VI - Οι Εραστές

[DrStrangelove]

Δεν θέλω πολλές σκέψεις, ούτε πολλά λόγια σ'αυτή τη φάση. Τα πολλά λόγια είναι φτώχια. Για μένα τα πράγματα είναι απλά, μόνο που σέβομαι τις ιδιωτικές ζωές και τις ψυχοσυνθέσεις των "παικτών", γι'αυτό από σεβασμό σιωπώ. Φοβάμαι ότι ζούμε μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία και τίποτα παραπάνω. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που η Ιsi αρνείται την ύπαρξη της μοίρας επηρρεασμένη προφανώς από την Νέα Μεταφυσική του "φτιάξτο μόνος σου". Προτιμάτε την αυτοεκπλήρωση, κάτι που έχω επιχειρήσει παλιότερα και είχε ολέθρια αποτελέσματα. Προσοχή, μην παίζετε με φωτιές και σκοτάδια.
Αν αυτός ο ρεαλισμός μου με κάνει να φαντάζω ότι ανήκω στην Αδελφότητα της Θλίψης ή Ιούδας, τί να πω. Τι να πω. Αν πράγματι νοιώθω τόσο νεκρός όπως με περιγράφει το ποίημα του Χάους, τότε είμαι πράγματι στην αναπηρική καρέκλα που καθόταν και ο DrStrangelove στην ταινία και δεν μπορώ να σηκωθώ παρά μόνο λίγο πριν το ολοκαύτωμα. Μόνο που το ψευδώνυμό μου το διάλεξα για οποιονδήποτε άλλο λόγο απ'αυτόν που δείχνει ότι σημαίνει, και μόνο ολοκαύτωμα δεν έχω σκοπό να προκαλέσω. Χθες εκβιαστής, σήμερα Ιούδας. Ο Ιούδας τουλάχιστον φιλούσε υπέροχα κατά μία εκδοχή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Όσο κι αν είναι κολακευτικό να γράφει κανείς ποιήματα για μας προσωπικά, σε αυτό το σημείο θα απογοητεύσω το Δόκτωρα. Το ποίημα που δημοσίευσα το έχω γράψει το 2002 και αναφέρεται αποκλειστικά σε μένα προσωπικά!!! Εγώ είμαι ο Ιούδας και αν θέλεις να σου δανείσω κατιτίς από τα τριάκοντα αργύρια για να πιεις μια μπύρα θα το πράξω ευχαρίστως.

Καλά θα ήταν όποιος με κατηγόρησε ότι πιστεύω πως είμαι το κέντρο του κόσμου να το ξανασκεφτεί και ν' αναθεωρήσει. Ευτυχώς ή δυστυχώς Δόκτωρα, όλοι εκτιθέμεθα δημοσίως και μας βλέπουν κι άλλοι. Θα επαναλάβω πως κανείς από εμάς δεν κατέχει το αποκλειστικό προνόμιο του να αισθάνεται. Έτσι είναι η φυσική ροή των πραγμάτων. Οι δυνατοί προχωρούν, οι αδύναμοι γονατίζουν και πεθαίνουν. Ο καθένας αποφασίζει τι θέλει να είναι. Όσο για τα βιντεάκια είπαμε, αυτό είναι το τίμημα του να εκτίθεσαι δημοσίως.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Θα ήθελα να προσθέσω λίγα πράγματα επιτέλους σχετικά με το θέμα. Αυτά που θα γράψω σ’ αυτό το ποστ μού τα εμπιστεύτηκε ο Διδάσκαλος Αιών, του οποίου τη βοήθεια ζήτησα για να εμπλουτίσω τη φιλοσοφική μας φαρέτρα με καινούρια βέλη.

Όλα ξεκίνησαν, όταν σε μια άσχετη ταινία που έβλεπα στην τηλεόραση, εμφανίστηκε ξαφνικά η κάρτα των Εραστών, σαν από αποκάλυψη. Στο μικρό διάστημα που παρέμεινε η κάρτα στην οθόνη πρόλαβα να δω τα εξής: Στη θέση του βασιλιά και της βασίλισσας ήταν οι Πρωτόπλαστοι, πράγμα που ταιριάζει με την περιγραφή από το «Όραμα και Φωνή» που μας έχει παραθέσει η Πρωθιέρειά μας Μάτζικα ντε Σπελ, συγνώμη Isiliel. Σε αυτό το θέμα δεν έχω να προσθέσω τίποτε περισσότερο. Πάνω από τα κεφάλια των Πρωτόπλαστων εραστών όμως, αντί του Ιεροφάντη ή Ερημίτη, παρουσιαζόταν η μορφή του Θανάτου, με μαύρη κουκούλα, όπως απεικονίζεται στην αντίστοιχη κάρτα που θα βρούμε μπροστά μας. Όσο κι αν έψαξα στο διαδίκτυο δεν μπόρεσα να βρω αυτήν την κάρτα. Τότε απευθύνθηκα στον Διδάσκαλο Αιώνα, ο οποίος μου διευκρίνισε ότι την έχει ξαναδεί μόνο μια φορά, όπως επίσης ότι δεν τολμά να ρίξει τις κάρτες, αφού εδώ και πολλά χρόνια θεωρείται ότι το κλειδί της ερμηνείας τους έχει απολεστεί και συνεπώς όποιος προσπαθήσει να παραστήσει τον «μαθητευόμενο μάγο» τουλάχιστον θα αστοχήσει (= αμαρτήσει, με την αρχαία έννοια του όρου). Πράγματι ο Έρωτας είναι ένας μικρός θάνατος, αφού πεθαίνουν δύο μονάδες για να γεννηθεί μια δυαδική οντότητα, όπως πολύ σωστά μας θύμισε η συνταξιδιώτισσα Πύλη αναφερόμενη στις πλατωνικές ιδέες. Με αυτήν την έννοια η κάρτα των Εραστών γίνεται δίδυμη όχι μόνο με την κάρτα της Τέχνης, αλλά και με αυτήν του Θανάτου, η οποία προηγείται. Περισσότερα θ’ αναφέρουμε επ’ αυτού του θέματος όταν έρθει η ώρα.

Αυτά που ο Διδάσκαλος Αιών μου αποκάλυψε να γράψω για την κάρτα των Εραστών είναι τα εξής:

Σε δεύτερο επίπεδο, μπαίνοντας λίγο βαθύτερα στην Αλχημιστική διδασκαλία, ο φτερωτός Έρως που υπερίπταται των Εραστών και του Ιεροφάντη συμβολίζει και κάτι άλλο. Η ψυχή κατοικεί στον Άδη, ή Αΐδιον (χώρο χωρίς ιδιότητες, στον οποίον κατά τον Ορθόδοξο Χριστιανικό Εσωτερισμό κατοικεί ο Θεός, πρβλ το αρχικό σημείο στο οποίο ήταν συγκεντρωμένη όλη η ύλη κι η ενέργεια του Σύμπαντος πριν το Big Bang, κατά τη σύγχρονη φυσική), τον χώρο δηλαδή του ανεκδήλωτου. Τη στιγμή του Αλχημιστικού Γάμου, μια ψυχή αποφασίζει «να εγκαταλείψει τη μακάρια τελειότητα και ν’ αναμετρηθεί με την ατέλεια των όντων», δηλαδή να ενσαρκωθεί. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό μπορεί να πάρει ερμηνείες σε πολλαπλά επίπεδα, από τη γέννηση ενός παιδιού, το οποίο στον μυστικισμό θεωρείται ότι διαλέγει τους γονείς του, μέχρι τη γέννηση μιας ιδέας ή μιας καλλιτεχνικής δημιουργίας, πράγματα που κατ’ ουσίαν δεν διαφέρουν μεταξύ τους πάρα πολύ. Σ’ εκείνο το σημείο η ψυχή εφοδιάζεται με επτά πέπλα, τα δύο εκ των οποίων περιλαμβάνονται στην κάρτα αυτήν. Το πρώτο είναι το Μαύρο πέπλο του Χρόνου. Το Χ συμβολίζει την κλεψύδρα, με την επάνω χοάνη ν’ αναπαριστά το ανεκδήλωτο και την κάτω το εκδηλωμένο. Το αριστερό τμήμα της κλεψύδρας συμβολίζει το παρελθόν, ενώ το δεξί συμβολίζει το μέλλον. Το σημείο επαφής των δύο χοανών είναι το σημείο της ενσάρκωσης, αλλά και την εκδήλωση του παρόντος. Η Κλεψύδρα του Χρόνου γυρίζει κι ο χρόνος αρχίζει να μετρά από τη στιγμή της γέννησης. Αυτό υποστηρίζεται ισχυρά από τα δεδομένα της μοριακής βιολογίας. Πράγματι ο χρόνος ζωής του κάθε ανθρώπου είναι εγγεγραμμένος στο DNA του, το οποίο όπως προείπαμε είναι μέρος του Ορφικού αυγού, του αποτελέσματος δηλαδή της σύλληψης. Δεν θα ήθελα επί του παρόντος να κουράσω τους συνομιλητές μας με περιττές επιστημονικές λεπτομέρειες, όμως οι αποδείξεις είναι ισχυρές και καλά τεκμηριωμένες. Το Ρ συμβολίζει τη ροή του χρόνου, όπως την αντιλαμβανόμαστε σε αυτήν τη διάσταση του σύμπαντος (πρβλ Ηράκλειτος: «Τα πάντα ρει»). Ο Χάροντας (προσέξτε και πάλι το Χ) συμβολίζει ακριβώς τον πανδαμάτωρα Χρόνο ή και Κρόνο που φυσιολογικά τρώει τα παιδιά του. Φυσικά από τη στιγμή της σύλληψης μέχρι τη στιγμή της γέννησης, που δεν έχει έρθει ακόμη σε αυτήν την κάρτα, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η Κλεψύδρα του Χρόνου γεμίζει, όπως σε δεύτερο πλάνο υπονοεί η έγχυση του βασιλιά στο δισκοπότηρο της βασίλισσας.

Γιατί λοιπόν ο Διδάσκαλος Άλιστερ προτίμησε να βάλει τον Ιεροφάντη ή Ερημίτη (Ερμίτη) να τελεί το γάμο με λευκό πέπλο; Το μαύρο πέπλο μετατρέπεται σε λευκό για εκείνους τους φωτισμένους που υπερβαίνουν τη μέγγενη του χρόνου, όπως οι Τολτέκοι μάγοι του Καστανέντα καυχιόνται ότι ξέφυγαν από το θάνατο, περνώντας σε άλλη διάσταση. Θυμηθείτε τον Γκάνταλφ τον Γκρίζο του Διδασκάλου Τόλκιν, ο οποίος αφού βίωσε έναν θάνατο πέφτοντας από τη γέφυρα του Khazad Dum στα έγκατα της Μόρια, εμφανίστηκε κατόπιν ως Γκάνταλφ ο Λευκός, αφού κρίθηκε ότι έπρεπε να ολοκληρώσει το έργο του, συνεπώς να υπερβεί το χρόνο του σ’ αυτήν τη διάσταση.
Το λευκό πέπλο συμβολίζει επίσης την αγνότητα και ιερότητα του Αλχημιστικού Γάμου. Είναι σύμβολο Παρθενίας με την απόλυτη έννοια του όρου που μακράν απέχει από την ηθικοπλαστική χρήση του ως αγαμία. Είναι ακόμη το τίμημα της ένωσης, αφού μας δίδει και το δεύτερο δώρο που χαρίζεται στην ψυχή που πρόκειται να γεννηθεί: τις ιδιότητες του Ερμή. Πρόκειται για το χάρισμα του Λόγου, την υπολογιστική ικανότητα, την ικανότητα εξαπάτησης (πρβλ Σουν Τζου: «Η νίκη στον πόλεμο στηρίζεται στην εξαπάτηση του αντιπάλου»), το εμπορικό δαιμόνιο (δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι ο Σουν Τζου αποτελεί σήμερα το «ευαγγέλιο» των μανατζαραίων των μεγαλύτερων πολυεθνικών του κόσμου), την κερδοσκοπική σκέψη (που όπως προαναφέραμε συμβολίζεται και από τον Λευκό Αετό και θεωρείται ιδιότητα της «θηλυκής πλευράς»). Ο μεγαλύτερος Μάστορας στη χρήση αυτών των δώρων που έχει μέχρι σήμερα καταγραφεί, είναι ο Οδυσσέας, εμπνευστής κι αυτός του ταξιδιού μας, στον οποίον παραπέμπω ώστε ν’ αρθεί κάθε παρεξήγηση σε σχέση με τη χρήση αυτών των ιδιοτήτων.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να παραθέσω κάτι από τη φιλοσοφική στάση του Ρόμπερτ Χάουαρντ, αφού τον έχω αναφέρει προηγουμένως και συνεπώς θα ήθελα να διευκρινίσω την εκτίμηση που τρέφω σε κάποιες απ’ τις ιδέες του, αφού κατά τ’ άλλα ο Χάουαρντ ήταν ακραίος ρατσιστής και φασίστας, δυστυχισμένος ο ίδιος όπως και ο Νίτσε, σε σημείο μάλιστα ν’ αυτοκτονήσει σε ηλικία περίπου 30 ετών, συνεπώς δεν είναι και το καλύτερο παράδειγμα προς μίμηση. Παρολαυτά, οι αξίες του βαρβαρισμού τις οποίες υποστηρίζει αποτελούν κόλαφο για τον παρηκμασμένο πολιτισμό μας, προσθέτοντας μια εναλλακτική οπτική στις ιδέες του Διογένη του Κυνικού τον οποίο και θαυμάζω απεριόριστα, όπως άλλωστε θαύμαζε και ο Πλάτωνας χαρακτηρίζοντάς τον ως «Σωκράτη μαινόμενο» (Σωκράτη που τρελάθηκε).

Σε κάποιο από τα διηγήματά του Κόναν του Βαρβάρου, ένας «πολιτισμένος» ρωτά τον Βάρβαρο: «Εσείς οι βάρβαροι δεν έχετε Θεούς; Δεν σ’ έχω ακούσει ποτέ να προσεύχεσαι σε κανέναν». «Πώς δεν έχουμε, απάντησε ο Κόναν, έχουμε τον Κρομ, όμως είναι δύστροπος και κακόβουλος Θεός και δεν έρχεται ποτέ όταν ζητάς τη βοήθειά του, άρα γιατί να προσευχηθώ;» «Και τότε γιατί τον λατρεύετε αφού δεν σας βοηθάει;» ρώτησε ο πολιτισμένος. «Κάθε φορά που γεννιέται ένα παιδί ο Κρομ του χαρίζει το υπέρτατο δώρο. Τη θέληση να ζήσει και το μυαλό και τη δύναμη για να επιβιώσει. Αυτά είναι υπεραρκετά για κάθε άνθρωπο, γι’ αυτό και δεν έχουμε το δικαίωμα να του ζητήσουμε τίποτε περισσότερο. Την δύσκολη ώρα εμείς οι βάρβαροι πολεμάμε. Εσείς οι πολιτισμένοι γονατίζετε και παρακαλάτε τους Θεούς σας να σας σώσουν…».

Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι αυτή η σοκαριστικά κυνική δήλωση του βαρβάρου, δεν απέχει ουσιαστικά από τη φιλοσοφική πτυχή που μόλις παραπάνω αναπτύξαμε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Ο Χάροντας (προσέξτε και πάλι το Χ)

O Xαρος ξεκιναει με Χ στη δικη μας γλωσσα.Δε λεει κατι αυτο...

Ο Ερμης συμβολιζει και υποκριτικο ταλεντο και εμπορικο δαιμονιο ; Εγω για ταχυδρομο (που χτυπαει πολλες φορες) τον ειχα.

Υπαρχουν θεματα σχετικα με big bang (Μ theory) και εννοιες "παρελθον,μελλον,χρονος" αλλα νομιζω ηδη ξεφευγουμε και δε μενουμε στα βασικα και ουσιαστικα καθε καρτας.

Επισης στο www.tarot.com εχει να βαλεις την ημερομηνια γεννησης σου, και σου βγαζει ποια καρτα σου αντιστοιχει. Αυτο πως το κανουν ; Τι σημαινει ; (αν σημαινει κατι).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Δεν γνωρίζω τι κάνουν στο διαδίκτυο με τις Ταρώ φίλε Λόρυ, όμως σίγουρα εμείς τώρα μαθαίνουμε τις κάρτες και δεν είναι οι σκοποί μας ν' ανοίξουμε χαρτομαντείο. Όσο για τον Χάροντα, σημειώνω πως ο Άλιστερ σεβόταν ιδιαίτερα τη δύναμη της Ελληνικής γλώσσας, όπως και άλλοι μύστες, γι' αυτό πιθανόν να ισχύουν αυτές οι εξηγήσεις. Θα δούμε παρακάτω, ας μη βιαζόμαστε. Επαναλαμβάνω ότι δεν έχω χρησιμοποιήσει τις κάρτες στο παρελθόν, δεν ήξερα απολύτως τίποτε γι' αυτές πριν ξεκινήσει το θέμα και μόλις πριν λίγες μέρες τις έπιασα για πρώτη φορά στα χέρια μου, προκειμένου να τις δω από κοντά. Δεν γνωρίζω περαιτέρω, έχω απλά την αίσθηση ότι τον δρόμο τον οδηγούν οι ίδιες οι κάρτες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Ο Ερμης συμβολιζει και υποκριτικο ταλεντο και εμπορικο δαιμονιο ; Εγω για ταχυδρομο (που χτυπαει πολλες φορες) τον ειχα.

Ο Ερμής είναι ο αγγελιοφόρος των θεών στην ελληνική μυθολογία.Ακόμη λειτουργεί ως ψυχοπομπός, δηλαδή οδηγεί τις ψυχές των νεκρών στον Άδη (όπως μαθαίνουμε στην Οδύσσεια), αλλά είναι και προστάτης των κλεφτών, των τυχερών παιχνιδιών και του εμπορίου.

Όσο για το υποκριτικό του ταλέντο:

Το μωρό που σκάρωνε φάρσες

Η Μαία ήταν η μικρότερη από τους Τιτάνες. Της άρεσε να μαζεύει λουλούδια κι όλο γελούσε και τραγουδούσε. Γι' αυτό και οι θεοί την αγαπούσαν. Πιο πολύ όμως την αγαπούσε ο Δίας. Την παντρεύτηκε λοιπόν κρυφά, κι επειδή η Μαία ζούσε σε μια σπηλιά στο μακρινό όρος Κυλλήνη, η Ήρα δεν την ανακάλυψε.

Σε λίγο καιρό, η Μαία γέννησε ένα αγοράκι που το ονόμασε Ερμή. Ο Ερμής έμοιαζε πολύ με τη μητέρα του: του άρεσε πολύ να γελάει και ήταν το πιο χαρούμενο και ζωηρό μωρό στον κόσμο. Ήταν επίσης και πολύ έξυπνο και του άρεσε να στήνει φάρσες στους θεούς. Μόλις γεννήθηκε, σηκώθηκε από την κούνια του, βγήκε από τη σπηλιά και έτρεξε στα λιβάδια της Αρκαδίας, όπου έβοσκε ο Απόλλωνας τα λευκά βόδια του. Ο Απόλλωνας ήταν ξαπλωμένος κάτω από ένα δέντρο και σιγοτραγουδούσε ευτυχισμένπς.

"Χε, χε!" κρυφογέλασε ο Ερμής. "Τι θα πάθει άραγε ο Απόλλωνας αν χάσει τα καλύτερα βόδια του χωρίς να μπορεί να βρει πουθενά τα ίχνη τους;"
Χώθηκε λοιπόν μέσα στα λουλούδια και πλησίασε τα πενήντα παχύτερα βόδια.

"Σσστ!" τους έκανε, καθώς κάλυπτε τις οπλές τους με λεπτές φλούδες από τον κορμό των δέντρων και έδενε στην ουρά τους άχυρα για να σβήνουν μόνες τους τα ίχνη τους. "Ελάτε" ψιθύρισε. "Ακολουθήστε με!"
Στο δρόμο για τη σπηλιά της Μαίας, ο Ερμής πείνασε, κι έτσι έκατσε κι έφαγε δυο βόδια. Έπειτα έφτιαξε με το καβούκι μιας χελώνας που βρήκε μπροστά του και με τα έντερα των βοδιών μια λύρα. Ήταν η πρώτη λύρα στον κόσμο κι ο Ερμής ένιωσε πολύ χαρούμενος όταν άκουσε τον ήχο που έβγαζε.

Όταν έφτασε στη σπηλιά, έκρυψε τα βόδια στο δάσος και γύρισε στην κούνια του.
"Κατεργαράκο!" ψιθύρισε η Μαία από το κρεβάτι της. "Που ήσουν όλη μέρα;" αλλά ο Ερμής κοιμόταν βαθιά και δεν την άκουσε.
Άλλωστε, είχε φάει πάρα πολύ και είχε βαρυστομαχιάσει.
Το βραδάκι ήρθε ο Απόλλωνας έξω από τη σπηλιά κι άρχισε να φωνάζει:
"Που τα πήγες τα βόδια μου; Ξέρω πως μου τις έκλεψες.... Που είναι;".
Ο Ερμής όμως δεν του απαντούσε, αλλά του έκανε χαρούλες, όπως κάνουν τα μωρά.
Ο Απόλλωνας θύμωσε πολύ.
"Μη με κοροιδεύεις εμένα!" είπε κι αμέσως τον έπιασε και τον πήγε στον Όλυμπο, όπου συγκάλεσε έκτακτο συμβούλιο των θεών. "Αυτό το μωρό έκλεψε τα βόδια μου και δε μου λέει που τα έχει κρύψει!" είπε ο Απόλλωνας μόλις συγκεντρώθηκαν οι θεοί.
Όλοι τον κοίταξαν έκπληκτοι κι έπειτα έβαλαν τα γέλια. Ήταν τόσο αστείο! Ένα μωρό απειλούσε το θεό του φωτός!
"Μην κάνεις έτσι, Απόλλωνα" είπε ο Δίας, που είχε δακρύσει από τα γέλια. "Θα σ'τα δώσει πίσω. Κι εσύ μικρέ" είπε στον Ερμή "πες του που τα έκρυψες!"

Ο Ερμής υπάκουσε στη διαταγή του Δία κι έφυγε αμέσως με τον Απόλλωνα για τα δάση της Αρκαδίας. Στο δρόμο έδειξε στον Απόλλωνα τη λύρα που είχε φτιάξει, κι αυτός ενθουσιάστηκε γιατί αγαπούσε τη μουσική πολύ περισσότερο από τα βόδια. Κι αυτή η λύρα έβγαζε έναν καταπληκτικό ήχο!
Του πρότεινε λοιπόν να κρατήσει τα βόδια και σαν αντάλλαγμα να του δώσει τη λύρα.
Ο Ερμής δέχτηκε με χαρά.
Ο Δίας χάρηκε πολύ με τις ικανότητες του γιου του και τον έκανε αγγελιοφόρο των θεών. Του έδωσε κι ένα ζευγάρι φτερωτά σανδάλια, ένα μαγικό φτερωτό καπέλο κι ένα μανδύα που τον έκανε αόρατο.
Ο Ερμής δεν ξανάκλαψε από τότε. Αλλά ποτέ δε σταμάτησε να κάνει φάρσες στους θεούς και να γελάει με τα παθήματα τους........
Πηγή

Για περισσότερες λεπτομέρειες ρώτα τον Κυνόφιλο που είναι ειδικός στη μυθολογία...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

πριν λίγες μέρες τις έπιασα για πρώτη φορά στα χέρια μου, προκειμένου να τις δω από κοντά.

Τις επιασες ; Eeewww . τα επλυνες μετα ;

Θα δουμε, αλλα αν και εχω σε μεγαλη εκτιμηση την Ελληνικη γλωσσα, ειναι λιγο εγωκεντρικα περιεργο το πραμα μεχρι ενα σημειο. Αληθεια, ο Αλιστερ το εχει σχολιασει αυτο για το Χ ; Ή Εικαζουμε ;

Ευχαριστω για τις πληροφοριες Is.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

ΧΑΡΟΝΤΑ... ΑΡΧΟΝΤΑ?

(εγω παντως αυτο προσεξα...στο X)

[FONT=&quot][/FONT]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Τα Ελληνικά είναι γλώσσα που χρησιμοποιείται από τους μύστες όλων των εποχών, αυτά που γράφω σχετίζονται με τον Ερμή τον Τρισμέγιστο και τα ερμητικά κείμενα κι όχι απαραιτήτως με τον Κράουλυ. Παρολαυτά, η λέξη Thelema κάτι μας λέει για την ελληνική του κουλτούρα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Ενσταση στο "ολων".
Ενσταση στο "Τριςμεγιστο" : γιατι τον λεγαν ετσι ; Και αν καποιος ειναι μεγιστος, εχει νοημα να ειναι τρις-μεγιστος ; Γιατι οχι Δις ή Τετρακις ;
Ενσταση στο "thelema" : μας λεει φυσικα οτι ασχοληθηκε και με ελληνικη κουλτουρα, αλλα ετσι κι αλλιως δεν ειναι ορος που ιδρυσε ο Alister. Σαν ορος και φιλοσοφια υπηρχε απο πιο παλια απο εναν Γαλλο αν θυμαμαι καλα, και εκεινου την ιδεα/φιλοσοφια υοθετησε ο Αλιστερ. Και γενικα στους μη Ελληνες, ενας ελληνικος ορος ακουγεται και πιο μυστικιστικος/ σημαντικος/ ιερος/ πειστικος.

Μη φτασουμε να γινουμε και Εψιλονιστες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[bisbirikos]

Ενσταση στο "ολων".
Ενσταση στο "Τριςμεγιστο" : γιατι τον λεγαν ετσι ; Και αν καποιος ειναι μεγιστος, εχει νοημα να ειναι τρις-μεγιστος ; Γιατι οχι Δις ή Τετρακις ;

C.Jung "Η ψυχολογικη προσεγγιση της Τριαδας"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[bisbirikos]

Και γενικα στους μη Ελληνες, ενας ελληνικος ορος ακουγεται και πιο μυστικιστικος/ σημαντικος/ ιερος/ πειστικος.

Αναλογα,
ενας αγγλικος ορος ειναι πιο μυστικιστικος/ σημαντικος/ ιερος/ πειστικος για τους Ελληνες?
Ή οχι?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Εσυ λες αγγλικος για Εληνες. Εγω λεω Ελληνικος, για ολον τον κοσμο.
Δε ξερω για αλλους Ελληνες αλλα για μενα δεν ισχυει αυτο για τα αγγλικα (παρολο που μου αρεσουν σαν γλωσσα).

Τι ελεγε ο Jung για Τριαδες ; (δεν ειμαι πολυ φαν του, δε με βλεπω να αγοραζω βιβλιο του στο προσεχες μελλον). Ειμαστε σιγουροι οτι σχετιζεται με επιθετα κολακευτικα ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[bisbirikos]

Εννοω, για ποιον λογο ενας ελληνικος ορος ειναι πιο μυστικιστικος/ σημαντικος/ ιερος/ πειστικος για τους μη Ελληνες?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Λογω αρχαιου ελληνικου πολιτισμου κυριως. Επισης ειναι και ηχητικο θεμα. Και δεν ειναι μονο με τα ελληνικα αυτο βεβαια. Ειναι και με λατινικα, αιγυπτιακα, γλωσσες μεσοποταμιας, μαγια ,αζτεκους κλπ. Οποιος λαος εχει συσχετιστει με πολιτισμο (καιρο που οι αλλοι παιζαν με τις πετρες), εχει αυτο το χαρακτηριστικο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Θα ήθελα να διευκρινίσω το εξής: Τα ερμητικά κείμενα είναι εξ αρχής γραμμένα στα Ελληνικά. Αυτά αποτελούν τη βάση μιας μακραίωνης παράδοσης της οποίας κληρονόμος υπήρξε ο Άλιστερ. Έτσι, είτε γνώριζε την Ελληνική είτε όχι, τα σύμβολα που χρησιμοποιούσε περιείχαν και έννοιες που μόνο με τη χρήση αυτής της "υψηλής γλώσσας του εσωτερισμού" μπορούν να γίνουν κατανοητά. Άλλωστε τα βιβλία από τα οποία άντλησα κι εγώ τις σχετικές αναφορές, είναι γραμμένα από μη Έλληνες συγγραφείς.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Ο Κήπος​

Έχω μια αγάπη δυνατότερη απ’ το θάνατο. Έχω ένα όνειρο δραπέτη απ’ τη μέγγενη του χρόνου. Μια αγάπη που ανασαίνει στο κενό απελπισία, χωρίς νερό, χωρίς τροφή, χωρίς αγάπη. Μια προσευχή στην ερημιά, που λαχταρά ν’ ακούσει την ηχώ της να επιστρέφει. Έχω ένα αστέρι μακρινό που τρεμοπαίζει, στο εικονοστάσι των ματιών σου ένα καντήλι, που ταπεινά φωτίζει την καρδιά της λησμονιάς, της γηραιότερης του σύμπαντος αβύσσου. Έχω μια θλίψη που με κάνει ν’ αγαπάω τους ανθρώπους, τις μικρές τους αμαρτίες, τις πικρές τους ενοχές, των γυναικών το επιούσιο ψέμα, πνοή δροσιάς στου απομεσήμερου την κάψα, των σερνικών την φοβισμένη περηφάνια, τ’ άγρυπνο βλέμμα των αγγέλων μες στο γέλιο των παιδιών, τη θυμηδία στις ρυτίδες των γερόντων.
Έχω έναν έρωτα όπως στα παραμύθια, μια φλόγα που λευκοπυρώνει το ατσάλι, μια ομορφιά που λες κι ανάβλυσε απ’ την πηγή των θρύλων, ‘κεί που νεράιδες λούζουν τα ολόμαυρα μαλλιά τους μπροστά στα μάτια τραγοπόδαρων σατύρων, που με την ξέφρενη σαγήνη των φιλντισένιων τους αυλών, τις προσκαλούν στον αχαλίνωτο χορό τους. Έχω μια αλήθεια που το χέρι μου οπλίζει με του ήλιου το σπαθί και την καρδιά μου με του Διγενή το θάρρος, έτσι του Δράκου τη φαρμακερή καρδιά, απέθεσα στα πόδια σου ακριβή μου.
Αυτός ο έρωτας θ’ ανθίσει στον παράδεισο, τέλειος, ανέγγιχτος και άφθαρτος, πύρινο άνθος στον κήπο του Θεού. Μάταιης αγάπης δάκρυα θα το ποτίζουν σαν κρυστάλλινες σταγόνες κάθε αυγή κι όταν το σούρουπο τα πέταλά του ανοίγει, σαν πεταλούδες θα μαζεύονται οι ψυχές, μαγνητισμένες από τ’ άρωμα του πάθους, ζητώντας λαίμαργα να πιούν από το νέκταρ της ζωής που θα σταλάζει. Κι αυτό το χρώμα τ’ άλικο, που σκανδαλίζει τη λευκότητα των κρίνων, θα είν’ εκεί για να ξυπνάει στους νεκρούς του νόστου την αδήριτη ανάγκη, να προσμένουν ανυπόμονα την ώρα, στης ύπαρξης τη μοναξιά να ξαναγεννηθούν.
Έχω μια αγάπη, ένα όνειρο, έναν έρωτα, ένα δάκρυ κι είμαι ο πιο πλούσιος που περπάτησε ποτέ σ’ αυτήν τη Γη, γιατί έχω εκείνο που αυτοκράτορες ζηλόφθονα κι ανώφελα ποθήσαν κι είναι τα χέρια μου κατάφορτα μ’ αστέρια. Με τόσο πλούτο, πες μου εσύ, που έμελε βασίλισσα να γίνεις, πώς γίνεται μια τέτοια φτώχια ανείπωτη σκληρά να σε κατέχει;


Ο Έρωτας θ' ανθίσει στον παράδεισο, ακόμη κι αν οι Εραστές καούν στην κόλαση.



ΥΓ: Ο Έρωτας είναι σκληρός. Απαιτεί να σταθείς μπροστά του ακόμη κι όταν είναι ανεκπλήρωτος. Νιώθω τον πόνο σου αδελφέ, συγχώρεσέ με...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Σε κάποιο από τα διηγήματά του Κόναν του Βαρβάρου, ένας «πολιτισμένος» ρωτά τον Βάρβαρο: «Εσείς οι βάρβαροι δεν έχετε Θεούς; Δεν σʼ έχω ακούσει ποτέ να προσεύχεσαι σε κανέναν». «Πώς δεν έχουμε, απάντησε ο Κόναν, έχουμε τον Κρομ, όμως είναι δύστροπος και κακόβουλος Θεός και δεν έρχεται ποτέ όταν ζητάς τη βοήθειά του, άρα γιατί να προσευχηθώ;» «Και τότε γιατί τον λατρεύετε αφού δεν σας βοηθάει;» ρώτησε ο πολιτισμένος. «Κάθε φορά που γεννιέται ένα παιδί ο Κρομ του χαρίζει το υπέρτατο δώρο. Τη θέληση να ζήσει και το μυαλό και τη δύναμη για να επιβιώσει. Αυτά είναι υπεραρκετά για κάθε άνθρωπο, γιʼ αυτό και δεν έχουμε το δικαίωμα να του ζητήσουμε τίποτε περισσότερο. Την δύσκολη ώρα εμείς οι βάρβαροι πολεμάμε. Εσείς οι πολιτισμένοι γονατίζετε και παρακαλάτε τους Θεούς σας να σας σώσουν?».

Πως φαίνεται πως ο Χάουαρντ έβαζε δικές του σκέψεις στο στόμα του Κόναν. Αν ήταν αυθεντικός βάρβαρος, θα απαντούσε στο υπογραμμισμένο με ένα "Ούγκ!".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

-"Αιτείτε και θέλει σας δοθεί, ζητείτε και θέλετε ευρεί, κρούετε και θέλει σας ανοιχθεί.." : μήπως λοιπόν το σύνολο των 78 καρτών του "Ταρώ" θα ήθελε να αποτελεί ένα πελώριο όσο και αδυσώπειτο "Ρώτα... !" του Κόσμου(Σύμπαντος), προς τους κόσμους Του;
-Προς Isiliel: Ο Τρελός αγωνιεί; Αν ναι, τότε απλά, "ήταν αθώος". Αν όχι, τότε έπαψε να 'ναι τρελός. Ίσως όμως μέχρι την "22"(κάρτα) ξαναβρεί, ή την αθωότητά του ή την τρέλα του.
-Προς Great Chaos: Ούτε ο Εωσφόρος "επιλέγει" τη σκοτεινή ή τη φωτεινή πλευρά του. Πόσο μάλλον θα μπορούσε να το κάνει ο οιοσδήποτε "Άλιστερ". Εκτός κι αν ήθελε πράγματι να έχει "οπαδούς". Ειδικά μία τέτοια επιθυμία, προϋποθέτει αληθινά "σκοτεινούς σκοπούς"!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

Αγαπητέ Creat Chaos,
-Γράφεις: "Ας μην ξεχνάμε ότι τα φίδια είναι σύμβολο σοφίας". Αλλά τι είναι "σοφία"; Το να κάνεις σύμβολο ένα "φίδι" ή με τα "σύμβολα" να αναγνωρίζεις τα "φίδια"; Είναι γραμμένη βέβαια και η νουθεσία:" Γίνετε φρόνιμοι ως ο όφις και αθώοι ως η περιστερά", αλλά ο "Μεγάλος Δάσκαλος Ιησούς( ο και επωνομαζόμενος "Χριστός")" τελικά είχε μόνον μία "επιλογή". Να πει δηλαδή:" Αλλά, πατέρα μου, ας γίνει κατά το θέλημα Σου". Προφανώς, τότε ήταν συνεπής προς τον Νόμο:" Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, για να γίνεις μακροχρόνιος επί της γης, την οποία σου δίνει Κύριος ο Θεός σου". Νόμος όμως και ελευθερία πως συνταιριάζουν, για να
"να γίνεις αληθινός" όπως προτρέπεις( εισαγωγικά;
-Επίσης γράφεις: "Ταυτόχρονα είναι μια μορφή αθανασίας, η μόνη προσιτή στον άνθρωπο, αφού εάν μεταβιβαστεί παραμένει αιώνια και αθάνατη"(υπογραμμίσεις, δικές μου). Γνωρίσαμε λοιπόν την αθανασία και μάθαμε πως είναι και πολύμορφη; Αλλά τότε, τι νόημα έχει η διατύπωση "η μόνη προσιτή στον άνθρωπο"; Τις υπόλοιπες "μορφές" της, τις αριθμούμε μήπως "εξ αποκαλύψεως": έστω από το όποιο χάος;
Αγαπητέ Creat Chaos, ας μην παραβλέπουμε πια, ότι αφότου οι Χημικοί σκαρφίστηκαν το "DNA", έχασε τον θρόνο της στα ανθρώπινα, η "δια πίστεως πατρότητα". Ή μήπως και το "DNA", δεν είναι παρά ένα ακόμη σύμβολο; Εν πάσει περιπτώσει όμως, και η "μητρότητα" των Χημικών, δεν είναι ...πανάγια!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.