζει, τι σε κάνει ενοχική, τι δεν θα ήθελε να ακούει. Να σου πει και αυτή τα δικά της. Ίσως υπό άλλες συνθήκες μία τέτοια συζήτηση δεν θα έβγαζε πουθενά, αλλά με το πένθος να σας έχει γονατίσει και τις 2, το να μπουν κάποια συναισθηματικά όρια ίσως σας σώσει και τις 2. Δεν χρειάζεται να ακούσει ότι περνάς τόσες ώρες μαζί της επειδή ανησυχείς γι αυτήν -το έχει καταλάβει. Ίσως όμως αν της δώσεις την σκοπιά του πόσες ενοχές αισθάνεσαι όταν την αφήνεις μόνη της έστω και για λίγο, να δώσει μια άλλη διάσταση στο πώς θα σε αντιμετωπίζει και τι θα περιμένει από εσένα.

Επίσης θα πρότεινα, αν δεν το έχεις κάνει ήδη, να μιλήσεις και στον ψυχίατρό σου για τους λόγους που μένεις με την μητέρα σου, και τι συναισθήματα σου δημιουργεί. Η πικρή αλήθεια είναι ότι θα ζήσεις περισσότερα χρόνια από την μητέρα σου, και αν συνεχίσεις να περιστρέφεις την ζωή σου γύρω από τα δικά της θέλω αποκλειστικά, με την "δικαιολογία" ότι σε χρειάζεται και είναι μεγάλη γυναίκα, θα καταλήξεις κάποια στιγμή με απωθημένα και χωρίς να έχεις μάθει να επενδύεις στον εαυτό σου. Είσαι νέα γυναίκα και το να αρχίσεις να ξαναφτιάχνεις σιγά σιγά την ζωή σου δεν είναι κατακριτέο. Και με το "ξαναφτιάξεις" δεν το εννοώ με την έννοια του συντρόφου ή της οικογένειας, γιατί έχεις ήδη γράψει σε διάφορα threads ότι δεν είσαι υπέρ τους, αλλά με την έννοια του να επαναπροσδιορίσεις την σχέση σου με διάφορους ανθρώπους με επίκεντρο τον εαυτό σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BLUE SEA]

Επίσης θα πρότεινα, αν δεν το έχεις κάνει ήδη, να μιλήσεις και στον ψυχίατρό σου για τους λόγους που μένεις με την μητέρα σου, και τι συναισθήματα σου δημιουργεί. Η πικρή αλήθεια είναι ότι θα ζήσεις περισσότερα χρόνια από την μητέρα σου, και αν συνεχίσεις να περιστρέφεις την ζωή σου γύρω από τα δικά της θέλω αποκλειστικά, με την "δικαιολογία" ότι σε χρειάζεται και είναι μεγάλη γυναίκα, θα καταλήξεις κάποια στιγμή με απωθημένα και χωρίς να έχεις μάθει να επενδύεις στον εαυτό σου. Είσαι νέα γυναίκα και το να αρχίσεις να ξαναφτιάχνεις σιγά σιγά την ζωή σου δεν είναι κατακριτέο. Και με το "ξαναφτιάξεις" δεν το εννοώ με την έννοια του συντρόφου ή της οικογένειας, γιατί έχεις ήδη γράψει σε διάφορα threads ότι δεν είσαι υπέρ τους, αλλά με την έννοια του να επαναπροσδιορίσεις την σχέση σου με διάφορους ανθρώπους με επίκεντρο τον εαυτό σου.

Έχω επενδύσει στη ζωή μου και εργάζομαι και σπουδάζω και είμαι γενικώς παραγωγικό και αποδοτικό μέλος της κοινωνίας. Ποτέ δεν είπα ότι δεν έχω κοινωνικές σχέσεις ή ό,τι δεν θέλω την παρέα ενός άντρα. Κατά περιόδους έχω σχέση, απλώς βάζω ως προτεραιότητα τη μητέρα μου. Από εκείνη όμως τη φορά που λιποθύμησε κι έπαθε ένα ήπιο εγκεφαλικό έπαθα σοκ και φοβάμαι όταν είναι μόνη της. Ουδέποτε η μητέρα μου με πίεσε να μένω μαζί της. Επιλογή μου είναι. Μην χάνετε τον καιρό σας. Είμαι απόλυτη σ' αυτό (αν και αναγνωρίζω απόλυτα την προσπάθειά σας να με βοηθήσετε και σας ευχαριστώ γι' αυτή). Αν πράξω διαφορετικά, θα νιώθω ενοχές και οι ενοχές δεν αντέχονται. Όλα τα υπόλοιπα μπορώ να τα αντέξω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fockos]

Καλά κανείς και ειςαι απόλυτη μακάρι να ήταν όλοι απόλυτοι σαν και εςενα σε αυτο το θέμα οι περισσοτεροι εδώ μεσα θα παρκάρουν τους γονείς τους σε ένα γηροκομείο ή θα πληρώςουν μια γυναίκα να τους προσέχει και θα εχουν την ψευδαίσθηση οτι νοιάζονται.

Στο αγροτικό που είμαι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι έγκαταλειμενοι απο τα παιδιά τους και δυστυχώς πολλοί θα φύγουν ´´αδικά´ και τα παιδιά τους θα το βαφτίσουν φυσικά αίτια... και γεμάτο υποκρισία θα τρέχουν για τις κληρονομιές .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DarthFederer]

Μακαρι ολοι να μην εκαναν οικογενεια για να γηροκομησουν τους γονεις τους;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Claire Rentfield]

Στο αγροτικό που είμαι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι έγκαταλειμενοι απο τα παιδιά τους και δυστυχώς πολλοί θα φύγουν ´´αδικά´ και τα παιδιά τους θα το βαφτίσουν φυσικά αίτια... και γεμάτο υποκρισία θα τρέχουν για τις κληρονομιές .

Μόνο που τους θανάτους δεν τους βαφτίζουν οι συγγενείς αλλά γιατροί, δεν νομίζω να γίνεται δεκτή η διάγνωση από τα παιδιά...

Καλά κανείς και ειςαι απόλυτη μακάρι να ήταν όλοι απόλυτοι σαν και εςενα σε αυτο το θέμα οι περισσοτεροι εδώ μεσα θα παρκάρουν τους γονείς τους σε ένα γηροκομείο ή θα πληρώςουν μια γυναίκα να τους προσέχει και θα εχουν την ψευδαίσθηση οτι νοιάζονται.

Δεν πάει έτσι βρε focko μου, εγώ που της είπα να κοιτάξει και τον εαυτό της, κοίταξα πεθερά πρώτα και μετά την μάνα μου. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, απλά πρέπει να έχουμε υπ' όψιν μας πως πρώτη μας προτεραιότητα είναι ο εαυτός μας. Γι' αυτό δεν μας έκαναν εξάλλου; Εκτός και αν μας έκαναν για να τους γεροκομήσουμε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fockos]

σε αυτο συμφωνώ οι ιατροί ειναι απαράδεκτοι με τον τροπο που συνταγογραφούν και παρακολουθούνε τους ασθενείς τους στο ΕΣΥ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[meetmeinmontauk]

σε αυτο το θέμα οι περισσοτεροι εδώ μεσα θα παρκάρουν τους γονείς τους σε ένα γηροκομείο ή θα πληρώςουν μια γυναίκα να τους προσέχει και θα εχουν την ψευδαίσθηση οτι νοιάζονται.

μα πρέπει να διαιωνίζεται μια σχέση εξάρτησης ανάμεσα σε γονιό-παιδί για να δείξει κάποιος ότι νοιάζεται για τους γονείς του? ναι, η λύση του γηροκομείου δεν είναι η ιδανική και ελπίζω να μην κάνω κι εγώ στο μέλλον αυτά που κοροϊδεύω αλλά δεν μπορούμε να φέρνουμε τέτοια παραδείγματα εγκατάλειψης για να δικαιολογήσουμε αυτούς που προσκολλούνται στους γονείς τους και το αντίστροφο. κακά το ψέμματα, κι αυτό σχέση εξάρτησης είναι και μόνο καλό τέλος δεν έχει όταν ένας από τους δύο φύγει (είτε μεταφορικά είτε κυριολεκτικά).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 991793]

Οι γονείς μου ποτέ δεν υπήρξαν καταπιεστικοί σ' εμένα. Κολλημένοι ώρες-ώρες ναι, είναι, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Εν πάση περιπτώσει, εγώ πάντως κρατώ κάποιες αποστάσεις από τους δικούς μου (και γενικά από όλους όσους συναναστρέφομαι), όχι γιατί δεν τους αγαπώ το ίδιο όπως μ' αγαπούν αυτοί, αλλά ακριβώς γιατί δεν θέλω να δημιουργηθεί σχέση εξάρτησης ανάμεσά μας. Δηλαδή όταν πεθάνει κάποιος (ή εγώ ή ένας από αυτούς), πρέπει να τον κλαίμε μια ζωή; Το τελευταίο δεν το λέω εγωιστικά.

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι η καταπίεση εκδηλώνεται σε συνθήκες εξαρτημένης σχέσης. Δεν βοηθά το άτομο να προχωρήσει τη ζωή του και να εξελιχθεί σε όλους τους τομείς ή τουλάχιστον στους περισσότερους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Stitchpunk]

οι περισσοτεροι εδώ μεσα θα παρκάρουν τους γονείς τους σε ένα γηροκομείο ή θα πληρώςουν μια γυναίκα να τους προσέχει και θα εχουν την ψευδαίσθηση οτι νοιάζονται.

Πόσο λάθος κάνεις. Προσωπικά δεν θα παρκαρα ποτέ τη μάνα μου σε γηροκομειο. Αυτό δεν σημαίνει πως όσο καιρό την φροντιζω θα ξεχασω να φροντισω τον εαυτό μου. Πρώτα θα φροντισω τον εαυτό μου για δύο λόγους. Αρχικά γιατί αν δεν φροντισω εμένα, ποιός θα φροντίσει την μάνα μου αφού εγώ δεν θα είμαι σε θέση? Και δεύτερον αυτό θέλει κι εκείνη. Δεν με γέννησε για να υποφερω και να μείνουν τα κομμάτια μου όταν εκείνη θα φύγει. Το ξέρω ότι υπάρχουν αρκετοί που παρατανε τους γονείς τους. Αλλά είναι άνθρωποι που δεν αναθραφηκαν σωστά από τους ίδιους τους γονείς. Ποιός ευθύνεται που το παιδί δεν αγαπάει τον γονιό του αρκετά για να τον φροντίσει?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

Τέσα,
λόγω πανελληνίων δεν μπαίνω πολύκαι μόλις σήμερα είδα το πόστ σου. Συλλυπητήρια για τον μπαμπά.
Είμαι και εγώ από αυτούς που πιστεύουν ότι πρέπει να περάσετε λίγο χρόνο χωριστά. Δεν είναι αναγκαστικό να φύγεις κάποιες μέρες από το σπίτι, θαρρώ πως κάποιες ώρες την ημέρα αρκούν. Όταν είσαι πολύ down πχ, και ξέρεις πως θέλεις να ξεσπάσεις, πες της πως πηγαίνεις μια βόλτα. Και όντως βόλτα θα πηγαίνεις. Κάπου ήσυχα. Σίγουρα θα υπάρχει ένα μέρος που σε ηρεμεί.
Αν έχεις και κάποιον πολύ καλό φίλο και έχει χρόνο, πηγαίνετε για ένα καφέ κάπου ήρεμα ή μια βόλτα μαζί. Βοηθάει πολλές φορές να μοιραζόμαστε τον πόνο.
Η στάση της μαμάς είναι κάτι παραπάνω από φυσιολογική. Έχασε τον σύντροφο της και μαζί με εκείνον ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού της. Υπάρχει ένα φρέσκο κενό μέσα της και προσπαθεί να το καλύψει δίνοντάς σε εσένα και ίσως και στην αδερφή του την αγάπη που τόσα χρόνια έδινε σε εκείνον. Συνήθως όταν κάποιος φεύγει ( είτε για δουλειά, είτε κοιμάται) γινόμαστε κάπως πιο προστατευτικοί με αυτούς που έχουν μείνει δίπλα μας.
Και αυτά περί γάμου, για τον ίδιο λόγο τα λέει. Σκέφτεται πως ίσως ''ξεχνιώσουν'' με παιδιά, γατιά και σύζυγο και δεν σε είχε πάρει τόσο από κάτω. Είναι ο καημός της μάνας... Και αυτό φυσιολογικό, το βλέπω από την γιαγιά μου που έχει το ένα από τα τρία της παιδιά ακόμη ανύπαντρο. ''Αν είχες παντρευτεί, τώρα θα είχες τη γυναίκα σου, τα παιδιά σου, θα είχες βρει μια δουλειά εδώ και δεν θα έτρεχες στις Γερμανίες'' του λέει συνέχεια.
Υπομονή.
Fühl dich gedrückt! ( μτφρ σε αγκαλιάζω, κατά λέξη: Νιώσε πως σε αγκαλιάζω) την αγαπώ σαν έκφραση με το νόημα που έχει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BLUE SEA]

Όταν είσαι πολύ down πχ, και ξέρεις πως θέλεις να ξεσπάσεις, πες της πως πηγαίνεις μια βόλτα. Και όντως βόλτα θα πηγαίνεις. Κάπου ήσυχα. Σίγουρα θα υπάρχει ένα μέρος που σε ηρεμεί.
Αν έχεις και κάποιον πολύ καλό φίλο και έχει χρόνο, πηγαίνετε για ένα καφέ κάπου ήρεμα ή μια βόλτα μαζί. Βοηθάει πολλές φορές να μοιραζόμαστε τον πόνο.

Έχεις πολύ δίκιο, ψυχούλα μου! Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Σου εύχομαι μέσα απ' την ψυχή μου να γράψεις τέλεια και να περάσεις στη σχολή και την πόλη που θέλεις. Καλή Ανάσταση!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.