Ανύπαντρες μητέρες

[Demelene]

Η αλήθεια έιναι πως ενώ μπορείς να το πείς λογικό να αποφασίζει η μητέρα για το αν θα κρατήσει το παιδί ή όχι, γιατί εδώ που τα λέμε εκείνη θα επομιστεί τις συνέπειες της εγκυμωσίνης αλλά και το μεγάλωμα και τις ευθήνες αυτού του παιδιού.Ομως και ο πατέρας θα έπρεπε να έχει γνώμη τουλάχιστον στο ενδεχόμενο της έκτρωσης! Δηλαδή όταν τύχει το απρόοπτο μπορεί μια γυναίκα να τον "κυνηγήσει" νομικά γιατί την άφησε έγκυο και για να αναλάβει τις ευθύνες του είτε ήταν επιλογή του είτε όχι αυτό το παιδί! Ομως αν εκείνη θέλει να το ρίξει ενώ αυτός όχι? Τοτε δεν του πέφτει λόγος....

Δεν κατάλαβα αν συμφωνείς! Πάντως από την στιγμή πού ο άνδρας δεν έχει νομική στήριξη για ένα παιδί που θέλει και η γυναίκα όχι και η τελική απόφαση είναι της γυναίκας και πολλές φορές με απίστευτα εγωιστικό τρόπο, τότε δικαίως τρώει και στην μάπα την άνιση διαχείριση!
Αυτό που λέω είναι ότι μονά ζυγά δικά της δεν μπορεί να τα έχει! Αν θέλει να έχει το τελικό λέγειν, τότε η ευθύνη προσοχής στην σύλληψη γίνεται αυτομάτως και πρωτίστως δική της άρα και οποιαδήποτε παρασπονδία σε αυτήν θα αντανακλά! Λογικά πράγματα! Εγώ δεν συμφωνώ με το αποτέλεσμα αλλά δεν συμφωνώ και με την αιτία!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[prime]

Πολλά έχουν ειπωθεί για τα δικαιώματα του άντρα και οκ δε θα διαφωνήσω ότι το να σου επιβάλλεται τρόπον τινά ένα παιδί δεν είναι και ό,τι καλύτερο αλλά με συγχωρείς γι’ αυτό υπάρχουν τα προφυλακτικά ..το να είσαι σεξουαλικά ενεργός έχει και τα ρίσκα του…μην μπαίνω σε αυτό και σας κουράζω…

Ας πούμε λοιπόν ότι τυχαίνει και η γυναίκα θέλει το παιδί…ο νόμος έχει θεσπιστεί έτσι ώστε να προστατεύει τα συμφέροντα του παιδιού πρωτίστως …και μη γελιέστε ότι είναι εύκολα αυτά τα δικαστήρια, άντε πάμε και όλα λύνονται δια μαγείας…θέλει χρόνο, εξετάσεις, 3 εκατομμύρια έγγραφα και δε συμμαζεύεται..
Από κει και πέρα ποιος είπε ότι ακόμη και αν έχουμε αναγνώριση της πατρότητας θα επιδικασθεί και διατροφή που να καλύπτει τις ανάγκες του παιδιού?
Η διατροφή είναι ανάλογη με τα εισοδήματα και την περιουσία του πατέρα σε αυτήν την περίπτωση…αν δεν έχει τίποτα ή αν φροντίσει ώστε να φαίνεται ότι δεν έχει τίποτα ποιο ποσό θα δοθεί για διατροφή?

Έχω δει άντρες που χωρίζουν με τις συζύγους τους και παλεύουν με κάθε τρόπο θεμιτό και αθέμιτο το ποσό της διατροφής που δικαιούνται τα παιδιά που μεγάλωσαν μέσα στο γάμο, τα παιδιά που μεγάλωσαν οι ίδιοι …

Το να είσαι ανύπαντρη μητέρα είναι άθλος και μάλιστα στην Ελλάδα που υπάρχει κοινωνικός ρατσισμός και έλλειψη βοήθειας από την πολιτεία.
Το μόνο που με κωλύει λίγο και θεωρώ κάπως εγωιστικό από την πλευρά των μητέρων αυτών, χωρίς να το γενικεύω γιατί ποτέ δεν ξέρεις πως τα έχει φέρει η ζωή τους, είναι το ότι φέρνουν ένα παιδί στον κόσμο χωρίς να υπάρχει στο προσκήνιο ο πατέρας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Demelene]

Πολλά έχουν ειπωθεί για τα δικαιώματα του άντρα και οκ δε θα διαφωνήσω ότι το να σου επιβάλλεται τρόπον τινά ένα παιδί δεν είναι και ό,τι καλύτερο αλλά με συγχωρείς γι’ αυτό υπάρχουν τα προφυλακτικά ..το να είσαι σεξουαλικά ενεργός έχει και τα ρίσκα του…μην μπαίνω σε αυτό και σας κουράζω…

Συμφωνώ αλλά έχω μια ένσταση!
Εγώ ανέφερα κάτι που κανείς δεν λέει! Αν ο άνδρας θέλει το παιδί και η γυναίκα όχι τότε τι γίνεται? Ποιο δικαστήριο υποστηρίζει τον άνδρα? Κανένα! Άρα η επιλογή η τελική είναι της γυναίκας.Εφόσον λοιπόν έχει αυτή τη δύναμε αυτή έχει την μεγαλύτερη ευθύνη άρα και αυτή πρέπει να προσέξει περισσότερο και άρα (δυστυχώς) αυτή θα υποστεί και την μεγαλύτερη κατακραυγή!

Πρώτα προσέχουμε στο δρόμο μην μας πατήσουν και μετά απαιτούμε να προσέχουν και οι οδηγοί! Για τα έχοντα μας πρώτα φροντίζουμε εμείς και τα υπόλοιπα είναι μπόνους!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[torry]

Πολλά έχουν ειπωθεί για τα δικαιώματα του άντρα και οκ δε θα διαφωνήσω ότι το να σου επιβάλλεται τρόπον τινά ένα παιδί δεν είναι και ό,τι καλύτερο αλλά με συγχωρείς γι’ αυτό υπάρχουν τα προφυλακτικά ..το να είσαι σεξουαλικά ενεργός έχει και τα ρίσκα του…μην μπαίνω σε αυτό και σας κουράζω…

Ας πούμε λοιπόν ότι τυχαίνει και η γυναίκα θέλει το παιδί…ο νόμος έχει θεσπιστεί έτσι ώστε να προστατεύει τα συμφέροντα του παιδιού πρωτίστως …και μη γελιέστε ότι είναι εύκολα αυτά τα δικαστήρια, άντε πάμε και όλα λύνονται δια μαγείας…θέλει χρόνο, εξετάσεις, 3 εκατομμύρια έγγραφα και δε συμμαζεύεται..
Από κει και πέρα ποιος είπε ότι ακόμη και αν έχουμε αναγνώριση της πατρότητας θα επιδικασθεί και διατροφή που να καλύπτει τις ανάγκες του παιδιού?
Η διατροφή είναι ανάλογη με τα εισοδήματα και την περιουσία του πατέρα σε αυτήν την περίπτωση…αν δεν έχει τίποτα ή αν φροντίσει ώστε να φαίνεται ότι δεν έχει τίποτα ποιο ποσό θα δοθεί για διατροφή?

Αυτό που λές δεν είναι απόλυτο!Και όταν μιλάμε για διατροφή εννοούμε οτι δίνει το 50% περίπου των εξόδων του παιδιού όχι το 100% γιατί εκεί μιλάμε για οικονομική εκμετάλευση του πατέρα, ειδικά σε περιπτώσεις που έχει τύχει εγκυμωσύνη χωρίς γάμο κτλ.
Τα ξέρω από 1ο χέρι!Οσο για τις διαδικασίες όσο διαρκούν ο φερόμενος ως πατέρας υποχρεούται να δίνει διατροφή από την 1ή δηκάσημο εως ότου αποδειχτεί η πατρότητα.Και αν η πατρότητα τελικά αποδειχτει απλά συνεχίζει να πληρώνει, όπως και πληρώνει τα όλα τα δικαστικά έξοδα της μητέρας!Αρα όσο το τραβήξει άλλο τόσο θα πληρώνει!
Αλλά για λύσε μου μια απορία βρε κορίτσι μου γιατί ενα πράγμα δεν καταλαβαίνω: ΟΚ! ο mister δεν χρησιμοποίησε προφυλακτικό! Η κοπέλα αν δεν ήθελε παιδί γιατί δεν βρήκε κάποιο τρόπο να προφυλαχτεί ή να του επιβάλει έστω το προφυλακτικο? Τωρα στην περίπτωση που το έκανε επίτηδες γιατί ήθελε να έχει ένα μωράκι, τότε γιατί να πρέπει να το φορτωθεί ο χριστιανός ντε και καλά?
Το έχω δει το έργο γι αυτό ρωτάω! Η κοπελιά δήθεν είχε ορμονικό πρόβλημα και ήταν αδύνατον να μείνει έγκυος και με 1 φορά ελεύθερα (δική της πρωτοβουλία) "έτυχε" το συμβάν! Και μιλάμε για μια σχέση 1,5 μήνα! Και ύστερα τρέχα μ@λ@κ@ και πλήρωνε διατροφές! Και που φαίνεται η εκμετάλευση? Τον έβαλε να αναγνωρήσει το παιδί και ούτε το όνομά του δεν του'δωσε(για τα λεφτά ήταν όλη η ιστορία!)!
Και καλά αυτοί οι δύο, το παιδάκι τι φταίει που θα μεγαλώσει χωρίς πατέρα και με μια μάνα εντελώς ανέυθηνη?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Τωρα στην περίπτωση που το έκανε επίτηδες γιατί ήθελε να έχει ένα μωράκι, τότε γιατί να πρέπει να το φορτωθεί ο χριστιανός ντε και καλά?
Το έχω δει το έργο γι αυτό ρωτάω! Η κοπελιά δήθεν είχε ορμονικό πρόβλημα και ήταν αδύνατον να μείνει έγκυος και με 1 φορά ελεύθερα (δική της πρωτοβουλία) "έτυχε" το συμβάν! Και μιλάμε για μια σχέση 1,5 μήνα! Και ύστερα τρέχα μ@λ@κ@ και πλήρωνε διατροφές! Και που φαίνεται η εκμετάλευση? Τον έβαλε να αναγνωρήσει το παιδί και ούτε το όνομά του δεν του'δωσε(για τα λεφτά ήταν όλη η ιστορία!)!
Και καλά αυτοί οι δύο, το παιδάκι τι φταίει που θα μεγαλώσει χωρίς πατέρα και με μια μάνα εντελώς ανέυθηνη?

Πες ότι η κοπέλα ήταν αναίσθητη και ανώριμη- συμπληρώνω...το δέχομαι!Αυτό όμως που δεν δέχομαι είναι ότι δεν φταίει και ο άλλος...Διότι κι αυτός πέρα από αναίσθητος ήταν και ανώριμος... Και πάνω απ' όλα δεν σέβεται την ίδια του την ζωή... Διότι σόρρυ αλλά σε 1,5 μήνα σχέση δεν το κάνεις χωρίς προφυλάξεις επείδη η άλλη λέει δεν μπορεί να κάνει παιδί.... To AIDS, το HPV και τ' αλλά ΣΜΝ δεν τα πέρνουμε υπόψην; Τα παιδιά στην τελική δεν τα κάνει μόνη της η γυναίκα! Θέλει και άντρα...και βασικά ας σκεφτόταν αυτή την εκδοχή όταν το έκανε χωρίς κι αυτός - άσχετα με τις διαβεβαιώσεις της! Έχει την ΙΔΙΑ ακριβώς ευθύνη...δεν κάνουμε μ@λακίες για να μην της πληρώνουμε μετά!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[torry]

Δεν λέω την μ@λ@κι@ που έκανε την πλήρωσε και με το παραπάνω! Οσο για τη άλλη δυστυχώς ήταν κολητή μιας ξαδέρφης του και ήξερε πως πριν είχε μόνο μια σχέση! Οπότε θεώρησε πως ήταν ασφαλής απο θέμα ΣΜΝ! Εδώ που τα λέμε οι άντρες μονίμως ευκαιρία ψάχνουν για ελεύθερο! Και ναι τα παιδιά θέλουν 2 αλλά αν μια γυναίκα δεν θέλει δεν κάνει(υπάρχουν πάρα πολοί τρόποι να το προλάβει ακόμα κι αν κάνει ελεύθερο την κρίσημη ημέρα)! Ενας άντρας δεν το ελένχει 100% πάντα υπάρχουν τρόποι να τον ξεγελάσει μια γυναίκα!Πχ η δικαιολογία παίρνω χάπια (στην συγκεκριμένη περίπτωση έτσι είπε πως έχει ορμονικό και παίρνει χάπια τα οποία σταματούν κ την οωρηξία εκτώς των άλλων που εμποδίζουν να μείνει έγκυος!Πολύ παραμύθι)δεν θέλει πολύ ο άλλος να πειστεί! Ρώτα κι έναν άντρα! Δεν πάει το μυαλό του οτι η άλλη ψάχνει στο 20 της κορόϊδο να γκαστρωθεί για να την παντρευτεί και να την έχει να κάθεται στο σπίτι να τα'χει όλα έτοιμα! Γιατί αυτό νόμιζε!Επειδή το παλικάρι ήταν χωρισμένος και η πρώην όσο ήταν παντρεμένοι δεν δούλευε σου λέει βρήκα κορόϊδο!
Sorry ξέρω ξεφύγαμε εντελώς από το θέμα αλλά υπάρχουν κι αυτές οι περιπτώσεις!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Demelene]

Torry έχεις τον σεβασμό μου!Και εγώ ήξερα γνωστή!
Όταν θα βρεθεί το χάπι της ανδρικής αντισύλληψης τότε θα παίξουμε με ίσους όρους!Μέχρι τότε η τσατσιά πάει σύνεφο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Υπήρχα για 7 χρόνια ανύπαντρη μητέρα. Στα 19 μου είχα ερωτευτεί και έμεινα έγκυος απο άγνοια (ξέρω ακριβώς πόσο αστείο ακούγεται σήμερα όταν η νεολαία έχει αμέτρητες πηγές ενημέρωσης ...τότε ορισμένα θέματα ήταν ταμπού για μας, τα κορίτσια) Από το φόβο μου δεν το είπα στη μητέρα μου, παρά μόνο πολύ αργά όταν δεν γινότανε να αλλάξουν τα πράγματα. Σήμερα η κόρη μου είναι 13 χρονών και είναι η ζωή μου όλη. Την λατρεύω και αν ποτέ θα είχα δυνατότητα να διαλέξω ανάμεσα στην κόρη μου και μια πιο άνετη, χωρίς άγχος ζωή....θα διάλεγα την κόρη μου.
Ωστόσο... Μιλώντας πάντα από την δική μου προσωπική εμπειρία και ανάλογα με τα βιώματα μου...ΔΕΝ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΩ ΚΑΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ. Είναι άκρων εγωιστικό να σκέφτεσαι τα δικά σου συναισθήματα εις βάρος των συναισθημάτων του παιδιού που τίθεται να βγάλεις στον κόσμο. Το παιδάκι έχει ανάγκη και τους δυο γονείς για να έχει ένα ισορροπημένο συναισθηματικό κόσμο. Αν αμφιβάλει κανείς για αυτό και παίρνει την απόφαση να κανει ενα μωρό θα τους πω μόνο ένα...."welcome on the club των ανθρώπων που μαθαίνουν από τα δικά τους λάθη...."
Έχω παλέψει και παλεύω ακόμα για να έχω ένα ισορροπημένο παιδί που δέχεται την ζωή έτσι όπως είναι. Με την μαμά της που την λατρεύει και με τον πατριός της. Δεν έχει ξεπεράσει όμως ποτέ το γεγονός ότι ο πατέρας ο βιολογικός δεν είναι μαζί της (και ας έκανα ότι μπορούσα για να τον συχωρήσει...ένας τρομαγμένος φοιτητής ήταν και αυτός...)
Λοιπόν...Όλα καλά στη θεωρία.. όμως όταν μπαίνει κανείς στο χορό καταλαβαίνει πόσο δύσκολο είναι... Η οικονομική δυσκολία είναι σχετική...μπορεί και να μην είναι πρόβλημα τα λεφτά...σίγουρο είναι όμως πως θα υπάρχουν χιλιάδες προβλήματα τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπίζει η ψυχούλα του παιδιού.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Demelene]

"TA NEA" Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου 2006
Αρ. Φύλλου 18630

Μάνα κουράγιο...

Για τα μάτια η στήριξη του κράτους στις μονογονεϊκές οικογένειες

ΜΑΡΘΑ ΚΑΙΤΑΝΙΔΗ


«Επιθυμούσα όλο και περισσότερο να αποκτήσω παιδί καθώς αντιλαμβανόμουν πως τα χρονικά όρια στενεύουν. Θα προτιμούσα να είμαι παντρεμένη, αλλά δεν είχα και άλλη επιλογή. Ήμουν 38 ετών όταν έμεινα έγκυος. Το θεώρησα ως το μεγαλύτερο δώρο που μου έχουν κάνει ποτέ. Την κορούλα μου δεν την αλλάζω με τίποτα».
Η κ. Ελένη Μουζάκη μεγαλώνει μόνη της την μόλις δυόμιση χρόνων κόρη της, την οποία βάφτισε - όχι τυχαία - Ελπίδα. Όπως η ίδια λέει, η ζωή της από τη στιγμή που πήρε την απόφαση να γίνει μόνη μητέρα έχει αλλάξει ριζικά. Κοιμάται μόλις 4 ώρες την ημέρα καθώς βρίσκεται σε ένα συνεχή αγώνα εύρεσης εργασίας, φροντίδας του μωρού και καθημερινής αγωνίας για το πως θα τα βγάλει πέρα.
Τις ίδιες αγωνίες μοιράζονται περισσότεροι από 341.000 αρχηγοί μονογονεϊκών οικογενειών που ζουν ανά την Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό πως, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, οι μισοί περίπου από αυτούς δεν έχουν σταθερή δουλειά.
Και παρ' όλο που οι μόνοι γονείς αυξάνονται χρόνο με το χρόνο (το 1991 οι μονογονεϊκές δεν ξεπερνούσαν τις 160.000), το κράτος επιμένει στη «φτωχή» προνοιακή πολιτική. Το επίδομα που παρέχει ο Εθνικός Οργανισμός Πρόνοιας στις μονογονεϊκές οικογένειες δεν ξεπερνά (ούτε κατά ένα... λεπτό) τα 44 ευρώ τον μήνα. Και αυτά όμως τα παίρνουν με προϋποθέσεις: μεταξύ άλλων, το μηνιαίο οικογενειακό εισόδημα δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα 294 ευρώ! Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις 3.332 μόνοι γονείς (το 1,1 % του συνόλου) παίρνουν κάθε μήνα το συγκεκριμένο επίδομα.
Άλλωστε οι Ελληνίδες μόνες μητέρες στην πλειονότητά τους αντί για επιδόματα - ελεημοσύνη (όπως οι ίδιες τα χαρακτηρίζουν) επιθυμούν ένα... κρατικό χέρι βοηθείας για να ενταχτούν στην αγορά εργασίας, ώστε να είναι σε θέση να ζήσουν αξιοπρεπώς την οικογένειά τους. «Αυτό που θέλουμε είναι να θεσμοθετηθεί μια σειρά δράσεων που θα μας διευκολύνουν. Περισσότεροι βρεφονηπιακοί σταθμοί, απαλλαγή των αρχηγών μονογονεϊκών οικογενειών απο βάρδιες, μετάθεση στον τόπο καταγωγής του μόνου γονέα ώστε να έχει την υποστήριξη των συγγενών κ.ά.», τονίζει στα «ΝΕΑ» η γενική γραμματέας του Πανελληνίου Συλλόγου Μονογονεϊκών Οικογενειών κ. Θεοδώρα Τσιτσιπά.
Στην Αγγλία
Την ίδια ώρα στην Αγγλία, οι μόνες μητέρες έχουν να λαμβάνουν τον χρόνο επίδομα που ξεπερνά τα 5.000 ευρώ. Επιπλέον τους παρέχεται δωρεάν στέγη, ενώ εάν εκδηλώσουν ενδιαφέρον για να βρουν δουλειά τότε τους παρέχονται δωρεάν μαθήματα οδήγησης και 33 ευρώ την εβδομάδα... μπόνους επειδή προσπαθούν να ενταχθούν στην αγορά εργασίας!
Πρόκειται ωστόσο για πολιτική που έχει δεχτεί δριμύτατες κριτικές απο αρκετούς Βρετανούς ερευνητές, οι οποίοι συμπεραίνουν θετική συσχέτιση μεταξύ των παχυλών επιδομάτων και της αύξησης των μονογενεϊκών νοικοκυριών. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Αγγλία το 8% των μητέρων μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους! Μάλιστα, περίπου οι μισές από αυτές δηλώνουν πως δεν έχουν παντρευτεί ποτέ.
Αντίθετα, στην Ελλάδα το 95,5% των μονογονεϊκών οικογενειών είναι αποτέλεσμα διαζυγίου η χηρείας. «Είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτική σε τέτοιου είδους συσχετίσεις», επισημαίνει απο την πλευρά της η κ. Τσιτσιπά, αντιπαραβάλλοντας πανευρωπαϊκές μελέτες που αποδεικνύουν πως οι μονογονεϊκές οικογένειες, ανεξαρτήτως χώρας διαμονής, βρίσκονται στο όριο της φτώχειας.

«Δεν ζητάω να μας ζήσει το κράτος»


«Για να πάρω επίδομα από την Πρόνοια έπρεπε να προσκομίσω ένα πάκο από χαρτιά, για μόλις 88 ευρώ το δίμηνο. Παράτησα τη διαδικασία στη μέση, μη αντέχοντας άλλο αυτή την ταλαιπωρία», λέει η κ. Ελένη Μουζάκη, η οποία συμπληρώνει πως οι Ελληνίδες μόνες μητέρες είναι ξεχασμένες από το κράτος
«ΔΕΝ ΘΕΛΩ να κάνω το παιδί μου επάγγελμα: δεν ζητάω από το κράτος να μας ζήσει. Για να μεγαλώσω όμως την κορούλα μου πρέπει να είμαι σε θέση να της παρέχω τα βασικά. Πέρυσι απευθύνθηκα στον δήμο και τους ζήτησα να πάρουν την Ελπίδα στον παιδικό σταθμό - με σκοπό να εργάζομαι τα πρωινά. Μου απάντησαν ότι δεν δέχονται βρέφη. Μου προσέφεραν όμως 10 ευρώ τον μήνα για γάλα και πάνες. Δεν ξέρω αν είμαι εγωίστρια, αλλά το βρήκα ιδιαίτερα υποτιμητικό», τονίζει η κ. Ελένη Μουζάκη.
Ύστερα από πολλά... πήγαινε - έλα στον ΟΑΕΔ για να βρει δουλειά κατάφερε να ενταχτεί σε κοινοτικό πρόγραμμα ενίσχυσης της γυναικείας επιχειρηματικότητας: «Τυχαία έπεσε στα χέρια μου το φυλλάδιο για το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Κανένας υπάλληλος δεν μου το είχε αναφέρει έως τότε. Το τελευταίο διάστημα "χτίζω" τη δική μου διαδικτυακή επιχείρηση», συμπληρώνει, ενώ παράλληλα εύχεται φέτος να σταθεί πιο τυχερή και να βρει για την Ελπίδα μια θέση σε δημοτικό... βρεφονηπιακό σταθμό!
ΤΑ ΝΕΑ , 04/09/2006 , Σελ.: N16
Κωδικός άρθρου: A18630N161

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Ξέροντας πόσο δύσκολο είναι να επιβιώνεις οικονομικά, είναι λοιπόν λογικό να αποφασίσει κάποια κοπέλα να κάνει ένα παιδί και να το μεγαλώνει μόνη της? Είναι σωστό να φέρουμε ένα παιδί στον κόσμο που στερείται τον πατέρα να στερείται και τα βασικά της καθημερινής ζωης?...πιστεύω Demelene πως το άρθρο που μας έδειξες υποστηρίζει αυτά που έλεγα ...Δεν πρέπει να αποφασίσουμε να μεγαλώνουμε ένα παιδί μόνες μας όσες ελλείψεις και αν έχουμε στο συναισθηματικό τομεα (ολοκλήρωση της γυναίκας όταν γίνει μάνα κτλ) διότι δημιουργούμε με λάθος βάσεις άλλη μια ζωούλα. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΚΥΛΑΚΙ ΠΟΥ ΤΟ ΑΠΟΚΤΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΦΤΙΑΞΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΝ.... Όταν γεννιέται ένα παιδί παύουμε να υπάρχουμε ως άνθρωποι ελεύθεροι και αφιερώνουμε την ζωή μας στα παιδιά μας...δεν πρέπει να είμαστε ήδη πολύ καλά και ικανοποιημένοι με την ζωή μας για να έχουμε δύναμη να δώσουμε αγάπη και σε άλλους??? Το να περιμένεις απο το παιδί να σε κάνει ευτυχισμένη και να μην σκέφτεσαι τη δική του ευτυχία πριν από την δικιά σου είναι όπως το ξαναείπα άκρων εγωιστικό.
Θα μου πεις...."για τι βρε roumana, και οι γυναίκες που δεν βρήκαν έναν σύντροφο ..δεν έχουν ψυχή?" Και βεβαίως. Δεν κρίνω κανέναν.. απλά εκφράζω την άποψη μου. Υποστηρίζω απλά την άποψη πως δεν πρέπει να κάνουμε παιδιά χωρίς να είναι δίπλα και ο πατέρας...και με το δίπλα δεν εννοώ οικονομικά...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vanilia]

Συμφωνω απολυτα με την roumana......
Σκεψου μονο αν αυτη την ερωτηση δεν την εκανες σε ενηλικες αλλα στα ιδια τα παιδια......

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vita]

Είτε είναι συνειδητή η επιλογή της γυναίκας να μεγαλώσει το παιδί της μόνη της, είτε οι λόγω περιστάσεων επέλεξε να το κάνει παρά να απαρνηθεί το παιδί της με οποιοδήποτε τρόπο, είναι αξιοθαύμαστη και το έργο της είναι αξιέπαινο. Βέβαια, θα έπρεπε η κοινωνία να το αντιμετωπίσει το θέμα πιο ανθρώπινα, η δε Πολιτεία να συμπαρασταθεί έμπρακτα με αληθινές παροχές στη μητέρα που "έτυχε" ή που αποφάσισε να φέρει ένα παιδί στον κόσμο και να το μεγαλώσει μόνη της. Δεν υπάρχει τίποτα να κατακρίνουμε πάνω σ' αυτό το θέμα. Πώς, άλλωστε, μπορούμε να κατακρίνουμε την αγάπη και την συνέχιση της ζωής? Με ποιό δικαίωμα? Όλες οι ανύπαντρες μητέρες αξίζουν να έχουν την συμπαράσταση και τον θαυμασμό όλων μας!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

είναι αξιοθαύμαστη και το έργο της είναι αξιέπαινο. ...Όλες οι ανύπαντρες μητέρες αξίζουν να έχουν την συμπαράσταση και τον θαυμασμό όλων μας!

Μακαρι να σκεπτοταν ολοι ετσι..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Demelene]

Μακαρι να σκεπτοταν ολοι ετσι..

Σε μια παραμυθένια Ελλάδα μου θα
1)θα καταδίκαζε πριν καταλάβει, για να δώσει εναλλακτικό στόχο αντί του προσωπικού
2)Θα ενδιαφέροταν και λίγο για τον μέλλον της ειδικά με τους γείτονες να πολλαπλασιάζονται και εμείς να υποδιαιρούμαστε
3)δεν θα φόραγε καλλιτεχνικά καμουφλαρίσμένες παροπίδες από την πολιτεία ώς ΕΛΛΗΝΙΚΗ παράδοση και από την θρησκεία ώς ηθικά σωστό.
4)δεν θα αποτελούταν από παρτάκηδες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[epote]

Είτε είναι συνειδητή η επιλογή της γυναίκας να μεγαλώσει το παιδί της μόνη της, είτε οι λόγω περιστάσεων επέλεξε να το κάνει παρά να απαρνηθεί το παιδί της με οποιοδήποτε τρόπο, είναι αξιοθαύμαστη και το έργο της είναι αξιέπαινο.

διαφωνω, η γυναικα που θα *επιλεξει* να μεγαλωσει το παιδι μονη της ειναι αννοητη και απερισκεπτη χανει το ολο νοημα του "μεγαλωνω ενα παιδι" μεσα σε καποια φεμινιστικης βασης εγωιστικη φιλοσοφια του "ειμαι γυναικα αρα μπορω να τα κανω ολα"

(το ιδιο ισχυει και για τους αντρες)

το παιδι χρειαζεται ΔΥΟ γονεις για να αναπτυχθει σωστα ο ψυχισμος τους. End of story

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

διαφωνω, η γυναικα που θα *επιλεξει* να μεγαλωσει το παιδι μονη της ειναι αννοητη και απερισκεπτη χανει το ολο νοημα του "μεγαλωνω ενα παιδι" μεσα σε καποια φεμινιστικης βασης εγωιστικη φιλοσοφια του "ειμαι γυναικα αρα μπορω να τα κανω ολα"

(το ιδιο ισχυει και για τους αντρες)

το παιδι χρειαζεται ΔΥΟ γονεις για να αναπτυχθει σωστα ο ψυχισμος τους. End of story

έχεις κάθε δικαίωμα να διαφωνείς αλλά να σου βάλω άλλη μια παράμετρο σκέψης?
Μιλώντας για αυτήν που επιλέγει, η μάλλον για έναν από τους τύπους γυναίκας (αν μπορώ να το θέσω έτσι) που επιλέγουν.

Εσύ μπορείς εσαεί να γίνεις πατέρας.
Εγώ έχω τώρα την "παραγωγική" δεκαετία και σε 10 χρόνια ήδη θα πρέπει να μετράω ανάποδα... Όμως εγώ θέλω να κάνω παιδί. Και πιστεύω ότι μπορώ να του προσφέρω αγάπη και ότι άλλο χρειάζεται για να μεγαλώσει. Γιατι΄μου στερείς* το δικαίωμα να το κάνω, επειδή δεν βρήκα την αληθινή αγάπη και δεν συμβιβάστηκα με κάτι λιγότερο από αυτό?



*στερείς είναι σχήμα λόγου προφανώς. Και το λέω με την έννοια ότι στα 40, 45 πιθανότατα απλά να ΜΗΝ ΜΠΟΡΩ να κάνω παιδί πια, σε αντίθεση με σένα που θα είσαι ακμαιότατος..

[δεν μιλώ για εμένα, απλά φέρνω εμένα ως παράδειγμα-εγώ ούτε τρελή ανάγκη να κάνω παιδί άμεσα έχω, ούτε τα λεφτά και τα ψυχικά αποθέματα να το μεγαλώσω στην παρούσα φάση ]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Γιατι΄μου στερείς* το δικαίωμα να το κάνω, επειδή δεν βρήκα την αληθινή αγάπη και δεν συμβιβάστηκα με κάτι λιγότερο από αυτό?

*στερείς είναι σχήμα λόγου προφανώς. Και το λέω με την έννοια ότι στα 40, 45 πιθανότατα απλά να ΜΗΝ ΜΠΟΡΩ να κάνω παιδί πια...

Πόσο καλή μάνα μπορεί να είναι αν σκέπτεται τι δικαίωμα της στερούν και δεν σκέπτεται πρώτα τι δικαίωμα στερεί η ίδια στο παιδί? Έχει δικαίωμα λοιπόν το παιδί πριν από εκείνη να μην στερείται το πατέρα εφόσον είναι αποδεδειγμένο ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν στερώντας ένα γονιό έχουν ευάλωτο συναισθηματικό κόσμο. Μιλάω από την προσωπική μου εμπειρία. Τα παιδιά πρέπει να έχουν δυο γονείς .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

Πόσο καλή μάνα μπορεί να είναι αν σκέπτεται τι δικαίωμα της στερούν και δεν σκέπτεται πρώτα τι δικαίωμα στερεί η ίδια στο παιδί? Έχει δικαίωμα λοιπόν το παιδί πριν από εκείνη να μην στερείται το πατέρα εφόσον είναι αποδεδειγμένο ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν στερώντας ένα γονιό έχουν ευάλωτο συναισθηματικό κόσμο. Μιλάω από την προσωπική μου εμπειρία. Τα παιδιά πρέπει να έχουν δυο γονείς .

Σωστό.Απόλυτα σωστό αυτό που σημείωσα με bold. Αλλά θα σε ρωτήσω το εξής. (Μιλάω ΠΑΝΤΑ ΜΟΝΟ για αυτήν την περίπτωση). Θεωρώντας ότι μιλάμε για μια γυναίκα σε τέτοιες ηλικίες, πχ στα 35-36 που είναι μόνη, χωρίς σοβαρή σχέση, με οικονομική δυνατότητα και ενώ το βιολογικό ρολόι κάνει πάρτυ η ίδια συνειδητοποιεί ότι τα περιθώρια της στενεύουν άσχημα.


Γιατί δεν έχει αγάπη να δώσει? Το κάνει συνειδητά (δεν τυχαίνει να μείνει έγγυος) με επίγνωση [δεν είναι 20 χρονών παιδάκι] του τι σημαίνει "παιδί". Ξέρει τι έχει να του προσφέρει, ξέρει σε τι υπολείπεται και από τη στιγμή που επιλέγει σημαίνει ότι είναι διατεθειμένη να του δώσει αγάπη.

Από πλευράς παιδιού.Όχι δεν διαφωνώ μαζί σου [αν θέλεις την καθαρά προσωπική μου άποψη θα κάνω τα πάντα ώστε τα παιδιά μου-όταν με το καλό έρθουν να μεγαλώσουν μέσα σε μια φυσιολογική οικογένεια όπως εγώ] αλλά γιατί a priori να είμαστε τόσο σίγουροι ότι θα πάει άσχημα? ΜΗΠΩς, σκέφτομαι, ΕΝΑΣ από τους λόγους που έχει ευάλωτο συναισθηματικό κόσμο ένα τέτοιο παιδί [όχι κάποιο που έχασε γονιό γιατί εκεί μπαίνουν άλλες παράμετροι] είναι ότι από τα 5-6 του η συμπεριφορά του κόσμου είναι τέτοια ώστε να του θυμίζουν την "διαφορετικότητα" του? Και όντας 5-6 δεν μπορεί να τα αξιολογήσει σωστά. Άρα δεν "φταίει" η έλλειψη αγάπης από τη μάνα αλλά η "ηλιθιότητα" και ο ρατσισμός της πλειοψηφίας του κόσμου?

δεν ξέρω την απάντηση κι εγώ, απλά αναρωτιέμαι...




edit: ΄τωρα είδα ότι σε Post σου λες ότι έμεινες έγγυος στα 19 κτλ και το παράδειγμα που έφραψα ειναι σαν να σε φωτογραφίζω... Sorry δεν το ήξερα και δεν είχα πρόθεση να σε προσβάλλω ελπίζω να μην το πάρεις έτσι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[crazyhelen]

Εσύ μπορείς εσαεί να γίνεις πατέρας.
Εγώ έχω τώρα την "παραγωγική" δεκαετία και σε 10 χρόνια ήδη θα πρέπει να μετράω ανάποδα... Όμως εγώ θέλω να κάνω παιδί. Και πιστεύω ότι μπορώ να του προσφέρω αγάπη και ότι άλλο χρειάζεται για να μεγαλώσει.

Τι πάει να πει ΘΕΛΩ? Τι πάει να πει ΠΙΣΤΕΥΩ?
Και γω ΘΕΛΩ μερικά εκατομμύρια ευρώ, αλλά δεν πάω να ληστέψω κάποια τράπεζα, παρόλο που ΠΙΣΤΕΥΩ πως δεν θα βλάψω κανέναν μια και τα χρήματα τις οποιασδήποτε τράπεζας είναι ασφαλισμένα!!!!

Θα συμφωνήσω με τον epote στο ότι χρειάζονται δύο για να μεγαλώσουν ένα παιδί σωστά και φυσιολογικά, και θα διαφωνήσω με όλες εκείνες τις κυρίες που αποφασίζουν να δημιουργήσουν μία μονογονιακή οικογένεια, απλά για να ικανοποιήσουν το μητρικό τους ένστικτο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

"ηλιθιότητα" και ο ρατσισμός της πλειοψηφίας του κόσμου

Το έχω ζήσει αμέτρητες φορές. Αλλά δεν έχει σημασία τι έζησα εγώ. Το παιδί μου είχε σοβαρά προβλήματα εξαιτίας αυτού του ρατσισμού. Τα παιδάκια την κορόιδευαν, ο διευθυντής του σχολίου την υποτιμούσε με κάθε ευκαιρία, οι γονείς την αποφεύγανε…Η εκδίκηση της κόρης μου ήταν να μάθει ελληνικά σε δυο μήνες, και να είναι μαθήτρια του 20, να είναι παραστατρια και να τους την πει χωρίς φόβο…δεν κράτησε ποτέ μέσα της αυτά που σκεπτόταν. Δεν έσκυβε ποτέ το κεφάλι της.
Μια φορά απάντησε σε ενα παιδακι: « Εγώ τουλάχιστον δεν τον είδα ποτέ και δεν μου λείπει.. Εσύ που τον βλέπεις Χριστούγεννα και Πάσχα και μαλώνει η μαμά σου για την διατροφή είσαι καλύτερα?»
Μιλάμε ότι ένα παιδί που δεν έχει πατέρα άθελα του υπερασπίζεται μόνο του. Γιατί να το βάλεις σε τέτοιες διαδικασίες?

Πολλές φορές ένιωθα τύψεις που δεν μπορούσα να αποφεύγω την κακία της κοινωνίας. Εννοείται ότι αυτή είναι η αιτία που με κάνει να υπερασπίζω την ιδέα των δυο γονιών.

Δεν αμφιβάλω ότι μια μάνα μπορεί να τα καταφέρει μια χαρά σε όλα και μόνη της. Το έκανα για 7 χρόνια. Άντε όμως να εξηγείς στο παιδί σου ότι η αγάπη σου είναι αρκετή για να ξεχάσει την απόρριψη της κοινωνίας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.